renep

Een idee is op zichzelf niets waard. Als je geen geld, geen arbeid, geen intellectuele eigendomsrechten kunt inbrengen, laat het idee dan maar rusten. De ondernemers die je zoekt hebben zelf ideeën zat.

Zo komen we op het volgende misverstand: voor de resultaatbepaling moet je kosten toerekenen aan het boekjaar waarop ze betrekking hebben, niet aan het betaalmoment. Nogmaals, hoeveel je wanneer uitbetaalt en al dan niet inbrengt in de zaak is geheel aan jullie. De fiscus gaat niet over hoe je onderneemt, slechts over hoeveel belasting je moet betalen.

Het is niet anders met een IB-onderneming. Het alternatief is een BV (of andere vpb-rechtsvorm) op te richten, dan betaal je slechts inkomstenbelasting over je salaris en wordt de resterende winst belast in de mildere vennootschapsbelasting. Bij hoge winsten kan dat interessant worden.

Zoals ik al zei, elke vennoot betaalt belasting over zijn winstdeel, niet over het uitbetaalde bedrag. Hoeveel je van de winst spaart en/of opneemt heeft dus geen invloed op de te betalen winstbelasting in box 1. Zo werkt de inkomstenbelasting nu eenmaal.

Dat is aan jullie. Fiscaal zijn er geen bijzonderheden.

Iedere vennoot betaalt belasting over zijn winstdeel (en over zijn andere inkomsten), niet over het uitbetaalde bedrag. Nee. Je moet die btw zelf heffen op de factuur, incasseren, administreren, aangeven en afdragen.

Een pro forma factuur kun je zien als een uitnodiging tot vooruitbetalen, maar het is inderdaad pas de echte factuur die boekhoudkundig en fiscaal geldt.

Ik heb er regelmatig mee te maken, maar dan met teksten in plaats van foto's. Mijn jarenlange ervaring hiermee: juridisch doorpakken is het enige dat werkt om dit type auteursrechtschendingen tegen te gaan. Al die informele e-mails en brieven leggen schenders met veel hoon en bluf naast zich neer, totdat je daadwerkelijk een auteursrechtelijke schadevergoeding eist met behulp van een advocaat en met de bereidheid om naar de rechter te gaan. Dan worden de teksten in no time verwijderd en wordt het schikkingsvoorstel vaak met wat gemopper geaccepteerd. Af en toe moet je inderdaad naar de rechter, het is niet anders. Ja, die aanpak brengt advocaatkosten en andere kostenrisico's met zich mee. Maar een deel daarvan zie je terug omdat in zaken van intellectueel eigendom je juridische kosten voor vergoeding in aanmerking komen (als de rechter je gelijk geeft en een kostenvergoeding toewijst). De resterende kosten kun je veelal betalen uit de toegewezen auteursrechtelijke schadevergoedingen en de bereikte schikkingen. Die advocaat klinkt met 450 euro voor een eerste brief wel een tikje duur. Misschien kun je in de sfeer van fotografenfederatie een advocaat vinden die dit wat routinematiger en daarmee goedkoper kan afhandelen. Voordat je die stap zet, is het overigens wel van belang dat je een goed bewijsdossier hebt, met screenshots e.d. en met redelijk bewijs voor de bewering dat jij de auteursrechthouder bent. Zorg daar bovendien voor vóórdat je de schender benadert, want anders verwijdert hij snel de foto's, of past ze ingrijpend aan, waarna het moeilijker wordt te bewijzen dat er een auteursrechtschending heeft plaatsgevonden. Heb je hier allemaal geen zin in, dan is mijn advies om het helemaal los te laten en niet meer naar foto's bij concurrenten te kijken. Want anders vreet de telkens terugkerende ergernis en frustratie je nog op. Pak het aan, of laat het gaan.

Klinkt interessant. We moeten het hier maar bij laten, anders gaan we wel erg off-topic, maar een mappenstructuur met documenten klinkt toch verdacht veel als directories met files. Maar hier zijn vast slimmigheden mogelijk, zoals het ooit door Microsoft aangekondigde "bestandssysteem gebouwd op een database", dat er vooralsnog niet is gekomen.

Ik vind dat niet handig, want als ik die regel in dit bericht zou hebben toegepast, zou je niet hebben geweten wélke tip ik niet handig vind ;)

Interessant. De oude wereld van informatiespecialisten/archivarissen/documentalisten is behoorlijk in verval (door digitalisering, internet, zoekmachines, desintermediatie). Zonder bedrijfsgeheimen prijs te geven, heb je iets innovatiefs bedacht waar vraag naar is? Software, een systeem, een werkmethode, een model? Wat zie je bijvoorbeeld voor rol in het kleinbedrijf?

Ik heb voor ik startte de hele reeks starterscursussen bij de KvK gedaan in de avonduren, dat ging prima. En je inschrijven, dat is één keer één handeling van een kwartiertje en dat kan meestal op afspraak. Kom kom, laat dit soort kleine hobbels je niet afleiden. Heb je al een beetje een serieus plan voor je profiel, niche, specialisme, onderscheidende kenmerken, personal branding? (een heleboel woorden die grotendeels op hetzelfde neerkomen)

Dat klopt, maar dat is voor honderdduizenden ZZP'ers geen belemmering. Die horde kun je gewoon nemen. Een ontwijkingsconstructie opzetten in het buitenland, dát kost pas energie die je beter aan je onderneming kunt besteden :)

Uiteraard. De aangenomen kamermotie vraagt alleen nog om een onderzoek (de titel van dit topic klopt dan ook niet), de rapportage van het kabinet komt op zijn vroegst in de loop van 2012, dan moet er nog een meerderheid blijken te zijn voor een alternatief, dan moet het wetsvoorstel worden geschreven, dan het wetgevingstraject... zelfs invoering per 2013 zal waarschijnlijk niet lukken. En voor 2014 is het kabinet wel gevallen, dus het is nog maar de vraag of er voor de volgende verkiezingen wat verandert.

Dat vind ik nog erg duur, want een praktisch even goede glasvezelaansluiting heb je als particulier voor een paar tientjes tot 100 euro per maand. Dat wil zeggen, als je in een gebied woont waar het is uitgerold. Ik heb kantoor op het Science Park Amsterdam gehad, vlakbij de AMS-IX, en daar waren zakelijke breedbandige internetverbindingen ook voor dat soort tarieven beschikbaar bij meerdere providers. Je locatie is erg bepalend.

Je betaalt geen belasting over privéopnames, maar over de boekhoudkundige winst. Als een privéopname en vervolgens als spaarsaldo in box 3.

Ik ben het eens met Marjan, maar de tastbare resultaten (scripts) die je noemt moet je bij A laten, want daar rust vermoedelijk auteursrecht of exclusief gebruiksrecht van A op, is het niet formeel dan is het wel moreel. Dat mag alleen ten goede komen aan B, als A daar toestemming voor geeft. Ondertussen kun je het bij A geleerde zonder meer bij B toepassen om daar nieuwe scripts te ontwikkelen.

Voeg tekstuele content toe. Ik klikte uit nieuwsgierigheid op de catgegorie 'iPhone' en trof daar nauwelijks 5 woorden tekst aan. In Google's Webmaster Guidelines staat hierover: De korte detailtekstjes per product die ik dieper op de site vond, staan zo te zien ook op tientallen andere sites. Het gaat om unieke, onderscheidende content. Er staan in die tekstjes trouwens akelige spelfouten. Ik weet niet zeker of Google dat al meeweegt, maar tekstkwaliteit wordt steeds belangrijker.

Als de betreffende persoon geen geldige VAR-WUO heeft voor deze werkzaamheden, dan is dat al snel de consequentie, aangezien het structureel is. Het verhaal "betaling aan derden" is bedoeld voor incidentele dingen, bijvoorbeeld als iemand een keer een lezing geeft en daarvoor een bedragje krijgt. Het alternatief voor het werkgeverschap is haar inhuren via een payrollservice of uitzendbureau.

Doel je misschien op de kwestie in 2010 rond een brief van Minister De Jager van Financiën? Daar is een rechtszaak over geweest die duidelijk heeft gemaakt dat zzp'ers AWBZ-zorg mogen leveren. Maar dat gaat dan - als ik het goed begrijp - over zzp'ers die concurreren met zorginstellingen. Als zzp'er werken voor die zorginstellingen lijkt me al helemaal geen probleem.

Typo3 hosting zou minimaal moeten betekenen: een hostingplatform dat aan de system requirements van Typo3 voldoet, liefst inclusief de optionele onderdelen. Het kan ook betekenen dat de provider Typo3 beheert en ondersteunt. Dan installeren en configureren ze Typo3 voor je, verzorgen ze bijvoorbeeld security updates of zelfs versie-upgrades, doen ze performance-tuning van de applicatie en database (voor zover mogelijk), mag je storingen op applicatieniveau melden etc. M.a.w. je krijgt dan een werkende applicatie, in plaats van slechts een hostingplatform waarop je de applicatie zelf kunt installeren en beheren.

Het is wél een min of meer gebruikelijk artikel voor een 'user generated content'-website met artikelen (te vergelijken met bijvoorbeeld de columns op Higherlevel). Maar voor een wedstrijd waarbij de deelnemers IE inbrengen anders dan het auteursrecht op het ingestuurde artikel, lijkt het me een veel te vergaande bepaling. Misschien is het zonder nadenken gekopieerd van een algemene artikelensite.

Dat is grappig, op een van mijn forums stond net hetzelfde linkje met een soortgelijke tekst. Kennelijk vindt iemand het heel erg urgent om overal forumaccounts te maken om dit artikeltje onder de aandacht te brengen. Spammerdespamspam.

Het auteursrecht op het persbericht berust normaliter bij het bedrijf dat het uitgeeft (met wat mitsen en maren), niet bij websites die persberichten verspreiden. Formeel schendt je het auteursrecht als je de tekst zonder toestemming van het betreffende bedrijf bewerkt of verspreidt, maar in de praktijk zal geen enkel bedrijf zich daarop beroepen, zolang je doet wat normaliter met een persbericht gedaan wordt: het openbare deel verspreiden (al dan niet in de vorm van een eigen nieuwsbericht), het deel 'voor de redactie' niet. Verder kun je af en toe verzoeken krijgen om gearchiveerde persberichten te verwijderen, dat moet je dan op grond van het auteursrecht doen.

Ja, als je dat goed uitvoert (met slimme gebruiksvriendelijke alternatieven voor de popup) en als je die test lang genoeg laat lopen om de volledige oriëntatie/koopcyclus te doorlopen, dan is dat al een veel betere meetmethode. Dan nog... ik las net op een nieuwssite dat internetbankieren bij ING platligt, dus ik ging naar de website van ING om het verhaal over de storing te lezen, maar ik zag alleen goed nieuws en een bijna paginagrote banner die mij vroeg om spaargeld in te leggen met een of andere actie. Volgens mij zal geen enkele praktische meetmethode het mentale effect van de irritatie meten, en de zakelijke gevolgen die het heeft. Als online merk is volgens mij een betere strategie om vertrouwen op te bouwen door dingen aan te bieden waar je bezoekers naar op zoek zijn. En dán het effect van verschillende boodschappen of presentatievormen meten. Maar meten van effect van irritante dingen, daar geloof ik niet in.