Vooruitbetaling klant t.b.v. aankopen [wel/geen facturering m.b.t. btw?]

[Yvonneleg]

Hallo,

 

Een klant wil alvast een geldbedrag op mijn rekening storten om aankopen te doen voor hun kantoor. Hoe verwerk ik dit? Ik houd een eenvoudige administratie bij, zonder grootboek.

 

Alvast bedankt!

 

Yvonne

[Hans v N]

Dank Roel, nu zitten we weer op koers. ;D

 

Ik heb vannacht de zaak een aantal keer gelezen en net nog een keer. Eens dat het niet erg duidelijk is. Ik ben het niet met je interpretatie eens.

 

Als er bij een contract meteen een factuur met BTW moet worden uitgeschreven en die verplichting er niet is als er geen sprake is van een contract, lees ik dat er later gefactureerd mag worden en er dus later BTW wordt betaald. Immers BTW is (tussen bedrijven) altijd het gevolg van het uitreiken van een factuur.

 

Er kan pas sprake zijn van een vergoeding als daar een dienst tegenover staat. Dus als de dienst is verricht volgt een factuur met BTW. De vooruitbetaling is in mijn ogen dus geen vergoeding.

 

 

[Highio]

In het verleden hebben we ook een vergelijkbare discussie gevoerd over kadobonnen of afwaardeerkaarten en moment van BTW-verplichting. Volgens mij ontstond die dan ook pas bij levering van goederen.

 

Groet,

 

Highio

[Hermes Ratgers]

Per 1 januari zijn de regels veranderd......

In de bijlage worden de verschillende situaties nader uitgelegd

3-2014_De_ene_tegoedbon_is_de_andere_nog_niet.pdf

[4711]

Ik begrijp er “geen reet” van deze discussie en de dwarsigheid van sommigen hier.

Het is heel helder:

 

“Worden, als er geen factureringsverplichting is, betalingen gedaan voordat de prestatie is verricht, dan is de belasting verschuldigd op het moment waarop de vooruitbetaling wordt ontvangen.”

(art. 13,2 W.)

 

Althans is dat mij heel helder.

Ik heb inderdaad gelezen dat sommigen vinden dat wanneer een klant een vooruitbetaling doet, er geen sprake is van een vooruitbetaling.

Merkwaardige visie, maar voor mij mag het.

(Persoonlijk adviseer ik mijn klanten om niet dergelijke kromme redeneringen te proberen door te drukken, maar dat ben ik)

 

[Hans v N]

Ik zou er nog minder van moeten snappen Peter maar ik snap dan weer niet waarom jij de wetstekst anders quote of is die inmiddels aangepast?

 

2. In afwijking in zover van het eerste lid wordt de belasting of het desbetreffende gedeelte daarvan uiterlijk verschuldigd op het tijdstip waarop de vergoeding geheel of gedeeltelijk wordt ontvangen.

bron

 

In de bovenstaande quote is geen sprake van vooruitbetaling maar van het tijdstip dat de vergoeding wordt ontvangen? Een vooruitbetaling is toch principieel anders dan een vergoeding. Een vergoeding vindt normaliter plaats na het leveren van een dienst of goed.

 

Ik wil, als totaal ondeskundige, niet dwarserig zijn maar zou het graag willen begrijpen.

 

 

 

[4711]

Helemaal goed, Hans!

 

Ik beschouw jou ook zeker niet als 'dwars' hoor.

 

Ik refereer ('quote') ook niet aan de wettekst, maar "De Bijbel" in deze: Elsevier BTW almanak.

Daar geven (vooraanstaande) fiscaal-geleerden hun interpretatie op wetteksten (uit de wet op de omzetbelasting). Net als Roel (kennelijk) ook bepaalde vaklitteratuur raadpleegt in deze.

 

Dat is een stuk begrijpelijker om te lezen namelijk. Sommigen proberen een stuk (lastig te lezen) wettekst te begrijpen en vervolgens allerlei (net zo moeilijk te begrijpen) rechterlijke uitspaken te interpreteren en vervolgens van alles te roepen.

 

Ik vind (nu persoonlijk) het fantastisch dat jij probeert om je kennis te verruimen op een gebied dat je kennelijk interesseert. En waar je dus ook meer van wil begrijpen/weten.

 

Ik zelf (nu weer persoonlijk) zal het eigenlijk 'zakelijke worst' zijn als sommigen menen dat anderen geen BTW verschuldigd zijn hoewel ik denk dat (de rechter zal vinden dat!) dit wél het geval is.

Vandaar ook dat ik zeg dat ik, in "mijn kring", dit anders zou aanbevelen.

 

Persoonlijk vind ik het namelijk van een ongekende "lulkoekgehalte" om te beweren dat je een vooruitbetaling gekregen hebt, maar het is geen vooruitbetaling.

Dat zou in een hele andere situatie misschien wel kunnen, zoals wanneer je geld geleend hebt en daar dus ook een leningsovereenkomst afgesloten hebt, maar daar gaat het hier helemaal niet over.

 

Ik heb ook (net als jij trouwens) een bedrijf. Jij maakt toch ook niet geld over aan een leverancier met zoiets van "Hier joh, heb je vast een beetje geld..."?

Dat is dan toch een vooruitbetaling op een levering of een te verrichten dienst? Anders doe je dat niet en dat begrijpt iedereen.

Of het betreft een lening en dat moet dan terugbetaald worden. Of het is een gift, dat kan ook (maar ik geef meestal geen giften aan leveranciers).

 

 

Peter

 

 

[Roel J]

edit: ik was weer eens lang van stof dus peter heeft ook zelf al gereageerd..

 

_______

@ hans Ik denk dat Peter citeert uit de Elsevier BTW almanak (dat deed hij al eerder in dit topic, vandaar die aanname)

 

de term vooruitbetaling of vergoeding zijn niet speciaal verschillende dingen.. ook op de site van de belastingdienst worden termen niet exclusief gebruikt. het is hoe dan ook zo dat indien er geld ontvangen word ter dekking van nog te werken uren. (de hoofddienst van TS) moet er btw afgedragen op moment van ontvangst van de vooruitbetaling.

Hoofdregel is absoluut dat als er geld word ontvangen van een klant dan is de btw verschuldigd op het moment van ontvangst van het geld ongeacht over een factuur is uitgereikt.

 

Voorbeeld in deze situatie zou kunnen zijn dat Yvonne maandelijks achteraf een aantal uur factureert aan de klant en deze betaald de facturen dan na een maandje. btw is helder word verschuldigd om moment van uitreiken factuur. Nu besluit de opdrachtgever van Yvonne voor 3 maanden naar het buitenland te gaan en hij wil graag dat zij een aantal taken blijft doen en omdat hij niet weet of hij vanuit het buitenland makkelijk kan betalen besluit hij alvast 5000 euro over te maken aan Yvonne voor de werkzaamheden voor die 3 maanden. Yvonne moet dan over die 5000 euro btw afdragen op moment dat het ontvangen word. Ze mag best wachten met het uitreiken van facturen tot de werkzaamheden zijn uitgevoerd en die openstaande facturen verrekenen met die 5000 euro.

 

In de praktijk zal men echter vaak kiezen alsnog een factuur uit te schrijven voor 5000 euro, gewoon omdat dat boekhoudkundig handiger is en je meteen ook de btw aangifte dekt (in je boekhoudpakket) en hoef je niet meer te denken om uit die 5000 euro btw te halen op moment van aangifte. Maar naar de letter van de wet hoeft die factuur dus pas als de levering voltooid is.

De wet bepaald ook niet aanvullend dat er na ontvangst van een vooruitbetaling terstond alsnog een factuur moet worden gemaakt, alleen als een voorruitbetaling gecontracteerd is (bouw website, 50% bij opdracht 50% bij oplevering) moet wél een factuur voor die vooruitbetaling worden uitgereikt)

 

Ik had nog even afgewacht met mijn verdere visie in de hoop dat Yvonne zelf nog zou ophelderen waarvoor het geld gebruikt word. maar ik zal hem nu toch maar op tafel leggen :)

 

Als het geld dat ontvangen is uitsluitend gebruikt word voor uitgaven voor de opdrachtgever en dan ook nog op zijn naam gebeuren zou er sprake kunnen zijn van een zogenaamde doorlopende post. hiervoor bestaat wel een uitzondering in de btw.

Bekende voorbeelden zijn advocaten die zaken als griffierechten voorschieten voor hun klant of een aannemer die een bouwvergunning betaalt aan de gemeente terwijl de aanvraag wel op naam van de klant staat.

 

In die gedachtegang zou ik mij voor kunnen stellen dat Yvonne in haar rol als virtueel assistent een relatiegeschenk of bos bloemen online besteld (of een vergunning voor een evenement) op naam van haar opdrachtgever, maar dat de site waar ze besteld nu eenmaal directe betaling eist en ze daarom haar eigen (zakelijke) bankpas gebruikt om de ideal betaling op die site te voltooien. DE factuur van de webshop staat dan op naam van de opdrachtgever en hij kan langs die weg de betaalde btw ook weer terugvragen. uitsluitend de betaling is om pragmatische redenen door Yvonne gedaan.

 

In dat geval kan Yvonne dus prima zonder btw deze uitgave vermelden op haar verkoopfactuur van betreffende maand, zodat haar opdrachtgever haar het bedrag kan terugbetalen.

Nu ze al een voorschot heeft ontvangen om die kosten te dekken zou ik het echter niet alsnog op de factuur zetten (en weer verminderen) maar gewoon een (online) kasboekje bijhouden wat er van dat voorschot is betaald en de opdrachtgever maandelijks het overzicht toezenden. evt begeleid met het verzoek weer een nieuw voorschot bedrag over te maken.

 

Sleutel hierin is wel dat de bestellingen dus op naam van de opdrachtgever gebeuren, en dat er geen winst op gemaakt word op dat product (er mag dus geen hogere prijs voor berekend worden want dan komt btw heffing wel weer om de hoek kijken omdat er toegevoegde waarde is).

 

Zou Yvonne ervoor kiezen zelf het geschenk of de bloemen te kopen op haar bedrijfsnaam en daarna door te belasten aan haar opdrachtgever, dan kom moet er dus ook eer bij doorbelasting btw moet rekenen, ze maakt dan als het ware de goederen eerst haar eigendom voor ze weer door te leveren.

 

Kortom zo'n voorschot / vooruitbetaling hoe je het beestje ook noemt lijkt handig.. maar voor de btw heeft het potentieel wel wat haken en ogen.. en het laat ook wel zien dat een nieuwe trend van het uitbesteden van dit soort functies aan zzp-ers ipv zelf in loondienst te nemen het eenvoudig bestellen van een bosje bloemen opeens een potentieel btw belaste dienst word i.p.v. gewoon uitvoeren van een opdracht / verzoek van de baas..(om het maar even ouderwets uit te drukken)

Simpelweg omdat het nu een transactie is tussen te zelfstandig ondernemers en daar andere spelregels gelden dan in de verhouding werkgever / werknemer.

 

Misschen toch maar een bankpasje of credit card vragen aan de opdrachtgever?

(of zeggen dat hij dat toch echt beter zelf kan regelen :) )

[Bert.]

Toch nog maar even wat olie op het vuur gooien... De prestatie is belast, niet de vergoeding. Er kan bij een vooruitbetaling alleen BTW geheven worden als bekend is waar het belastbare feit uit bestaat. Bij een abonnement, verhuur of levering van gas/stroom is dat helder, bij het voorschieten van wat geld om er misschien een pak koffie of een bos bloemen, of misschien wel helemaal niets, voor te kopen, niet. (Ik zie de te werken (vooraf afgesproken) uren en het het potje met geld dus wel als twee afzonderlijke zaken). De motivatie van de geldschieter doet er trouwens niet toe, dat verandert niets aan de situatie.

 

Hierover bestaat rechtspraak, met name een arrest van het Europese hof in zaak C-419/02 waarin onder andere het volgende staat:

 

48. De tweede alinea van artikel 10, lid 2, wijkt af van deze chronologische volgorde nu

daarin is bepaald dat de BTW in het geval van vooruitbetalingen verschuldigd wordt

zonder dat de levering heeft plaatsgevonden of de dienst is verricht. Voor het

verschuldigd worden van de belasting in een dergelijke situatie, moeten alle

relevante elementen van het belastbare feit, dat wil zeggen van de toekomstige

levering of van de toekomstige dienst reeds bekend zijn, en moeten dus in het

bijzonder, zoals de advocaat-generaal in punt 100 van zijn conclusie heeft

vastgesteld, de goederen of de diensten op het tijdstip van de vooruitbetaling

nauwkeurig zijn omschreven.

 

Hoe het verder (achteraf) qua facturen het beste afgehandeld kan worden hangt ook af van de feiten, dus (zoals al geschreven), wordt de bos bloemen of pak koffie op naam van de opdrachtgever gekocht, of inkoop door TS en doorverkoop etcetera.

[Jaap B]

volgens mij trekt yvonne zich ondertussen de haren uit het hoofd ;D

[Eric Mailer]

Interessante discussie. Ik had er ook de wet op de omzetbelasting op nageslagen. Daar is het ook niet eenduidig uit te halen. Zoals anderen reeds vermeld hebben is de versie uit de Elzeviers almanak duidelijker omdat daar ook jurespudentie in verwerkt is op de onduidelijke gebieden.

 

In ons geval bestaan vooruitbetalingen altijd uit foutieve betalingen die te hoog uitvallen. Op dat moment is het nog geen vooruitbetaling, maar op het moment dat je met de klant afspreekt om het teveel niet terug te storten, maar te laten staan voor de volgende factuur, wordt het formeel natuurlijk wel een vooruitbetaling.

We storten het niet terug om de administratie te vereenvoudigen, maar als je over die kleine verschillen plots btw aangiftes moet doen dan wordt het juist meer administratie. Ik denk dat ik dit op de oude manier blijf doen…

 

Wat ik overigens mis in de wetstekst en ook in de huidige discussie, is het percentage dat je moet rekenen bij een voorschot. Als je b.v. een schilder bent en de uren tegen 6% afrekent en het materiaal tegen 21%, welk tarief hanteer je dan in het voorschot. Op dat moment weet je nml nog niet de verhouding tussen beide. Alles tegen 21% of een geschat gemiddeld percentage? Gevoelsmatig lijkt me het het makkelijkst om gewoon het hoog tarief te hanteren bij het voorschot en dit bij de uiteindelijke factuur te corrigeren.

[Bert.]

Wat ik overigens mis in de wetstekst en ook in de huidige discussie, is het percentage dat je moet rekenen bij een voorschot. Als je b.v. een schilder bent en de uren tegen 6% afrekent en het materiaal tegen 21%, welk tarief hanteer je dan in het voorschot. Op dat moment weet je nml nog niet de verhouding tussen beide. Alles tegen 21% of een geschat gemiddeld percentage? Gevoelsmatig lijkt me het het makkelijkst om gewoon het hoog tarief te hanteren bij het voorschot en dit bij de uiteindelijke factuur te corrigeren.

 

Als het je nog niet weet of in kunt schatten hoeveel uren je kwijt bent en hoeveel liter verf hoe bepaal je dan de hoogte van het voorschot? BTW percentages liggen vast, je kunt geen 6% en 21% gaan middelen en daar 13,5% van maken. Je kunt ook geen (geschat) aantal uren op de factuur zetten en daar voor het gemak 21% BTW op zetten. Een belangrijk punt in deze discussie is dat bij een vooruitbetaling "alle relevante elementen van het belastbare feit, dat wil zeggen van de toekomstige levering of van de toekomstige dienst reeds bekend dienen te zijn".

 

Wat bij Yvonne duidelijk niet het geval is, en overigens niet er zake doende als ze sowieso al geen factuur op zou maken.