Bert.

Er is in januari als zoveel geweigerd (ook in de EU) dat de verkopers overwogen hebben om de goederen te verbranden in plaats van retour te halen. En er zijn veel webshops in de EU die na de Brextit ook gewoon BTW in rekening brachten aan Engelse afnemers en ook geen flauw benul hebben van oorsprongsregels, bijvoorbeeld:

Is de derde partij de vervoerder? Gaat de factuur over het transport of over de verkoop van het hout?

En dan draait de klant dus op voor alle extra kosten, wat voor veel Engelsen reden is om zendingen te weigeren (en waarschijnlijk bij een andere webshop hun spullen gaan halen).

Een vervoersverklaring is slechts één van de bewijsmiddelen, ook zonder vervoersverklaring kan er sprake zijn van een ICL. Die bij een strikte toepassing van artikel 4 b) van Richtlijn 2008/9 dus niet zonder meer teruggevraagd kan worden, tenzij TS zich in FR en BE registreert en zelf de ICL aangeeft.

Het teruggaafverzoek via de Nederlandse belastingdienst is niet bedoeld voor aankopen van goederen die intra-communautair geleverd hadden kunnen worden. Grote kans dat je geen BTW terug krijgt.

Zendingen boven de 135 GBP genereren nog veel meer administratie, die worden op de normale manier aangegeven. Tenzij je het zelf goed regelt draait de klant voor inklaringskosten, invoerrechten en BTW.

Dan kun je beter stoppen met leveren aan klanten in het VK.

Schakel een belastingdeskundige in om dit soort vragen beantwoord te krijgen. Je kunt dit soort constructies niet opzetten op basis van antwoorden/meningen die gegeven worden op basis van een toch wel te summiere vraag.

Er zit geen verschil in de export, er zit verschil in de import in het VK, die staan al uitgelegd in het artikel en de commentaren. Uitbesteden,

Een tientje voor een brievenbuspakje naar de VS lijkt me niet overdreven duur, een aangetekende brief binnen Europa kost nagenoeg evenveel.

In het artikel waar Miki naar verwijst staat iets heel anders: “Stel dat een Duitse leverancier een product rechtstreeks aflevert bij een Belgische particuliere klant van de Nederlandse webwinkel. In dit geval moet de webwinkel zich registreren voor de btw in België. Dat komt doordat de levering door de Duitse leverancier aan de Nederlandse ondernemer als intra-communautaire levering kwalificeert. De Nederlandse ondernemer heeft in btw-termen te maken met een verwerving in België en moet vervolgens ook Belgische btw berekenen aan zijn Belgische klant." Naar mijn mening is deze uitleg correct . Het antwoord op vraag 2 zou dan ook moeten zijn de BTW van het "land van bestelling".

Een particulier krijgt van de douane geen vrijstelling voor samples, ook niet voor de invoer-BTW. Dan kan TS beter 50 Euro spenderen aan de KvK om een bedrijf op te richten.

Inklaringkosten betaalt TS wel maar dat staat los van invoer als samples of niet. Zijn transportkosten veranderen er ook niet door. Invoer BTW betalen is hooguit nadelig voor de cash flow, ik neem tenminste aan dat TS een ondernemer is

Waarde van de samples doet er niet toe, het gaat om het gebruiksdoel en zekerheid dat de samples niet gewoon doorverkocht worden. Verder is het een vrij zinloze discussie, het gaat (blijkbaar) om smartphones waarover sowieso geen invoerrechten op zitten.

Uitvoer aangifte in NL of invoer in de UK? Waarde van de zending meer of minder dan 135 GBP?

BTW volgt de goederen, Als je vanuit NL levert aan een zakelijke klant, dus een Belgische ondernemer met BTW-nummer kun je intra-communautair leveren met 0% BTW. Dus een cashflow voordeel voor de afnemer. Intra-communautair leveren met 0% is niet verplicht, het houdt immers een risico in voor de leverancier. Zie bijvoorbeeld de website van de BD, "is de klant betrouwbaar" (al gaat het hier wel om afhaaltransacties). Nota ben, de BD adviseert dan wel met NL BTW te factureren, Als je met Belgische BTW factureert houdt dat in dat je eerst een met een ICL gelijkgestelde overbrenging van eigen goederen naar BE doet, waarna je ze vanuit BE verkoopt. Je moet dus nog steeds de overbrenging naar BE kunnen bewijzen, en de overbrenging listen. Kortom een hoop werk voor niets, als je sowieso al moet kunnen aantonen dat de goederen NL verlaten hebben kun je net zo goed meteen 0% rekenen. Drempel voor afstandsverkopen heeft hier niets mee te maken, dat gaat alleen op voor levering aan particulieren.

https://www.kvk.nl/advies-en-informatie/internationaal-ondernemen/importeren/voedingssupplementen-importeren/

Stuurt zo'n consulent geen urenstaatje mee bij de factuur?

Op de website na douane NL kun je bladeren in de nomenclatuur. Als je een deel van de code intikt krijg je een boomstructuur te zien met de verdere onderverdelingen.

8 cijferige code bij uitvoer, 10 cijferig (minimaal, kan ook meer zijn) bij invoer. Of de goederencodes kloppen is nog maar de vraag, dat hangt af van de exacte samenstelling. 3004 voor moringa tea lijkt me sowieso verkeerd, die code is voor geneesmiddelen.

Dit is geen overgangsfase, als TS het nu niet goed regelt met zijn afnemers of DHL/DPD is het over een half jaar ook niet opgelost,

Wat heb je met DPD en DHL (laten we PostNL maar even overslaan) dan afgesproken over de invoeraangifte in GB?

Misschien eerst maar eens helder krijgen wat een expediteur eigenlijk allemaal doet?

En een GB VAT-nummer?

Soort e-commerce-achtige zendingen dus, dan snap ik wel dat je klanten afhaken. De Engels kranten hebben volgestaan van consumenten die aan DHL en overige vervoerders extra bedragen moesten afrekenen voordat ze hun bestelling in handen kregen. Dat zijn geen problemen die door DHL en zo veroorzaakt worden maar door onduidelijke/slechte afspraken tussen koper en verkoper. DDP vóór Brexit is iets heel anders dan na Brexit. Als je nu nog DDP wil blijven leveren ben je zelf in GB aansprakelijk voor de invoeraangifte, betaling van (eventuele) invoerrechten en invoer-BTW. Dan heb je zoals @Rik · schreef al minsten eens GB EORI-nummer nodig, en een BTW-nummer en iemand die in GB de invoeraangifte verzorgt.