TwaBla

Daar lopen twee zaken parallel. In het recht is iedereen onschuldig tenzij het tegendeel bewezen is. De media zijn geen rechtbank, dus elke keer dat in de media iemand aangewezen wordt als 'schuldig' aan laakbaar, dubieus of malverserend gedrag moet er een maatschappelijk belang gediend zijn bij de publicatie. Dat zal Schouten vast wel beschreven hebben in zijn studie naar trial by media. In dit geval is de journalistieke aandacht getrokken door terugkerende klachten van klanten van IVB die beweren dat het incassobureau een verdienmodel heeft gecreëerd door zich rijkelijk te laten betalen door opdrachtgevers voor diensten die hun doel soms voorbij schieten. IVB haalt deze klanten binnen door te werven met een no cure, no pay aanbod. Dat is door de Reclamecodecommissie in 2014 reeds veroordeeld. Het patroon dat IVB zijn klanten opzadelt met hoge kosten is ook in enkele rechtszaken aan de orde gesteld. De Rechtbank Gelderland stelt in 2015 vast dat IVB voor de inning van een vordering van opgeteld € 8186- geleidelijk € 8210- in rekening brengt. De rechter plaatst bovendien vraagtekens bij de declaraties van IVB en constateert dat de Algemene Voorwaarden zeer uitvoerig zijn, blijkbaar niet de gebruikelijke omvang. Hij noemt een ongeclausuleerd opschortingsverbod zelfs vernietigbaar. De rechter stelt bovendien dat er aan de zijde van IVB sprake is van schuldeisersverzuim. De rechter veroordeelt IVB om € 1475- terug te betalen. Dat is niet in de media genoemd, het was trial by judge. Als zo'n trial by judge niet naar de zin van IVB verloopt, gaat Mr Konings de rechter wraken. Dat gebeurde in 2014 toen een rechter uitsprak dat IVB 'beroepsfouten' maakte. Deze rechter moest oordelen over een vordering van IVB op een klant (weer zo eentje) die facturen kreeg voor een totaal van € 2547- terwijl IVB deze klant al die tijd verzekerd had dat de kosten lager zouden zijn dan het te incasseren bedrag. De wrakingskamer constateert dat Mr Konings een kort lontje heeft. Het wraken mislukte. Er is dus een gedocumenteerde voorgeschiedenis van IVB dat klanten misleidt, intimideert en overfactureert. Vastgelegd in trials by judges. Het is zelfs in de rechtszaal vastgesteld dat kritiek van boze klanten geen lastercampagne is. Dan mogen media zeker het patroon in de aanpak van IVB nog eens goed uitvlooien.

Je loopt op de zaak vooruit. Dat is jammer, want nu kan IVB put its money where its mouth is en de schade van de lastercampagne verhalen met hulp van een expert.

Mensen noemen verschillende opties. Ik ben het met je eens dat Bol.com wanprestatie levert en daardoor schade berokkent. Ook misgelopen omzet is schade. Maar is het opgeteld genoeg om schadevergoeding te vorderen?

Nou nou. Dan moet je wel weten of er een moment geweest is dat deze zaak op redelijke manier opgelost kon worden.

Schouten zou gespecialiseerd zijn in mediarecht en zich met name richten op smaad en laster. Dan is het oordeel van de rechter in de zaak waar voortdurend naar verwezen wordt wel interessant. Die vindt namelijk helemaal niet dat er sprake is van een lastercampagne. Vrijwel alle vorderingen van IVB zijn afgewezen. Er is gewoon sprake van geoorloofde kritiek. Alleen het actief benaderen van medewerkers, leveranciers en klanten om de onderlinge verstandhouding te beschadigen was een stap te ver. Wellicht mag Mr Schouten nu de schadestaatprocedure doen. Dat wordt nog interessant.

Dus je bent in Dubai ingeschreven als ondernemer en bewoner?

Het lijkt om een dagvaarding te gaan, maar de vraagsteller vertelt niet of er eerder bezwaar is gemaakt tegen het gebruik van deze foto. Een dagvaarding aus blaues is iets anders dan een dagvaarding met een voorgeschiedenis. Er moet wel een redelijk compromis aangeboden zijn voordat het aan de rechter voorgelegd wordt.

Er is eigenlijk geen plaats voor een boete-element in een schadevergoeding, redeneren de puristen. Rekkelijke rechters geven die boete alsnog, maar hun aantal neemt af.

IVB speelt de vermoorde onschuld en spreekt tegen dat zij hij critici intimideert. Daar kan dit forum tegenover stellen dat niet alleen kritische klanten geïntimideerd worden, maar ook de media en platforms die ruimte bieden aan boze klanten, ook de individuele moderators en redacteurs, en zelfs ook individuele deelnemers die zich mengen in de gedachtenwisseling. Als een bloemlezing van alle blafbrieven van IVB bijdraagt aan de beeldvorming, kunnen we vast wel wat samenstellen.

Daar was ik al mee begonnen. 😎 IVB werpt zich nu op als kampioen van de kleine schuldeiser, dat is wel een brutale omkering. Meteen ook even kennismaken met Joost Konings! En eens gaan kijken op de adressen in Amsterdam, Rotterdam en Groningen, want Laurens Lemmens beweert dat het geen postbus-vestigingen zijn. Het rapport is haastig en slordig geschreven door iemand die de Nederlandse taal niet geheel beheerst. Zo wordt er overvloedig gebruik gemaakt van haar-verwijzingen naar het-woorden (het bedrijf en het bureau), een kenmerk van dure praatjes. Ook heeft de tekst last van de spatie-ziekte. Laat dan tenminste iemand het geheel nog eens rustig nalezen. Er is vast wel een student op kantoor die het geheel kan gladstrijken. Ook in dit rapport misleidt IVB zijn lezers weer, want de uitspraak in de zaak tegen lasteraar Miriam wordt geheel 'gedenatureerd'. We hebben al eerder een lijstje gemaakt van alle 'laster-activiteiten' (lees kritiek) die volgens de rechter toegestaan zijn omdat een klant vrijheid van meningsuiting en vrijheid van vereniging (met andere boze klanten) heeft . Wat de rechter een stap te ver vond gaan, was het benaderen van leveranciers, (ex)werknemers en opdrachtgevers. IVB had echter verzuimd te melden dat de opdrachtgever die genoemd werd in deze zaak familie was van een oprichter en als leverancier meeprofiteerde van het dubieuze verdienmodel dat als no-cure, no-pay aangeprezen werd. Hoe dan ook: niet Miriam is veroordeeld, maar het Invorderingsbedrijf. IVB_over_FTM.pdf

Het is voor de lezers van dit topic een stuk duidelijker als je even vertelt waarom je zo'n heel verhaal afsteekt.

Er is door IVB een persbericht geplaatst op hun blog: Invorderingsbedrijf vals beschuldigd door Follow the Money. Dat voor mij amper toegankelijk is omdat die website uit frames opgebouwd lijkt, maar misschien ben ik de enige die daar last van heeft. Ze beginnen meteen om zich heen te schoppen, want de volgende kopregel is: Journalist verkoopt leads aan advocaten (en verwijst bron door naar zakenpartner). Dat heeft op zich niks met deze zaak te maken. Het was wel een apart berichtje waard geweest, in het kader van op de man spelen. De auteur van het artikel op FTM is namelijk ook mede-oprichter van de vergelijkingssite LegalDutch. Maar moddersmijten leidt niet af van IVB zelf. Het bureau spreekt de beschuldigingen tegen en meldt een klacht in te dienen bij de Raad voor de Journalistiek. Een gedetailleerd verslag van alle details die volgens IVB onjuist zijn, voert te ver in dit kader. Maar ze spreken bijvoorbeeld tegen dat er sprake is van brievenbusfirma's omdat er in Den Haag circa 33 mensen werken. Vraag wordt dan: wat gebeurt er op die andere adressen die IVB als vestiging noemt? Ik ben benieuwd of IVB kan zien wie dat rapport allemaal downloaden....

Lees nou eerst eens rustig wat je allemaal opschrijft, want het is zelfs voor geïnteresseerden niet te volgen. Welk persbericht? "is vast te stellen dat gesuggereerd wordt dan..." Welk rapport? Welke hand?

Veel platforms zijn gesponsord door investeerders die miljardenverliezen konden absorberen om groei mogelijk te maken ten koste van bestaande leveranciers. Nog steeds moet je goed kijken of er winst wordt gemaakt en waar die dan vandaan komt. Bij Amazon komt die van de cloud-services. Bij Zalando uit gewone verkoop (volgens mij), maar die concurreert niet primair op prijs. Bij Bol.com is nog steeds geen sprake van winst, menen toekijkers uit de sector. Die platforms worden nu gebruikt door leveranciers uit het Verre Oosten die een overheid hebben die hun groei financiert. Let goed op de deals die China Post sluit met Europese bezorgdiensten, want voor je het weet ligt de voorraad in Europa en is de levertijd enkele dagen in plaats van enkele weken. In de scheepsbouw maken ze al gebruik van Noord-Koreaanse uitzendbureaus, de koopvaardij zit vol Filipijnen en Indonezen, dus in die nieuwe pakcentrales zitten straks ineens Chinezen die in stapelbedjes slapen.

In dat verband is het ook interessant om te volgen hoe deze platform-bedrijven diverse trucs gebruiken om geen belasting of BTW te hoeven betalen. Zo zijn entertainmentproducten jarenlang vanuit Zwitserland, Luxemburg en Jersey verscheept om een BTW-voordeel te hebben. De lage prijs die je als consument betaalt, gaat vergezeld van hogere maatschappelijke kosten. Vroeger of later leidt dat hopelijk tot maatschappelijk tegengas. Wil Nederland wel distributieland zijn als we de polders volbouwen met hallen waar Oost-Europeanen voor een hongerloontje moeten werken? Maak van de polder eerst maar eens een level playing field met hogere kosten voor de factor arbeid, zodat al die flexwerkers en zzpers premies kunnen afdragen die ons sociaal stelsel overeind houden. En plak dan meteen maar een bezorgheffing op al die koeriersdiensten die onze wegen overspoelen.

Is het niet beter om al dit soort vergelijkingsvragen aan het verzameltopic toe te voegen?

Je kan je boze energie ook richten op effectieve acties om het probleem op te lossen. Stampvoeten is zo 20e eeuws. 😏

Als er geen voorafgaande correspondentie is geweest, en de dagvaarding het eerste contact is met een bureau dat beweert op te treden namens de rechthebbende, kun jij in redelijkheid voorstellen het gangbare bedrag te betalen (die 75 euro) en eventueel wat kosten... aan de rechthebbende. Je weet zelf wat er echt is gebeurd.

Of is het de dreiging met een dagvaarding?

Bij de spyshop koop je allerlei hardware in kofferjes waarmee je andere mensen het leven zuur kan maken. Dat het hardware is, wil op zich niet zeggen dat ik het niet kan meenemen en een heel kantoor kan platleggen. Mobieltjes hebben enkele draadloze technieken: gsm, bluetooth, wifi. Je zal toch op een of andere manier moeten binnenkomen om alle drie lam te leggen, en interne functies als camera en microfoon onmogelijk te maken.

Nee, dat een willekeurige partij het gebruik van mobieltjes in een ruimte onmogelijk maakt. Werkt het ook als de mobiel in airplane mode staat?

Als dat een risico is, zou ik me geen zorgen maken over mijn bankrekening maar mijn aansprakelijkheid als leverancier. Voldoen jouw producten aan Europese veiligheidseisen?

Kijk eens in dit topic... (mod edit: inmiddels samengevoegd met dat topic) Welkom op HL!

Wat versta jij onder handel? Ik kan als particulier 'handelen' in (crypto)currencies door een bankrekening te openen bij een bank die mij toestaat mijn tegoeden aan te houden in een valutum naar keuze. Dat kan ik ook met enkele vrienden samen doen, door samen een zakelijke rekening te openen als VOF of zelfs als vereniging. Hoe eventuele koerswinsten door de belasting gezien worden, daar heb ik geen idee van. Je kan ook je diensten aanbieden aan derden. Dan wordt je al snel een financiële instelling. Met aparte regels.

Heb je al vastgesteld of er meer mensen zijn die aangeschreven worden door dit bureau? Er is inderdaad sprake van een verdienmodel, want er zijn zelfs bureaus die rechten claimen te hebben op foto's die door de fotograaf zelf vrijgegeven zijn. Daar wordt al jaren over gediscussieerd. Eerst goed uitzoeken voordat je settelt of besluit om de zaak even aan te kijken.