shoptillyoudrop

Ik ben geen jurist, maar: Vennoten zijn hoofdelijk aansprakelijk voor zakelijke schulden van de VOF. Ik zou niet weten waarom een pensioen of de AOW een uitzondering zou zijn wanneer een schuldeiser één van de vennoten zou aanspreken. Maar ik ben dus geen jurist...

De VOF houdt op te bestaan wanneer jij (of je vennoot) uittreedt. Dan moeten jullie een slotbalans (laten) opmaken. Daaruit blijkt dan ook hoe groot het kapitaalaandeel van de beide vennoten is. Op het moment van staken dus. Vaak zal de VOF op dat moment niet alleen liquide middelen hebben, maar ook andere bezittingen (denk aan vorderingen op klanten, apparatuur e.d.). Daar zullen de vennoten dan een afspraak over moeten maken (wie krijgt wat enz. dus). Uiteraard kan jij met je vennoot (desnoods met een "nieuwe vennoot/vervanger") afspreken dat jij alles achterlaat qua bezittingen, wanneer je een X bedrag ontvangt.

Ik vind alles natuurlijk geweldig en prima en zo... Maar wat heeft "WW voor werknemers" en de precieze definities die UWV daarvoor hanteert om een uitkering te verstrekken nou met een ondernemersforum zoals HL, gericht op "ondernemerschap en innovatie", te maken? Maar misschien begrijp ik de strekking van HL niet helemaal, dat kan natuurlijk ook.

Typisch een (klassiek) geval van "kip & ei": - Als je geen aanbiedingen in je database hebt, is niemand geïnteresseerd. - Als niemand geïnteresseerd is, krijg je geen aanbiedingen om in je database te stoppen. Hoe wil je met dit probleem (dat heel kostbaar is om op te lossen!) omgaan?

Royalty-opbrengsten (van derden) bij de dochter? Uiteraard worden die met VPB belast (bij de dochter).

Valt toch weinig nuttigs over te zeggen eigenlijk: Een CV kan best wel interessant zijn. Maar als je huidige vennoot dat niet wil, dan houdt het op lijkt mij. En met een eenmanszaak van de (straks) ex-vennoot moet je wel het nodige vastleggen.

Dividend aan de moeder is inderdaad onbelast (voor de VPB). En dus niet aftrekbaar bij de dochter (voor de VPB). Zoals ik al schreef: basisprincipe van (o.a.) VPB in NL.

Ja, ik weet natuurlijk ook niet wat jij allemaal leest. Maar ik vermoed in deze dat het over 'internationale zaken' gaat. Want als in NL de 'dochter' aan de 'moeder' van alles betaalt, dan is het: - Of aftrekbaar bij de dochter en belast bij de moeder. - Of niet aftrekbaar bij de dochter en onbelast bij de moeder. Dat is een beetje het basisprincipe voor de VPB (en ook voor andere belastingen!) hier in Nederland.

"If it sounds too good to be true it probably is". Dat is een gezegde. En niet voor niets: Soms heb je internationaal gezien allerlei verschillende wetten waar je 'gebruik van' kan maken wanneer je groot en internationaal bent. Bijvoorbeeld het een is in land A belast en in land B onbelast enz. Dat is (uiteraard) niet het geval in Nederland: Hier is alles of belast, of onbelast. Ongeacht of je een 'holding' bent, of een 'dochter, een 'werkmaatschappij' of wat dan ook.

Wat bedoel je daar precies mee? Als je investering slechts die 15.000 van je spaargeld is geweest (als dat geld dus gebruikt zou zijn om bedrijfsmiddelen voor te kopen!), dan heb je misschien een aftrekpost in het verleden gehad van zo'n 5.000 euro. En daar dan ergens tussen de 1.000 en 2.000 op bespaard (qua belastingen). Dus enkele honderden euro's verspreid over 5 jaar. En nu moet je dan misschien weer enkele honderden euro's daarvan 'terugbetalen' op je aangifte(n). Daar kan je toch niet wakker van liggen? Of begrijp ik je verhaal misschien niet... (Volgens mij is dit niet echt een issue in deze dus.)

Je kan geen 2-3.000,- euro per jaar investeren om een kwart miljoen te verdienen...? Ja, dat is dan een dilemma natuurlijk. Overigens zal het misschien iets goedkoper zijn om dit als BV te doen (want dan ben je geen belasting in box 3 verschuldigd), althans tijdelijk. Want wanneer je het gaat verzilveren allemaal dan ben je weer een hoop kwijt qua belastingen (zo rond de helft, zou ik denken). Ik zou zeggen: spaar nou een paar duizend per jaar (of leen het!) en doe dit als privépersoon.

Gefeliciteerd!!! Want 4,9% van 5 miljoen is nog altijd (bijna) 250.000 euro. Elk jaar, belastingvrij (nou... misschien zou je eigenlijk in box 3 belasting verschuldigd worden, maar dat is dan toch peanuts hier mee vergeleken). Als het bedrijf dan inderdaad elk jaar 5 miljoen meer waard wordt. Ik weet natuurlijk niet hoe dit allemaal in de loonheffingen verwerkt wordt, maar als je dit zomaar als minderheidsaandeelhouder zou krijgen (goede baas trouwens!) dan zou ik daar lekker privé van genieten.

Wanner je (als adviseur) medepleger van een vergrijp bent, dan kan er inderdaad een vergrijpboete opgelegd worden. Dus het is niet heel handig om te helpen frauderen.

Wat ik persoonlijk nogal intrigerend vind in dit (een tikkeltje warrige, vind ik dan) verhaal is dit: Stel dat het nou te 'bewijzen' valt dat #2 geld aan #1 verschuldigd is... (Lijkt mij overigens niet zo heel waarschijnlijk, maar wie weet.) Kennelijk kan (en wil) #2 helemaal niet betalen. Wat gaat #1 dan doen eigenlijk? Schijnt ook binnen de familiesfeer te liggen allemaal. Voer voor 'Het Familiediner' van EO of zoiets dan!

Ik had geschreven: Een VOF tussen jou en de BV...

1. Jawel. 2. Vind je dit zo 'buitengewoon' dan? Ik zou het (denk ik, maar ik ken je cijfers verder niet) gewoon in mindering brengen op de reiskosten. 3. Jazeker. 4. Alle verschillen (die je niet kan verklaren!) kunnen een probleem zijn. Want dan kloppen je gegevens blijkbaar niet. En waarom zouden dan juist de cijfers bij de activa niet foutief kunnen zijn?

Ik zou denken dat een VOF (vennootschap onder firma) tussen jou (als ondernemer) en de BV de meest aangewezen constructie is. Wel met een dichtgetimmerde VOF overeenkomst natuurlijk. Vergeet dan vooral niet te omschrijven hoe het zit met de rechten van het ontwikkelde product!

Soms kunnen dingen 'rammelen' zonder verdere gevolgen. Als ik (ik heb ook een BV) naar een ander land zou emigreren, dan zou ik ook mijn BV daar registreren. Hoe dat werkt in 'bureaucratisch Italië' zou ik verder niet weten. Maar inderdaad: Het is niet de bedoeling dat een BV hier in Nederland ingeschreven staat slechts omdat de oprichter ooit hier woonde. De feitelijke situatie is bepalend. Alleen een postbus (of zoiets) hier in NL is niet genoeg formeel gesproken.

Met alle respect: Dat betwijfel ik lichtjes, omdat een rechtspersoon (fiscaal gezien) geacht wordt gevestigd te zijn daar waar de leiding zetelt. En dat is kennelijk niet in NL. Wat is een "account" trouwens? Bedoel je een accountant? Dan moet hij/zij (uitstekend als die is) toch alles over jouw situatie weten en de consequenties hiervan, lijkt mij dan. Ik vind je verhaal 'rammelen' (met alle mogelijke gevolgen van dien).

Heb je dan een vaste inrichting in Nederland (een kantoor bijvoorbeeld)? Want anders denk ik eigenlijk dat ook je BV in Italië gevestigd is formeel gesproken, ook heb je de verhuizing misschien nooit doorgegeven.

Dit is ook een intracommunautaire levering. Omdat de goederen binnen de EU blijven. De afnemer in Zwitserland verricht in Duitsland een intracommunautaire verwerving en is daarvoor Duitse BTW verschuldigd. 'De Zwitser' heeft dus een Duits BTW nummer nodig, maar dat zal ook wel het geval zijn neem ik aan. Dat nummer moeten zij aan jou opgeven.

Ik kan mij goed voorstellen dat er soms verwarring hierover ontstaat. Voor 'gewone' diensten (zoals bijvoorbeeld die van jou - dat betekent dan dat er géén aparte regeling is voor dat type diensten!) is er een verschil of de afnemer consument of ondernemer is wanneer deze (de afnemer dus) buiten de EU gevestigd is. Klinkt gek misschien (is het ook wel een beetje, vind ik...), maar als het om B2C ("Business-To-Consumer") gaat dan moet je dus wel BTW berekenen óók aan de niet-EU klant. Misschien leuk om aan te halen: Was de klant ondernemer geweest (gevestigd buiten de EU!) dan hoef je dan weer geen BTW te berekenen (misschien wel een soort belasting in het land van de afnemer trouwens, maar dat terzijde). En hoe weet jij dan of de klant wel/niet ondernemer is, wanneer deze uit Rusland of de USA komt, zou je dan denken...? Nou, dat heet dan weer: "Wanneer de dienstverrichter (jij dus!) zich er voldoende van heeft verzekerd dat zijn afnemer een ondernemer is". Want dan wordt de dienst (B2B in dat geval!) geacht om plaats te vinden in het land van de afnemer. Dat dus in tegenstelling tot een B2C transactie, want daar is het in het land van de dienstverrichter. Persoonlijk denk ik dat ik als fotograaf gewoon alles met BTW zou berekenen, eerlijk gezegd... Of je moet 'gaan' voor de internationale markt natuurlijk.

Je moet inderdaad 21% BTW berekenen. Omdat dit een B2C dienst is en jij hier in NL gevestigd bent. (Zo'n formulier ken ik verder niet - lijkt mij sterk dat het bestaat, maar zoek anders op de site van de belastingdienst)

Afboeken, bijvoorbeeld. Maar of dat zomaar kan fiscaal gezien is misschien een tweede. Want je verschuift dan wel winst van het ene land naar het andere, binnen het concern. Anders kan misschien de moedermaatschappij de vordering overnemen?

Het is überhaupt nooit mogelijk om een investering "terug te vragen" of deze "af te trekken". Wat wél mogelijk is, is investeringsaftrek te gebruiken mits men aan de voorwaarden voldoet. En dat kan ook als de winst negatief is (verlies dus). Investeringsaftrek wordt berekend op basis van de gemaakte investering. Maar: mocht je nooit winst maken, dan kan de fiscus (achteraf) vinden dat er eigenlijk nooit een onderneming was. En dan kunnen alle aftrekposten in verband met je 'onderneming' komen te vervallen, dus ook de investeringsaftrek.