herman van der helm

Wie heeft er al een droom gedeeld met de nieuwe koning en koningin? en wie wil mijn droom steunen? deeljouwdroom.nl/participants/16994

Op zich snap ik de weerstand wel tegen het idee. Ik zelf vind dat je niet werkt om te werken en dat niet het doel is om werk te blijven houden. Het doel zou moeten zijn om een maatschappij met al zijn benodigdheden te bouwen, maar die op een bepaald moment ook af mag zijn. En dan zou het werk minder moeten worden als we het met zijn allen goed gedaan zouden hebben. Dan moet er zo'n stabiele situatie zijn, dat ieder wel in zijn levensonderhoud kan voorzien, en liefst nog een beetje meer dan dat. Dit lijkt me een beter doel dan dat we werk boven alles gaan stellen. Er zal altijd werk overblijven, zoals onderwijs, zorg, veiligheid en detailhandel, maar dit zou je dan over meer werkers moeten verdelen. Maar goed, voorlopig zijn we nog niet zover en moeten we mensen van werk naar werk loodsen. Maar ik zou wel het uiteindelijke doel in het achterhoofd houden.

Volgens mij is er iets veel fundamentelers mis met het sociaal akkoord en de transitieregeling. Elk werk of klus dient er toe om iets te realiseren. Als het gerealiseerd is, is het klaar. Elke vorm van arbeid dient er dan ook op gericht te zijn om iets af te maken. Dit houdt dan ook in dat het dan daarna ook klaar is en dus ophoudt voor de werker. Dus een nuttige baan houdt op als het werk klaar is. Werk zou geen doel op zich moeten zijn. Iets anders is het dat mensen inkomen nodig hebben, om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Hiervoor is betaald werk hebben een mogelijkheid, maar dit zou niet de enige weg moeten zijn. Het werk wat ooit gedaan is zou niet alleen op het moment van verrichten iets moeten opleveren, maar ook in de tijd erna. Het resultaat van het werk is tenslotte ook niet plots verdwenen als de werker ermee ophoudt. Een voorbeeld: Als je met zijn allen een gebouw maakt is het gebouw tenmiste dertig jaar winstgevend. Het zou dus nuttig zijn als de mensen die dit bouwen niet in een keer hun geld zouden krijgen, maar ook gedurende die dertig jaar daarna. Op deze manier is inkomen verzekerd en hoeft er niet perse van werk naar werk gehopt te worden. Er ontstaat dan ook ruimte om werk te doen wat geen betaling kan velen.

Dank alvast voor het goede werk wat er te doen valt. succes!

Bij een enorme des-illusie of bij een ontzettend oneerlijke bejegening houd ik het vaak niet droog. Meestal weet ik de tranen wel even op te houden tot ik in vertrouwde omgeving ben, maar soms red ik dat niet. Vroeger vond ik mezelf zo'n looser en watje, maar tegenwoordig als het me overkomt, voelt het eigenljjk wel goed. Het geeft me het vertrouwen dat ik dicht bij mezelf blijf. Hoe kijken jullie hiernaar als je in die situatie komt, of maken jullie die situaties niet mee?

Als ik een stagier kan gebruiken, bel ik een bekend leerkracht en ga daar praten. Leg hem exact het onderzoek / de klus uit en vraag hem iemand op te zoeken met de mogelijke kennis EN motivatie. Tot nu toe heb ik er geen tussen gehad waar ik niet tevreden over was. Nu zal het deels ook wel komen omdat het meestal op HBO niveau is.

veel succes Dennis!

De kleine ondernemer krijgt de KOR als compensatie voor de administratieve last voor het BTW ophalen voor de overheid. Je krijgt alleen iets als je toevallig meer opgehaald hebt voor de overheid, maar je krijgt niets als je toevallig minder hebt opgehaald. Dit is een heel scheve situatie die alleen maar op te lossen is door iedere kleine ondernemer ongeacht zijn ophaalresultaat een vergoeding voor dit werk te geven. Dan wordt belasting ophalen wel leuker, maar niet gemakkelijker.

Veel buitenlandse, uit bijna alle europese landen en ook daarbuiten. Veel "patentkosten", "merkrechten" jaartaksen etc. maar ook nota's voor websites etc. De concentratie is altijd als er bijvoorbeeld een patent verleend is, een merk vastgelegd is, een jaartaks vervalt oid. Ook "opname in gidsen" heb ik regelmatig in mijn handen

Duidelijk stuk. Enkele toevoegingen: Verzekeraars doen nu nog weinig aan preventie. Meestal zijn reintegratie trajecten veel duurder dan het voorkomen ervan. Het preventief checken van iemands werkomgeving kost weinig en deze met de juiste middelen uitrusten met een "subsidie"van de verzekeraar kan heel veel schadeuitkeringen voorkomen. Ook de verzekerden kunnen actief proberen toekomstige schade te beperken door bij hun verzekeraar om passende hulpmiddelen te vragen. Iedereen weet dat we met zijn allen tot en met ons 68e jaar willen blijven werken, maar toch zijn er mensen die dit op een of andere manier willen beperken en er eerder willen uitstappen. Als je om een of andere reden arbeidsongeschikt raakt, is de verleiding groot om de aandoening te willen blijven houden om niet meer opnieuw te hoeven werken, of om bepaalde (onaangename) werkzaamheden niet meer te hoeven doen. Eigen verantwoordelijkheid is hier het sleutelwoord om de premies te drukken en een tweede is: de werkzaamheden verlichten zodat het prettiger blijft om te werken. Bij reintegratie trajecten is het vaak voordeliger om hulpmiddelen af te wijzen, daardoor een hoger percentage arbeidsongeschikt te zijn en te blijven met bijbehorend hogere uitkering, en dan in een later stadium zelf op eigen kosten dit hulpmiddel aan te schaffen. Dit verhoogt ook weer de premie voor ons allen.

Mikky, ik ben twee tot viermaal per dag een spookfaktuur aan het lezen en aan het verscheuren en weggooien. Van patentrekeningen, merkrekeningen, kvk rekeningen en nog vele anderen. Een voorgedrukt formulier met mijn gegevens zoals in mijn profiel is dan veel handiger. Mijn actie is dan: scannen en verzenden. Zien HLers het direct en gebundeld opsturen heeft meer impact op dergelijke organisaties denk ik.

Een plek op HL instellen voor het uploaden van een spookfaktuur door een HL lid. Deze bundelen en centraal aanmelden bij de instanties. Dan is er een actueel overzicht en weinig moeite voor de "gedupeerden" en snel inzicht voor de nog niet gedupeerden die een spooknota ontvangen.

Ik bereken de kleine ondernemersregeling al jaren niet meer. Ik importeer ook goederen en ik verkoop ook goederen naar andere EU landen en daarbuiten. De ingewikkeldheid van deze regeling heeft mij zoveel hoofdpijn opgeleverd dat ik mijn gezondheid verkies boven gebruik te maken van de regeling. Of, de regeling alleen van toepassing verklaren op handel binnen nederland, of de berekening eenvoudiger maken, zodat ook mijn softwareprogrammeur (snelstart) hem op kan nemen in het programma.

Zorg dat je als MKBer onmisbaar bent en weet dat ook en blijf daar continue van doordrongen. Inkopers gaan altijd overstag als je het tijdens de onderhandelingen maar goed tot je blijft laten doordringen. Een brief waarin staat dat je 15% moet inleveren is voor mij spam en gaat regelrecht de prullebak in. Ga nooit concurreren op prijs tenzij je niets meer te bieden hebt. Meestal is bijvoorbeeld service of voorraad of leverbaarheid iets waar je meer voor kunt rekenen dan wat de inkoper aan je vraagt. Geef een inkoper ook altijd iets waardoor hij zijn eigen handelen intern kan verkopen. Hij moet tenslotte ook het moeilijkste deel van zijn vak namelijk verkopen ook beheersen. En vergeet niet, het zijn tenslotte ook mensen.

John Ewbank kan niet zoveel meer met de kroning. Jammer maar ja. Wel een alternatief denk ik:

Met gebruikte autobatterijen lijkt het ook al zinvol om deze voor opslag te hergebruiken. http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/Wetenschap-Gezondheid/article/detail/3423980/2013/04/11/Accu-van-elektrische-auto-gaat-vijf-tot-twintig-jaar-mee.dhtml

beste Willy, ik heb het topic geheel gelezen en wil toch een visie van mijn kant geven. Als je werkelijk zoveel woorden nodig hebt om mensen te overtuigen van jouw product, is er iets mis met het product denk ik. Ik heb er zelf ook veel last van met mijn product. In bepaalde branches is het vechten tegen de bierkaai. Ik ben daarom overgestapt op het vinden van ambassadeurs die het product zelf gebruiken in die bepaalde branches. Het blijkt dat gebruikers WEL het product kunnen verkopen, wat ik met duizend woorden niet voor elkaar krijg. Ik denk dat dat ook voor jou zou kunnen gelden. Laat een gebruiker hier maar eens aan het woord. Ik weet zeker dat het dan heel stil zal worden met de commentaren.

Ik heb ook meermalen in zo'n situatie gezeten en de kans dat het weer eens komt is altijd aanwezig. Dit is een menselijke cyclus maar zeker niet onoplosbaar. Waar ik in dergelijke perioden veel last van had is mijn eigen gedachten. Die waren op bepaalde momenten allemaal gericht op het probleem wat ik zag opdoemen. Ze kwamen ook vaak uit, en leken te bewijzen dat het klopte wat ik dacht. Ik heb mezelf geleerd goed naar deze gedachten te kijken en toen ontdekte ik dat, dat wat er met deze gedachte gebeurt, ook weleens andersom kon werken. Ik ben ondanks mijn impasse op dat moment gaan denken aan een leuk handeltje, een nieuwe uitvinding of een nieuw leuk contact. Ik concretiseerde kortstondig een beeld van een klant die heel gelukkig met mijn spullen de deur uitging. Wonderlijk was dat dit werkte. Natuurlijk heb ik nog weleens down perioden, en die moet ik ook gewoon accepteren en ventileren, maar ik weiger slachtoffer te worden van deze gevoelens en gedachten. Op bovenstaande wijze heb ik mezelf meerdere keren weer op gang geholpen en ben redelijk tevreden over mijn resultaten. Misschien heb je er iets aan.

Volgens mij kan ik hier wel wat mee bij de opening van onze showroom :) edit Ik zag net op hun site dat ze een originele plek zoeken om op te treden op de laatste koninginnedag. Misschien een ondernemer met een waanzinnig idee? www.demaximas.nl

Andere inkomsten genereren in een alternatieve markt? Veel ondernemers gebruiken hun eigen crisis om de bakens te verzetten en weer nieuw perspectief te zien.

Ik hoop dit jaar door ons product voor onze klanten zeker honderd mensen te hebben bespaard. :) en anderen hoop ik uit de arbeidsongeschiktheid te hebben gehaald waardoor zij hun functie weer kunnen vervullen. Ik weet alleen niet of dit nu allemaal wel of niet de crisis stimuleert.

Geef aan waar je de boot hebt gemist. Dit is pas lef hebben. alles waar je niet in hebt geinvesteerd: http://www.bvp.com/portfolio/antiportfolio

In mijn antwoord leg ik nu juist uit dat die mensen gewoon om je heen lopen. Ze zijn of je klanten of jij bent hun klant. Een beetje opletten en in mum van tijd heb je de problemen waar ondernemers mee worstelen boven tafel. Ook jouw probleem ligt zomaar ter advies voor bij een klant. (die toevallig ook ondernemer kan zijn met ervaring op dit of dat gebied. Het helpen ontstaat dan vanzelf, zonder dat je daar stappen voor moet ondernemen. De enige drempel die er is, is dat je belangstelling voor elkaar moet hebben. Maar dit heb je van nature al, omdat je anders toch niks zou verkopen.

Ik denk dat de beste adviseur al gewoon om je heen is. Veel van mijn (toekomstige) klanten adviseren me zonder dat ze het zelf beseffen. Ook mijn collega's en vrienden geven vaak heel goede adviezen, zonder dat ze dat zelf beseffen. En dan zie ik HLers ook als vrienden/collega's. Het beste lijkt me als adviseren van mens naar mens gewoon een standaard onderdeel wordt/is van je leven. Het voordeel is dat je bij hen altijd kritischer kijkt dan naar een zelfbenoemde beroepsexpert die aangeeft expert te zijn. En uiteindelijk moet je toch zelf de beslissingen nemen.

Jeroen vraagt: "Alleen weet ik niet hoe ik deze ondernemers tegen het lijf loop en hoe ik ze het beste kan helpen." Ik denk via hun leveranciers, die met langdurig onbetaalde rekeningen zitten en vaak wel weten hoe de vlag erbij hangt.