Saskia van de Griek

Er zijn een aantal 'niveau's' die van elkaar gescheiden moeten worden in dit soort conflicten. Er is het aandeelhoudersniveau: Bestuurder 1 is 100% aandeelhouder van de holding en heeft daarmee uiteindelijk de volledige zeggenschap over zowel holding als werkmaatschappij. Indien de statutair bestuurders niet doen wat de 100% aandeelhouder wenst kan de aandeelhouder de bestuurders schorsen / ontslaan (afhankelijk van de exacte inhoud van de statuten). Dit kan de 100% aandeelhouder indirect ook in de werkmaatschappij, aangezien hij ook van de werkmaatschappij indirect 100% aandeelhouder is via de holding. Op dit niveau heeft de aandeelhouder dus geen 'last' van de andere bestuurders. Let op: op aandeelhoudersniveau mag beslist worden over beleidskwesties, de algemene koers van de vennootschappen. Er mogen geen rechtstreekse, directe instructies aan bestuurders worden gegeven. Er is het bestuursniveau: Op dit niveau worden bestuursbeslissingen genomen, beslissingen over de dagelijkse gang van zaken (met in achtneming van de algemene beleidsinstructies van het aandeelhoudersniveau), met eventuele beperkingen die in de statuten e.d. staan. [Edit: Op dit niveau heeft bestuurder 1 in de holding 100% van de stemmen. Hij is namelijk de enige bestuurder in de holding. Op dit niveau heeft bestuurder 1 in de werkmaatschappij niet 100% van de stemmen. In de werkmaatschappij heeft bestuurder 1 namelijk twee mede-bestuurders, dus in beginsel een derde van de stemmen, net als bestuurder 2 en bestuurder 3. Hier heeft bestuurder 1 (tevens aandeelhouder van de structuur) wel last van het stemrecht van de andere twee bestuurders. Op dit niveau speelt vermoedelijk het aangegeven 'stem probleem'.] Arbeidsniveau: [Edit: bestuurder 2 en 3 zijn bestuurders van de werkmaatschappij. Uit het verhaal maak ik op dat er sprake is van een arbeidsovereenkomst. Dat betekent dat de bestuurders wel vennootschapsrechtelijk kunnen worden ontslagen in de werkmaatschappij. Dat betekent dan dat ze geen statutair directeur meer zijn van de werkmaatschappij. Daartoe zou de aandeelhouder wel kunnen besluiten in een aandeelhoudersbesluit (voor zover dat besluit niet aantastbaar zal zijn vanwege misbruik van macht en andere gronden). Maar dat betekent niet dat de bestuurders ook arbeidsrechtelijk ontslagen zijn. Als de bestuurders een arbeidsovereenkomst hebben, dan geldt op dat niveau het 'normale ontslagrecht' dat ook voor 'gewone werknemers' geldt. Ontslag is dus niet zomaar mogelijk. En eenzijdige wijziging van de voorwaarden door de werkgever (werkmaatschappij) ook niet. Er moet voldaan worden aan de arbeidswetgeving.] Ten aanzien van de vraag of je aansprakelijk zou zijn als onbezoldigd directeur: Voor de vraag of een statutair bestuurder persoonlijk aansprakelijk is / kan zijn, is in beginsel niet relevant wat de hoogte van de bezoldiging is. Als je statutair bestuurder bent, ben je samen met de andere bestuurders verantwoordelijk voor het volledige bestuur (ook daar waar je je afzijdig houdt). En als er sprake is van ernstige verwijten kun je persoonlijk aansprakelijk zijn. M.a.w. er geldt dan dezelfde aansprakelijkheid als bij andere statutair bestuurders.

In het beste geval betekent elkaars tegenpolen dat je collega een hele waardevolle zakelijke eigenschap heeft die jij niet hebt, en andersom. Dan kunnen jullie elkaar goed aanvullen in een bedrijf. Maar, aangezien jullie behalve ondernemers ook mensen zijn is het ook belangrijk dat jullie je niet ´kapot ergeren´ aan elkaar, want dan gaat het ook niet lukken samen. Ik heb veel samenwerkingen verkeerd zien gaan, met pijnlijke, lange en dure scheidingen en conflicten. Bijna altijd is het terug te voeren op een gebrek aan duidelijke verwachtingen over en weer, duidelijke (en graag schriftelijke) afspraken, en het in de dagelijkse bedrijfsvoering handelen conform die afspraken. Als jullie dus elkaar zakelijk kunnen aanvullen, als persoon op een acceptabele wijze door een deur kunnen, duidelijke verwachtingen naar elkaar uitspreken, duidelijke schriftelijke afspraken maken, en daar beiden ook naar handelen, dan zou er geen probleem moeten zijn. Inderdaad is ook van belang in hoeverre het jullie is toegestaan samen een bedrijf te starten en op welke manier, vanwege eventuele concurrentiebedingen en relatiebedingen.

Het hangt zoals gezegd erg af van de precieze feiten en omstandigheden. Ten eerste is het dus de vraag of het relatiebeding van toepassing is in dit geval. Zaten er ook andere documenten in de map met arbeidsvoorwaarden? Of alleen de arbeidsvoorwaarden? Staat er bij je paraaf dat het enkel voor ontvangst is? Of staat er alleen je paraaf? Als het relatiebeding van toepassing is, hangt de reikwijdte af van wat er precies staat in het relatiebeding. Als het relatiebeding niet van toepassing is, hangt de toelaatbaarheid of ontoelaatbaarheid van de uitoefening van je bedrijf af van wat je precies doet. Even twee uitersten. 'Pak' je de belangrijkste klanten van je werkgever af en gebruik je gevoelige bedrijfsinformatie van je werkgever, dan zit je wel snel aan onrechtmatige concurrentie. Maar werk je met een eigen 'formule' en kom je toevallig in contact met partijen die ooit een keer contact hebben gehad met je werkgever, dan zal het niet snel onrechtmatige concurrentie zijn. Ongeveer daartussen in liggen de vele gradaties.

Goed gedaan Monkeytail! Je zou kunnen overwegen alsnog aangifte bij de politie te doen voor oplichting om te proberen te voorkomen dat anderen er ook intrappen en misschien niet zo dapper durven op te treden. Je hebt de verscheurde contracten tenslotte in je bezit. Groet, Saskia

Beste Hopsakee, Een werkgever kan niet eenzijdig wijzigen wat is overeengekomen. Of het betreffende relatiebeding voor jou geldt hangt af van de vraag of de latere arbeidsvoorwaarden kunnen worden beschouwd als overeengekomen tussen jou en je werkgever. Je zegt dat je wel ooit hebt getekend voor ontvangt van de arbeidsvoorwaarden. Wat bedoel je daar precies mee? Is er bijvoorbeeld een aangetekende brief gekomen met de arbeidsvoorwaarden en heb je voor ontvangst van die brief getekend? Of heb je een gesprek gehad met je werkgever waarin de werkgever de nieuwe voorwaarden die hij wenst heeft besproken en heb je je handtekening op de arbeidsvoorwaarden geplaatst? Is er verder schriftelijke communicatie over geweest of heb je op andere manieren misschien blijk gegeven van je instemming? In dit geval hangt het erg van de feiten en omstandigheden af of de arbeidsvoorwaarden wel of niet van toepassing zijn. Afgezien van de vraag of het relatiebeding al dan niet voor jou geldt, blijft het algemene beginsel gelden dat een werknemer zich moet opstellen als een goed werknemer (redelijkheid) en de werkgever als een goed werkgever (ook redelijkheid). Dit geldt natuurlijk gedurende de arbeidsrelatie. Ook kan bepaald handelen van een (ex) werknemer onder omstandigheden onrechtmatig zijn jegens de (ex) werkgever. Dit zou het geval kunnen zijn indien de (ex) werknemer de (ex) werkgever concurrentie aan doet door de relaties van de (ex) werkgever te benaderen voor een eigen bedrijf van de (ex) werknemer (het gebruikte relatiebestand zou van de (ex) werkgever kunnen zijn, bepaalde specifieke handelsformules zouden van de (ex) werkgever kunnen zijn, het zou kunnen gaan om duurzame relaties van de (ex) werkgever, of vertrouwelijke bedrijfsinformatie van de (ex) werkgever zou gebruikt kunnen zijn), en/of indien het bedrijf van de (ex) werknemer eenzelfde dienst verleent of product verkoopt. Ook hier zal het sterk afhangen van de exacte feiten en omstandigheden. Groet, Saskia

Beste Monkeytail, Iedereen trapt weleens ergens in, dus daar hoef je je niet slecht over te voelen. Dit soort partijen zijn heel goed in de juiste sfeer scheppen waarin dit gebeurt. Vaak wordt er druk doorgepraat zodat je de alarmbellen niet zo goed hoort. Aangezien het niet goed is namen te vermelden op internet zonder te weten dat er echt sprake is van ongeoorloofde praktijken (wat je dus ook niet doet), stel ik voor dat je een scan van het contract dat getekend is, de print screens van de website van de partij, een scan van het relevante deel van de presentatiemap en de email van Google AdWords rechtstreeks naar mijn emailadres stuurt. Dan zal ik vrijblijvend voor je kijken of de partij ongeoorloofd heeft gehandeld of dat de partij 'net' langs het randje is gegaan, en wat je eventueel zou kunnen doen. Dan zal ik daarna in algemene bewoordingen in deze draad wel de afsluitende tips posten, die wellicht verder kunnen voorkomen dat ook anderen in de val trappen. Groet, Saskia

Beste Monkeytail, Dwaling is een van de vier wilsgebreken: Dwaling, Bedreiging, Misbruik van omstandigheden, en Bedrog. Als aangetoond wordt dat van een wilsgebrek sprake is, kan de overeenkomst vernietigd worden. Je beschrijving gaat verder dan dwaling, en lijkt eerder aan te sluiten bij het wilsgebrek bedrog. Of een beroep daarop succesvol is hangt wel af van een aantal factoren, met name of je kunt aantonen dat het bedrijf zich heeft voorgedaan als een Certified Partner van Google en dit niet is? (is het alleen mondeling geweest, waren er anderen bij aanwezig die hierover kunnen verklaren?), en wat er precies in het contract staat. Ik ben bijvoorbeeld erg benieuwd welke contractspartij er is vermeld in het contract? Mosterd na de maaltijd, maar wellicht voor de toekomst en ook voor anderen die mogelijk met dubieuze partijen worden geconfronteerd: - Als een partij dwingt tot direct beslissen, zonder de mogelijkheid rustig een contract door te nemen NADAT de partij is vertrokken, dan is het per definitie niet in de haak. Het is ongebruikelijk dat contracten direct worden getekend. Rustig doorlezen thuis/op kantoor en daarna pas al dan niet tekenen is heel normaal, en ook heel verstandig. - Liefst altijd legitimatie vragen en bewijs van de bevoegdheid tot vertegenwoordiging die gesteld wordt. Ook heel normaal en een professionele partij zal dit nooit als 'wantrouwen' beschouwen maar als serieus zakelijk gedrag.

Beste Danny, Staat er in het huurcontract dat er ieder jaar indexering plaatsvindt (per januari) of staat er in het huurcontract dat de verhuurder ieder jaar mag indexeren? In het eerste geval dan heeft de verhuurder wel recht op de verhoging en kan het ook met terugwerkende kracht. Afhankelijk van de hoogte van het bedrag kan het wel onredelijk zijn dat de verhuurder verwacht dat het extra te betalen bedrag in een keer wordt betaald door jou. Immers, de verhuurder had niet zo lang hoeven wachten. In dat geval zou het bedrag verspreid kunnen worden over een bepaalde periode. Dit natuurlijk in onderling overleg. Dit vloeit voort uit het beginsel dat zowel de verhuurder als de huurder zich redelijk moeten opstellen. In het tweede geval is het de vraag of het redelijk is dat de verhuurder na zo'n tijd nog een beroep doet op indexering. Ook hier speelt de redelijkheid weer een rol. Het hangt er wel vanaf wat er letterlijk staat in het contract. En ook van de overige omstandigheden (bijvoorbeeld: indien ieder jaar wordt geindexeerd, en de verhuurder het dit jaar misschien is vergeten, dan kon de huurder de indexering wel verwachten.) Misschien kun je het artikel overtypen voor de zekerheid.

Joost Rietveld heeft over onder andere DGA salaris en parttime werken een artikel geschreven op Higherlevel, zie aldaar Ad 1.

Beste Jocaris, Even een aantal opmerkingen buiten het belastingtechnische, dus puur (civiel)juridisch: Je zei dat je als B.V. de aansprakelijkheid kunt beperken. Die beperking van prive aansprakelijkheid door gebruik te maken van een B.V. (of N.V.) is niet zaligmakend. Indien er sprake is van ernstige fouten, dan kan een prive persoon zich niet verschuilen achter een B.V. (of N.V.), en dan zul je toch persoonlijk aansprakelijk zijn ondanks de (kostbare) B.V. Ook als je gebruik maakt van een B.V. (of N.V.) blijft het dus belangrijk om bepaalde (aansprakelijkheidsrisico's) af te dekken / te beperken met goede algemene voorwaarden (en indien van toepassing contracten met eventuele handelspartners), anders ontstaan er nog problemen. Je kunt dit dus ook doen met een vof (of een eenmanszaak). Als je goede algemene voorwaarden hanteert, die niet alleen je risico's goed afdekken / beperken, maar ook niet onredelijk zijn, zodat je er in geval van een conflict ook nog een geldig beroep op kunt doen (en goede contracten met handelspartners indien nodig), en dit alles ook nog op de juiste manier aanlevert aan de klant (daarover is al veel geschreven op het forum), zorgt voor voldoende veiligheid, de nodige waarschuwingen, evt. bepaalde verzekeringen, etc etc, dan heb je je aansprakelijkheidsrisico beter ingedekt / beperkt dan door het enkel gebruiken van een B.V. Mocht de financiele / fiscale situatie vervolgens zo worden dat een B.V. aantrekkelijk wordt, dan kun je dat altijd nog doen, en kun je ook met een kleine aanpassing je algemene voorwaarden (en evt. andere contracten) blijven gebruiken voor de B.V. In geval van een vof is het overigens wel heel belangrijk om een goed vof contract te hanteren met je vennoten, niet alleen een standaard model, maar in ieder geval aangepast aan de werkelijke situatie en rekening houdend met verschillen tussen de vennoten in inbreng, investering, werken, etc. En waarin ook duidelijk staat beschreven wat jullie willen dat er gebeurt als een van de vennoten uittreedt, failliet gaat, de werk / financiele situatie verandert, etc. Anders is de kans op conflicten onderling groot, en zullen de conflicten lastig op te lossen zijn Voorkomen is beter dan genezen.

Kleine kanttekening: Mocht er inderdaad sprake zijn van een faillissement (of surseance van betaling) van de debiteuren, dan zal een crediteur wel eerst zijn vordering moeten indienen bij de curator, en zal de curator de vordering moeten erkennen, voordat de crediteur berichten over een eventuele uitkering zal kunnen ontvangen van de curator.

Oh ja, inderdaad, excuus. De correctie: Het element dat de deelnemers zelf de momenten mogen bepalen dat ze raden wat er te zien is maakt het misschien een beetje tot een grijs gebied. Immers, door langer te wachten kan de deelnemer invloed uitoefenen op de uitkomst (omdat door tussentijdse deelname van andere deelnemers het resultaat zichtbaarder wordt, omdat er meer pixels zichtbaar worden, en daardoor de deelnemer zijn kans op het juist raden laat toenemen). Voor de rest blijft mijn tekst hetzelfde. Groet, Saskia

Dank je, Joost. Ik heb inmiddels contact gehad met Kakafoon hierover. In zijn algemeenheid zou ik wel een opmerking willen plaatsen over het eventuele gebruik van een e-zone vennootschap in Curacao, voor het geval er meer vragen over komen op Higherlevel (en dit slaat niet zozeer op het geval van Kakafoon). Ik krijg namelijk regelmatig vragen over de oprichting van een e-zone vennootschap en er heersen nogal wat misvattingen over. Daarover heb ik ook informatie geplaatst op mijn website, maar daar zal ik hier niet naar verwijzen. Wat erg belangrijk is, is dat er wel daadwerkelijk een onderneming gedreven dient te worden in Curacao, en er niet enkel sprake mag zijn van een constructie 'op papier'. Daar kijkt de Nederlandse Fiscus zo doorheen. Er gaan ook veel verhalen rond van mensen die dat wel doen "en er nooit problemen mee hebben gehad". Deze mensen zijn het woordje "nog" vergeten in die zin. Ook moet men oppassen voor 'doe-het-zelven' met fiscale constructies. Het moet allemaal precies in elkaar passen, en het moet ook echt leiden naar het doel dat men voor ogen heeft, en men moet er vervolgens ook precies naar handelen. Anders gaat het ook fiscaal mis. Ik raad dan ook nooit aan een vennootschapsstructuur te laten oprichten zonder dat men eerst fiscaal advies heeft ingewonnen. Dan weet je tenminste zeker dat wat je in gang zet ook echt is wat je voor ogen had. De fiscale ellende die te wachten staat als het verkeerd wordt aangepakt is vele malen hoger dan de kosten voor het fiscale advies dat vooraf ingewonnen had kunnen worden (nee, ik ben geen fiscalist). En daarna is de oprichting zo gebeurd.

Of iets verboden of toegestaan is volgens de wet is iets heel anders dan of ergens al dan niet belasting over moet worden betaald. Kansspelen zijn verboden, tenzij er een vergunning wordt verstrekt. Voor promotionele kansspelen kan geen vergunning worden verstrekt. Ze zijn ook verboden, tenzij wordt voldaan aan de Gedragscode promotionele kansspelen. Of kansspelen verboden of toegestaan zijn, en onder welke voorwaarden, dat wordt bepaald aan de hand van de regelgeving terzake Kansspelen. Of daar wel of geen belasting over moet worden betaald, dat wordt bepaald aan de hand van de belastingregelgeving. Of iets al dan niet verboden is en of ergens al dan niet belasting over moet worden betaald, zijn zaken die goed gescheiden moeten worden.

Het door jou beschreven spel is naar mijn mening een Kansspel, maar ook een Promotioneel Kansspel. Voor een Promotioneel Kansspel kan geen vergunning worden gegeven. Een Promotioneel Kansspel is verboden, tenzij voldaan wordt aan de voorwaarden die door de overheid daaraan zijn gesteld (de Gedragscode promotionele kansspelen), die je zelf al had gevonden. Artikel 1 lid 6 van de Gedragscode beschrijft de term “Promotie”. Het lijkt erop in jouw beschrijving dat het om een Promotie gaat. Artikel 1 lid 7 beschrijft wanneer sprake is van een Kansspel dat tevens een Promotioneel Kansspel is. Ook hier moet de aanwijzing van winnaars geschieden door enige “kansbepaling waarop de deelnemers in het algemeen geen overwegende invloed kunnen uitoefenen”. Het element in jouw beschreven spel dat er bij besteding van 7 euro 7 pixels zichtbaar worden is een element waarop de deelnemers in het geheel geen invloed uitoefenen (puur toeval). Het enkele feit dat de deelnemer wellicht invloed kan uitoefenen door de hoogte van het te besteden bedrag te verhogen doet naar mijn mening niet af aan het feit dat sprake is van een (promotioneel) kansspel. Immers, dat is precies zo bij bijvoorbeeld een loterij door aankoop van meerdere loten, en dat is ook een kansspel. Je maakt het beschreven spel misschien een beetje tot een grijs gebied door het element dat de deelnemers de mogelijkheid geeft om zelf de momenten te kiezen waarop de beschikbare pixels zichtbaar worden. Immers, door langer te wachten kan de deelnemer invloed uitoefenen op de uitkomst (omdat door tussentijdse deelname van andere deelnemers het resultaat zichtbaarder wordt, omdat er meer pixels zichtbaar worden, en daardoor de deelnemer zijn kans op het juist raden laat toenemen). De juridische vraag zal hier derhalve worden of door dit element sprake is van overwegende invloed of van geen overwegende invloed. Die vraag kan niet op voorhand met een duidelijk ja of nee worden beantwoord omdat het erg casuïstiek is en de rechter daarover in een specifiek geval over zal moeten beslissen. Wat de rechter zal beslissen weet je nooit maar de beslissing van een rechter moet natuurlijk wel aansluiten bij de bestaande jurisprudentie (uitspraken van rechters). Daarvoor zal dus de jurisprudentie moeten worden bestudeerd. Ik heb het idee (zonder uitgebreid onderzoek te hebben gedaan en zonder hier een advies te geven) dat er geen sprake is van overwegende invloed, als ik jouw spel beschrijving vergelijk met deze uitspraak van Gerechtshof Den Haag van 25 oktober 2011, LJN: BU3534, met name onderdelen 11 en 13, dus dat jouw spel wel een (promotioneel) kansspel is: “11. Vervolgens vindt onder de winkanshouders een trekking plaats, waarbij voor elke prijs twee kandidaat-winnaars worden getrokken. De uitkomst van deze trekking is puur een kwestie van kansbepaling. Ook hierop heeft men geen overwegende invloed. De omstandigheid dat men met een hoger aantal winkansen meer kans maakt om als kandidaat-winnaar door deze trekking te komen, maakt dit niet anders, omdat het nog steeds slechts een kans blijft, die weliswaar hoger is, maar niet bepalend voor het winnen. Dit is vergelijkbaar met een loterij – een kansspel – waarbij men meer loten koopt. (…) 13. Komt men (als in deel 1 niet succesvolle, maar wel ambitieuze, winkanshouder) vervolgens in deel 2 van het Loyaliteitsprogramma, dan moet men alert zijn op de site, waarop bekend wordt gemaakt op welk moment de prijzen zullen verschijnen om te ‘mijnen’. Degene die vervolgens op een zodanig moment de claimbutton indrukt (de prijs ‘mijnt’), dat de claim als eerste binnenkomt bij Pretium, is de winnaar van de prijs. Bij constante alertheid kan men de bekendmaking van de prijs weliswaar tijdig opmerken, maar vervolgens spelen bij het “mijnen” van de prijs factoren waarop de deelnemer geen invloed kan uitoefenen een aanzienlijke rol. Niet alleen is het aantal mededingers in de regel aanzienlijk groter dan in fase 1 – precieze aantallen kon Pretium bij pleidooi niet noemen – en is het in het concrete geval deels toeval of de competitie groot of klein is, maar ook is het toeval of de mededingers een even snel, sneller of langzamere internetverbinding hebben en of deze daarmee getraind zijn of niet. Voor zover de factor behendigheid in fase 2 bij het verwerven van een prijs dan ook een rol speelt, is deze factor ondergeschikt aan het kanselement. De aanwijzing der winnaars geschiedt daarom ook in deel 2 door enige kansbepaling waarop de deelnemers in het algemeen geen overwegende invloed kunnen uitoefenen.”

Ik zie inderdaad vaak dat samenwerkingen in een vof vaak heel moeilijk te beeindigen zijn, en bijna altijd pijnlijk en kostbaar. Dit omdat in de meeste gevallen inderdaad de afspraken niet goed zijn vastgelegd of er gewerkt wordt met een model vof-contract, maar er in de praktijk door de vennoten hele andere afspraken gelden, etc etc. Het is inderdaad van groot belang een goed vof-contract te gebruiken, wat dus betekent dat het op maat is opgesteld, specifiek toegespitst op de werkelijke situatie in het bedrijf en de situatie waar de vennoten naartoe willen. En, ook heel belangrijk, dat de vennoten daar ook naar handelen. Voorts is het inderdaad de vraag of een partner echt (meteen) 40% van de eigendom moet worden gegeven, al dan niet door middel van aandelen, voor zover het een B.V. of N.V. betreft. Wellicht is een contractuele samenwerking met duidelijke en realistische afspraken over inbreng van de partner (geld, werken, etc) en beloning/opbrengst voor de partner (welk aandeel in winst, kosten, etc) ook een mogelijkheid. Inderdaad is het verstandig eerst duidelijk te krijgen hoe je de vragen beantwoordt die hiervoor al zijn gesteld, zodat je eerst je doelen en wensen kunt bepalen, en van daaruit pas gaat beslissen hoe die samenwerking vorm moet krijgen. Hoe dat ook zal zijn, naar mijn mening geldt altijd: duidelijkheid, duidelijkheid, duidelijkheid (schriftelijk), zo voorkom je conflicten. Op basis van enkel goed vertrouwen (zonder duidelijke schriftelijke afspraken) heb ik het bedroevend vaak mis zien gaan met cliënten en volgde een nare 'scheiding'.

Ik heb geen verstand van belasting dus dat zal voer zijn voor de aanwezige fiscalisten. Terzake de trust: Wat bedoel jij met je vraag of je nu nog een trust kunt opzetten? Voor welk doel zou je dat willen doen? En ook: waar zou je dat willen doen? De figuur van de trust, voor zover je daar echt op doelt, bestaat niet in het Nederlandse recht. (Wel sinds 2012 in het Curacaose recht, waardoor een in Curacao opgerichte trust ook in Nederland gebruikt zou kunnen worden.) Natuurlijk wel in Amerika, maar de exacte regels en mogelijkheden zijn afhankelijk van het recht van de staat waar je trust zou willen creeren.

Inderdaad moeten er een aantal praktische zaken afgestemd worden met de andere betrokkenen (echt niet verder? of toch verder met bepaalde afspraken? afbetaling/herstructurering leningen, etc). Daar zal overleg/onderhandeling voor nodig zijn. Anderzijds is voor het kunnen komen tot afspraken essentieel dat eerst vaststaat wat de 'spelregels' hiervoor zijn. Zoals al opgemerkt moet voor de manier waarop aandelen aangeboden en overgedragen kunnen worden in de statuten gekeken worden. Voor het ontbinden moet ook in de statuten gekeken worden. Bij ontbinden is het bovendien van belang dat dit alleen kan als er geen openstaande schulden blijven bestaan aan crediteuren. Wellicht zijn er in het verleden ook wel (hopelijk) schriftelijke afspraken gemaakt over de leningen en andere financiële zaken, zoals facturatie en loon, etc. Daar moet dan ook rekening mee gehouden worden. Als je weet wat de 'spelregels' zijn, dan kun je binnen dat kader in overleg gaan met de andere betrokkenen om tot afspraken te komen. Als je niet voldoende kennis hebt van hoe het fiscaal en (civiel) juridisch in elkaar zit, is het waarschijnlijk niet verstandig dit op eigen houtje te doen.

De vragen die Manon heeft gesteld zijn inderdaad van groot belang om tot een verdeling/afrekening te komen. Om te weten op welke wijze partijen uit elkaar kunnen gaan en op welke wijze zij een en ander met elkaar kunnen regelen is het essentieel om te weten welke rechtsvorm het bedrijf heeft (vraag 1 van Manon). Als het een BV of NV betreft dan bieden de statuten (en de wet) een regeling van hoe aandeelhouders 'uit elkaar kunnen gaan'. Als het een vof betreft zou een dergelijke regeling in het vennootschapscontract te vinden zijn (en in de wet). Vaak staat in statuten dat de ene aandeelhouder zijn aandelenpakket aan de andere aandeelhouders kan/moet aanbieden en of de prijs onderling overeengekomen kan worden of dat deze door een onafhankelijke deskundige moet worden vastgesteld. Dat is je uitgangspunt. Afhankelijk van de vaststaande regeling/procedure kun je verder.

Het werkt als volgt. De vennootschap die de onderneming van de webshop drijft is een E-Zone NV, een NV die gevestigd is in de Nederlandse Antillen, in een economische zone (e-zone), meestal een e-commercepark (een gebouw dat daarvoor is aangewezen, met high tech internet verbindingen etc.). De directie daarvan dient lokaal te zijn. Of je hebt een persoon in de Nederlandse Antillen die dat doet EN verstand van zaken heeft anders gaat het mis. Meestal gebruikt men hiervoor een trustkantoor. Aandelen worden vaak gehouden door een SPF (Stichting Particulier Fonds), maar er zijn meer mogelijkheden, zeker ook vanwege de aangepaste fiscale NL wetgeving waardoor SPF wat minder interessant zou kunnen worden. Je zorgt dat je webshop in de lucht is (met wat voorwaarden die bij de e-commerce constructie horen) en betalingen kunnen plaatsvinden via de website. Het administratieve en boekhoudkundige gedeelte ligt uiteraard bij de directie, zoals dat bij alle bedrijven hoort te zijn, en dat is dan in dit geval bij de directie in de Antillen, meestal het Trustkantoor. De goederen hoeven zeker niet via de Antillen te gaan. Als het 'bestuurlijke centrum' maar in de Antillen is. Dus kort: webshop zit in de e-zone NV, directie zit in de Antillen (meestal Trustkantoor), aandelen bijvoorbeeld gehouden door een SPF (ook in de Antillen). Bij e-zone NV betaal je 2% winstbelasting en met SPF geen dividendbelasting meen ik. Je moet toch wel zo'n EUR 100.000,- omzet per jaar draaien wil eea gunstig zijn. Mocht je je hierin verder willen verdiepen - en serieuze plannen hebben - dan kan ik je in contact brengen met mijn e-zone businesspartner te Curacao die je verder kan helpen. Je kunt me dan een email sturen hierover. Ik ben niet zo vaak meer op HL vanwege drukte. Succes.

Voor de duidelijkheid: het is raadzaam om altijd de algemene voorwaarden bij ieder contract of iedere offerte waarbij ze van toepassing worden verklaard mee te zenden, en te laten paraferen voor akkoord. Je zou in het contract/de offerte de zinssnede kunnen opnemen onderaan, boven de naam van de klant en diens handtekening: Bijgevoegde Algemene Voorwaarden zijn van toepassing op de onderhavige overeenkomst. Ondergetekende verklaart deze te hebben ontvangen, gelezen, begrepen en aanvaard." De ICT Office Voorwaarden zijn inderdaad zeer pro ICT leverancier. Desalniettemin niet perse niet te handhaven indien partijen deze van toepassing hebben verklaard. Enkel indien de wederpartij kan onderbouwen dat een of meerdere bepalingen te onredelijk zijn in het specifieke geval, zou die specifieke bepaling geen gelding hebben in dat geval. Ik geef overigens per definitie altijd de voorkeur aan voorwaarden die voor het specifieke bedrijf zijn opgesteld en aangepast aan de bedrijfsvoering van dat bedrijf. Ik doe dat regelmatig voor ICT bedrijven. Vaak kan je de ICT Office Voorwaarden als uitgangspunt gebruiken en specifieke aanpassingen per bedrijf doorvoeren, of eea wat minder hard ten opzichte van de afnemer maken. Mijn mening is wel dat indien een startende ondernemer niet de kosten wil/kan maken van een op maat gemaakte set algemene voorwaarden dat de ICT Office Voorwaarden een prima basis zijn, zodat in ieder geval alle relevante punten zijn uitgewerkt (alhoewel pro ICT leverancier).

No problem, succes!

Werk je alleen met een contract waarin de opdracht wordt beschreven, onder bepaalde voorwaarden? Heb je ook (ik weet niet om wat voor soort project het gaat??) algemene voorwaarden waar uitsluitingen van schadevergoeding en boetezaken zijn geregeld. Daar zou je dan ook naar kunnen kijken bij het formuleren van uitsluitingen. Je kunt niet zomaar zeggen of het verstandig is om een boeteclausule te aanvaarden. Het hangt af van de hoogte, van de situaties waarin de boete van toepassing, situaties die zijn uitgesloten. Het is wel in zijn algemeenheid zaak, dat als er een boete boven jouw hoofd (hoofd van de B.V.) hangt, je zo uitgebreid mogelijk specificeert in welke situaties de boete wel en in welke situaties de boete niet geldt. En inderdaad, als je bang bent voor een faillissement, lijkt de boete nogal hoog? Is het strikt noodzakelijk deze clausule te accepteren. Is er grote kans dat je bepaalde voorwaarden niet kunt vervullen, bijvoorbeeld termijnen, zodat de wederpartij de boeteclausule wil? Dat zou dan grote reden voor jou moeten zijn deze niet te willen. Wellicht is het raadzamer om dat de wederpartij voor te stellen duidelijkere afspraken (of meer haalbare) afspraken te maken over de kwesties die hij vreest. Succes!

Je zou naar de klanten toe die de software kopen de ICT Office Voorwaarden kunnen gebruiken: ICT Office Voorwaarden, die is ingedeeld in modules. Je zou de Algemene Module kunnen nemen en Module 1 (Licentie voor Programmatuur). Daarmee heb je een goed gebalanceerd product dat goede bescherming biedt bij de verkoop van licenties op de door jouw collega ontwikkelde software. Maar bij algemene voorwaarden hoort wel een specifieke overeenkomst. Je hebt dus naast de algemene voorwaarden een contract / getekende offerte nodig waarin specifiek staat wat wordt geleverd en wat wordt aanvaard. Dat is dus tussen jou/jouw collega (wie is de verkopende partij jij? of jouw collega door tussenkomst van jou?) en de klant. Tussen jou en je collega is het ook wel zo handig dat de nodige afspraken op papier staan om geen onnodige problemen te krijgen, nu of later. Dat kan in een samenwerkingsovereenkomst of als jij de agent bent in een agentuur overeenkomst of iets dergelijks. Dat ligt eraan wat jullie precies willen afspreken. Modelcontracten vind ik vaak link omdat je ze eigenlijk nooit zonder wijzigingen (aanpassingen aan de specifieke situatie) kunt gebruiken. En je moet weten wat je wel en niet kunt wijzigen. Maar het is wel zaak om beide verhoudingen te regelen. Dus nogmaals: Enerzijds de verhouding tussen jou/jouw collega en de klant: contract/getekende offerte + algemene voorwaarden, Anderszijds de verhouding tussen jou en je collega: samenwerkingsovereenkomt / agentuurovereenkomst of iets dergelijks, afhankelijk van de afspraken.

Ten eerste geldt, zoals geloof ik al duidelijk is aangegeven, dat gemaakte afspraken bindend zijn. Dit kan met een getekende offerte, maar ook per email door een aanvaarding van het aanbod, en zelfs mondeling (dit laatste is alleen lastig te bewijzen). De voorstellen in jouw offerte zijn kennelijk per email aanvaard door de opdrachtgever. Voor wat betreft die voorstellen en die aanvaarding is er dus een bindende overeenkomst ontstaan. Als je in je voorstellen ook de toepasselijkheid van je ALV hebt genoemd (vermoedelijk ICT Office Voorwaarden, of een daarvan afgeleide ALV??) en de opdrachtgever heeft dat ook aanvaard (of in zijn algemeenheid alles wat je hebt voorgesteld aanvaard), dan gelden de ALV ook. Je uitgangspunt is dan, zoals je aangeeft, het gehele bedrag. Wellicht ook nog aanvullende schadevergoeding, afhankelijk van wat je ALV bepalen. Wat normaal is in een dergelijk geval is niet te zeggen. Dat hangt van jou af. Als je het gehele bedrag kan vorderen, kan je ervoor kiezen dat te doen of het niet te doen. Uiteraard is het eenvoudiger en sneller om een lager bedrag te krijgen dan een hoger bedrag. Wellicht is de opdrachtgever niet bereid een hoger bedrag te geven en zal je het in rechte moeten gaan afdwingen. Maar je kunt natuurlijk wel hoger inzetten dan het bedrag waarop je uiteindelijk wilt uitkomen. Succes!