Norbert Bakker

Laten we nog even voortborduren op het voorbeeld van de voetbalwedstrijd en de ijsjes. Laten we er van uit gaan dat het net als een gesloten economie geen verdienmodel heeft maar zelfvoorzienend is. Op het veld staan 22 spelers, die met zijn allen goed zijn voor ruim 500 ijsjes, betaald door advertenties, transfersommen en de toeschouwers . 250 IJsjes moeten ze afdragen aan de organisatie als belasting. Daarmee worden alle spelertjes betaald die geblesseerd of te oud zijn, maar ook de medische staf, de scheidsrechters en de ballenjongens. Ook moeten de 20 controleurs betaald worden die regelen wie welk ijsje krijgt, wie recht heeft op spikkeltjes, slagroom, nootjes en chocodip. Een erg complex en kostbaar gebeuren, ook omdat veel van dit soort regeltjes tijdelijk zijn en werken met moelijke tabellen. Daarom zijn er ook nog 10 rijdende rechters die uitspraak moeten doen als iemand meent niet het juiste ijsje te krijgen. Wat zou er nu gebeuren als dit hele systeem verandert: iedereen krijgt automatisch 1 ijsje, een kinderijsje met softijs, Wie meer ijs wil, of spikkels, slagroom, nootjes en chocodip, kan daarvoor gaan werken als voetballer, ballenjongen, terreinknecht of waterdrager. De controleurs kunnen dan naar huis, samen met de helft van de rechters en de voetballers kunnen van hun 500 ijsjes er nu geen 250 maar 400 zelf houden. Waanzin, utopie? Wellicht? maar niet waanzinniger, onwaarschijnlijker en onbetaalbaarder dan het huidige systeem

De premies voor de verplicht sociaal verzekerde partner gaat voor. Die draagt de werkmij namelijk af aan de belastingdienst . (loonheffing en afdracht vindt plaats in de holdings)

I second that. De Nederlandse overheid is relatief gezien (ten opzichte van de rest van Europa en het EU gemiddelde) klein en niet al te duur Volgens mij is de essentie van de betaalbaarheid van het basisinkomen dat er regels worden afgeschaft. Dus wat bedoel jij met "Draai het liever om. Schaf die regels af"? Dat is nu juist de kern van het hele idee van het basisinkomen? Welk alternatief bied jij dan?

Aanvulling: Innosquad is ook een van de partners van Higherlevel, zie ook de onderzijde van deze pagina.

Dat klopt, zie artikel 1 van de PensioenWet: een DGA die 10% of meer van de aandelen heeft, valt buiten de PensioenWet, en daardoor buiten de collectieve pensioenregeling. Je "moet" niets, maar je "mag" dit regelen. Het is zeker geen verplichting. Zelf "sparen" (in box 3) is meestal niet de meest veilige en zeker niet de meest fiscaal voordelige optie. Ook aan eigen beheer (fiscale pensioenopbouw in de eigen holding) kleven nadelen (met name bij staking en scheiding). Laat je dus vooral goed voorlichten over wat wel en niet mag, en vooral voorrekenen wat voor jou wel en niet verstandig is. Een goede adviseur zal daarin ook simpelere (en goedkopere) oplossingen betrekken, zoals bijvoorbeeld een bancaire lijfrente in combinatie met overlijdensrisico EDIT: zolang je als DGA met 10% van de aandelen in loondienst van de werkmij bent, is het aantal opties mbt extern of via eigen beheer pensioen opbouwen sowieso erg beperkt. Totaal niet vrij, het is een harde wettelijke bepaling.

Ik sluit me aan bij Hermes. Dit klinkt - wellicht onbedoeld - alsof jullie een 2e opdrachtgever "aan het creëren zijn" met als voornaamste of enig doel om meerdere opdrachtgevers aan te kunnen tonen? Kun je dit wellicht ontkrachten? Welk doel dient die 2e coöperatie?

Ik ben het om meerdere redenen roerend met je eens, maar zowel verzekeraars als bemiddelaars berekenen hun tarieven meestal als percentage of promillage van de omzet. De duurdere hoogvliegers zijn zo de cashcows en/of subsidiëren de laagvliegers. Een traditionele bemiddelaar ziet dat vast anders : die hoogvliegers houdt je wellicht minder lang vast als relatie/klant? Dat lijkt mij een slimme opzet. Een verstandige bemiddelaar neemt geen opdrachten aan en blijft buiten de aansprakelijkheidsketen van de inhoudelijke opdracht.

De administratieve werkzaamheden zijn misschien gelijk, het risico is dat meestal niet. De bemiddelaar (die de opdracht aanneemt) loopt bij de duurdere experts/complexe opdrachten meer risico en/of betaalt meer premie voor de contractuele aansprakelijkheid

Een verzekeraar kan geen btw verrekenen Schadeuitkeringen aan partijen die zelf BTW kunnen verrekenen zijn altijd ex btw. De btw kan zelf worden verrekend.

Beste Ingmar, Ik hoop het van harte voor voor je, maar niet op dit forum: Higherlevel is een ondernemersforum. Vragen over non profit activiteiten en stichtingen vallen buiten de doelgroep en scope. Zie ook onze forumregels: Dit topic gaat daarom op slot.

Mag ik vragen: hoeveel inkomsten (winst) uit onderneming hebben deze uren jou opgeleverd? En indien je geen bedrag wilt noemen: dan in verhouding (%) tot je bruto loondienst inkomen? Want hoewel iedereen direct zal roepen dat de urenbesteding los staat van de inkomsten (winst is geen verantwoording van de uren) maakt een flinke winst die uren vroeg of laat toch een stuk aannemelijker

Naar mijn gevoel draai je hier oorzaak en gevolg om. Een overheid legitimeert niet per sé automatisch machtsmisbruik, maar andersom zal een machtsmisbruiker wel altijd proberen zijn gedrag en macht te legitimeren door zich zelf uit te roepen tot leider, beschermer, hoeder, godfather, koning of Führer. Niet de overheid legitimeert macht; dat doet macht meestal zelf, bijvoorbeeld door zichzelf uit te roepen tot overheid. Beide. De financiering en handhaving/controle op een systeem zijn de belangrijkste aandachtspunten en struikelblokken. De discussie over het basisinkomen verschuift langzaam van "het is onmogelijk" en "het is communisme" via "maar het is onbetaalbaar" naar "maar hoe gaan we het handhaven". Een mooie evolutie in dit topic wat mij betreft. :) Yep. En binnen een basis inkomen systeem hoeft dat controle systeem minder omvangrijk, minder complex en daarom ook minder kostbaar te zijn. Win-win dus Tegelijkertijd wil ik er wel voor waken dat een discussie over een basisinkomen per definitie gelijk gekoppeld wordt aan een totaal andere overheid en rechtssysteem. Dat maakt het namelijk helemaal topzwaar en onuitvoerbaar.

En waarom zou een particulier met veel macht (geld) zijn eigen macht in een systeem zonder overheid dan wel beperken? Waarom heb je dan ineens wel het geloof dat "we er in onderling overleg" uit kunnen komen? Goed punt, maar niet voorbehouden aan een regering. Iedereen met macht vind al snel dat hij/zij het morele (of Goddelijk voorbestemde) recht heeft daar gebruik van te maken.

@jomee: Het meest ironische is nog wel dat de samenleving met de grootste ingebakken weerstand tegen en angst voor de eigen overheid, ook in onderling gedrag de meest angstige en gewelddadige is. Aan de andere kant van de oceaan lukt dat tot nu toe niet zo best. Kennelijk kunnen de meeste mensen die weelde van veranwoordelijkheden en mogelijkheden toch niet al te best dragen Vreemde redenatie. Welke controle geef je dan uit handen? Hoe en wie controleert er zonder overheid?

Dat klopt, het hele idee van een overheid is ironisch. We richten een instituut in en bekleden dat met macht. We beperken onze inviduele vrijheid bewust om diezelfde vrijheid te beschermen. Kennelijk heeft de maatschappelijke evolutie deze keuze tussen publieke en particuliere willekeur dus al lang geleden gemaakt. Ironisch is vooral dat ook libertariërs niet zonder een overheid lijken te kunnen, alhoewel de klassieke libertariërs die zeker niet door een belasting - ook al is het maar 4% - laten bekostigen, maar door bijvoorbeeld exploitatie van natuurlijke rijkdommen. En zelfs dat is ironisch te noemen :) Die samenleving is niet lief, en ook niet liever dan de huidige, maar gaat uit van andere principes. Gratis geld is er nu ook in overvloed, maar komt zelden goed terecht en het hele apparaat van controle en handhaving is veel te complex en te duur. totdat ik in Europa de macht grijp met behulp van 7 kolonels en een gepensioneerde ex-shell kapitein kies ik de democratische weg. Ook daar wordt geforceerd, ook daar is het een slecht werkend systeem, maar nog net iets beter dan de alternatieven Nee. Ik heb liever helemaal geen misbruik. Maar voor de controle daarop en eventuele repressie heb ik liever een publiek dan een privaat apparaat. Dat de willekeur van het publieke apparaat hopelijk meer en beter wordt beperkt door regels, dan willekeur van een particulier. Voor de waakzamen zijn de wetten geschreven: de wetten dienen eerst om een ieder te beschermen tegen willekeur van de overheid.

Lijkt mij dat je zelf de beste en meest voor de hand liggende optie al hebt genoemd: Kortom, doe dat gewoon: de DGA met het pensioen koopt de de aandelen van de andere DGA over. Niets met inkopen of afstempelen dus, gewoon DGA A die de aandelen van DGA B koopt Edit: Peter was net iets sneller :)

De onbalans wordt niet gecreëerd door het erven (vandaar ook mijn arbitraire grens van € 1.000.000,-) maar juist door de omvang van bedrag zelf waarmee een machtsverschil blijft bestaan en blijft groeien. Dit effect is sterker naar mate het bedrag groter is. De onvermijdelijke uitkomst tussen een te groot en verder toenemend machtsverschil is ofwel misbruik van die macht, of een gewelddadig conflict: meestal een combinatie van beiden. Ik geloof niet in zo'n lieve samenleving waarin mensen vrijwillig samenwerken naar een oplossing die werkt voor een ieder. Ik geloof wel dat veel mensen die intentie hebben, maar dat er uiteindelijk toch niet veel van terecht komt of iemand er alsnog misbruik van maakt. Eeen kleine plaats is ook een plaats ;), en die zal toch op een of andere manier bekostigd en gehandhaafd moeten blijven.

Inderdaad, afstempelen lijkt me het meest aannemelijke Zowel verkoop afstempelen van aandelen gaat via notariële akte. Daarnaast kan - als het geplaatste kapitaal wordt verminderd - er ook een statutenwijzigingen nodig zijn. Tot slot 2 valkuilen bij afstempelen (wat sinds de flex-bv wetgeving en vervallen minimum geplaatst kapitaal eis van 18k vaker voorkomt): [*]de liquiditeit van de B.V. moet voldoende blijven (uitkeringstest). [*]afstempeling mag niet leiden tot een belaste afkoop van pensioenaanspraken.

Vind ik niet, ik vind het alleen een minder groot kwaad dan het alternatief. Ik vind dat - mits goed gereguleerd en gecontroleerd - een concentratie van macht en een monopolie op rechtspraak, geweld en bepaalde nutsvoorzieningen bij een kleine (nachtwaker)overheid een minder erg alternatief is dan dit niet regelen of geheel aan het vrije individu over te laten. Mijn mens- en wereldbeeld is namelijk dat iemands persoonlijke vrijheid niet ten koste mag gaan van die van een ander en dat mensen per definitie niet in staat zijn dat in goed onderling overleg te regelen, zeker niet als de ene over beduidend meer macht beschikt dan de ander. Geërfd bezit is niets anders dan geërfde macht. Een beetje is niet erg, ieder mag uiteraard zijn nazaten een welgemeend duwtje in de rug geven...maar heel erg veel levert een onbalans op die vroeg of laat op misbruik en geweld uitdraait Een lijk kun je niet onder dwang zetten, dus ik heb er weinig moeite mee om na iemands overlijden bezit boven - bijvoorbeeld een grens van € 1.000.000,- - aan de gemeenschap terug te laten vallen om daar het basisinkomen mee te genereren. Ik zie dat ook niet als diefstal van de nabestaanden: het is immers niet "hun" bezit. Ik weet, het klinkt allemaal erg naief, maar ik sta open voor betere suggesties zolang ze maar niet uitgaan van het nog naïevere idee dat iedereen ongecontroleerd persoonlijke vrijheid kan nastreven zonder dat dit ten koste gaat van een ander.

Nee, zeker niet! Maar op welke manier dan wel heb ik nog niet bedacht :'( Dat is het nadeel van niet doordachte proefballonnen, er is altijd wel iemand die ze doorprikt ;)

Wat mij betreft wel. Veel mensen kunnen hun hebzucht nu niet exploiteren omdat de teveel bezig zijn met de struggle for life. Het basisinkomen geeft een ieder een beter uitgangspunt, en hebzucht doet vervolgens de rest. Wellicht is het basisinkomen zelfs de volgende stap in de maatschappelijke evolutie, net zoals Klassieke beschavingen pas gingen floreren na vaste vestiging en exploitatie van goedkope arbeid (slavernij). Je zou de Romeinse graandistributie met enige creativiteit zelfs kunnen beschouwen als de eerste succesvolle introductie van een basisinkomen. Het zorgde (lang) voor maatschappelijke stabiliteit en economische groei. En ik ben dan ook benieuwd wat jij vindt van het (bijna) gratis erven van geld. Bron van perverse scheefgroei van macht en conflicten. Wat als we iedereen gewoon met nagenoeg hetzelfde laten beginnen? Ik ben dan ook voorstander van een progressieve successieheffing (wat mij betreft met een toptarief van 95%) om het basisinkomen mede te financieren en de de belasting op bezit en arbeid bij leven zo laag mogelijk te houden. Per saldo lijkt mij dat veel meer vrijheid opleveren dan libertarische dystopieën Nogmaals. ik spreek je hier (wederom) niet tegen. Ik constateer slechts dat het huidige systeem dit zelfde probleem ook niet oplost en we ten aanzien van het huidige systeem nog veel naïever zijn! En de uitkomsten van diverse proefprojecten laten zien dat er een reële kans bestaat dat het systeem van het basisinkomen op dit gebied niet slechter functioneert dan het huidige. In dat geval is het ook geen valide argument meer tegen invoering.

Mooi! Nu nog de eventuele bestaande voorraad laten vernietigen en alle inmiddels verkochte reproducties laten terugroepen. Die kunnen jullie naam inderdaad flink schaden.

In mijn woordenboek is "mogelijke stap" of "keuzemogelijkheid" een van de vele definities van het begrip "optie" :) Maar dank voor de toelichting!

@Peter: TS vraagt op welke van de 4 door hem in de startpost genoemde "opties" jouw reactie betrekking heeft. Dat lijkt me een vrij legitieme vraag omdat je niet in alle opties de vordering als incourant afboekt. Daarnaast - correct me if i'm wrong here - lijkt mij het afboeken van de vordering juist wél van invloed op de verschuldigde IB. Wellicht kun je jouw opmerking/toevoeging "voorlopig" wat verduidelijken (ik snap 'm wel, maar TS wellicht niet) ?

Wat voor soort bedrijf had je? No cure no pay is voor advocaten bij wet verboden. Er loopt alleen een proef voor letselschadeclaims, maar daarvan is hier geen sprake. Vermoedelijk is dit een soort no cure low pay afspraak of betaal je gewoon het volle pond? Of is het geen echte advocaat maar een juridisch adviseur? Dat snap ik eerlijk gezegd niet??? Als sprake is van ontoereikend of verkeerd advies, dan kun je een Kifid procedure starten en vervolgens een claim indienen. De jurisprudentie op dat gebied is redelijk helder: de adviseur moet aantonen dat hij/zij het wel met jou heeft besproken en dat het niet verzekeren van bedrijfssschade en het niet toereikend verzekeren van de inventaris jouw eigen bewuste - en vastgelegde keuze - was. Doet of kan de adviseur dat niet, dan moet hij/zij de schade betalen. Ook omvang van de schade vaststellen lijkt me niet zo moeilijk: waarde inventaris vóór schade kan door een schadexpert worden geschat en de bedrijfsschade blijkt uit de jaarcijfers. De adviseur is verder verplicht verzekerd voor beroepsaansprakelijkheid, dus grote kans dat een claim ook wordt betaald / invorderbaar is. Hamvraag lijkt mij dus: waarom moet dit 2 jaar duren? Die termijn lijkt me niet in jouw belang?