De Ketchupmaker

Als het een vraag is in "de meest juridische zin des woords" zou ik deze niet op een forum stellen, maar als de wiedeweerga naar een juridisch en/of advocatenbureau lopen. Daar krijg je een juridisch antwoord, maar of dat het antwoord is dat je wilt horen is natuurlijk een tweede.

Als je voor je diensten 21% btw rekent, doe je dat voor de reiskosten ook. Hier staat een uitgebreidere uitleg.

Even lezen op de pagina van de link die jezelf hebt gegeven:

Bedenk eerst eens wat jouw pluspunten ten opzichte van de Uberrijders (en snorders) zijn. Bedenk vervolgens de doelgroep die bij je past en bedenk dan hoe je die kunt bereiken.

Ook ik koop fonts buiten de eu (fonts.com). Ik verreken met de factuur niet de btw, maar bij het inboeken van het bankafschrift boek ik dat bedrag op als kosten af (niet de btw).

Ja.

Zelf doe ik dat niet, maar de versie die op mijn website staat, niet geheel toevallig de meest actuele, stuur ik mee met mijn offertes c.q. contracten (volgens mij ben je dat zelfs verplicht, maar ik ben geen jurist); dus ik zie de meerwaarde niet echt in van zo'n disclaimer (wat is eigenlijk een goed Nederlands woord voor disclaimer?).

Waarom vraag je dat? Wat zou hier de zin van zijn? Als je je voorwaarden actualiseert kun je die toch met je offerte of contract meesturen? Of pas je iedere dag je voorwaarden aan? ;-)

Je gaat € 12.000 opnemen van het krediet, deels voor investering, deels om een ander gat te dichten, dat betekent dat je € 12.000 schuld gaat maken om € 2.000 schuld af te lossen. Ik zou, maar dat ben ik, eerst roeien met de riemen die ik heb om zo investeringsruimte te creëeren en een buffer op te bouwen. Dan duurt het iets langer maar smaken de vruchten van je arbeid des te lekkerder.

Volgens mij kan je beter starten zonder schuld, dan zijn alle opbrengsten voor de spreekwoordelijke Bassie. Als ik door de regels heen lees, wil je een schuld vergaren om een beetje een buffer te hebben maar eigenlijk wil je een aftrekpost creëeren. Beetje dure aftrekpost wordt dat dan. Als je echt € 15.000 nodig hebt zou ik in je familie-, vrienden- en kennissenkring te rade gaan.

Mensen met link/commentspam zullen zich, denk ik, niet laten weerhouden door zo'n waarschuwing. Eerder vandaag was er weer DTG spammert die een link in een oud topic achterliet.

Ik heb gezocht op "modemerk starten how to" en kwam vrij snel deze afstudeerscriptie tegen. Hoewel uit 2009 bevat deze volgens mij voldoende aanknopingspunten voor je.

Ik zou zeggen, bel vandaag nog een expediteur, cargadoor, eventueel een binnenvaartbevrachter en stel die vraag. Eén van die partijen heb je sowieso nodig voor de afhandeling van de documenten.

Een kleine zoekopdracht leverde mij gelijk deze uitleg op. Voor de rest ook een interessant document als je met vervoer (over zee) hebt te maken. Lijkt mij handig als je contact opneemt met een cargadoor of expediteur. Die kunnen je al je vragen beantwoorden. Maar ook hier op het forum hangen hier regelmatig mensen uit die wereld rond.

Wat doe je of doet je bedrijf precies? Ik maak ketchup. Niks meer niks minder. Maar dat doe ik pas sinds augustus 2013. Sinds januari 2006 ben ik ondernemer, gestart als grafisch bureau waarin ik mijn kwaliteiten als autodidactisch grafisch vormgever kwijt kon. Met de opkomst van het (bijna) gratis tijdperk kwamen de tarieven steeds verder onder druk te staan en werd het met een steeds toegankelijker internet eenvoudiger voor iedereen om bijvoorbeeld gratis websites te maken. Voor bijna alle onderdelen van grafische vormgeving (logo's, flyers, brochures etc.) is er online wel een (bijna) gratis sjabloon te vinden, waardoor het aanbod van goedkope aanbieders, die standaard vormgeving leveren welke voor de doelgroep prima voldoet, toenam. Tegelijkertijd is het restant van de markt goeddeels verdeeld onder de grotere bureaus. Dan kun je twee dingen doen: in hoekje gaan zitten huilen of iets bedenken waarmee je je kunt onderscheiden van de rest. En dat laatste heb ik gedaan. Hoe? Door het bedenken van een merk. Want in een merk komen alle onderdelen van grafische vormgeving samen: logo creatie, vormgeving website, flyers, huisstijl etc., communicatie enz. Niet wetende dat merk zo succesvol zou worden dat ik nu voltijds ketchupmaker ben en de grafische vormgeving op een tweede spoor is beland. "Maar waarom ketchup?" hoor ik je vragen. Nou, ik hou van koken en had al vaak mosterd en mayonaise gemaakt. In het voorjaar van 2013 had ik voor het eerst een paar liter ketchup gemaakt en dat aan diverse kennissen laten proeven. Eén van hen zei dat hij het lekkerder vond dan de culinaire variant van die Amerikaanse fabrikant met een Duitse naam. Later in de zomer van dat jaar toen we - mijn vrouw, ikzelf en wat vrienden - zaten te brainstormen over wat voor merk het dan zou moeten worden, kwamen we uit bij mijn hobbykoken en de opmerking van die kennis over mijn ketchup. En zo zag De Ketchupfabriek het levenslicht. Toen ik in september 2013 mijn eerste flesjes ketchup uit de bakfiets voor mijn huis verkocht stapte ik in een heel andere wereld. Ineens was ik voedselproducent en ging er een hele nieuwe wereld aan voor mij open: ik moest mij ineens verdiepen in regelgeving rondom voedselveiligheid en etiketteringsregels, moest nadenken over verpakkingen (vorm en type fles, houten kratjes voor in de winkels, kartonnen dozen), kreeg ik bezoek van de NVWA, moest ik vergunningen aanvragen etc. Ook trok en trek ik regelmatig de aandacht van de media. En dat avontuur gaat iedere dag verder. Wat betekent innovatief zijn voor je, en waar onderscheid je je in van anderen? Innovatief betekent voor mij dat je naar wegen zoekt om dat wat je doet beter te doen dan een ander. Dat probeerde ik toen ik nog voltijds grafisch vormgever was en dat doe ik nu ik mij ketchupmaker mag noemen. Het belangrijkste onderscheidende vermogen zit hem erin dat mijn ketchup geen ketchup is, althans niet in die vorm die men gewend is. Mensen zijn opgevoed door die Amerikaanse producent met die Duitse naam dat ketchup suiker moet bevatten en een bepaalde dikte zou moeten hebben. Industriëel geproduceerde ketchups bevatten veel toegevoegde suiker en verdikkingsmiddelen als gemodificeerd zetmeel. Mijn ketchup, is gebaseerd op een recept uit 1801 (op schrift gesteld door Sandy Addison), bevat veel minder toegevoegd suiker en geen verdikkingsmiddelen, kunstmatige geur-, kleur- en smaakstoffen. De ketchup smaakt daardoor - dixit ketchupeters - "echt naar tomaten". Het in de markt zetten van deze ketchup - die geen ketchup is zoals men gewend is - vereist een "heropvoeding". Consequent leg ik uit waarom ik de ketchup zonder alle, in mijn ogen, overbodige toevoegingen maak. Dat doe ik via mijn website, de social media en in één op één gesprekken met winkeliers en consumenten. Welk boek, film of welk televisieprogramma kun je iedereen aanraden? Tom Lanoy, Herman Brusselmans, Joost Zwagerman en Gabriel García Márquez behoren tot het rijtje van mijn favoriete schrijvers. Op tv kijk ik graag naar films als The Usual Suspects, Tinker Soldier Spy, The Departed en series als The Bridge, The Killing, Fargo, Orange is the new black en Peaky Blinders. Hoe ben je enthousiast betrokken geraakt bij Higherlevel.nl? In eerste instantie kwam ik uit nieuwsgierigheid op Higherlevel kijken, was benieuwd naar ervaringen van andere ondernemers. In de loop van de tijd ben ik steeds meer actief geworden omdat ik het leuk vind om de kennis die ik heb te delen met anderen. Hans Schipperijn: Ik wil Patrick vragen hoe hij zijn bedrijfje echt authentiek houdt als hij straks een mega Ketchup fabriek met miljoenen liters ketchup heeft. Hoe zorg je er voor dat je geen ‘Bertolli’ wordt? Ik ben gestart met vier gaspitten, twee ouderwetse gietijzeren pannen en 4 kilo tomaten. Dat leverde een paar flessen op. Door te investeren in een nieuwe keuken heb ik de productie zo kunnen opschalen dat ik op eigen kracht meer dan zeventig winkels kan beleveren. Dat doe ik met zoveel mogelijk lokale, regionale ingrediënten. En dat wil ik graag zo houden. In de loop van 2014 heb ik een paar keer groothandels aan de deur gehad met de vraag of ik niet voor hen wilde produceren. Maar ik wil alles zoveel mogelijk zelf in de hand houden, zelf grip houden op welke zaken de ketchup mogen verkopen. Ik schrijf bewust mogen omdat het specifiek een product is voor speciaalzaken zoals delicatessenwinkels, luxe boerderijwinkels, winkels in het hogere segment. Door te kiezen voor organische groei hou ik het voor mijzelf leuk. Mijn ambitie is niet om de zoveelste echte fabriek te worden, mijn ambitie is het om op een mooie, noem het van mij part authentieke manier een lekkere saus te maken en daar steeds meer mensen kennis mee laten te maken. Die groei kan worden gerealiseerd door door in een later stadium naar locatie te gaan waar ik een kookwand met verschillende kookplekken kan neerzetten en lokale jongeren de kans geef om het "vak van ketchupmaker" te leren. Wat mij betreft zal het nooit een fabriek met glanzende pijpleidingen worden waar niemand meer overzicht heeft welk product er wordt gemaakt en niemand de oorsprong van de ingrediënten meer weet omdat alles in poedervorm wordt aangeleverd. Aan welk lid van Higherlevel wil je graag de volgende "Vijf Vragen" stellen, en welke bonusvraag zou je hem of haar graag willen stellen? Ik ben reuze benieuwd naar het verhaal van Mathias@evelo, de elektricien op trapkracht. Waarom heb je gekozen om je markt beperkt te houden tot de actieradius van een bakfiets?

Wat is nu eigenlijk de link met ondernemen van de vraag van de TS? Een site of app Marco Borsato fans, dat is toch puur hobbyisme? Tenzij uitgebaat door het merk Marco Borsato himself (of zijn management)?

Ik ben niet zo van de missies en visies, maar ik zal volgende week zo goed en kwaad als dat kan de vragen gaan beantwoorden.

In 2014 heb ik mijn bedrijfsnaam veranderd. Drie maanden voor de naamsverandering ben ik gestart met het communiceren met relaties over de naamsverandering. Elke maand stuurde ik een nieuwsbrief, in de eerste liet ik weten dat er een verandering zat aan te komen, in de tweede lichte ik een tipje van de sluier op en in de derde maakte ik de nieuwe naam openbaar. Direct aansluitend heb ik een ansichtkaart met daarop de nieuwe naam en bedrijfsgegevens per post verstuurd. Parallel aan deze acties liep een "campagne" via social media. Door het zo aan te pakken was voor iedereen duidelijk dat de oude bedrijfsnaam vanaf 31 december 2013 niet meer actief was en het bedrijf vanaf 1 januari 2014 onder de nieuwe naam verder ging.

Kok was wel premier, maar liep aan de leiband van Bolkestein (VVD) en Van Mierlo (D66). Onder het eerste kabinet na Den Uyl - Van Agt (CDA) en Wiegel (VVD) is de staatsschuld gierend uit de klauw gelopen. Wie haalt hier nu oorzaak en gevolg door elkaar? Kuifje: als je zoals mijn vader slechts zes klassen lagere school als opleiding had, lagen de banen nu niet echt voor het opscheppen. En op de dagen dat er geen werk was, leefden we echt niet in luxe om het maar eufemistisch uit te drukken.

Tegeltje voor Norbert: De staatsschuld loopt in golfbewegingen, ondanks of dankzij talloze bezuinigingen, onder rechts bewind op. (Patrick Keizer) ;)

Door de laatste bijdragen van Norbert moet ik denken aan mijn vader. Die was in de jaren '70 en begin jaren '80 havenarbeider. Hij mocht zich - samen met honderden anderen - iedere dag melden bij het "kot", daar mocht hij nederig wachten of hij die dag ergens in de haven een boot mocht gaan lossen. Geen werk, geen geld. Was nou niet echt een basis om op voort te bouwen. Door overleg en "strijd" is dat afgeschaft. Ik denk dat we dat ook niet opnieuw moeten willen. Vanaf de overschakeling van een geleide economie, het Rijnlandse model, zoals we dat tot de overgang naar het Angelsaksische model (onder aanvoering van Thatcher en Reagan) hebben gekend, moest de arbeid steeds maar goedkoper en flexibeler. Regering en parlement hebben hieraan ruimhartig meegewerkt (als je even op Wikipedia kijkt zie je dat vanaf 1945 rechts (VVD, CDA en D66) meestentijds de dienst hebben uitgemaakt, dus hoezo is alles de schuld van de socialisten?). En nu die ultieme droom van een überflexibele arbeidsmarkt bijna is bereikt en daarmee de rechtszekerheid van grote groepen onder druk is komen te staan, is het opeens een probleem. Hallo, dit is de logische uitkomst van de koers die vanaf 1981 is ingezet. Er zijn twee keuzes: het Angelsaksische model één op één overnemen of toch weer koers zetten naar het Rijnlandse model, ik opteer voor het laatste.

Precies zoals Hans zegt. Via Boip.int heb ik, aan de hand van voornamelijk de informatie die bij dat instituut is te vinden, zelf twee merken geregistreerd. Per merk kostte dat € 240,00.

Ik denk dat een grote groep "zelfstandigen" zoals vrachtwagenchauffeurs, pakketbezorgers en bouwvakkers bijvoorbeeld geen andere keus hadden dan "zelfstandige" worden.

Eentje om je op weg te helpen: Handboek ondernemers van de Belastingdienst.

Zelf ben ik ook aan het nadenken over het inzetten van leerlingen (mits 2016 dezelfde groei als 2015 laat zien). Daarbij kijk ik naar het belang van werkervaringsplaatsen en naar mijn portemonnee, waarbij ik het van belang vind dat een ieder krijgt wat hij verdiend.