Ward van der Put

Zo vreemd is die reactie niet. Minder dan 10 kg à € 15.000 vereist speciaal geld- en waardetransport. Reguliere pakketpost via om het even welke vervoerder is daarvoor ongeschikt.

Is dat echt zo? Ik heb geen ervaring met deze partijen, maar erg praktisch lijkt het me niet. Ja en nee. Ja: de waarde van een verloren (gestolen) zending kan worden vastgesteld aan de hand van wat deze oorspronkelijk heeft gekost. Daarvoor wordt uitgegaan van de inkoopfactuur en logischerwijs niet van de verkoopfactuur die je zelf opstelt. Nee: gelijk hebben en gelijk krijgen zijn twee verschillende dingen. Het is een gangbare praktijk dat vervoerders bij verlies of diefstal alleen aanbieden om de verzendkosten te vergoeden vanwege "het niet kunnen leveren" van de overeengekomen dienst. Naar de waarde van de zending kun je dan fluiten, want "dan had u maar een verzekering moeten afsluiten" — bij voorkeur vestzak-broekzak bij de vervoerder zelf als "aanvullende dienst". Dat laatste is natuurlijk discutabel, maar je moet daarbij helaas de vervelende puntje-puntje spelen om de inkoopwaarde vergoed te krijgen. De beschamende truc daarvoor is te kinderachtig voor woorden, dus die zal ik wijselijk maar niet posten.

Niet om het een of ander hoor, maar ... ... coöperatief deelnemen aan een forum en kennis delen zijn vrouwelijke leiderschapskwaliteiten. :)

Dat is nu eenmaal inherent aan goed Nederlands (en Nederlands verschilt daarin van Engels): je kunt eindeloos tweeledige en drieledige samenstellingen vormen door zelfstandige naamwoorden aaneen te schrijven. Een 'bedsteedokterstasplamuurmes' is klinkklare nonsens, maar wel foutloos Nederlands. Wie een dergelijke samenstelling van zelfstandige naamwoorden als merknaam probeert te deponeren bij BOIP v/h het Benelux Merkenbureau, kan voor een onaangename verrassing komen te staan: de merknaam wordt soms geweigerd, soms toegestaan. (Ik heb dat zelf meegemaakt en tot op de dag van vandaag begrijp ik nog niet waarom de ene samenstelling wordt goedgekeurd en de andere afgekeurd: het beleid is vaag en dan druk ik me voorzichtig uit.) Het is gewoon "warme inpaksticker" met een los geschreven bijvoeglijk naamwoord. Als je Google maar lang genoeg voert met spelfouten, zullen ze op grond van de woordfrequentie worden genegeerd als spelfouten. Hetzelfde geldt voor eigennamen en fantasiewoorden, waaronder domeinnamen. Maar dat maakt de fout nog niet foutloos. Google is geen in merkrecht gespecialiseerd jurist: díe heb je in dit geval nodig, dus ik zou je willen adviseren eens te gaan rondbellen. In de zaak die ik eerder aanhaalde, was de rechter niet bepaald op de hand van de partij die tientallen domeinnamen had geregistreerd om concurrenten de pas af te snijden. Als je zelf grossiert in domeinnamen voor keywords, sta je in mijn ogen ook niet heel sterk wanneer een concurrent incidenteel precies hetzelfde doet met slechts één domeinnaam. De pot en de ketel... Leg het dus voor aan een jurist en aansluitend, op zijn of haar advies, eventueel aan een rechter.

De heersende opinie is dat er zoiets bestaat als een mannelijke leiderschapsstijl en een vrouwelijke leiderschapsstijl. Mannen doen het beter in extreme omstandigheden (zowel extreem goed als extreem slecht) en vrouwen doen het beter daar tussenin. Daarbij kunnen vrouwen een mannelijke leiderschapsstijl hebben (en mannen een vrouwelijke), maar in de regel vertaalt dit zich toch in een man/vrouw-verschil. Nu ben ik geen veranderkundige (maar bedrijfskundige), maar het lijkt er dus op dat niet elke leider het onder alle omstandigheden even goed doet. Je moet een crisismanager geen feestje laten organiseren.

Dat is niet iets anders, maar precies hetzelfde: in een gegeven context blinkt leiderschap gericht op een specifiek groepsprobleem uit.

Leiderschapstheorieën met een natuurlijke component, zoals aangeboren leiderschapskwaliteiten, werden voor het eerst fatsoenlijk op papier gezet door Machiavelli en zijn ouder dan de oude Romeinen. Die theorieën veranderen, maar verdwijnen niet. Dus kort door de bocht zou je kunnen stellen: ja, natuurlijk leiderschap bestaat kennelijk, alleen weten we niet precies hoe het eruit ziet of hoe het zich naar de omstandigheden aanpast. Zelf denk ik vooral het laatste: het "goed" in "goed leiderschap" wordt bepaald door wat "goed" is voor de groep in een bepaalde context. Dat verklaart waarom uiteenlopende leiderschapstypen het "goed" doen. Je kunt daar ook een parallel trekken met de industrielevenscyclus en de productlevenscyclus: in de opbouwfase heb je een ondernemer nodig, in de explosieve groeifase een manager en in de afbouwfase een diplomaat. Andere context, ander leiderschap.

n = 15 :'( Volledige achtergrond van de Consumentenbond: http://www.consumentenbond.nl/test/geld-verzekering/belasting/belastingaangifte/extra/belastingadviseur-steekproef/ Persberichtversie: http://www.consumentenbond.nl/actueel/nieuws/2015/belastingaangifte-ook-voor-adviseurs-niet-makkelijk/

Oneerlijke concurrentie op enkelvoud/meervoud speelde bijvoorbeeld in een zaak over taartenwinkel vs taartwinkel. Het is helaas typisch een situatie waarin je niet automatisch gelijk hebt, maar je gelijk inderdaad moet gaan halen bij de rechter. (Wel interessant om te lezen: de rechter nam hier ook onbetwiste domeinnamen in overweging als bewijs van een oneerlijke handelspraktijk.) Je hebt potentieel nog wel een ander probleem: je bent nu niet de houder van de domeinnaam. Formeel heb je er daarom weinig of niets over te zeggen. En eigenlijk ook niets te klagen. Die fout maken internetbureaus wel vaker (soms helaas opzettelijk), maar laat dat corrigeren.

Open een bedrijfspagina op Google+. Als iemand dan een x in y zoekt, sta je dankzij de "local search" bovenaan. Google+ laat elke bedrijvengids mijlenver achter zich, vooral op Google dan natuurlijk. Misschien omdat Google heeft begrepen dat Facebook nadoen geen goed plan was. De laatste maanden worden we zelfs opvallend veel vaker gebeld (!) via Google+.

De betere keurmerken kennen inderdaad een toetsing. Je krijgt het keurmerk niet als je niet aan alle criteria voldoet (en het kan je later ook ontnomen worden als je iets verandert). Aspirant-keurmerkhouders worden bij de keuring ook praktisch geholpen met verbeterpunten. Bovendien moet je de algemene voorwaarden van het keurmerk hanteren. Die worden bij Thuiswinkel Waarborg en het Webshop Keurmerk opgesteld in overleg met de Consumentenbond, wat er praktisch op neerkomt dat ze wat klantvriendelijker zijn dan de wettelijk verplichte minimumeisen. Persoonlijk heb ik het niet zo op de suggestieve "waarborg" van Thuiswinkel Waarborg. Ik had een stofzuiger gekocht die binnen 2 weken kapot ging, maar de verkoper was net failliet gegaan. Naar een "waarborg" zoals we die kennen van bijvoorbeeld de Stichting Garantiefonds Reisgelden (SGR), zul je dan als consument tevergeefs zoeken. What's in a name...

Thuiswinkel Waarborg en het Webshop Keurmerk onderhouden nauw contact met de Consumentenbond. De algemene voorwaarden worden bijvoorbeeld in overleg opgesteld: http://www.consumentenbond.nl/test/geld-verzekering/betalen-en-sparen/online-shoppen/extra-informatie/keurmerken-webwinkels/ Dat kan een reden zijn om het Webshop Keurmerk te prefereren boven Qshops — als je de keuze tot die twee beperkt. Daarnaast heeft het Webshop Keurmerk sinds kort (december 2014) een Europees georiënteerd zuster-keurmerk Webshop Trustmark, wat aantrekkelijk kan zijn als je ook in België en Duitsland wilt verkopen.

Het Webshop Keurmerk werkte bij ons inderdaad conversieverhogend; we hadden de kosten er in een mum van tijd uit. Ik heb daarbij wel het vermoeden dat de toegevoegde waarde nogal afhangt van de doelgroep en het assortiment van de webwinkel. Als een keurmerk bepaalde bezoekers over de streep kan trekken, zijn er kennelijk redenen waarom ze de finish zonder dat keurmerk niet halen. Dat kan betekenen dat je ergens een aankoopdrempel zou moeten wegnemen. Het effect van de "sticker" van een keurmerk op webpagina's is in dat opzicht vergelijkbaar met andere "badges", zoals het groene slotje van een SSL-verbinding en de gouden sterren van klantreviews via KiyOh en dergelijke. Daarom zou ik ook eens naar WebwinkelKeur kijken: deze stichting combineert een keurmerk met klantreviews (tegen een meerprijs). Dat is voor mij een teken dat deze partij begrepen heeft hoe het werkt.

Dat is vaag: "echt haar" via haar en "nep haar" via jou. Wat heb je feitelijk "in die tijd" gedaan? Leg dat eens uit? Wie was/is de eigenaar van de webshop in echt/nep haar? Misschien is dat juist ook je vraag, maar dan stellen we ons op het standpunt dat een in opdracht vervaardigd toebehoort aan de opdrachtgever.

Je kunt gerust 2.000 euro winst maken met 20.000 euro omzet. Dat is niet eens zo heel slecht, want 10% rendement haal je niet op een spaarrekening. Bovendien is een aanloopverlies in het eerste jaar niet bepaald ongebruikelijk. Wel ben je dan 4.200 euro omzetbelasting verschuldigd, dus net iets meer dan 1.000 euro per kwartaal. Klinkt toch heel plausibel?

Roel heeft daarvan goede voorbeelden gegeven: https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=16;action=display;threadid=27930

Een "bestaand concept" is nog geen "bewezen concept". De webwinkelbranche kent een levendige handel in webwinkels en webwinkelconcepten. Er zijn veel webbureaus die aan de lopende band "concepten" produceren (o nee: "lanceren" natuurlijk) en daarna pas een koper zoeken. Franchiseformules zijn veel zeldzamer. Laten we daarom het antwoord van de TS afwachten.

De termijn van 40 maanden aan kosten voor een webwinkel roept vragen op. Er is namelijk geen realistisch scenario te verzinnen waarbij een gezonde webwinkel vandaag al weet welke kosten er over een periode van meer dan 3 jaar worden gemaakt. Hostingabonnementen hebben in het ongunstigste geval een opzegtermijn van hooguit een jaar. Domeinnamen registreer je meestal voor 1 of 2 jaar. Welk type overeenkomst heb je gesloten met die BV? Bevat die overeenkomst de contractuele verplichting om je bij de KvK in te schrijven? Of heb je slechts een webwinkel gekocht en neem je daarbij onder andere het hostingabonnement en domeinnamen over? Heb je namelijk een webwinkel gekocht, dan is de schade nog te overzien. Je kunt de webwinkel offline zetten: je neemt dan niet deel aan het handelsverkeer, waarmee de verplichting om je in het handelsregister in te schrijven niet langer van toepassing is. Het belangrijkste formele probleem dat je dan nog overhoudt, is dat je eigenaar bent van een domeinnaam maar (nog) niet beschikt over een bijpassende handelsnaam. Is dit een handelsnaam die je van de verkopende partij overneemt, dan zou je kunnen proberen daarvoor een aparte regeling te treffen.

Dan nog beter naar het schoolvoorbeeld kijken: dat is op veel punten net iets gebruikersvriendelijker, duidelijker en beter ontworpen. Als je niet anders wilt zijn, probeer dan minstens even goed te zijn en uiteindelijk liefst nog beter, al is het maar op onderdelen.

Je geeft zelf het antwoord: die VoF is een lege huls die een oneigenlijk doel lijkt te dienen.

Je hebt een arbeidsovereenkomst met bedrijf x maar je werkt voor en ontvangt loon van bedrijf y? Die detachering betekent niet automatisch dat je arbeidsovereenkomst is beëindigd of onwelgevallige bedingen naar keuze van de werknemer niet meer van toepassing zijn. Bovendien heb je (stilzwijgend) ingestemd met deze nieuwe invulling van de arbeidsrelatie. Nederland is klein. Ga er voorzichtigheidshalve van uit dat het een kwestie van tijd is en je werkgever er op een zeker moment toch achter komt. Wat doe je dan...?

Als je via internet deelneemt aan het handelsverkeer, is het verstandig om óók een domeinnaam bij te laten schrijven als handelsnaam. Dus niet alleen Appelflap B.V. maar ook appelflap.nl. Dat maakt je domeinnaam tevens handelsnaam. Het maakt communiceren (en anderszins handelen) onder die naam uiteraard ook gemakkelijker. Dat advies gaf een medewerker van de KvK mij overigens ook, net als het advies om spellingvarianten te registreren als een naam op verschillende manieren geschreven zou kunnen worden. (Om die reden kun je altijd beter even bij de KvK langsgaan dan wijzigingen met online formulieren regelen.) Je mag die argumentaties echter niet omkeren. Een domeinnaam van een andere houder bijschrijven als handelsnaam is vragen om problemen — als die überhaupt al door de controle van de KvK komt. Je hebt gewoon geluk gehad dat EHBO-winkel nog niet voorkwam in het handelsregister en de domme pech dat een concurrent met een EHBO-winkel al vele jaren geleden de domeinnaam ehbowinkel.nl heeft geregistreerd. Je had dat zelf eerst even moeten controleren; nu doe je het voorkomen alsof je concurrent de problemen zit te veroorzaken omdat hij zijn domeinnaam niet voor een zacht prijsje wil afstaan. Dat is onredelijk en onzakelijk.

In het Nederlands volstaat btw verlegd, al kan het uiteraard geen kwaad om naar toepasselijke wet- en regelgeving te verwijzen. Minstens zo belangrijk echter: je moet het btw-nummer van de koper op de factuur vermelden en je doet er zéér verstandig aan dat ook te controleren via het VIES-uitwisselingssysteem. Consumenten die de verleggingsregeling kennen, “lenen” namelijk nog wel eens een btw-nummer om goedkoop te shoppen in het buitenland. Verder voorkomt het uiteraard dat je ongeldige btw-nummers verwerkt of btw-nummers die niet meer in gebruik zijn, met name van beëindigde bedrijven.

De handelsnaam EHBO-winkel inschrijven in het Handelsregister zonder eerst te controleren of de domeinnaam ehbowinkel.nl kunt registreren is, hoe zeg je het netjes, onhandig. Maar je hebt het probleem zelf al opgelost door ehbo-winkel.nl met een streepje te registreren. Juridisch maak je met een algemeen beschrijvende naam weinig kans. Er is een wezenlijk verschil tussen een EHBO-winkel en de EHBO-winkel. Jij kunt stellen dat jij dé enige EHBO-winkel bent, maar je concurrent kan hoogstwaarschijnlijk met succes zeggen dat hij een EHBO-winkel heeft, net zoals jij. Wil je echter het zekere voor het onzekere nemen, dan kan ik advies van Arnoud Engelfriet van harte aanbevelen. Verder wil ik je adviseren om de domeinnaam bij te laten schrijven als handelsnaam.

>> Ik ben studerende voor de opleiding accountancy, maar zit pas in mijn eerste jaar. Heeft toch een hoog huiswerkgehalte, dat langslopen van alle balansposten.