Auteursrecht na verkoop website: wie is aansprakelijk?

[dutchyking]

Goedendag,

 

Wij hebben een website gemaakt en hier copy paste teksten vanuit andere websites geplaatst met de gedachte dat bronvermelding van de website voldoende was. Hoe onverstandig.

 

Deze site is in het verleden verkocht en volledig overgedragen aan partij X.

 

partij X krijgt nu bericht dat zij inbreuk maken op die betreffende artikels en moet betalen.

 

Kunnen wij op basis van de verkoop en dat hun nu de eigenaar zeggen dat zij verantwoordelijk zijn voor de verdere afhandeling? Zijn wij verantwoordelijk?

 

De overdracht is benoemd als overdracht website. Verder niet specifiek wat er is overgedragen.

[TwaBla]

 

De auteursrechthebbende kan partij X aanspreken. Die kan op zijn beurt jou proberen aan te spreken. Maar hij heeft een eigen verantwoordelijkheid om zeker te stellen dat aan alle rechten voldaan is. Dat is mijn indruk. Ik ben geen jurist.

[De Ketchupmaker]

Ik ben ook geen auteursrechtdeskundige, maar ik vind dat je in ieder geval een morele verantwoordelijkheid hebt. Je handen er helemaal af willen trekken door te stellen dat partij X door de verkoop nu volledig verantwoordelijk is, komt op mij over als het verkopen van een auto met de spreekwoordelijke garantie tot aan de deur.

 

Volgens mij zou je samen met partij X zelf teksten moeten gaan schrijven ter vervanging van de teksten waarover nu discussie is ontstaan. En om in het vervolg problemen te voorkomen, kun je op deze site van de Rijksoverheid meer lezen over auteursrecht.

[TwaBla]

 

Volgens mij zou je samen met partij X zelf teksten moeten gaan schrijven ter vervanging van de teksten waarover nu discussie is ontstaan.

 

 

Mosterd na de maaltijd. :P

[De Ketchupmaker]

Het is maar een suggestie, wil alleen maar meedenken hoe het probleem kan worden opgelost.

[Wouter33]

Als er een bronvermelding onder de teksten te vinden is dan weet partij X ook dat de teksten ergens anders vandaan komen. Het is wat mij betreft na een verkoop zijn verantwoordelijkheid of hij de teksten in die hoedanigheid wil laten staan, beter wil citeren of wil laten herschrijven.

 

Je had alleen duidelijker kunnen vermelden bij de verkoop dat het citaten zijn en dat er geen overeenkomst met de originele auteur is.

[Zomaar iemand]

Ik denk dat de klant niet verantwoordelijk is, hij heeft de teksten immers via een legale wijze gekocht, hij heeft er ook een factuur van. Jij hebt echter ervoor gekozenom teksten te verkopen die niet jouw eigendom zijn. Tenzij jij hebt verteld dat de teksten niet jouw eigendom zijn (bijvoorbeeld via de bronvermelding) maar ook dat je niets hebt afgesproken over het gebruik van de teksten (op dit punt denk ik dat je aansprakelijk gesteld kan gaan worden).

 

Over hoeveel geld hebben we het eigenlijk? Soms kan betalen een goede boost geven aan je betrouwbaarheid naar de klant toe, wat weer kan leiden tot andere opdrachten.

 

Is de klant een particulier? Onder welke voorwaarden is de website verkocht? Ging het alleen om de layout of ook de invulling?

[Hans v N]

In het algemeen geldt dat je alleen spullen kan verkopen die jouw eigendom zijn. Als de bouwer niet in het recht stond de beschermde teksten te verkopen, en dat lijkt het geval, dan kan de koper m.i. in theorie de overeenkomst (tijdelijk/gedeeltelijk??) nietig verklaren. Als hij de teksten, het deel wat niet verkocht had mogen worden, verwijdert kan hij de verantwoordelijkheid / aansprakelijkheid bij de bouwer leggen.

 

Aan de andere kant mag je van een koper verwachten dat als er grote lappen tekst staan met bronvermelding deze zich achter de oren krabt en nagaat of zoiets wel mag.

 

Voer voor juristen dus.

 

Zie nu dat dit ongeveer hetzelfde is wat Twabla eerder schreef. Laat het toch maar staan. ;D

[Wouter33]

Hans en Jasper, gaan we niet te snel voorbij aan het feit dat er een (duidelijke?) bronvermelding bij de teksten stond en de koper dus in alle redelijkheid kan weten dat de teksten geen eigendom waren van de verkoper en dat de koper dus ook niet het recht op deze teksten kocht?

 

edit: Te snel, Hans plaatste deze nuancering ook al.

[wimj]

Ik ben geen jurist, maar wellicht zou het ook een rol kunnen spelen wat het belang is van de specifieke teksten in relatie met de website.

Klinkt cryptisch, dus ik zal het met een voorbeeld verduidelijken.

 

a)

Is het een webwinkel van bijvoorbeeld hondevoer, en zijn de teksten ter ondersteuning van het belang van goede voeding voor je hond?

 

b)

Is het een informatieve site die zijn inkomsten trekt uit advertenties en zijn de teksten dus het "main item" op de website.

 

 

[Zomaar iemand]

De topicstarter heeft het zelf over een bronvermelding en dat hij denkt dat dat voldoende zou zijn, dus daaruit concludeerde ik dat het wel duidelijk aanwezig was. Maar je hebt gelijk dat weten we niet met zekerheid. Maar zo zijn er nog veel punten (zie mijn vragen) Een particulier wordt weer beter beschermd door de wet dan een onderneming.

[TwaBla]

Het is maar een suggestie, wil alleen maar meedenken hoe het probleem kan worden opgelost.

 

Da's natuurlijk prima. Het probleem zit 'm echter niet tussen deze twee partijen, maar bij derden die inbreuk op hun auteursrecht (foto's) constateren. Die spreken de site-eigenaar aan. De nieuwe eigenaar had beter moeten kijken naar de rechten of tenminste een verklaring moeten vragen. Pas in tweede instantie speelt het probleem tussen de huidige site-eigenaar en de site-bouwer die content overgenomen heeft. Lijkt me.

[TwaBla]

Zie nu dat dit ongeveer hetzelfde is wat Twabla eerder schreef. Laat het toch maar staan. ;D

 

Nee hoor. Zit best een nuance verschil in. ;)

 

Rechthebbenden (grote media-organisatie en individuele fotografen) krijgen steeds betere tools om inbrekmakend materiaal op te sporen. Daar worden heel wat knutselaars slachtoffer van. Nou kun je me allerlei vergoelijkingen komen (ik was particulier, ik was net begonnen, ik ben een arme sitebouwer, ik had aa bronvermelding gedaan) maar je begeeft je in het economisch verkeer zonder de verkeersregels te kennen.

 

Dan loop je dus een risico.

 

De site-eigenaar is aansprakelijk. Die kan dat niet afschuiven. Wel in tweede instantie verhaal halen bij de verkoper. Maar dat is ook maar een mening.

[John B]

Hans en Jasper, gaan we niet te snel voorbij aan het feit dat er een (duidelijke?) bronvermelding bij de teksten stond en de koper dus in alle redelijkheid kan weten dat de teksten geen eigendom waren van de verkoper en dat de koper dus ook niet het recht op deze teksten kocht?

Ik kan me voorstellen dat juist het feit dat er een bronvermelding bij de teksten stond de koper op het verkeerde been gezet kan hebben. Want zo'n bronvermelding wekt de indruk dat je netjes met spullen van anderen omgaat en dus ook wel toestemming gevraagd zult hebben voor het gebruik van de teksten.

[Hans v N]

Heb eens even zitten spitten op relevante jurisprudentie. Hier kan je ook lezen wat een redelijke schadevergoeding zou kunnen zijn.

 

Las ergens anders nog de mogelijkheid om je te beroepen op persexeptie, zeker nu er aan bronvermelding is gedaan en er uit meerdere bronnen is geput.

Lijkt erop dat de commerciële auteursrechtspeurders daarmee worstelen en er nog geen duidelijke jurisprudentie is. Het is natuurlijk de vraag of een rechter de betreffende website een medium vindt dat dezelfde functie vervult als "de pers"?

 

Artikel 15 Van de Auteurswet: " Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd het overnemen van nieuwsberichten, gemengde berichten, of artikelen over actuele economische, politieke, godsdienstige of levensbeschouwelijke onderwerpen alsmede van werken van dezelfde aard die in een dag-, nieuws- of weekblad, tijdschrift, radio- of televisieprogramma of ander medium dat eenzelfde functie vervult, zijn openbaar gemaakt, indien:

 

het overnemen geschiedt door een dag-, nieuws- of weekblad of tijdschrift, in een radio- of televisieprogramma of ander medium dat een zelfde functie vervult..."

Met als voorwaarden ondermeer: de bron, waaronder de naam van de maker, op duidelijke wijze wordt vermeld; en het auteursrecht niet uitdrukkelijk is voorbehouden."

 

 

[TwaBla]

 

De persexceptie is ontstaan om te voorkomen dat nieuwsmedia auteursrecht gaan claimen op verslaggeving van nieuwsfeiten. Nieuwsberichten lijken erg op elkaar. In praktijk wordt tussen media niet moeilijk gedaan over overname van korte nieuwsberichten. Zodra daar echter onderzoek of duiding aan toegevoegd wordt, krijgt het bericht de stempel van de maker.

 

Een websitebouwer die even snel een site volsleurt met relevante content van derden om zijn bouwsel verkoopklaar te maken, heeft weinig kans om aanspraak te maken op nieuwsexceptie.

 

[Hans v N]

Nou Twabla. Je maakt het nu wel heel beperkt terwijl de wet juist behoorlijk breed is en zeker niet beperkt tot onzijdig nieuws.

Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd het overnemen van nieuwsberichten, gemengde berichten, of artikelen over actuele economische, politieke, godsdienstige of levensbeschouwelijke onderwerpen alsmede van werken van dezelfde aard.

 

Zoals ik al meldde kwam ik een en ander tegen op de site van een auteursrecht bounty hunter. Daar stond dat er nog geen jurisprudentie is waarin website-eigenaren in het ongelijk werden gesteld als ze zich beriepen op persexeptie en dat ze daarmee bezig waren.

 

Hier is bovendien ook nog eens aan de randvoorwaarden (bronvermelding) voldaan. Je mag natuurlijk geen proza publiceren maar voor de rest mag je, als je de wet bekijkt, heel veel. Zolang het maar informatief is. En dat is meestal het geval. Het is vaak zo wie zo de vraag of een informatieve tekst, waarin een product of techniek (meestal het geval) wordt beschreven, bescherming geniet. Geldt ook voor simpele product foto's.

 

Ik ga er van uit dat bij de teksten niet "uitdrukkelijk" het auteursrecht is voorbehouden, zoals de wet voorschrijft.

 

Zie graag onderbouwing / jurisprudentie van het tegendeel.

[TwaBla]

Zie graag onderbouwing / jurisprudentie van het tegendeel.

 

Ja, die is lekker. :P

[John B]

Ik ga er van uit dat bij de teksten niet "uitdrukkelijk" het auteursrecht is voorbehouden, zoals de wet voorschrijft.

Het lijkt mij dat TS weer aan zet is met meer informatie over de aard van de overgenomen teksten ...

[dutchyking]

Dag allemaal,

 

Bedankt voor jullie reacties. Dit helpt de beeldvorming voor mij mbt de diverse redenaties.

 

Het was een informatieve site echter bronmelding is beperkt. (geen naam auteur)

 

De overdracht is ruim een jaar geleden gebeurt. De nieuwe eigenaar had dus kunnen nakijken hoe de content is opgebouwd in mijn ogen.

 

In onze voorwaarden staat ook dat wij niet aansprakelijk gesteld kunnen worden voor aansprakelijkheid van derden mbt de content. Echter het aantonen dat deze voorwaarden zijn ontvangen is wat moeilijker. (niet meegstuurd).

 

Zoals ik het zie heb ik de website overgedragen en is de nieuwe partij nu aansprakelijk.

Echter ik heb de website verkocht als zijnde 'verkoop website'. Hier staat iet expliciet in wat er is overgedragen. De teksten stonden toen al wel online.

 

Echter het is nu van partij X en niet van mij.

[John B]

In onze voorwaarden staat ook dat wij niet aansprakelijk gesteld kunnen worden voor aansprakelijkheid van derden mbt de content.

Het blijft allemaal een beetje vaag. Als jij websitebouwer bent, dan snap ik deze clausule. Jouw klant levert de content aan en jij bent daar niet verantwoordelijk voor. Aanspraken van derden gaan dan richting jouw klant.

 

Vraag is echter of jouw voorwaarden van toepassing zijn op de verkoop van een website waarbij jijzelf de content hebt aangeleverd. Zonder de exacte tekst van je voorwaarden te zien - met name de definitie van de partijen en de dienst - is die vraag lastig te beantwoorden.

[Hans v N]

In eerste instantie lijkt me inderdaad de huidige bezitter aansprakelijk. Daarover is iedereen het wel eens denk ik. Belangrijker is de vraag of hij de vordering kan doorschuiven naar jullie nu blijkt dat het verkochte niet aan de eisen voldoet die er rederijker wijs aan konden worden gesteld. Zoals ik al eerder aangaf is dat voer voor juristen. Daarvan heeft er nog geen gereageerd. Wellicht op vakantie of druk.

In theorie heeft de koper een termijn van 2 jaar om aanspraak te maken op gebreken.

 

Art.7:23 BW regelt de verhouding tussen koper en verkoper. Op grond van art.7:23 BW lid 1 dient een koper binnen bekwame tijd nadat hij heeft ontdekt of had behoren te ontdekken dat het gekochte niet aan de overeenkomst beantwoordt, de verkoper daarvan in kennis te stellen. In lid 2 van art. 7:23 BW wordt daarvoor een verjaringsregel gegeven: een rechtsvordering die gegrond is op het niet beantwoorden van de afgeleverde zaak aan de overeenkomst, verjaart door verloop van 2 jaar nadat de verkoper daarover werd ingelicht.

 

Het mooiste is natuurlijk om er proberen samen met je klant en de eiser uit te komen.

 

 

 

[Joost Rietveld]

Art.7:23 BW regelt de verhouding tussen koper en verkoper. Op grond van art.7:23 BW lid 1 dient een koper binnen bekwame tijd nadat hij heeft ontdekt of had behoren te ontdekken dat het gekochte niet aan de overeenkomst beantwoordt, de verkoper daarvan in kennis te stellen. In lid 2 van art. 7:23 BW wordt daarvoor een verjaringsregel gegeven: een rechtsvordering die gegrond is op het niet beantwoorden van de afgeleverde zaak aan de overeenkomst, verjaart door verloop van 2 jaar nadat de verkoper daarover werd ingelicht.

 

Hi Hans

 

Boek 7 BW artikel 20 tm 25 heeft alleen betrekking op de consumentenkoop en werkt dus niet B2B.

 

@Dutchyking: is de koper een consument of een bedrijf?

 

groet

Joost

[Hans v N]

Klopt Joost. Ik ging er, niet helemaal terecht, vanuit dat de koper een consument was. Hier zie je namelijk vaak dat de bounty hunters hun slag slaan.

 

Maar ook als de koper een klein bedrijf is, en de koper totaal ondeskundig op dit terrein, en daar lijkt het een beetje op, gaat de verkoper niet zomaar vrijuit. De koper kan zich beroepen op de zogenaamde reflexwerking van de wet.

 

Als het om een overdracht gaat naar een groter bedrijf zou deze zich kunnen beroepen op wanprestatie of dwaling om de schade te verhalen, maar daar moet toch echt een jurist over oordelen.

[dutchyking]

 

@Dutchyking: is de koper een consument of een bedrijf?

 

@Joost een bedrijf.

[TwaBla]

 

Bounty hunters, reflexwerking? Hans, ben jij niet aan vakantie toe? Lekker een paar weekjes op stap met de camper... ;D