Hans v N

Waarom zou je moeilijk doen als het gemakkelijk kan. Volgens mij mag je zelf verweer voeren bij de kantonrechter (als het tenminste tot een procedure komt) en dat kan gewoon schriftelijk. Dus niet groter maken dan het is. Waar ik me meer zorgen over maak is het blijkbaar aanwezige verschil van inzicht hoe de vork in de steel zit. Is alle communicatie per telefoon gegaan? Op een juridische afdeling werken meestal geen dommeriken. Waarom zou je (extra) kosten willen maken om die vervolgens proberen te verhalen?

@Hans Ik vind grafisch ontwerp toch wat anders, meer een vak, dan het bedenken van een woord of enkele woorden die een merk vormen. En natuurlijk moet je zaken uitbesteden als je daarvoor geld hebt én zeker weet dat de investering het veelvoudige oplevert. Zoals alle zakelijke beslissingen moet die economisch verantwoord zijn. En ik val in herhaling maar dat is niet zo eenvoudig. Als je kijkt naar de merken die de "merkenbedenkers" produceren dan heb ik niet vaak een Wauw gevoel. Wellicht zijn het wel goede namen als je volgens de assen van Annedien kijkt maar ze missen nog lading en context. Daarvoor is goede marketing noodzakelijk. Persoonlijk denk ik dat een matige naam met goede marketing (veel) meer oplevert dan een goede naam met matige marketing. Een merk moet ook nog juridisch in orde zijn. Je moet zeker weten dat je niet op de vingers wordt getikt en je moet onderscheidend genoeg zijn om je merk te kunnen verdedigen. Ik bedacht "cappuspresso" als merknaam. (bijv voor een cappuccino met daarin een extra espresso) In eerste instantie hadden grote bedrijven veel interesse maar later verdampte die geheel omdat de naam door de generieke elementen te weinig onderscheidend was en dus moeilijk te verdedigen en er ook een conflict in de lucht hing tov o.a. Nespresso.

"Mark my Brand"? Words zit dan niet in de naam maar wel in het hoofd van de lezer. Voila gratis en voor niets. Sterk? Persoonlijk vind ik van wel maar dat kan over een uur anders zijn. ;D .com is bezet maar niet in gebruik. Merknaam zou kunnen. Uiteraard moet er nog veel meer uitgezocht worden vooral met deze generieke woorden. Ik heb een aantal geregistreerde merken en zou op dit moment waarschijnlijk niet 1 goed genoeg vinden om hem opnieuw te registreren. Ook een probleem met een goede naam. Vaak is de click tijdelijk. Als je eenmaal een keuze hebt gemaakt komt er vanzelf een point of no return. Als marketeer (was ooit PM bij Sara Lee) kreeg je een lange lijst, daarna een short list en dan besliste de marketingmanager of de direkteur. Een enkele keer was er dan een juridische barrière en ging de procedure over. Werkte meestal prima. Dat is een beetje als kijken in een grote doos kralen en daar de mooiste uit zoeken. Dat is voor veel mensen eenvoudiger dan zelf een kraal te bedenken. Bij de mooie kraal werd dan een verhaal bedacht. Zendium is een voorbeeld van een merk dat zo gemaakt is. Uiteraard vind je zelf The Luminaries een sterke naam, daar sta ik niet van te kijken. Maar dat is natuurlijk niet wat telt. Je collega naamcreatieven hebben wat mij betreft ook geen super namen. "eat my words" vind ik briljant. Maar probeer maar eens aan de lopende band briljant te zijn....

Dat deze column is toegestaan is voor mij een beetje vreemd omdat er een van mij met minder dan een fractie van bovenstaande zelfpromotie is geweigerd. Van mij mag het overigens best. Er zal best over zijn gediscussieerd. Een extern inhuren voor het bedenken van een merknaam of bedrijfsnaam is slim als je zelf weinig tijd en talent hebt en een redelijk budget. Je moet er bedrijfseconomisch bovendien vanuit kunnen gaan dat de investering zichzelf terugbetaald. Je moet uiteraard ook nog geld reserveren voor marketing. Want een goede naam die niemand kent heeft geen enkele waarde. De vraag is dus of een heel goede naam de marketinginspanning dusdanig kan verlagen dat het uiteindelijke resultaat optimaal is. Probleem is dat je dat van te voren nooit kan bepalen. Geen enkel bureau kan garanderen dat de namen waar ze mee komen beter is dan de naam die jezelf (met wat hulp) kan bedenken. Met logisch verstand en wat inleeswerk kom jezelf meestal een heel eind. Even een naam bedenken en registreren is vragen om moeilijkheden. De tip over hoe je een goede extern selecteert die ik wel interessant vind komt van een merkbedenkbureau met een heel mooie naam. “Eat my words”. Volgens hen moet je naar de naam van het bureau zelf kijken (het allerbeste wat ze konden bedenken) en naar een aantal van de bedachte merknamen en hoeveel je er de volgende dag nog weet. Met alle respect maar de naam The Luminaries lijkt me meer geschikt voor een sixties band uit lichtstad Eindhoven dan een bureau voor naamcreatie. Maar ik ben dan ook geen merkstrateeg. ;D ;)

Zoals ik het lees kan de oppositie partij de taksen verhalen bij het krijgen van gelijk. Als ik gelijk heb dan is het risico dus het verlies van €1000,- Dan moet je inschatten hoe groot de kans op verlies is en hoeveel het merk je waard is. Tupper is wel degelijk een geregistreerd merk voor klasse 21. Toegekend aan: Delaware corporation en dat bedrijf heeft een relatie met Tupperware. Foute boel denk ik dan. Kans om dit te verliezen (o.a. voor klasse 21), als bovenstaande klopt, lijkt mij nogal groot tenminste als Tupperware kan bewijzen dat ze het merk Tupper ook daadwerkelijk hebben gebruikt. Ik zou met bovenstaande informatie naar een gespecialiseerd advocaat of merkengemachtigde stappen. Gevaar is dat die je kansen gunstig inschat (die neiging hebben veel advocaten) en je uiteindelijk zijn kosten én de kosten van de tegenpartij moet betalen als je toch verliest. Voor een beginnend ondernemer is dit geen start die je jezelf wenst.

Volgens mij zijn etherische oliën grondstoffen voor parfums, dat terzijde. Ik vroeg me (off toppic) af of je van al die mengsels ook een dermatologisch rapport moet hebben of hebt? Ook de labeling met jouw werkwijze lijkt me erg ingewikkeld. Of heb je dat handig opgelost? Daar kunnen wij dan weer van leren. On topic denk ik dat er bij een dergelijke quote geen sprake is van vergelijkende reclame maar dat je ongeoorloofd meelift op de bekendheid van een ander specifiek merk. Dat mag niet.

Als TS dit zelf heeft bedacht dan is het wel heel jammer dat er geen octrooi bescherming is aangevraagd. Tenminste als dat niet is gebeurd en het destijds nog niet bestond. Ik heb even het Internet afgespeurd maar niets gevonden wat er op lijkt. Kan ook zijn dat ik niet de goede zoekwoorden heb gebruikt natuurlijk. Het lijkt mij een prima en uniek product wat inspeelt op een bestaande behoefte met een zeer grote doelgroep. Namelijk die van de coach om mobiel (uitwedstrijden/wisselende kleedkamer) een bespreekmogelijkheid te hebben. De prijs lijkt mij zeer acceptabel. Dit kan je natuurlijk niet met een standaard banner vergelijken. Prijs lijkt mij eerder aan de lage kant. Ik zou zeker kijken of je eventuele verbeteringen wel kan octrooieren. Als het inderdaad moeiteloos een jaar intensief gebruikt kan worden (bij mij gaat een banner hooguit een keer of 20 mee) zou ik er vol mee de markt op gaan. Er zijn vast ook fora voor sportcoaches of bladen waarin je kan adverteren. Mond tot mond reclame gaat vanzelf als de bezoekende coach met een banner aankomt.

Als het al mogelijk is, door het antidateren van een wijzigingsformulier bijv., dan nog zal je bij een handelsnaam conflict aan moeten tonen dat je met de handelsnaam een zekere bekendheid hebt opgebouwd bij een bepaalde doelgroep en in een bepaald gebied en dat eerder deed dan de vermeende inbreukpleger. Je kan dat aantonen door facturen/briefpapier van met daarop je handelsnaam, advertenties of je handelsnaam op deelnemerslijsten van beurzen of bijeenkomsten. Als het dus al lukt om je handelsnaam te registreren op een eerdere datum, dan nog heb je daar in feite weinig aan. Het gaat bij een handelsnaam om gebruik en niet over de datum van registratie bij de KvK.

Hier kan je snel zien waar je wettelijk aan moet voldoen. Je product moet volgens de warenwet op zijn minst veilig zijn om te gebruiken. Echter ook al heb je alles gedaan om een product veilig te krijgen, toch blijf je als importeur (ga even uit van inkoop in China/India) aansprakelijk voor eventuele ongelukken die voortkomen uit een gebrek. Bij een hangmat zou iemand bijv. kunnen vallen omdat de stiksels niet goed zijn gedaan en er zou verstikkingsgevaar kunnen optreden als kinderen er een tent van maken. Zaken dus waar je goed naar moet kijken en zorgen voor een goede gebruiksaanwijzing met eventuele waarschuwingen. Ook kan je kijken of je een aansprakelijkheidsverzekering kan afsluiten. Inkopen bij een goede groothandel in de Europa is een stuk veiliger maar je zal ander prijzen zien. Zomaar wat inkopen op Alibaba en hier in een webshop zetten lijkt eenvoudig maar daar kan je jezelf goed op verkijken.

Is hier sprake is van een (mondelinge) overeenkomst tussen bedrijven? Daar ben ik allerminst zeker over. Als TS zegt dat ze de coaching als investering in haar persoonlijke ontwikkeling zag als persoon (=consument) dan geldt volgens mij gewoon een afkoelingsperiode. Omdat er geen contract is opgemaakt is het in ieder geval onduidelijk in welke hoedanigheid de overeenkomst tot stand is gekomen. Ik zou daar gebruik van maken. "Ik investeer €2500 in mijzelf nu" lijkt me een prima ondersteuning van je bewering! Dus gewoon gebruik maken van je recht als consument. Of in ieder geval proberen. Tenzij het erg duidelijk was dat je de overeenkomst zakelijk bent aangegaan en de tegenpartij dat (eenvoudig) kan bewijzen.

Eens dat er soms ook geld over de balk wordt gegooid door subsidie te geven aan het oplossen van verzonnen problemen. Er is een hele bedrijfstak ontstaan die adviseert bij het aanvragen van subsidies en precies (zeggen te) weten hoe een aanvraag moet worden gedaan (juiste format) om geld te krijgen. Aan de andere kant is de subsidie nooit kostendekkend dus zal een aanvragende partij zelf ook geld over de balk moeten gooien. Dat laatste kan een enkele keer lucratief zijn om werkgelegenheid te behouden maar zal op de lange termijn altijd onhoudbaar zijn. Ben in principe een voorstander van een betere inhoudelijke screening maar dan krijg je al snel dat je innovatie remt door macht te geven aan mensen die naast inhoudelijke kennis ook een mening/voorkeur hebben. Een zekere ondoelmatigheid zal dus altijd blijven. De kunst is natuurlijk om die te minimaliseren.

Ik ben het wel geheel met de strekking van het stuk eens. Als je alleen al naar de effecten kijkt van de WBSO in het bedrijfsleven en gesubsidieerd onderzoek op universiteiten en hoge scholen dan zijn die enorm. Zonder een overheid die actief de innovatie bevordert zouden we als land bij lange na niet staan waar we nu staan. Het kan nog beter door de beschikbare gelden beter in te zetten. Maar dat het beter kan wil niet zeggen dat het nu slecht gaat, in tegendeel. Of we als samenleving voldoende profiteren van die investeringen kan je van mening verschillen. Hier en daar wordt een goudmijntje (zoals ASML) gecreëerd maar onderzoek waarbij de resultaten bijdragen aan een betere wereld (bijv. waterzuivering, betere gewassen, logistiek en alternatieve energiebronnen) zijn net zo belangrijk voor ons als exportland en voor de ontwikkeling en betere verdeling op wereldschaal. Of we moeten inzetten op de ontwikkeling en implementatie van zonne-, wind- of kern- of andere energie is zonder overheid vooral een kwestie van kosten tegen opbrengst. De Nederlandse overheid kan door belastingen en subsidies de mix sturen naar iets wat nooit optimaal kan zijn door ontbrekende consensus (Groen links / VVD) al het is steeds meer een Europese kwestie. Persoonlijk geloof ik weinig van de "Alu hoedjes argumenten" dat het bedrijfsleven grote innovaties tegen houdt omdat ze te veel verdienen aan de bestaande techniek.

Natuurlijk moet er in principe altijd ruimte zijn voor hoor en wederhoor. Dat heb ik al duidelijk proberen te maken. Maar als er niet inhoudelijk op zaken wordt ingegaan, bijvoorbeeld door duidelijkheid te verschaffen over de nieuwe werkwijze en de daarbij behorende contracten en de posts dus eerder neerkomen op zelfpromotie dan is er wat mij betreft wel degelijk een grens overschreden. Volgens mij staat hierover ook wat in de forumregels. Deze "hakketak" afsplitsing mag verdwijnen, hij verpest wat mij betreft de sfeer. Ook door de toon van de moderatie. Het uitdelen van kneuzen voor een mening lijkt me ook onnodig.

Paul heeft volgens mij wel een punt. Hoewel ik een voorstander ben van hoor en wederhoor omdat er altijd 2 kanten aan een verhaal zijn krijgt de clickservice hier wel een gratis podium om tegenwicht te bieden tegen alle klachten en niet te vergeten rechtszaken die circuleren en gaande zijn. Enerzijds laat het bedrijf weten zijn leven te beteren en geven daarmee dus impliciet toe dat er flink wat schortte aan de dienstverlening en nog meer aan de manier van zaken doen. Terwijl ze anderzijds niets doen aan schrijnende lopende zaken, waar ze strikt juridisch in hun recht staan maar moreel geheel uit de bocht vlogen, uit het verleden. Ondernemers die na het ondertekenen van een contract twijfelen en gaan Googlelen zien dat het bedrijf (en zijn voorlopers) weliswaar een slechte track record heeft maar nu beterschap belooft. Beterschap waarvan wij niets concreets gezien hebben omdat op de site van het bedrijf niets te vinden is over de nieuwe policy. De mogelijkheid om te reageren zou wat mij betreft gekoppeld moeten worden aan openheid van zaken hoe de huidige contracten eruit zien en de belofte om oude zaken coulant op te lossen. Dit is in essentie een forum voor ondernemers en hun belangen moeten voorop staan.

Maar dan moet je wel aan de eisen van patenteerbaarheid voldoen. Daarvoor moet het algoritme nieuw en inventief zijn. Je moet dus inderdaad zoals Norbert opmerkt, zo snel mogelijk, onderzoek doen of laten doen naar de patenteerbaarheid én, net zo belangrijk, uitsluiten dat je geen inbreuk maakt op bestaande patenten. Laten zien dat iets werkt is in dit geval volgens mij niet genoeg om investeerders over de brug te laten komen. Je moet aannemelijk maken of bewijzen dat een algoritme geld waard is én dat je een tijdelijk monopolie kan verkrijgen op die verdiensten. En dan krijg je een kip en ei dilemma want een degelijk onderzoek zal al behoorlijk in de papieren lopen.

Lijkt me inderdaad een project voor school. Leuk om de creativiteit van de studenten te ontwikkelen / prikkelen. En als het lukt om een goede en betaalbare "plastic" detector te vinden dan wordt de school erg rijk. Een dergelijke detector kan namelijk ingezet worden bij het vinden van plastic mijnen. Die zijn natuurlijk niet voor niets van plastic. ;D IR heeft geen nut omdat die alleen direct werkt op schone kunststof. Dan weet je al dat het om kunststof gaat en wil je de specifieke soort weten. Creatief gedacht zo je gebruik kunnen maken van het verschil in opwarm/afkoelsnelheid tussen plastic en grond als de buitenten temperatuur (snel) stijgt of daalt. Wellicht is dat zichtbaar te maken met een warmtecamera. Die moet dan wel heel erg gevoelig zijn. Maar waarom zou je een enkel dopje of flesje in de grond willen vinden en opruimen?

Ik zou er nog minder van moeten snappen Peter maar ik snap dan weer niet waarom jij de wetstekst anders quote of is die inmiddels aangepast? bron In de bovenstaande quote is geen sprake van vooruitbetaling maar van het tijdstip dat de vergoeding wordt ontvangen? Een vooruitbetaling is toch principieel anders dan een vergoeding. Een vergoeding vindt normaliter plaats na het leveren van een dienst of goed. Ik wil, als totaal ondeskundige, niet dwarserig zijn maar zou het graag willen begrijpen.

Dank Roel, nu zitten we weer op koers. ;D Ik heb vannacht de zaak een aantal keer gelezen en net nog een keer. Eens dat het niet erg duidelijk is. Ik ben het niet met je interpretatie eens. Als er bij een contract meteen een factuur met BTW moet worden uitgeschreven en die verplichting er niet is als er geen sprake is van een contract, lees ik dat er later gefactureerd mag worden en er dus later BTW wordt betaald. Immers BTW is (tussen bedrijven) altijd het gevolg van het uitreiken van een factuur. Er kan pas sprake zijn van een vergoeding als daar een dienst tegenover staat. Dus als de dienst is verricht volgt een factuur met BTW. De vooruitbetaling is in mijn ogen dus geen vergoeding.

Het is op een forum de gewoonte dat je het voorafgaande antwoord leest en probeert een antwoord te geven op de oorspronkelijke vraag. Heb, met alle respect, de stellige overtuiging dat je mijn antwoord niet hebt gelezen. Je komt net als ik tot de conclusie dat het er toe doet of er een contract is en dat daar geen sprake van is. En dan is de conclusie dat er een aparte grootboekrekening voor aangemaakt zou moeten worden? Op welke vraag is dat een antwoord? Of mis ik wat? Waar zijn de fiscalisten als je ze nodig hebt. :)

Zoals ik het begrijp maakt de klant een bedrag, zeg €1000,-, over op de rekening van TS. Die levert vervolgens een aantal uren een dienst en schrijft daarvoor een factuur uit. Tot het bedrag is opgebruikt en er een nieuwe vooruitbetaling moet volgen. Er is geen sprake van een (vast) contract. Volgens deze bron (pagina 8 3.1.5 derde alinea) hoeft geen factuur worden uitgereikt en wordt pas BTW berekend bij het uitgeven van de factuur op het moment dat er sprake is van een daadwerkelijke vergoeding. Volgens bovenstaande bron kan TS, tenminste als ik het als volkomen leek goed begrepen heb, de betaling in ontvangst nemen zonder factuur en BTW afdrachtsplichtig op moment van factureren. Ook als een klant betaalt voor de factuur is uitgereikt geldt de factuurdatum voor de BTW. Dit laatste was mij al duidelijk. Vraag ik me weer af hoe het dan zit met het eigendom van de vooruitbetaling als er geen eigendomsvoorbehoud overeengekomen is? Lijkt me wel goed dit te regelen omdat de klant bij een eventueel faillissement zijn geld mogelijk kwijt is.

Je moet niet in problemen denken of je daartoe laten verleiden, maar in oplossingen. Als het inderdaad "hot" is om met een aardappel supersnack te komen dan zijn daar oplossingen voor. Begin eens met 3 soorten (biologische) aardappelen die maximaal van smaak verschillen. Die bak je, iets dikker dan normaal (=minder vet) voor in de beste olie en verdeelt die in de voorbakbak (tussenschotten). Dan vervang je het zout (NaCl) door zoutarme maar wel lekker kruidenmengsels. Hier voor inspiratie. Uiteraard gaat het in een gerecycled kartonnen bakje met een houten vorkje. Naam die me te binnenschiet. "patat doordacht". Youtube reclamefilmpje van mensen die elkaars kruiden proberen. Zelf krijg ik er al zin in. ;D

TS heeft het over een product, daarna een merk en krijgt vervolgens een link naar een beeldmerk. Als de Chinese fabrikant standaardproducten maakt en er een willekeurig logo op zet (op specificatie klant) dan volstaat er wellicht om het logo te verwijderen. Vaak gaan die er verrassend gemakkelijk af. :) Ik zou ook zeker in het merkenregister kijken wie precies eigenaar is van wat. En nagaan of er andere importeurs of zelfs andere merkhouders zijn in de EER. Vraag me af of een Nederlandse dealer die net als iedereen Chinese merken kan importeren de rest van de markt zomaar kan afschermen door het Chinese (beeldmerk) als Benelux- of gemeenschapsmerk te registeren. Met andere woorden is dit niet in strijd met de regels voor mededinging? Kan daar vrijwel niets over vinden. Wellicht kan TS daar toch eens het een merkenjurist over raadplegen. Of heeft hier iemand een idee?

In principe is er sprake van een niet geformaliseerde samenwerking (joint venture) en er is dus niets afgesproken over wie wat heeft ingebracht en/of krijgt als een van de partijen uit wil stappen. Achteraf is het vaak troebel wie bepaalde zaken heeft ingebracht of hoe dingen zijn ontstaan. Zo zal de (handels)naam zeker te maken hebben met het door de andere partij bedachte concept. De andere partij heeft zo te lezen ook de domeinnaam in bezit. Je zal er dus samen uit moeten komen en een en ander bij voorkeur vastleggen in een beëindigingsovereenkomst. Een mediator of een advocaat inschakelen is dan zo gek nog niet. Zomaar doorgaan met dezelfde (handels)naam lijkt me vragen om moeilijkheden, zeker als je nieuwe dienst een succes wordt.

Ik val in herhaling maar volgens mij gaat het primair niet om het instellen van de mail. Die verantwoordelijkheid ligt inderdaad vooral of helemaal bij de gebruiker, tenzij de gebruiker het instellen uitdrukkelijk uit handen heeft gegeven aan een deskundige. Of daar sprake van is, wordt niet helemaal duidelijk maar wellicht is dat niet het geval. Zwaartepunt is het instellen van de forward, waar bij TS als deskundige terrecht de werking heeft zekergesteld. Hierna is door TS (per abuis) verzaakt de mailserver leeg te maken of melding te maken van mogelijk achtergebleven mail. Hierdoor is mogelijk gevolgschade ontstaan. De vraag is dus of in alle redelijkheid van TS gevraagd had mogen worden dat hij zijn klant (duidelijk een digibeet) had moeten wijzen op de mogelijkheid van het achterblijven van mail of die mail zelf had moeten forwarden. Het is uiteindelijk aan de rechter om een en ander te beoordelen maar ik denk dat het grote verschil in deskundigheid hier een belangrijke rol speelt.

Veel mensen reageren alsof er sprake was van een bewuste keuze om de mailbox niet leeg te maken en gaan uit van de kennis over mail die ze zelf bezitten. Dat is nu juist wat er is mis gegaan. De klant had (en heeft waarschijnlijk) geen idee waarom hij geen mail binnen kreeg en vertrouwde zijn site/mail instellingen toe aan een deskundige (TS). Daar is blijkbaar wat mis gegaan in de communicatie want er kwam geen mail. Op zich niet heel vreemd als er weinig bezoek is op de website in de beginperiode. Toen de mail wel kwam na het instellen van de forward (waarvan de werking door TS is gecontroleerd) had TS kunnen en ik denk ook moeten weten dat er nog mail op de server stond of kon staan. De potentiële klanten zien geen foutmelding en gaan er vanuit dat de klant niet op de mail reageert. Ik vraag me ook af of het reageren met juridische taal het probleem niet juist in het juridische trekt. Een mail met een excuus haalt vaak de angel uit het vlees. Het is wel duidelijk dat TS zijn klant niet bewust wilde benadelen.