geanonimiseerd__

Of neem beiden een HSBC account in Hongkong als ze dat al niet hebben. Dan is het in 1 sec. gebeurd. HSBC zit ook in Amsterdam overigens. Andere optie : Waarom nemen jouw leveranciers gewoon niet genoegen met een bewijs van overschrijving? Andere optie : open een rekening op eigen naam in China en stort hier 100.000 euro op of zo. online banking erbij en klaar is kees. Elke keer als je in china bent bijstorten want al maak je over naar deze rekening uit buitenland dan moet je naar de bank voor documenten te tekenen mbt ontvangen gelden uit buitenland. Andere optie : een partij jouw chinese rekening laten beheren en betalingen laten uitvoeren. Kan een advokaten kantoor zijn of andere solide instelling. Dan zijn er nog een paar opties in het grijze gebied maar dat is voor zakelijke betalingen meestal geen optie.

Probeer iemand uit jouw omgeving te vinden die een leuk lopend bedrijf heeft, al een jaar of 15 onderneemt en van het leven geniet. Leg in het kort uit wat jouw situatie is en vraag of hij/zij je zou kunnen helpen door bijvoorbeeld 1x per maand een gesprek aan te gaan over hoe alles gaat en welke adviezen hij/zij kan delen om de volgende maand nog beter te laten lopen. Niet alleen omring je je dan met mensen die je begrijpen maar ook positief in het leven staan en je praktische adviezen kunnen geven om er stap voor stap bovenop te komen. 500Euro per maand overhouden is denk ik ook een onderdeel van de stress die ten grondslag ligt van depressie. Muntjes in de zak is altijd een goede opsteker, al voel je je nog niet helemaal 100%.

Het is misschien niet een uitdrukking voor iedereen geschikt, maar ik gebruik hem vaak en is ook hier toepasbaar: De een die naait en de ander laat zich naaien. Waarom de schuld aan een ander geven als de oorzaak bij jezelf te zoeken is? Een paar produkten kopen aan de andere kant van de wereld, geen controle, slechte communicatie, niets op papier qua afspraken en consequenties. Wat verwacht je dan als resultaat? Nog een mooie die ik laats hoorde, maar nog minder gepast: shit in is shit out. In het kort komt het er op neer dat de meesten die de fout in gaan gewoon geen of weinig verstand hebben van internationaal zaken doen en wat hier allemaal bij komt kijken om het professioneel te doen. En professioneel, hier bedoel ik mee; zodat de rechten van de koper voorop staan en de producent een verplichting heeft zich aan de afspraken te houden.

Jaja. Ik woon in Guangzhou en rij elke dag naar Shenzhen. 2 tot 2,5 uur maximaal! Buiten spits zit je er in 90 minuten

Ten eerste is dit een opkomende trend, chineze traders die met taal plugin voor webshop net doen alsof ze bekend zijn met nederland. subdomain dutch zegt al genoeg. Als de taal van hoofd website engels is, dan is de vertaling ook nog eens redelijk passend. Maar ik heb al voorbeelden voorbij zien komen die echt nergens naar lijken omdat vanuit chinees naar NL vertaald wordt. Verders zien we dat blijkbaar het kantoor in Guangzhou staat en de fabriek in Zhuhai, opzich vreemd want een beetje fabriek heeft ook kantoor ruimte. Gezien de produkten denk ik dat het gaat om een verzameling assemblage fabriekjes die via een agent in guanzhou deze lampen verkoopt. Zegt niets over de kwalitet maar betekend wel dat je niet met een producent zaken doet. Ik ken het fabrieksterrein en zeker dat hier geen ROCKMAN fabriek staat. mooie foto maar totale onzin. Het is misschien een gokje waard maar voor auto onderdelen moet je het toch meer in Jiansu zoeken. Guzhen, Zhongshan en Jiangmen staan toch bekend om inferieure (verlichtings) produkten die meer geschikt zijn voor afrika en midden oosten.

Je reikt hem aan met twee handen, de ander pakt hem aan met twee handen en gaat hem dan inderdaad een halve minuut uitgebreid bestuderen. Maar verder ben ik er nooit geweest dus heb alleen maar van horen zeggen. Volgens nederlandse begrippen zijn dat soort handelingen overdreven, maar als je er over nadenkt.... Hiernaast is het een goed gebruik, zeker als er meerdere mensen aanwezig zijn, en je dus ook meerdere kaartjes krijgt, deze na bekijken niet op te bergen maar voor je op tafel te leggen. Als je dat zo doet dat de kaartjes zo liggen dat de mensen tegenover je in de zelfde volgorde zitten, dan kan je iedereen herkennen en met naam aanspreken als je net als ik het geheugen van een vis hebt als het om namen gaat. Weet wie de baas is in het bedrijf maar nog belangrijker wie de dagelijkse beslissingen neemt want dat hoeft niet dezelfde te zijn. Afhankelijk van het produkt is meestal mijn grootste intresse hoeveel mensen met kennis er binnen een bedrijf zijn. Engineers. En te zien waar ze werken en wat ze zoal doen. productie personeel is niet intressant maar de mogelijkheden produkten of problemen hiermee op te kunnen lossen zeker wel. Vaak worden mensen "ingepakt" of overrompeld door een bezoek, niet in minste omdat men dus altijd denkt zich aan de chinees te moeten aanpassen. vandaar adviseer ik altijd, op een geschikt moment, breng op tafel; wat gaan jullie doen als de kwaliteit of het produkt niet goed genoeg is volgens de afspraken die we gemaakt hebben? Waar kan ik op rekenen en wie is er dan verantwoordelijk?

Okee.... ik denk dat we allemaal jou het beste op kunnen gaan bellen.En natuurlijk allemaal naar jouw website surfen, want daar gaat het uiteindelijk om. Sacha, als je echt goed en voor een goede prijs produkten in kleine serie wilt maken is mijn ervaring dat je dan best gedient bent met een kleine professionele fabriek die de know-how in huis heeft. Deze staan veelal niet op beursen want ze zijn als succesvol genoeg. Goed orienteren waar de productie centra zijn, probeer wat kontakten zelf te leggen en zo is het vrij eenvoudig eens een reisje te wagen om in een aantal dagen tijd een x tal producenten zelf langs te gaan. Op een beurs zie je enkel ja knikkende mensen zonder dat je in de keuken kan kijken waar alles plaats moet vinden. Helaas is goed zaken doen in china vaak gewoon met de klompen in de blubber staan om later de vruchten te plukken.

Begrijp je nu werkelijk niet dat het zo overkomt? Met jouw verwijzing alsof Peter jou 2e Adolf zou hebben genoemd? Je hebt hem impliciet beschuldigd dat hij jou voor een tweede Hitler uitmaakte, dat lees ik erin en geloof mij: ik kan lezen! Succès en groet, Hans Misschien was de referentie aan A niet gepast, het ging mij meer om het volgende: Als iemand iets als absolute waarheid neerzet (zijn mening, ondersteund door zijn ervaring) Dan is er geen mogelijkheid meer tot discussie zonder deze persoon ook weer persoonlijk in ongelijk te stellen. De referentie was misschien extreem maar is exemplarisch voor een situatie waar vragen stellen niet meer "mag" om de vrede te bewaren. Aangzien we op dit punt zijn aangekomen is het beter de topic op slot te doen. Iemand kwetsen is niet mijn bedoeling.

Hee, even gemist. We godwinnen niet zo heel vaak op HL(we hebben zo onze eigen afgeleide wetten), maar dit is weer een rasechte! Erg onsmakelijk en ongepast. Op usenet is de etiquette overigens duidelijk: degene die in een discussie als eerste de vergelijking met Hitler of de nazi's maakt, heeft automatisch de discussie verloren, ongeacht onderwerp en argumenten. Ook wordt de thread op slot gezet. Goed, dit is niet Usenet maar Higherlevel, dat helaas niet altijd haar naam waarmaakt ::) Doe er maar een slotje op dan, een verhitte discussie over fundamentele verschillen in inzicht en opvatting is het beste om te censureren.

Je stelt, inderdaad, je stelt, daarmee maak je het persoonlijk voor personen die het aangaat. Door toevoegingen als bijvoorbeeld '2e Adolf', trek je bovendien iemands persoonlijke mening door naar vervolgens een zeer persoonlijke (en naar mijn mening een smakeloze) reactie van jouw kant. Afsluiten met 'toedeledokie' bevestigt dat in mijn ogen, waarmee jij eerdere, inhoudelijke bijdragen op het onderwerp opzettelijk lijkt te negeren (the noble art of ingnoring), want je lijkt je niet open te stellen voor de zaken die er al over gezegd zijn. Als je nu ook niet begrijpt (of niet wilt begrijpen) dat '2e Adolf' ook persoonlijk kan worden opgevat, is verdere discussie hierover zinloos. Succès en groet, Hans Hans, ik kan me nog een discussie herinnneren waarbij je het nodig vond de Christenen op de hak te nemen. De manier waarop je dat deed en argumentatie daaromheen tekend hoe je omgaat met mensen die het niet eens met je zijn. En dat wist ik al. Dus: toedeledoki

Paul: Het is allemaal aanstellerij Peter: Nou, ik heb het meegemaakt, en da's echt niet zo Paul: Noem me geen nazi! Sukkel... Edit: slotje vergeten Norbert... ;) Ik zou eerst eens leren lezen, ik noem je helemaal geen nazi

Mee eens Peter, het zou goed zijn in geval van ongeluk of langdurige ziekte de positie vrij gehouden moet worden door werkgever, maar in dit soort gevallen de werknemer verantwoordelijk is voor verzekering van inkomen zodat zijn keuzes niet een onredelijke last worden voor de werkgever, hetgeen nu wel het geval is.

Ik denk dat er vele ondernemers zullen zijn die voor een verplichte sportverzekering zijn als medewerkers bewust kiezen voor sporten waar verhoogde kans is op langdurige of permanente schade aan gezondheid of inzetbaarheid. Het is niet meer van deze tijd dat de werkgever voor alles wat de werknemer doet een zware verantwoording heeft. Wat in eigen tijd gebeurd mag ook voor eigen rekening verzekerd worden als je het mij zou vragen.

Mijns inziens illustreer je hiermee perfect hoe je erin staat, mag je trots op zijn >;( Succès en groet, Hans Hans, ik begrijp niet waarom ik persoonlijk aangevallen moet worden. Ik stel gewoon mijn mening zonder hiermee iemand beschuldigend aan te wijzen. Vervolgens krijg ik persoonlijk verwijten en de wind van voren. Nu doe jij er nog een schepje bovenop. Dapper hoor. Ik begrijp de strategie en is kenmerkend voor iemand die niet een normale discussie aankan. Jammer

Nou, dan moet je het misschien een keertje zelf meemaken om tot andere inzichten te komen. Ik hoop oprecht dat dat niet zal gebeuren natuurlijk, maar geloof me - je zult je mening 180 graden omdraaien. En je overige opmerkingen tonen duidelijk dat "ignorance is bliss" lang niet altijd opgaat. Ondanks dat ik net heel eerlijk heb verteld wat me overkomen is zeg je dus eigenlijk nog steeds vanuit je onwetendheid dat ik een aansteller ben die, als ik alles zelf had moeten betalen, nergens last van zou hebben gehad. Weet ik ook weer wat ik van jou moet vinden... Zucht... moet ik nu gaan zeggen dat je echt een aansteller bent? Overigens zeg ik nergens dat ik ook geen slechte periode heb meegemaakt waarin ik nergens zin of trek meer had. Want ja dat is mij ook overkomen. Ik heb zelf verantwoording genomen en ontslag genomen, geen uitkering aangevraagd en 4-5 maanden langzaam weer van het leven gaan genieten. Je moet niet zo doen alsof je ergens per definitie recht op hebt, en iedereen die het hier niet mee eens is een 2e Adolf is. Echte kerels nemen eigen verantwoording. Dat geld voor dames ook. Leunen op de gemeenschap is vaak een keuze of resultaat van slechte planning. toedeledokie, ik ga op jouw persoonlijke opmerkingen niet verder in.

Zonder een spoor van cynisme: http://webwereld.nl/nieuws/66114/zelfmoordgolf-in-iphone-fabriek.html We moeten hier ook niet spreken over ziekte maar over arbeidsongeschiktheid. Ik ben blij dat we in een land leven waar mensen, als dt nodig is, de tijd krijgen om weer arbeidsgeschikt te worden. Dit is niet alleen goed voor de werknemer maar ook voor de werkgevers en de hele samenleving - Nederland kent niets voor niets de hoogste arbeidsproductiviteit van de EU. Kenmerkend voor Nederland: veel gemopper maar eigenlijk doen we het zo gek nog niet... Helemaal mee eens. Waar het in deze discussie in essentie om gaat is of de werkgever tot het einde verantwoordelijk is voor de gevolgen, of dat het ( laten we zeggen na een maand) meer een probleem voor de hele maatschappij moet worden. Als iemand slechts 3 maanden voor je werkt en dan een burnout krijgt is het oneerlijk te zeggen dat dit redelijk is of dat "dit erbij hoort"

ach ja, als het in de kranten staat zal het wel waar zijn. Als ik de moeite zou nemen dan kan ik ook 10 links plaatsen die dit weerspreken. Maar ik zit tegen mn burnout aan door mijn ADHD kids dus vandaag even niet anders ben ik ook een half jaar ziek.

Nou ja, ik probeer er geen persoonlijk verhaal van te maken, enkel aan de orde te stellen dat ik vind dat burnout niets met echt ziek zijn te maken heeft. Als je een half jaar "ziek" wil zijn dan mag je dat (wat mij betreft) lekker op eigen kosten gaan doen. Iedereen die ondernemer is en er jaren aan trekt is van tijd tot tijd aan vakantie toe, IK OOK! Wordt af en toe helemaal gek van de cantonezen om me heen, van 8am tot 12pm elke dag werken en reizen etc etc. Mensen stellen zich vaak aan en er is niemand die zegt; stel je niet aan! ophouden met die onzin. Het tegenovergestelde is vaak het geval waarin langer "ziek" blijven wordt aangemoedigd omdat het KAN! Ik voorspel dat als men ziek is in eigen tijd en op eigen kosten, de "ziekte" verschijnselen als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Wat ook een beetje tussen de regels te lezen is, is het volgende: In hoeverre is een burnout een echte ziekte? En in welke mate is de (huidige) werkgever hier voor verantwoordelijk te houden ? Bij grote bedrijven zijn dit soort situaties beter op te vangen, de organisatie is vaak flexibeler. Wat veel mensen denken en misschien nog meer dan veel ondernemers is dat het fenomeen "burnout" kolder is. Ik behoor ook tot die groep om eerlijk te zijn. Werknemers hebben vaak geen ruggengraat meer, zoeken naar uitwegen om NIET te werken. Vergelijkbaar is voor mij de ADHD kindjes en mensen. Zielig hoor maar het is geen ziekte. Het is een gevolg van verkeerd opvoeden, eten etc etc. Vinden mensen misschien niet leuk om te horen maar af en toe mag de vertroetel cultuur wel terug het doosje in. Ik ben in China nog niet 1 keer mensen met burnout tegen gekomen, of gehoord dat dit waar dan ook een issue is. Net als ADHD. Komt enkel voor in expat families, rara hoe komt dat. Remedie; schop onder de kont ! richting werk/school of uitgang. Nu zal ik wel weer 20 kneuzen krijgen is het vermoeden

Altijd de klantinformatie in eigen handen houden, bij goed en slecht weer heb je dan een stok achter de deur bij de producent. En denk er ook aan om niet enkel van 1 producent afhankelijk te zijn. Zorg dat je opties hebt. Verschillende manieren om er voor te zorgen dat de fabriek niet achter jouw klantgegevens doen. 1 is gebruik maken van een logistieke partner ( agent ) die in jouw opdracht pakketten ophaald bij de fabriek en onder jouw naam naar de klant stuurt. Is meestal ook nog voordeliger qua verzendkosten. Als je zo'n agent nodig hebt in Shenzhen dan roep je maar dan stuur ik je contact gegevens. Doe ik al jaren zaken mee. 2e optie is dat je toch liever zeker weet dat alle productie onder controle blijft en er enkel goede produkten verzonden worden. Dan kan je denken aan zelf iemand in China aannemen of een partij die hier wat meer ervaring mee heeft. Dan denk ik aan Peter Odems want die heeft hele goede ideeen ;)

Importeren van zaken die met voedsel te maken hebben, dan ook nog snel bedervelijke waar, niet verpakt voor verkoop, waarvan genoeg in China zelf te vinden is, dan kan ik je 100% garanderen dat het niet makkelijk zal zijn. Ten eerste om het ook echt china in te krijgen en ten 2e om te verkopen of iemand met een netwerk bereid te vinden hierin mee te gaan. Misschien niet wat je wilt horen maar wel het beste advies denk ik want of het kan staat los van de vraag of je het wel moet doen.

Ik denk dat de doorgeschoten aansprakelijkheid van een ondernemer de grootste reden is waardoor het de laatste 20 jaar steeds moeilijker is een vaste baan te vinden. begin jaren 90, toen ik net op de arbeidsmarkt kwam was het al zo. Mensen hebben geen vaste grond meer onder de voeten en als je er niet in slaagd snel een vaste baan te krijgen ben je gedoomed tot uitzend werk. Probleem is dat een hele generatie zometeen vanaf 45 jaar niet meer bemiddelbaar is, totaal als uitzendkracht is uitgemolken, het zat is er weer voor te vechten, moe is van onzekerheid etc etc. Het zou makkelijk moeten zijn voor ondernemers niet presterende medewerkers te ontslaan en sneller goede medewerkers een vaste baan aan te bieden. Je bent als ondernemer bijna gek als je tegenwoordig nog iemand vast aanneemt. Tenminste, dat is wat ik hoor.

Serieus? Kun je daar frikandellen van maken? (of was dat als grap bedoeld?) Ik meen mijzelf te kunnen betrappen op een grap, alhoewel ik niet verbaasd zal zijn indien dit toch het geval blijkt te zijn. Deze week ben ik toevallig weer een keer in NL, en getest of de frikandellen nog steeds zo lekker waren als voorheen. Dat blijkt zo te zijn, net als de bitterballen, kibbeling en broodjes haring. Dat mis ik toch wel in China.

Variant 2

Voor diegenen die zich afvragen hoe het eruit ziet, ben net langs de supermarkt gegaan