Pawelotti

Ik snap het allemaal wel (de regeltjes en het beleid), maar ik ben het eens met Mattijs - het is onzinnig en irritant voor de ondernemer.

Geen tracker, maar ik moest meteen denken aan ADHD patient(grapje) Gary Vaynerchuk's Wine library T.V. - die ken je vast al, of toch niet? Misschien zou je zelfs kunenn samenwerken? http://tv.winelibrary.com/

Zeer interessant Mark. Weet je wat nog interessanter is in de context van ondernemerschap? Vaak kun je aan bepaalde ondernemers zien dat ze inderdaad op bepaalde gebieden incompetent zijn en het niet eens door hebben. Het mooie is, dat velen ondanks dit tóch succesvol kunnen zijn. Dit heeft te maken met andere sterke kwaliteiten die ze wél hebben of simpelweg de markt die er is voor hun. Soms hangt er gewoon een hoger prijskaartje aan die onwetendheid. Daar heb ik pijnlijke voorbeelden van gezien. Ik denk dat het voor ondernemers in het algemeen belangrijk is in te zien of ze daadwerkelijk hun expertise leuk vinden. Wil je een expert zijn? Wil je echt een schakel zijn die zich beperkt tot een bepaalde specialisatie waarin je een kei bent? Als je de fantasie en visie hebt, en de mensen ervoor kan ronselen, dan hoeft dat niet. Je moet echter altijd iets proberen te begrijpen van de technieken in je bedrijf. Ik zie soms mensen die eigenlijk alles kunnen geloven wat de expert zegt. Dat is foute boel. Annedien's referentie naar stock experts en darten van het Wallstreet Journal zegt weinig over experts, meer over de aandelen handel...zeker in de context van het afgelopen jaar... :) Ik heb deze quote altijd geweldig gevonden als antwoord op die vraag: "An expert is someone who knows more and more about less and less, until he knows absolutely everything about nothing." Ik denk dat deze tijden van technologieën en wetenschappen die ontzettend gesegmenteerd zijn geraakt zowel zowel de expert als de jack-of-all-trades nodig is. De expert kan een onmisbare schakel zijn in het geheel, de jack-of-all-trades kan de boel overzien met visie. Inter-disciplinair denken is om om de eerder segmentatie wel heel hard nodig. De universiteit van Amsterdam heeft een studie die daarop gericht is - Bèta-gamma. Erg intensief - voor de ambitieuze en talentvolle student die echt inter-disciplair denken mee wil krijgen in zowel exacte als sociale vakken. "Hij laat ook grappige experimenten zien waarin een statisticus, uit de context van zijn beroep gehaald, ineens ook gigantische fouten in zijn redenatie laat zien als hem iets gevraagd wordt. " Dit zie je ook best vaak met wetenschappers. Ik zie weleens discussies waarbij als de wetenschapper buiten zijn eigen discipline gaat, opeens op een niveau belandt van een scholier. Enkele jaren geleden was er een discussie over `Intelligent design` op T.V. waarbij een paar `PhD`´s participeerden. Wonderlijk hoeveel slechte argumenten er over de tafel vlogen. Het was toen een vlaag van opluchting toen Robbert Dijkgraaf(heb veel respect voor die man) kwam met: "Gebrek aan bewijs, is niet bewijs van gebrek." (hij refereerde naar de evolutietheorie). Ben het hiermee eens maar het is wel een beetje semantisch gebrabbel zo. Een expert noemen we een expert omdat hij/zij veel kennis 'en ervaring heeft binnen een bepaald gebied. Dat diegene niet onfeilbaar is of zich zo moet voelen is gewoon een aspect van de psychologie lijkt mij. Als je wiskunde modellen van snaar theorieën wil bespreken, ga je toch echt naar een theoretisch natuurkundige die zich daarin specialiseert(expert is), niet naar een expert op het gebied van biochemie. Een sterker gevaar van expertise vind ik dat je door je ervaring en kennis haast niet in staat ben out of the box te denken binnen je vakgebied. Als je vragen stelt en nieuwe gebieden wilt verkennen, voert je brein zo antwoorden waarom dat niet mogelijk is, niet zo gaat, hoe weinig kans van slagen het heeft etc. Wat dat betreft is dat de kracht van de de groentjes onder de ondernemers: gewoon gaan! Ook in brainstormsessies zijn zulke groentjes geweldig - die schieten dan allerlei rare ideeën de groep juist omdat ze geen idee hebben wat de procedures zijn. Om nogmaals in context van het ondernemerschap te spreken(en hierbij af te sluiten): ik heb een keer een ondernemer gezien die bepaalde producten in een niche verkocht(ik maakte een website voor diegene). Specialisatie in de handel van producten in die niche, maar verkoop expert? Verre van. Ik was zelf geen ondernemer toen maar ik schrok van "hoe het er aan toe ging". "Alles" was fout. Geen bijgehouden administratie, geen leveringsvoorwaarden, geen visitekaartjes,..noem het maar op. Financieel, juridisch en marketing-wise een rampje. Dat kon niet lang doorgaan zou je denken, he? Wel dus. Ondanks al het ondoordachte en onprofessionele zat er gewoon passie achter en liep de verkoop gewoon als een trein. Ik snap dat nu wel, toen ook wel - maar ik heb me er zo over verbaasd. Dat is dan toch weer de kracht van de ondernemer -expert of niet.

http://www.bing.com/ Ik stoor me er vooral aan dat het eruit ziet alsof een Griekse amateur designer uit 1999 het gemaakt geeft. De compositie is onrustig omdat de elementen niet goed verdeeld zijn. De foto van Santorini is onbegrijpelijk en draagt bij aan de onrust, het schreeuwt om aandacht terwijl ik juist een search zou moeten willen uitvoeren(op de balk concentreren dus). Ik heb searches uitgevoerd om tickets te kunnen kopen voor een vlucht, naar mezelf en andere dingen. Ik ben niet erg onder de indruk. Aardig, maar niet beter of interessanter dan Google. Wat vinden jullie? Een artikeltje http://www.pcmweb.nl/artikel.jsp?id=2431611

Hans, Frikandellen worden al gemaakt je hoeft er alleen voor te zorgen dat ze in een andere vorm geproduceerd worden en dat het bij bijvoorbeeld de Febo ofzo terecht komt. Dat eerder gebruikte "alleen" komt wat bagatelliserend over (want dit doe je niet zomaar), maar ik zou er echt helemaal voor gaan. Ik heb wel een beetje een neus voor marketing (als zeg ik het zelf) en ik zou het geweldig vinden dit te marketen, als je snapt wat ik bedoel. Zulke sterke namen besparen tonnen met geld, omdat je gewoon meteen weet wat het is. Als je ervoor kiest er reclame voor te maken, be bold. Met een juist team kan dit makkelijk best een hypje worden. Het is niet super nieuw(de vorm is vooral anders), maar het concept kan best hard inslaan. Het gaat om de perceptie. Het grootste gevaar is misschien wel dat heel Nederland unaniem een burger met frikandel erin maar vies vindt...

Het is iets waar ik zelf vaak aan gedacht hebt, en het kan zeker een hit worden. Onder andere door een geweldige integratie van vele tools die men op het moment gebruikt om te communiceren. Je hebt dan je e-mail, Twitter, wiki en meer in één...en dat allemaal in real time. Het is dus een een ultiem tool om je workflow te verbeteren, zodat je efficiënter te werk kan gaan. De "flow" van communicatie is dan een een wave, en mensen die instappen die surfen dus mee op die golf. Het valt op dat surfen een geïntegreerd werkwoord is in de web wereld(surfing the web) en dat dit gebeuren WAVE heet. Met andere woorden: Google laat ons voor het eerst "echt" surfen op het web. :) Het lijkt erop dat Google hiermee ambieert je besturingssysteem haast overbodig te maken. Het is geen OS(besturingssysteem), maar wel een concurrent daarvan zou je kunnen zeggen.

Ben het eens met Manon dat het zou kunnen dat ze het wel bedacht hebben, maar andere redenen hebben om het niet te lanceren. Hoewel, alles is mogelijk. Vaak zijn simpele ideeen toch niet bedacht omdat de mensen in de markt tunnelvisie hebben. Ik ben MEGA fan van dit soort sterke merknamen - je weet meteen wat het is. Kortom: GA ERVOOR!!!!!

Ja, van mensen die met de handen werken meestal wel...(zitten ook dronkelappen tussen, hoe cliche ook...en ik ben Pool...) Maar onder programmeurs en managers bijvoorbeeld ook een hoop die denken dat het Westen een goudmijn is en die dat het liefst willen exploiteren.

Lonen van werknemers noemen zonder hun functie en locatie te noemen is een beetje onzinnig. Met de huidige koers is 400 euro netto per maand een soort minimum loon in Warschau. Je krijgt iets minder bij locale supermarkten. Een PHP programmeur verdient eerder 800-1200 euro per maand(met ong. 3 jaar ervaring). Als het Pools bedrijf diensten aan jou levert hoef je je geen zorgen te maken over hun belastingen en de Poolse belastingdienst. Migratie van arbeidskrachten heeft er niks mee te maken. Een bedrijf in de EU levert gewoon een dienst aan een ander bedrijf in EU. Niks aan de hand. (Of mis ik soms iets?) http://msp.money.pl/kalkulatory_i_wskazniki/kalkulatory/plac/ Hier kan je loonberekeningen doen...als je een beetje Pools spreekt. Maar wat de Poolse ondernemer aan lasten heeft qua loonheffingen en andere belastingen hangt helemaal af van de constructie/arbeidscontract(als daar al sprake van is). Hij kan je daar van alles over wijs maken en daar kom je niet achter. Hij kan doen alsof het werknemers met arbeidscontract zijn maar ondertussen sturen zij weer facturen naar hem. Is in Polen vrij populair. Erg populair is het ook om werknemers als zelfstandigen in te laten schrijven, een soort basisloon te geven en dan een soort vaste premie als zelfstandigen. De werknemer krijgt bijvoorbeeld 3500 PLN netto, maar belasting wordt betaald over 2000 en 1500 komt "apart" binnen. Hier zijn talloze mogelijkheden waar bepaalde constructies meer of minder waarschijnlijk gebruikt worden, op basis van de branche. Bij 5,50 EUR netto/880 euro per maand (3325 PLN per maand )en redelijk doorgaans arbeidscontract heeft de werkgever 5618 PLN kosten, 1143 euro ong. Wat zijn marge betreft,...hij heeft vast ook wat andere kosten denk ik zo (kantoor, apparatuur, licenties en weet ik het..). Als je Polen en Pools niet kent, en niet echt inzage hebt in zijn werkwijze heb je sowieso een beetje zwakke onderhandelingspositie. En klop inderdaad niet bij KPMG & co aan voor dit soort informatie. Of je wil 6000 euro neertellen voor het doorspelen van wat publieke informatie wat ze in de la hebben liggen... Overigens moet de werknemer die vast in Polen werkt voor jouw B.V. gewoon belasting afdragen in Polen, dus dat geval heeft Fred Wiersma ook geen gelijk als je inderdaad werknemers in Polen had zitten: http://www.belastingdienst.nl/zakelijk/loonheffingen/lb22_wonen_werken_buitenland/lb22_wonen_werken_buitenland-10.html

Je kan dit gewoon verlagen inderdaad. Ik heb zelf ook een minimumloon getrokken, je gaat niet 39.000 euro loon uit je start-up trekken als je nog in opbouw fase bent. Je kunt het inderdaad ook zelfs op 0 gooien als je kan aantonen dat loon het voortbestaan van je bedrijf in gevaar brengt. Dat heb ik nu ook zo. Denk er wel om dat zolang je geen toezegging hebt gehad je gewoon loonheffing moet betalen. Dit is ook het geval als de belastingdienst er rustig 3 maanden over doet om te reageren helaas... Je kan dat eventueel met correctieformulieren gedeeltelijk alsnog terugkrijgen, maar daar moet je dan wel achteraan zitten met de belastingdienst.

Ja, het is absoluut handig een duidelijke topic te hebben. Maar hierin kun je slim zijn. De eerder genoemde Steve Pavlina die heeft sowieso een blog met z;n eigen naam (Steve Pavlina) en als ondertitel "Personal development for smart people". Ondertussen schrijft hij over verscheidene onderwerpen als een eigen business opzetten, doelen leren stellen, gewoontes aanleren, met je blog verdienen tot aan een rauw dieet volgen of aan polygamie beginnen. Het heeft allemaal namelijk met persoonlijke ontwikkeling te maken. Het is de truc een sterke niche te kiezen waarin je toch redelijk breed kan schrijven. Een andere tip is: wees een beetje stellig. Pavlina merkt op dat je dan veel meer bezoekers trekt. Als je niemand irriteert of provoceert, dan doe je iets fout. Dat betekent niet dat je controverse moet opzoeken om de controverse zelf, maar probeer niet alles te nuanceren. Nog een paar tips die bij me opkomen: Top 10 lijstjes doen het heel goed...dit kunnen geweldige bronnen zijn of tips. Maak ook "tijdloze content" - dus inderdaad niet op dagelijkse gebeurtenissen gebaseerd, maar gewoon steengoede artikelen. Dat maakt ook veel minder erg als je een tijdje niet blogt. (Hoewel je eerder aan 2 weken moet denken of 4 maximaal als je echt steengoede tijdloze content hebt...maar niet 3 maanden verdwijnen). Toch kom je in een zekere flow en op een gegeven moment hoef je maar 3- uurtjes elke 3 dagen te investeren ofzo. En als je het leuk vindt, is dat toch niet veel. Slecht te navigeren is onzin overigens. Daarvoor heb je categorieen, tags, een zoekfunctie en eigen gemaakte extra's als meest populaire artikelen. Wees ook authentiek en echt.

Er is een aantal bloggers op het internet die meester zijn geworden van het branden en zelfs ook verdienen op een blog. Toevallig stuitte ik onlangs op een post waarin zogenaamde digital nomads worden gepresenteerd - mensen die overal an nergens zijn, en waarvan de meeste met hun blog verdienen. Sommigen zijn gewoon financieel onafhankelijk met 2000-2500 maandelijks inkomen, anderen verdienen echt heel aardige centen, zoals 10.000 of 40.000 dollar per maand. (Dat laatste verdient Steve Pavlina, top blogger) De lijst http://www.freepursuits.com/2009/05/11/10-digital-nomads-to-learn-from/ Chris Guillebeau is een goede, en hier is een gratis pdfje met pointers voor een succesvolle blog: http://chrisguillebeau.com/3x5/overnight-success/ Tot slot dus de eerder genoemde Pavlina met hier het artikel "How to make money from your blog": http://www.stevepavlina.com/blog/2006/05/how-to-make-money-from-your-blog/ Succes! Overigens raad ik absoluut Wordpress aan met Google Analytics enzo. Wat motivatie betreft: iets waarover je inderdaad altijd wil/kan schrijven. Als je moeite hebt met regelmatig een paar uurtjes een artikel schrijven, schrijf dan korte kladjes. Elke keer als je een idee hebt voor iets, noteer een titel/onderwerp een paar zinnen/punten. Zo heb je al vrij snel een scala aan artikelen en ideeën..als je dan inspiratieloos bent kijk je door je lijst en kan je zo iets uitwerken. Het is heel laagdrempelig om kladjes te schrijven, maar tegelijkertijd bouw je toch een gewoonte op om alles wat bij je opkomt te noteren. P.S. Ook al wil je misschien niet direct op je blog verdienen, de tips hiervoor hebben veel te makken met effectiviteit en branding van je blog, dus sowieso heel handig.

ik heb even op website gekeken, het is misschien helemaal kosjer, maar ik heb toch een maf gevoel bij dit soort Chinese webwinkels. Ik heb gekeken naar de fototoestellen. De prijzen zijn in ieder geval dik onder de marktwaarde. Ik wil wel een Nikon D2X voor 600 euro. Maar komt ie ook aan als ik em bestel? :) /sarcasm

Ik heb het idee dat de discussie een beetje onzinnig wordt als het nu richting quasi-filosofische overpeinzingen gaat. Dan kan je je beter bezig gaan houden met de ontologie (wat als fundamentele vraag heeft: wat is "zijn"?). Wat je namelijk nu krijgt is discussies over semantiek. Kijkende naar de reacties van Annedien, is dat net niet waar ze op zit te wachten. Annedien kan het vast heel goed zelf aangeven, maar wellicht dat het meest praktische is, om te kijken naar hoe potentiële klanten haar boodschap en woorden zouden kunnen ontvangen? Annedien, ik had niet zozeer een analyse gemaakt, maar ik had je geparafraseerd: je zei namelijk zelf dat er mensen zijn die zich niet helemaal aangesproken voelen door het huidige aanbod. Vandaar dat ik ze twijfelaars noemde. Ik ga er dan in beginsel van uit dat ze op de één of andere manier met een vrij sterk verhaal overgehaald kunnen worden - en ik vraag me dan een beetje af of je "take it or leave it" aanpak dat soort mensen overgehaald. Volgens mij zijn mensen die twijfelen over "personal branding" vaak mensen die het een beetje vaag vinden - en er zit ook wat vaagheid in jouw verhaal, dit bevestig je zelf ook in je disclaimer impliciet. Het zou wellicht aantrekkelijk zijn als er ergens op die pagina vragen werden gesteld die voor de potentiële klant herkenbaar zijn. Als het verhaal niet helemaal aankomt bij ze, dan hebben ze bij die vragen misschien wel: Dat is precies waarmee ik zit! Herken jezelf hierin: - Heb je ook het gevoel een sterke kracht te hebben, maar je kunt hem niet kanaliseren? etc. Tot slot vraag ik me af qua integriteit of het eerlijk/nodig is om te vermelden dat dit geen totaaloplossing is. Het is namelijk een uitdaging om de klant te vertellen dat hij verzekerd is van de kwaliteit van jouw dienst en methode, zonder dingen uit te gaan spellen omdat die toch niet van toepassing zijn om iedereen. P.S. Ik ben het met je eens dat je de woorden reis/pad etc. kan gebruiken in de tekst. Maar qua grote leuzen, titels en vragen zou ik het wel iets beperken zodat het krachtiger overkomt.

Uiteraard is een titel handig, maar enkel daar waar het relevant is in business. Helaas heerst er in de Nederlandse cultuur een beetje een gebrek aan balans wat betreft de beoordeling bescheidenheid en arrogantie. Het is best een irritant gegeven. Je kan hier heel snel arrogant worden bevonden als je weet wat je wil. Ik weet nog goed hoe een vriendin van mijn zus stellig beweerde dat het arrogant was dat mijn zus in haar motivatie in een sollicitatiebrief schreef dat ze haar doelen eerder dan gepland gehaald had. Wat een larie. Het is in Nederland vaak lastig echt te kunnen uit komen voor wat je wil bereiken, hebt bereikt..en waar je voor staat. Arrogantie en snobisme bestaan in de persoon zelf. Het is niet alleen een overdreven aanwezige of benadrukte (soms ook ten onrechte - def. snobisme) zelfverzekerdheid, het maakt de persoon in kwestie minder scherp en soms blind voor zaken. Vaak juist binnen de expertise. Maar helaas het ook ontzettend veel te maken met perceptie. Mensen zijn ontzettend geneigd iemand in een bepaald licht te zien. Zo zitten onze hersenen in elkaar. We denken in "shortcuts" - stereotypen. Zodra iemand als snob gezien wordt, worden snel allerlei gedrag geplaatst in context van het snobisme, wat soms in feite enkel bestaat in het hoofd van degene die dat zo beoordeelt. Vaak schort het aan wijsheid, mensenkennis, openheid bij zo een persoon. De wat fanatiekere "anti-snobisten" creëren eigenlijk ook een soort aparte(elitaire) groep met elkaar, en zien zoals beschreven al snel meer snobisme dan er is. De ironie is daarbij dat ze er eigenlijk zelf een vorm van snobisme op na houden. Wat dat betreft denk ik dat het zinnig is om rekening te houden met de perceptie als je zaken doet - het is een gegeven waar je rekening mee moet houden. Als je het maar niet doet om mensen te "pleasen". Wat je daarmee bereikt heeft Cosby ooit eens heel mooi gezegd: "I don't know the key to success, but the key to failure is trying to please everybody."

Je doelgroep bestaat eigenlijk uit twijfelaars. Mensen die geïnteresseerd zijn in personal branding, maar die zich niet aangesproken voelen door het huidige aanbod. Toch schrijf je"mij zelf niet zo aanspreekt " Het spreekt jou niet aan, maar heb je onderzocht of dat bij meer mensen zo is, en of jouw aanpak aansluit op wat zij elders missen? Wat me opvalt... 3 leuzen: Personal branding op de Annedien Hoen manier Het magische pad van het zelf Ik help mensen met de jacht op hun kracht met een kortdurend inspiratieproces dat lang nazingt 4 termen pad, proces, reis, jacht. 3 vragen Meer weten? Direct een reis boeken? Wie durft? Wat als je nou 1 leus, 1 term en 1 vraag gebruikt om het krachtiger te maken? Dat doet het ook concreter overkomen, ook al ben je feitelijk niet concreter. Als je iets als "sjamanisme" noemt helpt dat wellicht niet om mensen die de creatieve aanpak juist hard nodig hebben over te halen. Sjamanisme heeft te maken met contact met geesten, toch? Wat doet dat eigenlijk in het geheel? De mensen die zich hierdoor wel aangesproken voelen, kennen die materie juist goed en hebben wellicht meer diepgang nodig om overgehaald te worden? P.S. Gezeur over taal: "gratis cadeau" is een pleonasme. Een cadeau is een cadeau omdat het gratis is. Het wordt wel heel vaak zo neergezet in reclames, misschien vanwege het versterkende effect...toch staat het gek. Even vooraf: de zin hierboven zou gewoon met een lidwoord moeten beginnen, niet? Op het nieuws hoor ik het ook soms, zinnen die beginnen met een zelfstandig naamwoord.. staat en klinkt toch heel raar naar mijn mening.

Ik maak op uit je verhaal dat je van boekhouder bent veranderd. Goedzo. Wegwezen als je je boekhouder niet vertrouwt. Ik heb er helaas ervaring mee, en ik wed dat er een minimale administratie was maar wel rekeningen van honderden euro's. Of vond je dat je 100 ongesorteerde bonnen in een schoenendoos voor 50 euro wel te doen waren? Als je niks zwart op wit hebt met je vorige boekhouder, dan lijkt het me dat het toch lastig is. Het helpt om te weten om wat voor bedragen het gaat. Als je ex-boekhouder bij NOAB was/is aangesloten, kan bij hen je informatie inwinnen bij http://www.noab.nl/

Ik heb m'n onderbuik gevoel een paar keer ietwat genegeerd de afgelopen maanden, en dat doe ik dus niet meer - want het zat elke keer goed...bleek achteraf. Gewoon niet doen. Ook niet als je wanhopig bent...om iemand voor die functie aan te nemen, om financiering te verkrijgen, een partnerschap aangaan...en je voelt dat er iets niet helemaal in de haak is: Niet doen. Ook is het weer zo wat wederzijds vertrouwen betreft dat sommigen graag factureren en er niet veel of bar weinig leveren. Ik zou zoals Annedien zijn wel naar een middle ground zoeken. Bijvoorbeeld een initiële schets/overzicht en dan bijvoorbeeld 25% voorschot vragen. Als je referenties hebt en/of portfolio, dan moet het ook geen groot probleem zijn voor de opdrachtgever?

Ik denk dat het een oké idee is, maar de uitwerking kan beter(zie commentaar hierboven). Je moet je verplaatsen in de klanten die zo een ontwerp kopen. Waar het me een heel klein beetje aan doet denken is 99designs. Die hebben telkens een wedstrijd aangemaakt door de klant(vraag gestuurd dus) en ontwerpers die kunnen zo goed mogelijk de wensen van de klant proberen uit te voeren. De klant bepaald zelf wat het winnende ontwerp gaat kosten. Dat is dus het omgekeerde van jou website. Zou je daar niet iets meer naar kunnen kijken? Zie http://www.99designs.com/

Wat jouw artikelen sterk maakt is dat ze over het niet tastbare gaan, maar toch concreet zijn. Geen wollig taalgebruik of vaag spiritueel geklets. Met spiritualiteit is niks mis, maar sommigen schrijven zo dat je acuut wierook ruikt als je het leest. Bij jou is dat niet zo. Bij jou raakt het meteen en is het concreet. Wat een herkenning. Keep writing, please. :)

Ik ben hier ook niet blij mee. Ik ben het eens met Ruben. Karma van Ruben: incasso bureau met ballen stelt zich voor Mvgr. Graydon Oh. nee.

Ik wilde ook even m'n dank uiten voor dit stuk. Het is een weinig belicht en besproken onderwerp op HL en ook onder de HL columns een, naar mijn mening, prettige aanvulling. Hier mag best een serie van komen. :)

Ik heb ongeveer 7 maanden kantoor gehouden in Polen, en heb daarbij enkele dingen kunnen toepassen van de onderstaande lijst voor een ideaal kantoor: [*] Grote en brede bureau's plus lekkere stoelen. In veel gevallen, zoals bij programmeurs, zit je het gros van de tijd op die stoel en aan die bureau - better make it good. [*]Grote beeldschermen, en misschien wel twee. Je kijkt er de hele dag naar, dus hetzelfde argument geldt. [*] Als het kan, een beetje branding in je kantoor om je ermee te identificeren, maar gooi niet iedereen dood ermee. Dit kan ook een beetje met design. Ik neem bijvoorbeeld zwarte bureau's omdat het meer past bij ons palette(in combinatie met andere kleuren) dan van die flauw licht bruine bureau's of metalen dingen. Dit is vooral leuk als je bedrijf ook leuk en wat creatief is, en dat is geloof ik zo naar ik begrijp. [*] Een tijdslijn met doelen. Geweldig als dit op een groot scherm of een paar schermen kan, maar dat geld heb je niet zomaar dus dan kan je gewoon papier van een grote flipchart gebruiken. Alles wat gepland wordt komt globaal op deze tijdslijn zodat iedereen weet waar het bedrijf naartoe werkt, en als het bereikt is het gevoel van voldoening ook heel concreet is. Het is dan nooit zo dat ook maar 1 iemand het gevoel heeft dat ie niet weer waarvoor ie het doet(globaal) of waar het bedrijf nou mee bezig is. [*] Dit is persoonlijk, maar ik wil zoveel mogelijk naar een kantoor toe werken dat zo apart mogelijk is. Als je niet meer geprikkeld wordt in je omgeving, dan kan het je tegen gaan zitten al is het werk leuk. Wees niet bang voor kleuren en andere toevoegingen. [*] Ik paste het eerder genoemde systeem voor eigen budget ook toe, maar ook voor de ontspanningsruimte. De een wil een dartbord, de ander een bokszak..weer een ander een Nintendo Wii. Laat werknemers dat zelf bepalen. Nou had ik toevallig bepaalde dingen thuis dus kostte me dat niks. Dit kan je per maand doen, of iedereen 1 iets in het begin. Hangt af van je budget. [*] Planten. Ja, flauw he? Ik merk echter dat sommige kantoren er geen hebben, en een beetje natuur is toch prettig, je voelt je er net iets meer mens door. [*] Een radio. Misschien zijn sommigen hier tegen, het is ook maar net wat je visie hierop is. Tot slot zou ik bij "cadeau's" voor werknemers wel kijken naar verbinding met de prestatie. Het moet niet opeens een prestatiebeloning worden en een strijd, maar ergens moet je er ook voor waken dat het geen speeltuin wordt. Het beste is natuurlijk mensen hebben dit volwassen genoeg zijn om met dit soort "privileges" kunnen omgaan en er geen misbruik van maken. Als je dat niet hebt, dan kunnen dit soort goed bedoelde acties alleen maar uitmonden in meer meer van werknemers terwijl ze maar matig presteren.

Je wordt belazerd. Dat is te gek voor woorden. Twee factuurtjes inboeken en 2 mensen op de loonlijst is 100-150 euro per maand maximaal, als je het mij vraagt. Die duizenden euro's zijn helemaal van de zotte. Oppassen met administratiekantoren. Er zullen ook goede en eerlijke tussen zitten, maar die rotte appels maken wel slechte naam voor de branche. Ik heb helaas ook slechte ervaringen. Vraag gewoon direct een gesprek aan en zeg het hem waar het op staat. Persoonlijk. Geen mail, geen telefoon. Jaarrekening hoort ongeveer 1250 euro te kosten, zeker bij een kantoor dat gewoon allang al die jaren op orde hoort te hebben.

Eens met Marc. Nu ik toch al post: Het reuzen/kneuzen systeem is er, en het enige wat mods behoren te doen is optreden als er echt extreem systematisch misbruik van wordt gemaakt. Ik vind dat mods het moeten nalaten om te gaan zitten oordelen waar kneuzen of reuzen terecht zijn. Ze zijn terecht omdat het uitdelen ervan het recht is dat je het lid van het HL gemeenschap geeft. Het recht om die beoordeling te geven. Ga nou niet de beoordelingen beoordelen. Het systeem is anoniem juist om rare acties te voorkomen, denk ik zo. Ik denk dat mensen geneigd zijn eigen een "koekje van eigen deeg" te geven. Krijg je van iemand een kneus dan zoek je onbewust naar een moment om diegene te kneuzen. Krijg je een reus, ben je er weer op ingesteld om diegene sneller een reus toe te dichten. Met andere woorden, het systeem is goed zo. Om dan nog wat hiaten te dichten kan men zoals eerder genoemd een limiet invoeren. Je kan iemand maar 1 beoordeling geven per 48 uur. En/Of als je iemand 3 kneuzen achter elkaar heb gegeven, dan moet de volgende een reus zijn...als diegene ergens voor zo hard een kneus verdiend geven anderen hem wel. Zulke maatregelen voorkomen volgens mij de meeste potentiële narigheid omtrent het kneus gebeuren. P.S. Op HL gebeurt het weleens dat een oud draadje wordt gereanimeerd, en dit gebruik is zelfs een tijd gelee door mods toegestaan wanneer het een onderwerp betreft waarover al gesproken was. Dat was wel een jaar geleden, of twee? Doorgaans is dit namelijk geen gebruik op fora, na 1 jaar is het prettig een onderwerp te doen herleven met de tijdsgeest van nu en de leden van nu. Maar omdat het gebeurt kan ik me voorstellen dat iemand soms een kneus uitdeelt op een oud bericht, omdat je niet altijd bij elk bericht kijk of dat nou het laatste bericht van een ouder draadje is waarop voortgeborduurd is.