TwaBla

Dat is al jaren een terugkerend punt van discussie, ook onder mods. Voor het forum geldt de 'afspraak' dat enige zelfpromotie is toegestaan in de signatuur. Daar kunnen deelnemende ondernemers een link naar hun eigen toko plaatsen. Die vrijheid werd op de proef gesteld, onder andere door inventieve mods, die in hun signatuur complete aanbiedingen gingen plaatsen of het aantal links uitrekten tot een stuk of vijf (allemaal landingspagina's voor specifieke producten). De suggestie om het aantal regels van de signatuur te beperken en de lat te leggen bij drie links stuitte op verzet van een mod die meer links wilde. Ik kan citeren uit de discussie, maar ik weet niet of dat toegestaan is. Het forum is de afgelopen jaren verrijkt met nieuwe rubrieken zoals video's en columns, waar commerciële zelfbestuiving weer in nieuwe varianten beproefd wordt. Sprekend als lid (en ex-mod): innovatieve concepten mogen gesignaleerd worden, maar als je de achterdeur openzet voor leveranciers die hun eigen innovatieve concepten in video's mogen aanprijzen heb je eigenlijk een ster-kanaal op HL geopend. Net zoals het misbruik van columns steeds opnieuw onder de aandacht gebracht moet worden. Dat realist een trap nakrijgt omdat hij vraagtekens plaatst bij dit fenomeen '2 jaar na' zijn registratie, geeft aan dat het onderwerp gevoelig ligt. De forumregels op het gebied van reclame en zelfpromotie mogen niet ter discussie gesteld worden.

Dat is al heel lang een groot element in marketing. Zeker in onzekere tijden grijpen mensen terug naar wat bekend en vertrouwd is. Voor emigranten bestaat het zgn heimwee-aanbod, dat op zijn beurt weer leidt tot internationale expansie van stroopwafels. In de supermarkt tref je producten aan uit grootmoeders tijd, alles wat zich als authentiek afficheert. In mode zien we terugkerende revivals. In muziek zie je tribute bands en wederopstandingen van bands als Doe Maar. In de auto-industrie zie je klassiekers in een nieuwe uitvoering. In de woningbouw wordt teruggegrepen naar dorpen en steden uit het verleden.

Rond de middellandse zee zitten tal van goedkope fabrikanten die voor Europese merken near-shore produceren. In Griekenland, Turkije, Tunesië, Marokko en Portugal. Dat zijn contract manufacturers die gewend zijn om voor Noord-Europese opdrachtgevers te werken, dus daar zitten account-managers die Engels spreken. Aan te raden is om het toeleverspoor te volgen van een concullega die een kwaliteit levert die jij ook nastreeft. Het is een wereldje van connecties.

Misschien wil je even nadenken over die naam. Waarom heb je ooit voor BeautySoft gekozen? En wil je nu als kus verder?

Scheelt al als iemand meldt dat er naar gekeken wordt. ;)

Met een registratie voorkom je niks. Je hebt alleen een sterkere positie om handhaving af te dwingen. Maar je moet nog steeds naar de rechter stappen. Weet je nog van van die importeur die maatregelen wilde nemen tegen HEMA omdat die Zopo-smartphones van dezelfde leverancier ging verkopen?

Stel nou dat je het merk geregistreerd krijgt, hoe ga je dan bescherming afdwingen? Dan moet je toch advocaten kunnen betalen? Namaak van producten voorkom je bovendien niet met een merkregistratie. Je zal je beter moeten voorbereiden!

Als je zo'n vergelijking maakt, moet-ie wel kloppen. ::)

Heb je de inschrijfpagina's van de KvK al bekeken?

Het mag niet. De Reclame Code stelt dat commerciële inbreng transparant moet zijn. Maar niemand die zich daar druk over maakt. In het voorbeeld van de advocaat die een bijdrage levert aan een juristenblad is het belang behoorlijk transparant, zou ik zeggen. Overigens is het idee Content wants to be Free nu wel over. Zeker Free as Free Beer. Maar we hebben nog een lange reis voor de boeg om te beseffen dat sommige goeie content gemaakt wordt door mensen die ervan leven. En dat er dus een bekostigingsmodel nodig is die de onafhankelijkheid beschermt.

Ga der maar van uit dat dit gezwel nu snel groeit. Ik heb een jaar geleden geteld bij een prijswinnend vakblad: van de vijftien artikels waren er veertien aan een adverteerder te koppelen. Het droop er niet van af, maar voor mij was de conclusie evident. De uitverkoop was volop bezig. Het corrumpeert namelijk enorm. De uitgever rent van deal naar deal. De hoofdredacteur is steeds aan het balanceren. De individuele auteurs verkrampen. De onafhankelijke journalisten maakten plaats voor enthousiaste bloggers die copywriting in een journalistiek jasje passen. Er bestaat niet zoiets als één waarheid. Onafhankelijkheid is best lastig te definiëren. Maar iedereen weet wanneer het niet meer onafhankelijk is. Dat begint met een paar 'gesponsorde bijdragen' en een paar jaar later moeten alle keuzes afgewogen worden tegen commerciële belangen. De grote dagbladen hebben nog katernen die onafhankelijk gemaakt worden, de regiopers idem, maar de rest is snel aan het eroderen. Het is eigenlijk net als met voorverpakt en voorbereid voedsel in de supermarkt. Ga der maar van uit dat ermee geknoeid wordt. Bah!

Het gebeurt uiteraard dat mensen iets creëren en pas later beseffen dat ze onbewust geïnspireerd zijn door iets wat ze elders gezien of gehoord hebben. Dat kan vervelende gevolgen hebben. Je moet dan ook wel onderzoek doen en vermijden dat je in andermans vaarwater komt. Denk bv aan Alfred Jodokus Kwak en Donald Duck.

Nader toegelicht: er zit een privaatrechtelijke en strafrechtelijke dimensie in het auteursrecht, maar de politie en het OM komen vrijwel nooit in actie. Die hebben belangrijker zaken op de agenda. Je moet dus een advocaat inhuren. Inbreuk op het auteursrecht is relatief makkelijk aan te tonen, maar als je schadevergoeding wil moet je wel kunnen beargumenteren dat je schade hebt. Je kan ook winstafdracht eisen, maar dan moet je aannemelijk maken dat de inbreker winst gemaakt heeft met jouw creatie. Veel gedoe! Laat je niet leiden door vrees voor namakers; begin gewoon met een positieve instelling!

Het auteursrecht biedt in eerste instantie voldoende bescherming. Wanneer je een hele merchandising-machine gaat opzetten, wordt het merkrecht relevant. Het auteursrecht krijg je gratis! Als het nodig is om te handhaven, wordt het duurder. Maar dan wordt je creatie blijkbaar bewonderd. ;)

In sectoren als fashion, beauty, cooking, living en jonge gezinnen is de blogosfeer al een behoorlijke mallemolen geworden van vage dealtjes. Bloggers hebben daar juist het idee dat ze serieus genomen worden als iemand ze betaalt om eens een stukkie te schrijven. Wat de lezer daar nou van vindt? Daar is onderzoek naar gedaan door aanstormend communicatiewetenschappers die contentmarketing op NU.nl en NRC Next getest hebben. De lezer vindt alles best, zo lang het maar 'leuk' is. ::)

Zoek op auteursrecht. Als jouw ontwerp niet eerst iemands anders ontwerp was, ben jij de auteur! ;D (oeps, Norbert was me voor)

Als je graag een tijdje in de stad van jouw dromen wil wonen, is het waarschijnlijk beter als je op zoek gaat naar een lokaal vakantiebaantje, daar de taal leert en wat verdient om in je vrije tijd leuke stadswandelingen te maken met liefhebbers en nieuw gemaakte vrienden. Kun je vanzelf ontdekken hoe het werkt. Ga ook eens in een hotel kijken. Als die folders toestaat, is het doorgaans meteen een enorm rek. Ter plekke ervaring opdoen en niet thuis luchtkastelen bouwen!

Leuk plan en ondernemend, maar het is niet echt een bedrijfje dat je wil opzetten. Paar aandachtspunten: - Het is blijkbaar een toer in een buitenlandse stad, dus dan wordt de taal extra belangrijk. Ga je meertalig rondleiden, in het Engels of in het Nederland? En welk effect heeft dat op je doelgroep? - In hostels vind je low-budget reizigers. Kun je ook voorstellen dat je via hotels werft? Tours aan kleinere groepen of zelfs indivuele familes aanbiedt? Of als partner-programma bij events? - Durf je de concurrentie met lokale gidsen aan? - Kun je je thematours voorstellen? Culinair, literair, crimineel, modieus, architectonisch, etc.

Op persoonlijke titel maar met de observaties van een moderator op HL die al lang aanziet hoe ondernemers hun ervaringen met dubieuze acquisitiebedrijven op dit forum delen (en het gedoe daarover) heb ik verschillende contacten gelegd met politici die zich bezig houden met deze thematiek. Zo was er in 2011 een mailwisseling met Sharon Gesthuizen die daarop is gaan voortborduren. Een en ander heeft geleid tot een wetsvoorstel dat in 2013 aan de Kamers is voorgelegd. De Tweede Kamer heeft het aangenomen, de Eerste Kamer is er nu mee bezig. Ook deze wet staat of valt met de handhaving en de uitwerking in de rechtszaal. Maar tot dusver had het strafrecht en privaatrecht nauwelijks greep op dit fenomeen. De wieltjes van wetsvorming lopen traag, maar in 2016 gaan we zien wat er veranderd is. De dreigende wet is een van de redenen waarom bedrijven met een dubieuze acquisitie-historie kritiek proberen weg te poetsen. Ze zijn agressief tegen media (en dus ook fora) die negatief berichten en pakken ook individuele critici hard aan. Vandaar dat er veel kritiek uit de openbaarheid verdwijnt. HL heeft al jaren te maken met juridische intimidatie, die zich soms ook op individuele deelnemers of mods richt. Gelukkig is de neiging om dan toch maar berichten of topics te verwijderen sterk verminderd (angst regeert) en wordt er terug geknokt.

- afhaal, bezorg of (ook) eet ter plekke? - oppervlak en zitplekken? - ontbijt, lunch, avondeten en nachtsnack? - drankverkoop? - stadscentrum, buitenwijk, waddeneiland? - maaltijden tussen 8 en 11 euro, broodjes 3 tot 4 euro? - zeven dagen per week?

Vervelend is dat als één bedrijf wegkomt met zulke praktijken andere bedrijven een vergelijkbare aanpak gaan hanteren. Volgens mij begint in Nederland nu ook Telefoongids/GoudenGids met vergelijkbare 'diensten'. Misschien dat we die eens kunnen vergelijken op kwaliteit van het aanbod, looptijd van de overeenkomsten en niveau van klantenservice. Frankrijk had enkele jaren geleden last van een hele golf aan malafide website-verkopers. Proximedia surfde toen ook mee op die golf. Maar volgens mij is het fenomeen daar de kop ingedrukt.

Paar voorbeelden: Webprint Zazzle Werk aan de Muur

Er bestaan diverse online services waarbij je drukwerk digitaal aanlevert bij een (noem het maar) drukwerk service provider die dan de hele afwikkeling verzorgt: bestelling verwerken, drukken en bezorgen. Op jouw website hoef je dan slechts je product te presenteren met een link naar die service provider. Jij krijgt jouw percentage van de opbrengst, daar moet je uiteraard kritisch naar kijken. Mag dit? ja, natuurlijk! Zoland jij maar het auteursrecht hebt op de afbeelding en tekst. Dus niet even een Minnie Mouse lenen van Disney.

Zoals al eerder opgemerkt: de handhaving is zodanig dat alleen de grotere spammers aangepakt worden. Ik heb nog nooit gehoord dat een MKBer die andere MKBer benaderde in het cachot is beland. Om irritatie te voorkomen, lijkt het me wel aan te raden om iemand in te huren die de taal voldoende machtig is. Dacht ik zo in m'n achterhoofd. ;)

De actie krijgt zelfs een internationale dimensie. Er wordt nog gezocht naar de juiste hashtag: #againstthebaker (letterlijk vertaald: tegen de bakker), #tothebaker (tot den bakker) en #forthebaker (oftewel voor de bakker). Mogelijk probleem: in Engelstalige landen wordt brood in de supermarkt gekocht. Benieuwd hoe dat afloopt. ;)