Jeannine vdLinden

Ze zijn er al, heb die mijne al geclaimd en fotos erop gezet. De rest komt volgende week, ik ben bezig geweest met "de week van het nieuwe werken" gedoe. Als Google zo doorgaat als ik begrijp dat ze van plan zijn om door te gaan, gaan ze verder met de diensten integreren en allemaal uitvoeren door G+ als bindmiddel. G+ is nu al gebonden aan Places; ik ga er vanuit dat Maps niet ver achter loopt. YouTube is al enigszins geïntegreerd met Presentations; het zou me verbazen als dat ook niet gestuurd gaat worden uit G+. En je kan er zo doorgaan. Wat het met lokaal zoekopdrachten gaat doen...op het moment zit het allemaal een beetje in de beta fase. Maar de kracht voor lokaal bedrijven, de mkb en zzp is mijn inziens groot. Voor de MKB, zzp, en lokaal bedrijven, staat Facebook tot een volledig uitgerold G+ als een Skoda tot een Audi staat. Als iedereen die denkt dat het niks wordt over 2 jaar eraan komt dan vind je mij daar al staan, hoor. Ik voel een blog eraan komen. :) Met vriendelijke groet, Jeannine

Ik kwam deze gisteravond toevallig tegen: Google Think Insights. Oké, toegegeven, ik vind de webpagina van de CBS waar je informatie en statistieken zelf op kan roepen en vergelijken, een geweldige speelgoed om naar het gedrag van mensen te kijken. Ik ben dus niet normaal, dat snap ik. Maar deze geeft aan, niet wat mensen zeggen dat ze gedaan hebben of gaan doen, maar wat ze werkelijk doen. Geweldig. Ik heb al uitgefoeterd dat volgens deze data bereikt de vraag voor bedrijfshuisvesting en kantoorruimte in as januari een piek in mijn regio, en voor vergaderruimte pas in maart. Dat lancelots in opmars is qua bezoekers,maar dat leden van Higherlevel veel langer op de forum zitten en ermee meer doen. Dat de revamp van de Hallo site van de KvK heeft er voor een daling in de bezoekers cijfers verzorgd, dat...oké, ik hou nu op. *ahem* >stop met kind in snoepwinkel gedoe< Het is een nuttige gereedschap om je doelgroep een keer te gaan bekijken, niet vanuit wat jij denkt dat ze doen of wat ze zeggen dat ze doen, maar wat ze werkelijk wel doen. Met vriendelijke groet, Jeannine

Goedenavond, Jack, Aan de europeese kant van de zee kan ik je niet helpen. Over het algemeen wat bedrijfsformatie betreft, imoet je eerst weten wat je met je bedrijfsvorm wilt, voordat je het een of andere gaat kiezen. Ik heb mensen altijd aangeraden om een lijst te maken van de meeste belangrijke punten, een top-5, om de keuze duidelijk te maken. Dit geldt ook in principe voor het kiezen tussen buitenlandse bedrijfsvormen. Aan de VS kant van de zee, hier wat resources voor je leesplezier: USA.gov, de portal voor de overheid, over buitenlandse ondernemingen in Amerika. De US Small Business Administration over zakkendoen in de VS als buitenlandse onderneming. SCORE, een stichting (Service Corps of Retired Executives) die sinds 1964 voorziet ondernemers met resources, advies, en begeleiding op vrijwillige basis. De link gaat naar de mentor programma, want ik zou je aanraden om iemand daar te zoeken, er zijn er zeker meerdere met de achtergrond die je nodig hebt. Nota bene, deze links zijn allemaal landelijk. In de werkelijkheid in de VS heb je veel meer te maken met de overheid van de staat waar je je bevestigt, en tussen staten verschilt nogal wat. Juridische kan je bv geen bedrijf in Amerika opzetten, want bedrijfsvoering valt grotendeels onder de regie van de staat; je zet je bedrijf op in Florida of California of Georgia of Texas of waar dan ook. Er zijn er natuurlijk ook zowel Nederlandse als Engelse groepen en organisaties die je een handje kunnen geven in de VS. Met vriendelijke groet, Jeannine

Even wachten, ik denk dat ik naast jou aan het praten ben. :-[ Heb jij het over het telefoonnummer opgeven om een Google account te openen, of over een recovery telefoonnummer? Dat zijn twee verschillende verhalen. De eerste wordt alleen zo opgeslagen als jij dat zelf wilt; de tweede is per definitie aan je account gekoppeld. Ik dacht dat jij het over de eerste had. Excuses. Jeannine

O, nu snap ik het, ze hebben het dus over aanspraakelijkheid voor eventueel crashen/uitvallingen/DOS aanvallingen ed?

Nee, het gaat om spamcontrole. Maar als er wantrouwen is dan is er wantrouwn, ze zeggen in Amerika, "A man convinced against his will is of the same opinion still". Dus, mij hoef je niet te overtuigen. Als je een VOIP telefoonnummer hebt dan zou je deze kunnen gebruiken, maar dat zal een netnummer moeten hebben. Het maakt niet uit van wie de telefoonnummer is, want het wordt niet opgeslagen in verband met je account; zou je die mijne willen gebruiken om het account te openen dan PM me maar en ik stuur de code door via PM. Maar mij zal je ook niet vertrouwen; dus gebruik de telefoon van iemand anders als je je eigen niet wil.

Ik weet nu niet welke kant op te kijken, want ik weet niet in welke branche je zit. Kan je aangeven wat voor soort risico wij het hier over hebben?

Ik heb het niet recentelijk gedaan, maar als ik het nog goed weet moet je een telefoonnummer geven waarop je een bevestiging boodschap (SMS of telefoontje) kan ontvangen. Deze wordt niet opgeslagen in connectie met je Google account (behalve dat jij dat zelf wilt, voor het geval van wachtwoord vergeten ed) , dus je mag gerust een telefoonnummer van een kennis gebruiken, of wat je wilt. Een faxnummer werkt niet, behalve dat je het op kan pakken om de code te ontvangen.

Ik zou de vraag anders aan je NL verzekering stellen: is >VS bedrijf en haar werknemers< gedekt via deze polis tegen >risico waarvoor ze gedekt willen zijn<. Dit is namelijk vaak vanzelfsprekend het geval hier, en in de VS niet. Hier is het eerder de risico dat gedekt wordt, en niet de individueel mensen/bedrijf; in de VS is het tegenovergesteld eerder waar. Is het wel zo, dan moet je verzekeringsmaatschappij dit op een of andere manier schriftelijk vaststellen en klaar is kees. In de bouw in de VS is er een quasi-officieel formulier die hiervoor gebruikt wordt voor werknemers van onderaannemers bijvoorbeeld.

Hallo, Sarah, Ik weet niet waar je zit, ik weet niet wat jij bedoelt met "zo breed als de ruit van een deur" en de breedte vertelt me niks over de hoogte. Ik weet niet hoeveel kleuren je in je logo hebt en ik weet niet hoe de logo in het raam past. Wel weet ik iemand die het binnen de kortste tijd kan komen kijken, meten, maken en installeren; maar gezien dat ik je locatie niet weet, weet ik ook niet of je hier iets aan hebt. Wil je het bestellen en later zelf installeren kan dat ook volgens mij maar dan moet je een keer gaan Googelen. Van daar volgens mij de frustrerende ervaring dat je geen antwoord krijgt: er is geen standaard prijs voor een op maat bestelling. Voor ons kwam het uit rond honderd, honderdvijftig euro. Maar dat waren andere ramen, een andere ontwerp, en bla bla.

Goede morgen, Voordat je verzint wat je leuk zou vinden om te doen, kan je beter tijd besteden aan waar er vraag naar is in de omgeving. In plaats van verzinnen hoe het er allemaal uit zou moeten zien, begin dan met wie ernaartoe wil/kan komen. Wie komt en hoe komen ze? Ouders met de auto? Jeugd met de fiets? Ouderen wandelend? Ik zie een rode draad in jouw verhaal van bourgondisch en buitenleven; ik zie ook een neiging om iets voor kinderen te doen. Begin niet met je verzinnen met het idee van iets voor iedereen, maar je op een groep concentreren, en zou er een andere bij komen kijken, zorg er daarna voor dat ze elkaar niet in de weg lopen. Mensen die een luxe horeca ervaring willen vinden het niet altijd even fijn om naar de vrolijk gekletter van kinderen te mogen luisteren, en mensen met een kinderfeest willen niet aankomen in een zaal vol kwetsbare objecten. Begrijp me goed, ik zeg niet dat alles bij elkaar niet kan, maar dat het kan alleen met een duidelijke visie van hoe het uitgevoerd moet worden. Dan moet je ook kijken naar wie in de omgeving dat ook doet, wat voor concurrentie je hebt en ook welke kansen voor samenwerken en elkaar versterken. Je kan in de eerste jaar terwijl je bezig met verbouwing bent, je ook bezig houden met een gemeenschap opbouwen voor je werkzaamheden; interesse opkweken, contacten leggen, en naamsbekendheid opbouwen. Het hele verhaal van de verbouwing kan je bijvoorbeeld op een blog/facebook/G+/wat je wilt zetten, met hoogtepunten en knelpunten erbij. Met zo'n verhaal krijg je mensen in je locatie emotioneel geïnvesteerd. Voor de bestemmingsplan moet je bij de gemeente zijn, dit doen voordat je begint want het is zonde om pas later na veel werk achter te komen dat het gewoon niet kan. Maar ook hier als je het goed aanpakt kan je medewerking, goede informatie en tips van de gemeente krijgen. Heb je een duidelijke visie, heb je alles ingeschat van de concurrentie en samenwerking, en is het in principe mogelijk qua bestemmingsplan, dan is het pas tijd om over de financiering te beginnen. Je kan geld lenen; je kan het bedrijf zelf verkopen, en dan is er bootstrapping (hoe vertaal je dat, trouwens, in het Nederlands? Weet iemand het?). Bootstrapping is eigenlijk niets meer compliceerde dan pay-as-you-go, en dat wil zeggen dat je mensen moeten vinden die op een of andere manier meedoen in het ontwikkelen van het concept. Stap voor stap moet je het aanpakken, anders blijft het bij praatjes maken. Jeannine

De VSA kent geen BTW. Particulieren vinden het een nogal vreemd idee, bedrijven weten over het algemeen wat het is tenminste maar gaan er vanuit dat jullie systeem hetzelfde als die van ons is, en dat wil zeggen dat B2B betaalt het niet behalve voor het geval dat ze einde gebruiker zijn. Wel zijn er sales en use belastingen, deze zijn per staat op de einde gebruiker van een dienst of item gelegd -- 5 staten kennen deze ook niet -- sales taxes gelden over het algemeen alleen als de koper en verkoper in dezelfde staat "bestaan" (definitie varieert nogal). Use txes zijn ontwikkeld voor het geval dat de verkoper en de einde gebruiker in verschillende staten zitten, maar zijn in de praktijk maar weinig opgelegd -- behalve als het gaat om grotere goederen: boten, vliegtuigen en dergelijke. Invoerrechten varieren nogal mar zijn tenminste landelijk te berekenen. In de praktijk worden invoerrechten berekend en geind door de courierbedrijf, maar er zijn er calculators op het Internet te vinden. Voor Japan en China weet ik het niet.

Ja, ik verwacht het wel, tijdelijk tenminste. Sociaal drukte is een van de top-5 motivaties, ook al zijn mensen er over het algemeen onbewust van. Het staat trouwens overal op het Internet dat de OpenCoffee een uitstekende gelegenheid is voor startende ondernemers om contacten te maken, en het zal ook zo blijven staan want Google vergeet niets. Ik denk dat ook de KvK de OpenCoffee aanraadt. Ik weet niet hoe je in het Nederlands een "bait-and-switch" noemt, maar zulke acties zijn niet voor niets al eeuwen gebruikt door zowel oplichters als kooplui. Eerst breng je mensen naar je toe met de bait, dan geef je ze iets anders met de switch. Wat ik er echt zonde aan vind is dat zoiets vergroot de mate van cynicisme en afhakken -- ook al is het maar een heel klein beetje, ik vind het alweer hoog genoeg. Er zijn er mensen die gaan denken, "Zo, zie je wel, alle zogenaamd samenwerken en vrijblijvend initiatieven, die gaan allemaal om geld uit mijn zakken kloppen,". En dat terwijl de voordeel van vrijwillig samenwerken voor de MKB in deze tijden zo dwingend is.

Hé, John, hier iets om je op te vrolijken: http://www.youtube.com/watch?v=qLmhnWtP_Kc Wat ik jammer vind is als het misleidend wordt. Maar ik ben (vanavond, tenminste) vol vertrouwen in de menselijkheid, en ik ga er vanuit dat mensen kunnen begrijpen dat 10 euro per maand is niet meer open. Het heeft wel iets voor een bepaalde doelgroep, en de rest moeten een echte OpenCoffee gaan organiseren. Zal ik hier in Oosterhout de aftrap nemen? Coffee is hier toch altijd gratis . ;D Als ik jou was zou ik helemaal niets uitleggen, maar gewoon doorgaan als je het leuk vindt. Er is geen sprake van concurrentie, wat er aangeboden wordt en wie het aantrekkelijk vindt zijn niet hetzelfde. Niks ouderwetse, gewoon doorgaan met de echte OpenCoffee, deze ontwikkeling geeft je gewoon een makkelijke manier om je OpenCoffee te onderscheiden..

Hoe zou ik, van alle HL-ers, deze draad kunnen missen? Hier mijn jouw werkplek. :)

Het is wel een leuke idee, en het kan zijn dat er bepaalde elementen van hun product te beschermen zijn. Maar ik heb zelf als kind hot chocolate spoons gemaakt als kerst cadeaus voor familie en vrienden, er staan er recepten voor overal op internet. (Tip: een aanrader voor knutselen thuis met de kids :-)) Dus is het idee zelf niet te beschermen. Maar dat is toch geen bezwaar, zou ik denken.

Het lijkt me dat je hier te maken hebt met twee verschillende onderwerpen: een is, zoals hier aangegeven door Joost Vaessen, dat er zijn er nu eenmaal verschillen in de twee systemen -- niet alleen tussen de rechtssystemen maar ook tussen de achterliggende gedachten van bedrijfsvoering, relaties tussen leverancier en klant, hoe dingen horen aangepakt te worden. Het bedrijfscultuur, als ik het zo mag zeggen. Zodoende komt er een stukje emotie bij die er vaak niet bij hoort te komen -- signalen die jij als bedrijf afgeeft communiceert nu eenmaal iets anders naar hun toe dan jij bedoelt, en uiteraard is dat meestal tweerichtingsverkeer in miscommunicatie. Vaak zorgt dit ervoor dat er wantrouwen bij komt te kijken, terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Het kan namelijk makkelijk zijn dat deze bedrijf ook zich nu afvraagt waarom jouw bedrijf niet aan mee wil werken, en allerlei rare dingen stelt, ook al zeggen jullie dat niet zo duidelijk. De tweede kwestie is dan welke wet van toepassing is voor zo'n contract en als er überhaupt een contract nodig is. In sommige gevallen kan je inderdaad hiervoor kiezen en vaststellen in het contract; in andere gevallen ook al heb je gekozen ontdek je later tot je verassing dat je helemaal geen keuze had. Laat me hier duidelijk in zijn, want ik heb er hier met twee setjes regels te maken: de regels van de Orde van Advocaten in de VS en de regels van HL (waar moderatie nogal aggresiever is dan de eerste. ;)) ik ben in de VS advocaat, nu met pensioen qua mijn bevoegdheid. Ik mag geen cliënten werven en dat wil ik ook niet. Maar ik vind deze soort situaties gewoon zonde, want ook met iedereen z'n bestwil gaat het soms nog fout. EN soms is het natuurlijk geen kwestie van miscommunicatie maar van exploitatie. Ik ben dus bereid, als je het wilt, om het contract/correspondentie even door te nemen en een beetje de weg wijzen -- naar een VS advocaat zou dat wenselijk zijn, of een in NL zou dat de betere uitkomst zijn. Ik kan je dus praktische advies geven; voor juridische advies kan ik je naar een andere sturen. Als je het wilt, stuur mij een PM of een mailtje: Jeannine@Kamer52.nl

Het was mij al duidelijk dat wij het compleet anders zien, hoor. Het is belangrijk om de vinger die naar de maan verwijst, niet met de maan zelf te verwarren. Een land is simpelweg geen bedrijf en dat moet je ook niet willen; onder andere kiezen mensen maar zelden om burger te worden (naturalisatie ter zijde even) maar kiezen wel om aandeelhouder te worden. Dat je een bedrijf als metafoor voor de staat kan gebruiken wil nog niet zeggen dat het een-op-een slaat. Er was ook een tijd dat het metafoor "staat als familie" beschouwd werd, en dat kennen wij helemaal niets meer van. Want een staat is ook geen familie en moet ook niet als familie functioneren. Een gezonde staat functioneert als wat het is: een staat. En niet als een nep-bedrijf of nep-familie of nep-weet-ik-veel-wat. Ik denk dat de geschiedenis ons leert wat voor gevolgen komen uit de "staat als bedrijf" model, van daar dat ik het erover had. Maar goed, dat hoeft niet. Misschien is de huidige situatie een unicum, wie weet. Ik denk wel dat de overheid beter beleid zou uitvoeren als het iets duidelijker was wat precies haar takken horen te zijn, en waarmee de burger nou wil dat zij zich mee bemoeit. Misschien kunnen wij daarin een overeenkomst vinden.

Nee. Het wordt nooit tijd dat de overheid als een bedrijf functioneert. Sterker nog, de overheid bestaat om taken te nemen die het bedrijfsleven niet aan kan of wil. Infrastructuren met breed waarde maar onduidelijk grenzen ontwikkelen en onderhouden; diensten als parken, scholen, universiteiten, bibliotheken; beheer van monumenten en wild gebieden; veel takken van de overheid worden meteen vernietigd als ze met een bedrijfsmatig beleid gestuurd zouden worden. En ons maatschappij zou er wel armer van worden. Zonder de overheid was vervuiling van water, lucht, en aarde veel verder gegaan dan de huidige situatie nu is; en over de situatie wat veilig voedsel betreft zou ik niet willen beginnen als deze dienst in handen van een BV beleid zou komen.. Zullen wij allemaal overstappen naar een democratie waarin de grootste aandeelhouders de grootste stemrecht krijgen? Het idee dat de overheid als BV moet functioneren was in de VS begonnen met de Regan jaren, en het leverde geestelijke zieken die over straat zwerven (met schietgeweer als extra plus!) en de grootste golf van werkende daklozen in de geschiedenis en een kloof tussen de rijkste en de armste die nog nooit zo diep was geweest. Om een Amerikaanse uitdrukking te gebruiken: Overhied als bedrijf is puur Crapaganda. Het is hun taak niet, het is de bedoeling niet, het is niet te wensen.

Ik heb vandaag van de logistiek bedrijf weer gehoord: ze zeggen dat ze het inderdaad wel kunnen doen, maar alleen als je een groothandel bent. Dat wil zeggen, voor de NL kant van de oceaan. :-) Zou je de contact gegevens willen hebben, stuur mij maar een PM en geef ik ze door -- ik weet alleen niet of ik het hier mag plaatsen. Jeannine

Ik heb ondertussen gehoord van het contact van mij bij het logistiek bedrijf. Hij zegt dat zij het degelijk wel doen, maar dat zijn collega alle officieel papierwerk ed regelt. Hij heeft mijn mail doorgestuurd en wij wachten het antwoord nu af. Maar goed, in ieder geval weet er iemand hoe dat moet. Zodra ik het hoor dan hoor je weer van mij. Jeannine

Open Coffee Nederland gaat haar eigen weg maken, en neemt afscheid van de waardes en benadering van The OpenCoffee Club. Dat mag, natuurlijk, maar het is allang niet de eerste. He who does not learn from history is doomed to repeat it. Oppassen, ik heb een filosofische stemming vandaag. Als ik het maar goed in het Nederlands kon uiten met alle nuances erbij, soms vind ik het heel frustrerend. Maar ik doe hier mijn best en vraag vooraf jullie vergiffenis voor eventueel onhandige verwoordingen en uiteraard spelfouten. Zodoende is er mijn inziens niks om mensen tegen te houden om een "enige echte opencoffee club" te beginnen, afkomstig van het origineel, wereldwijd initiatief en niet van de landelijke. Het vraagt er maar een paar seconden Googlen om erachter te komen dat toestemming van Open Coffee Nederland geen eis is. Eigenlijk is het een typische verschijnsel van het denken vanuit een mentaliteit van schaarste -- wat schaars is, is waardevol, en als iets niet schaars is dan moeten wij er voor de schaarste kunstmatig zorgen. En dit is het aanpak geweest nu al honderden jaren, dus dat mensen het niet makkelijk achter zich kunnen laten is begrijpelijk. Maar helaas is er geen schaarste in gezelligheid te vinden, ook niet in communicatie. Ik denk dus dat in zoverre dat ze gaan proberen het in handen te houden, in zodanige mate wordt er tegen gereageerd en mensen gaan vervolgens een eigen open weg volgen. Ik heb een cowerk ruimte, een gemeenschap van ondernemers, stichtingen, en particulieren. Het is dus een uitstekende gelegenheid om (gewoon, zo maar) volgende week een open bijeenkomst te houden in Kamer52, het adverteren op meetup.com en linkedin en facebook en twitter en weet ik veel wat allemaal. Daar in mijn teksten zou ik kunnen zetten dat het geen open coffee nederland is, omdat Open Coffee Nederland mij niet meer open lijkt maar is nog een van de zoveel professionele, saaie, verkoopevenementen onder mom van netwerken is geworden. En trouwens noemen wij die van ons Öpen Koffie Oosterhout, omdat wij zijn lekker Nederlands (ook al ben ik zelf allochtoon). Bijvoorbeeld. De grappen blijven maar komen, ik vind het heel verleidelijk, eigenlijk. Gratis reclame: Kleine cowerk ruimte gaat het oorlog aan met Open Coffee Nederland. En de markt (niet het merk, maar de markt) gaat het bepalen. Gezien dat er twee grote culturele stromingen hierdoor lopen -- 1) de wens om alles professionele en onder controle te hebben, waar onderliggend de wens voor iets exclusief ook een rol spelt; 2) de wens om alles open en eerlijk en gelijkwaardig te hebben -- zou het wel interessant kunnen worden. Ik heb trouwens een lid in Kamer52 die een heel interessant artikel geschreven heeft over insteek vanuit schaarste en vanuit overvloed (is that how you translate abundance?) en de rol hiervan in innovatie en de ontwikkelingen van netwerken. Weliswaar academische, ook in het engels -- in het Nederlands heb ik het niet -- maar toch is dit Higherlevel, ik ga er dus vanuit dat het niveau wel hoger is. ;) Ik denk niet dat de originele oprichter van de opencoffee club er iets aan gaat doen; als een van de oprichters van Skype en door de jaren heen met opencoffee heeft hij de nodige ervaring met territoriaal pogingen al opgedaan zou ik denken. Gewoon je eigen concept vrij houden, blijven gratis weggeven, en het komt vanzelf goed. De mensen die efficiënt willen netwerken zijn toch niet de doelgroep voor een opencoffee club. Jeannine

Als ik toevoegen mag, ik weet uit ervaring dat de leverancier minstens een klein beetje mee moet doen met het versturen, ook al is het de importeur niet, want het versturen houdt deels in (bv) dat een factuur moet bestaan die specificeert wat in het pakketje zit. Ik heb het ondertussen gevraagd aan een logistics-firma waar ik wat contacten heb vanwege mijn eigen ervaring met van alles en nog wat vanuit de VS brengen en er naartoe sturen. Zodra ik van ze hoor dan hoor je weer van mij. Maar ik zou tegen de klant zeggen dat je bereid bent om mee te werken, maar ze moeten een freight forwarding of logistics bedrijf vinden die met medische apparatuur de weg weet te vinden. Het kan ook zijn dat DHL dat wel weet, volgens mij gebruikt de VS overheid DHL voor wetenschappelijk materialen.

De vraag is niet of je het aan hem mag verkopen, maar wie de importeur in dit geval is. Dit is van je verhaal mij niet helemaal duidelijk. Iemand moet aan de regels voor import of medical devices voldoen, en dat is over het algemeen de importeur. Ik zou het kunnen uitzoeken, maar zo 1-2-3 weet ik ook weer niet. Ik ga er vanuit dat er tussenpersonen zijn die dit proces handhaven; maar ik vermoed dat het antwoord hier of hier te vinden is. Jeannine

Als ik het goed begrijp, gaat het om schoenen voor dansers. Een wat kleinere doelgroep dus. Ik weet niet precies waar op de gehele linie van salsa dansers -- van prof en docent door semi-prof en hobbyist tot hoopvol aspirant en vrouwen die alleen de look willen hebben -- je op wilt mikken. Dat zou mijn feedback beïnvloeden, kan je dit verklaren? Maar om in het algemeen te beginnen zou ik het overwegen om de producten te taggen met bv de uitstraling of kenmerken die meer aanslaan bij de zoekwensen van je doelgroep ("elegant" "opvallend" "wedstrijddansen" "satijn" "dierenprint", ik verzin maar wat). Profs zoeken vaak in connectie met een uitstraling die ze willen gaan creëren of met een bepaalde jurk in gedachten, bijvoorbeeld, dan is het schoen makkelijker gevonden vanuit hun zoektermen. Ook zou ik over nadenken om een regeling te hebben voor dansscholen of dansgroepen gezamenlijk te kunnen bestellen. Ik zou het ook overwegen om wat kenmerken door te geven die voor dansers extra van belang zijn: de binnenzool, het gewicht, ed. Op dit moment hebben ze allemaal dezelfde tekst hierover en dat geeft me geen vertrouwen dat het echt zo is. Als ze allemaal zacht zijn en een goede demping bevatten dan is dat leuk, maar ik als danser maak een keuze voor een schoen wel op bepaalde kenmerken die ik op internet niet kan zien, en waarvoor de fabrikant niet vermeld is -- en dan wardeer ik het zeer als deze kenmerken wat aandacht krijgen. Een schoen is perfect voor dagelijks gebruik, in de les bv, en een andere voor wedstrijddansen en dat mag ook doorgegeven worden. Bij ballet, weet je van de fabrikant wel genoeg: ik kocht altijd Bloch en mijn vriendin altijd Capezio; dit heeft minder met de prijs te maken dan met hoe je voet in elkaar zit en als je uren achter elkaar op je tenen staat dan heeft dat betrouwbaarheid wel waarde. Als de fabrikant niet vermeld is dan kan je wel baat hebben bij het melden van de kenmerken waarvoor mensen voor deze merken kiezen: "extra steun voor hooge instap" "flexibel bij de haak". Misschien een paar suggesties van danseressen, van bevorderd tot beginner? "Ik heb deze schoen gedragen bij de kampioenschap in België en...". "Mijn eerste paar salsaschoenen...."