TwaBla

Oftewel, je zoekt geen uitgever. Je neemt zelf het complete traject van eindredactie, opmaak, drukklaar maken, drukken en opslaan onder je hoede. Misschien kun je iets meer vertellen over je plannen. Digitale distributie vind je niet interessant? Enkele links: Gopher eigen boek uitgeven

Mmm. Ik betaal liever belasting om een asielzoeker op te vangen dan een luie schoolverlater van zakgeld te voorzien. Wat mij echter intrigeert is de discrepantie tussen de verzorgingsstaat en de risico-cultuur. Raakt het ondernemen niet een beetje verstrikt in ons sociaal vangnet? Misschien zijn die Somaliërs die ons vangnet ontvluchten wel een symptoom.

Net op Netwerk een interessant item over Somaliërs. Meer dan tien jaar geleden naar Europa gevlucht vanwege de oorlog in hun land; gastvrij door Nederland onthaald. En vervolgens ingekapseld in onze verzorgingsstaat. Meer dan 25.000 overwegend hoog-opgeleide Afrikanen. Studiebeurs, uitkering, steun: allemaal geen probleem. Een eigen zaakje beginnen? Vergeet het maar! Inmiddels zijn al 10.000 Somaliërs met een Nederlands paspoort naar Engeland verhuisd. Die mensen willen geen bijstand, maar gewoon een winkel of een snackbar beginnen. Dat lukt daar wel. Volgens mij kan NL een lesje leren van die Somaliërs.

Toch maar even tussen de regels door gelezen. Wanneer verwacht je dat deze technologie in een ongecontroleerde omgeving te gebruiken is? Qua namen zou ik toch niet te dicht op je primaire toepassing gaan zitten. Als dit een keertje los komt, kan het ook snel gaan. Dan wordt scan-identificatie misschien wel veel breder dan alleen in de typische choose-buy-mode inzetbaar. De naam van je dienst zou daarop voorbereid moeten zijn. Dan wordt de camphone een scanimator! (Ja, die is ook nog vrij) ;D

Toch een paar denkfoutjes, met alle respect Hans. Om te beginnen moet je oppassen met algemene regels. Die leren we weliswaar op school en in cursussen, om de logica van marketing te begrijpen, maar in praktijk zijn de algemene regels ondergeschikt aan de specifieke situatie. Zrski zal vast geen miljoenen in marketing willen of kunnen pompen, dus moet hij smart zijn. Een buzz op gang brengen en/of goeie partners vinden die distributie stimuleren. Een beschrijvende naam of eentje die meer tot de verbeelding spreekt, maakt eigenlijk niet zoveel uit. Als-tie maar direct blijft plakken! En zelfs dat is alleen van belang als je ernaar moet zoeken. Bij iMode van Docomo in Japan geldt voor zover ik weet dat service-leveranciers, shops, games etc eigenlijk alleen succesvol zijn als ze hoog in de ranking van de respectievelijke menu's staan. Jij bent een Japanfan, dus misschien kun je hier wat over vertellen. Hoe ScanChooseBuy op mobiele displays belandt (aangeleverd door cellco?) weten we niet eens. Misschien dat Zrski alleen een goeie naam nodig heeft om een buzz op gang te brengen, en niet om de verbreiding op zich te stimuleren. Vertell eens wat meer Zrski. ;)

Waar denk jij aan bij Google? Communicatiebudget 0!

Niks tegen Nils zijn events, maar elders worden bijdragen die wat al te promotioneel klinken verwijderd, dus ik was benieuwd naar de criteria. Op zich was de vaststelling dat 'klanten vinden' hoger op het verlangslijstje staat van starters dan 'financiers vinden' in het kader van Higherlevel natuurlijk zeer interessant, en daarom is zo'n verkoopcursus waarschijnlijk ook nuttig. Misschien moeten we ook eens aan een marketingworkshup gaan denken. ;D Een suggestie is om in plaats van een algemeen verbod op werving te hanteren (dat lastig te handhaven is) een uitweg te bieden in de vorm van een extra categorie 'diensten aangeboden'. Liever kanaliseren dan indammen. ;)

Bedrijf en dienst hoeven niet dezelfde naam te hebben. Dat onderscheid maak je reeds met Choice en ScanChooseBuy. Zo hou je de mogelijkheid open dat er andere diensten ontwikkeld worden. Aangezien je bezig bent met techieken om camphones commercieel te maken, dacht ik ondermeer aan sellmates. Daarvan is de dotcom helaas al geregistreerd door of via register.com. Je kent mijn varianten op scanning reeds, ondermeer ScanClan dat helaas ook al weg is. Je Scandinavische vestiging maakt het bedrijf echter extra interessant. Misschien moet je spelen met een ander typisch scandinavies aspect, namelijk de naam Sven. Via Sven kom je immers terecht in vending, en dat is wederom commercieel. Voordeel is dat begrippen als svending of svenscan en svendicam nog niet verdotcommed zijn. Merkregistraties heb ik nog niet gechecked. Moet je wel met Made in Sveden durven spelen. ;D

Een grafisch vormgever zal een goeie drukker op waarde schatten, en een architect is zorgvuldig bij de selectie van aannemers. Goeie uitvoering is zeker zo belangrijk als een goed ontwerp. Maar de drukker of de aannemer of de sitebouwer die de vormgeving er wel even bij doet omdat hij 'ook verstand heeft' van materialen en kleuren zit doorgaans niet op hetzelfde level. Die heeft misschien twee benen, maar struikelt daarover als hij klandizie opzoekt die kwaliteit vraagt. De multitalenten uitgezonderd uiteraard. 8)

Wat zijn hier de criteria eigenlijk voor reclame?

Het Amerikaanse blad Business Week heeft deze week Hidden Champions uit Europa op zijn omslag. Bedrijven die in de categorie MKB (Europese criteria: tot 500 medewerkers) vallen, maar in hun markt leidend zijn. Kenmerken: hooggespecialiseerd, innovatief en zeer gefocused. Dus vooral geen me-too aanbod. Toch ook interessant voor starters.

Iedereen kan zich ontwerper, econoom, marketing-expert of juridisch adviseur noemen. Dat is pijnlijk, want wij ontwerpers, economen, marketing-experts en juristen zien veel beunhazerij. Beunhazen being: mensen die zich zonder opleiding en relevante ervaring als deskundige opwerpen. Het oude gildenmodel bestaat godzijdank niet meer, dat wordt nu zelfs in Duitsland afgeschaft. Het enige wat we kunnen doen is luid en duidelijk verkondigen dat de ene ontwerper, econoom, marketing-expert of juridisch adviseur de andere niet is. Zodat de klant tenminste een beetje voorbereid is. Voor webdesign geldt dan nog eens dat die uitdrukking gebruikt wordt door programmeurs die niet eens beseffen dat ze vaardigheid in vormgeving suggereren. Mag hoor, maar dan mag ik ook op kruistocht te waarschuwen dat de ene webdesigner de ander niet is. Mijn buurmeisje van 14 is trouwens een prima juridisch adviseur. ;D

Tjongejongejongejonge... Mag een makelaar zonder toestemming van de architect foto's publiceren? Mag ik een foto van mijn tweedehands auto op marktplaats.nl zetten? Leg nou niet elk wissewasje voor aan een jurist, want je wordt helemaal gek gemaakt. Gewoon je gezonde verstand gebruiken. Niet zeuren: foto's plaatsen! ;D

Interessante business, met een paar mitsen en maren. Art. 441b Wetboek van Strafrecht: Het heimelijk inzetten van een camera in een voor het publiek toegankelijke besloten ruimte waarin spijzen, dranken of andere waren aan particulieren worden geleverd, is strafbaar. Maar een zichtbare camera die met instemming van het personeel wordt gebruikt ter evaluatie van de klantgerichtheid mag waarschijnlijk weer wel.

Op de website van Stokbroodje is een poging gedaan alle broodjeszaken van NL in beeld te brengen. Daar is ook te zien wie een bestel- en bezorgservice heeft. In Groningen, Winschoten en Veendam (allemaal binnen een half uurtje van Scheemda*) zijn geen bezorgdiensten bekend. Stokbroodje biedt deelnemende broodjeszaken gelegenheid hun assortiment gratis online te zetten. Ze halen hun revenuen uit hun marktplaats waar broodjeszaken inkopen kunnen doen. * wat zie je als verzorgingsgebied?

Even een klein sommetje. Eén kantoor met tien werknemers die elke werkdag één broodje bestellen resulteert in een jaarafzet van ongeveer 2000 broodjes. Tien van zulke klanten en er is weer hoop, en tijd om de winkel te verbeteren. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. ;D

Er zijn drie factoren van belang in retail: lokatie, lokatie en lokatie. Het juiste aanbod op de juiste lokatie is met een relatief geringe extra inspanning wel te slijten. Een coissanterie in een dorpsstraat waar mensen eigenlijk alleen voor een snelle boodschap komen, en dan ook nog tussen twee Duitse discounters, vergt een grote inspanning. Als je de zaak niet wil opdoeken zou je op wat langere termijn aan verbreding van je aanbod kunnen denken, maar om op korte termijn te overleven zijn zakelijke afnemers eigenlijk de enige uitweg. Dan zul je echter actief moeten gaan verkopen. Niet een brief sturen, maar deropuit en persoonlijk klant voor klant over de streep trekken. Hoe? Elke morgen op weg naar de winkel even langs* bij een paar kantoren (gemeentehuis) in je verzorgingsgebied om daar met een ontwapenende glimlach een kennismakingsaanbod te doen. Dezelfde dag nog een doos vol testbroodjes en desnoods zelfs soep laten bezorgen ter attentie van je contactpersoon, en niet vergeten een bestellijst toe te voegen. Misschien zelfs een faxformulier met een paar vragen, dan kun je het geheel als een marktonderzoekje presenteren. Het is 5 voor 12, dus gebruik die laatste vijf minuten optimaal. * Deze techniek wordt wel cold canvassing genoemd. Het is de oermoeder van marketing. Grote bedrijven gooien wijsneuzen van de universiteit of HEAO CE nog wel eens in het diepe door ze op industrieterreinen of kantoorparken te laten canvassen. De eerste paar keer heb je buikpijn van de zenuwen, maar al doende leer je en je wordt er enorm klantgericht van.

Zijn begrafenisondernemers en uitvaartverenigingen grote broodjesbestellers? Lekker lugubere guerrillamarketing: crematiecroissantjes... 8)

Paar losse opmerkingen en vragen: Uit je beschrijving maak ik op dat je croissanterie (zo te horen geen franchise) in een winkelstraat van een calvinisties dorp gevestigd is. Je primaire opzet is dan om passanten tot zitten-eten of meenemen te verleiden. Voor een bezorgdienst zou je immers een goedkopere lokatie gekozen hebben. Heb je een goed beeld van het type passanten in je winkelstraat, verdeeld over momenten? Zijn het huisvrouwen die even snel hun dagelijkse boodschappen doen, rustig winkelende echtparen, gezinnen, scholieren, toeristen? Kun je je aanbod aanpassen aan het moment? Hoe breed is je assortiment? Ik neem aan dat je ook allerlei belegde broodjes verkoopt, koffie en schijnbaar ook soep. Misschien moet je de koffieverkoop iets meer benadrukken. Cook & Boon heeft een speciale barista-training en ook Douwe Egberts wil zijn shopconcept graag uitbreiden. Voordeel is dat je niet met bederfelijke ingrediënten werkt, en dat je met momentgebonden acties kan werken. Kijk maar eens goed naar Starbucks: tientallen smaakvarianten. Creëer je eigen specialties. Grunninger koffie met koek. Kindersjoko. IJskoffie. Vergeet andere drinks niet, afhankelijk van je passantenanalyse. Is de verhouding zitten/meenemen die je in je verkoop ziet ook vertaald in je inrichting? Is van buitenaf te zien dat je kan zitten respectievelijk meenemen? Je zegt dat je ruimte zat hebt, en dat is eigenlijk geen goed teken. Bezorgen doe je al. Is dat qua tijdsbesteding goed af te handelen? Kun je ook warme bestellingen verwerken? Hoe verwerk je orders: per fax of telefoon? Een bedrijf dat dagelijks bestelt voor een aantal personen is een mooie omzet-oppepper, dus het loont de moeite om deze variant verder uit te werken. Trek de stoute schoenen aan, en loop eens binnen bij een bedrijf dat je graag als klant wil. Klets met de receptie of het directiesecretariaat, en bied hen (niet perse het hele bedrijf) een gratis test aan. Maak onderscheid tussen een personeelsbestelling en een lunch-meeting, en richt je orderprocedure daar op in. Zijn er andere bedrijfsmatige bestelmomenten? Ontbijt of avondmaal? Heb je een zoetaanbod voor de ochtend en middag? Zou je een koffie- of een theetafel kunnen aanbieden? Is er een lokale ondernemersvereniging of middenstandersclub? Kun je hen niet eens onthalen op een broodjesbijeenkomst, als ze toch moeten vergaderen? Wat gebeurt er 's avonds? En op zondag? Zijn er kerkgangers in je dorp en past daar een zondagservice bij? Wat eten de winkelmedewerkers in je winkelstraat voor lunch? Is een breakfast-box iets voor je? Bijvoorbeeld op Valentijnsdag. Of op zondag. Zijn er woonwijken met veel import?

Imigo vroeg toestemming om zijn werk in een portfolio te plaatsen die bijvoorbeeld aan andere werkgevers getoond werd. Dat klinkt als iets wat iedereen doet bij sollicitaties. Hij plaatste daarentegen links op de site van zijn eigen zaak, wat de indruk zou kunnen wekken dat deze sites door de nieuwe onderneming gemaakt waren. Is dat geen onrechtmatige daad ten opzichte van zijn voormalige werkgever? Hoe kun je zoiets nou op een correcte manier doen? Een portfoliopagina waarin je tevens meldt in wiens dienst je werkte en wat jouw bijdrage aan het project was?

Kan een drukker zichzelf grafisch ontwerper noemen? Kan een ingenieur op een R&D-afdeling zichzelf industrieel ontwerper noemen? Ontwerper en designer zijn geen beschermde titels, maar een programmeur die een beetje kijk heeft op kleursamenstellingen en een paar fonts kent, is nog lang geen designer. Mij maakt het op zich niet zoveel uit (de portfolio spreekt immers voor zich), maar ik verbaas me een beetje over het gemak waarmee dat toch knap lastige design-domein geclaimd wordt door programmeurs. Hoewel sommige programmeurs een wonderbaarlijk multitalent hebben. ;D

Is een webdesigner iemand die opgeleid is als vormgever of zijn er ook veel programmeurs die zichzelf webdesigner noemen?

Edward, reageer eens op de juridische vraag. Imigo heeft als werknemer of freelancer meegewerkt aan websites die door een ander bedrijf (zijn werkgever) zijn gemaakt en plaatst die nu 'als voorbeeld' op zijn eigen website. Mag dat? Jij hebt als advocaat gewerkt bij een groter kantoor. Mag jij zaken waar je destijds aan meegewerkt hebt presenteren als voorbeeld van kwesties die je nu als zelfstandige zou kunne afhandelen? Overigens: webdesign wordt vaak wat breder uitgelegd als alleen de vormgeving. Ik zie vaak webbouwers die zich webdesigners noemen, zonder noemenswaardige expertise in vormgeving. Maar da's weer een heel andere discussie... ;)

Is dat niet iets heel anders dan wat je nu doet?

Oeps, iets te snel gereageerd. 8) Op jouw website presenteer je de sites die je bij je vorige werkgever hebt gemaakt als voorbeelden van te maken sites. Je wekt de suggestie dat het jouw klanten zijn. Mooie linkmichel! Ik weet niet wie je voormalige werkgever is, maar gezien het design van de voorbeelden en het design van jouw eigen website kan ik mij wel voorstellen dat je ouwe baas niet happy is. Ai, dat kost me weer karma. ::)