ronaldinho

De vordering op de BV valt in box 1 via de TBS-regeling. Wat is dan je voordeel?

Ik zit daar niet zo goed in, maar om welke europese jurisprudentie gaat dat dan?

Let er wel op dat het héél nauw luistert, bv: Arr.rb. Dordrecht 03-04-2009 AWB08/227 (FIDA 20092220) In ouder/kind situaties is het al snel aannemelijk dat van gedwongen ontslag niet plaats zal vinden. Dan blijf je dus met de onzekerheid zitten of er nu wel of geen premies verschuldigd zijn.

Wat willen jullie zelf qua rechtsvorm, en hoe lang de tijd hebben jullie om het op te zetten? Wil je samen een VOF, een joint venture via een BV (fiscale eenheid vpb is dan uitgesloten), alleen samenwerken? Waarom willen jullie de huidige fiscale eenheid niet verbreken/wat zou het kosten om dat wel te doen? Wanneer willen jullie (op zijn vroegst) verkopen, wat wil je dan verkopen (alles, een deel), wil je dat ook anderen kunnen investeren? Met welke 3-jaarsregeling moet rekening worden gehouden? De structuur is uiteraard afhankelijk van wat jullie - buiten het fiscale - zelf willen. Daarop kan de fiscale structuur dan ook worden afgestemd. Er zijn nog veel meer vragen te beantwoorden voordat een definitieve structuur kan worden voorgesteld. Daar ga je op dit forum waarschijnlijk niet uitkomen, maar we kunnen natuurlijk wel een poging wagen. Bij de daadwerkelijke uitvoering zou ik je wel aanraden om de benodigde adviseurs in te schakelen, accountant en notaris zul je vermoedelijk toch wel nodig hebben en een fiscalist en een jurist lijkt me ook geen overbodige luxe.

De studiekosten komen dan volledig tlv de winst. Of dat voordeliger is, hangt ook af van de omvang van de kosten: door de MKB winstvrijstelling van 10,5% is de belastingopbrengst van aftrek in de onderneming lager dan bij studiekostenaftrek. De grens ligt bij 4762 euro, als ik goed gerekend heb. Voor wat betreft welke studies wel als ondernemingskosten aftrekbaar zijn: zoals Joost al aangeeft is de jurisprudentie erg gefragmenteerd. Mijn mening: als zonder de studie de onderneming slecht(er) zou gaan draaien: uren wel meetellen, als de hele onderneming zonder de studie niet mogelijk zou zijn: uren niet meetellen. Maar ook daar zit dus weer een grijs gebied. Grijze gebieden zijn in beginsel pleitbaar, mits goed onderbouwd. Zolang je daar in zit, krijg je geen boete (de inspecteur kan natuurlijk vinden dat het geen grijs gebied is, waar je in zit, maar dat zal hij dan moeten aantonen).

Die tariefswinst is overigens natuurlijk wel beperkt, omdat er nog een AB-claim blijft zitten op de nettowinst in de BV. Mochten de maatregelen wel permanent worden, dan zie ik die hoge afschrijvingen nog even niet. De afschrijvingsbeperkingen op ondernemingsvastgoed gelden ook voor TBS-vastgoed (via 3.95 Wet IB01). TBS-werkruimte overdragen lijkt me ook lastig, maar wellicht zijn er mogelijkheden voor opstalrecht of economische eigendom? Fiscaal is het geen probleem, maar civielrechtelijk - Mr. Bitaktus??? De regeling is uiteraard bedoeld voor bedrijfspanden die prive gehouden worden.

Even een lang verhaal om te kijken of we iedereen weer op een lijn kunnen krijgen: De fiscale kwalificaties zijn niet zo makkelijk te geven. Het lijkt erop dat de opbrengsten van zowel de snackbar als de supermarkt worden aangemerkt als winst uit onderneming volgens de Nederlandse wetgeving. Nederland zal in eerste instantie belasting heffen over beide, omdat TS zijn fiscale woonplaats in Nederland heeft. Het is dus zaak dat ook de Marokkaanse supermarkt in de aangifte in Nederland wordt opgenomen. Marokko zal op basis van de Marokkaanse wetgeving de opbrengsten van de supermarkt belasten, en mogelijk zelfs TS als inwoner aanmerken (ik weet niet of Marokko onderdanen per definitie als zodanig aanmerkt). Dat betekent dat in ieder geval dubbele belastingheffing op zou treden over de inkomsten uit de supermarkt, maar daarvoor zou het verdrag ter voorkoming van dubbele belastingheffing uitkomst moeten bieden. Afhankelijk van de feiten en omstandigheden zal TS voor verdragstoepassing als fiscaal inwoner van 1 van beide landen, vermoedelijk Nederland worden aangemerkt. De supermarkt zal dan feitelijk een vaste inrichting vormen, waarover het verdrag belastingheffing aan Marokko zal toewijzen. Ook heffing over Marokkaans vastgoed en wellicht nog wat onderdelen zullen aan Marokko zijn toegewezen, maar heffing over vermogen (niet zijnde vastgoed of ondernemingsvermogen) zal veelal aan Nederland zijn toegewezen. Dat is (formeel) inclusief eventuele overtollige liquide middelen die in de Marokkaanse onderneming worden aangehouden. Repatriëring van geld van de vaste inrichting (Marokko) naar het hoofdhuis (Nederland) is volgens de Nederlandse fiscale wetgeving geen belaste handeling. Wel zijn er landen die een bronheffing inhouden op geld wat naar het buitenland gaat, of Marokko daar ook bij hoort weet ik niet. Tot zover de basis. Nu het vervolg. TS wil geld uit de supermarkt gebruiken om de snackbar draaiende te houden. Buiten de vraag of dit bedrijfseconomisch verantwoord is (gaat die supermarkt ooit weer wat opleveren?), is de vraag hoe dit fiscaal ingestoken moet worden. Een lening zal niet gaan - fiscaal is lenen aan jezelf niet mogelijk. Je kan het wel een lening noemen, maar zo wordt het niet behandeld. Er zal dus geen rente in aanmerking genomen kunnen worden in Nederland. Vanuit Nederlands oogpunt lijkt mij puur sprake van een vermogensverschuiving binnen het ondernemingsvermogen. Oftewel: in het wereldinkomen en het wereldvermogen verandert niets, je ziet alleen een verschuiving van buitenlands ondernemingsvermogen naar binnenlands ondernemingsvermogen. En dat levert geen belastingheffing in Nederland op. Slechts de winst die met dat vermogen behaald zou worden, zou belast zijn. Mijn conclusie en advies: ga in Marokko na hoe de belastingheffing aldaar verloopt als er geld uit de supermarkt naar Nederland gaat, want in Nederland gebeurt er niets (mits mijn aannames omtrent de feiten juist zijn). Just my 2 cents :)

Nou, zó fout ziet het er allemaal nog niet uit. Btw en IB zijn uiteraard twee totaal verschillende belastingen, die ieder hun eigen regels hebben. Zo kan een verhuurd box 3 pand (IB) wel degelijk belast met btw worden verhuurd. Zolang de huurder deze voor tenminste 90% voor met btw belaste prestaties gebruikt en beide partijen hebben geopteerd voor belaste verhuur. De verhuurder voldoet met de verhuur alleen al aan het criterium van ondernemerschap voor de btw. Aftrekrecht is er echter alleen als de verhuur ook belast met btw plaatsvindt. Dus: er vanuit gaande dat de huurders de panden voor tenminste 90% voor belaste (btw) prestatie gebruiken, kan er geopteerd worden voor belaste verhuur en kan de betaalde btw terzake van dat pand worden teruggevraagd. Naar de belastingdienst kun je aangeven dat het de bedoeling is dat er belast wordt verhuurd, maar dat de verhuur nog niet is aangevangen en er daarom nog geen omzet is. Niet vergeten aan de formaileiten (gezamelijk verzoek) te voldoen en btw in rekening brengen op de huur. Het gezamelijke verzoek kan achterwege blijven als aan enkele specifieke voorwaarden wordt voldaan, oa opnemen van de btw in de overeenkomst en vermelding in de jaarrekening door de huurder, etc.

Alleen wederverkopers mogen de margeregeling toepassen. Dus als je niet in de autohandel zit, zul je gewoon met btw moeten leveren. Er loopt dacht ik nog wel een procedure tegen een uitspraak van de Rechtbank in Den Haag, maar ook die uitspraak biedt m.i. weinig soelaas.

En loon én managementfee kom ik niet zo vaak tegen, omdat dat administratief ingewikkelder is. Het voordeel van een managementfee is dat je zelf kan bepalen welke arbeidsvoorwaarden je hebt (auto, pensioen in eigen beheer, etc). Let wel op dat, in ieder geval bij die 10%-belangen, wel de premies werknemersverzekeringen afgedragen worden. Die directeuren/aandeelhouders zullen tegen hun wil ontslagen kunnen worden. Bij de 40% belangen kan dat worden voorkomen.

Financieel gezien: minder risico = minder rendement. Als je 20% van de aandelen ruilt tegen de info die je nodig hebt, kost je dat niet direct geld, en loop je 20% minder risico. Echter, je krijgt ook 20% minder rendement, want dat is voor je zakenpartner. Stel, je omzet is 200.000 en je kosten zijn 100.000. Je maakt dan 100.000 winst, waarvan 80.000 voor jou is en 20.000 voor je partner. En dat elk jaar weer. Over 5 jaar kun je de onderneming verkopen voor 500.000. Daarvan is dan 400.000 voor jou en 100.000 voor je zakenpartner. Je zakenpartner heeft dan 5 * 20.000 + 100.000 = 200.000 opgestreken voor die info. Maar ja, aan de andere kant, als je geen winst maakt, krijgen ze niets. Verder: je geeft 20% van de eigendom weg (althans in je voorbeeld). Dat betekent dat je altijd rekening moet houden met de belangen van een ander. Die heeft immers ook stemrecht en als je de boel verkwanselt, zal hij jou daar op aanspreken. Nu is 20% niet meteen een drama, je houdt immers 80% over en dat is meestal voldoende om nog steeds alle beslissingen te kunnen nemen. Mits er natuurlijk verder geen aandeelhoudersovereenkomsten zijn. Dit is wel iets om zeker mee te nemen in je beslissing of je dit wil doen. Hoe meer je weggeeft, hoe meer rekening je met anderen moet houden.

Er lopen hier wel een aantal zaken door elkaar, in ieder geval zo komt het op mij over: 1. Je hebt een website laten bouwen voordat de VOF was ingeschreven. Op wiens naam is dat gebeurd? Een VOF creeert namelijk hoofdelijke aansprakelijkheid jegens derden (NIET ten opzichte van elkaar). Die hoofdelijkheid regelt dus bij wie de bouwer van de website zijn geld kan halen: bij jullie samen, bij 1 van jullie, of bij ieder van jullie. 2. Als er dan betaald is, is de vraag hoe jullie dat samen verdelen. Dat volgt uit de VOF-overeenkomst, zo te zien beiden de helft. 3. Tenslotte wil hij uittreden en zijn aandeel in de VOF aan jou overdragen. Die website heeft een bepaalde waarde, want je verwacht dat daar ooit opbrengsten uit komen. De helft van die waarde is van hem, dus daar zul je voor moeten betalen als je die wil hebben.

Een BV in Australie lijkt me niet echt handig, al is het alleen maar omdat je dan iedere keer uit mag leggen wat een BV is. Een Australische rechtsvorm is dan praktischer. Voor wat betreft de BV kun je dan een afweging maken of je deze wil liquideren, meenemen of hier laten. Die keuze is mede afhankelijk van je plannen (zul je ook nog voor NL klanten wat gaan doen), de activa/passiva van de BV (denk aan stille reserves, pensioenverplichtingen, etc), je eigen wensen, etc. Daar is met deze info niet zo heel veel van te zeggen.

1. dat maakt voor de stamrechtovereenkomst niet uit, dat moet in de statuten vermeld staan. De notaris die de BV gaat oprichten weet daar wel raad mee. Wil je in de stamrecht BV ondernemen, of daar een aparte werk-BV voor oprichten? Een holdingstructuur heeft vaak voordeel tov een enkele BV. Daarover is op dit forum al heel veel opgemerkt. 2. Die kostenopslag is een opbrengst voor de BV, geen kostenpost. Die is dus ook niet aftrekbaar, maar juist belast (na aftrek van eventueel gemaakte kosten die daar tegenover staan).

Er ontbreken een paar details in je verhaal. Zoals rechtsvorm, soorten schuldeisers, aansprakelijkheden/borgstellingen/etc, achtergrond, jouw plannen. Eigenlijk alles, zeg maar... Dit topic is 4 jaar oud, misschien handig om een eigen topic te starten?

Dat hangt uiteraard mede af van wat je van plan bent: hoe groot is het risico dat je loopt. 5.000 euro ben je redelijk snel doorheen als het op procederen aankomt en volgens mij zijn de meeste "normale" rechtsbijstandsverzekeringen voor particulieren minder geschikt voor ondernemers.

Key issue in dit geval lijkt me de gebruikelijk loonregeling. Daardoor zou je immers verlies gaan draaien in de BV. Als je het na 20 jaar rustiger aan gaat doen, maar je salaris niet verlaagt, ben je echter niet zakelijk bezig. Immers, tussen derden zou het salaris ook lager worden als je het rustiger aan doet (bij de meesten, althans). Door het lagere salaris zal de BV nog steeds winst blijven maken, en anders heb je tegen die tijd* de optie om terug te keren uit de BV en als eenmanszaak verder te gaan. * uitgaande van de huidige wet- en regelgeving ;)

De rechtspraak is wat verdeeld over wat nu een "duidelijke en volledig verzoek om een voorlopige aanslag" is. De ene rechter vindt dat bij een aangifte of een SO wel het geval, de ander wil er een briefje bij. Totdat daar duidelijkheid over is, zou ik het in ieder geval proberen, dmv een briefje met een verzoek om vermindering van heffingsrente, en het opnemen van de belastingschuld in box 3.

Met een verwacht rendement van 30% (!) zal er toch "enig" risico aan de belegging zitten.

Je bent DGA en dus is de gebruikelijk loonregeling van toepassing. Ook als je nog geen inkomsten hebt. Wel kun je mogelijk iets doen aan de hoogte van het gebruikelijk loon, bijvoorbeeld op basis van deeltijdpercentage of wanneer betaling van het gebruikelijk loon het voortbestaan van de onderneming in gevaar zou brengen. Ik zou dat wel afstemmen met de fiscus.

Een vof is transparant voor de inkomsten- en vennootschapsbelasting. In eerste instantie is er maar 1 die met afrekening met de fiscus te maken zou kunnen krijgen: jij. Daar hebben je medevennoten niets mee van doen, dus daar hoef je ook niet zoveel voor te bewijzen. Je kunt dus gewoon simpelweg sommeren dat je medevennoot voor akkoord tekent, zoals afgesproken in de vof-overeenkomst.

Het zou zo maar kunnen dat er een vaste inrichting in Noorwegen ontstaat, omdat 1 van de partners daar woont (en waarschijnlijk ook zal werken). Dit is niet iets wat je zo even via een forum of uberhaupt via internet een antwoord op kunt vinden. Teveel is afhankelijk van de feitelijke situatie. Ik zou zeker een fiscalist raadplegen die je zowel op Nederlandse als op Noorse belastingaspecten kan raadplegen.

Die opmerkingen van je telecomprovider zullen slaan op de oude wetgeving (die formeel nog steeds van kracht is) over elektronische facturen. In een besluit van 12 februari 2009 heeft de staatssecretaris goedgekeurd dat elektronische facturen vormvrij zijn (althans, de informatie op de factuur moet natuurlijk wel aan de vereisten voldoen, net als iedere papieren factuur). Dus de pdf is tegenwoordig voldoende. (Vraag blijft of een te downloaden factuur kan worden aangemerkt als 'verzonden', maar dat terzijde) De Belastingdienst wil deze regels voor elektronische facturen sterk vereenvoudigen door aan te sluiten bij de manier waarop ondernemers het elektronisch factureren zelf toepassen. In de praktijk bestaat behoefte aan een verruiming van het huidige wettelijke kader voor elektronische facturen. Door deze maatregel kunnen ondernemers efficiënter gebruik maken van de mogelijkheden van elektronisch factureren. Ook in Europees verband is de noodzaak onderkend om de huidige belemmeringen voor elektronische facturering op te heffen en een elektronische factuur dezelfde status te geven als een papieren exemplaar. Dit betekent dat voor zowel de papieren als voor de digitale factuur de verzending niet meer is gebonden aan wettelijke eisen/methoden. In dit verband verwijs ik naar het richtlijnvoorstel COM(2009)21, waarin de Europese Commissie voorstelt om de huidige eisen voor verzending van elektronische facturen los te laten. Het gaat hierbij om het schrappen van de artikelen 233, 234, 235 en 237 van de btw-richtlijn. Vooruitlopend op een wijziging van onderdeel c van artikel 35b, tweede lid, van de wet en met inachtneming van het richtlijnvoorstel COM(2009)21, keur ik daarom het volgende goed: Goedkeuring Ik keur goed dat de elektronische wijze van opmaak en versturen van de factuurgegevens vorm- en middelvrij kan plaatsvinden. Ik keur ook goed dat de verplichting om het gebruik van de genoemde andere methode aan de inspecteur te melden, vervalt. In de praktijk valt bij die andere methode te denken aan bedrijfsspecifieke elektronische apparatuur voor het maken en versturen van elektronische facturen of aan het per e-mail versturen van facturen, die bijvoorbeeld de vorm van een pdf-bestand krijgen.

Wil je ook zelf ondernemer worden? In hoeverre zie je kansen om je clientenkring uit te breiden? Als het bij je oude werkgever en wat relaties blijft, bestaat de kans dat je niet als ondernemer wordt gezien door de Belastingdienst, maar als werknemer. Dat zou natuurlijk ook gewoon een optie kunnen zijn, dat je van huis uit werkt. Want of je dat nou als werknemer doet of als zzp-er/freelancer (beide in feite een vorm van eenmanszaak), maakt voor het werk zelf niet zoveel uit. Voordeel van het laatste is natuurlijk wel dat je verschillende bedrijven ziet en die verschillende ervaringen kunt combineren. Nadeel is de administratie en bijbehorende verplichtingen.

Hoeveel kost die envelop? En de server, webshop, reclame, electriciteit, internetverbinding, kosten van betaalverkeer, kvk? Wat doe je met uitval (kapot, kwijtgeraakt in de post), wanbetalers? Hoeveel denk je er te verkopen? Wat wil je er aan overhouden (of er zelfs op toeleggen)? Die winstmarge kon wel eens heel erg tegenvallen als je alleen naar je inkoopprijs kijkt.