Zelfstandig na je studie: is dat wel slim?

[TwaBla]

 

Regelmatig kom ik bedrijven tegen die door enthousiaste studenten begonnen zijn. Is dat nou wel de slimste route? Is het niet veel beter om eerst een paar jaar te werken bij een bedrijf of bureau dat reeds actief is in de sector waar je wil starten? Zo doe je immers (op andermans kosten) ervaring op met de werkwijze in die sector, leg je nuttige contacten en leer je je concurrentie van binnenuit kennen.

 

Dit is een voorzet voor discussie. ;D

[Edward]

In je eigen bedrijf of als loonslaaf, specialiseren kan altijd nog en is een continue proces.

 

Om iets meer terug richting de oorspronkelijk stelling te gaan: binnen je eigen bedrijf na je studie jezelf specialiseren? Dat is nou precies het punt waar ik denk dat het bij dit soort bedrijven mis gaat (en dit denk TwaLevel volgens mij ook). Jezelf specialiseren op wat? Hoe weet je wat belangrijk is? Klanten vertellen het je niet (die verwachten dat jij het hun vertelt), een netwerk om eens mee te babbelen heb je niet (ja, je collega (ex-)studenten die ook geen flauw benul hebben waar ze mee bezig zijn de eerste tijd) en je collegae binnen je bedrijf ook niet (want dat zijn of ook ex-studenten of vrijwilligers, want zonder extern geld kun je na je studie niet zomaar even iemand in dienst nemen die jou gaat vertellen hoe het moet).

Maar ik ken juist genoeg mensen, ook op deelnemers aan HL, die door zelfstudie op basis van vragen van klanten zich verder specialiseren en zaken waar ze niet bekend mee zijn uitzoeken. Het vereist alleen lef en een goede ondernemersgeest. Niet in de verkeerde zin! De klant mag nooit de dupe worden, maar in goed overleg kun je ver komen.

 

Ik deel je mening dat starten bij een baas een goede start is, maar wacht ook weer niet te lang met de overstap want dan kan deze wel eens moeilijk worden.

 

 

[Alef Arendsen]

Maar ik ken juist genoeg mensen, ook op deelnemers aan HL, die door zelfstudie op basis van vragen van klanten zich verder specialiseren en zaken waar ze niet bekend mee zijn uitzoeken. Het vereist alleen lef en een goede ondernemersgeest. Niet in de verkeerde zin! De klant mag nooit de dupe worden, maar in goed overleg kun je ver komen.

Het zal ook best wel kunnen denk ik. Het zal ook wel een beetje liggen aan het vak waar je in zit. In bepaalde omgevingen zal het gemakkelijker zijn dan andere. Even een klein voorbeeld: in team-verband werken aan een project werken wat moet resulteren in een applicatie kun je niet uit een boekje leren ben ik van mening. Als je dat (het programmeren van zo'n app) in je eentje afkunt en daarop je bedrijf wil baseren kan het natuurlijk best (een stukje code intypen blijft een stukje code intypen en dat kun je prima uit een boek leren). Het blijft echter handig om mensen in de buurt te hebben die het al eens gezien hebben (die jij dan weer -opbouwend- kan bekritiseren, waarna een betere aanpak onstaat, etcetera, etcetera).

 

Ik deel je mening dat starten bij een baas een goede start is, maar wacht ook weer niet te lang met de overstap want dan kan deze wel eens moeilijk worden.

Helemaal mee eens!!!

 

 

Hee euhhh, wij zijn het wel een beetje eens geloof ik. Maar waar zijn de mensen die vinden dat starten na je studie ideaal is! Ik wil hun mening wel eens horen!

[Ronald Kleverlaan]

Een beroepsopleiding is (het woord zegt het al) geen ondernemersopleiding. Misschien zou er nog zoiets ingericht kunnen worden als een ondernemersnascholing voor mensen met HBO of MBO.

 

Om hierop terug te komen, ik vind het uberhaupt erg belangrijk dat er algemene ondernemingsvaardigheden en presentaties van ondernemers worden gegeven op onderwijsinstellingen en naar mijn idee kun je daar niet vroeg genoeg mee beginnen. Maar ik denk dat dit een andere discussie is, zullen we het hier bij de oorspronkelijke vraag houden?

 

Ronald

[Ronald Kleverlaan]

Ho ho, ik heb niet aangegeven dat direct starten vanaf school het beste is. Als ik met potentiele starters praat dan vertel ik ze eerst dat het echt er nuttig kan zijn om zelf ervaring op te doen binnen een ander bedrijf. Volgens mij is nog steeds de meest ideale situatie om pas een bedrijf op te starten rond je 30-35 ste wanneer je redelijk wat ervaring hebt opgedaan en een goed netwerk hebt opgebouwd. Dan is de kan op succes het grootste.

 

Ik wilde alleen aangeven dat er altijd jonge ondernemers zijn die tegen destroom in zullen roeien en ondanks alle problemen die dit met zich meebrengt (werken voor kleine klantjes, laag salaris, veel onzekerheid, etc) dit toch prefereren boven een 9-5 baan (al dan niet binnen een hierarchische bedrijfsstructuur).

 

Ronald

[H.]

Wow... wat een filtsende discussie ineens :)

 

ik heb pagina 1 nu zo'n beetje doorgenomen en het eerste deel van de discussie deed me denken aan een artikel wat ik onlangs heb gelezen. Het gaat over het aanleren van bepaalde dingen door van anderen te leren, zonder het zelf ondervonden te hebben.

 

De vraag waar het zo'n beetje om draait (ook in het begin van deze discussie dus) komt erop neer, of het nou beter is om zelf bepaalde dingen te ondervinden of mee te maken dat anderen ze ondervinden en er dan van leren.

 

Volgens mij zijn het toch 2 verschillende situaties. In het ene geval (meteen starten en alles ondervinden) gaat het om je eigen klantenbestand/financieën/goodwil/inzet/etc. en in het andere geval (afkijken van een werkgever) gaat het om zijn middellen en ervaar je het waarschijnlijk heel anders, omdat je er minder gevoel bij hebt.

[R.I.P. - Benm]

Je krijgt als groene starter doorgaans alleen maar kleine klantjes, geen opdrachtgevers die echt eisen stellen. Ervaren opdrachtgevers zien immers direcr dat je vers van de schoolbanken komt. Met een beetje pech blijf je zo altijd aan de onderkant van de markt klungelen. Terwijl die tijd zo goed besteed zou zijn wanneer er aan je opleiding nog een paar jaar leerschool in praktijk vastgeplakt was. Zo kom je ook professioneel een beetje op niveau.

 

Maar die paar jaar hands-on ervaring als ondernemer, zelfs met beperkt succes, zijn toch eigenlijk de beste leerschool die je kunt hebben?

 

Natuurlijk is het belangrijk je vak goed te verstaan, maar voor succes als ondernemer denk ik dat het minstens zo belangrijk is dat je leert hoe je moet ondernemen. Daarbij gaat het bijvoorbeeld om het verkrijgen van klanten, je omgang ermee, de administratieve kant van zaken, en ga zo maar door.

 

Dat zijn allemaal essentiele zaken voor een succesvol bedrijf, die je - voor zover ik weet - bij vrijwel geen enkele opleiding kunt meekrijgen. Wanneer je in loondienst werkt zal het weinig beter zijn, omdat je ook dan meestal niet heel nauw betrokken bent bij dat soort processen. Voor mijn gevoel levert een jaar zelf 'prutsen' meer ondernemersvaardigheden op dan een paar jaar in loondienst je vak uitoefenen.

 

 

[bratpack]

Er zijn legio voorbeelden van "professionals" die na 15 jaar kantoorklerkenwerk voor zichzelf zijn begonnen, het niet aankonden om op eigen benen te staan en tot hun VUT weer kantoorklerkenwerk gaan doen. Er zijn ook genoeg voorbeelden van studenten die voor zichzelf beginnen en er niets van bakken.

 

Ik kreeg op een of ander moment de natuurlijke drang om voor mezelf te beginnen, heb dat gedaan en het bevalt prima. En een slimme opdrachtgever c.q. zakenman kan zelf het kaf wel van het koren scheiden, of je nou 20 of 52 bent.

[Carolien]

Als starter en net afgestudeerde student moet ik natuurlijk even reageren. De discussie is mij niet onbekend, ik heb er zelf ook mee geworsteld.. eerst werken of toch 'gewoon' beginnen.

Ik heb altijd geroepen dat je voor bijvoorbeeld het beroep 'consultant' grijze haren moet hebben. Ik heb geen grijze haren en besef dat. En ik denk dat daar de catch zit.

Zolang je weet wat je wel en niet hebt, wat je wel en niet kunt en hoe je wel of niet overkomt ben je al op de helft. Ik heb een 'coach en partner' met de nodige grijze haren (hij is nog mijn vader ook! ;)). Op deze manier combineer ik mijn enthousiasme, energie en up to date theoretische kennis met ervaring, marktkennis, charisma enz. Voor mij persoonlijk werkt dit uitstekend. :D

[Gast Martijn]

Ik heb voorlopig maar voor de gulden middenweg gekozen. In de avonduren en het weekend mijn eigen bedrijfje en overdag werken in loondienst. En dan ook nog tijd proberen vrij te maken voor m'n vriendin en vrienden :-\.

 

 

[bratpack]

Ik zal het je nu alvast verklappen: als je echt wilt gaat het je lukken. Waarom een ander wel en jij niet?

 

Succes alvast!

[WelleKe]

Ik wilde alleen aangeven dat er altijd jonge ondernemers zijn die tegen destroom in zullen roeien en ondanks alle problemen die dit met zich meebrengt (werken voor kleine klantjes, laag salaris, veel onzekerheid, etc) dit toch prefereren boven een 9-5 baan (al dan niet binnen een hierarchische bedrijfsstructuur).

 

Hey dat ben ik, dacht ik bij het lezen van dit gedeelte. Veel mensen hebben me het van te voren gezegd, een aantal zegt het nog altijd; waarom heb je eerst niet ervaring opgedaan in het bedrijfsleven.? Sja eigenwijs misschien. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet leer van de wijze waarop andere bedrijven hun zaken aanpakken.

 

Je verliest offerterondes, je krijgt problemen met klanten die je wijzen op je manier van handelen EN JE PAST JE ER OP AAN! Ja het kost mij persoonlijk geld op dat moment, maar ach ik heb er wel de vrijheid voor terug om het te doen op de wijze waarop ik denk dat het handig is.

 

Natuurlijk is het gemakkelijker om de fijne kneepje te leren van een collega en als ik zie wat voor kritische kijk Twalevel heeft voel ik me soms ook echt een groen jongetje. Maar dat is voor mij een uitdaging (misschien dat ik daarom zo vaak discussies heb met Twalevel?). Ik wil er zelf van leren, ik wil mezelf verbeteren en ik heb het idee dat ik dat beter kan doen wanneer ik als zelfstandige opereer.

 

Maar wellicht is de hang naar het -gemakkelijke- geld straks wel groter en stap ik alsnog over naar het loonslaaf zijn, ik sluit het niet uit. Maar ik weet wel zeker dat ik ondernemer zal blijven.

 

Terug naar de oorspronkelijk stelling; is het ideaal. Zoals al door meerderen gezegd, dit is afhankelijk van de situatie, van meerdere factoren. Ten eerste is het afhankelijk van het soort persoon denk ik. Ten tweede is het afhankelijk van de marktsituatie. Als je een markt hebt die zich nu begint te ontwikkelen kun je wellicht beter al instappen. Je leert dan samen met de markt. Doe je dat niet bestaat het risico dat wanneer je persoonlijk hebt geleerd de markt inmiddels al zo geevolueerd is dat je de grootste groei hebt gemist en een moeilijke ingang hebt.

 

Je moet er niet te lang bij stil staan, je moet het gewoon doen! En dan maakt het niet uit welke keuze je hebt gemaakt, gaande weg kom je ervanzelf achter wat het beste bij je past, waar jij je het lekkerste in voelt.

 

En op dit moment, 4 jaar na de start voel ik me op mijn 24e erg prettig ;)

[Persoon]

Zoals de meeste hier inmiddels weten, ben ik ook direct na mijn opleiding begonnen met TrainingTime. Het ondernemingsplan was tevens mijn afstudeeropdracht. Nu, een aantal maanden later, kan ik iedereen vertellen dat er onderwerpen in het ondernemingsplan waren die school goedkeurde, maar totaal fout waren. De aansluiting met de praktijk was er gewoon niet...

 

De laatste maanden heb ik ook veel meer geleerd als de laatste jaren op school. Niet dat de schooljaren overbodig waren, maar dat was gewoon anders. De praktijk van een ondernemer is totaal verschillend en zeker met de verantwoordelijkheden erbij is het best zwaar.

 

Zou ik willen ruilen voor een baan bij een werkgever? Nee, dat niet. Blijkt mijn idee of de ingeslagen weg niet te werken, dan stop ik ermee. Ga ik alsnog ervaring opdoen bij een werkgever en heb in ieder geval de wetenschap dat ik het geprobeerd heb. Na een aantal jaar zal het wel weer gaan kriebelen en begint het weer opnieuw.

 

Laten we het eens omdraaien. Iemand komt van school en gaat direct werken. Op zijn dertigste heeft hij voldoende ervaring (denkt hij) en gaat voor zichzelf beginnen.Een ander iemand gaat direct voor zichzelf beginnen en leert hiermee heel veel (tegen een hoge prijs). Uiteindelijk zal deze beste man ook dertig worden en wie heeft er dan meer relevante kennis voor de ondernemer? Ik denk de starter die na zijn opleiding in het diepe sprong...

 

Uiteraard heeft hij veel leergeld betaald en de vraag is wat meer had opgeleverd, maar wil iedereen die prijs betalen voor het inleveren van "een wereldbaan als ondernemer"?

 

Persoon

[TwaBla]

Het lijkt me logisch dat je typische ondernemersvaardigheden het beste leert door in het diepe te springen. Mij gaat het echter om die andere zaken, zoals kennis van de sector, kennis van je vak en behandeling van klanten.

 

Op school krijg je doorgaans niet de laatste en de beste kennis. Scholen werken met common knowledge, met kennis die in praktijk beproefd is. In het vak zelf vind je bedrijven die daar jaren op vooruit loopt. Als ambitieuze afgestudeerde kun je je schoolkennis gaan uitventen, maar toch begin je met een achterstand. Ik zie teveel starters op een te laag niveau blijven hangen, gewoon door gebrekkige praktijkkennis. Zelfs als je van plan bent om voor jezelf te beginnen, dan is het een goede investering om eerst een jaartje of zo mee te lopen in een bedrijf dat in jouw sector zeer goed bezig is. Daar haal je echte praktijkkennis vandaan en doe je concrete ideeën en handige contacten op voor je eigen startup. Maar dan moet je niet suffig op een achterkantoortje blijven zitten natuurlijk.

 

Zie het als de stap in hink-stap-sprong!

[R.I.P. - Benm]

Maar dan moet je natuurlijk wel binnen zien te komen bij zo'n vooruitstrevend bedrijf. Ik kan me voorstellen dat dat in veel sectoren ook erg bewerkelijk is.

[Paul06]

Ik ga waarschijnlijk voor mijzelf beginnen. Daarnaast hou ik een parttime dienstverband aan. Ik ben nu nog jong en heb nog alle mogelijkheden. Ik ben ontzettend ambitieus en denk met mijn eigen bedrijf meer voldoening te krijgen als in loondienst. Ook moet je vaak in het bedrijf onder aan de ladder beginnen. Daar heb ik minder voldoening van.

[Pim de Bokx]

Het lijkt mij duidelijk dat je zo'n vraag niet éénduidig kan beantwoorden. Er zijn mensen, zoals ik, die al vóór hun studie gaan ondernemen. Naast mijn derde bedrijf deed ik mijn tweede studie; bedrijfskunde. Waar het op neer komt is hoe je leert, hoe je jezelf motiveert, wat je ambieert, etc. Als je slim bent ga je helemaal niet studeren! Hoe eerder je begint als ondernemer, hoe groter de kans dat je een succesvol bedrijf opbouwt, statistisch gezien dan. Welke studie deden topondernemers als Van der Most, Van Breukhoven enzo? Sommigen maakten niet eens de lagere school af! Ondernemen heeft ook veel meer met doen en met 'boeren' slimheid te maken dan slimheid die je met een studie opdoet.

 

Maar dan heb je natuurlijk ook mensen die pas na een studie en 10 jaar ervaring zelfstandig gaan opereren. Maar hoeveel van hen worden echt ondernemer? Gaan ze een bedrijf opbouwen of een zelfstandige praktijk? Hoe is Bill Gates begonnen? Werken bij IBM en ondertussen in zijn garage klussen? Hoe is Anton Philips begonnen?

 

Eigenlijk is het niet belangrijk hoe je begint, als je maar begint en dóórzet! Netzolang tot het werkt zoals je het wilt.

[Particularia]

 

Regelmatig kom ik bedrijven tegen die door enthousiaste studenten begonnen zijn. Is dat nou wel de slimste route?

 

belangrijkste bij ondernemen is psychologie, nl. doorzettingsvermogen en mensenkennis. Pas afgestudeerden bezitten doorgaans beiden niet.

Tenzij ze een goede coach hebben die over de schouders meekijkt.

[Snowsoul]

Ik heb op school het vak personeelsbeleid en ik vind dat verdacht veel van psychologie weg hebben, we leren hoe mensen denken en reageren en waarom ze zo reageren en hoe je daar mee moet omgaan om er het maximale rendement uit te halen

 

telt dat voor mensenkennis?

 

en ik denk dat afgestudeerden wel doorzettingsvermogen kunnen hebben maar omdat ze nog maar net om de hoek komen kijken, dat ze in slechtere situaties de ervaring en connecties niet hebben om het te verbeteren en dan gaat het fout terwijl je misschien wel doorzettingsvermogen hebt

je noemt dat dan een coach ok maar ik denk dus sowieso dat ze wel doorzettingsvermogen hebben

 

Avé

[Miran]

Ik studeer zelf aan ondernemingsmanagement. Bij deze opleiding krijgen de studenten de mogelijkheid om een eigen bedrijf op te starten gedurende hun afstudeerstage. Ik vind het interessant dat studenten al vroeg hun eigen bedrijf willen. Mijn persoonlijke mening is om eerst zelf ervaring op te doen zodat je bij eventueel personeel je ervaringen kan delen. Ervaring is gewoon heel belangrijk.

 

Miranda

[superdave]

Bij ons op school werd het zelfs sterk aangeraden om zelfstandig ondernemerschap na te streven direct na je studie of zelfs tijdens je studie.

 

Voornaamste reden hiervoor is, dat je nog geen echte zekerheden kent, voor wat betreft huis, auto, vrouw, kinderen. Zodra je daarover beschikt wordt de stap van zelfstandig ondernemen veel zwaarder. Het risico om alles kwijt te raken (financieel gezien dan) speelt bij veel mensen een rol, terwijl jonge ondernemers vaak deze middelen nog niet hebben en dus ook niet kunnen kwijtraken.

 

Je leert veel van het ondernemerschap door het op jonge leeftijd te doen, alleen het is maar waar je zelf voor kiest: eigen baas of de zekerheid van een vast inkomen (hoewel dat tegenwoordig ook niet zo zeker meer is).

[R.I.P. - Benm]

Voornaamste reden hiervoor is, dat je nog geen echte zekerheden kent, voor wat betreft huis, auto, vrouw, kinderen. Zodra je daarover beschikt wordt de stap van zelfstandig ondernemen veel zwaarder. Het risico om alles kwijt te raken (financieel gezien dan) speelt bij veel mensen een rol, terwijl jonge ondernemers vaak deze middelen nog niet hebben en dus ook niet kunnen kwijtraken.

 

Ik denk dat je auto, huis, vrouw en kinderen ook wel kwijt bent als het misgaat hoor... niet dat dat risico in loondienst er niet is.

 

Maar goed, het is inderdaad wel zo dat je als net-afgestudeerde minder risico loopt in die zin. Het is gewoon jammer dat zelfstandig ondernemen vaak wordt neergezet als iets voor mensen die niet weten wat ze willen. Wat dat betreft denk ik dat veel academici weigeren over de grote muur rond hun universiteit heen te kijken. Sterker nog, 'werken in het bedrijfsleven' wordt vaak al gezien als inhaligheid op financieel vlak.

 

[2thePoint]

Ik denk ook dat het een beetje afhangt van het vakgebied of je nou wel of niet gelijk moet gaan ondernemen.

In mijn vakgebied (administratie-advies) zie ik ook vaak jonge enthousiaste starters die gaan beginnen. Het ontbreekt hun echter aan kennis-ervaring die niet wordt gecompenseerd door boekenkennis. Hoe kun je iemand adviseren omtrent de aanschaf van een boekhoudpakket als je nog nooit met eentje hebt gewerkt?

Ik ben voor mij zelf begonnen op mijn 31ste, had al gewerkt bij een kantoor van de "big Four" (KPMG), een klein administratiekantoor en als boekhouder bij een paar bedrijven (totaal 13 jaar) voordat ik de stap aandurfde.

Het is niet zo dat ik "bij mijn werkgever afkeek", alleen heeft deze mij wel de mogelijkheid gegeven om bij allemaal bedrijven over de schouders mee te kijken hoe zij hun bedrijf/administratie runden.

Dankzij die kennis kan ik nu mijn klanten goed adviseren, gedegen en gegrond op een goed stuk kenniservaring. Deze ervaring had ik nooit op kunnen doen als ik gelijk zelfstandig was geworden.

Wacht niet te lang echter met zelfstandig worden of blijf te lang hangen bij 1 werkgever, want voordat je het weet is die stoel waar je op zit zo lekker warm en veilig dat je de stap niet meer aandurft.

 

Ga je direct zelfstandig na je studie dan gaat dat volgens mij wel goed bij een redelijk nieuw innovatief product, daar kun je bij een werkgever toch geen kennis over vergaren....en kennis van de markt etcetera kun je ook gewoon "inkopen".

 

 

[TwaBla]

Zag net een televisieprogramma over een hindoestaanse kok die dit jaar een Michelinster heeft gekregen voor zijn restaurant. Die is niet meteen na de koksschool voor zichzelf begonnen. Zijn eerste baantje was in een pannekoekenrestaurant, waar hij naar eigen zeggen leerde om "keihard te werken". Vervolgens heeft hij doelgericht ervaring opgedaan bij steeds betere koks, om uiteindelijk zijn eigen restaurant te kunnen beginnen.

 

Misschien dat 'm daar wel het verschil in zit. Een pannekoekenrestaurant kun je zo beginnen na je studie, maar om op topniveau mee te komen moet je elders het vak afkijken.

[R.I.P. - Benm]

Pannekoeken-bakken in je eigen toko klinkt leuker dan 20 jaar de sous-chef uithangen eerlijkgezegd :) Waarschijnlijk is dat ook wel een kwestie van mentaliteit: Wil je een uitgestippelde en goed geplande carriere, of gewoon knallen en zien waar het heen gaat?

[TwaBla]

Pannekoeken-bakken in je eigen toko klinkt leuker dan 20 jaar de sous-chef uithangen eerlijk gezegd :)

 

Twintig jaar pannekoeken-bakken klinkt een stuk minder knallend dan doelgericht ervaring opdoen bij anderen en dan je eigen tent openen om beloond te worden met een Michelin-ster...

 

Nou snap ik ook wel dat niet iedereen een Michelin-ster kan krijgen, en een pannekoekenhuisje voor de meeste mensen beter te realiseren is, maar als niemand meer probeert om een niveautje hoger te komen dan krijg je zo'n luie ondernemerscultuur. Nederland heeft nu een paar internationaal gewaardeerde restaurants en dat straalt af op de hele horeca-sector.