Annedien Hoen

Grote kans dat die vormgever helemaal niet motiveerbaar is met aandelen. Of zegt dat hij dat wel is, maar niet 'aan' gaat van het idee, niet op die manier intrinsiek gemotiveerd is. (Dat is iets waar je dan gaandeweg last van krijgt als hij(?) zich steeds meer losweekt qua betrokkenheid en tijdsinvestering) Wat drijft marketing/brandingman om zich op basis van aandelen aan je startup te verbinden? Is er geen manier om eerst te starten met een minimaal product (mvp) en te kijken of je überhaupt wel levensvatbaar bent? Het klinkt allemaal behoorlijk old school; alles helemaal doorontwikkelen en lanceren. Ik ben groot voorstander van lean startups (zie http://theleanstartup.com/book) Het is een valkuil om te denken: Ja maar ik ben met mijn baan gestopt dus ik loop veel meer risico, bladiebla. Ga niet zitten kruidenieren met geld- en tijdsinvesteringen en mate van risico. Ga gewoon dat ding in de lucht krijgen en zorg dat het werkt. Ben je nou een entrepreneur of gedraag je je nog als een werknemer en probeer je een project te managen en budgettair te laten kloppen?

Waarom een scenario waarbij je 'om van het gezeur af te zijn' alsnog gaat leveren ondanks de duidelijke fout van hun kant?

Je bent m.i. veel te ver meegegaan in de flauwekulleritus van je boekhouder. En is je verlies nemen waarschijnlijk de meest interessante optie, archiveren onder 'leergeld'. Als zo'n figuur gewoon je spullen gijzelt en met onzin aankomt is dát het goede moment om een advocaat in de arm te nemen en zeggen dat je het niet pikt, en niet naderhand. Aangifte doen van verduistering van jouw administratie, en dreigen met het eisen van een schadevergoeding voor het hinderen van jouw bedrijfsvoering en boetes van de belastingdienst komen ook voor zijn rekening. Zo zou ik het bedacht hebben ;) (of al eerder de stekker eruitgetrokken hebben misschien? :) Je bent gezwicht voor boekhouderterreur. Wie is daarvoor wat precies verschuldigd?

Wat een beetje het probleem is, is dat instituten als het IMK en bijstandverstrekkers niet meegegaan zijn met hun tijd en dus eigenlijk nogal in de weg staan van ondernemerschap 'van onderaf'. Je opmerking over "200%" doet bij mij wel een alarmbel rinkelen. Je klinkt als de typische ondernemer die is bevangen door z'n idee en zich daar in vastbijt, en dit soort "overtuiging" tegenover weerstand vanuit andere partijen stelt. Wat kwalificeert JOU om dit te gaan doen? Wat spreekt jou zo aan in tweedehands waren? Wat Qredits als voorwaarde stelt dwingt jou ook weer in een bepaalde positie. Wat zijn jouw omstandigheden? Kan je niet een lean startup /MVP maken? Dat is gebaseerd op het boek "The Lean Startup" van Eric Ries.

@Hans en een 0. Iemand schept geld uit het niets, leent dit aan mij uit en maakt mij slaaf van die lening. Als ik in dit systeem er niet in slaag anderen zo ver te krijgen hun geld aan mij te geven word ik gestraft en uit het systeem geknikkerd, een ander systeem in. En of je nou zelfstandige bent of was, werkgever of werknemer, you're screwed. We zitten in een ecosysteem met elkaar, de "zelfstandige" is, behalve iemand die toegang heeft tot een ander soort autonomie, net zo goed een pion in het systeem. Bij veel zelfstandigen zit ook nog een stukje denial over hoe vrij je werkelijk bent, hoeveel zelfbeschikking je hebt en hoe groot je mogelijkheden zijn. Dat hele concept van "Mijn Geld" is maar net vanaf waar je begint met het bestaan ervan erkennen.

"Coping" lijkt me het probleem bij heel veel instellingen, bedrijven en instituten. Welke weak signals zijn er zichtbaar van nieuwe systemen? (Zijn die er?) En is wat veel zelfstandigen doen niet zozeer destructief, alswel een reactie op de destructie van het oude systeem? Dan maar zonder vangnet, maar ik wacht niet tot ik meegetrokken word in de ondergang?

Als gedachte-experiment; wie kan eens een scenario schetsen waarin de zelfstandigenaftrek direct wordt afgeschaft?

De zittende elite heeft geen goede antwoorden meer op de veranderende wereld; ze doen dus maar wat. Dat zie je op alle fronten. De vernietiging van ons sociale stelsel dreigt inderdaad, maar niet door 'ons'. Wat veel zelfstandigen doen die net niet doodgaan van de honger en hun huis niet uitgetrapt worden is natuurlijk wél riskant. Eigenlijk is het een wantoestand. Ze leven op een stressniveau dat ongezond is, er wordt weinig substantieels bijgedragen aan de staatskas, er wordt geen buffer opgebouwd. Ik heb geen idee van de cijfers, maar ik denk dat, ook door de "crisis", veel zelfstandigen op deze manier doorploeteren. En kán dat überhaupt wel anders, of is dit een status quo die niet te veranderen is, simpelweg omdat er niet meer werk is? Je kunt wel meer aan marketing gaan doen maar hoeveel vissen zwemmen er in de vijver en wie zitten daar allemaal in te hengelen? Hoeveel mensen zijn er voor zichzelf begonnen die eigenlijk niet de intrinsieke kwaliteiten bezitten om voor eigen rekening te functioneren? Hoeveel mensen zijn er van een zinkend schip afgesprongen (verkalkende bedrijven die niet meekunnen in de veranderingen) om 'voor zichzelf te beginnen', omdat dat wél energiek en interessant voor ze was? En als die ondernemende mensen dan van het zinkende schip afgesprongen zijn, wie zitten er dan nog binnen die verkalkende bedrijven en hoe spookachtig klinkt hun zwanenzang? Hoe krampachtig proberen de oude systemen hun macht vast te houden, welke organisaties zitten eigenlijk in death row en doen alsof ze dat niet zitten? Denial is a river in Egypt.

Misschien "Algemene Coachpraktijk"? (Uw partner in coaching) Grapje. Wat onderscheidt jou, en dan vooral van al die andere groei-en-bloei-ontwikkelende meander ontvouw-stimulatie coachings toestanden?

Als zijnde de initiatiefnemer van de petitie "De Zelfstandigenaftrek Moet Blijven" (65.000 handtekeningen, nu bijna 70.000) , met als netto resultaat dat toen in elk geval het afschaffen werd afgeblazen, ben ik niet zo de mening toegedaan dat je maar moet gaan liggen als ze een onheuse wet of maatregel willen doorvoeren. Het probleem met zelfstandigen is dat ze niet verenigd zijn en dat je dus de schijn wekt dat je relatief gemakkelijk voor zo'n groep een beslissing kunt nemen. Gelukkig werden er destijds veel mensen en instituten wakker en gemobiliseerd, en de politiek blijft het proberen, maar we houden het in de gaten. ;)

PS voordat we verder praten moeten we maar eens harde cijfers krijgen van de overheid, hoeveel schijnzelfstandigheid er werkelijk is, die wordt "aangepakt". Dit lijkt toch heel hard op een gevalletje "uit verhouding", de maatregelen en de misstand. (Zijn ze goed in)

Het kost me moeite, want ik krijg zo'n waas voor m'n ogen van dit soort pogingen tot karaktermoord van de zelfstandige. >:( Ik denk dat uitdaging 1 is: De zittende elite heeft geen antwoorden meer op de ontwikkelingen in deze wereld. Daardoor lijken hun opvattingen en oplossingen wereldvreemd, en dat zijn ze ook. Probleem 1b: de zittende garde werkgevers heeft ook geen idee meer hoe ze het moeten organiseren, interpreteren en duiden. Uitdaging 2: De definitiepuree van 'zelfstandige', 'schijnzelfstandige', 'ondernemer', 'freelancer', 'zzp'er'. Niet alle zelfstandigen zijn ondernemers en andersom. Verschil in ambitie, verschil in risico's dragen of juist vermijden, mythe en werkelijkheid, karakter en inborst, flexibiliteit en capaciteit - ga zo maar door. Die is zo veelkleurig als er soorten werknemers zijn, met net zoveel interne niveau-, potentieel- en ambitieverschillen. Uitdaging 3: Het is schandalig hoe de zelfstandige als profiteur van het collectief wordt neergezet, terwijl het kiezen voor een bestaan waarin je op z'n minst vandaag te eten hebt, ook al heb je geen zekerheden, juist het collectief bevoordeelt omdat je de boel draaiende houdt met z'n allen. Zelfstandigen zijn zo het smeermiddel, het vangnet en de stootbuffer van de gevestigde orde, en dat zou best meer lof mogen krijgen in plaats van de zelfstandige als de paria neer te zetten. Zij houden het systeem 'antifragile'. Als dat niet goed genoeg is als oplossing zou je moeten kijken hoe je zelfstandigen nog meer kunt laten floreren, in plaats van ze als kneus te positioneren en af te willen straffen. Op elke 100 euro die ik als zelfstandige weet te realiseren voor mezelf moet ik ook 21 euro vragen aan mijn klant en die afdragen aan de overheid. Hoe schofterig is het dat btw nergens genoemd wordt als constant afromende, overstromende bron van inkomsten voor de Belastingdienst? Hoe zit het met de psychologie daarvan, dat ik nog eens een kwart voor de blauwe vrienden binnenhark? Uitdaging 4: De zelfstandigenaftrek wordt steeds als voordeel (en zelfs als onheus voordeel) voor de zelfstandige geframed, terwijl het (zoals hierboven ook genoemd) een compensatie is voor alle zaken die je niét ten deel vallen als zelfstandige. Uitdaging 5: Het woord "zelfstandige": elke zelfstandige is aan het eind van de dag net zo afhankelijk van andere partijen als elk ander, ze maken deel uit van een ecosysteem waar waarde in circuleert. Uitdaging 6: Voor veel mensen is het alternatief voor hun huidige zelfstandigenbestaan dit: https://decorrespondent.nl/2911/Conclusie-van-grootschalig-onderzoek-de-werklozenindustrie-is-nog-steeds-failliet/74608930-74ce9ecd Als je bedenkt dat zelfstandigen vaak behoefte hebben aan ... zelfstandigheid (duh) is dit natuurlijk geen aantrekkelijk perspectief.

Ik ga een artikel schrijven voor MKB Servicedesk. Het onderwerp dat ik heb 'ontworpen' luidt als volgt: "Ondernemers kunnen online genoeg vinden over marketing en branding, maar hoe voorkom je dat het een truukje wordt en je niet meer met 'soul' vanuit je eigen kern onderneemt? Hoe stel je jezelf de juiste vragen om weer bij je kern en kracht uit te komen om van daaruit te ondernemen?" Ik hoor graag wat input van jullie, zodat ik daar eens op kan kauwen. Herken je deze uitdaging? Zoek je online maar vind je 'het' niet? Wat voor vragen stel je jezelf? Wat heb je ontdekt?

@Hans v Nijnatten Dat is niet hoe het meestal gaat. Je hebt als het goed is, in samenwerking, strategische- en merkwaarden vastgesteld en het is prima bespreekbaar of een naam aan die (rationele) waarden voldoet. In een goed creatief proces heb je het niet over mooi, lelijk, populair of impopulair maar over hoe het voorstel zich verhoudt tot de toetsstenen die je hebt vastgesteld. (Daar blijkt ook de meerwaarde van een naamstrateeg...) Pizzahut of Apple zijn ook helemaal geen domme namen. Schoenmaker, blijf bij je leest? ;-)

LOL Neem vaker een doosje champignons mee.

@mmint Sommige mensen kunnen het zelf, uiteraard - dat zeg ik ook, toch? Hoe goed de output is, daar kunnen we het over hebben. Het argument van de ouders ... tsja. Een kind is geen bedrijf, organisatie of merk. (Hoewel je dat tegenwoordig ook niet zeker meer kunt weten ;-) Het opstellen van een briefing met daarin de strategie van het bedrijf, de merkwaarden, als die er nog niet zijn achterhalen bij de founders of directie en de medewerkers/stakeholders, het komen met voorstellen die *allemaal* ergens op slaan - volgens mij is dat iets wat niet iedereen kan. Dat je dan écht een naam hebt waar je een inhoudelijke discussie over kunt hebben, die verder gaat dan 'mooi/niet mooi', 'grappig/niet grappig', 'opvallend/niet opvallend'. Ik maak ook mee dat mij om advies gevraagd wordt omtrent een nieuwe bedrijfsnaam, dat ik dan met suggesties kom en dat iemand dan toch gaat voor wat hij of zij zelf bedacht heeft - zelfs als ik onderbouw waarom de naam die ze willen kiezen bij voorbaat al 'tien jaar geleden hip was' en dus niet eens voor de korte termijn toekomstbestendig is. Hoort erbij. Ik probeer te zoeken naar manieren om de discussie over het vak op gang te brengen, mensen aan het denken te zetten, zonder alleen maar wetenswaardigheidjes te delen, 'kijk eens wat een gekke naam' - dat heeft misschien op korte termijn hogere amusementswaarde maar vertolkt ook niet echt een visie. Als het je inhoudelijk interesseert kan je ook eens dit interview met Wouter van der Land lezen: http://theluminariesnl.tumblr.com/post/97040746833/interview-met-wouter-van-der-land-van

@John B Verdraaid goeie vragen! Waarom je het niet zelf moet doen, maar wat iemand die het wel als vak doet dan beter doet. Daar zal ik nog eens wat meer over nadenken, mijn ervaring is ook gewoon 'het vaak doen' (vaak het proces doorlopen), een grote (zo niet gigantische) woordenschat, associatief kunnen denken, taalgevoel hebben, kennis van branding, strategie en marketing, en dan is er ook gewoon simpelweg een factor 'talent'. Creativiteit. @jeanninne vd Linden Mooie lesje geschiedenis, gaaf, much obliged! @hans v nijnatten Nee, het 'wow' gevoel is zeldzaam. Hoeft misschien ook niet altijd, vervolgens komt de rest van het verhaal en daar kan je wel nog in wow-en of in elk geval je resultaten mee behalen. Het is voor een heel vakgebied moeilijk om de hele tijd huzarenstukjes te produceren natuurlijk. @TwaBla ;)

Doelgroep? Gewenste uitstraling? Hoe noemen je concurrenten zich?

@Hans v Nijnatten Wat interessanter is of ik iets vind en een ander iets vindt is of je objectief kunt vaststellen of iets een sterke naam is; wat zijn de assen waarlangs je dat kunt beoordelen? Ik noem een aantal criteria en daar vind ik onze naam wel aan voldoen, dat is iets anders dan "ja maar ik heb 'm bedacht dus ik ga dit nu verdedigen, ik vind 'm wél goed". Misschien zijn er meer assen te bedenken? Waar voor ons nog een opening ligt die we nu niet volledig benutten is het idee van 'luminaries' verder doorvoeren na onze 1.0 versie, die zich meer op de vlakte houdt wat dat betreft. Het voor het uitzoeken hebben is ook fijn! ;) (Kiezen uit een rij naamsuggesties) @Highio Ah, zo. Het maakt vooral uit of je een startup of zp'er bent met minder budget, of een grotere organisatie, waar het traject complexer is omdat je met meerdere mensen/partijen werkt, meer bezig bent met strategische doelstellingen, vaker presenteren, vaker feedbackrondes, meer suggesties genereren. Dat 'terugverdienaspect' is deels een kwestie van of mensen dat zelf al inzien, maar inderdaad is dat misschien ook beter als case te maken: waar zit 'm de winst van de investering in een goede naam laten ontwikkelen? @BobNL: Thanks ;) Ik probeer natuurlijk wel een beetje te prikkelen richting je naam wél door een naamstrateeg te laten ontwikkelen en dat wil ik ook graag doen, maar inderdaad is m'n punt een vakinhoudelijke.

@espen : Ik maak een punt voor het vak, niet alleen voor mezelf maar in het algemeen - en ja, het is ook mijn vak (onder andere ;) Het is ook bedoeld ter emancipatie, als dat niet nodig was zou ik het denk ik niet schrijven, en dan zou het pas echt WC-Eend zijn. @herman van der helm: Briljante naam, Tiller - dus het kan ook goed gaan ;-) @Hermes Ratgers: Ik heb de naam eerder bedacht dan dat die roman (The Luminaries, vertaald als 'Al Wat Schittert') uitgekomen is. Ik bedoel 'm in de betekenis van "2. A person who inspires others or achieves eminence in a field." en "1. a person who enlightens or influences others" @Highio: Inderdaad, over het belang van voorwerk. Wat vraag je over het proces? En "samen" ... tsja. Ik ga daar niet van uit. Ik geloof best in een iteratief proces en dat je de input bij de ondernemer moet 'halen' - maar ik ga als ontwerper ook niet samen achter de computer zitten met mijn opdrachtgever ;) (en ja, dat is me wel eens gevraagd.) @Branko Collin Leuke punten. Wat heb jij voor beeld van merkbedenkers? ;-) En loodzware factuurtjes aan startups sturen, die weelde valt bijna niemand ten deel. Startups zijn geen interessante doelgroep, commercieel gezien. Wel een goeie case die je maakt om eigenlijk eerder een lean startup op te tuigen dan een 'gewoon' old school bedrijf. Daar zou je eigenlijk ook een product op kunnen ontwikkelen; lean naming ofzo. En het blijft een ander verhaal of je zelf een Ravensburger Iedereen Kan Schilderen naam ontwikkelt en die door een ervaren naambedenker laat 'keuren' of dat je die naambedenker het werk laat doen. Dat is dat 'kunst' element, of 'ambacht'. Of vleugje magie ;) Wat je noemt, die emotionele verbondenheid met je onderneming is meteen ook wat het lastig maakt om meedogenloos te zijn ten aanzien van de kwaliteit van de dingen die je bedenkt. @Hans v Nijnatten: Zeg jij maar eens wat dan een goede naam is voor een bureau voor naamcreatie, die niét cheesy is. Die tot de verbeelding spreekt, internationaal allure heeft, nieuwsgierig maakt, lading heeft voor de oprichters (ik zie er zelf dit soort beelden bij http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6e/Solvay_conference_1927.jpg/700px-Solvay_conference_1927.jpg ) en onderscheidend vermogen heeft. Dus niet iets met 'words', geen fantasienaam, niet iets met 'naam' of 'name' ... ga zo maar door. Die associatie met een popbandje komt vaker voor trouwens, en vind ik niet zo erg ;) Ik hoor ook "briljante naam, echt goed!" voorbijkomen (van een directeur in de marketing-hoek) bijvoorbeeld. Je eigen bureaunaam is niet per definitie het beste wat je kan bedenken, trouwens. Eigenlijk ... moet je als naamcreatiebureau je naam door een ander bureau laten bedenken haha ;) Je zult het ook niet geloven maar ik ben weken bezig geweest met het logo, en moet je zien ;) Ik ben tevreden hoor, maar voor je eigen ding is altijd lastig. Dus je komt niet per definitie met je allerbeste werk op de proppen. @Luuks : als je het goed doet kan je een voorsprong behalen - een fantasienaam (Knooksy®) heeft een achterstand op een naam die al zeggingskracht heeft (Kickass Noodles®) maar de (merk)naam alleen kan niet op zichzelf staan de doelstellingen realiseren of het merk laden, dat gebeurt met die andere inspanningen en dat kost ook tijd, geld en moeite. @Jeannine vd Linden : Van die rose, wie zei dat? Was dat niet een onwijze taalfreak die ladingen nieuwe woorden aan de Engelse taal heeft toegevoegd? http://www.shakespeare-online.com/biography/wordsinvented.html Hij zou nog net zo lekker ruiken, maar een Scrapeturd Poppy vind ik toch minder mooi klinken dan Rose ;) Doet me ook denken aan Madonna die op eenofander album met Google Translate verkeerd ging door te denken dat 'ik ben droevig' betekent 'het spijt me' ;) (remember? Ik ben droefik) Rest me nog te zeggen dat je voor naamcreatie bijvoorbeeld ook naar www.denaamafdeling.nl kunt gaan, of naar Wouter van der Land ( http://www.vandertekst.nl/tekstschrijver/naamcreatie ) of naar www.naem.nl of naar www.globrands.nl. Keuze genoeg, al blijft het een zeldzaam beroep ;)

Veel Nederlandse ondernemers zullen het varkentje zelf wel eens even wassen: een naam bedenken voor hun bedrijf. Maar moet je dat wel zelf doen, eigenlijk? Ik heb het er soms over met vakgenoten. Nederlandse ondernemers zullen dingen vaak zelf wel eens eventjes regelen. Want geld uitgeven aan zo’n naamstrateeg, wat doet die nou helemaal? Of zo’n creatief, wat heeft die toe te voegen - en waarom moet dat zo duur zijn? Nee hoor, kladblokje erbij en lekker brainstormen. Was het maar zo’n feest. Regelmatig krijg ik mensen aan de lijn die vastgelopen zijn in hun gebrainstorm. Of me een paar ideeën mailen met de vraag welke ik de beste vind. Het enige wat ik hoef te doen om een existentiële crisis te veroorzaken is vragen: Wat wil je er eigenlijk precies mee zeggen? Wat is je strategie? Wat zijn de merkwaarden? Oh ja. Daar moet je natuurlijk wel goed over nagedacht hebben. Want met zomaar een leuke vondst ben je er niet. Ik vertel je vijf redenen waarom je niet zelf je nieuwe bedrijfsnaam moet bedenken. 1. Het is moeilijk Waarom is het moeilijk? Omdat, als je het goed wilt doen, je rekening moet houden met de strategische doelstellingen, de naam herkenbaar moet blijven, de naam nog niet mag bestaan, geen vreemde bijbetekenissen mag hebben, te onthouden moet zijn, moet blijven hangen, niet alleen de opdrachtgever moet aanspreken maar vooral de klant van de opdrachtgever, er ook nog een beetje goed uit moet zien (sommige letters zijn erg lelijk bij elkaar) en uit te spreken zijn, zonder het uit te hoeven leggen (Ja, nee, je moet dan die 2 uitspreken als ‘to’ en het is dan met dubbel s, en de rest dan in het Nederlands.). Als die naam er dan staat dan moet ‘ie zo vanzelfsprekend zijn dat mensen niet geloven dat ‘ie nog niet bestond. Dat het bijna niet uit te leggen is dat het zo’n uitdaging was om die naam te bedenken. 2. Het is een kunst Daarmee bedoel ik, dat je niet eventjes een formule kunt toepassen om tot een goede naam te komen, ook al willen sommige websites je dit laten geloven. Je denkt aan zus, je denkt aan zo, je bedenkt wat opties en klaar is Kees. Is dat zo? Nee. Lang niet altijd. Je zult hopeloos verdwalen in een woud van matige tot slechte ideeën. Je zult de kansrijke suggesties per ongeluk over het hoofd zien. Je zult honderd dingen bedenken die je, als je eenmaal even op Google gaat kijken wat er nog beschikbaar is, allemaal al bedacht zijn en geclaimd, soms gewoon om het claimen, maar toch kun je er dan niks meer mee. Je weet niet meer waar je het zoeken moet. Iets met een Grieks woord anders? Of toch een grappige klanknabootsing? Misschien een guitige oud-Hollands(ch)e referentie, of een duur staande “ck” in plaats van een ordinaire “k”? Of, nee, iets met de beginletters van onze namen! Waarom niet iets wat lijkt op dat ene bedrijf wat ongeveer net zoiets doet als wat wij doen? De kunst is om door te gaan, om te weten wat je grondstoffen moeten zijn om tot een stevige naam te komen die iets kan vertolken. Die een merk kan neerzetten. Die mensen kan laten oplaaien als ze zijn ingedut. Die effect hebben. 3. Na een tijdje wordt het een straf Als je voor je eigen bedrijf een creatief proces doorloopt en je bent hier niet ervaren in dan wordt waar je mee bezig bent vaak een ramp. Met haat pak je je lijstje krabbels er bij en vraag je je af waarom je er ook alweer aan begonnen bent. Eigenlijk zou iemand anders dit moeten doen. 4. Als er meerdere mensen bij betrokken zijn wordt het proces vaak ugly. Wanneer ik iemand van een organisatie spreek waar ze zelf een nieuwe naam aan het bedenken zijn en ik leg uit dat proces ugly wordt weten ze vaak meteen waar ik het over heb. Want de directeur wil zus, de communicatiespecialist kent de strategie beter en wil zo maar kan het er niet echt goed doorheen gedrukt krijgen, uiteindelijk gaan de mensen zélf - want zo krijg je draagvlak, toch? - namen bedenken en de beste wordt uitgekozen. Maar de beste is vaak nog maar een matige. Zo krijgen een hoop bedrijven en organisaties een naam die weliswaar nieuw is, maar niet echt een verbetering. 5.Je eigen creatie beoordelen is moeilijk Goed. Het is je gelukt, je hebt een naam bedacht die best aardig is. Maar hoe ga je nu beoordelen wat je er werkelijk van vindt en of het een goede naam is geworden? Misschien ben je er al wel te veel mee getrouwd inmiddels, of wil je er in vredesnaam een keer klaar mee zijn, ‘dus doe die maar’. Of blijf je twijfelen tussen twee opties en hoe vaak je je compagnon ook vraagt om advies, je komt er niet uit. Je eigen criticus zijn, je eigen feedback verzorgen: het is moeilijk. Dus. Begrijp me niet verkeerd. Als je er goed in bent moet je het gewoon zelf doen. Als je kan denken als een strateeg, merkexpert, taalvirtuoos en jurist: niet uitbesteden. In alle andere gevallen: maak gebruik van de fantastische naamcreatie-experts die er in Nederland rondlopen.

http://www.eventbrite.nl/o/opencoffee-community-eindhoven-1542760252 Lastige markt waar je je in gaat begeven, wat maakt dat je hiermee aan de slag wil? Ben je fanatiek bodybuilder, zelf? Atleet?

Goede punten. Wat natuurlijk ook heeft meegespeeld zijn alle 'zwarte zwanen' die zich hebben voorgedaan - ontwikkelingen die niemand heeft kunnen voorspellen maar die wel zeer disruptief waren. (Alle zwanen waren wit totdat er een zwarte zwaan ontdekt werd.) En die zullen zich in de komende tijd ook nog voordoen, dus daar kunnen we eigenlijk ook niks over orakelen ;D

Een groot deel van het probleem zit in de arrogantie van bedrijven. Die hebben een grote waaier kandidaten voor zich, ze hebben het voor het uitkiezen, maar ze hebben eigenlijk helemaal geen zin om mensen aan te nemen, grotendeels omdat de loyale zittende garde de boel ook wel draaiende houdt. En een groot deel van die work force is uit bedrijven uitgestroomd toen het kon en voor zichzelf begonnen, de proactievelingen dus. Daarnaast zijn de mensen die thuis zitten hun leven lang geconditioneerd om reactief te leven en wachten ze af tot het systeem weer in orde is zodat ze weer kunnen instromen, ook al duurt dat nou al jaren. Bedenken dat je creatief en pro-actief in het leven kunt staan komt niet in ze op. Ze zitten hun tijd uit te zitten, als keurig opgeleide 'drones'. Mensen hadden zich kunnen verenigen in zelforganiserende think tanks om lokale issues uit te denken en op te lossen, om maar iets te noemen. Niet gebeurd. Mensen laten zich ook een crisis aanpraten hoor. Terwijl de zittende elite geen antwoorden meer heeft. Het belangrijkste 'bijproduct' van het basisinkomen vind ik dat het denken van mensen wordt opgerekt. Los van of je er echt een sluitend concept van kunt maken, en of je zoiets waarheidsgetrouw tot experiment kunt maken, je moet nadenken over hoe het anders kan en laboratoria daarvoor starten, anders wordt het nooit wat. Dus hulde aan degenen die dat aandurven!

Hou ons zeker op de hoogte! En schroom niet wat morele steun te zoeken hier. Ik kan me voorstellen dat er leukere dingen zijn dan zulke figuren aan te pakken. (Hoewel dat ook leuk kan zijn ;) - hangt een beetje van je karakter af)