Hoe onze kritische geest innovatie in de weg staat..

[AmazingMinds]

Nav het topic over mobiele applicaties, een verhaal met 4 redenen over waarom innovaties kapotgaan aan onze eigen te snelle kritische geest.

 

1) Simpel is te makkelijk.

2) Makkelijk is niet goed.

3) Enthousiasme is dom.

4) De intenties van de mens zijn slecht.

 

Link naar het hele artikel in de Volkskrant (registratie vereist)

[perry]

Hoe zit het trouwens met het gegeven dat onze kritische geest innovatie stimuleert?

 

Dat is volgens mij niet bij iedereen aanwezig. Als ik alleen al kijk naar het feit dat sommige mensen in hun schuur niet eens het bestaan hebben van haakjes waar je iets aan kunt hangen, staat het niet zo in de weg.

 

Perry

[carsulae]

Erg innovatief is het hebben van haakjes in een schuur niet. Ik mis je punt in de context van innovatie... Het netjes houden van je werkplek en je ergens aan ergeren zijn twee compleet ander dimensies.

 

Veel innovaties zijn geboren uit onvrede/kritisch zijn op bepaalde zaken,

Annedien heeft daar wel een punt.

 

Groet,

 

Ronnie

[AmazingMinds]

Hoe zit het trouwens met het gegeven dat onze kritische geest innovatie stimuleert?

"Goh, dat is onhandig, dat kan beter!" is toch wel behoorlijk kritisch, en vaak een trigger voor een nieuwe manier van iets doen of maken.

 

 

Ik vind dat een positieve gedachte, 'hoe kan ik de wereld een stukje beter maken'.

 

Interessante reacties tot dusverre, maar ik krijg het idee dat we vooral een semantische discussie aan het voeren zijn over wat mensen nou als 'kritisch' betitelen. Christine komt in mijn ogen nog het dichtst bij met de grondhouden en Bert stipt ook een interessant punt aan over de liefdeloze geest.

 

Een citaat wat ietwat aangezet is, maar in mijn ogen wel de kern raakt:

 

In onze cultuur brengt een intelligent mens altijd de nuance, de relativering aan. Het post-modernisme bracht ons bij dat er niet één werkelijkheid is, maar dat alles bestaat uit oneindig veel werkelijkheden. Er is altijd wel een werkelijkheid te vinden waarop je kritiek kan hebben.

 

Een extreem geval van denken in het halflege glas. De klassieke openingszin in de lobby na een voorstelling: 'Wat ik jammer vond' Wie heeft het na een voorstelling nog over het onderwerp, het thema, wat het met je deed, wat je er van geleerd hebt? Wat het hem bracht in plaats van wat er aan ontbrak?

 

Enthousiasme associëren wij met kritiekloosheid. Kritiek associëren wij met inzicht. Hij die een idee affakkelt, wordt in onze cultuur altijd intelligenter gevonden. Hij die kritisch is, laat zijn superioriteit zien. Daarom is de baas zo graag kritisch en zelden heel erg enthousiast.

 

Nu wordt hier natuurlijk enigszins gechargeerd (he, nu breng ik zelf ook al een nuance aan), maar als ik in draadjes links en rechts hier rondkijk, dan vind ik dit heel erg terug, ook op het meest innovatie-stimulerende forum van Nederland. De meeste reacties op nieuwe ideeen zijn, hoe positief bedoeld ook, doorgaans een reality-check van de ervaren ondernemers. Tegelijkertijd geven veel ervaren ondernemers aan dat ze, zeker in het begin, hebben moeten vechten tegen eenzelfde soort ideevorming. "Het lukt je toch niet" en dergelijke quotes komen in dat opzicht wederom vaak terug.

 

 

Wat ik maar wil zeggen is dit: het lijkt wel een ingebakken reflex om een idee kritisch te benaderen / aan te scherpen. Absoluut niet uit negatieve bedoeling overigens!! Mijn vervolgvragen in deze discussie zijn dan ook:

 

1. Wat is er mis met ongebreideld enthousiasme? Als iemand in het diepe wil springen, waarom zeggen we dan meestal goedbedoelend: "pas op, het is best diep?" en niet vaker "ga ervoor!" Los van de consequenties voor de duiker, wat is het verschil voor degene die de opmerking maakt?

 

2. Liefde maakt blind, net als enthousiasme, want dat is liefde voor een bepaald idee; wanneer ben jij voor het laatst blind van enthousiasme geweest?

 

Overigens ben ik van mening dat ons overheidsbeleid gestoeld rondom deze discussie, waar we in beginsel iets niet mogen, tenzij we een vergunning hebben (nee, tenzij). We zouden een stuk innovatiever kunnen zijn als dit beginsel omgedraaid zou worden (ja, mits)

[bedenkerij / bert]

1. Wat is er mis met ongebreideld enthousiasme? [...]

 

2. Liefde maakt blind, [...]

 

Daarom: Liefde / plezier / fun / enthousiasme en strijd (ook in jezelf)! :D (Cf. Heraclitus: "Strijd is de vader van alles." ;D )

 

De combinatie liefde en strijd is een esentieel onderdeel van vele religies (boedhisme , islam, christendom, ...), al wordt het wel eens wat vreemd en geweldadig ingevuld.

[Christine]

"Goh, dat is onhandig, dat kan beter!" is toch wel behoorlijk kritisch, en vaak een trigger voor een nieuwe manier van iets doen of maken.

 

Dat is positief kritisch. Zo ben ik Izecom begonnen, met zo'n zin. Negatief kritisch is als iemand iets oppert en je eerste reactie is negatief.

 

 

[Annedien Hoen]

Hoe zit het trouwens met het gegeven dat onze kritische geest innovatie stimuleert?

"Goh, dat is onhandig, dat kan beter!" is toch wel behoorlijk kritisch, en vaak een trigger voor een nieuwe manier van iets doen of maken.

 

 

Ik vind dat een positieve gedachte, 'hoe kan ik de wereld een stukje beter maken'.

Misschien, maar dan hoogstwaarschijnlijk wel in reactie op een geconstateerd gebrek. Daarvoor heb je een kritische geest nodig.

De wereld 'beter maken' kan ook vanuit twee mindsets: 'Er is iets mis met de wereld en het moet gefixt worden' of 'De wereld is goed, laten we die nog beter maken.'. Maar ook dat laaste ontstaat vanuit een oordeel over de wereld. Dat dualisme impliceert eigenlijk constant 'kritiek'.

Jij vindt mensen die de wereld een stukje beter willen maken waarschijnlijk positieve mensen, maar ik ken ook hele negatieve zeurpieten die de toestand van het menselijk ras erbarmelijk vinden en constant gefrustreerd zijn en vinden dat de wereld beter moet.

.

@Christine:

Positief kritisch: is dit dan de variant van de 'kritische geest' die innovatie (dus) stimuleert?

 

[perry]

Hé komop, genoeg over die kritische geesten gezegd.

Laten we het positief zijn.

 

Perry

[koert]

kritisch is nuttig om geen onzin in je hoofd te proppen, maar heeft ook nadelen als je iets echt wilt doorgronden.

Ik heb in m'n leven een aantal rather disruptive innovaties gedaan en ben waarnemeingen gaan doen aan de reacties daarop.

Mensen die echt kijken en iets in zich op kunnen nemen zijn zeldzaam in dit land.

De meeste mensen zijn al snel kritisch, weten het beter en dergelijke en doordat ze in die mindset schieten doen ze verder geen waarnemingen.

Des te meer disruptive de innovatie is, des te meer Nederlanders daar direct inschieten.

Het zal ook wel met mijn irritant eigenwijze uitstraling en dergelijke te maken hebben, maar toch, Nederelanders lijken dat veel sterker te hebben dan Duitsers of Amerikanen.

Alleen als je open bent kun je iets echt waarnemen.

En dan pas daarna kritsch worden.

En bij voorkeur vooral kritisch naar je eigen denkhoofd, want aan de tekorten en blinde vlekken in je eigen geest kun je wat doen en als je die vind, kun je verder komen.

Met kritisch zijn naar anderen kom je meestal niet verder.

[Annedien Hoen]

 

Alleen als je open bent kun je iets echt waarnemen.

En dan pas daarna kritsch worden.

 

Als je echt open bent, ben je dan niet zonder waarneming? Waarneming lijkt mij iets dat bestaat bij de gratie van referentiepunten, discriminatie en interpretatie en dus een kritische filtering van informatie. Kan je dit uitstellen tot een later tijdstip? En hoe weet de herinnering waar je je op baseert niet toch dankzij een kritische waarneming tot stand gekomen is?

Misschien worden 'kritisch zijn' en 'kritiek hebben' hier door elkaar gebruikt?

 

 

[Christine]

Misschien worden 'kritisch zijn' en 'kritiek hebben' hier door elkaar gebruikt?

 

Het gaat om de volgorde. Ben je eerst enthousiast, en daarna kritisch? of ben je eerst kritisch, en kun je daarna eventueel ook positieve kanten zien? Het eerste is voor je gesprekspartner een stuk aangenamer en stimulerender.

 

 

[Annedien Hoen]

Misschien worden 'kritisch zijn' en 'kritiek hebben' hier door elkaar gebruikt?

 

Het gaat om de volgorde. Ben je eerst enthousiast, en daarna kritisch? of ben je eerst kritisch, en kun je daarna eventueel ook positieve kanten zien? Het eerste is voor je gesprekspartner een stuk aangenamer en stimulerender.

 

 

Dat niet alleen; je leeft ook in een andere werkelijkheid.

Er is vaak gedacht dat optimisten en pessimisten er twee versies van één objectieve realiteit op nahouden, hoewel pessimisten vaak ook nog eens menen de 'realisten' in het gesprek te zijn.

Maar mensen met een positieve attitude hebben ook meer positieve ervaringen, dus dat kan onmogelijk toe te schrijven zijn aan meer 'mazzel' (pessimisten denken vaak dat zij altijd pech hebben en anderen de mazzeltjes tegen het lijf lopen).

Even onwetenschappelijk zonder verwijzing (uit het blote hoofd):

Er is eens een onderzoek gedaan naar het verschil tussen mensen die zichzelf als mensen die altijd geluk hebben zien, en mensen die zichzelf als mensen die altijd pech hebben zien. Ze hebben een biljet geld ergens neergelegd en de 'mazzelaars' zagen het vaker liggen dan de 'pechvogels'.

Zo zal er voor innovaties en ideeën dus ook niet een objectieve situatie zijn, maar sterk afhangen van het zien van mogelijkheden en 'geluk' dus afdwingen met een positieve houding.

 

[Christine]

Ze hebben een biljet geld ergens neergelegd en de 'mazzelaars' zagen het vaker liggen dan de 'pechvogels'.

 

Ik zie nog wel 's een muntje liggen, en dan zie ik een kind lopen, en dan denk ik "dat kind is zoveel blijer met een muntje dan ik, ik laat het liggen"

 

 

[koert]

 

 

Als je echt open bent, ben je dan niet zonder waarneming? Waarneming lijkt mij iets dat bestaat bij de gratie van referentiepunten, discriminatie en interpretatie en dus een kritische filtering van informatie.

 

Eerst de waarneming en dan de referentie, discriminatie en filtering.

Als je gedurende de waarneming al begint met filtering, dan is de kans groot dat je lang niet alles waarneemt . Je gaat al in de beperkingen van je eigen denkhoofd.

Bij het lezen van bijv een populair wetenschappelijk artikel heb ik ook algedurig dingen waarvan ik denk: 'Dat klopt niet', of 'Dat zit anders'.

Ik geef dan heel even aandacht aan die oprisping en gooi het dan in een tijdelijke map en probeer verder te lezen alsof ik die oprisping niet heb gehad en alles wat er staat klopt.

Dan een paar dagen laten bezinken en dan blijkt vaak dat die oprispingen voorkwamen uit m'n eigen gebrekkige denkhoofd.

Evengoed sla ik niet alles op in m'n hoofd, want dan ben ik wel venijnig kritisch. Het meeste uit zo'n artikel heb je weinig aan. Als je geluk hebt kun je er iets zinnings vinden om echt op te slaan. Maar als ik gelijk al in die kritische houding was gegaan , dan had ik die zinnige dingen niet gevonden.

 

Bij de herinnering kun je toch weten of je het op had geslagen als 'zinnig' of als 'dubieus'.

 

ik blijf erbij dat je alleen goed waar kunt nemen in een kinderlijke houding van 'alles is mooi', 'alles is interessant'.

De verwerking met kritische filtering komt later wel.

Voor mij werkt het zo.

Voor een ander kan het anders gaan natuurlijk.

Maar ik kom veel mensen tegen die graag kritisch zijn en alles beter weten. Met zo'n houding van 'zelfbevruchting' beperk je jezelf.

"kruisbestuiving' levert wel vooruitgang op.

 

 

[Gast Verwijderd account]

"Pas als we onze angst afleggen om dom te lijken krijgt innovatie in Nederland een kans".

 

Lees: Pas als we onze angsten onder ogen willen zien,

de angst dus letterlijk in de ogen kijken er dus aandacht aan geven, verdwijnt deze angst vanzelf.

Angst is slechts een emotie ontstaan vanuit een gedachte.

 

PS: Dom is een oordeel wat de mens eraan geeft om er een vorm aan te geven.

 

Nu... wanneer die angst verdwijnt kun je hem beheren en hoef je de angst niet meer te beheersen.

Deze innovatie in jezelf maakt jou vrij.

Deze vrije ruimte geeft je de mogelijkheden om nieuwe ideeën te ontwikkelen.

 

Tot dusver

 

Als we dit voelen en begrijpen, dus de balans hebben gevonden in ons voelen en denken dan pas kunnen we verder.

 

Succes voor hen die deze weg willen en kunnen volgen!

 

Liefs Mim :)

 

 

 

[JmKany]

Angst of kritisch zijn heeft ook een zeer dankbare functie: Dat weerhoudt ons om zomaar van een hoge toren te gaan springen als wij op een gegeven moment gaan denken dat wij als vogels kunnen vliegen.

 

Een situatie waarin iedereen in Nederland pro-innovatie is een utopie. Veel mensen zitten echt niet op innovatie te wachten. Zolang ze voldoende brood om te eten hebben en voldoende euro's overhouden om dvd's te huren en naar voetbal te kijken, hoef je niet op hun steun te rekenen.

 

Soms ben ik zelf ook zo. Ik zit bijvoorbeeld niet op Windows Vista te wachten. Is Windows Vista (het is zomaar een voorbeeld) echt goed voor ons allemaal? Vaak heb ik het gevoel dat innovatie alleen om innovatie gaat: de kick, roem en de Euris. Innovatie klinkt nog viezer als banken en regeringen dat promoten. Dan is innovatie synoniem van geld en nog meer geld verdienen ten kosten van wathever.

 

[Roozeboos]

Soms ben ik zelf ook zo. Ik zit bijvoorbeeld niet op Windows Vista te wachten. Is Windows Vista (het is zomaar een voorbeeld) echt goed voor ons allemaal? Vaak heb ik het gevoel dat innovatie alleen om innovatie gaat: de kick, roem en de Euris. Innovatie klinkt nog viezer als banken en regeringen dat promoten. Dan is innovatie synoniem van geld en nog meer geld verdienen ten kosten van wathever.

 

 

een nieuwe versie van windows lijkt me nou niet een goed voorbeeld van innovatie. Dat is meer het corrigeren van fouten van de vorige versie...

met weer nieuwe fouten in de nieuwe versie... Veel mensen zitten daar m.i. inderdaad niet op te wachten.

 

 

[AnnekeWalraven]

Hallo, wat me opvalt aan de discussie is, dat die met name gaat over meningen over of iets wel of niet waar is, c.q. juist wordt beoordeeld en gezien.

 

Mijn ervaring / idee is dat dergelijke discussies zelden nuttig zijn (no offense), en dat het productiever is om te denken naar en praten over:

 

* wat wil ik wanneer realiseren

* wat moet ik daarvoor doen

 

En wanneer je je op een plek bevindt waar dat niet of weinig in goede aarde valt, dan kunnen er drie dingen aan de hand zijn.

 

1. je zit op de verkeerde plek

2. je vertelt het tegen de verkeerde persoon

3. je vertelt het op de verkeerde manier

 

ad 1. overweeg of je elders wel gehoor vindt

ad 2. vertel het tegen beslissers die winst en geld ruiken en die het in hun eigen belang zien om jouw idee verder uit te werken

ad 3. vertel het zodanig dat je voldoet aan de voorwaarden van ad 2

 

En voor het geval dat je denkt, voelt: ja maar, dat kan niet, dat is moeilijk, zo werkt het niet etc: zoek een coach die je helpt om te zorgen dat een "ja maar als het nu wel werkt, wat dan?" gevoel de overhand neemt. Toon lef en initatief!

 

 

[Hans van den Bergh]

Ze hebben een biljet geld ergens neergelegd en de 'mazzelaars' zagen het vaker liggen dan de 'pechvogels'.

Ik zie nog wel 's een muntje liggen, en dan zie ik een kind lopen, en dan denk ik "dat kind is zoveel blijer met een muntje dan ik, ik laat het liggen"

Ooit (jaartje of dertig geleden) heb ik van wijlen acteur Anthony Quinn geleerd:"Buig nooit voor geld!" Dat is één van de waardevolste filosofiën van mijn leven geworden.

 

Succès en groet,

 

Hans

 

 

[Hans van den Bergh]

Hallo, wat me opvalt aan de discussie is, dat die met name gaat over meningen over of iets wel of niet waar is, c.q. juist wordt beoordeeld en gezien.

Mijn ervaring / idee is dat dergelijke discussies zelden nuttig zijn (no offense), en dat het productiever is om te denken naar en praten over:

* wat wil ik wanneer realiseren

* wat moet ik daarvoor doen

En wanneer je je op een plek bevindt waar dat niet of weinig in goede aarde valt, dan kunnen er drie dingen aan de hand zijn.

1. je zit op de verkeerde plek

2. je vertelt het tegen de verkeerde persoon

3. je vertelt het op de verkeerde manier

ad 1. overweeg of je elders wel gehoor vindt

ad 2. vertel het tegen beslissers die winst en geld ruiken en die het in hun eigen belang zien om jouw idee verder uit te werken

ad 3. vertel het zodanig dat je voldoet aan de voorwaarden van ad 2

En voor het geval dat je denkt, voelt: ja maar, dat kan niet, dat is moeilijk, zo werkt het niet etc: zoek een coach die je helpt om te zorgen dat een "ja maar als het nu wel werkt, wat dan?" gevoel de overhand neemt. Toon lef en initatief!

 

Dag Anneke,

 

Welkom hier en bovenstaande is mij helemaal uit het hart gegrepen!

 

Succès en groet,

 

Hans

[AnnekeWalraven]

Hans

 

Dank je voor je aardige woorden!

 

De grap is dat ik graag twee reacties van jou wil combineren:

 

1. "buig nooit voor geld van Quinn"

2. "helemaal uit het hart gegrepen", als reactie op mijn bericht

 

Ooit, toen ik nog jong en onbezonnen was (ben inmiddels de 50 al gepasseerd ), nam ik actief deel aan 'schoner milieu acties en demonstraties'. Ik kan me nog goed herinneren, de Franse kalimijnen loosden enorme hoeveelheden zout in de Rijn. En wij waren natuurlijk erg tegen.

 

Een van mijn mede actievoerders was (en is nog steeds?) chemisch ingenieur (een zekere Hein als ik het goed heb). Hij zei iets heel waardevols toen, en dat is sindsdien een motto voor mij geworden:

 

'zodra we iets bedenken waarmee die fabrieken met hun afval geld kunnen verdienen, dan is het probleem morgen opgelost; we kunnen dus beter werken aan toepassingen voor die zoutlozingen dan ertegen demonstreren'

 

Ik ben het met je eens, je moet niet buigen voor geld. Maar wanneer je snapt dat "money makes the World go round" een enorm sterke kracht is, dan kun je het ten positieve aanwenden.

 

Voor acties tegen zoutlozingen, voor het op de agenda krijgen van innovaties in een bedrijf of organisatie, voor aanpakken broeikasprobleem. Enzovoort. Er zijn werkelijk talloze voorbeelden en mogelijkheden te bedenken (over innovatie gesproken).

 

Ik heb gemerkt dat originele out of the box denkers hier een grote toegevoegde waarde kunnen hebben, en het maakt niet uit of ze dat advies, coaching, of wat dan ook noemen.

 

En tot slot: of er inderdaad een (winstgevende) manier is gevonden om met afval zout geld te verdienen in plaats van het in de Rijn te kieperen? Ik weet het niet, maar de lozingen zijn al heel lang geleden gestopt, er zwemt weer zalm in de Rijn!

 

Hartelijke groet

 

Anneke

 

[Hans van den Bergh]

Dag Anneke,

 

Even een toelichting dan:

 

Anthony Quinn vertelde in dat interview dat hij als kleine jongen met zijn grootvader aan het wandelen was en dat hij een muntje op de grond zag liggen. Toen hij zich bukte om het op te rapen, gaf zijn grootvader hem een schop onder zijn kont en zei: "Buig nooit voor geld!" In dat verband ging het erover dat je je laat leiden door - en zelfs kunt zwichten voor - het materiele en daarbij veel dingen niet meer ziet en dus heel veel mooie mogelijkheden onbenut laat.

 

En inderdaad, als je geld als middel ziet en niet als doel, dan kun je het krachtig en positief inzetten. De zoutlozingen en andere milieubelastende gevolgen van onze industriële tijdperk zouden nooit zijn aangepakt als mensen niet van buitenaf druk waren gaan uitoefenen om die industriëen tot die inzichten te brengen. Uit zichzelf, vanwege puur economische redenen, zouden ze nimmer die maatregelen nemen.

 

Succès en groet,

 

Hans

[Hans van den Bergh]

'zodra we iets bedenken waarmee die fabrieken met hun afval geld kunnen verdienen, dan is het probleem morgen opgelost; we kunnen dus beter werken aan toepassingen voor die zoutlozingen dan ertegen demonstreren'

Dit inzicht is correct, het bestond overigens 2000 jaar geleden al, het gezegde: "Pecunia non olet" was een uitspraak van een Romein die geld vroeg voor het gebruik van het urinoir, en daar goed mee verdiende, want het voorkwam toen al het veelvuldige wildplassen. En in die tijd werden de Romeinse soldaten (deels) betaald met 'salaris' (zout).

 

Succès en groet,

 

Hans

 

Edit: taalfoutje eruit / Hans

[AnnekeWalraven]

 

En inderdaad, als je geld als middel ziet en niet als doel, dan kun je het krachtig en positief inzetten. De zoutlozingen en andere milieubelastende gevolgen van onze industriële tijdperk zouden nooit zijn aangepakt als mensen niet van buitenaf druk waren gaan uitoefenen om die industriëen tot die inzichten te brengen. Uit zichzelf, vanwege puur economische redenen, zouden ze nimmer die maatregelen nemen.

 

 

De grap van innovatie is juist dat iemand (van buiten of binnen) ineens ziet dat een probleem (afvalzout) ineens een kans (nieuw product) is.

 

Het gaat in veel gevallen om het nieuwe kader, out of the box. Jouw voorbeeld van salaris en urine is een goed voorbeeld.

 

Systematisch out of the box denken en handelen is mijns inziens zowel de kern van innovatie alsook vele malen sterker dan welke vorm van druk uitoefen dan ook.

 

En leuk dat we elkaar zo leren kennen (een beetje),

 

hartelijke groet

 

Anneke

 

[Hans van den Bergh]

En leuk dat we elkaar zo leren kennen (een beetje),

 

Wederzijds!

 

Succès en groet,

 

Hans

[Merkava]

Gezellig onderonsje wordt het zo, nu de keiharde praktijk.

 

Een bedrijf actief in de medische apparatenbouw met een personeelsbastand van een kleine 50 mensen is marktleider in hun segment medische apparaten. Een van de grootste kostenposten aan hun machines is een specifiek onderdeel gemaakt van een speciaal soort materiaal. Door de hoge inkoopsprijs bepaalt dit onderdeel in grote maten de verkoopsprijs en de marge van dit apparaat.

 

Er wordt een veel goedkoper materiaal gevonden dat precies hetzelfde kan alleen om een andere verwerkingsmethode vraagt. Verschillende specialistische bedrijven worden ingehuurd om hiervoor een nieuwe productiemethode te ontwikkelen. Veel tijdrovende proeven worden gedaan waarbij de kosten behoorlijk oplopen. Deze investeringen worden gedaan door de belofte die de eventuele besparing in het verschiet stelt. Voorzichtige berekeningen tonen aan dat deze besparingen waarschijnlijk in de buurt van een miljoen komen. Kijkend naar de grootte van het bedrijf een fors bedrag. Ondanks alle inzet lukt het geen van deze bedrijven met een oplossing te komen.

 

Op een goed moment komt een van de medewerkers tegen alle verwachtingen in met een monster van het nieuwe materiaal in de gewenste vorm, de medewerker toont zelfs aan dat er nog meer mogelijk is met het materiaal.

Extra besparingen zitten hem in een versnelde montage methode die ook de kwaliteit van dit medische apparaat als geheel verhoogt.

 

De medewerker hoeft zijn geheim niet prijs te geven want geen van de project verantwoordelijken noch leden van de directie vragen deze medewerker om uitleg. Als dank wordt de medewerker een verlenging van zijn contract ontzegt en staat vrijwel meteen op straat.

 

Een duidelijk voorbeeld van hoe er geld verdient kan worden, toch wordt ook hier de vernieuwer uitgekotst.