Annedien Hoen

Ok, dan hier spuit elf. :-[ Ik vind persoonlijk dat het laten winnen van fossiele brandstof niet zo milieuvriendelijk is ("Win nu een jaar lang broeikaseffect!"). Ten tweede vind ik dat je met Scan, Choose, Buy juist een statement maakt ten gunste van digitaal gemak, niet van analoge logistiek. Misschien is het laten winnen van een jaar lang gratis mobiel bellen of een Kronan met sneeuwkettingen dan logischer-- het is natuurlijk een minder goeie deal met de lokale benzinepompjes, maar als je toch 'think global' dan is er vast wel een leuk alternatief te bedenken :) Leuke ideeën voorbij zien komen (Hans S, stoer idee met die projector...) TwaLevel; kabouterzebra's herkent men aan het rode puntmutsje? Succes :-)

Wat doe je normaal gesproken als je iemand gekwetst hebt?

Ideeën zijn niet te waarderen denk ik. Is een idee pas waardevol als je er geld aan kunt verdienen? Is een idee een waardeloze grondstof waarmee een creatie vorm gegeven wordt? (Zoals marmer niet zo heel waardevol is, en van 'onschatbare waarde'wordt zodra Michaelangelo er wat stukjes vanafhaalt) Of is het idee juist het enige dat een waardeloze grondstof (marmer/arbeid/organisatie) tot waardevol maakt? (Kunstwerk, winstgevende onderneming, broodwinning) Is een idee een klein electromagnetisch knettertje in je hoofd, of een ander quantumfysisch mechanisme, dat bestaat uit het opvangen en rangschikken van informatie? Of komt het bij God vandaan? Ik heb zelf de keuze gemaakt om mijn brood te verdienen met mijn ideeën, maar daarnaast ken ik het vaak genoeg ook geen financiële waarde toe en geef ze aan mensen. Soms kosten ideeën geld, omdat ik er mee bezig ben en dus geen tijd besteed aan acquisitie op dat moment. Om het ook commercieel interessant te maken, moet een idee wel in de juiste context staan, goed verpakt worden, afkomstig zijn van een betrouwbare bron, een sterk merk vertegenwoordigen, of gewoon zo overtuigend zijn dat iemand er hoe dan ook iets mee kan. Ik heb geen idee wat ideeën nou precies zijn, ik heb ze vaak en veelvuldig, voor mezelf en anderen-- maar wat het nou is? Is een idee een vondst? Een perceptie? Een zienswijze? (wordt door elkaar heen gebruikt, toch?) Op de kunstacademie wordt uitdrukkelijk over 'de idee' gesproken, als zijnde een concept, een 'dimensie'. Er zijn mensen die legitiem in 'de idee leven' (succesvolle kunstenaars, visionairen) en mensen die de weg kwijt zijn omdat ze 'in de idee leven' ("mislukte" kunstenaars, verstrooide professoren), mensen die het lukt van hun ideeën hun succes te maken (Richard Branson) en mensen die tot eeuwige luchtfietser bestempeld worden (voorbeelden te over... ). Leuk onderwerp, Zrski! ;D

Toffe boeken die ik onlangs gelezen heb: "Selling the invisible", Harry Beckwith isbn 1-58799-066-0 In heldere, overzichtelijke "chunks" informatie krijg je allerlei marketing-wijsheid aangeboden. Over het verbeteren van je dienstverlening, het aanscherpen van je 'aanbod' (focus), waarom 'monogrammen' niet zouden werken, dat 'marginale tactiek, gepassioneerd uitgevoerd' beter werkt dan 'geweldige tactiek, matig uitgevoerd', hoe sterk je merk is... Heel leesbaar, ook voor niet-marketing-jagon-gewenden. Rules For Revolutionaries - Guy Kawasaki isbn 0-88730-995-x -The Capitalist Manifesto for Creating and Marketing New Products and Services Uit de pen van iemand die al vroeg bij Apple betrokken was, vol met (humoristische) anekdotes en geleerde lessen over innovatie en veranderingen teweeg brengen in bestaande markten. Over hoe je 'evangalists' creëert voor je merk en product, waarom oud en aftands meubilair goed is voor innovatie...

Oh, bedoel je dat! De plagiaat-folder is in mijn stijl gemaakt, met gebruikmaking van het door mij ontworpen logo. Dezelfde elementen zijn gebruikt (een aantal vorm-elementen zoals een aantal vlakken met een bepaalde kleur), om het op het ontwerp dat door mij gemaakt is te laten lijken. Dan zou je toch kunnen gaan denken dat ik dat ook gemaakt heb?

Iets dat in verhouding staat tot de prijs van het logo. Je gaat voor niet een logo van 1250 euro een vergoeding vragen van 10.000 euro voor het auteursrecht. Het Bno schrijft in haar boekje "honorarium richtlijnen" "vraag als vergoeding voor een auteursrechtoverdracht 50 tot 200% van het oorspronkelijke ontwerphonorarium. Het is onder andere afhankelijk van de gebruiksmogelijkheden wat in elk afzonderlijk geval een reëel bedrag is."

Welleke ... :) Misschien omdat je die (praktijk)ervaring niet hebt en geen vormgever bent? Dat bedoel ik trouwens (evenmin) flauw- maar als het je vak is en je bent er dagelijks mee bezig komen er toch wat meer relevante situaties en ervaringen voorbij dan als het je verder niet 'raakt'. Dat is een nogal uitdagende vergelijking -- niet in de laatste plaats omdat ik niet weet of Pietje nou ook een Aqua fantastic heeft gekocht (dan is het een terechte psychologische koppeling van Aqua fantastic aan een slecht presterend product) of dat Pietje een rip-off heeft (dan blijft het een vage vergelijking, want Jantje is bekend met Aqua fantastic en leert nu dus iets over 'zijn' Aqua fantastic? Over dat het toch eigenlijk een wanproduct is? Dat snap ik niet helemaal....

Dan heeft de ontwerper dat belang secundair gemaakt aan het belang van Shell, waarschijnlijk tegen een flinke financiële vergoeding.

TwaLevel; Dat tandartsen en meubelmakers er geen werk van maken mag toch geen reden zijn dat ik als vormgever me niet kan of mag of zou beroepen op het Auteursrecht? Bij tandartsen en meubelmakers speelt 'controleerbaarheid' misschien een rol, en zien ze er om die reden vanaf hier echt veel aandacht aan te besteden? -"Zo mevrouwtje, dat was een eersteklas zenuwbehandeling! Als u hier even wil tekenen dan krijgt u het in licentie." Dat is hun keuze, hun goed recht en zie ik niet als reden waarom ik niet to-the-point zou zijn. Wel bedankt voor het compliment :-) En over Shell: ten aanzien van deze multinational heb ik aangenomen dat ze de auteursrechten hebben afgekocht- dat had ik dan ook even moeten vermelden waarschijnlijk, voor alle duidelijkheid.

Dat is jouw interpretatie en volgens mij meestal bezijden de motivatie van een ontwerper om zich te beroepen op zijn rechten. Daar komt bij; een ontwerper wil meestal best wel de opdrachtgever 'de baas' (jouw woorden) laten zijn over een ontwerp, maar dan moet de opdrachtgever daar ook iets tegenoverstellen meestal. En daar hebben de meeste opdrachtgevers geen zin in. Wat wel gewoon zo is, is dat een vormgever tot op grote hoogte 'de baas' blijft over z'n eigen ontwerp, maar dit heeft weinig te maken met het willen redden of de opdrachtgever willen plagen. Dus omdat jij er nog nooit van gehoord hebt kan een argument van tafel? Interessante redenatie. Volgens mij is het beschermen van die naam en reputatie juist een enorm belangrijk element van de functie het Auteursrecht. Natuurlijk wil ik je gerust van een praktijkvoorbeeld voorzien (gebaseerd op een werkelijk voorgevallen gebeurtenis, en een mogelijk scenario daaruit voortvloeiend; de plagiaat-folder is werkelijk gemaakt, het gesprek tussen Pietje en Klaasje is hypothetisch): Pietje: "Zeg, door wie heb jij je folder eigenlijk laten ontwerpen?" Klaasje: "Door Annedien Hoen." Twee weken later, een creatieve medewerker van het bedrijf van Pietje, Joris, heeft zélf in Word een minder fraaie (op mijn ontwerp gebaseerde) plagiaat-versie van de folder gemaakt, om zelf promotie te maken voor een andere gebeurtenis. Klaasje krijgt dit foldertje van Joris op zijn bureau en denkt: "Iek...die Annedien Hoen produceert amateuristische bagger." Via andere wegen: Iemand kijkt in mijn portfolio, ziet dat ik het logo voor Stichting Dolle Designers heb gemaakt. Dat blijft ergens hangen, maar niet precies. Ondertussen zit Harry, de voorzitter, zelf lekker te Corel Drawen met mijn ontwerp, en zet het online. De "iemand in kwestie" komt op Stichting Dolle Designers terecht en denkt: "Oh ja, dat logo is door Annedien gemaakt." Alleen is dat niet zo, en als Harry wel creatief maar niet professioneel bezig geweest is, is dat schadelijk voor mijn reputatie. Als Harry wel goed kan ontwerpen, maar hij wijkt af van mijn ontwerp, word ik met de 'verkeerde' stijl/handschrift geassocieerd. Zulke dingen worden steeds relevanter naarmate meer werk 'in omloop' is, je meer exposure krijgt (print, internet) en een grotere naamsbekendheid krijgt. Op kleine schaal zijn zulke consequenties nog te overzien, maar als je grotere bekendheid geniet kan zoiets er flink inhakken. Je moet er toch niet aan denken dat je tijd moet besteden aan het rechtzetten van zoiets? Of dat het je opdrachten kost? Verder komt het regelmatig voor dat ontwerpers genoemd worden, soms in een creditline, of ergens bijgedrukt, of genoemd in een dankwoord, of... noem maar op. Ik hoop dat het zo wat duidelijker is.

TwaLevel: Dat rammelt niet, je hebt niet goed gelezen. Shell mag zelf z'n logo wel blauw maken, maar ik niet. Of jij (tenzij je toevallig ...). Of Welleke. Wellicht had ik dit iets duidelijker moeten stellen. (Dus niet "iemand" schrijven, maar "iemand die geen Auteursrechthebbende is", maar ik dacht dat de hele passage dit wel duidelijk maakte). Annedien: Uit het genoemde betoog begrijp ik na diagonaal lezen dat het betoogt tégen het 'herhaaldelijk uitvoeren van copyright-controle' omdat dit niet in het belang van het publiek is, en eigenlijk niet na te leven? (vooral auteur/publiceer-gericht- gaat over oplages van duizenden en duizenden auteurs- lijkt me een ander element van Auteursrecht 'raken' dan een klant die zelf een logo wil kunnen mogen aanpassen. Het is weliswaar relevant, maar betoogt volgens mij niet voor afschaffing van het Auteursrecht, maar voor een herziening van de constructie ten aanzien van auteurs en (massaal) publicerende partijen. Do correct me if I'm wrong.) TwaLevel's opmerking: moet impliceren dat mijn bronnen daardoor minder betrouwbaar zouden zijn? Of wat is daar de bedoeling van? Ik neem toch aan dat ze zich baseren op het Auteursrecht dat nog steeds van kracht is. Ook de website www.justitie.nl citeert www.auteursrecht.nl als bron om meer over Auteursrecht te achterhalen; Het lijkt me logisch dat een organisatie die kennis over het auteursrecht helpt verspreiden dit ook onderschrijft; voor BNO (www.bno.nl) geldt dat dit een beroepsvereniging is en natuurlijk (duh) de belangen van vormgevers als oogmerk heeft-- maar dat lijkt me voor de hand liggen. Verder beweer ik niet 'journalistiek onpartijdig' te zijn, dus wat je impliceert door mijn bronnen (weliswaar terecht, maar contextueel suggestief) als belangenorganisaties bestempelen vind ik typisch iets voor een professioneel auteur die onderwerpen met tendentieuze ondertoon "aan de kaak" denkt te stellen. Zrski: Ik vind het geen "bad style" om op je strepen te gaan staan; ze staan er niet voor niks. Dat vormgevers beter moeten communiceren is geloof ik al een aantal keren geconcludeerd en hier ben ik het helemaal mee eens- wat niet wegneemt dat het ook niet terecht is dat, omdat het voor de opdrachtgever het meest convenient is om aan te nemen dat ze met het ontwerp mogen doen wat ze willen, het daardoor "bad style" zou zijn om pas achteraf op het Auteursrecht te beroepen. Voor veel vormgevers is het ook zo 'gewoon' dat ze zeggenschap hebben over hun ontwerp dat ze zich vantevoren niet kunnen voorstellen dat iemand zelf in Paint gaat rommelen met z'n ontwerp. Echt schokkend ;D Zolang mensen hier nog vrolijke bloemen, koeievlekken en stripfiguren op schilderen wél-- ik vraag me af wat ze zouden doen als het geen leuke propaganda/marketing zou zijn, maar iemand structureel fascistische of andere sociaal onwenselijke en illegale afbeeldingen op Volkswagens zou afbeelden? Ik verwacht niet dat ze zich op hun Auteursrecht zouden beroepen (hoewel?), maar dat filmpje was niets meer of minder dan leuke propaganda voor Volkswagen en in mijn perceptie geen argument dat in het nadeel van het Auteursrecht pleit. Verder denk ik dat in de hele procedure van 'ontwerpen' één dingetje nog niet besproken is: Waarom huur je in eerste instantie een professional in? Je koopt iemands expertise, je zegt: "Jij kan dit op een manier die professioneel is en die me aanspreekt". Laten we niet vergeten dat ontwerpers professionals zijn, die de expertise hebben om wat de opdrachtgever wil, uit te voeren. Vormgevers hebben meestal jarenlang geoefend en gestudeerd voordat ze op het niveau zijn waarop ze staan op het moment dat je ze inschakelt. Er zijn opdrachtgevers die niet op zoek zijn naar een 'vomgever' maar een 'grafisch notulist' (dat zijn erg uitdagende klanten kan ik je zeggen ;-) maar over het algemeen huur je een designer toch niet in om een beginnetje te maken aan iets waar je zelf aan verder kunt knutselen? (Beetje kort door de bocht, maar laten we wel wezen ::)) Want ongeacht of het wettelijk gezien 'goed' of 'fout' is; de meeste doe-het-zelf zakenmensen verknallen het oorspronkelijke ontwerp en halen het kwaliteitsniveau naar beneden. Daarom kan het ook zo schadelijk zijn voor de goede naam van een ontwerper als hij of zij daarmee direct of in retrospect geassocieerd wordt. Met een 'andere stijl' geassocieerd worden is al onwenselijk; met andermans amateur-aanpassing nog ietsje meer onwenselijk. Een op z'n strepen staande ontwerper is dus niet eens zozeer de bewegingsvrijheid van de opdrachtgever aan het beperken, maar ook aan 'damage control' aan het doen ten aanzien van z'n portfolio/goede naam/reputatie. Dat is meer dan een beetje bepalend voor je waarde als ontwerper. Eigenlijk zou er dus niet moeten staan: "Eigendom van gekocht design" maar "Eigendom van gekocht gebruiksrecht voor design". Dat is iets anders, toch? Groet, Annedien

Zrski, "Ik bedoel dat ik gewoon verwacht dat als iemand een logo voor mij maakt dat naderhand het copyright bij de koper komt te liggen en niet bij de verkoper." Tenzij je die verwachting ook uit en zwart op wit vastlegt, heb je het Nederlands Recht 'tegen je' en ligt het per definitie bij de maker en niet bij jou. Kan je het nog zo vurig verwachten... ;) Over dat merkrecht weet ik het fijne niet, maar ik verwacht dat het merkrecht niet het auteursrecht teniet doet, tenzij dus anders (schriftelijk) afgesproken. Ik zal eens kijken of ik hier achter kan komen. Misschien dat dit (algemene voorwaarden Beroepsvereniging Nederlandse Ontwerpers) artikel 3.1 daar over gaat: 3.1 Auteursrecht en industriële eigendom Tenzij anders overeengekomen, komen alle uit de opdracht voortkomende rechten van intellectuele eigendom -- waaronder het octrooirecht, het modelrecht en het auteursrecht -- toe aan de opdrachtnemer. Voorzover een dergelijk recht slechts verkregen kan worden door een depot of registratie, dan is uitsluitend de opdrachtnemer daartoe bevoegd. (is 'merkrecht' dan 'een dergelijk recht'?) Het zijn overigens vooral de mensen met een 'gezond verstand' wiens gezonde verstand ze ingeeft dat ik uit mijn nek klets en best te 'negeren' ben als ik me beroep op het auteursrecht. ;D Dat "Ik heb er toch voor betaald!" blijft maar nagalmen, zelfs als je de letter van de wet aan ze voorlegt ;) Er zijn een heleboel mensen die wel weten hoe het zit, gewend zijn te werken met ontwerpers en er geen enkel probleem van maken auteursrecht 'af te kopen' en begrijpen wat ze precies kopen. (ssst Welleke, niet begripvol doen, ik heb het idee dat juist de verhitte sterk gepolariseerde discussies veel kijkers trekken ;) *biertje?) Annedien

Eric Bartels is weer 'on air'! www.ericbartels.com (gemaakt door buuv.nl, collega/internetfriend) Kijk en oordeel zelf.... :-) Groet, Annedien

Hoi Welleke... De klant wordt inderdaad een belemmering opgelegd "om ermee te doen wat hij wil". Dat is auteursrecht, de omgekeerde variant van: "Alleen degene bij wie het auteursrecht ligt heeft zeggenschap over de creatie/het ontwerp." Dat heeft in eerste instantie weinig te maken met "klantenbinding". Dat een vormgever zichzelf niet graag overbodig maakt door zijn bronbestanden aan te leveren lijkt me ook logisch, en is zowel een commercieel als een "artistiek" gegeven. En wil een klant wél kunnen beschikken over auteursrecht en het recht om ermee te doen wat hij wil, dan moet dit schriftelijk worden afgesproken. In feite is grafische vormgeving, ook wanneer toegepast in het zakelijk verkeer, wel degelijk een uitvloeisel van 'kunst' en zijn daarom precies dezelfde rechten van toepassing als op een beeld van Rodin- ik noem het voorbeeld omdat het me wel duidelijk leek. Het is namelijk hetzelfde als zonder het auteursrecht hebben een logo aanpassen, en wat dat aangaat gaat het ook om een "schepper van een werk, wiens auteursrecht geschonden wordt". Dat heeft overigens niets te maken met "koppelverkoop". Er wordt nergens nog een product bij geleverd. Verwarring ontstaat alleen als een ontwerper voor zowel zakelijke als 'artistieke' belangen opkomt; een klant interpreteert het vaak als 'kunstenaarszieltje', een ontwerper beroept zich op de onvervreemdbare rechten die hij heeft. Da's wat anders :-) Het Shell logo blauw maken; als zij dit zelf doen mag dit allicht-- ik bedoelde dat jij niet ergens een blauwgemaakt Shell logo mag publiceren (of zelfs mag maken) zonder dat je hiermee het auteursrecht schendt tenzij Shell jou hiervoor schriftelijk toestemming heeft gegeven/afstand heeft gedaan van haar auteursrecht. Begrijp ik dit zo goed: Vind je mijn argument van 'carriere' niet relevant omdat het een klant een belemmering oplegt? Dat een ontwerp voor een klant geen kunst is begrijp ik, dat is het voor mij ook niet "in het dagelijks verkeer" (ik ben ook kunstenares, niet erg actief meer, maar heb lange tijd geschilderd, geëxposeerd, gefotografeerd en ben muzikante, dat schijnt ook een kunstvorm te zijn) maar als het erop aankomt gelden voor een 'zakelijk' ontwerp dezelfde rechten als voor een 'artistiek' ontwerp. Het probleem is volgens mij niet zozeer of het nou wel of geen kunst is, maar dat sommige klanten niet willen betalen voor het afkopen van auteursrechten. Dat lijkt misschien op 'twee keer verdienen' aan een ontwerp. Terwijl het in feite een gefaseerd afkopen van toenemende mate van gebruiksrecht is. Gebruiken: 1 euro, gebruiken en zelf aanpassen en reproduceren zo vaak en waar je wil: 2 euro. In licentie of het octrooi afkopen, voor uitvinders. Alleen krijgt een kunstenaar zodra hij het werk maakt automatisch "octrooi" op zijn creatie, omdat het (denk ik) onwaarschijnlijk is dat iemand anders ter wereld precies hetzelfde creëert. Als het wel zo is (of iemand pleegt plagiaat) moet net zo goed worden bewezen wie het eerst was. Op software rust ook auteursrecht-- daarvoor geldt ook dat iemand het niet zomaar mag aanpassen. Hoe zou je het vinden als iemand jouw statistieken-tool zelf ging aanpassen maar nog wel als ICServices product profileert? (Hoe belangrijk is dan die 'beheersbaarheid' van wat als ICServices/ICStats door het leven gaat voor jou?) Om het nog erger te maken voor de mensen die het niet leuk vinden dat ze niet zomaar met een ontwerp mogen doen wat ze willen en denken dit op te lossen door "dan maar de auteursrechten af te kopen": Daarna heeft de maker nog altijd zgn. "persoonlijkheidsrechten". Deze zijn niet overdraagbaar en zijn bedoeld om de ideële belangen van de maker te beschermen-- dat betekent dat je als ontwerper in protest mag gaan als er iets met je ontwerp gebeurt waar je redelijkerwijs niet meer achter kunt staan, als het onder een andere naam gepubliceerd wordt of je werk wordt aangetast door de exploitant ervan. In de praktijk zou ik bij het overdragen van auteursrechten daarna ook denken: Doe wat je wil, maar een ontwerper zou dus in z'n recht staan als hij zelfs na overdracht van auteursrechten een gekrenkt kunstenaarszieltje :P zou hebben omdat er iets met z'n werk gebeurt wat hij/zij vindt dat niet kan Het kopen van een ontwerp is dus minder eenvoudig dan het lijkt- of de klant, in jouw woorden Welleke, het nou 'functioneel' vindt of niet. In de praktijk wordt de soep niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend meestal, hoewel ik me zelf de afgelopen tijd een aantal keren op het auteursrecht heb moeten beroepen. Ik merk dat het vooral 'onwetendheid' is wat veel verwarring veroorzaakt. Hoewel er ook moedwillig inbreuk gemaakt wordt hoor, dus echt illusies heb ik daar niet meer over. Zrski; prima. Dan mag ik ook met het Choice logo doen wat ik wil, toch? (Als de maker dan toch geen auteursrechten meer heeft?) Of mag alleen jij dat omdat je ervoor betaald hebt ;) Lachen, als bedrijf X het Choice logo ook op z'n site zet, maar dan met een ander lettertype en dat ene blauwe balkje weggehaald. "Vond het niet zo mooi kleuren bij m'n menu". Het auteursrecht is niet alleen "handig" voor de bescherming van de 'koper' van het ontwerp, maar ook voor de gebruiker van het ontwerp. Trouwens, wat jij beschrijft is gewoon de situatie die ontstaat op het moment dat je wél het auteursrecht hebt afgekocht; dat is op zich geen rare situatie, alleen mensen zouden zich iets beter kunnen realiseren dat er een prijskaartje, of op z'n minst voorwaarden aan hangen om dat te mogen. (Een ontwerper kan natuurlijk ook 'gewoon' afstand doen van die rechten, zonder dat hij er geld voor wil, hangt van de ontwerper af.) Gelukkig maar dat er niets kunst-achtigs is aan een logo, en dat het alleen maar gaat om 'gevoel' en 'uitstraling'. Dat is véél concreter. ;D Ik beweer trouwens niet dat een logo een kunstwerk is; wel dat er dezelfde rechten voor gelden als voor een kunstwerk. Voor mensen die meer van de materie willen weten verwijs ik ze graag naar www.auteursrecht.nl < in begrijpelijke taal geschreven www.bno.nl < hun algemene voorwaarden zijn erg duidelijk Groet, Annedien ...die weer gaat ontwerpen om de kost te verdienen ;-) Ik ben wel blij met die rechten eigenlijk.

«Het auteursrecht is het uit­sluitend recht van de maker van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst, of van diens rechtverkrijgenden, om dit openbaar te maken en te verveelvoudigen, behoudens de beperkingen, bij de wet gesteld.» (Artikel 1 Auteurswet 1912) Dat ontwerpers wel eens wat beter naar klanten toe zouden mogen communiceren hoe dat zit met 'het auteursrecht' vind ik een terechte opmerking. Dat auteursrecht (en het moeten 'afkopen' hiervan) door sommigen als 'belachelijk' gezien word, vind ik jammer. Als je in je leven de keuze maakt om als 'ontwerper' je brood te verdienen, ben je kwetsbaar. Je ontwerpen zijn de bouwstenen waarmee je je oeuvre opbouwt, je oeuvre je bouwstenen waarmee je je goede naam als ontwerper opbouwt, je goede naam (portfolio) als ontwerper is je bron van inkomsten en je kans op groei en een jaarlijks hoger wordend uurtarief. Je toekomstige pensioen. Je kunstgebit. En, op kortere termijn; je centjes waarmee je je melk en brood koopt bij de Super de Boer. Luiers voor je baby van koopt. Ik merk vaak, dat mensen denken dat je ontwerp 'gevoelig ligt'- ze interpreteren je 'bescherming van boterham' als een soort misplaatst protesterend kunstenaarszieltje. Dat is het niet- en gelukkig worden ontwerpers daarin ook gesteund door de Nederlandse Wet. Dat ondernemers daarin graag zeggenschap houden over hun eigen creatie lijkt me logisch-- dat ze vergoed willen worden voor het 'opgeven' van die zeggenschap dus ook. Veel ligt aan duidelijke afspraken-- de een wil wel meer geld krijgen als er meer exemplaren van gedrukt worden, de ander neemt genoegen met een bulkbedrag voor vrije reproductie. Het ligt ook nog eens zo, dat een 'courant' ontwerp meer portfolio-waarde heeft dan een ontwerp dat niet meer als zodanig 'in omloop' is. Met dergelijke immateriële effecten heb je te maken als je ontwerper bent, ongrijpbaar als het soms ook kan zijn voor Pietje Puk die een zak geld aan iemand geeft om een ontwerp te maken. Het zou wat zijn als iemand met een beiteltje de Rodins in het Kroller-Muller even ging bijwerken. "Ik heb toch entree betaald? Ik vind ze niet zo mooi...kijk...*hak hak*, zonder die ronding is 'ie veel sprekender." Of het Shell-logo blauw zou maken. Dat het geld bespaart om bronbestanden van ontwerpers in het bezit te hebben vind ik een begrijpelijke opmerking, maar het is eigenlijk 'broodroof', juist om die reden. Jezelf overbodig maken als expert... daar mag toch wel wat tegenover staan? Iemand zei laatst tegen me: "Het lijkt alsof je er niks voor hoeft te kunnen om een ontwerp te maken, daarom heeft iedereen er 'verstand van' en denken ze dat zelf ook wel even te kunnen'. Ik heb (denk ik ;) ) de tegenwoordigheid van geest om te beseffen dat een ontwerp uiteindelijk voor een opdrachtgever een hele andere waarde vertegenwoordigt dan voor de ontwerper zelf- wat niet wegneemt dat een opdrachtgever wel de moeite zou kunnen nemen zich te verdiepen in de materie en zich te realiseren wat hij/zij eigenlijk verlangt van iemand. Het is niet voor niets, dat auteursrecht nog tot lang na je dood geldt. Je hebt het wel over iemands carriere. Is dat zo belachelijk dan? Annedien

http://www.nieuwezijds.nl/boeken/9057121204.html HANDBOEK FREELANCEN 2002/2003 Tijs van den Boomen & Wilma van Hoeflaken Met dit boek heb ik veel van de algemeen voorkomende vragen tijdens het opzetten van mijn bedrijf kunnen beantwoorden! (met de versie 2000/2001 weliswaar...). Absolute aanrader. (of je jezelf nou als 'ondernemer' of als 'freelancer' beschouwt...)

"Definiëer 'humor'", zou ik zeggen. Grapjassen die erin slagen andere mensen zich aangevallen te laten voelen zijn volgens mij niet echt grappig, maar op een verhulde manier andere mensen naar beneden aan het halen. Misschien een Dr.Phil boek voor ze kopen ofzo? (Overigens verkleedt deze man de meest confronterende uitspraken als grap, maar wel met een zeer respectvol uitgangspunt, en dat maakt het verschil...) Duidelijk stellen dat het bedrijfspolicy is dat humor niet ten koste van anderen gaat? Of dit op een luchtige manier te realiseren is weet ik niet... ongrappige humor is een serieuze zaak :D Misschien is het aan jou om te onderzoeken of de grapjassen niet aardig zijn, of de 'slachtoffers' eelt op hun ziel zouden kunnen gebruiken. (of allebei...) Succes! Annedien

Hoe je dat wil doen hangt erg af van het profiel van je dienst en website. De mogelijkheden zijn dusdanig 'eindeloos', dat je je vraag volgens mij zou moeten afbakenen (budget, doelgroep, gewenst resultaat) om een goed en relevant antwoord te krijgen. Groet!

136 pagina's marketing-advies, best practices en visies... wow! http://inspirations.marketingsherpa.com/store/downloads/marketingsherpa_inspiration_2003.pdf Gratis! Wow! :-)

deze markt Ik bedoel het internet als een als omgeving en situatie anders zijnde markt dan bijvoorbeeld fysieke handel in een boekwinkel. Echt de 'marktplaats'. De markt als abstracter begrip is op zich waarschijnlijk hetzelfde online en offline. ("De markt voor boeken") Of niet?.....

Hoewel mijn broer (Nyenrodiaan) zou zeggen: "Twee keer de helft" (volgens mij zijn manier om te zeggen dat hier niet echt een standaard formule voor is), zou ik als ik jou was gewoon 'test the water'-- je bedrijf te koop aanbieden voor een bedrag (b.v. tussen 5 en 10x de nettowinst) en kijken 'wat het doet'. Wat voor reacties je krijgt. Wat vergelijkbare bedrijven vragen. Het maakt ook uit hoe je klantenbestand eruitziet, hoe de markt momenteel is, waar de goodwill op vastgesteld wordt, enzovoorts. Je kunt bovendien overwegen een aandeel te houden in je bedrijf, toch?

Begrijp ik het nou goed dat je zegt dat € 20.000.000 meer of minder niet echt uitmaakt?

Our positioning is focused on everything. We are truely unique in being the same as all the other companies. ;D

[ik ben geen expert op dit gebied] M'n boerenverstand zegt me dat je in dat geval het best met freelancers kunt werken die jij inhuurt. Daarvoor zullen de mensen die jij inhuurt wel ingeschreven moeten staan bij de KvK en je dus facturen kunnen sturen.

Beste Lawman, Zeer bedankt voor je uitgebreide reactie! Een geruststellend antwoord trouwens. Op zich vind ik het wel logisch dat een bassist, toetsenist of drummer wel iets te maken heeft met de compositie, maar zag de unieke combinatie van akkoorden/zanglijn/lyrics als de 'song', en het spelen met een band als bijvoorbeeld een arrangement, of 'begeleiding'. Een drumpartij lijkt me ook weinig onderscheidend, hoewel Metallica onlangs een rechtzaak heeft aangespannen over een akkoordcombinatie, zijnde F, E.(http://www1.scoopthis.com/411/met_uf/stc_met_uf_mtv.htm) Het gebeurt overigens allemaal in goed overleg; de bandleden geven ook aan dat het ze op zich niet uitmaakt. Maar mij maakt het wel uit ;D Niet zozeer omdat ik verwacht door te breken of er veel geld mee te verdienen- wel omdat m'n songs mijn 'kindjes' zijn. En just in case natuurlijk. Het spreekt voor zich dat ik de bandleden wel zou willen laten toekomen wat 'redelijk en billijk' is. Voor beluistering van het materiaal inzake 'auteursrecht muziek': www.impulsant.nl/Carry_Yourself.mpga (Ex Libris - Carry Yourself) Erg bedankt voor de reactie, Annedien