TwaBla

Jaah, sommige mensen dromen van hun eigen sportauto. Als je ooit van je fantasie iets wil maken, zul je van die bank af moeten en de echte wereld in. Er staat geen handleiding op Google. De meeste woonaccessoires ontstaan uit licentiecontracten. Vul maar in, Mexx, Laura Ashley of Ralph Lauren. Die hebben een naam en sluiten contracten af met behangproducenten, fabrikanten van beddegoed en kussentjes. Mexx is zelfs door zo'n contract manufacturer overgenomen. Als je onbekend bent, wil niemand een licentiecontract afsluiten. Tenzij je natuurlijk veel geld meeneemt, dan kun je gewoon bestellen. Maar dan moet je nog verkopen. Begin maar eens met een kleine serie op Etsy.com. ;)

Gisteren was er een item op het nieuws over het Meldpunt Kindermisbruik. Dat heeft blijkbaar jaren zo gewerkt dat een melding van meneer A of mevrouw B over een kind X vastgelegd werd onder A of B. Zo kon het gebeuren dat tien verschillende meldingen over kind X nooit met elkaar in verband gebracht werden. Daarop aangesproken legde een vertegenwoordiger van het Meldpunt uit dat deze registratie vanwege privacy zo opgezet was. Wiens privacy? vroeg de nieuwslezer een paar jaar geleden al. Toen konden ze geen antwoord geven. Het nieuws van gisteren was dat er blijkbaar iemand bij het Meldpunt Kindermisbruik zijn gezond verstand gebruikt heeft en dat meldingen tegenwoordig op naam van het kind vastgelegd worden. Hiep-hiep zijnzegvd-wel-laat-mee. Er zal vast wel een woord zijn voor het verschijnsel dat zulke instellingen vol zitten met mensen die onlogisch beleid verdedigen, maar dat je er zelden iemand aantreft die durft te zeggen 'dit klopt niet' en die er dan ook wat aan kan doen. Natuurlijk dient het Handelsregister een algemeen belang en is zo'n register bedoeld voor openbaring. Maar wanneer openbaring betekent dat je de complete data-diaree op een cd-rom zet en verzendt (of direct doorplugt) naar willekeurige databoeren en listbrokers, dan gaat er iets fout. Zeker als je daar ook nog geld voor vraagt. Misschien dat de definitie van 'openbaarheid' bij aan de overheid gelieerde instellingen eens kritisch bekeken moet worden. En dan is er vast wel een techneut die een oplossing heeft tegen spiders en lizzards.

Dit soort bedrijven werkt met sucker lists, lijstjes van sukkels. Ze komen steeds weer met nieuwe smoezen, omdat ondernemers niet echt uitzoeken wat ze best op hun klompen aanvoelen. Je wordt gemolken. Ken je de Fraudehelpdesk? Bel die eens. Als er twijfel is over de rechtmatigheid van de aanvankelijke overeenkomst: meteen stoppen met betalen en je motivatie aangetekend doorgeven. Heb je eerder opgezegd: helemaal stoppen met betalen en aangetekend verwijzen naar die eerdere opzegging. Is er sprake van wanprestatie: eis eerdere betalingen terug. Ik snap je boosheid en machteloosheid. Dit forum staat vol met voorbeelden van ondernemers die het slachtoffer worden van dubieuze adresgidsen en andere sjoemelaars. De wet beschermt de consument een beetje, maar de (zelfstandige) ondernemer is vrij wild. MKB Nederland probeert wat te doen, maar vage wetgeving maakt een gang naar de rechter lastig. En in de tussentijd vullen dubieuze uitgevertjes en gelieerde incassebedrijven hun zakken.

Ik denk/vermoed dat dit wel meevalt. Best veel tweeverdieners die helemaal niet op de kleintjes letten ;)Daarom moet je de markt ook segmenteren. Voor AH en Jumbo is dat met hun online supermarkten lastig, want ze kunnen de meerkosten van bezorging niet verrekenen in de prijzen. Daarom werk dat model niet. Nooit niet! Zelfs Tesco en Amazon leggen geld toe op de bezorging van levensmiddelen. De maaltijdboxen daarentegen zijn handig voor een specifiek segment (genoeg geld, niet genoeg tijd) en hetzelfde geldt voor het eerder genoemde Cook Food. Daar koop je maaltijdoplossingen (rotwoord) en geen individuele ingrediënten. Je betaalt voor een thuisbezorgde warme pizza ook veel meer dan de optelsom der ingrediënten.

Brievenbusvoeding is intrigerend, vooral omdat al die belstuk-boxen veel hogere bezorgkosten kennen. Wat ik nou weer niet snap is waarom er ineens doorgeschakeld wordt naar het ontbijtmoment. Ik weet niet wie hier nog normale post krijgt, maar als je met de postbode meewil moet je rekening houden met bezorging door de dag heen en dan zeker geen zeven dagen per week. Dan kun je ook nog meeliften met krantenbezorgers, maar die zijn helemaal niet in staat om op adres afgestemde service te bieden. Wat blijft er dan over? Dure koeriers? Of luchtfietserij met drones... Wat ik vervolgens niet snap is: als het door de brievenbus past is het waarschijnlijk iets gedroogds. Niks vers, niks heel, niks natuurlijks. Dan hoeft dat helemaal niet dagelijks bezorgd te worden. Kan ook wekelijks. Scheelt nogal wat in de kosten. Wat ik tenslotte wil opmerken. Afgezien van de warme maaltijdbezorgers (pizzakoeriers etc) is er vrijwel geen enkele voedselbezorgdienst die winst maakt. Zeker de combinatie van diepvries, koelvers en kamertemperatuur stelt hoge eisen aan de logistiek, de laatste kilometers. Het is dan ook volstrekt irrationeel om vanuit een zelfbedienings-concept zoals de supermarkt een bezorg-service te beginnen. Ga je aan het end kosten toevoegen die je aan het begin hebt weggehaald. Dan kun je beter helemaal opnieuw beginnen, zoals met die maaltijdboxen gebeurt of wat de doosophaaldienst Farmdrop in Engeland doet. Onze referentie blijft echter de supermarkt of zelfs de discounter waar je hoge kwaliteit voor een lage prijs krijgt. Dan moet je dus met iets komen dat waarde toevoegt. Een bedrijfstak waar ze helemaal overnieuw begonnen zijn - in vergelijking met de supermarkt - is de diepvriesbezorgservice die al sinds de jaren vijftig veel moeite doet om te overleven. De pijn zit 'm echter ook daar in de prijs, want ze concurreren aan de onderkant. Ga je door het midden zoals Cook Food in de UK, dan valt het opeens weer mee. Er zijn dus wel een paar lichtpuntjes in deze lastige markt. ;)

Jij droomt gewoon dwars door alle gerationaliseer heen, nietwaar? Moet je ook durven doen! Ik zou eerder de kant van Perpignan en Coulioure opgaan, maar het wemelt van de mooie plekjes met hoog- en laag! seizoenen aan de zuidkust. We hadden ook al vastgesteld dat je heel veel met Nutella (en andere bekende merken) kan doen, als je maar niet te ver doorschiet. Kleine opmerking terzijde. Als je naar ijsconsonsumptiedata kijkt wordt er veel meer ijs gegeten in koude landen (Rusland, Scandinavië) dan warme landen. Dat zijn uiteraard metadata, maar probeer toch eens wat statistieken te krijgen zodat je niet verrast wordt wanneer je veel verkoopt in de eerste schouder van het seizoen maar niet zoveel in de tweede. Kijk ook eens goed naar het lange dal in de verkoop. Tweede aanbeveling is om je ook te laten inspireren door nieuwe Nederlandse ijsformules die in de koude tijd soep of stampot verkopen, met name IJscuypje en IJs & Zopie. Goh, ik zie ineens dat IJs & Zopie geen soep meer verkoopt. Weer een droom vervlogen! Net als Australian die het ook zo goed leken te doen met ijs en bonbons. IJs en wafels is ook een combinatie met potentieel, of anders Ice & Croques. Bonne chance!

Lees het eerste artikel in NRC dat je zelf aanhaalde maar eens na. ;)

Dat is met grote stappen snel naar huis. Als je nou zoiets waarneemt, loont het om even te gaan kijken en snuffelen. In een grote stad als Amsterdam met veel dagjesmensen en toeristen is ruimte voor een grote diversiteit aan horeca. De eerste vestigingen van Ice Bakery zitten op drukke lokaties waar impulsgedrag ontstaat. Ik denk dat je er veel jonge gezinnen aantreft en niet zozeer studenten. Het format past bij een dagje uit. Dat geldt ook voor de Nutella Bars van Eataly in de VS. Een gezinsrijke badplaats zou wellicht een mooie testplek zijn. Maar ga eerste eens een dagje kijken in Amsterdam voordat je aannames maakt. Wie bestelt? Op welke dagen, op welke tijdstippen? Wat loopt goed en wat loopt minder?

Zo te zien krabbelt Ice Bakery al terug met Nutella in zijn naam. Maar prominent gebruik en plaatsing van Nutella vinden ze best, kijk maar eens naar de tweets van hun Britse vertegenwoordigers. Hoe meer, hoe beter! Je kan dat ook creatief oplossen, bijvoorbeeld met een Nutella-corner, een Nutella Happy Hour of een Nutella Day. Dat biedt bovendien de mogelijkheid om ook andere populaire merken actief te gebruiken, op een vergelijkbare manier. En dat geeft weer productideeën. Linksdraaiende frozen yoghurts met Yakult, Orangina-shakes, ice et cetera!

In Italië zijn ze een beetje kopschuw, maar elders in Europa zijn de vertegenwoordigers een stuk toeschietelijk. Kijk maar eens wat de Britse vestiging (grossier) op Twitter zet. Bel eens!

Als je wil meeliften is Bonne Mamam ook een goeie. Volgens mij sta je als kleine ondernemer sterker met een eigen concept Noisette & Confiturette dan met een winkel die leunt op een gevestigd merk. Leen en kopieer gerust, dat is best practice in business!

Ferrero Rocher is notoir introvert. Er bestaan clubs van Kinderei-verzamelaars die grosgewijs inkopen. Die willen graag samenwerken met het bedrijf, maar de deur blijft dicht. Het staat echter iedereen vrij om Kinderei-ijs te verkopen en Nutella-crepes aan te bieden. Zolang je maar niet de indruk wekt het merk te vertegenwoordigen. Een winkel die Ice Bakery by Nutella genoemd wordt, zit dan aan de foute kant. Volgens mij zijn ze het al aan het afzwakken door de by Nutella weg te gummen. Zulke ideeën zijn overigens gratis te kopiëren. Waarom betalen voor een franchise als je morgen een eigen La Belle Noisette Nutelleria kan openen in Frankrijk? En Ferrero Rocher experimenteert zelf met Nutella Bars in de VS. Misschien dat daar het idee van afgekeken is. Robert Fava is tweede/derde generatie ijsmaker in Amsterdam die lang als horecamakelaar heeft gewerkt, dus dit is een mooie manier om lege lokaties snel op te vullen. En te duimen dat de multinational toehapt! Een soort domeinkaping. ;)

De titel klopt niet. Op 9 november praat jij met een leverancier die op 13 november een nieuwe collectie op de markt brengt en dan ben je verbaasd dat je op 16 november geleverd krijgt. Terwijl jij weet of je op 9 november nou wel of geen bestelling geplaatst hebt. Toen is de overkomst afgesloten. Bedenktijd heb je in B2B voor je overeenkomsten sluit.

Eerst eens kijken of we via dit forum iets uit kunnen (laten) zoeken. Schelden of stoom afblazen misschien beter op eigen blogs, want dat voegt dus helemaal niks toe.

1) de horeca wordt doodgegooid met kortingssystemen 2) dat werkt alleen wanneer je veel bereik en een hoge conversie hebt (net een grote actie van AH gehad) 3) omzet is geen winst

(CNN 2005) (The Washington Post 2014) Laatste artikel verwijst naar recent onderzoek waarin wordt vastgesteld dat prijsdifferentiatie nog steeds actief getest wordt door diverse sites.

Nou vallen we in herhaling. Mijn stelling blijft: 1) bij airlines en reisorganisaties is het last-minute fenomeen aanmerkelijk ingeperkt omdat er een leer-effect ontstond, dus daar wordt dynamic pricing tegenwoordig slimmer ingezet. 2) retailers en horecaketens hebben al lang testen gedaan met dynamic pricing en vastgesteld dat de voordelen niet opwegen tegen de nadelen. Er zijn andere systemen (kortingen voor vaste klanten, standaard 35% korting als de houdbaarheidsdatum nadert, 55+ korting) die minder ophef veroorzaken. Nou moet ik dus met een paar voorbeelden komen. Die case van mensen met Macs die meer moesten betalen doet ook een belletje rinkelen. Dat was dus ook zo'n test. ;)

Ja, dat was mijn punt. Dynamic pricing is volstrekt opportunistisch. Dat veroorzaakt een onrechtvaardigheidsgevoel. Het systeem is al lang beproefd bij allerlei winkels (online en offline) en dat werkt dus niet. Er zijn zelfs testen geweest waarbij actiegevoelige klanten meer korting kregen dan mensen die toch niet opletten. Wat dacht je dat er gebeurde toen dat bekend werd?

Bestaat happy hour niet meer?

Kijk ook eens naar Icecat!

Dat kan die fabrikant (merkeigenaar) alleen als zijn aanbod zo sterk is dat iedereen buigt voor zijn regels. Apple is een voorbeeld, maar desondanks zie je aanbiedingen waarin geknoeid wordt met productafbeeldingen, merken en namen. Ga der maar van uit dat je helemaal geen controle meer hebt, alleen middelen om je wederverkopers van dienst te zijn. Snuffel maar eens goed in de affiliatewereld en je ziet dat de succesvolle aanbieders een enorme keuze aan beeld, banners en actuele product- en prijsinfo aanbieden via feeds en dat api's ingezet worden opdat derden kunnen voortborduren op het aanbod.

Dit heeft niet zoveel te maken met een customer journey, tenzij het een klant is die van shop naar shop hopt. Laat je niet gek maken door Amerikaanse sales speak. Waat je nou mee aan komt zetten, zijn van die online verkoop-tools voor ondernemers die vooral via Amazon, eBay en dergelijke verkopen. Dat is een ander slag ondernemers. Kijk eens goed wie wat via Amazon verkoopt want dat zijn overwegend no-name handelaars die bulk-elektronics aan de man brengen. Daar is prijs de belangrijkste driver, dus dat is zo ongeveer de enige factor om consistent te houden. De tool die jij toont heeft bovendien geen grip op retail webshops, waar de retailer klant- en voorraad-eigenaar is. Voor een verkoper van smartphone-attributen zal het allemaal best op z'n plek vallen, maar in de fietsen- en meubelhandel (om maar twee zijstraten te noemen) werkt dit niet zo eenvoudig.

Werkt het ook de andere kant op, dat prijzen omhoog gaan als het druk is? Een probleem bij het verkopen van dit soort systemen is het taalgebruik. In het OV wordt daarom het woord daluren gebruikt. Dat zijn vaste uren, dus geen dynamisch model. In een dynamisch model betaal ik per definitie meer of minder dan mijn buurman. Daar is het onrecht ingebouwd en daar zijn veel bedrijven huiverig voor, vandaar dat dynamic pricing in retail ook niet echt aanslaat. Overigens zijn de voorlopers in de luchtvaart al overgeschakeld van dynamic pricing naar price optimization waar wat meer factoren een rol in spelen. Vroeger kon je last-minute seats voor een prikkie reserveren, maar de airlines weten dat je zo ongewenst gedrag stimuleert. Dus die last-minute markt is vrijwel geheel verdampt. In de horeca zou je kunnen pleiten voor het daluren-diner. Maar dat is meer iets app-pigs. ;)

Elke maand? Dan heb je het over een andere realiteit dan de realtime economie. In de voorhoede wordt gewoon realtime bijgehouden welk product waar is (op een schap, in een DC of bij een fulfilment center) zodat jij als klant kan kiezen, kopen en afhalen of laten bezorgen. Wil je daar als leverancier invloed op hebben, dan zul je de aanvoerketens moeten koppelen en transparant maken. Dat gebeurt al mondjesmaat. De retailer verkoopt bv niet-uit-voorraad en de webshop heeft directe links met leveranciers. Die modellen ontstaan nu en het instrumentarium wordt ontwikkeld, maar de dynamiek is complex. Een beetje webshop heeft immers tal van leveranciers en een leverancier heeft tal van afnemers. Dan moet je dus met standaarden werken. Geen domein om een beetje in te hobbyen. ;)

Staar je niet blind op de technologie. Dat is het probleem helemaal niet. Het probleem is: van wie is de klant, wie maakt de kosten (voorraad en afwikkeling) en hoe wordt de marge verdeeld. Leveranciers hebben beperkte macht, dus ze kunnen retailers niet hun wil opleggen. Kijk maar eens goed naar de affilisfeer en je ziet dat leveranciers met API's en goede feeds veel beter scoren dan leveranciers die hun affiliates willen domineren.