Hans v N

Als de overnemende partij naamsbekendheid wil opbouwen is het volkomen logisch dat ze worden toegevoegd in alle marketinguitingen van het hier al bekende merk. Tenzij de merken conflicteren. Om het maar even extreem te maken kan je geen Unox naast Vegan zetten. De vraag waarom men beide namen, op zijn minst tijdelijk, wil handhaven lijkt mij nogal retorisch. Hoe dat het best kan worden aangepakt zal ook afhangen van de specifieke merken. Een tijd geleden heeft Unilever Zendium en Prodent overgenomen van Sara Lee en die hebben het overgenomen van AKZO consumentenproducten. Beide verpakkingen zijn alleen op detail anders geworden. Voor een tandpasta (en alle consumentenproducten) is herkenbaarheid in het schap ultra belangrijk dus het Unilever merk is toegevoegd aan de verpakking maar zonder de herkenbaarheid aan te tasten. Als een groot merk met landelijke bekendheid een klein merk overneemt, bijvoorbeeld Ziggo neemt Kabel Zierikzee over dan is het gebruikelijk dat Kabel Zierikzee gewoon verdwijnt en door Ziggo wordt vervangen. Ik ken ook gevallen waarbij men met een mengvorm geprobeerd heeft 2 merken te laten samenvloeien tot 1 merk, met "lowcost opperating" als belangrijkste reden, maar daarop moest terugkomen omdat er heel snel marktaandeel werd verloren (herkenbaarheid). Het is altijd een risico om een verpakking / logo aan te passen omdat elke verandering aanleiding kan zijn voor de consument om eens wat anders te proberen. Het hangt dus van de specifieke merken / handelsnamen / logo's af hoe die het best te integreren zijn.

Voor zo ver ik het begrijp wordt het urencriterium pas interessant voor de belastingdienst als er reden is om daaraan te twijfelen. Bijvoorbeeld als je naast je ondernemerschap ook een baan hebt of studeert, of als je een (heel) geringe omzet en winst hebt. Ook kan ik me voorstellen dat de BD interesse heeft in je uren als daar in het verleden al zaken over hebben gespeeld. In de discussie over de afschaffing of beperking van de zelfstandigen aftrek kwam ook de mate van (ondernemers)risico naar voren. Kennelijk kan men ondernemersrisico moeilijk kwantificeren en doet men dat met uren bij gebrek aan een betere controle mogelijkheid. Mijn vraag is dan ook. Waarom denk je dat je de uren aannemelijk zal moeten maken? Minder declarabele uren is geen reden omdat je als het goed is, en dat hebben anderen ook al opgemerkt, je tijd anders besteed. Je kan bijvoorbeeld meer in klantenwerving stoppen maar ook zaken die je normaal zou uitbesteden (administratie, website enz) zelf gaan doen. Ik heb nog nooit gehoord dat een fulltime ondernemer zijn uren moet verantwoorden. Dus vraag aan de fiscalisten: gebeurt dat wel eens op basis van steekproef of zo?

Etherische olie is niet per definitie ongevaarlijk. Lees hier en hier bijvoorbeeld. Als je iets uit de USA importeert moet je voldoen aan alle relevante EU- en lokale wetgeving (REACH,GHS enz) en je bent ook productaansprakelijk. Met andere woorden je moet eerst weten wat je doet en jezelf laten begeleiden door een deskundige of alles zelf goed uitzoeken. Daarvoor moet je wel al een zekere basiskennis hebben anders is het onbegonnen werk.

Haha. Dit hotel is echt heel speciaal als je een keertje naar Gent wil gaan. Aan het water, midden in het centrum en met parkeerplaatsen. Op loopafstand van alle goeds wat deze stad te bieden heeft, en dat is een hoop. Dit leek me een typisch hotel wat zoiets zou kunnen gebruiken en bij een blik op de site blijken ze dat al aan te bieden. Dat is natuurlijk vaker het geval. TS heeft het wellicht ergens gezien of iets wat er op lijkt en ziet een markt. Prima, want zo gaan heel veel zaken. De kans op succes is natuurlijk groter als iets ergens anders zijn/haar waarde al heeft bewezen. Het is vooral zaak om door te pakken voor dat je chagrijnig moet constateren dat anderen er succes mee hebben omdat jezelf bleef twijfelen. TS zou in ieder geval op kosten van de zaak verkennend marktonderzoek kunnen doen in Gent. Wat dan privé of zakelijk geboekt kan worden weet jij weer. ;D

Veel hotels willen de gasten zo veel mogelijk in het restaurant / bar hebben en liefst alleen voor het slapen in de kamer. Als jouw doos de mensen op de kamer houdt zal dat niet alleen omzet kosten van de bar maar ook extra rommel opleveren en als ik mijn fantasie de vrije loop laat (kaarsjes, masageolie op de lakens) ook extra risico. Het moet dus in het concept van de hotelier passen. Dus bijvoorbeeld in hotels waar geen restaurant of bar aanwezig is, of waar verwennerij (spa, sterrenrestaurant) bij het verblijf hoort. En men moet zelf al niet iets soortgelijks aanbieden, zoals dit hotel waar we een tijdje geleden verbleven toen ze dit arrangement nog niet hadden (aanrader!). Helemaal eens met Twabla dat je een en ander gewoon moet uitproberen en vervolmaken. Moet je de doos met de kamer verkopen in een arrangement of mensen in een spontane bui een box laten bestellen? Het zal vooral aankomen op juist segmenteren en vervolgens ontzorgen in de zin dat het wel heel gemakkelijk is om bij jou te bestellen tegen een aantrekkelijke prijs. Je moet ook proberen om het zo te doen dat het niet eenvoudig is om hetzelfde te doen en proberen de toetreders, die bij succes zeker komen, een stap voor te blijven.

Heel goed nieuws. In een recent vonnis in hoger beroep heeft de het Gerechtshof in Den Haag de vloer aangeveegd met de 60% ontbindingsvergoeding. Eindelijk een advocaat die er flink werk van gemaakt heeft met een brede strategie. En eindelijk een hof dat enig inzicht lijkt te hebben in de werkelijke kosten (buiten de torenhoge vaste verkoop- en overheadkosten) die Proximedia maakt. De rechtbank vindt €824,67 (de onbetaalde termijnen) voldoende voor de schadeloosstelling. Hopelijk het begin van meer succes. Toevoeging: In deze uitspraak gaat het om uitgevoerde werkzaamheden. Indien er geen sprake is geweest van uitgevoerde werkzaamheden, zoals redelijk vaak voorkomt omdat klanten vaak voor het starten van werkzaamheden al ontbinden, zou de vergoeding in alle redelijkheid nog veel lager moeten zijn. [Mod edit: link hersteld, met dank aan Wouter ]

Je zou als speler ook contact op kunnen nemen met Bol.com. Eventueel collectief. Die zal zeker gebaat zijn bij eerlijke concurrentie die vooral moet gaan om een goede prijs en service en zou de partij die dat kennelijk wil voorkomen of aantasten, kunnen manen of zelfs uitsluiten.

Van merkinbreuk kan volgens mij geen sprake zijn en er zit ook geen auteursrecht op een 13 cijferige code. Als je naar de uitspraak kijkt die eerder aan bod kwam dan is er een groot verschil in de zin dat TS kan niet of nauwelijks kan worden verweten dat hij gebruik maakt van de inspanningen van de EAN houder door bewust verwarring te creëren. Sterker, het is vrij eenvoudig te bewijzen dat hij door Bol.com min of meer gedwongen is de EAN code te gebruiken en daarmee ook heeft meegewerkt aan de bekendheid van het (generieke) product met die EAN code en dat door de houder ook is toegestaan in hetzelfde speelveld. Dat de EANcodebezitter er later een merk aan gekoppeld heeft doet hier weinig aan af. Het lijkt er zelfs op dat die actie louter is bedoeld om andere aanbieders uit de markt te drukken of op zijn mist te benadelen. Deze kunnen weliswaar een andere code gebruiken maar profiteren dan niet meer van de, kennelijk goede, reviews. In dit geval zou je eigenlijk moeten voorstellen dat je de code eventueel over wil kopen en dat de merkhouder een nieuwe code gebruikt zoals dat in de handel gebruikelijk is. En als de houder dat niet wil dat zijn probleem is. Als het inderdaad om (veel) meer producten gaat kan het geen kwaad om hierover eens met een advocaat te praten en er eventueel een briefje aan te wagen. In deze draad heb je er 2. :) Je moet je ook afvragen of je deze problemen niet moet voorkomen in de toekomst door van begin af aan met een eigen code / merk / handelsnaam te werken. Dit kan heel voordelig worden geregeld.

In beginsel heeft een EAN code een landdeel (87 voor Nederland) een fabrikantdeel en een productdeel. Maar er zijn ook handelaars die laten we zeggen 1000 codes kopen en die weer, bijvoorbeeld per 10, doorverkopen zodat de code niet aan een land / fabrikant gebonden is maar aan een enkel product. Dus handelaar X koopt een generieke HDMI kabel in, laat daarop een logo of type drukken en doet die in een zakje met daarop een zelfgekochte ean code en een logo. Dat is wat anders dan een generiek product in een doosje van de Chinese fabrikant met een EAN code van deze fabrikant. Het hangt dus heel erg af hoe "generiek" een product echt is.

Nachtfotografie. Wellicht een naam met een nachtdier. Wat dacht je van Oehoe fotografie. Logomogelijkheiden te over, en Oehoe is ook natuurlijk ook ideaal om even aandacht te vragen aan mensen die je op de foto wil zetten. Hoog fun gehalte dus een heel goed te onthouden en te spellen. Wel even kijken of die nog niet bestaat maar ik denk van niet.

Dan heeft TS hier ook meteen een 2e advocaat die zijn deskundigheid meteen prachtig etaleert. Kan nog geen reus geven maar die komt nog. Heb de uitspraak even opgezocht. Toevallig ken ik de partij (stond naast me op een caravanbeurs). Het is inderdaad volgens deze uitspraak (waar ik even bewust niet naar link) onrechtmatig om verwarring te creëren met een EAN code. In dit geval was de EAN code aangekocht door Partij A en door Partij B gebruikt om bewust verwarring te zaaien met een zelfde generieke product waarbij niet alleen de EAN code is gebruikt maar waarbij ook delen van de gebruiksaanwijzing waren gekopieerd en anders de indruk werd gewekt dat het om dezelfde leverancier ging. Het ging dus wel om een vergelijkbaar generiek product waar Partij A behoorlijke bekendheid mee had gekregen (was heel druk op de stand) en waar Partij B een graantje van mee dacht te pikken. Het is duidelijk dat een verkoper van een merkproduct X allemaal dezelfde EAN code mogen of moeten gebruiken op Bol.com, juist om verwarring te voorkomen. Maar als het gaat om een generiek product waar door een bepaalde partij bepaalde kenmerken en codes, zoals product- en EAN zijn toegevoegd, mag je die codes niet zomaar overnemen omdat je dan misbruikt maakt van de inspanningen van een ander en dat is onrechtmatig. TS kan met deze informatie prima inschatten of hij de betreffende EAN wel of niet kan gebruiken lijkt me.

Je verkoopt generieke merkloze producten maar komt in aanvaring met iemand die een merk heeft met dezelfde ean code. Ik begrijp dat de betreffende verkoper hetzelfde product inkoopt en voorziet van zijn eigen merk, bijvoorbeeld door de generieke verpakking te voorzien van een merklogo. Dat is toegestaan. Maar het is natuurlijk niet de bedoeling de Chinese EAN code op het generieke product te monopoliseren door het aan een Nederlands merk te koppelen. Het is gebruikelijk dat iemand met een merkproduct daar een unieke EAN code voor gebruikt. Inderdaad even checken bij een advocaat maar ik denk dat je weinig risico loopt als dit inderdaad aan de hand is. Als het een Chinees merk betreft wat hier algemeen verkocht wordt zonder inschrijving en waar een slimmerik van denkt, hup ik registreer het Chinese merk en druk de rest uit de markt, dan wordt het anders. Dan is er mogelijk sprake van registratie te kwader trouw. En eens met de andere reageerders dat je altijd het zakelijk belang moet afwegen tegen de mogelijke kosten. Soms is het beter om gewoon eieren voor je geld te kiezen ook al voelt dat een beetje zuur.

Het is ook voor mij niet heel duidelijk wat de machine precies doet maar als ik het goed begrijp en mijn fantasie een beetje laat gaan, gaat het om het snel en nauwkeurig boren/frezen van verbindingsgaten. Wat ik denk te zien maar niet zeker weet is dat er ook een hoek van 2 stukken hout kan worden gefreesd waardoor er een perfecte verstekhoek ontstaat. Inderdaad ideaal voor de lijstenmaker maar ook voor de timmerman/meubelmaker die normaal gesproken zijn verstekbak, zaag en boormachine moet gebruiken. Waar ik geen enkel inzicht in heb is de frequentie waarmee meubelmakers de verstekverbinding gebruiken. Het kan zo zijn dat ze dat niet doen omdat het nu veel gedoe is en dus een andere (bv schroef) verbinding maken. Waar Peter volgens mij op dit moment behoefte aan heeft zijn gebruikers die hem helpen er een (eenvoudig) verkoopbaar en veilig product van te maken. Eens dat de machine prima zal ogen voor Peter zelf maar wat "houtje touwtje" voor de gebruiker van professioneel gereedschap gezien de reacties hier. Wat ook heel goed zou kunnen werken is de samenwerking met een technische school, bijvoorbeeld een HTS, en er een afstudeeropdracht aan koppelen inclusief een marktonderzoek. Al zal dat niet meevallen omdat er volgens mij heel veel bedrijven azen op zo'n samenwerking.

Je kan jezelf met toestemming van je ouders inschrijven. zie hier Een handelsnaam kan je zelf kiezen en kost niets. Je moet wel rekening houden met de rechten van anderen. Dus verzin iets waar anderen geen bezwaar tegen kunnen hebben. Dus geen merk van een ander of een naam die andere mensen kunnen verwarren met een andere aanbieder. De KvK kan je daarbij helpen. Een boekhouder is niet nodig. Een simpele excel sheet met inkoop en kosten lijkt me in jullie geval voldoende. Je kan dan simpel uitrekenen hoeveel je hebt verdiend.

De winkel verkoopt dus jullie spullen en jullie rekenen één keer per maand af en geven de winkelier een commissie over de verkoop. (verkoopwinkel concept). De winkelier geeft jullie kennelijk geen rekening (want "zwart") maar is dat wel verplicht. Hij kan daardoor in de problemen komen. Waarschijnlijk ben je ondernemer voor de BTW. Want dat ben je al snel. Voordeel is dat je waarschijnlijk geen BTW hoeft te betalen omdat je onder de kleine ondernemersregeling valt, en wel BTW die je betaalt kan aftrekken. Je zal zo te zien geen ondernemer zijn voor de inkomstenbelasting. Je moet de winst (wat je overhoudt na aftrek van kosten) dus opgeven als resultaat van overige werkzaamheden bij de aangifte. Ook hier geldt weer dat je weinig of geen belasting hoeft te betalen bij kleine winsten. Mogelijk wel wat premies. Kortom je hoeft niet bang te zijn dat je veel moet betalen maar het is altijd beter om de zaken goed te regelen en zo niet in de problemen te komen en tegen boetes op te lopen. Ik zou even naar de KvK gaan en jezelf inschrijven dan krijg je vanzelf een BTW nummer. En als je uiteindelijk toch wat belasting moet betalen heb je het heel goed gedaan. ;D

Heb inderdaad niet zo goed gelezen. Het woord annuleren koppelde ik aan een nog niet geleverd product. Het staat er ook niet allemaal heel duidelijk. TS bedoelt kennelijk dat de klant de koop alsnog wil ontbinden met de reden dat TS later dan verwacht heeft geleverd en inmiddels een andere Drone had aangeschaft. Als ik het goed begrijp is de klant uitgegaan van een voorraadproduct en heeft TS de klant na enkele dagen aangegeven dat de levertijd 1 maand zou zijn. De reactie van de klant hierop kennen we niet. Uiteindelijk is 1 maand na de oorspronkelijk afgegeven leverdatum geleverd. Tussendoor is geen (schriftelijke) ingebrekestelling ontvangen door TS, tenminste hierover is geen informatie. En dan klopt bovenstaand als een bus.

Als de klant op de hoogte was van een levertijd in de toekomst en hij wenst op een zeker moment de order te annuleren is het gebruikelijk (en als niet jurist dacht ik dat het ook wettelijk verplicht is) dat de klant je een zogenaamde ingebrekestelling stuurt en je nog een redelijke termijn geeft om alsnog te leveren. Redelijkheid heeft dan inderdaad vooral met de omstandigheden te maken. Als de klant gewoon heeft afgewacht en zonder enig overleg een andere Drone heeft gekocht zou ik eerst een goed gesprek hebben en kijken of je er samen niet uit kan komen. Bijvoorbeeld in de vorm van een schadevergoeding door de koper, aannemend dat je de drone nog wel kan verkopen maar dat dit langer duurt en je wellicht de prijs moet laten zakken. En als het om een flink bedrag gaat en je komt er niet uit dan een advocaat in de arm nemen. Het is inderdaad één kant van het verhaal. Veel hangt af van de communicatie en de bewijsbaarheid daarvan. Een mailwisseling is sterker dan een telefoontje zonder getuigen.

Als hij een andermans private label, neem aan dat het dan om een B/C merk gaat en geen huismerk, koopt met diens naam/merk en daar verder niets aan doet is hij net zo aansprakelijk als normaal gesproken een handelaar. De producent (wiens naam/merk op de verpakking staat) is in principe aansprakelijk. Belangrijkste nadelen zijn de lagere marge, of het ontstaan van een te hoge consumentenprijs en vooral het feit dat je investeert in iemand anders zijn merk. Nu verkoopt de merkhouder alleen in Engeland maar wie garandeert jou dat de goederen niet via hem of Engeland ook naar Nederland komen, zeker als de markt al ontwikkeld is. Ook een faillissement van de opdrachtgever/merkhouder is uiteraard een risico. Ook jouw grotere klanten kunnen (zullen) gaan proberen rechtstreeks in te kopen. Er zijn overigens wel degelijk partijen die kleine orders kunnen maken. Als de MOQ van een drukker 15000 stuks is dan zou je 10000 op voorraad kunnen leggen en 5000 stuks laten produceren. Uiteraard zijn kleine orders relatief duur omdat de (vaste) instelkosten verdeeld moeten worden over een kleiner aantal. Het is dus een kwestie van plussen en minnen. Zelf zou ik niet snel investeren in andermans merk.

Diefstal van iets van geringe waarde staat ontslag niet in de weg zo te zien. Er is meestal sprake van een vertrouwensbreuk die niet afhangt van de waarde van de goederen. De vraag is dus of je (TS) moet gaan vechten, bijvoorbeeld als je vindt dat er helemaal geen sprake is van diefstal en je dat ook kan bewijzen, of het beste er van maken. Bijvoorbeeld als je een stom moment hebt gehad. Het beste er van maken zou volgens mij met rechtsbijstand tot een vaststellingsovereenkomst komen, waardoor je wel een uitkering kan krijgen. Wellicht wil de huidige werkgever ook nog iets van een vergoeding geven om er snel van af te zijn, zekerheid te hebben en je toch wat wil gunnen voor je inzet van de afgelopen jaren. Maar inderdaad zsm naar een advocaat of je rechtsbijstandsverzekering.

Ik wil het "probleem" zo liever zo klein mogelijk houden. Iemand veroorzaakt, waarschijnlijk buiten zijn eigen waarneming (geurblind), overlast. Er is al een gesprek geweest maar daar is weinig uit gekomen. Hieruit begrijp ik dat er wel over geur is gesproken maar wellicht niet over mogelijke oplossingen. Een vriendelijk en tactvol, maar wel heel duidelijk, gesprek waarin de oplossingen worden aangedragen is dan toch voor de hand liggend. En als blijkt dat iemand al dagelijks doucht en schone ademende (katoenen) shirts draagt en een deodorant gebruikt, dan zou je hem in zijn eigen belang kunnen doorverwijzen naar de huisarts. Maar, nogmaals, de mensen die om "medische redenen" naar zweet ruiken is verwaarloosbaar. Het is overigens ook in het belang van de medewerker. Deze wordt nu wellicht gemeden (ook privé) en merkt heus wel dat er over hem wordt gepraat. Dat veroorzaakt stress en verergerd het probleem ook nog eens.

1: Ik heb enkele jaren (R&D) ervaring met o.a. okselgeur en de remedie daartegen. Zou hier een heel verhaal kunnen schrijven over hoe zweetgeur ontstaat maar geloof me in 99% van de gevallen is er prima wat tegen te doen. En het is inderdaad zo simpel dat goede hygiene en een deodorant vrijwel altijd prima helpt. In zeer uitzonderlijke gevallen zou er sprake kunnen zijn van een stofwisselingsziekte of een huidziekte of een andere medische oorzaak (zie link Highio) maar dan heb je het meestal niet over een typische zweetgeur. 2: Eens dat het om een (heel) moeilijk gesprek gaat. Dan komt het aan op timing en vooral tact. Als het alternatief ontslag is mag je wat mij betreft best ver gaan in zo'n gesprek. En je hoeft het als leidinggevende niet per se zelf te doen. Je kan ook iemand inschakelen die het vertrouwen heeft van de betreffende medewerker. Bedenk daarbij vooral hoe je zelf benaderd zou willen worden voor een dergelijk probleemp(je).

Probleem is waarschijnlijk dat de medewerker zelf geurblind is voor zijn geur en mogelijk niet begrijpt waarom anderen zo moeilijk doen. Er is eenvoudig wat aan te doen met een goede deodorant of nog beter een goede Anti Transpirant. Die zijn er zelfs zonder parfum en ook langdurig werken bijvoorbeeld "Seven days" of eender elke ander product met Aluminium. Ook kan bij de huisarts een recept gehaald worden voor een dergelijk product. Probleem zal daar vrijwel zeker mee opgelost zijn. Ook zal het natuurlijk helpen als de medewerker dagelijks een schoon (T) shirt draagt. Persoonlijk ben ik erg te spreken over Sanex (van ex werkgever) en dan deze variant. Een goed gesprek zonder dreigementen en wellicht met een eerste flesje "om te proberen" zal toch moeten werken.

Bovenstaand scenario is zeker niet ondenkbeeldig, ook gezien de opbouw van een hoverboard (en de meeste electronica). Om bij de batterij te komen moeten vrijwel altijd elementen worden verwijderd. Het is dan volkomen logisch om die samen met de batterijen uit de behuizing te laten. Mogelijk is het zelfs onmogelijk om de componenten te herplaatsen zonder batterij. Wellicht toch eens goed navraag doen via de lokale vestiging van de transporteur. Zou een leuke aflevering van Columbo kunnen worden.

Ben geen specialist maar het lijkt me dat de Holding BV die de patentaanvraag bezit licenties uitgeeft aan de werk BV. Een nieuwe licentie uitgeven lijkt dan onmogelijk omdat TS zegt nog 51% van de aandelen in bezit te hebben. Tenzij er natuurlijk afspraken zijn waar wij geen weet van hebben. Een andere mogelijkheid is dat de ex compagnon een aangepaste versie van de vinding toepast. In deze tijd is een patentaanvraag vaak behoorlijk specifiek om aan het nieuwheidscriterium te voldoen. Of hij weet dat de aanvraag niet doorgezet wordt (of is) om financiële redenen of omdat het nieuwheidsonderzoek tegenvalt en een toekenning van een EP er niet inzit. Soms wordt de aanvraag dan nog "smaller" gemaakt (geringere beschermingsomvang) om toch een patent te krijgen. Kortom troebel. We zijn nu wel, zoals vaak, een vraag aan het beantwoorden die niet is gesteld.

Er is een patentaanvraag. Uit de vraag (en de aanvraag zelf) maak ik op dat het eigendom van deze aanvraag bij de gezamenlijke (holding) BV ligt. Het ligt in de lijn der verwachtingen dat beide geïnvesteerd hebben in deze aanvraag. Waar de rechten nu liggen is onduidelijk voor mij maar het zou best kunnen dat deze na de breuk bij de ex compagnon terecht zijn gekomen of nog steeds gezamenlijk eigendom zijn. Of iemand die gedeeltelijk een patentaanvraag (met rechten in het verschiet) in eigendom heeft deze vinding voor eigen rekening mag toepassen lijkt me wel, hij is immer (ook) eigenaar. Wellicht kan Kuifje hier wat over inbrengen.