Opleiding tot uitvinder!

[Gast Kanban]

Wat denken jullie! Zou je iemand op kunnen leiden tot een goede uitvinder? Iemand die een speciale opleiding volgt waarin alle aspecten van innovatie aan bod komen. Een soort combinatie van Technisch/kunstacademisch/recht/marketing enz.

 

Of kun je naar jullie mening iemand niet opleiden om uiteindelijk uitvinder allround te worden, omdat dat nou eenmaal al in de genen moet zitten. Je hebt het of je hebt het niet. Is niet ieder mens een uitvinder? Veel uitvinders zijn uiteindelijk niet bezig met innovatie!! En dat is erg zonde!

 

Kortom de opleiding: Innovatie? Heeft dit zin? ???

 

Evert

[Persoon]

Naar mijn idee moet het uitvinden wel in de mens zelf te vinden zijn. Iemand die vroeger al bezig was om alles te verbeteren (in de zandbak betere zandkastelen bouwen m.b.v. een tool) heeft al een voorsprong op iemand die alles afwacht.

 

Er zijn nu eenmaal mensen die wachten op een opdracht, mensen die zelf een opdracht geven en mensen die een opdracht opzoeken. (En mensen die het negeren :P ).

 

Een opleiding zal zeker kunnen bijdragen aan de mensen die er al aanleg voor hebben. Voor de mensen die het niet in zich hebben, heeft zo'n opleiding weinig zin. Ik denk niet dat ze ooit iets met die kennis (durven) doen.

 

Uitvinden is een kwestie van creativiteit en durven...

[zrski]

Ik denk dat het zowieso interessant kan zijn om op een gestructureerde manier (lees opleiding) de kennis van reeds bestaande of uitvinders in spé te versterken.

 

Een nadeel zou kunnen zijn dat uitvinders vaak erg goed zijn in het volgen van hun eigen weg, gaat dat samen met een opleiding?

[Arjan]

Uitvinden is 1. Commercieel en technisch haalbaar is een ander aspect.

Niet iedere uitvinding is commercieel interessant. Naar mijn mening is een opleiding tot uitvinder een onmogelijke opgave.

Beter is misschien om aan verschillende universiteiten en hogescholen een cursus, hoe begin ik een bedrijf aan te bieden.

 

Wat wordt het curriculum van zo'n opleiding? staat het denkproces om tot een uitvinding te komen centraal of wordt juist aandacht gegeven aan de ondernemingsaspecten?

 

Ander probleem is dat mensen een bepaalde mate van zekerheid willen. Uitvinder biedt totaal geen zekerheid.

[zrski]

mee eens qua het bieden van zekerheid... maar een opleiding als bijvoorbeeld de kleinkunst academie biedt ook niet erg veel zekerheid.

[Jornt Kay]

Een opleiding zal zeker kunnen bijdragen aan de mensen die er al aanleg voor hebben. Voor de mensen die het niet in zich hebben, heeft zo'n opleiding weinig zin. Ik denk niet dat ze ooit iets met die kennis (durven) doen.

 

Beter is misschien om aan verschillende universiteiten en hogescholen een cursus, hoe begin ik een bedrijf aan te bieden.

 

Dat het vooe mensen zonder aanleg geen zin heeft ben ik niet helemaal eens - sommigen mensen weten niet of ze het in zich hebben omdat ze er nooit wat mee hebben gedaan. Daarvoor is een leertraject Uitvinden óf beter: Innoverend Ondernemen zeker van meerwaarde binnen het huidige onderwijs. **Dit is ook een belangrijk deel van de filosofie van Cave Concepts**

 

Een soort combinatie van Technisch/kunstacademisch/recht/marketing enz.

 

Ik ben van mening dat je mensen/ studenten 'anders kunt leren denken' door ze concreet te onderwijzen hoe innovatie in het eigen marktgebied wordt bewerkstelligd, maar ook laat zien hoe innovaties in heel andere markten succesvol zijn en hoe de daaruit voortvloeiende kennis en denkwijzen toepasbaarkunnen zijn om tot échte innovaties te komen. Er moet een kruisbestuiving ontstaan.

 

Mijn standpunt is dat er zeker meer aandacht moet komen voor Ondernemerschap in het Onderwijs - een hot topic - maar dat hierbij ook direct aandacht moet zijn voor het Innovatief Ondernemersschap en dat deze aandacht direct moet leiden tot een mindset dat het leuk is om te ondernemen. Resultaat: meer innovatief startende ondernemers.

 

Groet,

 

[glow=red,2,300]Cave Concepts[/glow]

[Nils de Witte]

Volgens mij leiden alle Beta opleidingen op tot "uitvinder". Je hoeft er overigens niet voor gestudeerd te hebben om "uitvinder" te zijn, sommige mensen worden zo geboren.

 

"Uitvinders" zijn personen die een al of niet bestaand probleem oplossen door middel van een "uitvinding". Een uitvinding is een al of niet technische oplossing voor het eerder geconstateerde probleem.

 

Uitvinders bedenken oplossingen voor problemen (of andersom).

 

De taak van de uitvinder gaat in principe niet verder dan dat. Oplossingen verzinnen voor problemen. Wat daarna komt, van het idee een goed product maken, dat product op de markt brengen en in de tussentijd een winstgeven bedrijf opbouwen, is niet de taak van de uitvinder, maar van de "ondernemer".

 

Soms moet een uitvinder ook ondernemer worden, omdat er niemand is die van zijn uitvinding een commercieel succes wil maken (behalve dan in het geval van de gedeukte beschuitjes) en soms moeten ondernemers uitvinder worden omdat ze anders niks te verkopen hebben.

 

Uitvinden en ondernemen zijn in mijn ogen twee verschillende disciplines. In een ideale wereld zouden de twee elkaar ook mooi aanvullen. De uitvinder vindt uit en de ondernemer brengt het op de markt. Er zijn momenteel alleen wat weinig goede ondernemers. Dus moeten sommige uitvinders ook ondernemer worden, als ze ooit de vruchten van hun geestes inspanning willen plukken.

 

Ik pleit er dan ook voor om geen opleiding tot "uitvinder" te starten, maar een opleiding tot "ondernemer". Uitvinders worden uiteraard aangemoedigd om aan die opleiding deel te nemen.

 

Een beetje een symantische discussie, sorry ;D Maar ik kreeg bij deze draad last van begripsverwarring.

 

Greetz,

Nils

 

[Gast Kanban]

Ik pleit er dan ook voor om geen opleiding tot "uitvinder" te starten, maar een opleiding tot "ondernemer". Uitvinders worden uiteraard aangemoedigd om aan die opleiding deel te nemen.

 

Opleidingen tot ondernemer te over: neem bijvoorbeeld HEAO small business, en WO bedrijfskunde, of HEAO commerciele economie. ;)

 

Ik kan me wel iets voorstellen bij een cursus voor mensen die met ideeen rondlopen maar niet weten waar ze moeten beginnen.

 

Evert

[Annedien Hoen]

Wat een fantastische vraag!

 

Ik denk zeer zeker dat je iemand kunt opleiden tot een goede uitvinder. Sterker nog, ik ken een man in Canada die een "Inventors School" heeft. Hij begeleidt (veelal hoogbegaafde en multi-getalenteerde) kinderen hier in hun proces.

 

Ik geloof niet dat het een kwestie is van aangeboren aanleg- of juist wel, aangezien ik er van overtuigd ben dat alleen al het feit dat wij als nazaten van honderden duizenden jaren mens-als-soort hier in 2002 dit gesprek hebben bewijs is van het feit dat we geboren uitvinders zijn.

Het genetisch materiaal van honderden duizenden jaren vernieuwing, verbetering, creativiteit, aanpassingsvermogen, intelligentie en improvisatie is in ons besloten. Dat alleen al doet me denken dat uitvinderschap in slapende vorm in ons allemaal besloten ligt.

 

Wat me opvalt is de vrij resultaatgerichte "gedachtenschool" die uit de reacties spreekt.

Waar andere stromingen het veredelen van latent aanwezige eigenschappen en vaardigheden gemakkelijker accepteren wordt hier meteen gedacht aan de praktische toepasbaarheid en haalbaarheid van een dergelijke opleiding.

 

Als ik zo'n opleiding op poten zou zetten zou ik allereerst dat productdenken uit de missie schrappen. Een dergelijke denkstijl zou niet in mijn idee van het juiste klimaat voor zo'n opleiding passen. Het nodigt niet uit tot het gebruiken van de slapende vermogens en volgens mij remt en stuurt het teveel.

Hierbij is het wel nodig een noodzaak in het leven te roepen.

Zonder noodzaak is er vrij weinig reden of uitdaging voor de geest om 'uit te vinden'. Hoewel veel uitvinders melding maken van het feit dat ze constant spontaan verbeterpunten spotten en innovaties bedenken en nieuwe verbanden leggen.

De geest moet wel een duidelijk kader hebben danwel nauwlettend gemonitord worden omdat de grens tussen uitvinder zijn en het spoor bijster raken (in de volksmond: gek worden) soms vliesdun is en overschreden wordt. Hoewel ik zeker geloof dat 'gekte' en 'genialiteit' niet eens dicht bij elkaar liggen maar gewoon hetzelfde zijn, alleen bezien vanuit een ander referentiekader.

Het zijn processen van de geest.

De psychiater ziet een man die een psychose heeft, de antropoloog een shamaan die in trance is.

De psycholoog ziet dat de psychotische man bij de patiënt door suggestie een idee van genezing tot stand gebracht heeft. De mysticus ziet een geslaagde healing.

 

Creativiteit en ideëen zijn vrij algemeen geaccepteerd maar zijn het niet eigenlijk heel geheimzinnige processen als je er echt lang en diep over nadenkt? (Net zoals de werking van de hersenen toch nog niet echt tot op de bodem uitgezocht is; we zijn een eind maar hoe het nou allemaal zo kan zijn?)

Wat ik ook zie is dat veel uitvinders (en creatieve geesten die zich vaak op veel vlakken tegelijk begeven, innovators, visionairen, vernieuwers) vaak hun eigenaardigheden met elkaar delen. Sociale vaardigheden die het sporadisch laten afweten, sterke sympathie/antipathie, boosheid op de maatschappij (omdat ze het niet begrijpen), doelwit van spot en afgunst, grote behoefte aan structureren van de buitenwereld om zo rust in het hoofd te krijgen (werkt niet altijd), eerlijkheid (op het botte af), verlangen de wereld te verbeteren, acute desorientatie, geheugen- en concentratieproblemen.

 

Zelf ben ik bijvoorbeeld zo taal, alpha, beeld, conceptgericht dat ik na drie jaar nog niet weet hoe laat de bus ook alweer ging bij mijn huis.

Cijfers beklijven niet in mijn hoofd. Op school heb ik daar veel moeite mee gehad en achterstand opgelopen, terwijl die andere gebieden zo uit de pas liepen met het niveau dat werd aangeboden dat ik in een nogal vreemde spagaat mijn scholen doorlopen heb.

Dat ik op de kleuterschool vroeg of ik de kleurplaat moest maken of dat dit facultatief was heeft niemand op het idee gebracht me wat meer uit te dagen en zelf heb ik de focus daardoor ook automatisch al die tijd bij de dingen gelegd die ik niet goed kon.

Daarom geloof ik er ook in kinderen aan te moedigen in waar ze goed in zijn, ze tot inzicht te brengen dat het leren van dingen die ze moeilijk vinden ze zal helpen bij de dingen waar ze heel goed in zijn en een 'strafloos' systeem te bieden heel goed kan werken voor uitvinders-in-de-dop.

 

Zelf heb ik in alle fields rondgehuppeld; onderwijs, kunstacademie, uitvinden en (toegepaste) creativiteit- huppel ik natuurlijk nog steeds in rond- en ik geloof zeker dat je veel in mensen kunt aanwakkeren, sturen, richten, opwekken en hierin kunt groeien.

 

Het cultiveren en veredelen van de denkwijzen en creatieve vaardigheden die ten grondslag liggen aan uitvinderschap en tegelijkertijd een praktische toepasbaarheid en inzicht in het maatschappelijk/economisch systeem, de werking van de eigen psyche en die van anderen, vraag en aanbod en 'gezonde zelfzorg' (hoe ga je met je geest om? Hoe kun je leren concentreren? Hoe verzorg je je lichaam zodat je je goed voelt en niet alleen maar 'hoofd' bent?) bieden lijkt mij wel een goede combinatie (zoals in deze topic ook al aangegeven wordt).

Ik zou het alleen beduidend minder productgericht maken dan met de meeste opleidingen het geval is en een onorthodox kader scheppen.

 

Teruglezend hou ik er een nogal davinciaans idee op na en daar sta ik eigenlijk wel achter.

De 7 principes van Da Vinci:

 

--Questionare:

Questing, insatiably curious approach to life

 

--Dimostrazione:

Tests knowledge through experience

 

--Sensazione:

Continually refines through the senses

 

--Sfumato:

Embraces ambiguity, paradox, and uncertainty

 

--Arte/scienza:

Balances art and science, logic and imagination

 

--Connessione:

Recognizes and appreciates the interconnectness of all things

 

Als ik, zoals laatst toen ik de Wetenschapsquiz zat te kijken, bedenk hoe kunstmatig in het leven geroepen de verschillen tussen kunst en wetenschap zijn en hoe ik me hiervan zou willen ontdoen bedenk ik wat een voedende, scheppende, vernieuwende school de uitvindersschool die ik in gedachten heb zou worden. Eigenlijk de school waarvan ik zou willen dat die er was geweest toen ik jong was. Ik ben benieuwd wat jullie voor uitvindersschool zouden uitvinden.

 

Annedien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Annedien Hoen]

6 principes bedoel ik.

 

Q.E.D ;D

[Gast Kanban]

Bovenstaande is een erg mooi uitgangspunt en gaat geheel terug naar de basis. Binnenkort ga ik me op wetenschappelijke manier bezig houden met knowledge development en management als basis van het innovatieve proces. Is erg essentieel waar vaak maar weinig bewuste aandacht aan wordt besteed.

 

Als ik me indenk hoe de school van Annedien zou functioneren dan is dat een bolwerk van een hoop inspiratie waar intern weinig nuttigs (probleem oplossend) wordt uitgevonden. Wel denk ik dat dit een mooie omgeving zou zijn voor praktisch gerichte, overrationele personen die inspiratie opdoen door zich in cursus vorm in dat bolwerk te begeven.

 

Er zijn vele cursussen voor creative problem solving, denktechnieken enz enz. Ook zijn er naar mijn mening genoeg opleidingen tot ondernemer. De combinatie ben ik nog niet tegengekomen!

Misschien is de combinatie toch onmogelijk! Misschien maar beter ook??

 

Evert

[Gast Kanban]

Paul wrote:

 

He Evert, mooie vraag trouwens, of je uitvinders kunt opleiden. Ik denk zeker dat je mensen, die laten zien erg innovatief te zijn, kunt opleiden tot uitvinder. Je kunt die mensen allerlei extra kennis bijbrengen op technisch, zakelijk en innovatief gebied. Mensen die talent hebben voor acteren kunnen hun talent ook ontwikkelen op een opleiding, zo ook met uitvinders. Tegenwoordig vraagt de maatschappij snelle en doelmatige oplossingen voor bepaalde problemen. Je kunt m.b.v. een opleiding mensen met talent bepaalde richtingen laten kiezen waar ze zich op concentreren. Uiteindelijk zal de uitvinder zijn talent moeten benutten. De vraag of door een opleiding de innovatieve geest verloren gaat, beantwoord ik ontkennend. Ze zullen het toch uiteindelijk zelf moeten doen. En als mensen zich niet meer vrij voelen om (door bv.een opleiding) te gaan en staan waar ze willen volgen ze geen opleiding, ook goed.

 

Met vriendelijke groet,

 

Paul L.

[Nils de Witte]

Ook zijn er naar mijn mening genoeg opleidingen tot ondernemer

 

Ja, ze zijn er zat. Er zijn geloof ik wel 20 hoogleraren ondernemerschap. Maar wat is hun invloed op de kwaliteit van het ondernemerschap? Vrijwel nihil. Stel ze de vraag: wat moet een ondernemer weten/leren om een goede ondernemer te zijn? Gegarandeerd dat ze met allerlei nuttige vaardigheden aan komen draven zoals een businessplan schrijven, boekhouden, finacieele planning etc. maar gaat het daar wel om.

 

De meeste vraadigheden die je worden aangeleerd zijn de vaardigheden die van pas komen bij een bestaand bedrijf. Daar komt de kennis ook vandaan. Als startende ondernemer heb je hele andere problemen:

 

- hoe doe je aan marketing zonder budget

- hoe krijg je je eerste klant zonder product

- hoe kom je aan personeel zonder geld voor salarissen

- hoe kom je aan geld zonder "track record"

 

Op welke cursus leer je dat? Guerrilla technieken om een machtige vijand te verslaan? "Fire Power" zonder scherpe wapens?

 

Het meeste dat verkocht wordt onder onder de vlag "opleiding ondernemerschap" dekt de lading niet. Dus Evert, ik zou maar goed achter de facades van de opleidingsinstituten kijken om te zien of ze echt opleiden tot ondernemer.

 

Misschien hebben HLers dergelijke opleidingen gevolgd. Kun je leuk een onderzoekje doen of de opleiding aansluit bij de harde praktijk.

 

Groeten,

Nils

 

 

Groeten,

Nils

 

[Gast Kanban]

Vandaar dat ik de vraag ook stelde. Naar mijn mening kun je mensen een aardige basiskennis bijbrengen op het gebied van praktische zaken als businessplannen, financiering, enz. Echter de belangrijkste dingen zoals sociale vaardigheden, het aanvoelen van de markt en timing zul pas echt leren in de praktijk. Daar gaat het er toch echt anders aan toe dan in de boeken staat geschreven. Ervaring, vallen en opstaan zorgt ervoor dat je leert fietsen!

 

Het enigszins oproepen en ontwikkelen van talenten kun je bereiken met opleiding maar echt, de praktijk is de harde leerschool!

 

Groet,

 

Evert

[Gast Kanban]

Om de discussie waarin we allen eigenlijk tot dezelde conclusie zijn gekomen kracht bij te zetten wil ik nog even vermelden dat het opleiden tot uitvinder toch een pakkie aan zal blijven van de technische kant. Er zal altijd een kloof bestaan tussen het technische brain en de ondernemersgeest. Wel kan de informatievoorziening dusdanig goed geregeld worden dat er sneller duidelijkheid ontstaat welke stappen te ondernemen na het doen van een vinding. Om innovatie een onderdeel te laten zijn en te stimuleren binnen bedrijven kun je bepaalde processen managen. Dit managen is wetenschappelijk onderbouwd door de onderliggende processen in kaart te brengen. Iedereen moet vooral datgene blijven doen waar hij of zij goed in is!

 

Groet,

 

Evert

[Nils de Witte]

Er zal altijd een kloof bestaan tussen het technische brain en de ondernemersgeest

 

Dan houd ik me wel bezig met de ondernemersgeest ;D

 

Groeten,

Nils

[Gast Kanban]

Liever met het overbruggen van dat gat Nils! Tenslotte heb je elkaar nodig. Een brug bouwen is toch moeilijker dan je denkt. Daarvoor moet je eerst op een lijn komen te liggen, anders is de brug scheef en is hij niet stabiel!

Volgens mij ben jij wel een bruggenarchitect!!

 

Evert

[Nils de Witte]

Ik brug al een heel aantal jaren. En inderdaad, het is lastig. Op zich is het niet zo moeilijk, maar het is zo arbeidsintensief :( Je moet praten als brugman voordat de technische geest doorheeft dat de mark anders inelkaar zit dan hij of zij verwacht. Als de technische geest overigen doorheeft dat ie anders moet denken, gaat het vrij snel. Zodra de focuss naar de markt gericht wordt leren technische geesten heel snel (ze zijn namelijk niet dom en dat scheelt ;D ). Naast technische geesten heb je ook nog "corporate" geesten en "ambtelijke" geesten. Die zijn wat hardnekkiger in hun productdenken, omdat ze niet meteen genadeloos worden afgestraft.

 

Groeten,

Nils

[Daan Van Gorp]

Beste mensen

 

Graag zou ik draad terug op pikken na zes maanden en de richting van het gesprek iets veranderen.

Allereerst haal ik mijn manieren naar boven en feliciteer ik Evert met zijn fantastische vraag.

We zullen beginnen bij het begin: mijn naam is Daan Van Gorp en ik ben 18 jaar wat betekend dat een paar

maanden terug ik voor een belangrijke keuze stond: Wat ga ik studeren ?

Eigenlijk, en dat besef ik nu meer dan ooit, is uitvinder zijn mijn absoluut droomberoep.

Ik had destijds geen idee (om eerlijk te zijn nu nog steeds niet) welke richting ik daarvoor moest kiezen om uitvinder te worden.

Ik ben graag bezig met mijn handen, Da Vinci is een van mijn helden (vooral het concept homo universalis spreekt me erg aan) en ik ben vooral enorm leergierig: hoe dingen werken fascineren me mateloos,

ik interesseer me in design, filosofie, litteratuur, wiskunde, kunst en vooral fysica. Maar wat moest ik nu gaan doen ?

Je in veel dingen interesseren is leuk maar is minder als je er een ding uit moet kiezen.

Uiteindelijk studeer ik nu een paar maanden burgelijk ingenieur (misschien verder studeren in werktuigkunde)

Er zitten veel interessante dingen tussen maar soms denk ik dat het iets te theoretisch is. Ik zou liever uitvinder worden met een kunstig kantje.

Maar is dit dan de juiste opleiding, welke is beter of raden jullie mij aan achteraf nog iets bij te studeren ?

 

Dus om samen te vatten is mijn vraag:

Aangezien er geen studie is in leuven of gent die je tot uitvinder opleidt, wat moet je dan wel studeren om uitvinder of

kunstenaar/uitvinder te worden ? Ik ben bereid om in het buitenland te studeren.

 

Alvast hartelijk bedankt

Daan

[espen]

Maar toch een leuk topic ;D

 

Uitvinder kun je niet leren, dat moet (denk ik) al van jongs af aan getraind worden met bijvoorbeel mecano en natuurlijk lego.

Een technische studie is als vervolg dan wel aan te raden. En vanuit daaruit moet je jezelf verder ontwikkelen. Gewoon het kind in je blijven volgen, "hmm, hoezo kan dat niet" durf te dromen; iets wat de meeste mensen niet meer kunnen/durven.

[Kees IB]

Ik denk dat er geen opleidingen zijn die zo algemeen zijn. Een basis technische kennis lijkt mij een must voor elke uitvinder. Dit kan je natuurlijk aanvullen met de wat meer creatieve/artiestieke opleidingen of cursussen. Hier wordt vaak meer gericht op het 'out-of-the-box' denken.

 

Een opleiding puur tot uitvinder is niet realistisch. Daarvoor is tegenwoordig te veel segmentatie. Ik bedoel, acht jij de kans net zo groot een uitvinding in de horeca te doen als in bijvoorbeeld de tuinbouw? Maar ja als je oprecht geinteresseerd bent in een 'homo universalis' te worden : zelfstudie!

[Nico Schouten]

In onze maatschappij waart nog steeds het maakbaarheidsspook rond.

In mijn optiek is een uitvinder iemand met een aantal unieke eigenschappen die aangeboren zijn. Eigenschappen die je door training niet kunt verwerven.

 

Uitvinders onderscheiden zich doordat zij in hun creatieve proces zogenaamde denksprongetjes maken.

Deze denksprongetjes zijn de bekende leap die ineens iets mogelijk maken waar nog niemand aan heeft gedacht.

Ander kenmerk van deze denksprong, je kunt de denksprong not reversed engineren, je hebt namelijk geen idee meer hoe de denksprong tot stand kwam anders dan dat dit idee er ineens was.

 

Dus, opleiding tot uitvinder, helaas. Opleiding tot productontwikkelaar, daarvoor kun je bij de diverse hoge scholen en universiteiten terecht.

[TwaBla]

 

Er zijn ook opleidingen voor modellen en balletdansers, maar daarmee kan niet iedereen een succesvol model of balletdanser worden. Er valt dus best iets te zeggen voor soort opleidingstraject voor mensen met talent. Daar kun je een toegangsdrempel in leggen. Maar er zijn allerlei soorten masterclasses waar praktijkmensen hun ervaring delen met collega's die iets willen leren.

 

Al lijkt me dat geen standaard HBO/WO opleiding. Meer iets extra's.

[Christine]

Ik ben helemaal met Nico eens, uitvinder is meer een state of mind dan een opleiding. Als je een goede basis zoekt voor een uitvinder, dan kun je natuurkunde gaan studeren. In mijn eigen ervaring is dat de beste basis.

[Gerard G]

In september is een artikel van mij verschenen omtrent de succefactoren van starters met een radicale innovatie.

http://www.aebrjournal.org/uploads/6/6/2/2/6622240/4_makale_critical_success_factors_of_the_survival_of_start.pdf

 

Naast voor jou wellicht interessante achtergrond informatie over innovatie staat er op blz 170 een overzicht van factoren die ik had gevonden in de literatuur omtrent de persoon van innovatieve starter. Dit zijn naast karakter eigenschappen ook diverse persoonlijke kenmerken. NB niet alle zijn daadwerkelijk als significant in mijn onderzoek gevonden maar het geeft wel een indicatie van waaraan gedacht kan worden

 

Personal traits:

Need for achievement

Locus of control (uitleg)

Willingness of risk taking

Optimism

 

Human Capital:

Industry experience

Management experience

Having a relevant social network

Higher education

Multiple earlier jobs

Number of years working experience

Experience as an entrepreneur

 

Wellicht kun je hier wat mee?

[P.J.]

Kinderen zijn de beste uitvinders. Helaas wordt hun gave al heel snel geremd en ingekapseld door ons onderwijs-stelsel.

 

Ik zie hier al het woord innoveren opduiken, hetgeen niks met uitvinden te maken heeft. Als iemand een verbeteringsproces (innovatie) in gang wil brengen van een bestaand proces, zal die persoon zich eerst de kennis van het bestaande proces toe moeten eigenen.

 

Bij uitvinders zie het vaak andersom gebeuren. Daar wordt een idee spontaan geboren, doordat de persoon "anders" denkt of tegen zaken aankijkt. Daarna gaat die persoon inventariseren en komt in het secundaire proces terecht waarin uiteindelijk blijkt of de "uitvinding" wel of niet succesvol kan zijn.