4711

Nee hoor, zo werkt het niet. Als je in de afgelopen 5 jaar niet meer dan twee keer recht had op zelstandigenaftrek, dan heb je nu recht op startersaftrek (mits je nu recht op zelfstandigenaftrek hebt dan). Maar het geldt inderdaad per ondernemer, niet per onderneming. Edit: @Dennis Je was me (weer) te snel af!

Denk je? Nou, nou… Welkom bij HL, trouwens.

Allemachtig…. De margeregeling geldt voor handelaren die gebruikte goederen inkopen van particulieren. Dus: De margeregeling geldt niet voor jou als je een auto bij de dealer inruilt. En dus moet je (omdat je een BTW plichtige ondernemer bent en de auto tot je bedrijfsvermogen hoort) BTW over je opbrengst afdragen. (klein toevoeginkje: het is dus niet de auto zelf die een marge-auto is – het ligt aan de situatie van de ondernemer die bepaalt dat er BTW verschuldigd is)

Je bent gewoon BTW verschuldigd over de verkoopprijs van de inruilauto. (autodealers zijn overigens geen belastingdeskundigen en jij bent de verantwoordelijke ondernemer in deze - jij bepaalt of je wel/niet BTW moet berekenen, niet de dealer).

Volgens mij staat er niet ergens (officieel) zwart op wit dat je echt mag kiezen als ondernemer. Het is ook wel vrij uitzonderlijk dat je het meest voordelige scenario mag kiezen, moet ik zeggen (ook zijn het meestal niet echt grote bedragen hier). In de loonheffingen mag de werkgever wél kiezen tussen een vergoeding van (max.) 19 cent/km of de werkelijke kosten van openbaar vervoer. Dat is duidelijk. Een telefoontje naar de belastingdienst met de vraag of zij vinden dat dit ook op de winstbepaling van toepassing is, zou voor de geïnteresseerde(n) zekerheid kunnen geven in dit geval.

Dit zijn toch dingen waar je zelf als ondernemer op een verstandige wijze over moet oordelen, lijkt mij. Het juridische antwoord heb je al gekregen. Nu nog maar de invulling door de ondernemer zelf: Hoe gaat hij/zij hiermee om dus.

Dit zijn gewoon diensten waarbij je de BTW over je provisie/commissie moet verleggen naar de buitenlandse EU ondernemer (en een ICP opgaaf doen, naast je BTW aangifte).

Nee, geen BTW bij de overdracht van een onderneming (en daar lijkt het toch meer op dan alleen maar overname van de voorraad).

Maar had je dan verwacht dat hij de aandelen aan jou zou overdragen en dan nog steeds persoonlijk garant zou blijven staan? Dan kan ik me wel voorstellen dat hij daar verandering in brengt, eerlijk gezegd.

Wat bedoel je nou precies? Eerst zeg je: “De verdeling is 50-50” En dan vraag je: “Zij hebben aangegeven dat wij moeten kijken naar hoe de verdeling zou zijn, wordt de verdeling uiteindelijk alleen aan de hand van de omzet gedaan? of winst? Of is het makkelijker om samen de onderneming op te richten waardoor uiteindelijk er verdeling is door de aandelen?” In een VOF kan je de winst verdelen op de gekste manier die jullie je kunnen voorstellen. Dus bijvoorbeeld ook op basis van genuttigde kopjes koffie (dat is natuurlijk onzin, maar het zou in principe kunnen – als je maar ook de kopjes koffie dan kan herleiden tot de vennoten). Daar kan je dan ook iets met omzet per vennoot/project doen of zoiets. In een BV ligt het aan het bezit van de aandelen. Als dat 50-50 is, dan is dat gewoon zo.

Voorziet hij misschien zwaar weer voor de zaak in de nabije toekomst? Als hij persoonlijk garant stond, er is een hoop werkkapitaal nodig (inkoop + 15 man personeel) en ineens als er een klein plusje was trekt hij zijn garantiestelling in. Dat moet het toch haast zijn lijkt mij.

Als ik het goed begrijp leen je een auto van je klant. Dan heb je dus geen kosten voor vervoer. De klant zou natuurlijk wel allerlei voorwaarden (zoals een km-registratie?) kunnen stellen. Maar dat gebeurt kennelijk niet. Hoe de klant verder hiermee omgaat (een ‘pool-auto’?) is ook niet bekend, neem ik aan.

Als het object geschikt is voor zowel verhuur als privé-gebruik, dan zullen veel aspecten een rol spelen zoals: - de duur van de werkelijke verhuur, - omvang van de klantenkring, - het bedrag van de opbrengsten. Pas als al deze dingen vergeleken zijn met de activiteiten die bijvoorbeeld in een verhuurbedrijf van zeiljachten plaatsvinden, kan men iets zinnigs zeggen over of de verhuur gericht is op het duurzaam verkrijgen van opbrengst. Met andere woorden: het is niet genoeg om alleen een website te maken of op Marktplaats te adverteren.

Ik weet niet welke voorwaarden UWV stelt op je uitkering. De kern van mijn boodschap is dit: - Als je ondernemer moet zijn, dan doe je (of liever gezegd: dan laat je een prof) een elektronische winstaangifte verzenden. Daarin zijn je jaarstukken geïntegreerd. Dat is verplicht voor ondernemers. (Uiteraard kan je daar zelf mee prutsen, maar als dat je de uitkering kost lijkt mij dat op zijn zachts gezegd onhandig). - Als je niet te veel uren in je onderneming mag stoppen, dan laat je géén zelfstandigenaftrek toepassen (want dan geef je aan dat je tenminste 1225 uur bezig bent geweest - en dat zal wel niet het geval zijn geweest).

Maar ook dit klopt niet. Als je ‘de uren’ niet haalt, betekent dat gewoon dat je geen zelfstandigenaftrek kan claimen. Maar je kan wel ‘ondernemer’ zijn (ook in de ogen van de BD). Het wordt wel lastig voor je om te manoeuvreren tussen al die ingewikkelde regelingen, als je van alles door elkaar haalt moet ik zeggen. Heb je niemand om je bij te staan in deze?

Hmmm…. Ijzersterk? Gebrabbel? Wordt het niet tijd voor een slotje…? Vóór dat het moddergooien opnieuw begint. Inhoudelijk is dit vrij slaapverwekkend geworden (vind ik tenminste) en eigenlijk bijna pijnlijk allemaal.

Dat geldt ook bij diensten van ondernemers van buiten de EU (4a). Binnen de EU is 4b. Ik heb het niet bedacht...

Nou, het is eigenlijk wel de bedoeling dat je dit bij vraag 4a (en ook bij 5b) aangeeft. De buitenlandse ondernemer wordt namelijk geacht om de BTW verlegd te hebben, ook weet hij zelf helemaal van niets.

Ik heb mij net iets duidelijker uitgedrukt.

Hoe kan jij nou een factuur maken voor iets wat helemaal niet van jou is? Het kunstwerk is toch (althans dat heb je gezegd) van de kunstenaar en iemand (de klant) wil dit kopen, waarschijnlijk via jouw galerie. Er zijn twee mogelijkheden: 1. Jij koopt in en verkoop vervolgens het goed (kunstwerk) door. 2. De kunstenaar verkoop het werk aan de eindklant (jij maakt namens de kunstenaar de factuur). Als je optie 2. wil hanteren, dan heb je een bemiddelingsovereenkomst nodig. De inhoud is afhankelijk van de situatie van de kunstenaar. Pas als je de inhoud kent kan je iets zinnigs zeggen over jouw vragen t.a.v. BTW.

Maar jij bent toch helemaal geen partij in de transactie tussen de kunstenaar (verkoper) en particulier/bedrijf (koper)? Of heb je een (schriftelijke) bemiddelingsovereenkomst met de kunstenaar misschien... Dan wordt het toch echt vakwerk/maatwerk, want daar gelden wel specifieke regels voor (ook heeft deze regeling zijn waarde voor een groot deel verloren door het verhogen van het tarief naar 19% voor kunst).

Pfffff…. Vind je? Dit is ook de aanbeveling die de belastingspecialisten van Elsevier geven. Natuurlijk zou je ook op een andere manier dan het via een betaling kunnen proberen om hard te maken dat het een zakelijke beloning is en geen trucje om belasting te vermijden. Maar dat is toch een stuk ingewikkelder voor TS.

Een ‘partnervergoeding’ is geen loon voor de loonheffingen, dus je hoeft verder niets bijzonders te doen.

Afgezien van hoe de overeenkomst nou precies er uit gaat zien: Dit kan alleen maar als hij ook ondernemer is/wordt. Dat weten jullie toch? Want er moeten natuurlijk facturen hiervoor gemaakt worden, anders zal je toch tenminste een minimumloon moeten betalen.

Het is wel belangrijk dat uit je administratie blijkt dat je de partner ook daadwerkelijk uitbetaalt, dus het geld bijvoorbeeld overmaakt naar een rekening op naam van de partner. Het mag dus niet alleen om een soort berekening/verdeling gaan in deze.