P.J.

Dat is waar. Maar dat was eigenlijk niet zijn vraag en zijn probleem. Uiteindelijk blijft er nog maar één mogelijkheid over dus en dat is zelf rijden.......

Maar Joost, je kunt de interpretatie toch ook wel iets ruimer zetten en het beschouwen dat je gebruik maakt van een andermans auto en daarmee een aantal KM's hebt gereden om spullen te verhuizen. Dan kun je toch gewoon € 0,19 per KM in je boekhouding als vergoeding opnemen?

Het mes kan natuurlijk niet aan 2 kanten snijden. Ik heb geen idee hoe ik die 9% kan afzetten tegen andere gangbare tarrieven in Nederland. Maar je kunt moeilijk verlangen dat het krediet gratis wordt aangedragen. Ik denk dat je dit ook anders moet benaderen. Als je (nieuwe) plannen hebt en je hebt dat prachtig op papier staan, maar je kunt dat niet realiseren omdat je de financiele middelen niet hebt, kun je ook gemakkelijk uitrekeken over welke periode je zo'n krediet nodig hebt en hoeveel "schade" jouw projekt oploopt door die rentelast. Dan wordt het uiteindelijk dus toch een eenvoudige rekensom. Als je in je plannen jezelf kunt garanderen dat: a. de opbrengsten veel hoger zullen zijn dan de te betalen rentelasten, b. de looptijd van het krediet tot 2 a 3 jaar kan worden beperkt, moet je geen moment aarzelen en je projekt zo snel mogelijk realiseren. Ik wil hiermee zeggen dat je de verantwoording voor de analyse van je projekt altijd bij jezelf neer moet leggen en niet op een kredietverstrekking moet gaan" leunen" om eventuele onduidelijkheden en risico's af te dekken. Als externe faktoren een rol spelen, zul je heel goed moeten vaststellen of er geen kink in de kabel kan komen die jouw projekt ondermijnt.

De link werkt niet. Aan dit soort kredieten en subsidies zitten altijd ambtelijke addertjes. Maar wel logisch natuurlijk want anders kunnen ze het geld meteen wel in het kanaal gooien. Er moet enige vorm van kontrole zijn en bovendien kan dat heel goed werken als je bijv. maandelijks een kort voortgangsgesprek hebt.

Als het particulieren betreft, mag je niet meer dan €0,19 per km vergoeden en boeken. Als een ondernemer je daarvoor een faktuur kan maken kan hij berekenen wat redelijk is.

Wat een negatieve zienswijze..... De Douane is er toch juist voor om de goederenstroom te registreren en invoerheffingen te regelen. Dat alles straks geautomatiseerd wordt verwerkt is voor hen gemakkelijker en mischien gaan inklaringen straks ook sneller. Ik zie daar geen enkel probeem in en ik heb het netjes ingevuld en geretourneerd.

Ik denk dat je banlk mischien wel gegevens heeft om dat te beantwoorden.

Als er op de website van een doorgelinkt artikel 10 mensen dat artikel zitten te lezen heb je kans dat hij die 10 ook meetelt als bezoekers.

Je krijgt een reus vboor je moed! Een bekende taktiek van bedrijven die de touwtjes in handen hebben......

Overal in Zakio waren de Paantrekkers aktief. Zakio was een gemeenschap van allerlei pluimage. Luiheid werd er niet gekend en het overgrote deel van de bevolking bestond uit horigen en boeren. De mensen waren over het algemeen heel tevreden met hun bestaan. Smeden smeedden er vrolijk op los en schilders schilderden alsof het een lust was. De boeren bewerkten hun land en als het nodig was waren er altijd voldoende horigen die even een handje kwamen toesteken. In de wateren werd matig gevist en de kinderen hadden alle ruimte om te spelen en om te worden opgevoed en onderwezen. In ruil voor dat rustige leventje haalden de Paantrekkers overal en altijd tweederde van de opbrengsten op. Deze opbrengsten waren in eerste plaats bestemd voor de Burcht. Daar werd dan beslist wat ermee werd gedaan. Delen ervan werden verkocht aan andere landen en delen werden in de Burcht gebruikt. De bewoners van de Burcht werden dus in verhouding steeds rijker dan de landbewoners. Maar de meesten haalden daarover hun schouders op, want zij vonden dat de kern van hun geluk in hun samenleving lag verscholen en niet in het hebben van minder of meer zaken. De landbewoners gebruikten hun eigen deel ook voor onderlinge ruil en natuurlijk voor eigen gebruik. De meelopbrengsten werden grotendeels door de bakkers gebruikt voor het bakken van brood en in ruil daarvoor kregen bakkers weer groenten en andere zaken terug. De samenleving leek erg eenvoudig op die manier. In de Burcht werd echter alles nauwgezet gevolgd en geregisseerd. De Pennenlikkers hadden alles precies vastgelegd zoals landgebruik, opbrengsten en werkzaamheden. Bij normale weersomstandigheden konden zij al bijna precies voorspellen wat de komende opbrengsten zouden worden in het volgende seizoen. Alles was zo eenvoudig en strak mogelijk ingedeeld. Zo ook het gebruik van het land. Het stond precies vast welk landstuk door welke boer moest worden bewerkt en wat daarop dan verbouwd ging worden. Dat alles was in documenten opgesteld en de Paantrekkers hadden ook de taak om erop na te zien dat iedereen zich daaraan hield. Er mocht geen landpak plaatsvinden en er mochten geen verschuivingen in de opbrengsten optreden. Als zelfs maar het kleinste begin daarval niet in de kiem zou worden gesmoord, zou spoedig een wildgroei en chaos ontstaan, die de belangen van de Burcht zou schaden. Vandaar dat er dus regelmatig heftige discussies waren tussen Paantrekkers en boeren. De boeren keken niet op een centimetertje land, maar de Paantrekkers moesten dat dan weer corrigeren en ook al stonder er gezonde gewassen op die plekken, die werden onverbiddelijk vernietigd. Er leefden in Zakio ook mensen die zich niet zo tot het land aangetrokken voelden en die probeerden nieuwe zaken uit te vinden en te ontwikkelen. Die zaken zouden dan ten goede kunnen komen van het algemeen welzijn d.m.v. gebruiksgemak. Maar natuurlijk ook voor oogstopbrengsten en het maken van geheel nieuwe zaken. Deze aktiviteiten werden door de Burchtbewoners met enige argwaan gevolgd. Zo ook in deze tijd, want het gonsde van de geruchten dat er allerlei nieuwe zaken in het land zouden opduiken, waar de landbewoners veel te veel profijt van zouden kunnen trekken. De opbrengsten van de Burcht mochten immers niet in gevaar komen. Sancho daalde af naar Tradio om daar weer eens met oude bekenden te overleggen. Zijn doel was de smederij van Zip. Laat de koelman en Stee de trechtermaker zouden er zeker ook zijn. En bovendien wist hij maar al te goed dat Griet hen een heerlijke maaltijd zou voorzetten. In zijn buidel had hij een paar leekere flessen rode wijn uit het oosten meegebracht. Gezelligheid en zakelijkheid konden best samengaan. Zijn brein waarschuwde hem voor komende onrust. Dat was een slecht teken. De Pennenlikker leed aan een ongekende zelfoverschatting. Hij dacht dat hij veel en veel slimmer was dan de overige bewoners van Zakio. Hij had zich niet voor niets deze positie verworven. De Transformator wist dit maar al te goed. Voor een gesprek met de Pennenlikker transformeerde hij zich tot een nederig mannetje, die rustig aanhoorde en het gesprek ongemerkt stuurde. Hij kende zich de gave toe dat hij de Pennenlikker zich op zijn gemak kon laten voelen en dat deze het idee had dat hij hem kon vertrouwen. De noden van de Pennenlikker kwamen hem bekend in de oren en hij begreep maar al te goed dat de dommeling hem precies in de kaart speelde. De Pennenlikker oreerde over een momentvanger, die de bevolking zou moeten afleiden van allerlei kwalijke ontwikkelingen. Dat was precies de nood, die hij nodig had voor zijn plan. "Ik zet de Polygamen onmiddelijk aan het werk" zei Transformator. "Binnen enkele dagen zullen we duizenden Wensbuizen maken en uitdelen viia de gaslopers." "Die wensbuizen zullen precies aan uw behoeften voldoen en overmatige momenten gaan vangen". De Pennenlikker kon met opgewekt humeur terug naar de Burcht om daar het goede nieuws te vertellen.

Dat begrijp ik J. Ik bedoelde eigenlijk dat je op moet passen dat geen fiets-KM's boekt terwijl je bijv. met je auto op vakantie in het buitenland bent. Of is het zo dat hij bijv. ook zijn schoonmoeder reklameritjes mag laten maken?

Auto en bakfiets hebben niks met elkaar te maken, maar als de Bel. Dienst een keer ondekt dat jij 0,19 per km voor je auto in rek, brengt ter vergoeding van jezelf, terwijl je juist een verre bakfietstocht aan het maken was, dan heb je een probleem.... ;)

Dat komt goed. ;)

Ik zou eerst het geleverde nog maar even goed kontroleren voordat je betaalt. Als er iets niet in orde is meteen een brief maken met wat eraan mankeert en dat je daarvoor niet het volledige bedrag gaat betalen. Daarbij ook netjes vermelden dat je van de leverancier een passend voorstel verwacht om tot een deal te komen, waarbij voor jou natuurlijk altijd de mogelijkheid openblijft om de goederen te retourneren.

Mischien is het handiger voor je om die opstartkosten even aan de zijlijn te beheren en die naar gelang per kwartaal in te brengen. Dan heb je de eerste twee kwartalen nog niet al je kruit verschoten. ;)

Mogen de jaarstukken van een VOF door een leek worden opgemaakt? Ik denk dat je jezelf heel veel; gezoek en mischien wel harentrekkerij (achteraf) zult besparen als je een professional inhuurt. Ze zijn hier zelfs op HL te vinden.... ;)

Diep in de verre moerasgronden woonde een magische figuur. Een Transformator, die in staat was zijn wezen naar behoefte te transformeren. Die kunde had hem geen windeieren gelegd. Zijn aktiviteiten hadden hem groot aanzien van de Burchtbewoners opgeleverd. Hij beheerde het moerasgas, dat onmisbaar as voor de bewoners van Zakio. Aan de rand van het moeras had hij een kleine ruimte gebouwd, waar de bewoners hun gas konden kopen. Door speciale behandeling van het gas, was het vloeibaar als water en kon het gewoon in kleine en grote vaten worden meegenomen. Thuis moest dan een klein goedje worden toegevoegd om het langzaam weer te laten vergassen, zodat er voldoende vrijkwam om ruimtes te verlichten en te verwarmen. De inwoners van Zakio maakten maar al te graag gebruik van dit confort en in ruil daarvoor leverden zij vele vele goederen en Paangelden aan de Transformator. Er broedde echter een duister plannetje in zijn brein. Sancho was diep weggeschommeld op de rug van Rucio en de ezel was bij een meertje gestopt om wat water te drinken. Langzaam werd hij wakker en toen hij het heldere water zag, was hij de ezel dankbaar en besloot een bad te nemen en zich te reinigen. De ezel voelde altijd feilloos de behoeftes van Sancho aan en zonder aanspoor kon hij daar altijd in voorzien. Zo ook vulde hij de breinbehoeftes aan en gaf hij Sancho soms wijze raad. Vandaar dat dit tweetal onafscheidelijk was en altijd samen optrokken. Sancho en Rucio vormden eigenlijk een twee-eenheid. Alleen op deze manier kon Sancho zijn taak vervullen. Hij had immers een heel belangrijke taak. Hij was het geweten van de mensheid. En zoals wij allen weten, vraagt het zijn van het geweten een enorme energie en doorzettingsvermogen. Rucio hielp hem daarbij en spoorde hem soms aan als hij dreigde te verdwalen. Sancho spetterde vrolijk in het water en zijn gedachten werden afgeleid door een prachtige waterlelie. "Een schitterend plan", bromde de Pennenlikker. Nee, "een roestig plan", zei de Zetelbeheerder en hij beet een puntje van zijn verse sigaar. De mannen en de bonte Freule hadden de maaltijd beëindigd en lagen half achterover gezakt in zachte zetels. Tijd om hun gesprek nog eens rustig te laten bezinken en een sigaartje te roken. "Morgen ga ik naar de Transformator", zei de Pennenlikker. De bonte Freule wendde haar blik over de korenvelden en prevelde wat over een momentvanger, die aanstonds hun leventje zou kunnen bezegelen. Weelde en overvloed waren immers van eminent belang voor de Burchtbewoners. 

Fijne jongen...... Ik post gewoon uit ervaring dat de ontvangende bank NY wordt ingevuld en dat je in de omschrijving opgeeft voor wie het geld bestemd is. Dat werkt bij mij tenminste wel zo. En ook nog op aanwijzing van de (rabo) bank. Omgang met mensen is ook een kunst. En zeker gedrag. Iemand kan een andere mening hebben, maar dat betekent dan niet dat je je niet netjes moet blijven gedragen.

De onverzettelijke Sancho had zich in de vroegste ochtend weer op de rug van Rucio gehesen en de gezellen baanden zich een weg door het dichte struikgewas op de hellingen van Sancho's benevelde landschap. Zij begaven zich weer in de richting van Tradio, het centrum van Zakio. Wederom in de richting van de Burcht, van waaruit het landschap werd bestierd. Hij dacht terug aan de afgelopen nacht waarin Rocio zijn verdiende rust had gekregen en waarin Sancho niet kon loskomen uit de armen van Dulcitella de rondborstige dochter van waard Ton. Het wicht had hem plotseling in zijn eerste slaap verrast en pas bij het ochtendgloren was zij verzadigd in slaap gevallen kon hij haar als een sluipende schicht verlaten. Hij peinsde over deze situatie en besloot die herberg in de komende tijd maar links te laten liggen. Dulcitella was overweldigend en onverzadigbaar. Maar door haar passie weerhield zij Sancho van zijn nobele taak. Zijn gedachten vertroebelden en pas na uren kon hij alles weer wat geordend krijgen. Hij moest zijn bednoden maar een poos laten varen en zich niet meer laten afleiden. Sancho was op zoek naar zijn edele strijdheer. Don Quijotte. De ultieme strijder om onrecht en martelgang te bestrijden. Don Quijotte had zich echter al jaren niet meer laten zien in deze landen. MaarSancho wist dat hij elk moment in een vreemde gedaante zou kunnen opduiken. Het was nooit zeker in welke gedaante dat was en dat maakte Sancho ook in verwarring. De voortekenen waren niet slecht, de horigen en de noesten waren vlijtig maar ook de Paantrekkers waren aktief. Tijden werden nu steeds onzekerder en iedereen maakte zich zorgen over zijn/haar hachje. Sancho keek naar de ezelkop en prevelde zachtjes een paar onverstaanbare woorden. Rucio spitse de oren en wist wat hem te doen stond. Ondertussen schalden de blazoenblazers het Welkom in de Burcht. Paantrekkers en Pennenlikkers werden ruw gestoord in hun slaap. De overvloedige wijnen van de afgelopen avond benevelden nog hun geesten en bij de meesten bracht het geschal niet veel terecht. Het duurde zeker een stief kwartiertje tot allen hun stee hadden verlaten en hun ochtendritueel gingen aanvangen. Er stond vandaag weer veel werk te doen. Na de ochtendnuttiging ging iedereen op weg naar zijn taak en langzaam zwelde het aktiviteitengeluid. Pengekras en het gestamp van de Paantrekkers. Er ging een gerucht door de Burcht. Een gerucht dat de bewoners maar al te graag wilden ontkennen. Het gerucht dat er een andere tijd ging komen en dat het afgelopen was met hun konfortabel leventje. En daarom was de "dagorder" dat men allert moest zijn op "verandering". Niet zomaar een woord dat "verandering" maar zelfs een haast verguisd en verbannen woord, dat gevaar inhield voor de gehele Burcht en dus met vele, vele Paantrekkers bestreden moest worden. De belangrijkste Pennenlikker klopte zachtjes op de deur van de Zetelbeheerder. Het was tijd om de ontwikkelingen te bespreken. De Zetelbeheerder was een klein gezet mannetje, dat enigzins scheel door een paar dikke brilleglazen keek. Zijn haren waren niet zijn haren, maar die van een onbekende en hij sprak altijd iedereen aan met "hee". Hij opende langzaam de deur en zei dus ook "hee" tegen de Pennenlikker en met een brede armzwaai gebaarde hij hem te enteren. Toen deze mannen zo een uurtje aan een houten tafel hadden overlegd, klopte een bonte Freule op de deur, waarna het gezelschap een maaltijd van gevulde kalfsmaag en zwijnenoren kreeg opgediend. Bij deze verukkelijkheden werd een lichte rode wijn geschonken.

Ik sluit me aan bij de vorige poster. Mischien had je beter een Fruitburger" kunnen bedenken. ;)

Hmm... Sancho staat in het veld te zwaaien en roept om hulp. De krijgsheren rekken zich nog eens in hun confortabele zetel en nemen nog wat gersteschuim. Sancho blijft vertwijfeld stamelen dat "de zaak" moet worden verdedigd en dat hij edele voorwensels heeft aangebracht. Hoog boven dit toneel kijken enkele torenwachters naar het schouwspel en krabben eens aan hun kont. Zolang hun burcht niet in gevaar komt, kan Sancho roepen wat hij wil en zolang de krijgsheren niet echt in beweging komen is er niks aan de hand en keert de rust vanzelf terug. Iets verder in de burcht likt een noeste pennenlikker met zijn vette tong lang de pennenschacht. Met nietsziende ogen kijkt hij in de richting van een fakkelvuurtje, dat weer onderdeel vormt van het gekregen paard van de gasleverancier. Heerlijk warm en behaaglijk in de burcht dus. Maar de pennenlikker is niet tevreden. Sancho mort en knaagt aan zij fundamenten. Als Sancho nu eens slimme companen zou krijgen.... zou de burcht dan echt gevaar kunnen lopen? Hij pijnigt zijn brein al vele weken over dit vraagstuk en besluit om morgen maar eens een kopje thee te gaan drinken met de zetelbeheerder. Mischien dat de kopstukken dan weer op hun juiste plaats kunnen worden gezet. De zon zakt langzaam in het westen en de pennenlikker besluit om er voor vandaag maar de pannen op te gooien.....

Prachtig. Daar ontstaat een kele ketting van innovatie...... Ik laat het eens rustig bezinken en kom er morgen op terug.

Joost, wat hebben die meiden met het "onvermijdelijke" te maken? ;)

Zelf die, welke ik met mezelf heb afgesloten vertonen nog wel eens mankementen..... ;)

Een heel mooi onderwerp. De eerste vraag die bij me opkomt is of deze turbine met een patant is beschermd, omdat er nieuwe technieken zijn toegepast, of is er geen bescherming mogelijk, omdat de technieken niet afwijken van die van zijn grote broeders? De tweede vraag is dan, wat maakt deze turbine zo interessant? Is dat puur alleen de geringe afmeting en de veelzijdige inzet. of is juist het rendement zo veel beter, omdat je zo compact werkt? De derde vraag komt voor uit de informatie die ik op jullie website heb gelezen. Hebben jullie zelf het idee dat deze turbine wel voldoende serieus wordt genomen door onze overheid? De vierde betreft een praktische toepassing, waarvan ik me afvraag of die mogelijk is. In de zomerdag gaat er heel veel restwarmte verloren tijdens de productie van electriciteit. In de winter en koude maanden wordt een deel daarvan gebruikt als stadsverwarming. Die stadsverwarming heeft een slechte reputaie. Is het mogelijk om deze turbine individueel te koppelen, waardoor het rendement van het overbodige warme water kan worden verhoogd? Mogelijk kunnen jullie daar iets mee. Het mooist zou zijn als dat zou kunnen zonder afhankelijk te zijn van de energiegiganten natuurlijk. Ik denk dat antwoorden nieuwe vragen gaan opleveren, dus lijkt het me goed om het vooral praktisch te houden.