In 2006 het besluit genomen in overleg met mijn toenmalige schoonvader om mijn eigen onderneming te starten in de motorfietsen branche. Omdat ik in tegenstelling tot hem totaal geen ervaring had op het gebied van ondernemen ben ik met hem en zijn boekhouder in zee gegaan en me door hun laten adviseren en begeleiden. Mijn toenmalige schoonvader zou mij daar financieel in ondersteunen en voor alle boekhoudkundige aspecten kon ik terecht bij zijn boekhouder die tevens de boekhouding deed voor de ondernemingen van mij ex schoonvader.
In de periode voorafgaande aan dit besluit zijn er een hoop gesprekken gevoerd in de privé sfeer om te kijken of het eea haalbaar was en of het wel verstandig was. Uiteindelijk hebben we het besluit genomen en zijn we van start gegaan.
Het pand waar de onderneming gevestigd kon worden kon in van mijn ex schoonvader huren omdat hij dat pand over had en ter beschikking wilde stellen voor mijn onderneming. Ik heb daar voor een huurcontract getekend en die ging in op 01-04-2006 en zou eindigen op 01-04-2011. Er werd afgesproken dat ik in de aanloop periode het eerste half jaar geen huur hoefde te betalen en daarna zouden we wel zien hoe het liep en of er de financiële ruimte was om de huurnotas te kunnen voldoen. Er werd mij altijd verteld dat de huur voor hem niet zo heel belangrijk was omdat het pand hypotheek vrij was en het een soort pensioenvoorziening was voor hem.
Ook heeft hij mij vanuit een van zijn bv’s een privé lening verstrekt van €40.000,00 die ik vanuit privé weer in de zaak heb gestopt als startkapitaal.
Op 30-04-2006 ging mijn zaak open en dat verliep allemaal probleemloos. De jaren daarna groeide de onderneming en werd het een begrip in de omgeving. Het klantenbestand groeide en het assortiment werd steeds groter en groter. Het aanbod in motorkleding nam toe en ook het aanbod in motoren nam toe. De omzet steeg en het liep eigenlijk allemaal prima.
Mijn ex vrouw kwam ook in de zaak werken en hield zich voornamelijk bezig met de kleding afdeling en hielp ook mee in de verkoop. Ik deed voornamelijk de werkplaats en de verkoop van motoren en de boekhouding en dat verliep allemaal prima en we waren in dat opzicht een prime team en het bedrijf bleef groeien zowel in omzet als bekendheid.
Door de recessie liep in 2008 de omzet terug en ging mijn ex schoonvader zich meer en meer met de bedrijfsvoering bemoeien. Dit gaf de nodige wrijvingen van mijn kant omdat hij totaal onbekend was in de motorwereld en ook omdat omgaan met mensen nou niet echt zijn sterkste kant is. Hij had in die tijd een grote meubelfabriek en dat is niet te vergelijken met een motorzaak waar je veelal met consumenten te maken hebt. Hij begon zich met de inkoop te bemoeien en daardoor zijn er verkeerde investeringen gedaan die aan het einde meer gekost hebben dan dat ze opgeleverd hebben. Hij heeft in die tijd op eigen initiatief een hoop motoren uit Amerika opgekocht zodat deze bij mij doorverkocht konden worden, alleen zaten daar veel meer kosten aan dan hij had voorzien en dat kwam allemaal voor mijn rekening. Ook begon hij zich steeds meer met de inkoop van kleding en accessoires te bemoeien waadoor er daar ook verkeerde keuzes in gemaakt werden. Die bemoeienis deed hij op een dusdanig dwingende wijze en accepteerde daar van mij en zijn dochter weinig tot geen tegenspraak in want hij meende de wijsheid in pacht te hebben en wij hadden maar te luisteren.
Dat deze acties ook de nodige financiële consequenties hadden ivm investeren etc etc maakte hem niet uit en verstrekte weer een lening vanuit privé aan mijn bedrijf. Ook heeft hij in die tijd een aantal motoren verkocht en die transacties hebben achteraf geld gekost omdat er een veel te hoge inruilprijs gegeven werd maar omdat de klant getekend had kon ik daar niet meer op terug komen en heb de motoren dan ook gewoon afgeleverd conform de afspraken die hun gemaakt hadden met mijn ex schoonvader. Er ontstond steeds meer een soort financiele afhankelijkheidsrelatie tussen mij en mijn ex schoonvader en ik voelde me daar alles behalve prettig bij. Iedere keer als het bedrijf weer wat vlees op de botten kreeg bedacht hij weer een actie waardoor ik in de liquiditeits problemen kwam en heb daar toen zelfs een krediet op mijn rekening courant moeten nemen bij de bank. Als deze acties van hem brachten de nodige frustraties met zich mee en dat vond ook zijn weerslag binnen het huwelijk tussen mij en zijn dochter waar ik toen nog mee getrouwd was. We waren immers beide afhankelijk van de inkomsten uit ons bedrijf en door toedoen van haar vader dreigde dit in het geding te komen. We hadden een koophuis en een zoontje van 2 jaar en dan kun je je voorstellen dat dit de nodige spanning gaf…temeer om dat het ook nog eens haar vader betrof en dat maakte het alleen maar moeilijker. Mij werd vaak te verstaan gegeven dat ik hem dankbaar moest zijn want zonder hem was ik nergens en hij had het toch maar even allemaal mogelijk gemaakt voor mij…… Ik heb hem er ook diverse keren op aangesproken dat dit zo niet kan doorgaan en dat ik door zijn acties nog steeds de huur niet kan betalen en de leningen niet terug kon betalen maar dat vond hij nooit een probleem en wilde alleen maar dat het bedrijf groeide….
Ik heb in de periode 2006-2011 een volledige jaar huur kunnen betalen en ook en begin gemaakt met het aflossen van de leningen maar door acties van hem kon dat op een gegevenmoment ook niet meer maar daar heeft hij mij nooit en ter nimmer op aangesproken.
In december 2010 veranderde de situatie helemaal. Door alle spanningen was te situatie bij mij thuis dusdanig onhoudbaar geworden dat ik en mijn ex besloten hebben om tijdelijk uitelkaar te gaan om beide even op adem te komen. Ik bleef gewoon werken op de zaak en mij ex liep al een tijdje thuis door een rugblessure wat zakelijk ook de nodige kosten met zich meebracht. Ik betaalde gewoon haar salaris door terwijl ze er niet voor werkte. Ik was daar ook niet voor verzekerd omdat die verzekeringen gewoon heel duur zijn en de zaak zich dit niet kon veroorloven. Daags nadat ik bij mijn ex vrouw weg ben gegaan kwam haar vader bij mij op kantoor om te vragen wat er allemaal aan de hand was. Ik heb hem toen het eea uitgelegd en hij heeft mij toen letterlijk gezegd dat er zakelijk tussen mij en hem niets zou veranderen en hij zich niet met onze privé situatie zou bemoeien. Ik was natuurlijk enorm opgelucht daardoor maar dart was van korte duur.
Op 01-03-2011 kwam ik bij mijn ex schoonvader op het bedrijf om de boekhouding van de voorgaande maand in te leveren bij zijn boekhouder. Deze boekhouder deed ook mijn zakelijke boekhouding en dit ging eigenlijk elke maand zo en altijd zonder problemen. Toen ik weer weg wilde gaan werd ik door mijn ex schoonvader op kantoor geroepen en werd mij onder het genot van een kopje koffie mondeling medegedeeld dat ik per 01-04-2011 het pand wat ik van hem huurde moest verlaten. De reden hiervan was dat zijn bedrijf ( meubelfabriek ) failliet was gegaan en ze geen tijd te verliezen hadden. De curatoren etc etc waren al bezig en ook de veiling in opdracht van de bank van zijn bedrijf was al in gang gezet. De reden dat ik mijn pand uit moest was omdat hij een doorstart wilde maken en er geen tijd te verliezen was. Ik moest verder mijn mond dicht houden en netjes meewerken want anders had ik een probleem….
Mijn wereld stortte op dat moment in omdat ik en eigenlijk niemand dit aan had zien komen en ons hier nooit iets over verteld was. Omdat ik niet wist wat het allemaal inhield en betekende ben ik toen gewoon weer aan het werk gegaan in afwachting wat er komen ging. Aan het einde van de dag stond mijn ex schoonvader op de stoep en wilde met mij praten. Ik moest er voor zorgen dat per 01-04-11 het pand leeg was omdat hij het zelf ging gebruiken en hij al de nodige machines besteld had. Ik moest maar een ander pand zoeken en daar verder gaan en hoe ik dat ging doen was mijn probleem. Ik heb toen een klein pandje gevonden waar ik in kon maar omdat je nou eenmaal niet een complete motorzaak van 800m2 in een pand van 150m2 krijgt moest er een oplossing komen voor het complete inventaris. Ik ben toen met diverse patijen om de tafel gaan zitten die interesse maar die tijd werd mij niet gegund door mijn ex schoonvader want hij had een beter plan.
Hij had het idee om de mensen van de veiling die bij hem in zijn bedrijf bezig waren ook de veiling van mijn inventaris te laten doen. Dit zou sneller en efficiënter gaan zou bovendien veel geld opleveren zodat ik gewoon verder kon gaan in een ander pand. Ik heb toen gezegd dat ik daar eers over na wilde denken en het eea op een rijtje wilde zetten omdat het niet zomaar iets is wat er besloten werd. Hij bood toen aan om eers de mensen van de veiling even langs te laten komen zodat ze de zaak konden bekijken en ik kennis met ze kon maken. De dag daarna zijn deze mensen idd geweest en heb ik 5 minuten met ze gesproken. Maar er zijn toen geen afspraken gemaakt. Hun hebben een rondje door de zaak gelopen en zijn daarna weer vertrokken.
De volgende dag toen ik op de zaak kwam lag er tot mijn verbazing een getekende opdracht van de veiling van mijn complete inventaris om mijn buro. Mijn ex schoonvader had dus die avond er voor uit eigen beweging opdracht gegeven voor deze veiling zonder dat hij daarvoor mijn toestemming had, laat staan er gemachtigd voor was. Toen ik hem hier op aansprak werd hij erg boos en begon mij te bedreigen en werd mij te verstaan gegeven dat als ik niet mee zou werken ik mijn zoon nooit meer zou zien.
Het werd mij ook op een hele onprettige manier duidelijk waar hij mee bezig was. Hij en zijn dochter “waar ik toen nog mee getrouwd was” waren samen een nieuwe meubelfabriek aan het opzetten en dat moest plaatsvinden in het pand waar ik in zat. Omdat mijn ex schoonvader even geen bedrijf op zijn naam kon hebben moest alles op naam van zijn dochter zodat hij geen risico liep. Omdat ik toen nog getrouwd was met zijn dochter werd ik gedwongen om mee te werken en moest hij ook een kopie van mijn legitimatiebewijs hebben ivm de identificatieplicht. Toen ik dit weigerde was het hek van de dam en werden de dreigementen erger. Hier zijn ook nog getuigen van.
Dit waren in die periode hectische dagen en ik wist echt niet meer waar ik aan toe was en wat er ging gebeuren. Mijn ex schoonvader hield maar vol dat als ik zou mee werken en niets aan de hand was en ik gewoon verder kon en met de opbrengst van de veiling zou dat geen probleem zijn. Hij en zijn boekhouder zouden zorgen dat alles netjes en helder en transparant zou verlopen en ik hoefde mij geen zorgen te maken.
De veiling vond toen plaats en alle spullen zijn geveild en opgehaald en er bleef een leeg pand achter. Omdat ik door zou gaan als alleen werkplaats is de werkplaats verhuisd naar een andere locatie waar ik verder zou gaan. Mijn ex schoonvader had beloofd de kosten van de verhuizing te betalen en alles wat daar mee gepaard zou gaan, maar niets bleek minder waar want hij heeft nooit een cent betaald en mij financieel keurig laten doodbloeden. Hij had immers een doorstart gemaakt en ik was zijn probleem niet meer.
De hele verhuizing en vooral alle kosten die ik daarbij moest maken zoals huurvoorschot. Alarminstallatie, verbouwing hebben zoveel geld gekost dat al mijn liquiditeit hier aan opgegaan was. Ik heb het in dat pand nog een maand of 4 kunnen volhouden en moest daar doordat ik de huur niet meer kon betalen uit. Het eea is met de verhuurder daar goed en netjes opgelost zodat daar geen problemen over waren.
In de periode daarna heb ik diverse keren aan mijn ex schoonvader en zijn boekhouder gevraagd hoe de zaken er voorstonden en wanneer de afrekening plaats zou vinden maar daar heb ik nooit een reactie op gehad.
Omdat ik toch moest voldoen in mijn levensonderhoud ben ik na het sluiten van mijn bedrijf in loondienst gegaan bij een werkgever in Amsterdam. Ik ben er vanuit gegaan dat ex schoonvader en zijn boekhouder alles netjes zouden afwerken en afwikkelen maar niets bleek minder waar.
In februari 2012 werd ik op weg naar het werk tijdens een controle aangehouden door de belastingdienst. Er bleek nog een vordering van de belastingdienst open te staan van €3800,00 op naam van mijn bedrijf. Omdat het postadres nog steeds was en mijn ex schoonvader daar inmiddels zijn bedrijf had zijn daar ook alle aanmaningen heen gestuurd en die heeft mijn ex schoonvader gewoon keurig weggegooid zonder mij op de hoogte te brengen. Omdat tijdens deze aanhouding mijn auto werd ingevorderd heb ik mijn werkgever bereid gevonden om de vordering te betalen zodat ik weer weg kon. Dit is uiteindelijk netjes terug betaald.
Toen ik mijn ex schoonvader en zijn boekhouder hier op aansprak deden ze of ze nergens van wisten. Bij mij is toen het lampje gaan branden dat er dingen niet klopte en het gruwelijk uit de hand ging lopen. Toen ik er op begon aan te dringen dat ik openheid van zaken wilde en het mij allemaal veel te lang duurde werden ze kwaad en moest ik niet zeuren. Ik heb toen op aanraden van een goeie vriend een andere boekhouder gekregen. Die de zaken zou uitzoeken en oplijnen en kijken hoe het er voorstond en welke acties er ondernomen moesten worden.
Toen ik aangaf bij mijn eerste boekhouder dat ik een andere boekhouder had omdat ik geen verrouwen meer in hem had werd hij heel erg argwanend en tijdens het overdragen van de boekhouding werd mij verteld dat de nieuwe boekhouder beter niet kon gaan zoeken en graven …
Mijn nieuwe boekhouder is toen aan de slag gegaan en kon mijn na een week al vertellen dat ik slachtoffer was geworden van fraude van mijn ex schoonvader en zijn boekhouder jegens mij.
Het blijkt dat hij de volledige opbrengst van de veiling in eigen zak heeft gestoken en daarvoor ook de veiling documenten heeft vervalst. Hij heeft op de documenten van de veiling het bankrekening nummer van mijn bedrijf met een balpen doorgestreept en daar zijn eigen privé bankrekening nummer ingevuld en het op een akkoordje gegooid met de veiling dat alles naar zijn rekening overgemaakt wordt en waardoor ik dus met een hoop ellende blijf zitten.
Ik heb op aanraden van de boekhouder aangifte gedaan van fraude en deze aangifte is ook opgenomen maar omdat het een civiele zaak betreft kunnen zij daar niets mee en ben ik weer terug bij af omdat ik niet de financiële middelen heb om te gaan procederen.
Ik heb mijn ex schoonvader inmiddels een factuur van €200.000,00 gestuurd van mijn hele inventaris omdat hij deze zonder mijn toestemming heeft laten veilen maar deze factuur weigert hij te betalen. Het laatste wat ik van hem vernomen heb is dat ik hem maar dankbaar moet zijn dat hij mij altijd zo geholpen heeft en dat hij nu aan zichzelf gaat denken. Ook is het zo dat er tijdens de veiling een gunning plaatsvindt en dat de opdrachtgever bepaald of het bedrag wat er geboden is hoog genoeg is waarna er tot gunning overgegaan wordt. Ook in dit proces ben ik niet betrokken geweest en heeft mijn ex schoonvader geheel op eigen houtje zonder mijn nadrukkelijke toestemming gedaan.
Natuurlijk is het wel zo dat ex schoonvader ook nog geld van mijn bedrijf te goed heeft al zijn er nooit concrete afspraken gemaakt over terugbetalingen oid. Ook heeft hij nooit vorderingen gehad op mijn bedrijf van welke aard dan ook. Iedere keer als ik hier naar vroeg kreeg ik als antwoord dat het wel goed kwam en dat hij dat eerst even moest uitzoeken.
Kort samengevat kun je niet anders dan concluderen dan dat hij als een olifant door de porseleinkast is gelopen. Zijn bedrijf ging failliet en ik moest wijken omdat hij een doorstart wilde maken. Met deze acties heeft hij mij en mijn bedrijf een hoop schade toegebracht waardoor ik nu in de problemen ben gekomen en even geen uitweg meer weet. Doordat ik mijn krediet bij de ING bank waar ik mijn zakelijke lening had lopen niet meer kan inlossen heb ik nu ook een incassobedrijf achter me aan en dreigen mij als DGA aansprakelijk te stellen met alle gevolgen van dien. Ook heeft hij er in die tijd handig gebruik van gemaakt dat het huwelijk tussen mij en zijn dochter niet helemaal lekker liep omdat we in de tijd dat alles speelde nog bezig waren om pogingen te ondernemen om weer bij elkaar te komem.
Twee maanden geleden is mijn nieuwe boekhouder helaas plotseling overleden en heb ik de complete boekhouding weer in mijn eigen bezit en ik heb geen idee hoe het er voor staat en wat er nu allemaal wel en niet geregeld is.
Het feit is wel dat al mijn ex schoonvader die factuur betaald, Ik overal vanaf ben en desnoods weer verder kan gaan met mijn bedrijf. Hoe groot de kans is dat hij dat gaat doen weet ik niet. Hij is een meester in het spelen van de vermoorde onschuld en weet heel goed hoe hij mensen naar zijn hand kan zetten. In het verleden heeft hij al vaker zulke praktijken uitgehaald bij andere ondernemers en niemand heeft het ooit tegen hem op durven nemen uit angst voor dure rechtszaken etc etc. Hij is immers miljonair en kan probleemloos de duurste advocaten betalen.
De reden dat ik contact met dit forum heb gezocht is omdat ik geen uitweg meer zie. Ik weet niet hoe het er voor staat en wet er nu allemaal nog speelt. Ik weet niet of de jaarrekeningen ingediend zijn of wat er met de belasting is afgesproken…kortom ik weet helemaal niets. Deze situatie beheerst nu al 3 jaar mijn hele leven en ik wil dat hier een eid aan komet en dat ik rust krijg in deze situatie omdat ik het gewoon niet meer trek op deze manier.
Ik ben door deze hele situatie en alles wat er omheen speelt mijn baan kwijtgeraakt en zit nu in de bijstand en dat is een situatie waar ik absoluut niet in wil zitten en die al veel te lang duurt.
Ik hoop da jullie mij kunnen en willen helpen en mij een mogelijkheid kunnen bieden om dit op te lossen en tot een goed einde te brengen want deze onzekerheid is killing.
Zie jij kansen voor je onderneming/bedrijf in het buitenland? Met RVO onderneem je verder.
Kijk wat onze kennis, contacten en financiële mogelijkheden voor jou kunnen betekenen.
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
Sander1972
Sander1972
In 2006 het besluit genomen in overleg met mijn toenmalige schoonvader om mijn eigen onderneming te starten in de motorfietsen branche. Omdat ik in tegenstelling tot hem totaal geen ervaring had op het gebied van ondernemen ben ik met hem en zijn boekhouder in zee gegaan en me door hun laten adviseren en begeleiden. Mijn toenmalige schoonvader zou mij daar financieel in ondersteunen en voor alle boekhoudkundige aspecten kon ik terecht bij zijn boekhouder die tevens de boekhouding deed voor de ondernemingen van mij ex schoonvader.
In de periode voorafgaande aan dit besluit zijn er een hoop gesprekken gevoerd in de privé sfeer om te kijken of het eea haalbaar was en of het wel verstandig was. Uiteindelijk hebben we het besluit genomen en zijn we van start gegaan.
Het pand waar de onderneming gevestigd kon worden kon in van mijn ex schoonvader huren omdat hij dat pand over had en ter beschikking wilde stellen voor mijn onderneming. Ik heb daar voor een huurcontract getekend en die ging in op 01-04-2006 en zou eindigen op 01-04-2011. Er werd afgesproken dat ik in de aanloop periode het eerste half jaar geen huur hoefde te betalen en daarna zouden we wel zien hoe het liep en of er de financiële ruimte was om de huurnotas te kunnen voldoen. Er werd mij altijd verteld dat de huur voor hem niet zo heel belangrijk was omdat het pand hypotheek vrij was en het een soort pensioenvoorziening was voor hem.
Ook heeft hij mij vanuit een van zijn bv’s een privé lening verstrekt van €40.000,00 die ik vanuit privé weer in de zaak heb gestopt als startkapitaal.
Op 30-04-2006 ging mijn zaak open en dat verliep allemaal probleemloos. De jaren daarna groeide de onderneming en werd het een begrip in de omgeving. Het klantenbestand groeide en het assortiment werd steeds groter en groter. Het aanbod in motorkleding nam toe en ook het aanbod in motoren nam toe. De omzet steeg en het liep eigenlijk allemaal prima.
Mijn ex vrouw kwam ook in de zaak werken en hield zich voornamelijk bezig met de kleding afdeling en hielp ook mee in de verkoop. Ik deed voornamelijk de werkplaats en de verkoop van motoren en de boekhouding en dat verliep allemaal prima en we waren in dat opzicht een prime team en het bedrijf bleef groeien zowel in omzet als bekendheid.
Door de recessie liep in 2008 de omzet terug en ging mijn ex schoonvader zich meer en meer met de bedrijfsvoering bemoeien. Dit gaf de nodige wrijvingen van mijn kant omdat hij totaal onbekend was in de motorwereld en ook omdat omgaan met mensen nou niet echt zijn sterkste kant is. Hij had in die tijd een grote meubelfabriek en dat is niet te vergelijken met een motorzaak waar je veelal met consumenten te maken hebt. Hij begon zich met de inkoop te bemoeien en daardoor zijn er verkeerde investeringen gedaan die aan het einde meer gekost hebben dan dat ze opgeleverd hebben. Hij heeft in die tijd op eigen initiatief een hoop motoren uit Amerika opgekocht zodat deze bij mij doorverkocht konden worden, alleen zaten daar veel meer kosten aan dan hij had voorzien en dat kwam allemaal voor mijn rekening. Ook begon hij zich steeds meer met de inkoop van kleding en accessoires te bemoeien waadoor er daar ook verkeerde keuzes in gemaakt werden. Die bemoeienis deed hij op een dusdanig dwingende wijze en accepteerde daar van mij en zijn dochter weinig tot geen tegenspraak in want hij meende de wijsheid in pacht te hebben en wij hadden maar te luisteren.
Dat deze acties ook de nodige financiële consequenties hadden ivm investeren etc etc maakte hem niet uit en verstrekte weer een lening vanuit privé aan mijn bedrijf. Ook heeft hij in die tijd een aantal motoren verkocht en die transacties hebben achteraf geld gekost omdat er een veel te hoge inruilprijs gegeven werd maar omdat de klant getekend had kon ik daar niet meer op terug komen en heb de motoren dan ook gewoon afgeleverd conform de afspraken die hun gemaakt hadden met mijn ex schoonvader. Er ontstond steeds meer een soort financiele afhankelijkheidsrelatie tussen mij en mijn ex schoonvader en ik voelde me daar alles behalve prettig bij. Iedere keer als het bedrijf weer wat vlees op de botten kreeg bedacht hij weer een actie waardoor ik in de liquiditeits problemen kwam en heb daar toen zelfs een krediet op mijn rekening courant moeten nemen bij de bank. Als deze acties van hem brachten de nodige frustraties met zich mee en dat vond ook zijn weerslag binnen het huwelijk tussen mij en zijn dochter waar ik toen nog mee getrouwd was. We waren immers beide afhankelijk van de inkomsten uit ons bedrijf en door toedoen van haar vader dreigde dit in het geding te komen. We hadden een koophuis en een zoontje van 2 jaar en dan kun je je voorstellen dat dit de nodige spanning gaf…temeer om dat het ook nog eens haar vader betrof en dat maakte het alleen maar moeilijker. Mij werd vaak te verstaan gegeven dat ik hem dankbaar moest zijn want zonder hem was ik nergens en hij had het toch maar even allemaal mogelijk gemaakt voor mij…… Ik heb hem er ook diverse keren op aangesproken dat dit zo niet kan doorgaan en dat ik door zijn acties nog steeds de huur niet kan betalen en de leningen niet terug kon betalen maar dat vond hij nooit een probleem en wilde alleen maar dat het bedrijf groeide….
Ik heb in de periode 2006-2011 een volledige jaar huur kunnen betalen en ook en begin gemaakt met het aflossen van de leningen maar door acties van hem kon dat op een gegevenmoment ook niet meer maar daar heeft hij mij nooit en ter nimmer op aangesproken.
In december 2010 veranderde de situatie helemaal. Door alle spanningen was te situatie bij mij thuis dusdanig onhoudbaar geworden dat ik en mijn ex besloten hebben om tijdelijk uitelkaar te gaan om beide even op adem te komen. Ik bleef gewoon werken op de zaak en mij ex liep al een tijdje thuis door een rugblessure wat zakelijk ook de nodige kosten met zich meebracht. Ik betaalde gewoon haar salaris door terwijl ze er niet voor werkte. Ik was daar ook niet voor verzekerd omdat die verzekeringen gewoon heel duur zijn en de zaak zich dit niet kon veroorloven. Daags nadat ik bij mijn ex vrouw weg ben gegaan kwam haar vader bij mij op kantoor om te vragen wat er allemaal aan de hand was. Ik heb hem toen het eea uitgelegd en hij heeft mij toen letterlijk gezegd dat er zakelijk tussen mij en hem niets zou veranderen en hij zich niet met onze privé situatie zou bemoeien. Ik was natuurlijk enorm opgelucht daardoor maar dart was van korte duur.
Op 01-03-2011 kwam ik bij mijn ex schoonvader op het bedrijf om de boekhouding van de voorgaande maand in te leveren bij zijn boekhouder. Deze boekhouder deed ook mijn zakelijke boekhouding en dit ging eigenlijk elke maand zo en altijd zonder problemen. Toen ik weer weg wilde gaan werd ik door mijn ex schoonvader op kantoor geroepen en werd mij onder het genot van een kopje koffie mondeling medegedeeld dat ik per 01-04-2011 het pand wat ik van hem huurde moest verlaten. De reden hiervan was dat zijn bedrijf ( meubelfabriek ) failliet was gegaan en ze geen tijd te verliezen hadden. De curatoren etc etc waren al bezig en ook de veiling in opdracht van de bank van zijn bedrijf was al in gang gezet. De reden dat ik mijn pand uit moest was omdat hij een doorstart wilde maken en er geen tijd te verliezen was. Ik moest verder mijn mond dicht houden en netjes meewerken want anders had ik een probleem….
Mijn wereld stortte op dat moment in omdat ik en eigenlijk niemand dit aan had zien komen en ons hier nooit iets over verteld was. Omdat ik niet wist wat het allemaal inhield en betekende ben ik toen gewoon weer aan het werk gegaan in afwachting wat er komen ging. Aan het einde van de dag stond mijn ex schoonvader op de stoep en wilde met mij praten. Ik moest er voor zorgen dat per 01-04-11 het pand leeg was omdat hij het zelf ging gebruiken en hij al de nodige machines besteld had. Ik moest maar een ander pand zoeken en daar verder gaan en hoe ik dat ging doen was mijn probleem. Ik heb toen een klein pandje gevonden waar ik in kon maar omdat je nou eenmaal niet een complete motorzaak van 800m2 in een pand van 150m2 krijgt moest er een oplossing komen voor het complete inventaris. Ik ben toen met diverse patijen om de tafel gaan zitten die interesse maar die tijd werd mij niet gegund door mijn ex schoonvader want hij had een beter plan.
Hij had het idee om de mensen van de veiling die bij hem in zijn bedrijf bezig waren ook de veiling van mijn inventaris te laten doen. Dit zou sneller en efficiënter gaan zou bovendien veel geld opleveren zodat ik gewoon verder kon gaan in een ander pand. Ik heb toen gezegd dat ik daar eers over na wilde denken en het eea op een rijtje wilde zetten omdat het niet zomaar iets is wat er besloten werd. Hij bood toen aan om eers de mensen van de veiling even langs te laten komen zodat ze de zaak konden bekijken en ik kennis met ze kon maken. De dag daarna zijn deze mensen idd geweest en heb ik 5 minuten met ze gesproken. Maar er zijn toen geen afspraken gemaakt. Hun hebben een rondje door de zaak gelopen en zijn daarna weer vertrokken.
De volgende dag toen ik op de zaak kwam lag er tot mijn verbazing een getekende opdracht van de veiling van mijn complete inventaris om mijn buro. Mijn ex schoonvader had dus die avond er voor uit eigen beweging opdracht gegeven voor deze veiling zonder dat hij daarvoor mijn toestemming had, laat staan er gemachtigd voor was. Toen ik hem hier op aansprak werd hij erg boos en begon mij te bedreigen en werd mij te verstaan gegeven dat als ik niet mee zou werken ik mijn zoon nooit meer zou zien.
Het werd mij ook op een hele onprettige manier duidelijk waar hij mee bezig was. Hij en zijn dochter “waar ik toen nog mee getrouwd was” waren samen een nieuwe meubelfabriek aan het opzetten en dat moest plaatsvinden in het pand waar ik in zat. Omdat mijn ex schoonvader even geen bedrijf op zijn naam kon hebben moest alles op naam van zijn dochter zodat hij geen risico liep. Omdat ik toen nog getrouwd was met zijn dochter werd ik gedwongen om mee te werken en moest hij ook een kopie van mijn legitimatiebewijs hebben ivm de identificatieplicht. Toen ik dit weigerde was het hek van de dam en werden de dreigementen erger. Hier zijn ook nog getuigen van.
Dit waren in die periode hectische dagen en ik wist echt niet meer waar ik aan toe was en wat er ging gebeuren. Mijn ex schoonvader hield maar vol dat als ik zou mee werken en niets aan de hand was en ik gewoon verder kon en met de opbrengst van de veiling zou dat geen probleem zijn. Hij en zijn boekhouder zouden zorgen dat alles netjes en helder en transparant zou verlopen en ik hoefde mij geen zorgen te maken.
De veiling vond toen plaats en alle spullen zijn geveild en opgehaald en er bleef een leeg pand achter. Omdat ik door zou gaan als alleen werkplaats is de werkplaats verhuisd naar een andere locatie waar ik verder zou gaan. Mijn ex schoonvader had beloofd de kosten van de verhuizing te betalen en alles wat daar mee gepaard zou gaan, maar niets bleek minder waar want hij heeft nooit een cent betaald en mij financieel keurig laten doodbloeden. Hij had immers een doorstart gemaakt en ik was zijn probleem niet meer.
De hele verhuizing en vooral alle kosten die ik daarbij moest maken zoals huurvoorschot. Alarminstallatie, verbouwing hebben zoveel geld gekost dat al mijn liquiditeit hier aan opgegaan was. Ik heb het in dat pand nog een maand of 4 kunnen volhouden en moest daar doordat ik de huur niet meer kon betalen uit. Het eea is met de verhuurder daar goed en netjes opgelost zodat daar geen problemen over waren.
In de periode daarna heb ik diverse keren aan mijn ex schoonvader en zijn boekhouder gevraagd hoe de zaken er voorstonden en wanneer de afrekening plaats zou vinden maar daar heb ik nooit een reactie op gehad.
Omdat ik toch moest voldoen in mijn levensonderhoud ben ik na het sluiten van mijn bedrijf in loondienst gegaan bij een werkgever in Amsterdam. Ik ben er vanuit gegaan dat ex schoonvader en zijn boekhouder alles netjes zouden afwerken en afwikkelen maar niets bleek minder waar.
In februari 2012 werd ik op weg naar het werk tijdens een controle aangehouden door de belastingdienst. Er bleek nog een vordering van de belastingdienst open te staan van €3800,00 op naam van mijn bedrijf. Omdat het postadres nog steeds was en mijn ex schoonvader daar inmiddels zijn bedrijf had zijn daar ook alle aanmaningen heen gestuurd en die heeft mijn ex schoonvader gewoon keurig weggegooid zonder mij op de hoogte te brengen. Omdat tijdens deze aanhouding mijn auto werd ingevorderd heb ik mijn werkgever bereid gevonden om de vordering te betalen zodat ik weer weg kon. Dit is uiteindelijk netjes terug betaald.
Toen ik mijn ex schoonvader en zijn boekhouder hier op aansprak deden ze of ze nergens van wisten. Bij mij is toen het lampje gaan branden dat er dingen niet klopte en het gruwelijk uit de hand ging lopen. Toen ik er op begon aan te dringen dat ik openheid van zaken wilde en het mij allemaal veel te lang duurde werden ze kwaad en moest ik niet zeuren. Ik heb toen op aanraden van een goeie vriend een andere boekhouder gekregen. Die de zaken zou uitzoeken en oplijnen en kijken hoe het er voorstond en welke acties er ondernomen moesten worden.
Toen ik aangaf bij mijn eerste boekhouder dat ik een andere boekhouder had omdat ik geen verrouwen meer in hem had werd hij heel erg argwanend en tijdens het overdragen van de boekhouding werd mij verteld dat de nieuwe boekhouder beter niet kon gaan zoeken en graven …
Mijn nieuwe boekhouder is toen aan de slag gegaan en kon mijn na een week al vertellen dat ik slachtoffer was geworden van fraude van mijn ex schoonvader en zijn boekhouder jegens mij.
Het blijkt dat hij de volledige opbrengst van de veiling in eigen zak heeft gestoken en daarvoor ook de veiling documenten heeft vervalst. Hij heeft op de documenten van de veiling het bankrekening nummer van mijn bedrijf met een balpen doorgestreept en daar zijn eigen privé bankrekening nummer ingevuld en het op een akkoordje gegooid met de veiling dat alles naar zijn rekening overgemaakt wordt en waardoor ik dus met een hoop ellende blijf zitten.
Ik heb op aanraden van de boekhouder aangifte gedaan van fraude en deze aangifte is ook opgenomen maar omdat het een civiele zaak betreft kunnen zij daar niets mee en ben ik weer terug bij af omdat ik niet de financiële middelen heb om te gaan procederen.
Ik heb mijn ex schoonvader inmiddels een factuur van €200.000,00 gestuurd van mijn hele inventaris omdat hij deze zonder mijn toestemming heeft laten veilen maar deze factuur weigert hij te betalen. Het laatste wat ik van hem vernomen heb is dat ik hem maar dankbaar moet zijn dat hij mij altijd zo geholpen heeft en dat hij nu aan zichzelf gaat denken. Ook is het zo dat er tijdens de veiling een gunning plaatsvindt en dat de opdrachtgever bepaald of het bedrag wat er geboden is hoog genoeg is waarna er tot gunning overgegaan wordt. Ook in dit proces ben ik niet betrokken geweest en heeft mijn ex schoonvader geheel op eigen houtje zonder mijn nadrukkelijke toestemming gedaan.
Natuurlijk is het wel zo dat ex schoonvader ook nog geld van mijn bedrijf te goed heeft al zijn er nooit concrete afspraken gemaakt over terugbetalingen oid. Ook heeft hij nooit vorderingen gehad op mijn bedrijf van welke aard dan ook. Iedere keer als ik hier naar vroeg kreeg ik als antwoord dat het wel goed kwam en dat hij dat eerst even moest uitzoeken.
Kort samengevat kun je niet anders dan concluderen dan dat hij als een olifant door de porseleinkast is gelopen. Zijn bedrijf ging failliet en ik moest wijken omdat hij een doorstart wilde maken. Met deze acties heeft hij mij en mijn bedrijf een hoop schade toegebracht waardoor ik nu in de problemen ben gekomen en even geen uitweg meer weet. Doordat ik mijn krediet bij de ING bank waar ik mijn zakelijke lening had lopen niet meer kan inlossen heb ik nu ook een incassobedrijf achter me aan en dreigen mij als DGA aansprakelijk te stellen met alle gevolgen van dien. Ook heeft hij er in die tijd handig gebruik van gemaakt dat het huwelijk tussen mij en zijn dochter niet helemaal lekker liep omdat we in de tijd dat alles speelde nog bezig waren om pogingen te ondernemen om weer bij elkaar te komem.
Twee maanden geleden is mijn nieuwe boekhouder helaas plotseling overleden en heb ik de complete boekhouding weer in mijn eigen bezit en ik heb geen idee hoe het er voor staat en wat er nu allemaal wel en niet geregeld is.
Het feit is wel dat al mijn ex schoonvader die factuur betaald, Ik overal vanaf ben en desnoods weer verder kan gaan met mijn bedrijf. Hoe groot de kans is dat hij dat gaat doen weet ik niet. Hij is een meester in het spelen van de vermoorde onschuld en weet heel goed hoe hij mensen naar zijn hand kan zetten. In het verleden heeft hij al vaker zulke praktijken uitgehaald bij andere ondernemers en niemand heeft het ooit tegen hem op durven nemen uit angst voor dure rechtszaken etc etc. Hij is immers miljonair en kan probleemloos de duurste advocaten betalen.
De reden dat ik contact met dit forum heb gezocht is omdat ik geen uitweg meer zie. Ik weet niet hoe het er voor staat en wet er nu allemaal nog speelt. Ik weet niet of de jaarrekeningen ingediend zijn of wat er met de belasting is afgesproken…kortom ik weet helemaal niets. Deze situatie beheerst nu al 3 jaar mijn hele leven en ik wil dat hier een eid aan komet en dat ik rust krijg in deze situatie omdat ik het gewoon niet meer trek op deze manier.
Ik ben door deze hele situatie en alles wat er omheen speelt mijn baan kwijtgeraakt en zit nu in de bijstand en dat is een situatie waar ik absoluut niet in wil zitten en die al veel te lang duurt.
Ik hoop da jullie mij kunnen en willen helpen en mij een mogelijkheid kunnen bieden om dit op te lossen en tot een goed einde te brengen want deze onzekerheid is killing.
Alle tips en hulp zijn welkom.
(adres aangepast - mod)
Link naar reactie
https://www.higherlevel.nl/forums/topic/42851-slachtoffer-van-fraude-door-inmiddels-ex-schoonvader/Delen op andere sites
Aanbevolen berichten
23 antwoorden op deze vraag