P.J.

@Nico. Ik heb dit soort op technisch gebied zelf mogen ervaren. Het klinkt erg zwart, maar ze bestaan gewoon. Zelfs als je ze niet wilt snappen..... Het is net of je tegen een muur bent gelopen.

Slimme klant. Eerst uitmelken en door laten sudderen zonder duidelijkheid en nu aangeven dat ze wel bereid zijn om met mate te schikken. Alternatieven worden je daarmee uit handen genomen en ook hierin kan een eindeloos gesteggel ontstaan. Het zou me niet verbazen als ze al niet eerder met dit bijltje gehakt hebben........ Een mooi voorbeeld trouwens van een "kouwe sok".

Maar als je je eigen DVD nog niet eens kunt afspelen.....

Goed bezig weer daar in Redmond!

Nog meer handel!

Klanten die niet weten wat ze precies willen, maar toch op zoek zijn naar datgene dat hun zal gaan verassen, dat zijn de gevaarlijkste klanten. Het zijn vaak sluwe figuren die je kunnen uitmelken. En ze zitten in elke branche. Je moet echt jaren ervaring achter de rug hebben om dat soort klanten meteen af te poeieren. Je kunt er nog wel eens raar van opkijken als je straks in de voortgang van hun "project" nog dingen uit jouw ontwerp terug ziet. Ze zijn meedogenloos en soms tot op het onbeschofte af.

De Eenzame, naderde een afgelegen landstrook, waar een oud wichelvrouwtje woonde. Het was voor iedereen een raadsel waar zij van leefde en hoe zij haar dagen sleet. Haar aanwezigheid toonde ze altijd in haar afwezigheid en het was onmogelijk om een gesprek met haar te voeren. De Eenzame stapte van de bok om het oudje een groet te brengen. Toen hij naderde lag haar hand op een paal en ze prevelde zachte woorden, die hij maar net kon verstaan. “Wat ver is komt nader” en even later “Het einde is luw”. En hij zag de ogen van het vrouwtje dwalen naar de horizon. Haar ogen glinsterden en het leek alsof haar gezicht veranderde in dat van haar jonge jaren. Dit tafereel liet hem eveneens in gedachten verzinken en toen hij zich wilde omdraaien en weglopen, greep het oudje zijn arm en wees naar de paal die naast haar stond. Zich geen raad wetend met deze situatie, knikte hij haar vlug toe en stapte direct weer op de bok om te vertrekken. “Het einde is luw” gonsde door zijn hoofd alsof het erin was gestampt. Toen hij zijn oude ezeltje aanzette om weer te gaan lopen, bleef het dier stokstijf staan alsof het was versteend. “Het einde is luw” gonsde het maar door en langzaam zakte hij weg in een onmetelijke onwerkelijkheid. Visioenen uit de toekomst vermengden zich met beelden uit het verleden en walsten door zijn geest. Alle mogelijke gevoelens kwamen daarin naar voren en het leek alsof alles steeds sneller door hem heen liep. Langzaam dacht hij weer greep op zichzelf te krijgen en probeerde hij zich vast te klampen aan de beelden die hem wat hoop boden. Dat bracht hem uiteindelijk voor de laatste plek. Vóór hem wachtte de poort van het einde. De poort waardoor je slechts één keer kon gaan. Met alle moeite worstelde hij zich los van dat beeld. Een diepe kracht zei hem dat hij zijn hoop op hoop moest blijven vasthouden. En langzaam klom hij weer uit zijn innerlijke diepte naar boven. “De poort van het einde.”

Dat valt in mijn optiek onder de "niet 9-5 mentaliteit". Werknemers die (gewoon) geacht worden zich optimaal in te zetten voor de werkgever. Die mentaliteit wordt meestal met een leuk salaris beloond.

Zo scherp ligt het niet hoor Bas. TwaBla heeft eigenlijk al lang duidelijk antwoord gegeven. Of je nu virtuele bouwstenen gebruikt of keien, uiteindelijk ben je allebei wel iets aan het bouwen dat een "product" heet. Als je een software-programma maakt dat op DVD verkocht wordt, denk ik toch ook wel dat je aan een product moet denken en niet aan een dienst.

Christine. Het verleden heeft je aardig beschadigd. En ik denk dat ik dat best aardig kan begrijpen. Maar elke ondernemingstak heeft zijn mooie en zijn saaie kanten. Als je het kunstje kent, is er niks meer aan..... Gelukkig doet iedereen ook zijn/haar "kunstje", anders was het hier maar akelig leeg op HL. En een tip van mij: Kom de volgende keer wel naar de HL-dag!

Zoals ik al schreef ben ik dus nog van de ijzerpijp-periode en toen mocht dat allemaal niet.....

Het centrale kopieerapparaat was ook zo'n sociaal plek....... DGA's keken altijd wat vreemd als er meer dan 1 persoon tegelijk aan dat apparaat stond.....

Ik geloof je meteen mevrouw. Van origine ben ik ijzerboer, dus ja..... programmeurs hebben andere behoeften hè...... :P Maar toch moet je in bedrijven opletten met praatjes bij de koffieautomaat. En dat is mijn ervaring.....

en koffiezetters. Die moet je juist uit het team gooien want die kletsen teveel over vertrouwelijke zaken.....

Om een peloton ook optimaal e laten functioneren heb je altijd verschillende mensen nodig die perfect de verschillende taken op zich kunnen nemen. Je hebt scherpschutters en spoorzoekers. Je hebt ze wel allebei nodig.

TjoemTjoem kan ook...... Maakt niet uit, als het maar pepernoten oplevert..... l)

PJ, met "een nieuwe Tomtom" wordt bedoeld "een tech startup met groot succes". Mijn "nieuwe Tomtom" beweegt zich in een heel andere sector dan Tomtom. Hopelijk krijg je snel succes met die nieuwe tumtum..... ;)

Heel moeilijk om nu nog iets wezenlijks in die sector te kunnen betekenen. De prestatie van de mensen achter TomTom is natuurlijk echt groot geweest. Maar ze zullen langzaam aan nieuwe concurrenten ten onder gaan. Of zien jullie nog een gouden toekomst voor TomTom?

Dat geld is al lang op aan de salarissen van de betrokken ambtenaren. Snel weg dat bureaucratisch gedrocht!

Dat is een heel scherpe opmerking. Daar wordt enorm ontwikkeld aan zowel nieuwe gewassen dan aan nieuwe technieken. De Chinezen staan hier niet voor niets in de rij om zaken over te nemen. En daarvoor is China weer een heel mooie markt met bijna eindeloze potentie....

Ik raak de tel al kwijt..... waarschijnlijk verlies van "grijze" cellen.....

Ik ga je binnenkort even een pm sturen omdat ik misschien een leuk idee/product voor je heb.

Natuurlijk wel. Maar Nico begrijpt gelukkig mijn intentie in de vraagstelling. In de sectoren waar Rick Veenstra werkt zijn ook de installatiebureau's en de elektrische installateurs aan de slag. Die krijgen nu klappen omdat de nieuwbouw zowat stil ligt en er ook weinig verbouw plaats vindt. Ze moeten zich even tevreden stellen met reguliier onderhoud en reparaties. Toch komen uit die sectoren niet zoveel nieuwe producten voor nieuwe productie en assemblage. Ik heb ook een deel productie in China gehad en dat ga ik een volgende keer wel anders aanpakken. Onderdelen inkopen die aan de eisen voldoen is OK, maar de samenstelling gebeurt hier. En dan hoop ik toch weer op b.v. de hulp van sociale werkplaatsen, die simpel werk moeten hebben.

Even een toelichting: Ik ben zelf degene geweest die in het verleden hier hard heeft geroepen dat er meer "maak" ondernemers moeten komen die ervoor zorgen dat er ook weer meer "maak" banen komen. Inpakken alleen is ook een dienst. Nee, echt maakwerk dus. Vanaf het ontwikkelen van een product inkopen van grondstoffen/onderdelen, samenstellen produceren en in werking stellen. Zoals Herman met zijn tillers en ik met mijn ophangsystemen. Je kunt je afvragen of er nog wel "maak" starters de kans hebben om hier in NL te starten? Als het aantal "maak" starters geminimaliseerd is, zou het eens onder de lopen moeten worden genomen om dat aantal weer omhoog te kunnen krijgen waardoor er ook weer meer "maak" banen ontstaan.

Ik weet nog niks. Het enige dat we nu weten is dat er 6 "maak" ondernemers aanwezig zijn. Daarna komen er nog allerlei andere vragen opborrelen......