TwaBla

De fraudehelpdesk is geopend onder de naam fraudehelpdesk.

Nou kom je op dat kruispunt terecht waar de meeste opdrachtgevers in botsing komen met hun vormgevers. Ze hebben opdracht gegeven voor een site/folder/noemmaarop. Ze willen dat ontwerp opnieuw gebruiken, en dan gaat de ontwerper ineens aanvullende eisen stellen. Da's onbegrijpelijk voor de meeste opdrachtgevers, want die redeneren: ik had je toch al betaald? In dit geval is je ontwerp opnieuw gebruikt door een onderneming die overgenomen is (of zo goed als) door je opdrachtgever.

Deze vraag komt keer op keer terug op dit forum. Suggestie is om een paar experts in intellectueel eigendom eens te vragen daar een reactie op te geven met mitsen en maren. Op zich zie ik geen bezwaar in het verwerken van andermans product in een nieuw product. Wiens halfgeleiders zitten in wiens apparatuur? Wat wordt er in een auto ingebouwd? Welke ingrediënten gebruikt een leverancier van kant-en-klaar maaltijden? Me dunkt dat als je enig volume gaat afzetten, dat je dan met korting wil inkopen. Vroeger of later zul je toch met de originele fabrikant aan tafel moeten. Maar je wil wellicht voorkomen dat die in een vroeg stadium je idee afpakt.

Dit is helemaal van de gekke.

Van de 9 partners die hun beeldmerk aan deze pagina's toegevoegd zien, zijn slechts 4 te rekenen tot de overheid. Het beeldmerk wordt pas toegevoegd als deze partners HL doorplaatsen op hun websites en actief kennis ter beschiking stellen. Dat doen ze met wisselend enthousiasme. Het zijn dus zeker geen adverteerders en zelfs geen sponsors. Het belangrijkste en volgens mij ook enige criterium in partnerkeuze is toegevoegde waarde voor ondernemers over en weer. Mij intrigeert: hoe zien jullie de commerciële mogelijkheid van HL voor bv een bank of een telecombedrijf? Wat betekent dat voor topics waarin deze adverteerders kritisch besproken worden? Als er nu al gezanik ontstaat over video-interviews; wat voor gezeur gaan we krijgen over echte advertenties en advertorials? Hoe onderscheid je advertorials van spam?

Misschien wil Specsavers wel adverteren, want je hebt blijkbaar een bril nodig. 8)

Advertorial? D'r wordt voortdurend gescand op spam en andere ongewenste promotie. En dan zou je ineens advertorials gaan toevoegen. Als gewone content vermomde advertenties. Brrr.

Reken het eens door en voor. Wat levert een banner op, een gesponsorde pagina, een link naar een commercieel whitebook? Het is allemaal peanuts. HL heeft een kapitaalkrachtige peetoom die altijd interesse heeft in verbeteringen en vernieuwingen. Zou ooit (aanvullende) externe financiering nodig zijn, dan zijn er wel een paar kapitaalkrachtige sponsors te bedenken die zich graag willen associëren met een forum voor startende (en innovatieve) ondernemers. Die paar duiten van een adverteerder zijn irrelevant.

Yep. Je kan een beeldmerk als plaatje toevoegen links (had je al gedaan) en in je signatuur een link naar de sites van je onderneming(en) toevoegen. Of een doel steunen. Je vestigt de aandacht op die gratis advertenties door zinnige bijdragen te leveren. HL wordt gefinancierd door de overheid, dus commerciële advertenties zijn niet nodig om de exploïtatie te bekostigen. Die kosten zijn laag, want HL draait grotendeels op medewerking van vrijwilligers. Alle content (vragen en antwoorden) komen uit de community en mods zijn vrijwilligers. Dat maakt HL tamelijk onafhankelijk, wat een zegen is.

Binnen de EU mag je vrij inkopen en verkopen, veronderstellend dat het legale handel betreft.

Je vraag is terecht. Sterke merken experimenteren vrijwel allemaal met directe verkoop, maar voor gespecialiseerde leveranciers is dat lastiger. De consument is immers niet altijd op zoek naar een product van merk X, maar wil keuze uit een assortiment vergelijkbare producten. De producent zal dus moeten samenwerken met tenminste één tussenschakel die de breedte kan bieden. Liefst voorraadhoudend, want dat komt de leversnelheid ten goede. Dropshipping vertraagt. Als je van internet (direct sales) uitgaat, zijn heel leane modellen op te zetten. Maar voor menig producent is de realiteit nu eenmaal dat het merendeel via de klassieke distributiekanalen verscheept wordt. Kleine webshops zijn voor sterke merken niet zo interessant.

Dit gaat vooral over Eric. Dat is ook de bedoeling. Suggestie is dat iedereen die vooral over zichzelf wil praten een eigen topic opent. Dan kan de rest weer over tot de orde van de dag,

Maak er dan gewoon van "Erik doet mee" in plaats van je eigen hoekje te creëren. Dat is de opzet van dit forum. We "denken' allemaal. Welkom bij de clup.

Waar mochten ze van jou wel geplakt worden? Je zal op je blaren moeten zitten en duimen dat je niet meer schadeclaims krijgt.

UWV snapt het niet, ESN snapt het niet of ESN vertelt halve waarheid. Klinkt alsof vergoedingen niet goed geadministreerd zijn als kosten. Scheiding van prive en vrijwilligerswerk in stichting is goede oplossing, mits stichting geen inkomensvehikel is.

Omzet is niet hetzelfde als verdiensten.

Ik ken dit liedje in honderd varianten. Er zijn mensen die beweren dat je blij mag zijn als je werk gekopieerd wordt, want dat bevordert je bekendheid. Nog even en je moet geld toeleggen als je werk gekopieerd wordt. Dat schadecriterium is een lastige. Welke schade veroorzaakt een kopieerder? De rechthebbende kan misgelopen honorarium eisen. Hoeveel is dat precies en hoe bereken je dat? Is dat was de gek ervoor geeft of is dat gebaseerd op normaliter gehanteerde tarieven? Extra probleem is dat het beste werk doorgaans het meeste gekopieerd wordt. Dat is dus ook het werk waarvoor je hogere prijzen kan vragen. Hoewel die hele prijsstelling erodeert door al dat kopiëren. De kopieerder redeneert simpel (als er al geredeneerd wordt) dat de kosten van een rechtszaak niet opwegen tegen het gewin. Terug naar schade. Een aantal vakorganisaties heeft een soort van strafcomponent in zijn algemene voorwaarden staan. Dat komt neer op drie keer* het gangbare tarief als gekopieerd wordt. Plus nog een extra keer het gangbare tarief als de naam van de maker niet genoemd wordt, een schending van het persoonlijkheidsrecht. Jurisprudentie: de ene rechter gaat mee in die aanpak, de volgende vindt het maar niks. Dat draagt bij aan gecalculeerd kopiëren. In het slechtste geval moet je niet meer dan het oorspronkelijke tarief betalen. Naast schade kan de rechthebbende ook alle winst opeisen die met zijn werk gemaakt is. Dat gebeurt zelden, maar het zou een interessante afweging opleveren. Hoe bepaal je de winst die op een foto in een reclameecampagne gemaakt is? De winst op een website voor een evenement? Je zou kunnen redeneren dat er een verband is tussen de kosten om iets te promoten en de opbrengsten van dat iets. En dus een afweging maken van dat deel van de kosten die aan de inbreuk gerelateerd zijn (alle kosten om zo'n website in de lucht te krijgen) en alle inkomsten die uit de promotie voortkomen. De wet zegt dat de inbreuker rekening en verantwoording moet afleggen, dus dat is knap ingewikkeld. Ik moet de eerste zaak nog zien waarin deze route bewandeld wordt, maar dat zou vast een interessante afweging worden. Principe moet zijn: vervuiler betaalt. Als je betrapt wordt op winkeldiefstal, is het verzuim niet opgelost als de dief achteraf alsnog afrekent. Dat individuele winkels in individuele gevallen daarmee accoord gaan, geeft andere winkeldieven geen recht om gelijke behandeling te eisen. * zo te zien gaat topicstarter voor deze formule. sterkte! ;D

Gebruikelijk? Dat bedenk je ter plekke. Inbreuk op auteursrecht is niet te herstellen. Er is meer dan een eeuw jurisprudentie en al die tijd was inbreuk op auteursrecht overwegend onherstelbaar omdat het doorgaans drukwerk betreft dat reeds verspreid is. Pas sinds internet bestaat de mogelijkheid om content gaandeweg aan te passen. Maar ik zou weleens een verwijzing naar een rechtszaak willen zien waar de rechter besluit de inbreuk te vergoeilijken omdat het euvel nog hersteld kan worden. Het komt natuurlijk voor dat de rechthebbende de inbreuker gelegenheid geeft om het euvel te herstellen, maar om dat te verheffen tot een gebruik is iets te ver voor de muziek uit. Inbreuk is inbreuk.

Je blijft wel erg hangen in je vete met je uitgever. De wereld hoeft alle ins & outs niet te kennen. Hoe langer je doorzanikt over bijzaken als STEMRA hoe meer je bevestigt wat die uitgever al rondbazuint. En wie weerhoudt je om in dat kleine wereldje niet zelf rond te bazuinen dat de uitgever een rommelaar is. Move on...

Dit is verwarrend. Je zal hier duidelijk moeten stellen dat toestemming of bezwaar van die opdrachtgever irrelevant is, omdat het auteursrecht bij jou ligt. Er zijn horden die menen dat een origineel werk dat reeds door een uitgever of opdrachtgever vergoed is daarna vrij voor de graaiers is. Die snappen het auteursrecht niet. Bij Tweakers zitten ook een paar van die draaikonten. De saillante situatie waarin jij gaat belanden is dat partij B wellicht toestemming heeft gevraagd van partij A (jouw opdrachtgever) die het auteursrecht niet had maar wellicht meende dat wel te hebben. In hoeverre handelt B onrechtmatig als ze netjes toestemming vragen aan A? Dat wordt nog ingewikkeld. Je kan dan ook beter eerst partij B benaderen en afwachten of zij naar partij A verwijzen. In je brief noem je dan alleen dat je die website in opdracht van A ontworpen hebt en dat het auteursrecht niet overgedragen is aan A. Met een beetje geluk wil B helemaal niet dat de kwestie voor de rechter komt, en stemmen A + B in met een schikking.

Je kan toch op jouw website gewoon errata en aanvullingen aanbieden op jouw werk dat door die uitgever verprutst is. Van blafbrieven moet je niet wakker liggen. In het ergste geval daagt hij je voor de rechter en dan kun jij precies het omgekeerde betogen: dat jouw goede naam wordt aangetast door zijn prutswerk.

Deze case klinkt als hetzelfde. Klant gaat joint-venture aan. Nieuwe partner organiseert event. Klant zegt: wij hebben een panklare website. Nieuwe partner giet geheel in CMS. Geen probleem menen beide partijen, want originele site was toch al betaald. Hoezo: extra betalen voor auteursrecht?

Als je auteursrecht is geschonden, kun je naar de rechter stappen en schade eisen alsmede alle verdiensten die met jouw ontwerp zijn gemaakt. Dan moet je wel naar de rechter stappen. Dat is vaak het struikelblok, want dan zul je moeten investeren in een advocaat. Soms is de dreiging met een rechtsgang al voldoende om de tegenpartij tot een schikking te bewegen. Aanpassing van het ontwerp doet aan de inbreuk niets af. Dat de schendende partij wellicht gaat fuseren met de opdrachtgever voor de originele site maakt niks uit. Je zou een aangetekende brief kunnen sturen waarin je stelt dat jouw auteursrecht geschonden is en daarin een bepaald bedrag vorderen. Vereiste is dan wel dat het ontwerp zodanig is dat er uberhaupt van auteursrecht sprake is. Als de tegenpartij een ontwerp toont dat vrijwel identiek is maar niet van jouw hand, is er eigenlijk van een origineel ontwerp geen sprake.

Zoek aansluiting bij het webwarenhuis van Crafty Girls, Etsy of Dawanda.

Als het om dat specfieke merk gaat, moet je even uitzoeken of je geen merkinbreuk pleegt. Gaat het om een generieke hondenhandoek van een bepaalde stof, dan kun je uit China importeren. Maar de Canadese eigenaar van het merk Soggy Dog heeft wellicht een reguliere distributeur in Europa die ook de merkrechten beheert. Goed uitzoeken!