Hans v N

De dynamiek rond deze column is ronduit beschamend. Ik snap helemaal niets van de motivatie voor plaatsing, de deelname aan de schijndiscussie, en het toestaan van aanvallen op de persoon en het bedrijf van de schrijver door de moderatoren.

Ik heb de column gelezen, mijn wenkbrauwen opgetrokken, nog een keer gelezen en me afgevraagd wat nu eigenlijk de moraal van het verhaal is. Pas op voor de KvK? Ondernemersplannen zijn er voor losers? Nogal onzin. Maar de observatie dat geld verdienen op nr 1 moet staan onderschrijf ik dan weer helemaal. Karen (van het kuiken) schreef ergens, in een van haar boeken of hier op HL of een presentatie, dat de activiteiten waar geld mee wordt verdiend altijd voor moeten gaan op alle andere activiteiten als ondernemer. Ik neem dat advies nog altijd vrij letterlijk. Plannen maken, websites bouwen, visite kaartjes, NDA's en een fraai logo helpen je niet om aan het einde van de maand de rekeningen te betalen. Klanten komen nooit vanzelf. Een kleine ondernemer zoals er veel op HL zijn heeft pas succes als hij leert te verkopen. En dat kan je leren. De een heeft meer talent dan de ander maar het is noodzakelijk om te overleven.

Snel hoor die Quote. Had er al vader/moeder van gemaakt omdat jij (TS) natuurlijk een vrouw bent. Maar ik zie zelden vrouwen met een uitvinding waar ze octrooi op willen. Ze zijn er wel natuurlijk. Ik weet niet of vrouwen rationeler omgaan met uitvindingen.

Tijd is nog het minste probleem. Als je lekker actief bezig bent in je bovenkamer kan dat een heel prettig gevoel geven. Het wordt voor veel uitvinders pas een probleem als er geld moet worden geïnvesteerd. Dan moet opeens de keuze gemaakt worden of er een nieuwe auto of TV komt of dat vader/moeder (uitvinder vaak een man) het geld gaat "investeren". Op een bijeenkomst van de NOVU sprak ik diverse uitvinders die allemaal al flink hadden geïnvesteerd en nog steeds hoopte op een succes. Enkele waren al meer dan 10 jaar bezig en hadden meerdere octrooien. Vrij recent waren er 2 ondernemers die een apparaat hadden ontwikkeld in mijn branche, daar via een dure octrooigemachtigde, octrooi op hebben gevraagd en advies kwamen vragen bij wie ze het best aan konden kloppen om het grote geld binnen te harken. Al na 5 minuten wist ik dat het helemaal fout zat. Dat apparaat bestond namelijk al, ik had het ergens gezien. Google hielp me vrij snel aan de firmanaam, het apparaat en het bijbehorende octrooi. Investeringen waren al enkele 10 duizenden Euro's. Broddelwerk van de octrooigemachtigde vind en vond ik. Heb geadviseerd daar werk van te maken. Daarna nooit meer iets van gehoord. Uitvinders hebben vaak een tunnelvisie, ontkennen de problemen en zijn uitermate bang dat anderen er met hun kindje (vinding) vandoor gaan. Als er eenmaal is geïnvesteerd dan is men bereid steeds grotere financiële risico's te lopen om maar niet geconfronteerd te worden met verlies. Ook hier op het forum al meerdere keren meegemaakt. Ik herinner me nog een mevrouw met een muziekinstrument en hoe is het met de "supermotor" waar octrooi op octrooi werd gestapeld. Natuurlijk gaat het soms ook goed. Een goede uitvinding kan jaren lang een goed passief inkomen genereren. Jammer genoeg is dat niet voor heel veel mensen weggelegd.

Vrij schaamteloos gekopieerd (zijn veel meer varianten van te vinden) maar op zich wel een leuk logo. Zou even om opheldering vragen en ook even uitzoeken of je niet het auteursrecht van een ander schendt met dit logo. Dat het 400 Euro heeft gekost is al heel vreemd maar het wordt nog gekker als je strakts een rekening krijgt van de rechthebbende die al snel een veelvoud is van 400 Euro Ook als kleurplaat

Hallo Sandra, Voor de beweginsterapie heb je niets te maken met de VWA. Je bent zo te zien meer behandelaar in het alternatieve cirquit. Wat je zeker moet weten is dat je therapie geen schade toebrengt maar dat spreekt voor zich. Er was een tijdje nogal wat gedoe rond de zogenaamde cranio sacraal therapie. Ook is het slim om je aan te sluiten bij een vereniging en daar meer informatie vragen. Heb geen enkele ervaring maar de vereniging voor haptotherapeuten zou iets kunnen zijn. Of anders zelf even op zoek. Als je hulpmiddelen importeert zoals een spalk moet je aan kunnen tonen dat deze veilig is. Je moet dan een CE markering verkrijgen. Voor laag risico producten kan je dat zelf is er een hoger risico dan kan je het beter uitbesteden. De VWA kan een controle komen doen om te zien of je aan alle wettelijke eisen voldoet mocht er een klacht komen of wanneer ze zelf onderzoek willen doen. Je hebt dus geen toestemming oid van de VWA nodig.

Het zal mogelijk aan mijn gebrek aan kennis rond de BV liggen maar ik snap de problematiek niet helemaal. Of eigenlijk helemaal niet. Je was er zelf al achter gekomen dat je bij de uitgifte van aandelen waarbij er geen geld wordt overgedragen tussen de vennoten en de ene vennoot kennis inbrengt en de andere kapitaal de inbrenger van kennis geen belasting hoeft te betalen over de fictieve winst of waarde creatie. Lijkt me volkomen logisch omdat je doorgaans belasting betaalt over de winst minus de kosten. Omdat er alleen kosten zijn zal er eerder sprake zijn van een (verrekenbaar) verlies. Als je wat ik maar even startBV noem opricht die geen inkomsten genereert kan je bij de belastinginspecteur een verzoek indienen voor het (tijdelijk) laten vervallen van het DGA loon bron Blijkbaar zien de moderatoren (met daarbij minimaal 1 fiscalist) wel het/een probleem. Wat mis ik hier? Leuk om te lezen(klik) hoe het meestal in de praktijk zou gaan. Met geen woord wordt gerept over de fiscus die moeilijk zou kunnen doen.

Duurder is in mijn ervaring zeker niet altijd beter. Je merkt pas bij overstappen dat er verschillen zijn. Heb op dit moment sites bij InterIP, Mijndomein en Versio. Duurder in aflopende volgorde. Overzetten van mijn Wordpress webshop van mijndomein naar InterIP (mijn "hoofdprovider") lukte mij niet. Dus toen maar een deskundige geraadpleegd. Die schatte zelf in dat het een kwestie was van 15 minuten. Na een aantal uur liep hij keer op keer tegen exact hetzelfde problemen aan als ik. Alles ging prima tot het activeren van de WP ecommerce plugin, dan ging de site op "wit". Uiteindelijk heb ik een nieuwe domein (kemdirectwebshop.nl) genomen. Dat werkte in één keer. Voor een experimentje zocht ik een voordelige provider en toen kwam ik op Versio. Kan zijn dat die af en toe downtime hebben (kwestie van iets meer betalen?) maar ik heb het nog niet gemerkt. Ook maar meteen mijn voorraadkast met domeinnamen uitgestoft en overgezet naar Versio. Het lijkt allemaal erg goedkoop maar het zijn wel jaarlijks terugkomende kosten. Ook bij het verplaatsen van domeinen merk je grote verschillen. Van mijndomein naar Versio is in een wip gedaan maar van InterIP naar Versio moet je formulieren downloaden, die invullen en van een handtekening voorzien, dan emailen naar Sales en na 2 weken kreeg ik de benodigde code.

Als je afspraken hebt en bent overeengekomen dat je voor alle duidelijkheid ook samen een contract opstelt kan je volgens mij nog steeds aan die afspraken gehouden worden. Ook als dat contract nooit is getekend of zelfs opgesteld. Tenzij je uitdrukkelijk bent overeengekomen dat de leverancier pas aan het werk ging als er een getekend contract zou zijn. En als dat bewijsbaar is uiteraard. Dan is het zoals Mark opmerkt een kwestie van bewijs. Een bewijs kan een email wisseling zijn, het aanleveren van specificaties, commentaar op het (concept) werk en/of de klassieke getuige. Dat je hebt aangeboden om een deel te voldoen (in een Email?) zou inderdaad al gezien kunnen worden als erkenning dat er een soort overeenkomst was. Je moet dus goed nagaan wat de bewijspositie is van de tegenpartij. Gewoon niet betalen omdat er geen getekende overeenkomst is kan duur worden door bijkomende incasso- en juridische kosten.

Hoezo vaag? TS heeft een eigen merk laten vastleggen, een display laten ontwerpen, een betrouwbare leverancier weten te vinden en een aantal verkooppunten gerealiseerd. Waarschijnlijk waren er ook wettelijke zaken die geregeld moesten worden zoals een CE keurmerk of het voldoen aan EU normering. Resultaat: Het product wordt (goed) verkocht. Dat lijkt mij een prima uitgangspunt. Iemand die hem wil kopiëren staat al met minimaal 5-0 achter. Bovendien is het pas interessant om iemand te kopiëren, met name een product met een eigen draai, als het echt een groot succes wordt. Degene die de trendy houten zonnebrillen introduceerde heeft als het goed is al lang zijn of haar kennis en een deel van het verdiende geld gebruikt om ook andere producten te introduceren. Dat is ondernemen. Niet kijken wat iedereen doet en dan hetzelfde doen.

Was nog bezig met herformuleren (wordt bepaald). Maar bedankt voor de les. Zal voortaan beter opletten. Zal niet het laatste foutje zijn wat je vindt in mijn posts.

Uiteindelijk bepaalt de markt (consument/inkoper) welke prijs voor een product of dienst wordt betaald. De kale inkoopprijs en marge die zit in de diverse schakels heeft daar weinig mee te maken. Een hoge marge (is nog lang geen winst) bestempelen tot maatschappelijk probleem gaat ook mij vele stappen te ver. Andersom zou je ook de hoogte van de lonen tot maatschappelijk probleem kunnen benoemen. Die zorgen er namelijk voor dat producten worden gekocht voor de prijs die er voor wordt gevraagd. De lonen in Zwitserland zijn een stuk hoger dan in Nederland. Daarom moest ik enkele weken geleden in Geneve 18 Euro afrekenen voor een crêpe van 2 happen "hap slik weg". De kostprijs van de mini pannekoek zal enkele dubbeltjes zijn maar daarmee is nog niets bekend over de winst die de eigenaar op het einde van de maand heeft gerealiseerd. Uiteraard zijn er producten die door een goedkopere manier van werken of door het uitschakelen van tussenhandel goedkoper worden aangeboden, zoals bij veel webwinkels. Er ontstaat vanzelf een tegenbeweging. Kijk bijvoorbeeld naar de Media Markt die succesvol concurreert met webwinkels. Daar is een telefoon net wat duurder dan op Internet maar heb je wel een winkel met advies en een vast aanspreekpunt voor garantie. De relatief lage prijs kan Media Markt vragen door massale inkoop en doordat mensen in de winkel zijn zal er ook altijd sprake zijn van impulsaankopen, of extra garantie waar wel een hoge winstmarge op zit.

Nee hoor. Is onderzocht. De klant gaat zelden naar een andere winkel als z'n favoriete merk ontbreekt. Dat zal best zo zijn, al ken ik dat onderzoek niet en volgens mij is het ook iets gecompliceerder. Dat er een merk ontbreekt zal dan niet meteen leiden tot een andere (primaire) supermarktkeuze maar het zal zeker meewegen bij de keuze en de drempel die er altijd richting een nieuwe winkel is verlagen. Ook zal men bij het missen van een favoriet A merk eerder uitwijken naar een secundaire of tertiaire winkel. Bij Aldi gebeurd dit vrijwel standaard. Aldi probeert door A-merken toe te voegen (Coca Cola) het markaandeel te verhogen zoals ook Lidl dat doet. De echte primaire winkels zoals Albert Heijn doet het zelfde maar dan met vechtmerken zoals Euroshopper.

Door de levertijd te verlengen kan je zaken bundelen en dus een betere inkoop en lagere transportkosten realiseren. Het heeft natuurlijk allemaal met macht te maken. Een grote klant van mij presteerde het om de marktlijder die de prijzen wilde verhogen zo goed als buiten de deur te zetten. Niet helemaal weg uit de winkel maar lege schappen. De consument denk dan dat de fabrikant niet kan leveren en pakt schoorvoetend een ander merk of het huismerk. Dat kan niet bij alle producten. Als iemand zijn favoriete koffiemerk (bijv Douwe Egberts) niet kan krijgen heb je kans dat ze meteen voor alle boodschappen naar een andere winkel gaan. Armpje drukken hoort bij het zaken doen. En als je een gespierde kerel tegenover je hebt kan je maar beter snel opgeven dan een blessure oplopen. Bovendien houd je meer kracht over voor de volgende die aan je tafel komt. ;D

De bekende griek Heraclitus (what's in a name?) stelde al dat alles stroomt en niets hetzelfde blijft. Door het Internet maar ook door automatisering en mechanisering zien we een soort van stroomversnelling van verandering in de handelsketen. De traditionele rol van producent, groothandel, detaillist verandert. Op Linkedin was laatst een discussie naar aanleiding van een klacht van een detaillist dat fabrikanten tegenwoordig ook rechtstreeks aan klanten leveren, daarbij wordt (schijnbaar) de groothandel en de detaillist buiten spel gezet. Schijnbaar want vaak versterkt de rechtstreekse verkoop de merkwaarde (Apple) en is er meer dan genoeg reden voor de detaillist om een merk te (blijven) verkopen. De groothandel op zijn/haar beurt levert trouwens vaak ook rechtstreeks, bijvoorbeeld via Bol.com. En mijn grootste klanten (detaillisten op de eerste plaats) hebben zonder uitzondering zelf ook een groothandel. Toegevoegde waarde wordt het best gecreëerd door iedereen te laten doen waar hij goed in is. En wat vandaag goed is, kan morgen achterhaalt zijn. Klagen helpt niet. Inspelen op de constante verandering wel.

Lijkt mij wel Christine. ;D Ik ga niet graag in op algemene vragen van de zoveelste "idee hebber", maar Tim komt met vragen waar elke starter mee te maken kan krijgen en zaken waar ook ik tegenaan liep toen ik 12 jaar geleden startte. Zijn core business is niet handel drijven met China maar hier een product in de markt zetten. Waar hij het product vandaan haalt is van ondergeschikt belang. Hij is lekker aan de slag en komt dan wat barrières tegen. Niets mis mee om dan wat advies te vragen. Of hij er wat mee doet is aan hem.

Uiteraard is het mooi als je product actief verkocht wordt maar dat gaat zeer waarschijnlijk niet gebeuren. Een retailer heeft de winkel vol staan en zal voor producten gaan die "zich zelf" verkopen. Een display is dan al een hele goede stap in die richting. Maar je zal ook oplopen tegen retailers die geen display willen. Als ze namelijk alle producten in een display hebben wordt het een zooitje in de winkel. Een sterke website eventueel met Youtube filmpjes waar je de mensen doorverwijst naar de verkooppunten is een must. Zet je site ook prominent op de display eventueel met een QR code. Als je terug redeneert vanuit 90 euro consument dan zal de inkoop rond de 45 Euro ex BTW moeten liggen en jouw verkoop naar de groothandel ca 32 Euro. Het probleem waar je meteen tegenaan loopt zijn de huidige verkooppunten. Die houden er niet van als ze eerst rechtstreeks kopen en ze daarna meer moeten betalen bij een groothandel, die er ook vaak een minimale ordergrootte op nahoudt en bij kleine orders ook verzendkosten. Een mail sturen werkt inderdaad niet of nauwelijks. Wat wel werkt is eerst een afspraak maken met een aantal en dan de gaatjes tussendoor opvullen met onaangekondigde bezoeken. Namen noemen helpt ook altijd. Bijvoorbeeld "Pieterse in Utrecht" verkoopt 2 displays per week. Ook zou ik bij grotere winkels afspreken om een zaterdag te komen demonstreren. Dan leer je de mensen op de afdeling kennen en heb je grotere kans dat ze inderdaad jouw product aanbevelen. In het begin is het hard werken en relatief weinig verdienen, dat hoort er bij.

Bekend probleem. Eerst zelf doen met een redelijke marge en dan moet er nog een groothandel tussen waardoor de marge verdampt. Zonder het product te kennen is het moeilijk inschatten. Een gemiddelde groothandel zal zeker 30% over zijn verkoop ex BTW willen. Als je de verkoopprijs naar de retail vastlegt op 35 Euro zal je de groothandel een inkoopprijs van rond de 25 Euro moeten geven. Omdat het een nieuw product is zullen ze dit mogelijk nog te weinig vinden en recht op retour afdwingen. Ook zullen ze waarschijnlijk niet toestaan dat je meerdere groothandels benaderd. Je zal zelf actief de marketing moeten blijven doen want een groothandel met heel veel producten zal eerst de hardlopers "schrijven" en de producten die ze zelf importeren. Waarom denk je dat de consumentenverkoopprijs niet hoger kan?

Er is niets mis met een (enigszins) beschrijvende merknaam. Als hij wordt goedgekeurd geeft dat al aan dat niet te beschrijvend is en voldoende onderscheidend. Het grote voordeel van zo'n naam is dat hij veel minder marketing nodig heeft. Bijvoorbeeld WeTransfer

Dat een merk in het verleden is goedgekeurd wil niet zeggen dat je hetzelfde merk nu voor een andere klasse goedgekeurd krijgt. Ik heb de indruk dat de eisen tegenwoordig scherper zijn. Met name rond Engelse woorden die vroeger eerden als onderscheidend werden beoordeeld. Ook kan het zijn dat juist voor de specifieke merkklasse 28 er voor de merknaam een probleem is. Apple voor computers is geen probleem maar wel voor etenswaar. Dit kan de reden zijn waarom de klasse nog vrij is. Het is natuurlijk wel zo dat als het merk op zich wordt goedgekeurd en er geen oppositie volgt, de niet gebruikte merkklassen toegewezen zullen worden. Later zal dan administratief of ultimo in de rechtszaal moeten blijken wie waar recht op heeft als er items zijn die overlap vertonen. Bij sportkleding is dat meteen al een issue, judokleding is meer een sportartikel dan kleding maar bij een voetbalshirt is een het omgekeerd. Er lopen meer mensen mee naast dan op het veld. Het zal duidelijk zijn dat een eventueel conflict alleen dan aan de orde is als 2 marktpartijen last van elkaar hebben of kunnen krijgen. Het lijkt me onnodig om het ongebruikte merk aan te vallen als daar geen reden voor is, tenzij het om heel grote belangen gaat en je op voorhand zekerheid wil hebben. Op basis van de gegeven informatie lijkt me de kans op een conflict erg klein.

Op zich best een interessante vraag waar in zijn algemeenheid best wat over te zeggen is. Uitgangspunt bij margevragen dient het resultaat te zijn van een bedrijf dus ook van de winkel die exclusieve mode verkoopt. Het zal duidelijk zijn dat de kosten van zo'n winkel op een hoog niveau liggen. Dat betekent dat er de procentuele marge op vergelijkbaar niveau zal moeten liggen als op main stream kleding en die is al vrij hoog. Daarmee wordt de effectieve marge (in centen) erg hoog. Daarnaast is, gezien de hoge kosten, ook een redelijk tot goede omloopsnelheid nodig. Ook omdat er sprake is van seizoensinvloeden. Het is mijn ervaring dat men in de handel vrij rigide vasthoudt aan procentuele marge en minder kijkt naar omzetsnelheid. Terwijl de laatste natuurlijk even belangrijk is of belangrijker.

Uiteraard is er wel degelijk wat te zeggen over de kwaliteit van wijn vanuit een marketing perspectief. Heb daar ooit weleens met een wijnmarketeer over gedebatteerd. Het begint met het land waar de wijn vandaan komt. Een wijn uit Bulgarije heeft een andere kwaliteitsstatus dan een wijn uit Frankrijk. Hoewel er veel goede wijnen uit Zuid Afrika komen heeft die herkomst voor mij een vrij negatieve connotatie door de bekende Kaapse pracht die ik ronduit vies vind. Dat laat al zien dat het heel persoonlijk is want ik ken ook mensen die zweren bij Kaapse pracht. Was laatst nog op een feestje waar alleen deze wijn werd geschonken. Biertje is ook lekker denk ik dan. ;D Dan heb je de streek. Een Cote du Rhone staat bijvoorbeeld bekend als een streek waar veel kwaliteitswijnen worden gemaakt. De kans op een misser is dus relatief klein. Bij een Chateauneuf du Pape (ook een Rhone wijn) weet je dat je een krachtige en smakelijke kwaliteits-wijn kan verwachten. Vervolgens heb je de vorm en de dikte (zwaarte) van de fles. Een zwaardere fles is duurder dus daar verwacht de consument een betere wijn in. Ook de (echte) kurk, liefst met specifieke opdruk, is belangrijk en het "lood" over de kurk. Gelukkig zie je ook steeds meer goede wijnen met een schroefdop maar de top kan daar niet mee aankomen. Uiteraard is het het etiket belangrijk. Een mooi kasteel midden tussen de (oude) wijnstokken in de volle zon op de voorkant geeft de koper het idee dat de wijn kwalitatief goed moet zijn. En volgens de wijnmarketeer was een "gewonnen prijs", liefst een gouden medaille, erg goed voor de kwaliteitsperceptie. In combinatie van alle positieve genoemde zaken, kan een (veel) hogere prijs worden gevraagd. Ook deze hoge prijs wordt op zichzelf gezien als een kwaliteitskenmerk. Voor de echte kenner zijn er nog de Parker points . Als je hoog scoort zet je het op het etiket uiteraard. Of nog beter maak er een gouden medaille van. Over smaak valt niet de twisten (zie opmerking Kaapse pracht) maar het is duidelijk dat je vrijwel elke wijn met goede marketing een beter kwaliteitsimago kan geven. En een wijn met een beter imago smaakt ook beter.

Waarom zou je een EAN code willen kopen. Het kopen garandeert alleen dat je een uniek nummer hebt van de officiële organisatie die de codes uitgeeft. Een grote producent heeft baat bij een goede herkenbaarheid van zijn producten maar als kleine speler die een incidentele barcode nodig heeft is die uniciteit niet nodig. Je kan er gewoon zelf een verzinnen en de kans zo klein mogelijk maken dat iemand anders in de zelfde tak van sport dezelfde code gebruikt. Ik ken een groot bedrijf dat voor zijn huismerk 777 (Bolivia) met een aantal nullen als begincode heeft en de rest verzint. Zelfs in Bolivia zelf is er geen bedrijf dat 777 met 5 nullen heeft omdat de nullen bij bedrijven cijfers worden. De kans op een conflict is dus (vrijwel) nihil. Mijn tip: Gewoon gezond verstand gebruiken en zelf een goede code verzinnen.

Een freelancer heeft volgens mij wel één of meer werkgevers maar niet de traditionele werkgever / werknemer relatie. Dat is waar Iwan ook op wijst. Voor mij is de crux de eis van oa. de KvK en belastingdienst om de werkzaamheden zelf in te kunnen vullen. Dat kunnen de meeste of alle freelancers niet of meestal niet. bron: KVK Ook voor "echte" ondernemers geldt natuurlijk dat ze niet altijd zelf bepalen hoe en wanneer ze iets doen. Soms bepaalt de klant dat. Als een klant van mij volgende maand producten nodig heeft en ik wil dat mogelijk maken dan ben ik de komende dage bezig met regelen en blijven andere zaken liggen. Dat laatste kan ik dan weer zelf beslissen. Verder ontgaat me nog steeds het nut van deze beweging die zelf het begrip freelancer erg breed trekt.

Volgens de site zelf: En dan: We zijn iedereen niet niet voor een baas werkt maar je moet ons niet op één hoop gooien. Schiet mij maar lek. Ik snap het niet. Net zo min als het gegeven dat de kneusgever bij Iwan vol op de man speelt en dat wordt toegestaan. >:(