TwaBla

Daar twijfelt de Reclame Code Commissie helaas zelf aan. Misleiding over betaalde reviews is in strijd met de Reclame Code. Dat is echter een tamelijk licht regiem. Een overtreder krijgt een aanbeveling.

Het is Incasso Centrum Nederland. Hij heeft een website laten maken. Blader even terug in dit forum, dan kun je meer vinden over deze André.

Wow, jullie moeten een van de eerste geweest zijn. De oudst-bekende melding dateert van oktober 2019, dus jullie waren veel vroeger. Heb je al een geluidsopname opgevraagd? Stuur een kopie naar TwablaHL@gmail.com dan kunnen we ze vergelijken. Niet betalen hoor, want dat incassobureau is opgezet door iemand die net gezeten had voor oplichting. Als al gezeten heeft.

Dat is altijd al zo geweest. Een bekend literair voorbeeld is Het Wereldtijdschrift in de roman Lijmen/Het Been van Willem Elsschot. De uitgever plaatst positieve artikels mits de beschreven persoon een aantal exemplaren van het tijdschrift afneemt. Dat noemen we vanity publishing. In de gedrukte pers spreken we van advertorials en op TV is er sprake van sluikreclame. Dat is al met een opmars bezig sinds de jaren negentig, toen uitgevers minder gingen verdienen door de aanzuigende werking van het internet. Nu is er vrijwel geen vakblad meer over waar het merendeel van de inhoud niet bestaat uit branded content, en ook in de bladen van de Persgroep en Mediahuis duikt het fenomeen op - zoals je artikel al signaleerde. Op internet is de vermenging compleet. Er zijn weliswaar codes waarbij het uitgangspunt is dat reclame als zodanig herkenbaar gemaakt moet worden (ook op review-sites en andere social media), maar niemand die zich daar aan houdt. Er is bovendien nog zoiets als het manipulatieverbod. Zijn reviewsites wel social media? Uh, ja. Kenmerkend voor een social media platform is dat het volk (iedereen) zich kan uiten, zijn mening kan geven. Als het daarvoor ingehuurd wordt door een adverteerder, is er sprake van reclame.

Het is nog geen review farm, maar dat business-model zal bij meneer of mevrouw ook niet onbekend zijn. Gezien het aantal reviews dat geproduceerd is, gaat het om een eenmanszaakje. Op wat grotere schaal uitgevoerd, heet dit online reputatie-management. Daar zijn hele bureaus in actief. Die werken voor politici, musici, bedrijven, dictators en oplichters. Net als advocaten.

In de UK voert WHICH? nu actie tegen fake reviews.

Over de verwerpelijkheid van deze activiteit zijn we het eens. Iedereen ziet bovendien dat Google, Trustpilot en vele anderen, inclusief hotel- en restaurantsites helaas nauwelijks optreden tegen evident valse reviews. Het past in een web-cultuur waar vrijwel alle commercie doordesemt is met misleiding en nep, denk ook aan SEO en het hele backlinkgebeuren. Dat heeft een beperkt zelfreinigend vermogen. Maar ook de wetgeverhandhaver kijkt de andere kant op. In theorie is er wellicht wat aan te doen, maar waar te beginnen? Vrijwel iedereen doet eraan mee. En dus groeit er een generatie op die deels meent dat alles toegestaan is als de politie niet binnen twee weken aan de deur staat. Uit de reacties in het bewuste topic kun je opmaken dat veel mensen zo'n openlijk aanbod van nep-recensies afkeuren. Meneer vraagt €3,99 per stuk, een Hema-prijsje! Zoek op z'n mobiele nummer en je kan het hem persoonlijk betalen op z'n huisadres. Je zou verwachten dat een Horeca Nederland ooit eens de strijd aan gaat met een gerenommeerde review-site om een baanbrekende uitspraak af te dwingen. Dat doen ze niet. Wellicht omdat hun juristen dat afraden. Dat is best een interessant gegeven voor dit forum. En ook een terugkerend thema. Want het is wel goed dat we dit vraagstuk van verschillende kanten bekijken. Zelfs als een brutale aanbieder de knuppel in dit hoenderhok gooit. Die snapt best dat hij op hoon onthaald zal worden, maar ondertussen is zijn naam genoemd en de site snel gevonden. Het bericht zelf wordt niet verwijderd, maar de suggestie dat hij een backlink in zijn signatuur kan plaatsen is weggehaald uit het topic zelf. Daarmee is de cirkel wel redelijk rond, want de discussie over die backlinks is al een hele oude.

D Dan alsnog de morele pet opgezet? Een bericht plaatsen mag wel, maar een signatuur met een verwijzing naar je dienst mag niet? Dat kan ik uit de regels van dit forum niet afleiden. Het gebrek aan handhaving in de dagelijkse praktijk suggereert wel dat dit vraagstuk voor de uitvoerende machten geen hoge prioriteit heeft. Het is derhalve dan ook amper getoetst in hoeverre het nou een delict of misdrijf is. Ook een Koninklijke Horeca Nederland die alle belang heeft bij eerlijke reviews, maakt er geen punt van. Dan moeten we dus roeien met meningen uit diverse hoeken. Wellicht zelfs opvattingen van juristen. Die dan weer worden tegengesproken door juristen met een andere kijk. Wat zeggen we ook alweer altijd over meningen? (Ten overvloede: ik ben ook pisnijdig dat dit soort ondernemers niet in het cachot belanden, maar wat doe je deran?)

Mod comment: deze opmerking en reacties afgesplitst van het "meningen over reviews-topic" Nou nog even de signatuurfunctie van Higherlevel ontdekken...

Maurice geeft een goed argument om oudere mensen uit verzorgingstehuizen weg te halen en ze mee te nemen naar zomerhuisjes met veel frisse lucht. Met z'n allen naar het strand of bos kan zo te zien geen kwaad.

En dan ga je alle 1329 biermerken noemen? Als het een functie heeft (zoals automerken op een occasionsite) waarom niet?

In Arnhem werden deze week twee maskermachines geplaatst in de eerste Nederlandse mondmaskerfabriek die binnenkort 100.000 stuks per dag gaat maken. Dat is binnen een maand tijd van idee tot realisatie, inclusief een kwart miljoen financiering van Qredits. De mondmaskerfabriek biedt werk aan 28 statushouders. Even verderop heeft Auping een productielijn geïnstalleerd die wekelijks een miljoen mondkapjes maakt in een denimblauw eendebekmodel. Dutch Design uit Deventer.

Het meeste marktonderzoek (ook van serieuze bureaus) bestaat tegenwoordig uit panelonderzoek waar de deelnemers verdienen (kans op een cadeaubon) als ze weer een vragenlijst invullen. De adressen waar je je op kan geven zijn te vinden in talloze nieuwsbrieven en op websites met tips om met een beetje inspanning wat te verdienen. Resultaat is dat enquetes vol zitten met semi-professionele koopjesjagers en andere nietsnutten, en de resultaten dus onbetrouwbaar zijn. Mag mee in de nieuwe regulering! Deelnemers aan dit marktonderzoek en reviewers op deze reviewsite ontvangen soms een vergoeding voor participatie.

Daar kijk ik met verbazing naar. Ik ben niet voor dat onderzoek geselecteerd, maar vond een link op een forum. Daarmee is het geen aselecte steekproef meer. Maar wat lees ik aan het einde van de enquete... Terug naar het begin. In de intro wordt gesteld dat het mogelijk is om een aantal van de maatregelen te versoepelen. Wil ik dat? En zo ja, welke dan? dat zijn toch wel eigenaardige leidende vragen in zo'n belangrijk onderzoek. Daarna volgt een instructiefilm van 4 minuten waarin de vragen en antwoorden worden toegelicht. Het zijn scenariovragen: als... dan... waarbij de waarschijnlijke gevolgen in percentages en aantallen worden uitgedrukt. De grootste toename wordt verwacht als de noordelijke provincies vrijgegeven worden (30%), als verzorgingstehuizen bezoek toestaan (25%) en als mensen met immuniteit vrijheid krijgen (20%). Horeca en entertainment open (15%) en contactberoepen open (15%) en alle andere bedrijven open (8%) valt reuze mee. Maar zijn dat soort verwachtingspercentages wel reëel? Het lijkt erop dat de keuze voorgelegd wordt aan wie maar mee wil beslissen: bezoek aan ouderen in verzorgingshuizen of de economie weer op gang laten komen? Kan me wel voorstellen dat de overheid, het crisis-management team en het kabinet die verantwoordelijkheid willen delen. Dan hoeft het niet eens een representatieve steekproef te zijn. Hoeveel ouderen doen er mee aan zo'n onderzoek?

Drie jaar geleden was er een vergelijkbaar probleem met op maat gemaakte zonwering. Ga je kijken in die markt, dan zie je veel generieke namen zoals de zonweringstunter, zonweringbestellen, zonservice, sunnerie, bestel-zonwering en zo voort. Dan zit je mekaar snel in de weg.

Voor een politieman, een onderwijzer, een verpleegster of een vuilnisman is wonen in Amsterdam of Utrecht bijna niet meer te betalen. Met de metro of trein vanuit de periferie naar je werk wordt ook lastig. Wat dan? Een armeluisjaarkaart? Onlangs was er een documentaire over Vrankrijk op TV (het laatste krakersbolwerk in de Spuistraat, inmiddels omringd door hotels) waarin een glimlachende bewoner voorspelde dat er nog wel eens een crisis zou uitbreken waardoor al die hotels failliet zouden gaan en de binnenstad weer ter beschikking zou komen voor 'gewone' mensen. Opgenomen dit najaar, op z'n wenken bediend door de toeristen-lockout.

Ook Kip in Nederland heeft een spotje gemaakt. Let op: het woord 'kip' wordt niet genoemd.

Het Vakcentrum voor zelfstandige detaillisten heeft zo te zien zelfs verschillende spotjes. Ik zag er eentje voor zelfstandige supermarkten (en franchisenemers van bekende formules) maar er bestaat ook een commercial voor de versspecialisten, gemaakt in samenwerking met de AGF (aardappels, groenten, fruit), viswinkels (VNV), bloemisten en bakkers (NBOV).

Dat moeten we op dit forum regelmatig uitleggen. Er zijn ondernemers (en uitvinders) die menen dat ze een recht hebben en dan hopen dat er een autoriteit is die hen helpt bij de handhaving. Helaas speculaas! In het privaatrecht moet je zelf naar de rechter stappen. Dus als iemand jouw handelsnaam misbruikt, jouw intellectueel eigendom niet respecteert, een andere visie heeft op de overeenkomst... zul je naar de rechter moeten. Niemand anders die het voor je doet.

Dit is al een oud stokpaardje van Ius Mentis (inclusief het boetebeding) die ook talloze uitspraken heeft verzameld waarbij de schade is vastgesteld. Die verzameling is ook al weer 8 jaar oud, dus een update is wel interessant. sandvliet-engelfriet-vaststellen-schade-online-auteursrecht-inbreuk.pdf

Je kan sommeren wat je wil, maar als je geen geld hebt om naar de rechter te gaan, kan die ander negeren wat hij wil.

Wie is gediend met een 9-5 werkdag? Maak daar maar een 6-9 dag van, inclusief uren thuiswerken. Dan smeren we de spits over de hele dag uit en is er geen spits meer.

Scholen en universiteiten ook, dat scheelt al een stuk.

Parool vandaag.

Bedenk een manier om geluid op te slaan. Maak muziek draagbaar. Bedenk iets om de poep en pies van varkens te scheiden. Er zijn talloze manieren waarop een opdrachtgever een uitdaging kan neerleggen bij een uitvinder / productontwikkelaar. De voortbrengselen van dat onderzoek laten zich ook prima octroïeren. Daarnaast zijn er vast ook uitvinders die spontaan tot een uitvinding komen, al neigt dat soms naar ontdekken. Op een pure ontdekking zou je eigenlijk geen intellectuele claim moeten kunnen leggen. Maar dat is weer een ander zijspoor. Hans van N heeft geen gelijk. Maar misschien begrijp ik m verkeerd.