Ward van der Put

Het werkt alleen als je het doet zoals je het tot nog toe hebt gedaan: je moet andere relevante content voor de geografische locaties tonen, bijvoorbeeld informatie over een bepaalde vestiging. Als je alleen maar een lijst importeert van alle 393 Nederlandse gemeenten plus enkele duizenden deelgemeenten, dorpskernen, enzovoort om daarmee 2.300 verschillende webpagina's te produceren waarin alleen de titel varieert, dan ben je aan het spammen.

Een native app voor Android plus iOS die je ook offline kunt gebruiken begint bij ergens tussen € 3.000 en € 5.000. Daarboven hangt het af van wat er aan ingewikkelde dingen in moeten. Ik zou "veel functies" echter nooit als uitgangspunt nemen. Een goede app doet vooral één ding heel goed. Focus je in het begin op dat wat je app onderscheidend en hopelijk uniek maakt. In het ideale geval bouw je eerst zo snel en goedkoop mogelijk een prototype dat uitsluitend dat ene onderscheidende ding heel goed doet. De rest kun je er dan later nog omheen bouwen.

Hieruit lijkt te blijken dat de developer meer houvast zoekt: misschien is een "tweezijdige" intentieverklaring voor een samenwerking meer op zijn plaats dan enkel en alleen een "eenzijdige" geheimhoudingsverklaring. Maar hij wil wel delen in de winst. Dan zul je daarover toch vroeg of laat afspraken op papier moeten zetten. Wel de lusten maar niet de lasten werkt niet. Ja, dat zou ik doen. Goede app-ideeën worden uiteindelijk namelijk toch altijd gekopieerd. De kunst is vooral voorsprong opbouwen en behouden. Meer dan de helft van de ideeën die mij wordt voorgelegd, blijkt al te bestaan. Of is een paar ton te duur. Of is juridisch onuitvoerbaar. Of er is iets anders mee. Waarmee ik vooral wil zeggen: jouw developer heeft waarschijnlijk ook al vaker van die opgelaten ballonnetjes lek geschoten. Ik denk dat hij er meer zo in zit: eerst zien, dan geloven. Dus laat maar zien.

In het beleidsbesluit Omzetbelasting. Administratieve en factureringsverplichtingen (Belastingdienst/Centrum voor proces- en productontwikkeling, Sector brieven & beleidsbesluiten) van 12 februari 2009, nr. CPP2009/263M, Stcrt. nr. 32, staat de staatssecretaris van Financiën het aanhouden van meerdere nummerreeksen toe, zolang er binnen één reeks maar doorlopend wordt genummerd. Hoewel hierin aparte nummerreeksen per vestiging worden genoemd als voorbeeld, is kennelijk een aparte reeks per boekjaar ook acceptabel.

Starten met 001 is een voor menigeen te volgen logica. Starten met 007 doen de fraudegevoelige wenkbrauwen fronsen waar de eerste 6 facturen zijn gebleven. Dat klinkt logischer dan het is. Als je elk jaar begint met 001, doorbreek je de audit trail: er is niet meer vast te stellen met welk factuurnummer de voorafgaande reeks eindigde. Daardoor kunnen er aan het einde van élk jaar facturen "vergeten” worden. Per saldo is het effect dan hetzelfde: het maakt niet uit of nu de eerste 6 facturen of de laatste 6 facturen vergeten zijn. Dat is alleen te voorkomen als je tot in lengte der dagen één reeks doornummert.

Waarom dan niet een advies van Google volgen en een rel="nofollow" toevoegen? Je kunt dat zelfs afhankelijk maken van technische voorwaarden, bijvoorbeeld van een minimale postcount, van een minimumleeftijd van de gebruikersaccount of van het type content (zoals een column).

Niet per se: als je er een vereniging van maakt, kun je onder voorwaarden gebruikmaken van de vrijstelling voor collectieve belangenbehartiging. Ik ben ook geen belastingexpert, maar het lijkt mij dat gamers die samen een gameserver huren en een en ander ook nog formeel vastleggen in de statuten van hun vereniging daarvoor wel in aanmerking komen. Verder heeft dat natuurlijk weinig met ondernemen te maken. (Mod wink)

Het lijkt een halve waarheid. De bron van dat verhaal is een artikel in de Wall Street Journal uit 2012: bezoekers met een Mac kregen duurdere hotelovernachtigingen voorgeschoteld (omdat zij gemiddeld 20 tot 30 dollar meer besteden), maar voor één bepaalde hotelkamer betaalden Mac- en PC-gebruikers beide evenveel. Een recent Duits onderzoek trof wel een vergelijkbare prijsstrategie aan bij webwinkels, maar daarbij werd vooral onderscheid gemaakt tussen desktop en mobiel. Zo kostte een tv voor smartphone-gebruikers geen € 999 maar ineens € 1.149 en was een muts geen € 3,95 meer maar € 10. Inbellen met je oude Windows 98-pc is zo gek nog niet. ;)

Een vriend van me heeft onlangs een klus die een maat te groot was aangenomen en doorgeschoven. Nu is echter de opdrachtgever failliet, maar moet hij als de hoofdaannemer toch zijn onderaannemers betalen. Jij lijkt me het type ondernemer dat daar beter over nadenkt (en vandaar dat je deze vraag stelt), maar hij moet nu toegeven dat hij zich te veel liet verleiden door de grote opdracht met navenant hoge marge.

Lieuwe, dank voor het doorgeven van het stokje. Mikky, omdat het je verjaardag is, ben ik er vandaag eens goed voor gaan zitten. 1. Wat doet je bedrijf precies? Ik heb vijf verschillende bedrijfsactiviteiten: • ik heb een vertaal- en tekstbureau met dtp-studio; • ik ben uitgever van managementboeken; • ik ben adviseur op het gebied van usability (gebruikersvriendelijkheid); • ik ben eigenaar van een keten van webwinkels; • ik ontwikkel een platform voor e-commerce. Deze mengelmoes rationaliseer ik graag met de idee dat je niet alle eieren in één mandje moet leggen. Maar als ik eerlijk ben, is het meer zo gegroeid over een periode van 25 jaar door zowel kansen als tegenslagen en de keuzen die je daarbij maakt. De synergie zit vooral in wat ik weet, begrijp en beheers. (Dat schreeuwt om een toelichting, maar fastforward vanaf hier gerust door naar vraag 2.) Tijdens mijn studie Bedrijfskunde in Rotterdam heb ik samen met een goede vriend mijn eerste bedrijf opgericht, een wetenschappelijke en educatieve uitgeverij. Ons studentenbedrijfje kwam echter pas echt goed van de grond toen wij voor grote uitgeverijen aan de slag konden: doordat we als een van de eersten een nieuwe technologie hadden omarmd (dtp), konden wij véél sneller en goedkoper boeken produceren. Aanvankelijk deden we dat met het onderwaterscherm van WordPerfect op een 8088; onze grootste investering was een laserprinter met een resolutie van maar liefst 300 dpi voor slechts 5.000 gulden. Later hebben we zo’n beetje elk denkbaar dtp-programma uitgebuit: Ventura, PageMaker, QuarkXPress en InDesign. Die oude laserprinter doet het nog en heeft een ereplaats hier op de studio: er staan 500.000 prints op de teller. Ons bedrijf groeide in de loop der jaren door. Naast de dtp-studio gingen we technische vertalingen doen. Toen we later ook computerboeken gingen schrijven, werden we een “full-service bureau” voor boekproducties. Verdere groei realiseerden we door daarnaast computercursussen te geven. Een van die boekvertalingen bracht me een tweede carrière. Ik mocht de Nederlandse vertaling verzorgen van een standaardwerk van een roemruchte usability-goeroe. Dat boek was een eye opener. En een aha-erlebnis met een: dat wil ik ook! Niet meer in computerboeken uitleggen hoe gebruikers gebrekkige software moeten bedienen. Nee, begin bij de basis: betere software en betere websites bouwen! In de jaren daarop heb ik me bekwaamd tot usabilityprofessional en webdeveloper. Als adviseur mocht ik de hoogtijdagen van de internethausse van dichtbij meemaken — en het barsten van de zeepbel. In de jaren daarna liep, mede door de opkomst van internet, de boekenmarkt gestaag achteruit en sinds “de crisis” is ons marktsegment praktisch dood. Twee van mijn opdrachtgevers (uitgeverijen) gingen failliet en de derde was zo verstandig om er eind 2014 zelf maar een punt achter te zetten. Gelukkig was ik ondertussen in een ander mandje een ander ei aan het uitbroeden. Toen ik in 2008 online een cadeau zocht voor onze zoon, zag ik hoe treurig het was gesteld met Nederlandse webwinkels. Dat kan allemaal beter, dacht ik met een usability-oog. Zo gezegd, zo gedaan en mijn eerste experimentele webwinkel werd in 2009 een feit. Doordat de tijd niet stilstaat en je een groeiend conglomeraat van webwinkels anno 2015-2016 niet draaiende kunt houden met een codebasis uit 2008, ben ik vorig jaar begonnen met het ontwikkelen van mijn eigen webwinkelsoftware. Ik kan daar fijn mijn ei in kwijt: veel van wat ik kan en weet op het gebied van usability, webdevelopment en e-commerce krijgt daarin een plaats. We hopen de eerste bèta begin volgend jaar uit te brengen. 2. Wat betekent innovatief zijn voor je, en waar onderscheid je je in van anderen? Innovatief zijn betekent voor mij de dingen anders én beter doen. En die twee zijn beide noodzakelijke voorwaarden. Alleen anders zijn is niet genoeg, want dan ben je in het gunstigste geval opvallend en meestal alleen maar vreemd. Alleen beter zijn is ook niet genoeg, want dan doe je uiteindelijk toch vooral meer van hetzelfde. Nee, het moet samengaan: anders én beter. Omdat ik tegenwoordig vooral veel programmeer, vertaalt zich dit voor mijzelf in het schrijven van slimme software. Ik heb een bijzondere belangstelling voor kunstmatige intelligentie en big data, en wordt vrolijk als de code van een algoritme zich laat lezen als een mooi gedicht. Niet altijd verstandig, maar ik kan gerust een uur knutselen aan een micro-optimalisatie die iets een paar milliseconden sneller maakt. 3. Welk boek, film of welk televisieprogramma kun je iedereen aanraden? Mag dat een YouTube-video zijn? Volgens mij kan iedere ondernemer namelijk minstens met één goed advies vinden in de twaalf lessen die Guy Kawasaki van Steve Jobs leerde: 4. Hoe ben je enthousiast betrokken geraakt bij Higherlevel.nl? Net zoals Lieuwe ben ik bij Higherlevel betrokken geraakt via verwijzingen op het Webwinkelforum, onder andere dankzij Wouter Hol. Hoewel ik het Webwinkelforum een warm hart toedraag (en dat ook actief met de hoogste 5000+-postcount), is Higherlevel voor bepaalde ondernemersvraagstukken een fijner podium. Dat geldt, vind ik, in ruimere zin voor elke sterke community: een goed bewaakte focus op bepaalde thema’s is erg belangrijk. Om die reden ben ik als PHP-ontwikkelaar actief op PHPhulp, ook als moderator. Voor een PHP-vraag ga je niet naar Higherlevel of het Webwinkelforum, maar naar het PHP-forum. (Wat mij betreft zou het trouwens op Higherlevel ook wat minder vaak over WordPress mogen gaan, maar dat terzijde.) Samen met enkele bevriende webwinkeliers en adviseurs in e-commerce hebben we onlangs een Webwinkelcommunity opgestart. In een tijd waarin je alles maar moet delen door het op social media of in je blog te plempen, doen we daar parallel iets dat wij kennelijk soms missen: met een streng voordeurbeleid een gemeenschap van gelijkgestemde vakmensen opbouwen, onder andere met een forum dat compleet van de Google-radar is, zodat geen probleem en geen oplossing onbesproken hoeft te blijven. 5. Wat is de reden waarom je zoveel advies geeft op forums zoals deze en vooral ook het webwinkelforum? Dat heeft deels te maken met mijn studie Bedrijfskunde: het kost me weinig moeite om een breed scala aan vragen of problemen op te pakken. Dat is kenmerkend voor de Rotterdamse variant van Bedrijfskunde: problemen zijn er om opgelost te worden, niet om rapporten over te schrijven. Een goed bedrijfskundige is altijd een generalist die van veel dingen wat weet, maar vooral ook weet welke specialist van specifieke dingen méér weet. Je krijgt meer, op forums en in het leven, als je zelf geeft. De uitdrukking ‘geven en nemen’ vind ik stupide; het is geven en krijgen. Mensen die het langer volhouden op een forum, maken daarin vaak een persoonlijke of professionele ontwikkeling door: van meelezer via vraagsteller naar antwoordgever of opdrachtgever. Die ontwikkeling heb ik zelf zo vooral ervaren op het Webwinkelforum: van usabilityprofessional met een experimentele webwinkel-erbij tot professional in e-commerce. Meer praktisch heeft dat met mijn dagindeling te maken. Ik begin meestal vroeg tussen 5:00 en 6:00 uur, zodat ik er ’s middags rond 15:00 uur een werkdag op heb zitten en dingen kan doen die ik leuk of belangrijk vind. Vroeger was dat zorgen voor onze drie kinderen (ik heb een kantoor aan huis), maar nu ze verstandige, zelfredzame tieners zijn geworden, heb ik meer tijd voor mezelf en voor anderen. Aan welk lid van Higherlevel moeten we de volgende serie "Vijf vragen" stellen, en welke vraag zou je hem of haar zelf willen stellen? Graag geef ik het stokje door aan prinsrachid, maar ik durf het bijna niet te vragen… Wie ben jij?

Uren die je maakt in de voorbereidingsfase (en ook kosten), tellen mee. Alleen: je moet ook met een urenadministratie kunnen aantonen dat je die uren inderdaad hebt gemaakt. Heb je je uren bijgehouden?

Welnee, joh! ;) Eens, dat is een verkeerde inschatting. Veel belangrijker is dat je twee dingen goed doet: (a) de taal van de content doorgeven in HTTP en HTML, en (b) met het linktype rel="alternate" verwijzen naar de versie van de huidige pagina in een andere taal. Ook bij twee domeinen kunnen die dingen verkeerd gaan. De ins & outs van de genoemde WordPress plugins ken ik niet, maar je zou mogen verwachten dat in één meertalige omgeving hiermee beter rekening is gehouden dan in twee gescheiden ééntalige omgevingen.

Daar kan ik me uiteraard wel wat bij voorstellen, maar ik bedoel vooral: een goed concept blijft overeind staan als je het in eerste instantie slechts NewCo of Acme noemt.

Dat gevaar verdwijnt niet door de domeinnaam niet te registreren: zolang je zelf een domeinnaam niet registreert, kan een ander de domeinnaam altijd opzettelijk of toevallig registreren. Uitsluitend de domeinnaam wél registreren neemt dat gevaar weg. Meer in het algemeen denk ik overigens dat je er anders in moet zitten: als het slagen van een nieuwe onderneming vooral van de naam afhankelijk is, is dat een flinterdunne propositie.

Dat kan bijvoorbeeld ook met de Polylang plugin. How to Easily Create a Multilingual WordPress Site

Is dat inclusief of exclusief de automatiseringskosten van het UWV? ;)

Als je hetzelfde werk blijft doen, zal deze constructie al gauw als een voortzetting van het dienstverband worden beschouwd. Let er verder op dat bij een ontslag met wederzijds goedvinden het UWV aan de hand van de vaststellingsovereenkomst zal beoordelen of je recht hebt op een (aanvullende) uitkering. Het is fijn dat je die 2 dagen wellicht zelf kunt opvangen met ander werk, maar doe niet te snel vrijwillig afstand van je rechten. Daarnaast wil je een fatsoenlijke overeenkomst van opdracht met voldoende zekerheden hebben voor de 2 dagen die je zijn toegezegd — juist bij een onderneming waar het financieel niet meer goed gaat. Over de constructie plus beide overeenkomsten zou ik me laten adviseren door een advocaat of jurist die is gespecialiseerd in arbeidsrecht.

Het matchen van vraag en aanbod — waarbij de match tot uitdrukking komt in een prijs — is inderdaad een wezenlijk kenmerk van een marktplaats. In welk opzicht zou het platform dat je voor ogen hebt dan anders of beter moeten zijn? Volgens mij hoeft ruilen niet altijd met een perfecte match in ruilverhoudingen: je kunt immers ook "ongelijk oversteken" met bijvoorbeeld een korting op je reguliere uurtarief.

Als je googelt op bartering of swishing, vind je inderdaad verschillende platforms voor allerlei vormen van ruilhandel, van een huizenruil tot en met het ruilen van professionele services, bijvoorbeeld SwapRight.com en U-Exchange. Of die platforms ook "goed" zijn, is dan een tweede vraag.

Strikt genomen is het geen link farm omdat de meeste links een rel="nofollow" hebben (en dan komt er geen link juice uit). Maar ik denk dat je hier wel raakt aan een zwaarwegende reden voor een penalty. De hoofdmoot van de homepage zijn de tien afbeeldingen van 300 × 300 pixels van de bed & breakfasts, maar die hebben allemaal een affiliate link (meestal naar Zanox voor Booking.com). Een overdaad aan affiliate links kan spammy zijn, al helemaal als dat vrijwel de enige content is. Daaronder wordt in tekst aan keyword stuffing gedaan; soms werkt dat, maar soms werkt het averechts. Wat Googlebot (of iemand bij Google) ziet, is een grote reclamezuil met paid adds die is opgeleukt met zoekwoorden die geen ander bestaansrecht hebben dan traffic naar die reclame dirigeren. Het verbaast mij dat de andere sites met dezelfde opbouw niet ook een penalty hebben, maar wat niet is, kan nog komen.

StatLine van het CBS bevat enorm veel nuttige informatie voor ondernemers — alleen moet je een universitaire opleiding met een flinke dosis statistiek of een cursus ‘Draaitabellen in Excel voor gevorderden’ hebben gevolgd als je die fatsoenlijk wilt kunnen gebruiken. Dat het CBS en het Ministerie van Economische Zaken de handen nu ineen slaan om die informatie te ontsluiten via een MKB-StatLine Dashboard speciaal voor MKB-ondernemers en -bedrijven, vind ik erg positief. Aangezien je niets hebt aan data maar alleen wat aan de informatie die je daaruit kunt afleiden, is duiding en interpretatie daarbij eveneens erg belangrijk; ook daarin voorziet dit nieuwe instrument met feiten en cijfers. Of het daarmee een “platform” genoemd kan worden, is misschien discutabel, maar het is wel een nuttig nieuw informatiekanaal.

Voor dit type onderzoek kun je Google Trends gebruiken. (In de link heb ik voor het voorbeeld maar even het zoekwoord exporteren meegenomen, omdat het zoekvolume op transport Kaapstad en expediteur Kaapstad inderdaad erg laag is.)

Bron

De karakterset van Verdana bevat nog geen ironieteken.