r.i.p. Ruben van den Oord

Los van het feit of het mag of niet mag brandt er één vraag op mijn lippen: Waarom in vredesnaam zou je het logo van een failliet bedrijf willen ??? Naamsbekendheid zeker... De namen Buckler en Exota zijn ook heel bekend... daar wil je je alcoholvrije biertje of kinderlimonade toch ook niet meer naar noemen??? Ben erg benieuwd waarom jouw vriend zo graag dat logo wil hebben....

Je hebt in 18 maanden nul komma niks omgezet, maar omdat er interesse is gaat dat ander gegarandeerd wel geld opleveren? Hoe kan het dat een bank 200 K financiert, er 18 maanden niets wordt omgezet, maar ondertussen de bank geen actie onderneemt? Hier is veeeeeeeel meer info voor nodig...

[ sufkopmodus ] Zit ik net een heel verhaal te schrijven over adverteren op je webwinkel, lees ik net dat het om adverteren op je blog gaat... Aaaaarch [ /sufkopmodus ] Henri, Even terug naar de basis. Niet de vraag welk tarief jij moet rekenen staat centraal, zelfs niet de vraag of je überhaupt adverteerders moet toelaten, maar de vraag welke rol jij je blog wilt laten vervullen is van belang. Wordt het Henri's-Kijk-Mij-Alle-Modelautobeurzen-Afschuimen-En-O-Ja-Dit Zijn-De-Foto's-Van-Mijn-Dochters-Communie-Blog, dan kan iedere bevriende winkelier een linkje krijgen/kopen voor een krat bier; Wordt het een Ik-Noem-Het-ModelautoNieuws-Maar-Stiekem-Is-Het-Een-Salespitch-Blog, dan staan er natuurlljk zeer geraffineerde advertenties op die leiden naar nog geraffineerderderder landings-pages waarvan jouw kassa gaat rinkelen; Wordt het een We-Gaan-Het-Merk-Henri Kroeze-Neerzetten-Als-Modelauto-Expert-Zodat-Klanten-Niet-Kopen-Bij-Een-Handelaar-Maar-Bij-Een-Kenner-Blog, of in gewoon nederlands: Personal Branding Blog, dan zou ik de vormgeving van je blog en je winkel 'naar elkaar toe trekken'. Dan straalt die expert status ook echt af op je winkel. Adverteerders zijn dan uit den boze. Je kunt wel zo af en toe een niet-concurrerende, branche-eigen bedrijf 'aanraden', maar advertenties leiden dan alleen maar af van het bouwen aan je eigen merk: Henri Kroeze. Wordt het een Al-Het-Modelautonieuws-Voor-U-Verzameld-Op-Het-Grootste-Online-Modelautomagazine-Van-Nederland-Blog, dan kun je alle relevante adverteerders toelaten. Zorg wel dat je in dat geval de twee bedrijven (de modelautowinkel en de online uitgeverij) voldoende scheidt. De verleiding is dan groot om geen concurrerende online modelautowinkels toe te laten. Dan gaat je reputatie van Onafhankelijke Nieuwsbron naar de maan. Dat je om mede-schrijvers vraagt op je blog, verraadt dat je (onbewust) voor de laatste variant gekozen hebt. Dan moet je echt serieus gaan zitten om voor dat magazine-blog een adverteerdersstrategie (verdienmodel) te gaan bepalen. De mooiste plek is natuurlijk voor dat lullige winkeltje in 's-Gravendeel met z'n modelauto'tjes ;D. Je ontkomt er niet aan om op de andere advertentieplaatsen concurrenten toe te laten. Verder zou je kunnen zoeken naar niet-concurrerende, branche-eigen adverteerders. Zeg maar de modelauto-onderhoudsbedrijven (Proscale Tyrecenter) , de modelautoschadeherstelbedrijven (Geen Deuk te Klein voor Schadebedrijf De Groot) en niet te vergeten de modelautopechhulpservice (Route Modell). Dus..... Henri My Man.... Voor je je inlaat met advertentietarieven, CPC, CPM, AdWords, Banners, Skyscrapers en 125x125 Ads.... Even stapje terug. Koffie?

Dat is wel een cluppie voor mij... Leuke klus om daar een dreigend faillissement af te wenden... "Ja, Roel... je moet de boot WEL verkopen..." ;D

Ik was ff druk met wat anders... ;D

Wees er snel bij! Nu kan het nog! Vraag vandaag nog je eigen faillissement aan, straks is het echt te laat. Je hebt echt geen tijd te verliezen. Stap zo snel mogelijk naar de rechtbank, je kunt gewoon mondeling je aanvraag indienen. Binnen een paar dagen kan het allemaal geregeld zijn. Maar doe het wel NU! Vis niet achter het net, blijf straks niet met de brokken zitten. Als je het nu doet, hoef je jezelf straks niet te verwijten dat je deze gouden tip niet hebt opgevolgd. Wat is er namelijk aan de hand? Voor wie het allemaal niet zo heel erg boeit wat er op het Damrak gebeurt: Er is een voorzichtig teken van herstel van de economie te zien. Niet zo heel erg spectaculair natuurlijk, en we moeten nog maar zien in hoeverre dat herstel blijvend is, maar er is iets aan de hand. Eerst de Roderick Veelo uitleg: “In de eerste week van maart hebben de beurzen een belangrijke steun gevonden, waardoor de koersval op het moment even gestuit is. Bij de AEX lag die steun rond de 200 punten. In de tweede en laatste week van maart zijn er door winstnemingen twee kleine dipjes geweest die samen een nieuwe, maar kleinere steun geven rond de 210 punten. Inmiddels (10/4) is de koers gestegen tot 232 punten wat iets meer dan 10% koersstijging betekent in iets meer dan 4 weken tijd. De index ligt met 232 punten op hetzelfde niveau als in de derde week van november. Er wacht ons nog een weerstand op 240 punten geworden omdat daar nog een steun ligt te wachten die in de vierde week oktober vierde week december 2008 is getest. Wordt de weerstand op 240 gebroken, dan ligt de weg naar de 400 punten helemaal vrij.” Huh? Watte? Geneuzel van een technisch analist! Ik heb er ook niet heel erg veel verstand van, maar dat er op de beurs weer geld wordt verdiend is duidelijk. En dat de huidige koersen de werkelijke waarde tekort doen lijdt ook geen twijfel. Maar waarom is dit nu eigenlijk interessant? Omdat bij een stijgende beurskoers de eigen vermogenspositie van de betreffende bedrijven toeneemt, en daarmee meer garanties kunnen bieden voor het aangaan van nieuwe financieringen. Banken doen graag 50/50 bij het verstrekken van kapitaal. Ze lenen graag een bedrag uit wat gedekt wordt door het eigen vermogen. Niet voor alle ondernemingen geldt dat deze koersstijgingen voldoende dekking biedt voor nieuwe financieringen. Er blijven er nog steeds die zulke harde klappen hebben gehad dat ze voorlopig nog niet aan herfinaciering hoeven te denken. Maar de bedrijven die zuinig zijn geweest in de goede tijden, kunnen langzaamaan makkelijker vreemd kapitaal aanschaffen tegen redelijke tarieven. Dus wat let je dan om tegen afbraakprijzen concurrenten te kopen? De shake-out is voor een groot deel achter de rug. Diverse bedrijven die al een tijdje stonden te wankelen zijn dan nu eindelijk gevallen. Anderen die zijn gegroeid met voornamelijk vreemd vermogen hebben ook het veld moeten ruimen. De bancaire sector wordt geherstructureerd, alles waar we vanaf wilden is afgeboekt als bijzondere lasten. Und jetzt wieder an die Arbeit! Maar wat heeft dit nu allemaal met het aanvragen van je eigen faillissement te maken? Alles. Ik ben geen beursanalist, en ik kan er helemaal naast zitten. Maar tussen alle doom & gloom berichten in de kranten hoor je steeds vaker een positiever geluid. Dus als het zo is dat we de bodem hebben bereikt en dat het vanaf nu allemaal weer een beetje beter gaat, en je gaat over een paar maanden alsnog failliet, heb je geen enkel excuus meer om je faillissement te goed te praten. Nu is het crisis. Nu kun je ‘de recessie’ nog de schuld geven. Nu kun je de economische terugval en de beurskoersen nog als schuldigen in jouw debacle aanvoeren. Als in september de AEX weer op 500 punten staat dan denken we heel anders over die ‘recessie’. Dan kijken we achterom en denken: “Was dat het nou? Hebben we daar nu al die kouwe drukte om gemaakt?” En zie dan nog maar eens rechtvaardiging te vinden voor het niet slagen van jouw onderneming. Want dát is momenteel ondernemerssport nummer één. Het afwenden van ons eigen falen op ‘de crisis’ of ‘de recessie’. We kijken niet naar onze eigen blunders, neeheee, de banken hebben het gedaan meneer! Nou ik kan je dit zeggen: Als je als ondernemer na een half tot driekwart jaar economisch tegenwind op omvallen staat, heb je het in de voorgaande jaren gewoon niet slim gedaan. Hoe zat het ook al weer met die zeven vette jaren en die zeven magere jaren? Iedereen is daar mee bekend, ook als je in je jonge jaren geen theologische basis hebt meegekregen. In de zeven vette jaren zul je spaarzaam om moeten gaan met de middelen die je hebt. Zodat je, in de zeven magere jaren, voldoende middelen hebt om te overleven. Maar we willen groeien, groter, meer. Dus wat doen we? Eigenwijs als we zijn? We gaan in de vette jaren concurrenten kopen tegen veel te hoge prijzen. En dan nog het liefst met behulp van de bank. Maar dan komt kort daarna de klap. En dan kunnen we de bank niet meer betalen wat we hebben beloofd te betalen. Met als gevolg dat de concurrent die wel geduld heeft gehad nu jouw bedrijf tegen een fractie van de waarde overneemt. Als jouw bedrijf er nu gezond voor staat, ga dan op koopjesjacht. Bel nou eens die concurrent op, en peil eens zijn weerstand tegen een vervroegd pensioen. Laat je advocaat eens een briefje schrijven naar dat bedrijf wat je al langer op het oog had. Maar kijk dan vooral naar de snelle groeiers van de afgelopen jaren. Tien tegen één dat die nu slapeloze nachten van de ‘crisis’ heeft… Maar als jouw bedrijf staat te wankelen, vraag dan snel faillissement aan. Doe het, nu kun je nog de ‘recessie’ de schuld geven. Nu kun je n og met opgeheven hoofd in de kroeg met je maten een biertje blijven drinken. Want het was tenslotte niet jouw fout. “Neehee meneer, die recessie he?” Tja….

Is het wat om de sample volledig in rekening te brengen, net als de verzendkosten, om dan bij order van minimaal X,- de sample te crediteren? Zo heb jij commitment van de klant en de klant gratis samples.

Natuurlijk kan dat. Zolang je daar hier op het forum maar niet om vraagt...

Het ligt er maar net aan op welke grond de schuldsanering is beëindigd. De aansluiting van het faillissement op de schuldsanering die voortvloeit uit artikel 350Fw lid5, sub c t/m g wordt geregeld door artikel 359Fw: "Alle nieuwe schulden die zijn ontstaan ten tijde van de schuldsanering, niet zijnde boedelschulden, zijn verifieerbare schulden binnen het faillissement." Het heeft dus niet zo veel zin om voor de uitkomst van een beëindigingszitting vaststaat, al een verificatievergadering te houden. Die moet bij de beëindiging van het faillissement door de curator tenslotte weer overgedaan worden.

Dit lijkt echt als twee druppels water op de case die ik al anderhalf jaar heb lopen met een bemiddelaar. Misschien moeten we eens praten.

In eerste instantie liet ik dat hele poken een beetje voor wat het was, juist vanwege de vormgeving van die poppetjes. Maar nu ik er wat langer over nadenk: Het is een briljante marketing strategie! Je ontwikkelt iets waar de zakelijk markt om zit te springen, geeft het een dusdanige vormgeving dat áls je er een hebt iedereen daar een mening over heeft. De minder avontuurlijke tech-savvy's onder ons zitten te smachten om een zakelijke variant (die nog ff lekker niet beschikbaar is, en wat je niet kan krijgen wil je des te meer), gaan daar fora vol over klagen en zodra de iPoken (hoogglans wit) op de markt komt rennen we met z'n allen naar de webshop om er één te bestellen. Briljant! Die media exposure is gewoon niet te koop.

Dat klinkt toch wel als een statement... ;) 90K is goed te saneren. Als het met 3 ton in 6-8 maanden lukt, moet dat met 90K ook wel lukken. Je hebt echt geen drie jaar nodig om met goed ondernemerschap en hard werken als ondernemer een regeling te treffen. Het is niet eenvoudig, dat beweer ik zeker niet. Als werknemer met een vast modaal salaris gaat je dat inderdaad niet lukken, maar als ondernemer zou je toch echt in staat moeten zijn voldoende cashflow te genereren om te saneren en regelingen te treffen.

Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar de achtergrond van dit 'statement'...

Opjes, Even een aantal overwegingen in het algemeen: Doe dit niet alleen. Je hebt onvoldoende overzicht, juist omdat het je persoonlijk direct raakt. Dat vertroebelt je inschattingsvermogen en verminderd je strategisch inzicht. Zelfs Moszcovitz schakelt een collega in als hij een zaak tegen Jort Kelder begint. Juist om die reden. Probeer niet slimmer te zijn dan 'het systeem'. Een beetje curator heeft er makkelijk 150 faillissementszaken op zitten en is 8 jaar naar school geweest om curator te worden. Als het goed is is dit de eerste keer dat je dit aan de hand hebt, dus je begint al met een achterstand van 150-0. Zorg als de sodemieter voor cashflow. Zonder cashflow begin je niets. Een insolventie-interventie kost stomweg geld, al was het maar om je schuldeisers een betalingsregeling te kunnen bieden. Cash is king, profit comes next. Blijf zo ver als je kunt bij de Wsnp vandaan. Dat wil je niet, geloof me. Lees mijn blog maar eens. Ik probeer later nog even inhoudelijk op je vragen in te gaan.

Als ik het goed begrijp zijn jullie beide aandeelhouder, en is de compagnon de statuair directeur? Is wel even van belang voordat ik in ga op de vraag.

Je schrijft af op het ex. BTW bedrag. 29K is incl. BTW BTW over auto's is een lastig verhaal. Maar het heeft er mee te maken dat de afschrijving BPM een andere afschrijving op de cataloguswaarde is. Verder wordt er over een bepaald stukje weer wel en geen BTW geheven. Lastig, maar het bedrag is juist. De rest van de vragen is belastingtechnisch. Joehoe... Jooohoooost! --------------- Ik ben nodig aan koffie toe, blijkt.

Wat doe je of doet je bedrijf precies? Over deze vraag heb ik misschien nog wel het langst moeten nadenken. Ik heb “ondernemen” tot mijn core-business gemaakt. In feite komt het hier op neer: Ik zet mijn tijd, inzicht, ervaring en netwerk in om ondernemers die dat nodig hebben verder te kunnen helpen in het realiseren van hun plannen. Nu klinkt dat misschien nog een beetje vaag, dus ik zal het wat verder uitsplitsten. Als coach Ondernemers hebben zich in een zelfverkozen isolement geplaatst. Het cliché is helaas waar: Het is eenzaam aan de top. Voor hun klanten zijn ze de expert, de enige die de klus aankan. Voor hun personeel zijn ze de alwetende patriarch of stamoudste, waar ze terecht kunnen met al hun vragen, problemen en blunders. De baas lost het wel op. Weinig ondernemers kunnen bij hun levenspartner terecht met hun onzekerheden. De ondernemer is weinig thuis, en áls hij dan tijd vrij heeft kunnen maken voor zijn gezin, is de bereidheid van de partner niet zo heel groot om dan alsnog over dat 'rotbedrijf van je' te praten. Ondernemers die behoefte hebben aan een klankbord kunnen dan bij mij terecht. En daarbij hang ik niet de psycholoog uit, dat kunnen anderen veel beter. Maar ik help de ondernemer wel richting te geven, doelen definiëren en afspraken met zichzelf te maken. Het lullige is dat ik die ondernemer dan ook aan die afspraken met zichzelf houd. En dan moet je toch met verdomd goede argumenten komen wil ik luisteren naar een zin die begint met “Ja maar, ….” Als adviseur Soms weet je dat er 'iets' niet lekker loopt in je onderneming. Je werkt 70 uur of langer per week, maar bent de minst verdienende in je eigen bedrijf. Ik kan in dit soort gevallen veel betekenen. Je hele bedrijfsvoering wordt dan doorgelicht. Niet op basis van moeilijke modellen en dikke rapporten, maar op basis van een frisse blik op de materie. Dat de beste stuurlui aan de wal staan is namelijk echt waar. De kapitein van een schip die een hele grote ijsberg voor zich ziet opdoemen, kan moeilijk inschatten of hij er nu links- of rechtsom langs moet gaan. Hij staat er te dicht op om dat te kunnen beoordelen. Als je van een afstandje naar die zelfde ijsberg kijkt, kun je meestal die inschatting beter en sneller maken. Meestal, niet altijd. Tijdens zo'n traject moet de ondernemer heel veel 'waarom-vragen' beantwoorden. Ik gedraag me in dat opzicht wel als een 3-jarige. Heel irritant. Maar dat is de enige manier om zo snel mogelijk tot de kern van het probleem te komen. Als het antwoorden op de waarom-vragen stokt, hebben we het probleem gedefinieerd. En dan blijkt maar al te vaak dat het probleem zit in vastgeroeste gewoonten en dogma's uit het verleden. Als schrijver/spreker Schrijven zie ik eigenlijk niet als werk. Het is gewoon hartstikke leuk om te doen, een uitlaatklep. Hier op Higherlevel, maar natuurlijk ook op mijn eigen blog. Ondertussen broed ik nog op materiaal voor een serie boeken, maar door diverse omstandigheden is het nog niet tot een leesbaar manuscript gekomen. Ik heb vorige week zwaar op mijn donder gekregen van een HL-lid, dus ik geloof dat het tijd wordt om me een tijdje op te sluiten en pagina's te produceren. Af en toe wordt ik geboekt als spreker/presentator. Dat is onwijs leuk, en dat wil ik veel vaker doen. Als redder in nood Ik ben zelf tweemaal hartstikke failliet gegaan. En dat is best vervelend... Achteraf had dat voor beide keren niet nodig geweest. Ik ben door het bekende rijtje KvK, IMK, Ondernemersklankbord, gemeente, accountant, advocaat zeer slecht geïnformeerd. Maar dat kan ook bijna niet anders. Bij al deze organisaties wordt je geadviseerd door iemand die nog nooit een enkele euro zelfstandig heeft verdiend terwijl zijn kop op het blok bij de bank ligt en de messen geslepen worden. Als je die druk nooit gevoeld hebt, zou je geen ondernemers mogen adviseren. Het zou verbóden moeten worden! Je wordt door de eerste een richting in geduwd, en alle volgende 'adviseurs' borduren daar vrolijk op verder. Het gevolg is dat je een lappendeken van adviezen krijgt en niemand het overzicht heeft, laat staan een masterplan heeft uitgestippeld. Uit onderzoek blijkt dat 70% van de curatoren vindt dat 60-90% van de faillissementen voorkomen had kunnen worden, als de problemen maar eerder gesignaleerd werden. Voor 2009 verwacht MKB Nederland ± 11.000 faillissementen. Je kunt je nauwelijks voorstellen hoeveel economische schade en persoonlijk leed daarmee gepaart gaat. Ik heb een blauwdruk ontwikkeld om ondernemers die afstevenen op een faillissement te helpen overleven. Het model is bewezen effectief. Het succespercentage ligt momenteel iets onder de 50%. Het is nu zaak om ondernemers zover te krijgen dat ze eerder erkennen dat het zo niet langer gaat. Dan vliegt dat percentage omhoog. Wat betekent innovatief zijn voor je, en waar onderscheid je je in van anderen? Innovatie wordt meestal geassocieerd met techniek. Maar innovatie kan 'm ook in een andere manier van denken zitten. Ik visualiseer van nature alles in een ruimtelijk model. Alle informatie die ik opneem wordt geabstraheerd en krijgt een plek in dat ruimtelijk model. Alsof je een meta-discussie met jezelf aangaat. Daardoor ben ik in staat om zaken die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben te verbinden. De innovatie zit 'm in het creatief toepassen van al die informatiecombinaties. Het nadeel van die afwijking is dat die grijze massa zich altijd in hoogste staat van paraatheid bevindt met insomnia als resultaat. Ik merk dat er nog heel veel adviseurs hun kennis bij zich houden, bang om gratis weg te geven waar ze anders voor betaald zouden krijgen. Flauwekul. In mijn antwoord op de eerste vraag staat 'kennis' daarom bewust niet in het rijtje 'tijd, inzicht, ervaring en netwerk'. Als je op zoekt gaat naar kennis, dan is Google je beste maatje. Kennis is haast niet meer te verhandelen, tenzij je die kennis verpakt in een product. Daarom heb ik er voor gekozen om mijn kennis onder andere te publiceren via Higherlevel en mijn eigen blog, www.rubenvandenoord.nl. Ik onderscheid me vooral met de andere vier punten. Mijn netwerk bijvoorbeeld heb ik de afgelopen jaren zorgvuldig opgebouwd en onderhouden door oprechte belangstelling te hebben voor de contacten die je opdoet en veel aandacht te geven, ook als er niets te 'halen' valt. Het tegoed wat je daar mee opbouwt is onvoorstelbaar groot. Dat lukt je nooit met vriendjes-verzoeken via Hyves of LinkedIn. Verder is mijn aanpak pijnlijk eerlijk en recht voor z'n raap. Als je mijn mening wilt, krijg je die. Puur en ongezoet. En als je dan niet krijgt te horen wat je had willen horen is dat jammer. Als je daar niet tegen kunt dan moet je een ander niet om zijn mening vragen. Ik speel graag advocaat van de duivel en stel zaken vaak zwart/wit voor. Het is prettig als je daarmee snel tot de kern van de zaak kunt komen. Welke CD's (of MP3's, of internetstreams) draai je de laatste tijd veel? Welke film of welk televisieprogramma kun je iedereen aanraden? Last.fm is tegenwoordig de muzikaal behanger. Mijn smaak is te breed om alles zelf te hebben. Via Last.fm schakel je in een oogwenk van 'de drie tenoren' naar 50Cents. Het leuke is dat je dan in aanraking komt met artiesten waar we hier nog nooit van gehoord hebben. Het nadeel is dat je niet meer de nieuwste muziek meekrijgt. Tot een jaar of vijf geleden wist ik precies wat voor nieuwe bands hun opmars maakten. Ik ben die aansluiting nu helemaal verloren. TV kijk ik zo min mogelijk. Er is teveel bagger waar je doorheen moet om de pareltjes te ontdekken. Wat ik nog wel eens kijk is DWDD, Draadstaal, en in een verveeld moment Comedy Central. Voor films geldt hetzelfde. Hoe ben je zo enthousiast betrokken geraakt bij Higher Level? In 2003 had ik mijn eerste account aangemaakt. Ik was er toen zeker niet echt mee bezig. Buiten het halen van een tip hier en daar had het voor mij op dat moment niet veel toegevoegde waarde. In maart 2007 was er een hernieuwde kennismaking en begon ik ook zelf meer kennis te delen. Dat was, in retrospectief, eigenlijk het begin van mijn huidige activiteiten. Wat is jouw yes-moment? Zakelijk gezien bevind ik me helaas al een paar jaar in wat roerig vaarwater waardoor veel van mijn energie gaat zitten in diverse gerechtelijke procedures. Ik hou me liever met positieve dingen bezig, maar de belangen zijn stomweg te groot om het er bij te laten zitten. Ik hoop dat ik dit jaar dat stuk kan afsluiten en me meer kan bezighouden met positieve dingen. Het leidt allemaal zo verschrikkelijk af en staat het halen van de zakelijke doelstellingen behoorlijk in de weg. Yes momenten zijn er vooral als nieuwe inzichten zich voordoen, het moment dat puzzelstukjes op hun plaats vallen. Je weet dan op dat moment dat er mooie dingen gaan gebeuren. Vorige week had ik nog zo'n moment wat inmiddels een aaneenschakeling van vallende kwartjes en verloren gewaande stukjes is. Het netwerk bewijst onverwacht z'n waarde. Als het blijkt te zijn wat ik denk dat het zou kunnen worden horen jullie er vanzelf meer over, maar nu even niet. Waar haal jij de tijd, energie en drive vandaan om zo uitgebreid op dit forum actief te zijn? (en ik vermoed dat we nog niet eens de helft zien van wat er allemaal verder via PM en off line plaatsvind). En hoe combineer jij dat met je activiteiten als ondernemer en je sociale leven? Gemiddeld heb ik eens per week een off line ontmoeting met een Higherlevel-lid. In korte tijd doe je zo heel veel nieuwe contacten op. Ik haal juist mijn motivatie uit dit soort ontmoetingen. Daarom zie ik 'even kennismaken bij een kop koffie – goh, zitten we al weer vier uur te praten' nooit als verloren tijd. Daarnaast heb ik veel contact via PM, e-mail, Skype, MSN en Google Talk. Het is een investering die altijd terug komt, al weet je nooit wanneer of op welke manier. De meeste van mijn sociale contacten hebben dus op één of andere manier te maken met ondernemen. Dat is geen gevolg, maar een bewuste keuze. Ik probeer zo veel mogelijk tijd door te brengen met mijn gezin. Ik heb 3 kinderen en die wil ik graag zelf zien opgroeien, en niet achteraf hun jeugd reconstrueren aan de hand van foto's. Ik mag dan wel vinden dat ik 36 uur in een dag heb zitten, maar regelmatig wordt het me pijnlijk duidelijk dat het er toch maar 24 zijn. En dan blijkt insomnia ineens een zegen. Verder probeer ik mijn tijd zo effectief mogelijk in te zetten. GTD is daarbij voor mij een goed handvat om mijn chaotisch karakter enigszins te structureren, en de talloze 'projectjes' gecontroleerd te laten escaleren. Natuurlijk doe ik niet alles alleen. Ik besteed ook veel uit. De keuze van de volgende 5-vragen beantwoorder bijvoorbeeld. Dat zit zo: Nog niet zo heel erg lang geleden, gebeurde er in Higherlevelland iets merkwaardigs. Al maanden vlogen de verwensingen van het ene lid naar het andere lid. Iedereen had wel iets aan te merken op een ander, en natuurlijk was het nooit zijn eigen schuld. Vervelend natuurlijk, omdat de lol er zo wel snel afging. En ineens was dat voorbij. Hoe dat kwam weet niemand, maar de complimenten vlogen als ware het elfjes door de lucht. Ze hopten van het ene profiel naar de ander. Iedereen die met zo'n elfje in aanraking kwam keek meteen gelukkiger de wereld in. "Wat stel jij een slimme vragen" oreerde de een. "Wat geef jij briljante antwoorden" kaatste de volgende terug. Het was een dolle boel, want iedereen ging zich er mee bemoeien. "Ja! dat vind ik nou ook!" riep de vanouds als mopperende mod bekend staande administrator. Iedereen was vrolijk en iedereen deed mee. Eén voor een deden ze kond van hun ervaringen. En iedere keer dat er iemand antwoord gaf op de ogenschijnlijk eenvoudige vragen, gaven ze de eer door aan een volgende, die op zijn beurt weer een ander uitnodigde. Maar niet voordat hij zelf de vragen had beantwoord, natuurlijk. En zo gebeurde het op een mooie dag in april dat de eer aan de schrijver dezes gegeven was een volgende aan te wijzen. Hij dacht na over wie hij zou willen vragen. Hij dacht en dacht en dacht... Vele namen schoten hem te binnen, maar hij was vastbesloten iemand te vragen die hij niet kende. Een voor hem onbekend lid die hij wel graag wilde leren kennen. Maar hij kwam er niet uit. Hij raadpleegde de dorpsoudsten, maar die waren te oud om nog wat te onthouden en hadden het alleen maar over vroeger. Hij vroeg het de waarzegger, maar die brabbelde in onbekende talen volslagen onzin uit. Hij wist het niet meer. Eenmaal thuisgekomen sprak de kabouter die normaal altijd de afwas doet en zijn schoenen poetst hem aan. "Hee, lange! Waarom vraag je die rijdende rechter niet?" "Rijdende rechter?" vroeg hij verbaast. "Ja, alle paddestoelen nog aan toe. Hoe heet die gast... Die scheurende notaris.... Die aktetas op wielen... kom je weet wel wie ik bedoel!" "Toch niet Johan? Meester Bitaktus?" "Jaaaa!" gilde de kleine kabouter het uit. En verloor zijn evenwicht. Hij viel van de kruk waarop hij stond, via de kop van de hond die aandachtig had staan luisteren met een harde plons in een emmer zeepsop die klaarstond om de vloer mee te dweilen. De kabouter spuwde met een boogje het water uit zijn mond terwijl de bellen uit zijn neus borrelden. Een mooie kroon schuim had de plaats van zijn puntmuts ingenomen. "Ja. Die. Regel het nou maar." En mopperend liep hij de keuken door, en ging via de trap naar boven terwijl hij hele kleine, natte voetstappen achterliet op het parket. Halverwege de trap hoorde ik hem nog één keer niezen. Daarna is hij dagen lang niet meer gezien. Dus.... Johan.... Na mij ben jij aan de beurt. Weigeren heeft geen zin. Je bent het nu eenmaal aan die kabouter verplicht. En de vraag voor Johan is: Wat wilde je als kind worden "als je later groot werd", en in hoeverre is in je huidige werk daar nog wat van terug te vinden? En als je niet deed wat je nu doet, hoe zou dan je loopbaan er uit gezien hebben?

Beste Rob, Uit jouw post spat de dualiteit vanaf. Enerzijds wil je wel, anderzijds lijkt het ook wel of je het helemaal zat bent. Ik denk dat het voor jou vooral eerst zaak is te weten aan welk scenario je wilt werken. Is dat alles op alles zetten en die hut niet alleen draaiende houden, maar vooral ook zo snel mogelijk in een positieve cashflow krijgen? Of is dat het scenario waarbij je de schade probeert te beperken, de dialoog met je schuldeisers aangaat en probeert er met zo min mogelijk kleerscheuren van dit avontuur verlost te worden? Ieder scenario kent andere adviezen, kent andere adviseurs. Geld, of liever het gebrek daaraan, mag eigenlijk nooit het beletsel vormen om te ondernemen. Je motivatie om jezelf er door heen te sleuren is veel belangrijker dan geld. Als je de motivatie hebt, dan komt de oplossing ook wel. Mis je de motivatie, kun je jezelf niet meer uit je bed sleuren, dan is het zaak om hier heel snel een eind aan te breien. Twee scenario's, twee uitkomsten. Alleen jij kan bepalen welk scenario voor jou de beste is. Daarin kan niemand je raden. Maar zodra je daar uit bent, dan kun je ook vol gas naar dat doel. En dan denk ik dat wij allemaal met veel zinniger vragen, opmerkingen en suggesties komen. Als wij met z'n allen hier op het forum weten waar je naar toe wilt, is er altijd wel één die de weg weet. Ruben ----------------------- Koffie? Iemand?

Trots Op (academisch) Nederland! ;D Je hebt wat mij betreft groot gelijk!

Ik heb geen titels, en heb ze tot nu ook niet echt gemist. Toch denk ik dat mocht ik er één hebben, me er niet voor zou 'schamen'. Want dat is natuurlijk weer zo héérlijk Nederlands: Je hebt wel 8-12 jaar (afhankelijk van je richting) de pleuris voor gewerkt, maar als je dan eindelijk je bul aan de muur hebt hangen (en dan wordt je al een show-off gevonden), mag je je titel niet gebruiken. Degene die een dikke auto kán betalen, blijft klein rijden, die m niet kan betalen hangt de wannabee uit. Wie heeft dat eigenlijk ooit bedacht? In Cuba schijnt ook zo'n soortgelijk raar dogma te heersen: Wie een auto heeft met airco, wil niet de bink uithangen en rijdt met het raampje open. Wie géén auto met airco kan betalen rijdt in een snikhete auto... met het raampje dicht! (Van horen zeggen.)

***Pssssst..... niet te hard roepen.... maareeeeh...... deze maand, april..... ga ik voor het eerst...... met mijn blogje... door de grens van 1000 unieke bezoekers.... per maand... geen idee of dat veel is of niet..... maar 'k vind het wel leuk.....**** (Nu nog eens uitvinden wat ik verder met dat Google Analytics kan.... )

Norbert, Wat een goeie vraag! Ik ga daar eens even goed voor zitten. Ik moet helaas wel mijn bijdrage aan dit draadje even over het weekend tillen... Maandag loop van de dag zal ik mijn antwoorden posten!

In ieder product kun je drie belangrijke kwalificaties hangen: Lage prijs, kwaliteit en snelheid van leveren. Je kunt bijna onmogelijk aan alle drie de kwalificaties voldoen. Wil je een kwalitatief hoogstaand product tegen een lage prijs zul je wat langer moeten zoeken/wachten. Wil je tegen een lage prijs snel geleverd krijgen boet je meestal in op kwaliteit en kwaliteit vandaag nog op je bureau houdt bijna automatisch in dat je wat meer moet betalen. Het ligt er maar net aan welke van de drie kwalificaties het meeste gewicht wordt gehangen.

Dit topic gaat niet over ondernemen. Dit gaat zelfs niet over het voeren van de administratie. Dit topic gaat over wat topicstarter een unieke eigenschap vind van zijn eigen product. Topic starter wil geen discussie opstarten, topic starter wil deze unieke eigenschap tot in den treure verdedigen. Daarom gaat deze op slot.

Bertjan, welkom op het forum. Ik begrijp je punt helemaal! Het heeft lang geduurd voor ik ook het hele boekhoudkundig systeem begreep. En eerlijk gezegd, we zijn nog steeds geen vrienden. Maar je hebt nu het probleem aangekaart..... heb je ook de oplossing?