Sancho Panza

Ik zie de krantenkoppen alweer staan: "Gedupeerde internetfinanciers verenigen zich.... blablabla." ;D

Ben benieuwd hoe dat eruit gaat zien....

Gewoon advies : € 0,00 Goed advies : wat een gek er voor geeft Bijzonder goed advies : onbetaalbaar

Zo te zien heb je al een probleem te pakken waarvoor je een oplossing kunt bedenken... ;D Nee, ik denk niet dat er zo'n meldpunt is.

Wat een keurige en informatieve reaktie!

Als je anoniem wilt schoppen moet je niet in een ander topic je website vermelden.. 't is maar een hint... Maargoed, mijn baas is ook niet de slimste. ;D

Persoonlijk ophalen wil nog wel eens helpen. Het blijkt in de praktijk veel lastiger jokkebrokken als iemand je aankijkt.. ;)

Ik ben geen admeur, maar bij mijn weten worden er voor een dga geen premies afgedragen in de zin van ww of wao. Bij ontslag heb je geen recht op uitkering. Het ziet er naar uit dat je aan het kortste eind gaat trekken als de kinderen en de oude eigenaar het met elkaar eens worden. Het klinkt als een erg ongezonde situatie, misschien mag je wel blij zijn met je ontslag. Dan gaat de weg weer open voor nieuwe kansen.

Dit is gewoon te triest voor woorden.. Als het al zo is dat je een target hebt voor het aantal te versturen brochures, dat je dan ook nog de boel moet wijzigen om aan die target te komen... Vraag is heb je wel of niet met die data geknoeid en wat maakt dat dan uit?

Het blijft natuurlijk onzin om te denken dat een stichting geen zeker eigen belang (commercieel doel) nastreeft. Iedereen zal uiteindelijk willen overleven en ook aan zijn eigen zaakje moeten denken. Daarmee verschilt een stichting niet zoveel van een andere rechtsvorm, het hangt er alleen vanaf hoeveel "kosten" je maakt en reserveert..

Een groothandelaar wil graag dat er vraag is naar het produkt dat hij voert. Hij is namelijk in essentie een verdeler van produkten en zijn specialiteit is distributie. Zijn verkoop capaciteiten zijn beduidend minder en beperken zich vaak tot een catalogus en/of een website. Jouw vraag richt zich op het vergroten van je aantallen verkoop. Die aantallen zijn voor de groothandelaar juist het criterium waar hij op selecteert voor zijn assortiment. Aantallen X marge = brutomarge. Je wil dus hetzelde als de potentiële groothandelaar: meer verkopen. Als je produkt door een simpele opname in de catalogus zichzelf gaat verkopen is het erg eenvoudig: Afspraken maken over levering, marge en voorraad en afwachten. Als het produkt meer aandacht nodig heeft omdat er bijvoorbeeld nog een markt gemaakt moet worden wordt het veel lastiger. De groothandelaar zal je vragen hoe je die markt gaat maken en wat je daarvan verwacht. Kortom, als je alleen zoekt naar een afnemer ben je niet interessant, als je zoekt naar een tussenhandelaar, die er baat bij heeft om met jou zaken te doen, wel.

Kijk om je heen, neem even wat afstand en vraag je af wat de gronden zijn geweest waarop je je eerste klanten hebt weten binnen te halen. De vraag is of die nog steeds aanwezig zijn in de huidige situatie en of er nu misschien hele andere zaken relevant zijn. Verder kan je, als je toch geen werk hebt, eens bij een paar winkels en horeca bedrijven naar binnen lopen om te vragen hoe ze dat doen met dat interieur. Het levert je in ieder geval een paar verhalen op die je kan meenemen in je overwegingen en misschien wel klanten..

Ik vraag me af of deze "nieuwe" manier van saneren ook valt onder "Corporate Governance" ? :-\

Middag Arno, De beste tool die ik hiervoor ken is werkoverleg, het ultieme moment om ideeën uit te wisselen. PS: er zit een typo in je handtekening..

Wat is er toch gebeurd met het ouderwetse praten met je klanten? ??? Het is al honderden jaren bekend dat een klant je kan vertellen wat er "beter" kan aan je produkt. Daar moeten we nu een website voor inrichten. ;D

oh, bedankt ;)

Wel een toepasselijke topicstart in een tijd dat bijna iedereen zijn geloof in God heeft ingeruild voor een geloof in wetenschap en televisie...

komt ook voor..

“De Voorzienigheid leidt onze zaken nog beter dan wij konden wensen: want kijk eens daarginds, vriend Sancho Panza, die dertig of meer ontzaglijke reuzen! Die denk ik te bestrijden en te doden. Met de buit zullen wij ons verrijken: dat is goed krijgsrecht en men bewijst God een grote dienst door dat boze gebroed van de aardbodem te laten verdwijnen.” “Welke reuzen?” vroeg Sancho Panza. “Die je daar ziet”,antwoordde zijn meester, “met hun grote armen. Want er zijn reuzen met armen van twee mijlen lang!” “Kijk eens goed, heer”, antwoordde Sancho. “Wat zich daar vertoont, zijn geen reuzen, maar windmolens; en wat bij hen op armen lijkt zijn wieken, die, door de wind rond gedraaid, de molensteen in beweging brengen.” “Ik zie wel,” antwoordde Don Quichote, “dat je nog niet veel van de wereld afweet. Reuzen zijn het, en indien je bang bent, ga dan opzij en bid, terwijl ik mij met hen in een vreselijke en ongelijke strijd ga begeven". Tegelijk gaf hij Rosinante de sporen, zonder acht te slaan op het geroep van Sancho, die hem waarschuwde, dat het zonder twijfel windmolens waren en geen reuzen, die hij te lijf ging. En Don Quichote riep met luide stem: "Vlucht niet, blode en lage schepsels! Eén enkele ridder is het, die u aanvalt". Bron: http://people.zeelandnet.nl/acoomens/don.htm waarvoor dank

Een container, dat is toch een ijzersterke bak?

Ontslag (onder)nemen.

Tja, ook ik krijg een onbestemd gevoel van ongenoegen bij dit verhaal... voor wie het wat waard is.