ronaldinho

En de notaris vond het niet nodig om te informeren wat je van plan bent, hoe je tot deze opzet bent gekomen en wie het verder begeleidt? Factureren aan je eigen BV is namelijk niet heel gebruikelijk. Als werkzaamheden voor je BV verricht, dan krijg je daarvoor in ruil salaris, dat bovendien moet voldoen aan de gebruikelijkloonregeling. Want waarom zou de BV kennis extern inkopen bij jouw eenmanszaak, als de BV diezelfde kennis al in huis heeft via haar werknemer, de DGA? De inbreng in een BV is bovendien feitelijk een staking van de onderneming in de inkomstenbelasting, met bijbehorende afrekening, tenzij op verzoek de inbrengfaciliteit toegepast wordt. Daarnaast is de kans groot dat de BV fiscaal duurder is dan een eenmanszaak. Puur om aansprakelijkheidsredenen kiezen voor een BV vergt een wat bredere afweging, inclusief of verzekeren niet een betere oplossing is (en als je dat in de BV niet doet, kan er zelfs nog bestuurdersaansprakelijkheid op de loer liggen en helpt de BV dus niet).

@Richard: bij een BV speelt de vermogensetikettering natuurlijk niet. De BV mag alles kopen, maar als dat niet in het belang van de BV is en alleen in het belang van de werknemer of aandeelhouder, dan volgt de route via loon of uitdeling. De auto blijft dan nog steeds van de BV.

Niet meer dan, maar ten minste 5% van de aandelen. € 44.000 per jaar ongeacht deeltijdpercentage, maar afwijking naar beneden is mogelijk als je dit aannemelijk kunt maken en afwijking naar boven is mogelijk als de belastingdienst dit aannemelijk kan maken. De term 'directeur' is daarbij wat misleidend, het gaat om een aanmerkelijkbelanghouder die werkzaamheden verricht. De fiscale behandeling van de in het buitenland woonachtige ab-houders is afhankelijk van diverse factoren, o.a. waar ze volgens de Nederlandse fiscale wetgeving wonen, waar ze volgens het verdrag ter voorkoming van dubbele belasting met het betreffende land wonen, waar ze volgens de fiscale wetgeving van het betreffende land wonen, de structuur ("1 bv is geen bv"), waar de feitelijke werkzaamheden worden verricht, de exacte inhoud van het betreffende belastingverdrag ten aanzien van de verdeling van de heffingsbevoegdheid over deze inkomsten (inclusief de kwalificatie van deze inkomsten volgens het verdrag), etc. Daar is dus niet heel snel antwoord op te geven.

Ja, tenzij je een (duidelijk) zakelijk belang hebt dat past binnen je onderneming (er valt dus ook geen verlies te nemen op de lening).

@TwaBla: dat is waar die kwijtscheldingswinstfaciliteit op ziet: Je moet nog steeds winst nemen, maar die winst is vervolgens vrijgesteld, zodat je er geen belasting over hoeft te betalen. Als er meerdere schuldeisers zijn, die geen zodanige band met de schuldenaar hebben dat er sprake zal zijn van vrijgevigheid, dan valt zo'n akkoord er bij uitstek onder. Let wel: de facililteit werkt alleen voor zover er geen verrekenbare verliezen zijn. In die zin kan het dus wel degelijk zijn dat je uiteindelijk toch moet betalen, maar dan in een later jaar waarin je anders verliezen had willen verrekenen.

Doorgaans komt dit niet in je boekhouding terecht, omdat de lening niet vanuit ondernemingsperspectief maar vanuit priveredenen wordt verstrekt. Tenzij sprake is van bijzondere omstandigheden (inclusief lening verstrekt aan de onderneming van partner of minderjarige kinderen en soms ook (groot-)ouders of (meerderjarige of klein-) kinderen), zal het gewoon een box-3-vordering zijn. Bij de lener is het afhankelijk van het doel van de lening, consumptief = box 3, maar met drempel. De enige vastlegging die je dan hebt, is een leningovereenkomst. Eventueel kan sprake zijn van een schenking, maar het bedrag blijft onder de vrijstellingsgrens (wel even opletten als het vaker voorkomt, dan kan natuurlijk de drempel op enig moment overschreden worden).

Aha, ik had even gemist dat het over een vof ging. Dat maakt het geheel wat complexer, omdat er wat meer mogelijkheden zijn. Zonder inzicht in de exacte situatie is het niet mogelijk om een goed advies te geven. Ik zou dan in eerste instantie denken aan buitenvennootschappelijk ondernemingsvermogen waarvan een gebruiksrecht wordt ingebracht in de vof tegen een extra vergoeding uit hoofde van de voorwinstverdeling. Mijn eerdere antwoord blijft daarbij overigens gewoon in stand, ik zou het eerder zoeken in de vermogensetikettering. Die stap is wat mij betreft nu wel erg snel gezet, om vervolgens met allerlei kunstgrepen alsnog tot een herstel te kunnen komen.

Klopt nog steeds. Met de kanttekening dat voor de afschrijvingen geen concreet bedrag (450) is genoemd. De wet vermeldt "voorwerpen van geringe waarde", waarbij gemakshalve in de praktijk veelal bij de grens voor investeringsaftrek wordt aangehouden. Vanaf dit jaar geldt de grens van 450 euro per bedrijfsmiddel (en, inmiddels, 2.300 aan kwalificerende bedrijfsmiddelen per jaar) overigens nog wel voor de kleinschaligheidsinvesteringsaftrek (KIA), maar is deze voor de energie- en milieu-investeringsaftrek en willekeurige afschrijving milieu-investeringen (EIA, MIA en Vamil) opgetrokken tot 2.500.

Let even op de introductie van het depotstelsel ter vervanging van de G-rekening. Vanaf halverwege dit jaar (tenzij wederom uitgesteld) wordt het G-rekeningenstelsel vervangen door het depotstelsel en wordt het gebruik daarvan in sommige gevallen verplicht op straffe van forse boetes voor zowel uitlener als inlener van personeel.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens, ik kan mij prima vinden in de opmerking van Eric Mulders. Afschrijvingen zijn onderdeel van goedkoopmansgebruik en dat vereist een toerekening aan de jaren waarin het bedrijfsmiddel zijn nut afwerpt. Dit is gecodificeerd in 3.30, lid 1, Wet IB 2001. Lid 2 bevat voorts een inbreuk daarop: als lid 1 leidt tot een hoger percentage dan vermeldt in lid 2, dan geldt het maximum van lid 2 (tenzij lid 3 of lid 4 van toepassing is). Maar dat houdt dus niet in dat je ineens volledig (tot het maximum) vrij bent in het te kiezen afschrijvingspercentage (dat heet namelijk willekeurig afschrijven). Overigens kun je nog wel een hele boom opzetten over hoe je na de willekeurige afschrijving vervolgens je jaarlijkse afschrijving moet bepalen: het restant van de afschrijvingsbasis verdelen over de resterende gebruiksduur (visie belastingdienst), of zoals in de vakliteratuur ook wel wordt verdedigd eerst de normale, jaarlijkse afschrijving berekenen en dan pas de willekeurige afschrijving toepassen. In dat laatste geval ben je een stuk eerder klaar met afschrijven, maar kun je wel discussie met de inspecteur verwachten.

Het systeem van de Belastingdienst werkt zodanig dat een uitgereikte aangifte moet worden ingediend. Zomaar een andere versie invullen is geen optie, want dat kan de belastingdienst niet verwerken. Je krijgt dan een mooie brief thuisgestuurd met: "U heeft een ... aangifte ingediend. In onze administratie staat u vermeld als .... Wij verzoeken u alsnog het juiste aangiftebiljet in te dienen. Als u van mening bent dat u ten onrechte bent aangemerkt als ..., dan kunt u dit schriftelijk aan ons kenbaar maken en verzoeken om uitreiking van het juiste biljet." Wat wel kan is de winstaangifte invullen waarbij het winstdeel met nihil wordt ingevuld - al zal in dit geval de staking nog moeten worden verantwoord.

Als een ondernemer geld leent ten behoeve van zijn onderneming, dan is (in beginsel) de rente gewoon aftrekbaar, ongeacht of hij van de bank leent of van zijn partner of ouders of wie dan ook. Alleen bij een huwelijk in gemeenschap van goederen werkt dat anders. Dan kun je niet van elkaar lenen, omdat het één pot is. (al kan ook dan sprake zijn van privévermogen). De vraag is echter wat er aan de andere kant gebeurt: als je geld uitleent aan de onderneming van je fiscale partner, dan is sprake van tbs en is de rente (waar nodig gecorrigeerd naar een zakelijke rente) belast in box 1. De vordering geef je dan niet aan in box 3. Als ouders geld uitlenen aan de onderneming van hun meerderjarige zoon, dan is dat in beginsel wel box 3 vermogen en geen tbs, tenzij het een in het maatschappelijk verkeer ongebruikelijke terbeschikkingstelling is.

Hangt af van je definitie van ver :) 47.800 -/- 14% MKB-winstvrijstelling die je ook krijgt als niet aan het urencriterium komende ondernemer = 41.108 x 52% = 21.376 aan belasting, dus netto 26.424 En dan kun je de directe, effectieve druk natuurlijk nog wat verder verlagen door bijvoorbeeld banksparen vanwege je pensioengat, al gaat dat natuurlijk wel ten koste van de mogelijkheden om je hypotheek af te lossen en zo je (kans op) restschuld te verkleinen. Gelukkig gaan er stemmen op in de politiek om dat bankspaarsaldo ook tussentijds te mogen gebruiken om je hypotheek af te lossen, dus wellicht lost zich dat vanzelf op. Maar @Ricomassage (en dat geldt natuurlijk ook voor kacang): zo duur is een (paar) uurtje(s) sparren met bijvoorbeeld een van de HL-fiscalisten nu ook weer niet. Dat verdient zich redelijk snel weer terug.

Mijn uiterst professionele reactie als fiscalist is dan: "Huh?" Of iets uitgebreider: Factureren aan jezelf is niet mogelijk. En al zou het kunnen, dan heeft het in dit verband geen nut. Dan zou het kennelijk een dienst zijn vanuit de onderneming aan prive en dat zou dus betekenen dat je het pand prive etiketteert. Ga je het dan alsnog inbrengen in de onderneming, dan krijg je daarover geen investeringsaftrek. Zie bijvoorbeeld HR 23 januari 1985, nr. 22 574, BNB 1985/155 (m.nt. Slot) en HR 22 januari 1986, nr. 23 171, BNB 1986/142 (m.nt. Slot). Of nog ouder: Van 'gemaakte' voortbrengingskosten ter zake van de verwerving of de verbetering van een bedrijfsmiddel is eerst sprake als voor het tot stand brengen of verbeteren van een bedrijfsmiddel voor de belastingplichtige in eigen beheer daadwerkelijk door hem een geldelijk offer is gebracht (HR 16 november 1960, nr. 14 384, BNB 1961/4, m.nt. Smeets). Kosten van personeel dat aan het bedrijfsmiddel werkt, is een ander verhaal. Dan heb je immers daadwerkelijk uitgaven (loonkosten). Overigens, als een deel van het pand als bedrijfsruimte wordt gebruikt en tot de onderneming behoort (inclusief de later te belasten boekwinst door de verbouwing) en de rest als eigen woning wordt gebruikt en je niet ieder jaar een bouwval koopt, dan zie ik niet heel snel een werkzaamheid ontstaan. De winst die je op het eigenwoningdeel gaat maken, blijft dan dus onbelast. Let wel op dat je de hypotheek ook moet splitsen in een zakelijk deel en een eigenwoningdeel. Als je onder de nieuwe eigenwoningregels valt, zou ik er in ieder geval voor zorgen dat die splitsing ook uit de leningovereenkomst blijkt (dus verschillende leningdelen) en het deel dat op de eigen woning ziet aan de nieuwe voorwaarden (aflossingseis) voldoet. Bij een oudregimeschuld is dat niet noodzakelijk, maar wel aan te raden om het overzicht te kunnen houden. Overigens levert de renteaftrek voor het zakelijke deel minder op, omdat daarvan een deel in de MKB-winstvrijstelling wegvalt.

Een eenmanszaak heeft geen juridische persoonlijkheid. Een onroerende zaak kan dus niet op naam van een eenmanszaak worden gesteld, maar alleen op naam van de natuurlijke persoon die de eenmanszaak drijft. En dat staat die onroerende zaak al. Opnemen in de onderneming houdt niet meer in dan op de balans van die onderneming zetten en heeft geen gevolgen voor de overdrachtsbelasting - er verandert immers niets in de eigendomsverhoudingen. Wel is het de vraag of de de onroerende zaak zomaar ineens als ondernemingsvermogen mag etiketteren. Dat is in beginsel een eenmalige keuze bij aanschaf van het pand - of bij de start van de onderneming en die keuze kan later alleen gewijzigd worden in bijzondere omstandigheden. Bijvoorbeeld als het pand eerst alleen prive werd gebruikt en later pas (ook) zakelijk. Op het moment van die wijziging kan de eerdere keuze dan worden herzien.

Als het goed is, verloopt ook voor stichtingen de aanmelding bij de belastingdienst via de kvk. Daarvoor moet de onderneming worden ingeschreven via formulier 8: Onderneming van een rechtspersoon (pdf).

Iedere wet hanteert zijn eigen definities. Daarbij kan wel worden verwezen naar de definitie in een andere wet of kan een invulling van die definitie simpelweg achterwege gelaten worden. In dat laatste geval moeten we maar gokken wat ermee bedoeld is en wordt doorgaans aangesloten bij 'de' in het maatschappelijk verkeer gebruikelijke definitie. Soms afkomstig uit de Van Dale, soms een eigen invulling door de rechter. Heerlijk toch! De KvK heeft niets met fiscale definities, maar gebruikt de handelsregisterwet en de daarop gebaseerde regelingen. De Wet inkomstenbelasting 2001 hanteert een door de rechtspraak ingevuld begrip van onderneming ("een organisatie van arbeid en kapitaal, gericht op deelname aan het economisch verkeer, met het oogmerk om winst te behalen of waarbij winst redelijkerwijs te verwachten is"), aangevuld met het zelfstandig uitgeoefende beroep. Om belastbare winst te genieten moet je dan als ondernemer winst uit een of meer ondernemingen genieten, of vallen onder een van de specifiek genoemde uitbreidingen daarop. Een ondernemer is wel gedefinieerd: iemand voor wiens rekening een onderneming wordt gedreven en die rechtstreeks wordt verbonden voor verbintenissen betreffende die onderneming. Duidelijk toch? ;D Voor de omzetbelasting is ondernemer ieder die een bedrijf zelfstandig uitoefent. Dat wordt dan zowel in de wet als in de rechtspraak nader ingevuld c.q. uitgebreid. Volgens de wet valt daar in ieder geval ook onder het zelfstandig uitgeoefende beroep en de exploitatie van een vermogensbestanddeel om er duurzaam opbrengst uit te verkrijgen. Dat laatste zou voor de inkomstenbelasting heel goed een onderneming kunnen zijn, maar komt vaker de kwalificatie 'werkzaamheid' naar voren en als het gaat om niet meer dan normaal, actief vermogensbeheer, dan is het 'gewoon' box 3. In de 'Beleidsregel ondernemingsbegrip in handelsregister' wordt aangeklampt bij de 'criteria die de belastingdienst hanteert voor de omzetbelasting'. Een belangrijke en expliciete aanvulling daarop is het 'voldoende-omvang-criterium', dat voor de omzetbelasting niet van toepassing is. De criteria van de belastingdienst zijn daarbij niet hard, je hoef niet altijd aan alle criteria te voldoen. Deze criteria volgen namelijk niet rechtstreeks uit de wet (c.q. Richtlijn). Denk aan de hele discussie rond zonnepanelen. Voor de omzetbelasting ben je daarmee ondernemer - althans onduidelijk is of dat in alle gevallen geldt, terwijl je in die situatie ongetwijfeld maar 1 afnemer zult hebben. Dat zou voor de KvK al reden kunnen zijn om te concluderen dat geen sprake is van een onderneming, als je al de toets van de redelijke omvang voorbij zou kunnen komen. Uiteindelijk is het natuurlijk gewoon pure juridische haarkloverij waar de gemiddelde ondernemer - of was het nou hobbyist, en volgens welke definitie dan - niets mee heeft. Tenzij je natuurlijk een professionele zonne-energieproducent of duivenmelker bent met fiscaliteit als uit de hand gelopen hobby, of omgekeerd.

De eerste vraag is hoe die splitsing in 70-30 tot stand komt. Alternatieven zijn namelijk volledig ondernemingsvermogen of volledig privevermogen (eigen woning of box 3). Elk met verschillende fiscale gevolgen. Hierop ga ik verder niet in. Wat gebeurt er in het privédeel? Woon je daar? Dan is dat geen box-3-vermogen, maar is daarop de eigenwoningregeling van toepassing. Overigens wordt de WOZ-waarde al enige tijd jaarlijks vastgesteld. De bijbehorende schuld volgt het regime van de woning (dus een deel toerekenbaar aan de onderneming en een deel aan box 3 (of eigen woning). Dat is afhankelijk van hoe het precies wordt vormgegeven. Als het pand is aangekocht met de bedoeling dit (deel) in de onderneming te gebruiken, dan is het vanaf dat moment ondernemingsvermogen. Alle waardestijgingen om welke reden dan ook zijn dan in beginsel (uiteindelijk) belast. Dat wordt bereikt door (inderdaad) alleen de werkelijke kosten te activeren. Ingestoken tijd etc kun je daarin niet kwijt. Alleen als je pas later besluit (en dit aannemelijk weet te maken) om het pand ook zakelijk te gaan gebruiken, kun je op dat latere moment tegen de waarde in het economisch verkeer inbrengen. De waardestijging door de verbouwing heb je dan al gerealiseerd en zal later dus niet tot belaste ondernemingswinst leiden. Let wel: het aankopen en opknappen van een bouwval in prive kan onder omstandigheden worden gezien als een werkzaamheid (het rendabel maken van vermogen op een wijze die normaal, actief vermogensbeheer te buiten gaat). Het maakt daarvoor niet uit hoe het pand later zal worden gebruikt (eigen woning, box 3 of onderneming, al zal in het laatste geval doorgaans het pand vanaf het begin tot het ondernemingsvermogen worden gerekend en niet als aparte werkzaamheid worden gezien). Pas na de renovatie gaat het pand dan over van werkzaamheid naar de definitieve etikettering, met afrekening over de waardestijging. Of dat hier ook speelt is niet zonder meer te bepalen, maar ik acht het niet ondenkbaar dat de fiscus dat standpunt zal innemen. Zeker als je het onderste uit de kan wilt hebben. OZB is een gemeentelijke heffing, daar heeft de belastingdienst niet zoveel mee te maken. Nog afgezien van het feit dat de grondslagbepaling uit de wet voortvloeit en (in beginsel) voor iedere belastingwet (en zelfs binnen 1 wet per onderdeel) volstrekt anders kan zijn. Woonhuizen zijn expliciet uitgesloten van investeringsaftrek. De vraag is dan ook hoe dit (zakelijke gedeelte van het) pand zich voor de investeringsaftrek laat kwalificeren. Daar komt bij dat als ik de verhoudingen en genoemde prijzen bekijk, het zomaar mogelijk is dat meer dan ca. 1 ton als investeringsbedrag moet worden aangemerkt (nog exclusief eventuele andere investeringen). Boven dit bedrag krijg je te maken met een beperking van de kleinschaligheidsinvesteringsaftrek en krijg je dus niet meer het maximale bedrag. Overigens zou je ook nog kunnen kijken naar MIA/Vamil als je zou kunnen voldoen aan de criteria daarvoor (BREEAM of GPR)

Dan heb je toch bewijs? Althans voor de inkomstenbelasting kom je daarmee een heel eind. Maar het is wel verstandig om goed na te rekenen welke keuze het meest voordelig is. Als de bijtelling wordt beperkt omdat de werkelijke kosten lager zijn dan het forfait, dan heb je per saldo geen enkele aftrek in de onderneming. Als je de auto dan privé rijdt en 19ct/km aftrekt voor de zakelijke km, dan heb je dus wel aftrek in de onderneming. Je kunt alleen niet elk jaar switchen, dus zul je een inschatting voor de langere termijn moeten maken.

Ik zou een stichting een wat onhandige rechtsvorm vinden in deze situatie, alleen al omdat een stichting niet bedoeld is als ondernemingsvorm. Zeker met twee partijen die allebij een deel van de winst willen. Want hoe ga je die winst uit de stichting halen. Dan kun je beter een BV gebruiken. Maar dan is de vraag wel welke risico's je exact probeert uit te sluiten en of daar geen andere (betere) methoden voor zijn. De beloningswijze sluit overigens weer meer aan bij loondienst, dus in feite verkoop van je onderneming aan de ander, waarbij je zelf in loondienst zal treden tegen een basissalaris met commissie en winstdeling. Dan ben je meteen gegarandeerd van dat basissalaris, want in de stichtingsstructuur (of jointventure-BV) niet het geval is, want dan moet er wel voldoende binnen komen om ook iets te kunnen betalen.

Deze vraag is niet zo makkelijk te beantwoorden. Er spelen vele aspecten een rol, zoals hoe is het pand gefinancierd, heb je voldoende liquide middelen om je eigen kosten te betalen zonder de opbrengst van het pand (stakingswinst, afwikkeling FOR, eventuele stakingslijfrente afstorten, etc.), kun je het risico dragen dat de huurkoper failliet gaat of om andere redenen toch niet koopt? Enkele genoemde gevolgen zijn mogelijk te ondervangen door het zo in te richten dat sprake is van een langlopende liquidatie, waarmee overgang van box 1 naar box 3 en dus belastingheffing zou kunnen worden uitgesteld. Wel goed om vooraf bij stil te staan en de gevolgen exact in kaart te (laten) brengen.

Oudedagsreserve in een BV is nog wat toekomstmuziek, als de zzp-er in een pensioenregeling kan en de DGA niet meer... Een pensioenregeling voor een DGA is wel iets dat je goed moet bestuderen. De huidige regels staan nogal onder druk en niet alleen omdat ze hopeloos ingewikkeld zijn. Je kunt je afvragen of het wel nut heeft nu een regeling te treffen die mogelijk de komende jaren jaarlijks moet worden aangepast om dan wellicht alsnog te worden afgeschaft. Zonder begeleiding zou ik daar trouwens niet aan beginnen. Met als gevolg wellicht verzekeringsplicht voor jullie beiden, omdat jullie dan ieder minder dan 50% van de aandelen hebben en ook niet ieder evenveel in te brengen hebben. Het is dus iets meer dan alleen: geven we hem wel of geen aandeeltje.

Dan zou ik toch ook maar eens nagaan of je echt wel de KOR wil toepassen in 2013. Dat is immers een btw-regeling die inhoudt dat als je op jaarbasis (iets) meer btw in rekening hebt gebracht dan aan jou in rekening is gebracht (dus per saldo moet je btw afdragen), je die btw niet hoeft af te dragen. Als je per saldo btw terugkrijgt, dan kun je de KOR beter niet toepassen. Ik weet niet wanneer je die afspraak met die adviseur hebt?

Er lopen veel procedures over de vraag wanneer nu sprake is van vrijgestelde prestaties (zorgdiensten), belaste prestaties (terbeschikkingstelling van arbeid) of loondienst. Langzaam komen daar nu de eerste uitspraken in, maar die wisselen qua uitkomst. De Belastingdienst vindt al heel snel dat sprake is van arbeid (detachering) en dus 21% btw, maar zeker niet alle zaken worden op dit punt gewonnen door de Belastingdienst. Nu de afnemer in deze gevallen doorgaans geen of nauwelijk aftrekrecht heeft, werkt de btw kostprijsverhogend: het is geen kwestie van een kasrondje. Daarom zitten afnemers niet te wachten op een factuur met btw. Het loont dan ook zeker de moeite om met een fiscalist rond de tafel te gaan zitten om te kijken of de Belastingdienst in deze situatie überhaupt gelijk heeft, dan wel welke mogelijkheden er zijn om de btw toch van tafel te krijgen. Het is overigens wel vervelend als je btw op de facturen hebt vermeld als dat niet hoefde: die ben je dan ook verschuldigd. Ook als de afnemer die btw niet betaalt, maar alleen het bedrag excl. btw. Ook vanuit de Tweede Kamer is hier overigens de nodige aandacht voor, maar dat betekent niet dat er ook direct een oplossing voorhanden is. Het is dan ook zaak om voor zover mogelijk te zorgen dat de verleende diensten wel onder de vrijstelling (kunnen) vallen en door middel van bezwaar en eventueel beroep de rechten veilig te stellen tot het moment dat de Hoge Raad meer duidelijkheid geeft.

Bij mijn weten gebeuren dat soort doorrekeningen door een constructeur. Bij de gemeente weten ze vaak wel bij wie je terecht kunt, de constructeur van de gemeente controleert deze immers bij de vergunningaanvraag.