Poll: Leveranciersprijzen laten meebewegen of niet?

[Ron van der Kolk]

Naar aanleiding van de supermarktoorlog een discussiepuntje. Waar zou jij voor kiezen, en waarom?

 

Optie 1: Leveranciers die je in de goede tijden iets meer betaald, en in de minder goede tijden iets minder. Zo beweeg je met elkaar mee en steun je elkaar in moeilijke tijden en deel je de vruchten van de goede tijden. Een stukje solidair ondernemerschap als het ware.

 

Optie 2: Leveranciers die je altijd hetzelfde betaald, wat er ook gebeurd. Het is dan jouw verantwoordelijkheid om te sparen zodat je in mindere tijden nog steeds de volle prijs kunt betalen aan de leveranciers. En als die leveranciers mindere tijden hebben is dat ook hun eigen verantwoordelijkheid.

 

(Let wel, dit is wezenlijk anders als nu bij de supermarktoorlog waarbij alles van één kant moet komen. Voor beide opties ga ik er vanuit dat op de lange termijn zowel jij als de leveranciers exact evenveel verdienen!)

 

NB Dit is bedoeld als hypothetisch discussieonderwerp. Het gaat niet om een advies voor mijn eigen situatie. Ik heb zelf wel een voorkeur voor een optie maar ik wacht jullie reacties af.

[Ron van der Kolk]

*zondagmiddagbump*

[Dennis_van_Dijk]

Optie 2: Leveranciers die je altijd hetzelfde betaald, wat er ook gebeurd. Het is dan jouw verantwoordelijkheid om te sparen zodat je in mindere tijden nog steeds de volle prijs kunt betalen aan de leveranciers. En als die leveranciers mindere tijden hebben is dat ook hun eigen verantwoordelijkheid.

 

Volgens mij is prijs altijd dynamisch, maar wel binnen afgesproken parameters. Als ik 10.000 ton chocolade afneem betaal ik veel minder dan als ik 1.000 repen afneem. Maar daarover maken we afspraken en die afspraken staan.

 

Waarom zou ik voor deze optie gaan? Scheelt heel veel gezeur, geeft helderheid over de te hanteren prijzen en legt de verantwoordelijkheid bij beide ondernemers.

[geanonimiseerd__]

Het probleem zit hem er denk ik een beetje in dat de supermarkten niet zijn te vertrouwen. Als je toestaat als leverancier te korten op winstmarge omdat jouw afnemer wilt stunten of zegt te moeten stunten dan is min of meer het hek van de dam en kan dit excuus doorlopend gebruikt worden.

 

Hiernaast is er geen mechanism waarbij de leverancier de prijzen weer omhoog kan doen.

 

Mijn ervaring is dat goedkoper altijd mag en gewenst is maar duurder onmogelijk.

 

Dit hele vraagstuk komt er volgens mij op neer; hoever is het OK dat supermarkten de leveranciers uitknijpen om Eigen winstcijfers op peil te houden ?

 

Wat er ook bij komt kijken is het grote aanbod, dit verhoogd de druk aan de kant van leveranciers om mee te gaan in dit soort "ideeen". Soms is een assortiment van 400 verschillende tandenborstels ook misschien wel wat teveel.

[Norbert Bakker]

Dit hele vraagstuk komt er volgens mij op neer; hoever is het OK dat supermarkten de leveranciers uitknijpen om Eigen winstcijfers op peil te houden ?

 

Nee, dat is iets te simpel gesteld. Het gaat hier niet primair om de winst maar om klanten, omzet en marktaandeel dat supermarkten én hun leveranciers hebben verloren aan de Duitse grootgrutters Lidl en Aldi met hun eigen distributiekanalen. Het verlies van marktaandeel doet de leverancier dus net zoveel pijn als de supermarkt; beiden zijn gebaat bij het terugwinnen van klanten en marktaandeel.

 

 

[Ron van der Kolk]

Leuk dat draadje nu gaat lopen ;D

 

@Dennis: het ging in mijn opties om de variabele "goede tijden en slechte tijden". Uiteraard zijn er meer variabelen die de prijs bepalen, maar daar gaat het nu niet om ;)

 

@Paul & @Norbert: het vraagstuk gaat hier over je eigen onderneming en eigen keuze, niet om de supermarktoorlog. Die supermarktoorlog was slechts de aanleiding. :)

[Norbert Bakker]

@Paul & @Norbert: het vraagstuk gaat hier over je eigen onderneming en eigen keuze, niet om de supermarktoorlog. Die supermarktoorlog was slechts de aanleiding. :)

 

So be it Ron, maar uit mijn reactie kun je al opmaken dat ik kies voor optie 1.

[P.J.]

Bij de groothandels waar ik mijn spullen koop heb ik nauwelijks invloed op de prijzen. Alleen als ik een groot project heb kan ik een leuke korting krijgen. Maar dat ook door even wat meer rond te kijken en offertes aan te vragen, zodat je je vaste leverancier weer scherp hebt. Ik denk dan ook dat de stelling dat je met een leverancier mee gaat schommelen in goede en slechte tijden. helemaal niet op gaat. Als je als afnemer zo groot bent geworden dat een groothandel van jouw afhankelijk gaat worden, heb je al lang een punt gepasseerd om een verder je hals uit te steken en rechtstreeks van fabrieken in te kopen.

 

Ik schat zo in dat Staples zo'n beetje jouw hoofdleverancier is. Kun jij prijsafspraken maken met die leverancier?

[Johannes Regelink]

@Paul & @Norbert: het vraagstuk gaat hier over je eigen onderneming en eigen keuze, niet om de supermarktoorlog. Die supermarktoorlog was slechts de aanleiding. :)

 

So be it Ron, maar uit mijn reactie kun je al opmaken dat ik kies voor optie 1.

Grappig, ik had verwacht dat je voor optie 2 zou zijn (vaste prijs).

 

Zou jij als leverancier van mij (in dit geval verzekeringsproducten voor mijn adviesbureau) ook erin mee gaan dat als het bij mij slecht gaat, ik jouw minder wil geven voor jouw dienst? En wat meer als het beter gaat?

 

Ik denk dat met optie 1 er altijd iemand is die zich benadeeeld voelt. Optie 2 is lekker helder. Bovendien is de hoeveelheid die ik verkoop afhankelijk van mijn inzet. Niet die van mijn leverancier. Prijs is daar maar een onderdeel van.

[Norbert Bakker]

Zou jij als leverancier van mij (in dit geval verzekeringsproducten voor mijn adviesbureau) ook erin mee gaan dat als het bij mij slecht gaat, ik jouw minder wil geven voor jouw dienst? En wat meer als het beter gaat?

 

Yep, dat doe ik al een lange tijd. Tarieven en de minimale beheersvergoedingen zijn verlaagd om de pijn wat te delen. En die tarieven gaan weer stijgen zodra het economisch weer wat beter gaat.

 

We zullen wel moeten - want niet alleen met klanten maar ook met concullega's gaat het zwaar, zodat die concullega's soms de prijzen drastisch - hebben verlaagd tot onder de interne kostprijs. Ook hebben we een onbetrouwbare overheid die een provisieverbod gelijk aangrijpt om de fiscale aftrekbaarheid van de dienstverlening op te doeken; extra lastenverzwaring voor de klant dus die wij - of we het nu leuk vonden of niet - ook deels hebben moeten dragen

 

Ook worden we - uit nood geboren? - creatief met beloningsvormen, zoals recent een kortingsregeling die volledig afhangt van de (reactie)snelheid van de klant: is een bepaald traject binnen 1 maand afgerond doordat de klant alles volledig en snel aanlevert en snel reageert, dan ontvangt de klant een korting van ruim 40% op het tarief.

 

En in het oude provisiestelsel zat dit zelfs al ingebakken: contracten voor o.a. verzuim, aansprakelijkheid en bedrijfsschade zijn loonsom, omzet en winstafhankelijk. Ging het slechter met de klant en daalde de omzet, loonsom of winst, dan daalde de beloning van de adviseur automatisch mee; en ging het goed met de klant dan ging het ook goed met de adviseur....

 

En mijn "fabrikanten", de verzekeraars, hebben te maken met verliezen en solvabiteitsmarges. Formeel geen enkele ruimtevoor korting dus, maar informeel verleent één verzekeraar in nood 20% commericiële korting om toch nog aan wat nieuwe business te komen...de wal keert het schip!

 

[P.J.]

Dat zijn virtuele diensten. Kan iemand een leverancier noteren die hardware levert en die policy hanteert?

[electra]

Ik geloof niet, dat ik vrije keuze heb uit 1 van beide.

 

Voor sommige artikelen koop ik rechtstreeks bij de fabrikant. Vooral, omdat die veel meer kan inspelen op mijn specifieke wensen, zodat mijn artikel dat ik mijn klant aanbiedt, uniek is. De prijs is bij de fabrikant ook meestal het goedkoopste. Maar een vaste prijs is er nooit. Die is afhankelijk van vraag en aanbod. Gaat de wereld economie beter, dan worden de grondstof prijzen hoger, moet de fabrikant prijzen verhogen en betaal ik dus meer. Gaat het slechter, dan onderhandel ik wat meer over de prijzen, maar zelden met het argument dat het slechter gaat. Ik probeer gewoon elke ruimte te benutten als het nodig is.

 

Voor andere artikelen moet ik gebruik maken van tussenhandel en dan koop ik ook bij verschillende, concurrerende, aanbieders. Die prijzen schommelen nogal. Ook dan onderhandel ik, maar dan is er minder ruimte.

 

De prijzen die ik de klanten reken, zijn veel constanter. Prijsverhogingen vallen slecht: dan verlies je marktaandeel.

[P.J.]

Ik denk dat voor dit topic veel beter onderscheid gemaakt kon worden tussen inkopen van dienstverlening en inkoop van grondstoffen, handelsartikelen en bedrijfsmiddelen. Ik denk dat met dienstverleners nog wel prijsafspraken te maken zijn. In de hardware-wereld zijn de kaarten al lang geschud. De groothandels zijn enorm uitgedund en de grondstoffenleveranciers van olie, staal en andere metalen, leveren op dagprijs.

[RiVe]

In de hardware-wereld zijn de kaarten al lang geschud. De groothandels zijn enorm uitgedund en de grondstoffenleveranciers van olie, staal en andere metalen, leveren op dagprijs.

 

Juist bij groothandels worden de prijzen van toeleveranciers onder de loep genomen. Alleen dat wordt niet bekend gemaakt, groothandels zien hun omzet ook afnemen en willen ook een bepaald winstaandeel behouden. En wil een bestaande klant dan dat de kortingscondities aanpast worden, dan is de ruimte er wel voor, want ze weten allemaal hoe de markt in elkaar steekt. Ik vind b.v. visitekaartjes van vertegenwoordigers van groothandels onder mijn ruimtewisser. En ook die vertegenwoordiger weet dat hij echt geen handel meer kan drijven op alleen blauwe ogen of een gratis kop koffie.

 

[Dennis_van_Dijk]

Yep, dat doe ik al een lange tijd. Tarieven en de minimale beheersvergoedingen zijn verlaagd om de pijn wat te delen. En die tarieven gaan weer stijgen zodra het economisch weer wat beter gaat.

 

En hoe definieer je economisch beter? Ik kan mij voorstellen dat de klant daar heel andere ideeën bij heeft dan jij hebt. Ook is het zo dat als het in de branche economische beter gaat dat niet hoeft te betekenen dat het met jouw klant ook economisch beter gaat - de statisticus de verdrinkt in de gemiddeld 10cm diepe rivier.

 

Hoe tackle je dat dat in de toekomst problemen gaat geven?

 

[P.J.]

In de hardware-wereld zijn de kaarten al lang geschud. De groothandels zijn enorm uitgedund en de grondstoffenleveranciers van olie, staal en andere metalen, leveren op dagprijs.

 

Juist bij groothandels worden de prijzen van toeleveranciers onder de loep genomen. Alleen dat wordt niet bekend gemaakt, groothandels zien hun omzet ook afnemen en willen ook een bepaald winstaandeel behouden. En wil een bestaande klant dan dat de kortingscondities aanpast worden, dan is de ruimte er wel voor, want ze weten allemaal hoe de markt in elkaar steekt. Ik vind b.v. visitekaartjes van vertegenwoordigers van groothandels onder mijn ruimtewisser. En ook die vertegenwoordiger weet dat hij echt geen handel meer kan drijven op alleen blauwe ogen of een gratis kop koffie.

 

 

Ik vind de Technische Unie echt een buitenbeentje. Een groothandel die heel sterk verschillende prijzen hanteert voor verschillende klanten en sterk leunt op de kwantumkorting. Maar jij bet ook geen echt producerende ondernemer qua afname. Als je 800.000 meter kabel wegdraait of 3 miljoen metalen draaiveren, dan kom je vanzelf bij de fabriek uit. Als je daarentegen een lasbedrijf hebt, betrek je je staal ook van de groothandels. Die hebben daar een heel sterke positie. Dat kan ook niet anders vanwege de hoge transportkosten.

[RiVe]

In de hardware-wereld zijn de kaarten al lang geschud. De groothandels zijn enorm uitgedund en de grondstoffenleveranciers van olie, staal en andere metalen, leveren op dagprijs.

 

Juist bij groothandels worden de prijzen van toeleveranciers onder de loep genomen. Alleen dat wordt niet bekend gemaakt, groothandels zien hun omzet ook afnemen en willen ook een bepaald winstaandeel behouden. En wil een bestaande klant dan dat de kortingscondities aanpast worden, dan is de ruimte er wel voor, want ze weten allemaal hoe de markt in elkaar steekt. Ik vind b.v. visitekaartjes van vertegenwoordigers van groothandels onder mijn ruimtewisser. En ook die vertegenwoordiger weet dat hij echt geen handel meer kan drijven op alleen blauwe ogen of een gratis kop koffie.

 

 

Ik vind de Technische Unie echt een buitenbeentje. Een groothandel die heel sterk verschillende prijzen hanteert voor verschillende klanten en sterk leunt op de kwantumkorting. Maar jij bet ook geen echt producerende ondernemer qua afname. Als je 800.000 meter kabel wegdraait of 3 miljoen metalen draaiveren, dan kom je vanzelf bij de fabriek uit. Als je daarentegen een lasbedrijf hebt, betrek je je staal ook van de groothandels. Die hebben daar een heel sterke positie. Dat kan ook niet anders vanwege de hoge transportkosten.

 

Klopt PJ, de TU heeft het heel erg goed voor elkaar. Ik heb bij 1 van de grootste installatiebedrijven van Nederland gewerkt, en die was verantwoordelijk voor een klein percentage van de totale omzet van de TU. En dat komt omdat er ontzettende veel kleine bedrijfjes zoals ik klant zijn bij de TU. En dat hele grote installatiebedrijf gaat ook voor de bulk rechtstreek naar 2 of 3 of 4 andere fabrikanten voor inkoop van kabel, goot, armaturen. Er komt voor de bulk geen groothandel meer aan te pas.

 

[Norbert Bakker]

Hoe tackle je dat dat in de toekomst problemen gaat geven?

 

Goede vraag, waarop ik het antwoord vooralsnog schuldig moet blijven, ook in het licht van de nog steeds onzekere toekomst voor de hele sector .

 

We bewegen nu een beetje mee omdat de concurrentie ver onder de prijs werkt; en hopen dat kwaliteit het op termijn altijd wint van prijs.

 

Wat veel vervelender is, is dat onze "fabrikant" (de verzekeraars dus) steeds meer werkzaamheden bij ons neerlegt zonder dat daar meer inkomsten voor ons tegenover staan. Meer werk voor het zelfde geld dus: op deze manier besparen verzekeraars kosten ten laste van adviseur en klant. Een goed voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld dat de verzekeraar geen aanvraagformulieren meer accepteert (lees: formulier klant controleert en invoer in hun systeem) maar dat de aanvraag door de adviseur volledig elektronisch moet worden gedaan (lees: in plaats van verzekeraar voert de adviseur de info nu in in het systeem van de verzekeraar)

[P.J.]

En in sommige gevallen doen de verzekerden dat natuurlijk zelf online. Maar die weet dan vaak niet wat hij/zij dan wel of niet verzekerd. In jouw branche zal dus altijd sprake blijven van advies en expertise om dat naar de klanten te vertalen.

[TwaBla]

 

Optie 1: Leveranciers die je in de goede tijden iets meer betaald, en in de minder goede tijden iets minder. Zo beweeg je met elkaar mee en steun je elkaar in moeilijke tijden en deel je de vruchten van de goede tijden. Een stukje solidair ondernemerschap als het ware.

 

 

Dat was (naar verluidt) de aanpak van Marks & Spencer. Zie je nu nog wel bij grote familiebedrijven. Niet bij ondernemingen die elk kwartaal afgerekend worden op resultaten. En kleine ondernemers? Hebben die een keuze?

 

(ik betaal mijn leveranciers teveel in goede en slechte tijden...)

[P.J.]

Hoe tackle je dat dat in de toekomst problemen gaat geven?

 

Goede vraag, waarop ik het antwoord vooralsnog schuldig moet blijven, ook in het licht van de nog steeds onzekere toekomst voor de hele sector .

 

We bewegen nu een beetje mee omdat de concurrentie ver onder de prijs werkt; en hopen dat kwaliteit het op termijn altijd wint van prijs.

 

Wat veel vervelender is, is dat onze "fabrikant" (de verzekeraars dus) steeds meer werkzaamheden bij ons neerlegt zonder dat daar meer inkomsten voor ons tegenover staan. Meer werk voor het zelfde geld dus: op deze manier besparen verzekeraars kosten ten laste van adviseur en klant. Een goed voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld dat de verzekeraar geen aanvraagformulieren meer accepteert (lees: formulier klant controleert en invoer in hun systeem) maar dat de aanvraag door de adviseur volledig elektronisch moet worden gedaan (lees: in plaats van verzekeraar voert de adviseur de info nu in in het systeem van de verzekeraar)

 

Dat opent dus wel perspectieven als je klanten (na de verkoopdaad) zover kunt krijgen om hun formulier online voor je in te vullen, waarna je het eerst controleert, nog enige info toevoegt en het dan in het systeem van de verzekeringsmaatschappij gooit.

[Norbert Bakker]

Dat opent dus wel perspectieven als je klanten (na de verkoopdaad) zover kunt krijgen om hun formulier online voor je in te vullen, waarna je het eerst controleert, nog enige info toevoegt en het dan in het systeem van de verzekeringsmaatschappij gooit.

 

Voor sommige diensten, zoals Beroepsaansprakelijkheid of verzuim, werkt dat bij ons al zo. Onze on line offertemodule is een compleet offerte- en aanvraagformulier dat geaccepteerd wordt door de meeste verzekeraars. Vanwege die efficiency kunnen wij ook genoegen nemen met relatief lage marges.

 

Maar van verdere ketenintegratie hebben de algemene verzekeraars nog nooit gehoord. Wil ik offertes voor een bedrijfspakket van 3 verzekeraars dan moet ik 3 verschillende sets info invoeren in 3 totaal verschillende backofficesystemen van 3 verzekeraars. Zonder overdrijven: ik heb er soms ook nog eens drie verschillende browsers voor nodig(!) , want de ene kan niet met Chrome overweg en de ander niet met Firefox en de meest trieste maatschappijen werken zelfs onder IE hopeloos.

 

De klant moet mij dus al ruim voor de verkoopdaad (in de oriënterende fase) van een hele hoop informatie voorzien wil ik überhaupt premie en condities kunnen noemen, laat staan deze vergelijken. Vroeger kon ik info in een mail zetten en dat naar 3 maatschappijen mailen - of 3 acceptanten bellen, tegenwoordig ben ik een soort dataverwerkingscentrum waarop meerdere verzekeraars zijn aangesloten.

 

Een voordeel voor mij: de (zakelijke) klant die het zelf rechtstreeks wil proberen heeft het nog veel en veel zwaarder ;)

[Dennis_van_Dijk]

Goede vraag, waarop ik het antwoord vooralsnog schuldig moet blijven, ook in het licht van de nog steeds onzekere toekomst voor de hele sector.

 

Daarom gaat mijn voorkeur ook uit naar optie 2 in de vraag van Ron. Geeft veel duidelijkheid en voorkomt veel gezeur.

[Norbert Bakker]

Daarom gaat mijn voorkeur ook uit naar optie 2 in de vraag van Ron. Geeft veel duidelijkheid en voorkomt veel gezeur.

 

Zal best. Maar wie zegt dat ik in dit geval een keuze heb? Voor sommige diensten kies ik - min of meer gedwongen voor optie 1, bij andere voor optie 2.

 

 

[P.J.]

Kijk. Nu komt de dienstverlenersaap uit de mouw.

[Dennis_van_Dijk]

Zal best. Maar wie zegt dat ik in dit geval een keuze heb?

 

De vraag was volgens mij hypothetisch:

 

Waar zou jij voor kiezen, en waarom?