renep

Kijk, die redenering bedoel ik. Je meet de omzet die je realiseert met een irritante methode, maar je meet niet hoeveel potentiële klanten je ermee wegjaagt en je meet niet hoeveel meer omzet je zou kunnen realiseren met een gebruiksvriendelijkere methode. Meten is niet altijd weten.

Je kunt technisch gezien meten wie erop klikt (ctr), en met wat mitsen en maren hoeveel bezoekers nog andere pagina's op de site bezoeken (bounce rate). Maar je kunt niet het verschil meten tussen mensen die de popup voor lief nemen en de onderliggende pagina lezen, en mensen die zo geïrriteerd zijn dat ze de site meteen verlaten. En je kunt niet meten wat het mentaal effect is van de irritatie. Misschien klikte iemand alleen door om op zoek te gaan naar het klachtenformulier, en drukt die bezoekersstroom de bounce rate. Dat is net als met e-mailspam aan het eigen klantenbestand. Marketeers verdedigen dat nog weleens met de gemeten doorklikratio en gerealiseerde omzet, maar ze kunnen niet meten wat het effect is van spam op de mensen die niet komen klikken of kopen. Negeren die slechts de spam, of zijn ze zo geïrriteerd dat ze mentaal afscheid nemen van de leverancier. Popups gaan voorbij aan een wezenskenmerk van het web t.o.v. oude media: op het web heeft de eindgebruiker de regie in handen. De bezoeker bepaalt zelf waar hij naar zoekt, waar hij op klikt, wat hij leest, welke interactie hij aangaat. Elke afwijking van dat model wijst meestal op hardnekkig vasthouden door marketeers aan oude gewoontes om de aandacht van de bezoeker op te eisen en hem een bepaalde kant op te dwingen (zoals een tv-programma onderbreken voor reclame waarin mensen in de gebiedende wijs wordt verteld "doe nu dit, koop nu dat"). Ik denk dat bij elke enigszins intelligente en kritische doelgroep, vrije keuze beter werkt. En er zijn manieren genoeg om die subtiel te beïnvloeden. Leestip: Verleiden op internet, Aartjan van Erkel (boek, oud medium).

Curieus. Ik hoor altijd alleen maar van boekhouders dat ze dat onprettig vinden, omdat je in een spreadsheet zo makkelijk fouten kunt maken die moeilijk zijn op te sporen. Waarom doe je dit zo? Ik bedoel, welk voordeel heeft het voor jou om e.e.a. in een spreadsheet op te slaan en uitdraaien te maken, als de boekhouder het toch nog in een boekhoudpakket stopt? Of is je boekhouding zo klein dat hij de rapportages/jaarrekening en aangiftes direct op de spreadsheet baseert?

Je probleem is dat je de helft van de boekhouding doet, op een manier die ervaren boekhouders in het algemeen onhandig vinden. Ik zou zeggen, het is van tweeën één: [*]Besteed de boekhouding in zijn geheel uit (draag de facturen en afschriften over, zonder zelf excel-bestanden bij te houden en uitdraaien te maken), óf [*]Laat je boekhouding eens goed inrichten (inclusief een boekhoudpakket) en leer zelf op de goede manier boekhouden. Voor beide mogelijkheden kun je een boekhoudkantoor of mkb-accountant inschakelen. Tegenwoordig mag de boekhouding overigens helemaal digitaal, dus je hebt afgezien van een computer nauwelijks fysieke ruimte en fysieke ordening nodig (tenzij jouw klanten van alles op papier willen krijgen). Wat ik nog op papier krijg scan ik naar pdf, en mijn ordners zijn archiefmappen zonder ordening geworden.

Inderdaad, ik vergiste me, dankjewel voor de correctie. Door de geciteerde opmerking van de bevriende fiscalist nam ik aan dat het om het verhaal kilometerregistratie voor <500 km privé in auto op de zaak ging om bijtelling te vermijden. Maar dat is niet het geval (denk ik, al is Michelle daar niet helemaal duidelijk over). Voor het verantwoorden van zakelijke kilometers in de privéauto zijn de regels milder. Sorry Michelle, vergeet wat ik gezegd heb in deze discussie (als je inderdaad zakelijke kilometers maakt in een privéauto).

Dat klopt, maar de overheid verlangt op dit punt nu eenmaal veel administratie van je. Dat is precies de reden waarom de overheid een nogal specifieke administratie vraagt en niet een globaal aantal kilometers. De bewijslast wordt in de vorm van een administratieplicht bij jou gelegd. Het probleem is dat een belastinginspecteur bij een controle vermoedelijk zal oordelen dat dit niet voldoet aan de regel dat je elke rit met beginadres, eindadres én gereden route (indien afwijkend van de gebruikelijke route) moet verantwoorden. In jouw geval kun je volgens mij de ongebruikelijke route alleen verantwoorden met de adressen van de klanten waar je honden ophaalt en terugbrengt. Dat moet dus op een redelijke manier uit je administratie af te leiden zijn en kloppen met andere feiten (betalingen e.d.).

Gaat het hier om een vordering op je onderneming, of vraag je dit als particulier?

Ik zou zeggen: Google op woorden waarvan je denkt dat de voor jou relevante zoekers ze gebruiken. Dat vind ik geen goede methode. Die keyword metatag bevat niet de woorden waarop Google je vindt, maar woorden waarvan andere sites ten onrechte aannemen dat zoekmachines er rekening mee houden. Dat zegt niet zoveel. Omdat het bovendien gratis ranking lijkt, dumpen veel sites zo veel mogelijk brede zoekwoorden in die metatag. Dit klopt niet. Als je het aantal woorden in de keywords-metatag bedoelt: Google negeert die metatag totaal en er is geen magisch aantal woorden. Als je het aantal metatags bedoelt, daar is geen grens aan. Google kijkt naar sommige metatags en niet naar andere, maar dat heeft niet met het aantal te maken.

De meeste tips die hier in het algemeen worden gegeven (title, description, kopjes, alinea's etc.) zie ik als randvoorwaardelijk. Het klopt wel, maar het zijn dingen waar elke website aan zou moeten voldoen en die al sinds 1995 in de webbouwhandboeken staan. Waar het om gaat is de concurrentie in de ranking met andere sites die ook aan die voorwaarden voldoen. En dat draait om content. In jouw geval: artikelen over hondenrassen, hondengedrag, hondentraining en hondengedragstherapie. Eventueel opgeleukt met nieuwsberichtjes, fotoalbums, videofilmpjes e.d. Interviews met (oud-)klanten over het gedrag van hun hond. Uitleg over je therapiemethode, visie op methoden van concurrenten, visie op de tv-hondengedragtherapeuten etc. E.e.a. natuurlijk gefocust op begrippen in de wereld van hondengedrag waar jouw potentiële klanten op zoeken. En uitleg over je zakelijke werkwijze, locatie/verzorgingsgebied, deskundigheid, garantie/kwaliteit etc. Ik geef zelf een cursus over zoekmachinebewust tekstschrijven aan freelance tekstschrijvers. Je zou kunnen overwegen zo'n gespecialiseerd tekstschrijver in te huren om de kerncontent van je website te schrijven. De eerste vraag is die zo'n tekstschrijver aan je gaat stellen is: welke zoekwoorden gebruiken de zoekers die je wilt binnenhalen? Er is wel statistische informatie voorhanden, maar jij zult inhoudelijk moeten aangeven waar je je op wilt richten. Een andere benadering is kijken welke sites hoog ranken op die zoekwoorden, en daar dan op adverteren.

Een webwinkel die letterlijk alles verkoopt, dat is een gat in de markt. Het hele idee dat als je iets wilt kopen, je eerst moet uitzoeken welke winkel het verkoopt, is natuurlijk belachelijk. Bij specifieke onderdelen e.d. is dat vaak het grootste deel van de tijdsbesteding bij het inkopen. Dit stamt uit de tijd van beperkingen van voorraad, schapruimte, logistieke ketens etc. en dat kan met ICT tegenwoordig veel slimmer.

Ik begrijp niet waarom je daarover een oordeel vraagt. Bij bedrijf aan huis is de rit van huis naar een klant uiteraard een zakelijke rit, zou ik denken. Bepalend is het doel van de rit (zakelijk, privé), niet de status van het begin- of einddadres. Zo luidt inderdaad de regel. Ik zou het met wat gezond verstand oplossen door zo'n ophaalreeks als één zakelijke rit te noteren, van je bedrijfsadres (=woonadres) naar het uitlaatgebied, met in de omschrijving "via klant 1, klant 2, klant 3" etc. Als je contracten, afspraakbevestigingen en facturen in je administratie bewaart met daarin de adressen en uitlaatdata, dan lijkt het me zo allemaal prima verantwoord.

Bedoel je misschien het verantwoorden van kosten van opleidingen ten behoeve van de onderneming als zakelijke kosten? Wat is precies je vraag daarover?

Dat kun je lezen in het gelinkte convenant.

Als jouw uitgeverij is aangesloten bij het Nederlands Uitgeversverbond (NUV), dan is een Convenant Eigen Verklaring auteurs en redactiemedewerkers met de belastingdienst van toepassing waardoor je als zelfstandige wordt gezien en er geen VAR nodig is als je voornamelijk op royaltybasis werkt.

De meeste pagina's worden op tientallen of zelfs honderden verschillende zoekvragen gevonden, en ze kunnen maar 1 meta-description hebben. Google wordt steeds slimmer in het dynamisch samenstellen van snippets, zodat die aansluiten op de zoekvraag en de serp relevanter is voor de zoeker. Ik vraag me af wanneer en hoe vaak Google de meta-description nog laat zien. Google zei daarover zelf een tikje vaag: Kleine correctie, dat moet via de http headers, of als dat niet kan een meta http-equiv: Bron: http://www.w3.org/TR/NOTE-html-lan gripopjewerk.nl geeft nog geen taal aan, dat is inderdaad een goed idee.

Metatags (keywords, description) zijn niet of nauwelijks van invloed op je ranking. Vergeet die maar. Wat wel superbelangrijk is, is de titel. En ik zag op een van je pagina's bijvoorbeeld: productiviteit | Grip op je WerkGrip op je Werk Of: Over Bert | | Grip op je WerkGrip op je Werk Verwijder on-mid-del-lijk die herhaling van "Grip op je werk". Zet het bovenaan je prioriteitenlijst. Zet het in het urgente kwadrant. Stuur jezelf een e-mail om je eraan te herinneren. Plak een sticky op de koelkast. Doe het nu! Tenzij je de #3 ranking op "WerkGrip" belangrijk vindt natuurlijk ;) Gebod 1: Gij zult geen seo-tips uit de jaren 90 volgen. Gebod 2: Gij zult te allen tijde html-taligen naar uw broncode laten kijken. Gebod 3: Gij zult de html-taligen de inhoud van uw title-tag als tekst laten presenteren aan Nederlandstaligen. Gebod 4: Gij zult zich op content richten, in plaats van (meta)tags. Gebod 5: Als Bert zich met zijn achternaam aan zijn cursisten presenteert, en als zijn cursisten hem tippen bij mogelijk toekomstige deelnemers, en als die prospects daarom misschien op Bert Achternaam googlen, dan zult gij in "Over Bert" zijn achternaam opnemen Gebod 6: Gij zult het onderwerp "uitstelgedrag" slechts dan opsplitsen in "deel 1", "deel 2", "deel 3", "deel 4" en "deel 5" als gij concrete aanwijzingen hebt dat uw prospects googlen op "uitstelgedrag deel 1" etc. Gebod 7: Gij zult het onderdeel "Niet afmaken, maar beginnen" van "Uitstelgedrag" bijvoorbeeld noemen "Uitstelgedrag: Niet afmaken, maar beginnen", in plaats van "Hoe overwin je uitstelgedrag, deel 2" Gebod 8: Gij zult de inhoud van uw robots.txt niet blindelings copy-pasten, maar doen overeenkomen met de url-structuur van uw site Gebod 9: Gij zult het implementeren van deze geboden niet nodeloos uitstellen. Gebod 10: Gij zult niet rusten voordat "abcd.nl" op #1 rankt op de zoekvraag "a b c d" op google.nl. Tip 11: "zoekmachineoptimalisatie" is het marketingjargon dat zoekmachineoptimalisatiebureaus gebruiken voor het tegen aanzienlijke betaling ongedaan maken of compenseren van de evidente fouten in uw website, die - althans in de ogen van zoekmachines - kennelijk onvoldoende hoogwaardige content bevat om aan uw rankingambities te voldoen.

Dat is natuurlijk de grote onzekerheid in elk ondernemingsplan. In de praktijk wordt vaak omgekeerd aan de knoppen gedraaid: je rekent uit wat je bij een redelijke bezettingsgraad aan omzet moet maken om uit de kosten te komen, een leuke winst/salaris over te houden en te kunnen afschrijven, aflossen en rente betalen. Dat geeft je een indicatie van de omzet die je zou moeten realiseren. Vervolgens kijk je a.h.v. concurrentie en marktomstandigheden of je dat haalbaar lijkt.

Dat wil zeggen, ze zijn alleen bij consumenten dwingend. Zie het stukje over reflexwerking op de gelinkte pagina.

Nee. Alle voorgaande afspraken komen alleen te vervallen als je aantoonbaar hebt afgesproken dat alle voorgaande afspraken komen te vervallen. Een gesprek met een inventarisatie van nog te leveren prestaties heeft niet die strekking. Als je het onderling niet eens wordt, is de bottom-line dat de rechter oordeelt. Het gaat er dan om een goed dossier op te bouwen van de feiten en de gemaakte afspraken, zodat de rechter waarschijnlijk in jouw voordeel zal beslissen. Kun je (met contracten, brieven, e-mails e.d.) aantonen dat de opdrachtgever tekort is geschoten in zijn medewerking aan het project, en dat hij afspraken niet na is gekomen? Zo ja, dan kun je een incassotraject starten. Zo nee, dan wordt het tijd om wat formeler te worden en aan zo'n dossier te gaan werken. De eerste stap is dan meestal om een brief te sturen, waarin je de andere partij op zijn verplichtingen en tekortkomingen wijst, en waarin je een redelijke termijn biedt om de overeenkomst alsnog na te leven. Het is niet helemaal duidelijk, maar ik heb de indruk dat het niet verstandig is om soepel mee te gaan in het voorstel om het project vroegtijdig te beëindigen. Dat komt zo te lezen neer op het eenzijdig annuleren van het project door de opdrachtgever, met terugvorderen van al betaalde bedragen bij jou. Maar als de opdrachtgever het project wil beëindigen met betaling van 80% of meer van de overeengekomen som, dan zou je daar natuurlijk op in kunnen gaan, als je dat wilt.

Ik wist en weet niet 1-2-3 een antwoord, maar aangezien na een paar dagen nog niemand gereageerd heeft... laten we eens proberen verder te komen. Ben je op zoek naar een fiscale optimalisatie (de grens van 450 wijst daarop), of probeer je een optimaal bedrijfseconomisch financieel beleid te bedenken (dat je sommige investeringen voor langer dan 10 jaar ziet wijst daarop)? Wat bedoel je precies met "gunstig resultaat"? Is dat "zo min mogelijk belasting betalen", of "zo laag mogelijke financiering nodig", of "zo hoog mogelijk rendement op investering bereiken"?

Ik citeerde 16.1, omdat ik het extra wrang vind dat je de klant uitdrukkelijk aansprakelijk houdt, terwijl je je eigen aansprakelijkheid vrijwel geheel probeert uit te sluiten. Het stuk dat ik aanhaalde over de grijze lijst bedoelde ik in relatie tot jouw 16.3, niet 16.1.

Ik heb toch niet gezegd dat je niet wil betalen? [update: oh ja, dat schreef ik aan je vennoten toe, in hun fictieve forumdiscussie :P Ik bedoelde daarmee: dat zou volgens mij weleens hun zienswijze kunnen zijn, want jij verbindt eenzijdig voorwaarden aan de betaling, terwijl zij vermoedelijk vinden dat ze er gewoon recht op hebben.] Dat komt doordat jullie het kennelijk niet eens zijn over de gang van zaken, en elke partij eenzijdig aan de andere partij zijn procedure wil opleggen. Ga nou eerst eens om tafel om het eens te worden over de hele gang van zaken.

Ik vind het ook een rare bepaling en zou er als klant niet voor willen tekenen. En kijk dan eens naar >;( Dit komt op mij over als juridische scherpslijperij, die commercieel onhandig is en voor de rechter misschien niet eens standhoudt. Zie ook dit op de grijze lijst:

Eh nee, dat lijkt me helemaal niet normaal. Normaal lijkt mij de volgorde: [*]overeenkomst over uittreding op papier zetten [*]balans van datum uittreding opmaken [*]over en weer vereffenen/betalen volgens overeenkomst [*]handtekeningen zetten voor beëindigen beheer bankrekening e.d. [*]ontslag van aansprakelijkheid krijgen Wat dat laatste betreft weet ik overigens niet of en wanneer een bank verplicht is zo'n verklaring af te geven. Maar ik heb het idee dat jij er te simpel over denkt. Eenzijdig mededelingen doen naar de anderen over wat jij wilt voordat je handtekeningen zet en je schuld betaalt, lijkt me niet voldoende. Als jouw vennoten hun verhaal op dit forum zouden plaatsen, dan zou er waarschijnlijk staan "Vennoot stopt ermee, maar weigert schulden te betalen en beheer van de bankrekening op te geven". En dan zouden wij zeggen "Houd hem dan zolang aan zijn verplichtingen".

Ik denk dat dat nu eenmaal niet eenduidig is. Je kunt kijken naar wat er staat, maar er staan twee verschillende dingen. Je kunt kijken naar wat mensen redelijk vinden, maar dat kan kennelijk nogal uiteen lopen. Wat overblijft is wat iedereen ervan vindt, en dat kan ook nogal uiteenlopen. Ik vind eerlijkgezegd dat je moet meewegen dat je een kind inhuurt (nou ja, misschien een student) dat bovendien handelt als particulier en niet als professioneel ondernemer. Als je die per abuis € 0,125 hebt toegezegd, dan zou ik dat fatsoenshalve nakomen, zeker bij de al-geschreven tekst. Je hebt misschien wel redelijke argumenten in handen om de overeenkomst vervolgens te ontbinden, zodat je niet verplicht bent dit tarief in de toekomst te blijven betalen.