4711

Eigenlijk niet, mijns inziens. Je hebt al een onderneming en je hebt al een privéauto. Wanneer je een onderneming ga starten of wanneer je een auto ga kopen, dan kan je kijken of je eventueel de auto kan activeren (dan behoort deze tot het ondernemingsvermogen). Maar dat heb je niet gedaan. Achteraf kan de keuze alleen herzien worden bij bijzondere omstandigheden en dat lijkt mij hier niet van toepassing.

Volgens mij schrijft TS dat het 10.000 is en dat scheelt dan weer. Overigens vind ik het een behoorlijk vaag verhaal: “X” lijkt toch, vind ik als ondernemer dan, niet echt helemaal zuiver. Persoonlijk zou ik hem (haar?) dan ook zeker niet in dienst nemen. Of je moet dan wel heel graag ‘de handel’ van hem (haar?) over willen nemen. Met alle risico’s van dien (ik zou het niet doen!).

Nee, maar toch een aanvulling: TS moet wel een elektronische winstaangifte doen over 2012 (neem ik aan) en daar zijn dan de jaarstukken in geïntegreerd. Dus een balans en een resultaatrekening zijn wel vereist.

Als de verkrijgingsprijs voor de aandelen (bijvoorbeeld) 18.000 was, zoals vaak het geval zal zijn, en de overdrachtsprijs 250.000 is, dan is er inderdaad een hoop belasting verschuldigd. Niet handig, maatwerk dus.

Misschien kan je hier iets uit halen over hoe je een minimumvoorraad zou kunnen bepalen? Of als je het iets wiskundiger aan wil pakken misschien hier.

BTW

Maar als jij zelf een adviseur wil vinden, dan moet je daar zelf achter aan gaan lijkt mij (dus niet “we zijn bezig met nieuwe adviseurs”). Jij bent namelijk diegene die jouw aandelen straks wil gaan overdragen aan een holding die van jou is. Daar hebben de andere aandeelhouders niet veel mee te maken, lijkt mij (behalve als er iets in de statuten staat…).

Dat zou kunnen. Het verstandigste was geweest om het vooraf te doen.

Als de investering van 100K (die op de balans staat, als het goed is) eigenlijk het tienvoudige waard is, dan heeft dit wel impact. Het gaat niet alleen om de winstreserve. Maatwerk dus.

De 'klant' vindt van wel, gezien zijn schrijven richting TS.

Ja en nee. Wel verantwoorden, maar de verkrijgingsprijs is gelijk aan de overdrachtsprijs (dus het vervreemdingsvoordeel is nul).

Maar er is toch helemaal geen verkoop? De goederen zijn in consignatie (in bewaring) gegeven door TS aan haar UK 'klant' (de consignatiehouder). Althans waren dat de afspraken (als ik het goed begrijp dan).

Nou, niet goed... Dan krijg je volgens mij dit! De klant dacht dat hij een zending uit NL zou ontvangen en niets zou hoeven te betalen (tot het moment dat hij zelf de geoderen verkocht had). En nu komt er gedoe over inklaring in de EU.

Ik vind het verhaal nogal vaag zo: “Een idee”… Wow! “Veel omzet kunnen maken”… Ja, ja… “Hoe vind ik een goede programmeur?”… Voor wat dan! Enz, enz. Vandaar dat meer info niet geheel overbodig is, naar mijn bescheiden mening. Met alleen “Wat moet ik doen?” kom je niet zo veel verder lijkt mij.

Begrijp ik het nou goed dat je met de UK klant hebt afgesproken dat hij een intracommunautaire consignatielevering zou ontvangen (althans was dat zijn interpretatie van de afspraken), maar dat je hem containers rechtstreeks uit China hebt laten bezorgen? Of begrijp ik het (nog steeds) niet misschien.

Ik neem aan dat daar een site van is. As je daar nou een link naar toe plaatst (of tenminste de naam noemt), dan kan iedereen zien waar je het over hebt.

Wat?! Gaan de goederen van een leverancier buiten de EU rechtstreeks naar UK (zonder eerst in NL ingeklaard te worden)? Ja, dan is het verhaal natuurlijk heel anders dan mijn eerste post.

Ik neem aan dat jij een NL ondernemer bent. Formeel heet dit dan een fictieve intracommunautaire levering aangevuld met een fictieve intracommunautaire verwerving. Je kan daar hier over lezen. Tot voor kort (2010) bestond er een goedkeuring voor consignatiezendingen/call-off voorraden waarbij de consignatiehouder (jij dus) pas aangifte hoefde te doen op het moment van de ‘echte’ verkoop aan de afnemer. Op dat moment moest jij dus een levering en de afnemer een verwerving aangeven in de BTW aangifte (de fictieve levering/verwerving hoefde jij dus niet in de aangifte te vermelden). Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet weet of deze goedkeuring nog bestaat (of dat deze ook voor de UK geldt). Ik zou persoonlijk gewoon de belastingtelefoon bellen (0800-0543) om dat te checken, als het mij betrof.

Nou, dan wordt het nog goedkoper. Althans als je dit allemaal goed gedaan hebt (zodat het zo overgenomen kan worden). Dan ben je voor een paar (misschien drie) honderd euro klaar, want dan gaat het over de VPB aangifte alleen. Maar natuurlijk: als je aan een RA gaat vragen wat het kost, dan wordt het een ander verhaal. Want RA’s zijn voor grote ondernemingen. Niet voor ondernemingen met amper omzet/activiteit.

Daarom is het niet zo handig om te doe-het-zelven. Er zijn wel meer vragen/opgaven die voor leken niet zo makkelijk zijn om te begrijpen. Je hoeft trouwens niet een dure accountant in te schakelen. Voor een tiende van het bedrag dat je noemt kan je makkelijk een kundig iemand vinden die dit verantwoord voor je regelt.

Mail me maar wanneer het zo ver is. Ik zie hem volgende week, dus zal ik hem dan een beetje warm proberen te krijgen voor 'jullie zaak'.

Dus jullie positioneren jullie ‘ding’ in (zoals ik eerder omschreef) categorie 1 (het ei van Columbus, bij wijze van spreken). Dan is inderdaad voorzichtigheid geboden. Een goede (zakelijke) kennis van mij ‘zit’ (als marketingman) helemaal in de media, wel op een specifiek gebied (een ander gebied), maar ik weet dat hij regelmatig met Sanoma en soortgelijken in contact komt. Ik denk dat hij hier een visie op zal hebben, op de aanpak richting de uitgevers bedoel ik. Misschien is het iets om een uurtje te babbelen, dat kost niets (lijkt mij). Dan moet je me maar mailen, zodat ik zijn ‘stemming’ kan polsen. Het moet dan wel een serieus project zijn (niet alleen een leuk idee), anders heeft het geen zin. En dan hier in Amsterdam. Ik merk het wel. Peter

Helemaal mee eens. Volgens mij kunnen hier drie scenario’s van toepassing zijn: 1. Je hebt ‘het ei van Columbus’ bedacht, zo simpel en geweldig dat (bijna) iedereen het kan uitvoeren, alleen niemand heeft daar ooit aan gedacht. Dan heb je inderdaad reden om heel voorzichtig te zijn en zal het moeilijk manoeuvreren zijn voor dat je dit allemaal kan realiseren. 2. Je hebt een goed idee de laatste twee jaren helemaal uitgewerkt tot een heel goed concept. Dan hoef je niet zo bang te zijn, want het is de uitwerking van het idee dat het belangrijkste is, niet het idee zelf. Niemand neemt dat zomaar over. 3. Je vergist je en is dit gewoon idee/concept nummer zoveel dat onopgemerkt voorbij zal gaan. Het prettigste voor jullie is volgens mij als scenario 2 van toepassing is, want dan kan je nu met voorbereidingen voor een introductie beginnen.

Dus jullie hebben een soort applicatie of zoiets in gedachte die max 2 uitgevers per land mogen gebruiken om hun omzet met minimaal 10% omhoog te krikken. De omzet is blijkbaar honderd miljoen per jaar voor een uitgever, dus zij zullen dan tien miljoen op jullie dienst verdienen (of tenminste extra omzetten). Ja, daar mag je wel wat voor vragen dan (10%? Dus een miljoen per uitgeverij?). De vraag is alleen maar hoe je het van de grond moet krijgen. Jullie hebben zelf 30K, maar hier is 350K voor nodig. Jullie kunnen naar de bank stappen met jullie businessplan om een lening los te peuteren. Als de cijfers zo positief zijn zoals hier lijkt, dan moet dat kunnen lijkt mij. Als je verhaal klopt, dan zou ik het in eigen hand houden (zonder investeerder dus). Een paar dingen vind ik niet zo duidelijk: “Wij zullen ons product niet rechtstreeks aan de klant aanbieden maar via de hieronder omschreven bedrijven” schrijf je in je eerste post. Maar daaronder worden helemaal geen bedrijven omschreven. Wat bedoel je eigenlijk? “Slechts 50% van de reeds berekende directe kosten zullen in de andere landen gemaakt worden” schrijf je ook. Betekent dit dat je in elk ander land 175K moet gaan investeren?

Volgens mij weten zij bij de KvK heel veel over hun eigen systematiek en categorisering. Je moet natuurlijk wel doorvragen, niet op het antwoord van de eerste de beste telefonist(e) afgaan.