TwaBla

Dit topic krijgt wel een eigenaardige wending. Nou komt de vraagsteller ineens met een case waar je uit kan afleiden dat die grote partij een gevaar kan zijn. Dat is vast waar en levert nieuwe stof tot nadenken, maar in beide voorbeelden is de kleine partij benaderd door de grote partij. Dat was dus niet de vraag. Maar het dwarrelt zo best langs interessante thema's. En over shampoo gaat het ook niet.

Het is in z'n algemeenheid best een interessante vraag. Je ontwikkelt een product: hoe verkoop je dat aan een grotere partij? Om te beginnen maakt het nogal uit hoe ver je ontwikkeling is. Gaat het om een idee, om een tastbaar product, om een reeds gelanceerd product, om een product met distributie en bewezen herhaalaankopen? Dan moet je de synergie inschatten. Waar past dit bij? Wie heeft er een gaatje in zijn puzzel? Dan moet je in contact komen. Dat lijkt de fase waarin de vraagsteller zich bevindt. Tegelijk denk ik dan: als je een paar jaar met tandpasta bezig bent (om een andere zijstraat te nemen) dan ben je ook aan het netwerken voor ingrediënten, verpakkingen, groothandel, marketing... en zouden contacten natuurlijk in je netwerk moeten opdoemen. In vrijwel alle scenario's is netwerken essentieel. Misschien dat er iemand voorbij komt en iets van zijn/haar ervaring wil delen.

Dit soort multinationals is vaak opgedeeld in groepen oftewel divisies, soms geografisch verdeeld. Dan zit er ergens een vice-president die verantwoordelijk is voor de verzorgende producten (huid en haar) met een team daar omheen. Vanuit dat team kunnen ook voorstellen worden gedaan over overnames. Dan zitten er op het hoofdkantoor ook nog eens juristen en accountants die zich met M&A bezig houden (de feitelijke afwikkeling), maar de keuzes worden voordien gemaakt aan de tafels waar de strategie wordt bepaald. Daarom is het ook van belang dat Unilever heeft aangegeven dat food vanuit Europa wordt aangestuurd en care vanuit Engeland. In shampoo zijn Henkel (Schwarzkopf), L'Oreal, P&G, Colgate-Palmolive, Unilever (Andrelon, Zwitsal), Kao (Guhl), Johnson & Johnson meer van belang dan Reckitt, maar dat had je dan ook al bedacht...

Tjongejonge, nou breekt mijn klomp. Is dit een schoolproject? Er is vrijwel geen synergie: niet aan de productontwikkelingkant, niet bij productie, niet bij verkoop en amper bij distributie. Ze hebben bij Reckitt wel wat beters te doen dan een categorie te betreden waar anderen veel sterker zijn. Reckitt heeft een paar min-of-meer medicinale shampoos (tegen luizen bijvoorbeeld) en daarnaast verkopen ze tapijtshampoo... Hun E45 is net verkocht. Eerst huiswerk doen.

Noem eens een paar shampoos van Reckitt. Volgens mij doen ze niet aan shampoo. Marketing gaat niet over mergers & aquisitions.

Grappig. Ik had vage heugenis aan een presentatie van iemand van Interspar uit Oostenrijk en meende dat dat een moedermaatschappij was, maar dat blijkt een dochter van de Oostenrijkse tak.

De eerste reactie. Het portretrecht omvat ook herkenbaarheid door associatie en dat ontstaat door de toevoeging van een kenmerkend attribuut, zoals de bolhoed en het wandelstokje van Charlie Chaplin. Lees deze pdf er maar eens op na. Mag het? Dat is niet zwart/wit. Het hangt er van af wat de rechter bepaalt, en dat weet je pas als je gedaagd wordt en de handschoen oppakt. Het is privaatrecht (tussen twee partijen) en geen strafrecht.

Oeps, over het hoofd gezien. Beatrice heeft een eigen hoofdkantoor in Duitsland, maar is zo te zien een afdeling van Stute in Paderborn. Ik vraag me ook af hoe recent die testen zijn. Hoe zou je export naar Marokko regelen? Met een lokale partner?

De Duitse potjes honing van Aldi zijn schijnbaar afkomstig van DE-VAU-GE, al is dat een ontbijtgranen-producent.

Even nadenken: Jumbo, Albert Heijn... Spar heeft zijn roots ergens in een Duitstalig land, maar verder zijn hier alleen maar twee Duitse discounters die hun hele businessmodel gebaseerd hebben op de inkoop van enorme volumes tegen afbraakprijzen. Zit daar een kans in? Retailers willen zich onderscheiden van de concurrentie, onder andere door unieke leveranciers te vinden. Als je AH gevolgd hebt, zie je dat ze in heel veel productgroepen naast de bekende leveranciers ook minder bekende leveranciers in het assortiment opnemen. Zo zoeken zelfs de hard discounters naar gespecialiseerde leveranciers die in staat zijn of permanent of actiegewijs enorme hoeveelheden te leveren in het kader van een Griekenland week of de promotie van organische producten. Daar kun je dus wel eens een bijzondere leverancier tussen vinden. Met mitsen en maren dus: ja, kan een kans zijn. In Duitsland maken consumenten er een sport van om te achterhalen wie wat levert, met name huismerken. Probeer het eens op Wer-zu-Wem. Je mag ook een naam noemen, dan kunnen we wat gerichter mee-zoeken...

Dit kan ook van pas komen, ook voor andere gedupeerden die dit topic lezen. Ze noemen zelf een afkoelperiode oftewel bedenktijd van drie dagen en als dat ooit voor de rechter komt zal die dat waarschijnlijk uitleggen als drie werkdagen.

Dat bedoelde ik inderdaad. Ik zie nu dat de volgende paragraaf niet duidelijk is. Moest zijn: Radar stelt vast dat dat niet altijd zo is, omdat er producenten zijn die ondernemers benaderen alsof ze de (reguliere) redactie van RTL of SBS zijn. Dat is een babbeltruc van de verkopers, die zich voorstellen als redactieleden. Ik denk dat de meeste kijkers wel snappen dat zulk soort programma's vol marketing-blabla zitten, maar het is vervelend voor ondernemers als ze positief reageren op een verzoek om mee te doen aan een programma, om later pas te ontdekken dat het eigenlijk een reclame-opzet is.

Klopt, dat was een topic uit 2016 waarin iemand vroeg wat de kosten waren van deelname aan zo'n programma. Toen was nog hier op HL niet echt bekend dat RTL en SBS zendtijd in daluren verkopen aan producenten die dan op eigen initiatief formats ontwikkelen waar ondernemers hun branded content kwijt kunnen in items van enkele minuten. Maar omroepen maakten zelf ook niet echt duidelijk hoe het nou precies zat met gesponsorde progamma's zoals DAS je goed recht. Harry Mens doet dat natuurlijk al jaren, in de vorm van een praatprogramma. Maar ook die rare waarzegster- en telesell-programma's vallen in deze categorie. Je mag veronderstellen dat ondernemers die meedoen aan zo'n programma vooraf weten dat ze onderdeel zijn van een marketingverhaal. Dat ze een bewuste keuze hebben gemaakt om mee te doen en te betalen voor de dienst. Radar stelt vast dat dat niet zo is, omdat er producenten zijn die ondernemers benaderen alsof ze de (reguliere) redactie van RTL of SBS zijn. Dat is een babbeltruc van de verkopers, die zich voorstellen als redactieleden. Omroepman Tom Verlind heeft daar twee jaar geleden eens een verontwaardigde column over geschreven voor het omroepvakblad Spreekbuis. Ondernemers tekenen voor 'reservering van zendtijd' en merken soms achteraf pas dat ze meedoen aan een sluikreclame-programma dat niet van de omroep zelf is. Ook sinds de nieuwe telecomwet cold calling verbiedt, gaat die verkoop gewoon door. Vanwege het misleidend karakter van deze verkoop heeft de reguliere nieuwsredactie van RTL na de nodige interne heisa twee jaar geleden al een waarschuwing op de site gezet. SBS heeft volgens Radar afscheid genomen van betrokken producenten.

Vergeet voor je eindwerk niet om ook te kijken naar de wettelijke regels in Nederland met betrekking tot cold calling, emailing en postbenadering. Er staat op dit forum ergens een topic van een Belgisch uitzendbureau dat al spontaan begon te bellen en mailen, voordat ze ontdekten dat zoiets niet mag. Veel zoek- en studeerplezier!

Kijk ook eens naar deze landenlijst van Sensiseeds.

Wie overdag naar RTL of SBS kijkt, ziet ze vast weleens voorbij komen. Van die programma's over ondernemen met allemaal korte items over bedrijven die hun eigen producten of diensten aanprijzen. Dat zijn geen programma's van RTL of SBS zelf. Deze zenders verkopen zendtijd aan zelfstandige producenten die daar branded content plaatsen van de bedrijven die meedoen. In zekere zin is het zelfs sluikreclame, want reclame moet als zodanig herkenbaar zijn. Dat is echter niet de hoofdzaak in de TV-uitzending van Radar vanavond op NPO1. Het programma zoemt in op de verkoopmethoden van sommige producenten, die ondernemers telefonisch benaderen alsof ze namens de redactie van SBS of RTL bellen. Daar zijn talloze klachten over te vinden op Twitter, Linkedin en andere kanalen waar ondernemers hun ervaringen mogen delen. Er zijn zelfs zoveel klachten dat de redactie van RTL-Z een aparte pagina heeft gemaakt waarop uitgelegd wordt dat het om commerciële programma's gaat.

Dit soort randgevallen zijn mooie topics op dit forum. In de wetlands tussen het ondernemerschap en bijverdienste of zelfs hobby. Misschien besluit je volgend jaar wel om de verhouding werknemer/ondernemer aan te passen en komen de antwoorden hier van pas. Kijk dan ook even naar de nieuwe KOR bij de Belastingdienst. Die vrijstelling is handig als je overwegend voor particulieren (of stichtingen en verenigingen) werkt, maar bij zakelijke opdrachtgevers maakt het niks uit. Dan kun je beter met de BTW-stroom meegaan.

Een onderliggende discussie is: wat voor overheid wil je? We hadden in de nadagen van de jaren zestig en zeventig een redelijk hippe overheid die wel techno- maar niet bureaucratisch was. Een tikkel nordic qua cultuur, een beetje tussen Duitsland en de Scandinavische landen in. Maar daar is het marktdenken in geperst en zijn moderne management-methoden op losgelaten, met het ene na de andere fiasco als gevolg. Mark Rutte is een kind uit die cultuur vrees ik, en ook Hugo de Jonge past in het profiel. Energiek, positief, niet bang om een persoonlijke draai te geven aan belangrijke keuzes. Maar ze staan aan de top van een piramide aan kwartaal-survivors die steeds verschuivende doelen proberen te realiseren. Dan krijg je dus overheidsdiensten waar niet meer gekeken wordt naar de lange termijn, bespaard wordt op noodzakelijke vernieuwing van bijvoorbeeld IT en leiding gegeven wordt door motivational coaches. Ze hebben jaren bezuinigd, onder andere door taken af te schuiven naar lagere overheden of de markt. En gaan de schade nu herstellen met miljarden die ze van Europa moeten uitgeven om in de pas te lopen met andere landen die veel hogere schulden hebben opgebouwd. Doet me een beetje denken aan een recall-actie. We repareren eerder gemaakte fouten. Dat geldt natuurlijk niet voor steun bij een pandemie of compensatie van onverwacht hoge energieprijzen, maar de uitvoeringsproblemen ontstaan doordat de landelijke overheid geen apparaten (lees diensten met middelen) meer heeft om zijn eigen beleid uit te voeren. De Belastingdienst kan geen nieuwe toeslagen verwerken. De ziekenhuizen hebben onvoldoende capaciteit. De jeugdzorg sluit essentiële instellingen. Bouw- en woningtoezicht wordt geprivatiseerd. De Keuringsdienst van Waren keurt niet meer. Een visie op de rol van de overheid is nou typisch een fundament van een politieke partij. Kijk naar veel nieuwe partijen die erbij gekomen zijn, en ze bestaan bij de gratie van een cynisch wereldbeeld. De media, de wetenschap, de rechtspraak, de gezondheidszorg, de politiek en dus ook de overheid: alle instituties zijn een instrument van een-of-ander onwaarschijnlijk complot. Ik vrees dat deze afkeer van instituties een reactie is op het vrije markt-denken en de vrije ondernemer-retoriek die teveel ruimte heeft gegeven aan zakkenvullers, babbelaars en opportunisten. Die kom je tegenwoordig overal tegen, vooral in leiderschapsposities. Dat zulke babbelaars directeur worden, bewijst dat ook degenen die selecteren gevoelig zijn voor holle praat. Van mij mogen we de klok wat verder terug draaien en weer waarde gaan hechten aan vakmanschap en kwaliteit, ook al is dat niet altijd zo makkelijk de definiëren. Ik ken zat ondernemers die niet zozeer gemotiveerd zijn door groei en meer winst, maar door de kwaliteit van het product en de dienst die ze vertegenwoordigen. Ter inspiratie citeer ik de ambtseed die elke Nederlandse ambtenaar moet afleggen aan het begin van zijn/haar loopbaan. Een ondernemerseed: zou dat wat zijn? Uiteraard hebben we dan nog steeds een wettelijk kader nodig waardoor de ondernemer verplicht (en geholpen plus gestimuleerd) wordt om ook in staat zijn voor zichzelf te zorgen in geval van ziekte, ouderdom of tegenvallende marktomstandigheden. Dan neemt de compensatiebehoefte ook af. Zou onze concurrentiekracht afnemen als we het wettelijk kader van ondernemen in Nederland daarop afstemmen? Of kan dat beter op Europees niveau?

Correcte observatie. Maar het thema borrelde al op in andere topics, dus dan is een eigen draadje een mooie bliksemafleider. Het is bovendien een actueel debat dat ook relevant is voor ondernemers. En zo'n zwabberdiscussie fungeert wat mij betreft bovendien als tegenwicht tegen al die vraagbaak-thema's die na twee reacties al klaar zijn. Er zijn meer liefhebbers van zwabber-topics, zoals deze bijvoorbeeld. Altijd een dankbare schietschijf.

Dat is geen echt argument maar iets gekopieerd uit een geschiedenisboekje. Inmiddels zijn ook die andere factoren aangepakt en behoort kinderarbeid tot het verleden. Er zijn veel argumenten tegen bureaucratie en een bemoeizuchtige overheid, maar als we het aan de kerk en de voetbalclubvolkstuinverenigingen overlaten wordt er geen werkbaar wettelijk kader voor ondernemen bepaald. Een algehele stelling tegen overheid is plat populisme. Dat blijkt ook wel, want als je naar Scandinavië wil, kies je niet voor landen met een kleine overheid. Een zwabber-discussie is ook wel aardig, daar niet van.

Zo'n pandemie heeft ook een voordeel. Je kan de ene falende overheid met de andere vergelijken. Heeft de Nederlandse overheid harder gefaald dan de Duitse, de Britse, de Italiaanse en de Chinese? In welk land zou jij als burger deze crisis het liefste hebben meegemaakt? En waar als ondernemer? In landen waar de overheid zich het minste bemoeide was het beter? Of juist in landen waar de overheid een strak regiem hanteerde?

Je kan ook eens een kijkje nemen bij bedrijven die al zuidvruchten herverpakken voor opdrachtgevers, zoals deze onderneming, deze of dit bedrijf. Er zijn ook collega-importeurs die hun verpakkingsvaardigheid ter beschikking stellen, zoals deze mannen. En hier is een adreslijst met europese verpakkers van zuidvruchten en noten. Wat ga je met die kleinere verpakkingen doen? Want als je een eigen winkel of marktkraam hebt, kun je ze natuurlijk ook gewoon handmatig in zakjes doen. Zoals deze winkelier doet.

Nee, die mogen alleen in zakken van 10 kilo doorverkocht worden. Nou even serieus. Wil je dat wij het voor je Googlen of doe je zelf wat meer onderzoek? Er is relatief veel info beschikbaar (voorbeeld), dus een suggestie is dat je eerst zelf onderzoek doet (verpakken van zuidvrchten), daar een samenvatting van maakt met links en eventueel resterende vragen alsnog op dit forum deelt. Welkom op HL.

Zijn het acht aparte eenheden met zelfstandige aansluitingen en meters?

A bit more info would be helpful. What are water storage tank assembly works and who wants those? Farmers or greenhouse owners? Production plants, pools, cooling houses? Are you aiming at Dutch clients or more broader European? Will your team work from Latvia? What is the advantage hiring a Latvian company? Welcome on HL...