prinsrachid

Welk buitenland? Buiten Nederland of buiten de EER?

Wat doe je met de kosten van het laten doen van die nihil-aangifte?

Waarom is de fiscus het daar niet mee eens? Hebben ze dat gezegd?

Je mag alleen éénmaal bij aanschaf kiezen als het keuzevermogen is. Als het geen keuzevermogen is, mag je ook niet kiezen, maar moet je een verplichte etikettering toepassen. Als de auto minder dan 500 km privé wordt gebruikt, is het verplicht zakelijk vermogen en moet je heretiketteren als je een andere keuze maakte toen de auto nog keuzevermogen was. Als je de aangifte voor 2019 in 2020 doet, en je weet nu al dat het gebruik nagenoeg geheel zakelijk gaat zijn, dan ligt het niet voor de hand om de auto privé te etiketteren voor de inkomstenbelasting en dan voor 2020 te heretiketteren. Ik zou het persoonlijk dan meteen zakelijk etiketteren. Maar ik ben net als Joost wel benieuwd waarom je dit wil weten met zo'n duidelijk kennis van zaken.

Sterker nog, als je de auto voor minder dan 500 km privé gaat gebruiken, dan is het zakelijk vermogen en moet je zelfs verplicht heretiketteren.

Ik heb me tot nu constructief op proberen te stellen, omdat ik snap hoe dit kan ontstaan. En dat het op zich ook wel is recht te trekken. Ik verbaas me dan wel over het feit dat ik letterlijk geen enkel antwoord heb gekregen van vragensteller op de vragen uit mijn eerste reactie. Als het dan echt zo dringend is, is het misschien wel handig om vragen te beantwoorden. Vreemd.

Even voor onze beeldvorming. Om hoeveel winst gaat het (ongeveer)? Ik neem aan dat de aangifte is gedaan alsof er sprake is van een onderneming voor de inkomstenbelasting. Is dat gebeurd na het doen van de OndernemersCheck?

Deze laat je op de balans staan totdat je het niet meer gebruikt. Op die manier kun je in ieder geval zien welke bedrijfsmiddelen nog in gebruik zijn en wat ze bij aanschaf kostten (en tevens dat ze zijn afgeschreven). Zodra je het bedrijfsmiddel buiten gebruik stelt, haal je het van de balans af.

Ik denk dat het op zich wel is 'recht' te trekken, maar ik denk dat dat niet kan zonder te weten hoe het eigen vermogen is vastgesteld of glad getrokken. En of er wel of geen onttrekkingen zijn geweest, of simpelweg niet geadministreerd, of dat er is gewerkt met een privé-bankrekening. Is er rekening gehouden met balansposten? Op zich kan ik me voorstellen dat een beginnende ondernemer (bij gebrek aan kennis over een balans) probeert om deze 'kloppend' te maken. De methode van de vragensteller doet dat op zich op het eerste oog fiscaal wel (althans, het aangifteprogramma voor de inkomstenbelasting gaat er mee akkoord), maar het is op een zo opzichtige manier gebeurd dat het meteen opvalt. Maar ik denk dat de opzichtigheid van de gekozen 'oplossing' kan zijn veroorzaakt door het gebrek aan überhaupt enige balansposten. Is dat misschien het geval? Als er daadwerkelijk géén balansposten waren (dat is heeeel misschien mogelijk als alle klanten voor 31 december hun rekeningen hebben voldaan, en er ook geen af te dragen btw is door bijvoorbeeld btw-vrijstelling), dan zóu het theoretisch nog mogelijk zijn dat het saldo van de privé-onttrekkingen exact gelijk is aan de winst / toename eigen vermogen, als de onderneming letterlijk álle geldstromen via een privé-bankrekening laat lopen. Dan zijn namelijk alle betalingen en ontvangsten per definitie privé-onttrekkingen en -stortingen. Als je namelijk wel een paar overloopposten op je balans zou hebben (nog te ontvangen bedragen voor verstuurde facturen, nog af te dragen btw, vooruitontvangen geld, reeds voorgeschoten meerjarige abonnementen, etc), dan is de kans dat je de boel kloppend kan maken door de privé-onttrekkingen gelijk te stellen aan de winst (toename van het eigen vermogen) volgens mij nagenoeg nul.

Nu heb ik een dergelijke situatie wel eens van dichtbij meegemaakt (ook bevriende ondernemer), maar dat ging in iets meer stapjes en was een langdurige proces, maar na zo'n 3,5 jaar was hij schuldenvrij (wel 3,5 jaar op een houtje bijten). En het hielp ook dat alle administratie tot 2 cijfers achter de komma was geregeld vóórdat de curator kwam. Dus op 1 maart al de aangiftes gedaan van het jaar ervoor, en daarna direct failliessement aangevraagd. Zo kon de curator zien dat de boekhouding en aangiftes up-to-date waren - en dat hij dus niet achter allerlei zaken meer aanhoefde. Als ik het me goed herinner, was het ongeveer als volgt gegaan: in maand 1 van jaar 1 BBZ-lening proberen aan te vragen - geweigerd wegens niet levensvatbaar. Er werd vervolgens een BBZ van zo'n 1 à 2 maanden gegeven, waarbinnen de onderneming moest worden gestaakt. Daarna kon de ondernemer een uitkering aanvragen (in dit geval via een aanvulling op de WAO-uitkering van partner, maar het had ook bijstand kunnen zijn, of een IOAZ-uitkering, etc). in maand 3 van jaar 1 zelf faillissementaangevraagd. Curator ontsloeg vervolgens iedereen. Personeel heeft eerst nog een uitkering wegens betalingonmacht werkgever voor 4 tot 6 weken, waarna de echte WW-uitkering pas ingaat. De curator gaat aan de slag om alles in kaart te brengen. Wie krijgt er nog geld, welk geld is er nog, etc in maand 12 van jaar 1 werd het faillissement opgeheven. Vervolgens is er omzetting naar een schuldsanering (WSNP) aangevraagd. Dat werd gehonoreerd. Dat betekent dat je 3 jaar op een houtje bijt (90% van bijstandsnorm, of 95% van bijstandsnorm als je voldoende werkt). Bij de aangifte over het jaar van het faillissement moet je nog steeds aangifte doen als ondernemer. En alle schulden die je hebt én niet hebt afbetaald werden vanwege de WSNP als oninbaar gezien, maar nog steeds als een 'baat'. De onderneming krijgt deze onbetaalde rekeningen namelijk feitelijk cadeau, omdat ze niet hoeven te worden betaald. Je krijgt hiervoor echter wel weer een aftrekpost, zodat je er geen belasting over hoeft te betalen. Omdat de ondernemer zijn zaakjes altijd redelijk voor elkaar had gehad, krijg hij behoorlijk veel vrijheid en mocht hij zelf maandelijks zijn afdracht uitrekenen en naar de boedel overmaken. Na 36 maanden werd het restant kwijtgescholden. Ondanks alle horrorverhalen die je soms van de WSNP hoort, vond ik dat het proces relatief soepel verliep. Maar het is niet makkelijk.

Voor zover ik weet geldt dit één maal per leven per ondernemer (niet onderneming). Iedere vennoot heeft zelfstandig de stakingsaftrek. Dus als de VOF volledig wordt gestaakt, dan moet je gewoon jouw helft opgeven in je aangifte IB (plus het autogedeelte), waar je dan stakingsaftrek over krijgt. De andere vennoot geeft zijn of haar helft op en kan in diens eigen aangifte ook stakingsaftrek opgeven.

Nee, dat is onzakelijk. Je laat als ondernemer dan voordelen voor de onderneming liggen op basis persoonlijke voorkeuren. Het verschil zal worden gezien als gift (valt onder de schenkbelasting in plaats van inkomstenbelasting, zeker bij bedragen boven de 2k) Als je je vader iets 'gunt' kan dat uiteraard wel, maar houdt het dan strikt persoonlijk. Verkoop de auto bijvoorbeeld voor 24k. Ruim 4k daarvan is sowieso al BTW, die jouw onderneming moet afdragen. Dan blijft er nog 19k+ over voor de onderneming om de lening af te lossen. Als er winst is na het afboeken van de auto van de balans, dan betaal je daar inkomstenbelasting over. Gun je daarna je pa nog een voordeeltje, dan doe je dat gewoon privé. Tot ruim 2k kun je belastingvrij een gift doen aan je vader. Er geldt trouwens een extra ondernemingsaftrek bij staking van 3.630 euro waarover je geen belasting hoeft te betalen.

Wat betreft punt 1 en 3 maakt het op zich niet uit denk ik. Maar op zich kan het ook een storting direct van je vader zijn. Wat je bijvoorbeeld nog zou kunnen doen, is wél alvast een (pro forma) verkoopfactuur maken (de VOF verkoopt de auto aan je vader, waarschijnlijk met BTW inderdaad). En je vader betaalt die factuur alvast. Met dat geld los je de lening af, en vervolgens kun je de auto daadwerkelijk leveren. En de BTW draag je weer af. Let ook even op hoe dit allemaal uitpakt. Je moet je niet blindstaren op het openstaande bedrag bij de leasemaatschappij. Die zegt namelijk niets. Je moet de auto verkopen voor een redelijke (marktconforme) prijs (waarde in het economisch verkeer). Vervolgens moet je uiteraard de waarde waar de auto nog voor in de boeken staat weer aftrekken. Je moet dus even rekenen wat voor bedrag hier uitkomt. Het kan zijn dat het een eenmalige winst- of verliespost oplevert. Als je het volgens mijn eerste methode doet, kom je volgens mij niet in de problemen met het hebben van teveel vermogen, ten minste als alle geldstromen en kosten/opbrengsten van de auto als buitenvennootschappelijk worden geadministreerd.

Wat zou kunnen is dat de auto simpelweg op jouw conto komt. Bij een VOF is het namelijk mogelijk dat je bepaalde vermogensbestanddelen apart van de VOF houdt. Je heeft dan de kosten en bijtelling op als buitenvennootschappelijk vermogen. Dus de ene vennoot heeft dan 50% van de baten en kosten, en jij hebt dan 50% van de baten en kosten én apart de auto (je geeft dat in de aangifte meestal op als een aparte 'onderneming'. Met het geld bedrag kun je gewoon tijdelijk even schuiven. Het is gewoon even de boel zodanig rondpompen zodat je cashflow-technisch goed uitkomt. Je vader geeft / leent jou geld (jij hebt een schuld aan je vader). Dat geld stort jij in de VOF (de VOF heeft nu een schuld aan jou). De VOF betaalt . De VOF heeft nu geen schuld meer bij dat bedrijf. De VOF verkoopt de auto aan je vader. De betaling laat je lopen via de privéstorting die je eerder had gedaan. Jij hebt nu in feite een betaling gedaan voor je vader. En de betaling die je doet voor je vader streep je weg tegen de lening die je bij je vader had. Dan zou de cirkel rond moeten zijn.

Nou, de rust zit 'm meer in het feit dat ik als DGA mezelf meer de regelmatig en 'voordelen' geef van een reguliere werknemer. Waar ik echter niet erg rustig van wordt, zijn woorden als "lekker kunnen level" en tegelijkertijd feitelijk een lening van een halve ton afsluiten bij de Belastingdienst. Persoonlijk betaalde ik die meteen in het lopende jaar, liefst vooruit met een betalingskorting. Dan reken je jezelf gedurende het jaar niet rijk. Ik kreeg rust door de 'kosten' (belasting) meteen te nemen en de baten (winst) geleidelijk gedurende het jaar. Dan valt het meestal altijd mee. Van een achterstand van 26.000 euro voor winst van 1,5-2 jaar geleden wordt ik alleen maar chagerijnig. Dan ook nog 20.000 voor vorig jaar. En dan nog natuurlijk elke maand die er steeds bij komt. Ook dat is iets mentaals om dat niet vooruit te (willen) schuiven. Gewoon de bittere pil slikken. Dat lekkere leven komt daarna pas (helaas).

Ja, je hebt die informatie waarschijnlijk gewoon gemist. Bij mijn weten wordt daar standaard naar gevraagd. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik al 4 jaar heb aanvraagformulier WW meer onder ogen heb gehad. Het UWV blijft op zich niet binnen de 40 uur, maar gaat gewoon uit van wat jij doorgeeft. Als je 39 uur in loondienst werkte en 7 uur als zzp'er, dan krijg je gewoon voor 39 uur WW en heb je 7 vrijgestelde uren. Die vrijgestelde uren moet je alleen wel aannemelijk kunnen maken. Als je niets hebt bijgehouden, is het op zich niet onredelijk dat het UWV nu van 0 vrijgestelde uren uitgaat. Op zich maakt het niet uit dat het om niet-declarable uren gaat. Die tellen mee voor de vrijgestelde uren, maar zoals gezegd: je moet het afnemen kunnen maken. Veel ondernemers gebruiken een app voor urenregistratie bijvoorbeeld. Maar het kan ook aan de hand van een agenda. Maar met terugwerkende kracht gaan puzzelen kan wat problematisch zijn, al kan het zijn dat ze je op je *vul eigen kleur in* ogen geloven.

Ja, inkomstenbelasting en omzetbelasting worden weer met elkaar verward. Je kunt de fiets voor de omzetbelasting zakelijk etiketten (en dus BTW terugvragen) - je moet alleen wel in het laatste kwartaal corrigeren voor de privékilometers (woonwerkverkeer is privé!) Voor de inkomstenbelasting kun je de fiets privé etiketteren en 19 cent per kilometer aftrekken voor alle zakelijke fietskilometers (woonwerkverkeer is zakelijk!)

Hoewel het geen financieel voordeel had, ben ik het eens met Mark over de verder ongedefinieerde en misschien niet zo rationele "rust en grillen". Dat was eigenlijk ook een overweging toen ik overging naar een bv (naast een juridische ivm veel klanten in het buitenland). Het hebben van een vast salaris, vakantiegeld en vakantiedagen net als de rest van het personeel - ook al is het grotendeels virtueel voor de DGA - maakten het mogelijk om meer balans te vinden tussen privé en zakelijk. Althans doordat ik m'n eigen salaris via hetzelfde verloningssysteem liet lopen zag ik opeens hoe weinig vakantie ik nam (geen) en hoe afwijkend m'n werkdagen waren (elke dag). Een normaal werkschema en 30 werkdagen vrij per jaar geven toch een hoop rust tegen alle ondernemersgrillen. Ik en misschien andere ondernemers als Mark hebben misschien iets meer een fysiek of juridisch construct nodig om daar invulling aan te geven.

De 19 cent per kilometer mag je vergoeden voor alle zakelijke kilometers die je maakt met een vervoermiddel dat van jezelf is (privé). Dat mag dus een auto, fiets, vliegtuig, step, motor, bromfiets, etc. Zolang het voertuig maar van jezelf is. Het enige vervoermiddel dat is uitgesloten is de benenwagen.

Je hebt geen vrijgestelde uren opgegeven bij je WW-aanvraag, maar je bent van mening dat je wel recht hebt op vrijgestelde uren, omdat je al zelfstandige uren maakte naast je werk. Nu vraagt het UWV dus alsnog om je vrijgestelde uren door te geven. Het klinkt op zich logisch. Ik neem aan dat ze dit nodig hebben om niet te snel te hoeven korten op je WW. Als je namelijk je vrijgestelde uren doorgeeft (laten we zeggen 8 uur per week), dan wordt je WW-uitkering niet gekort, zolang je 8 uur of minder als ZZP-er blijft werken. Voor de overige 32 uur moet je uiteraard blijven solliciteren.

OK, misschien moeten we proberen de vraag van Richard te beantwoorden. Hij zocht immers om (constructieve) tips om het hoofd boven water te houden en niet om een analytische uiteenzetting van wie de schuld op zich moet nemen van een virus. Ik snap ook wel waarom een aantal mensen opeens op een meta-niveau gaan discussiëren, want als je het op individueel niveau bekijkt, dan zie je dat de gevolgen gewoon kilo utrecht tango zijn. En een oplossing is niet snel te bedenken. Ik denk dan ook dat het vooral schrapen wordt en redden wat er te redden valt. We hebben hier verder ook geen inzicht in hoe de zaken er sowieso voor staan. Zijn er veel schulden? Is er vooruit betaald? Zijn de productiekosten al voorgeschoten? Hebben de klanten al (deels) betaald? Is het mogelijk om bepaalde orders te annuleren? Kunnen sommige orders nog lokaal worden worden (her)uitbesteed? Is er sprake van veel investeringen en dus een hoop "sunken" costs? Of is de operatie lean-and-mean en kan er snel worden overgeschakeld op andere leveranciers? Afhankelijk van de antwoorden op al deze vragen kun je pas echt een antwoord geven op wat er nog mogelijk is. Soms kan het deels door draaien verliesgevend zijn, en niet door draaien nóg verliesgevender (afhankelijk van de exacte situatie). Maar goed, ik denk dat we dit nu (nog) niet kunnen inschatten.

Welk programma gebruik je? En heb je hiermee ook de btw-aangiftes gedaan?

Wellicht. Dat was precies de uitleg namelijk. Je geeft dát deel van de inkomsten op in 2019 dat betrekking had op 2019 en het andere deel in 2020. Had alles betrekking op 2019, dan geef je alles op in 2019. En zelfs als een deel betrekking had op 2020, dan kun je (juridisch) de eenmanszaak al opheffen door die uit te schrijven, terwijl je dan op in 2021 (fiscaal) je aangifte IB over 2020 doet. Ik ga er vanuit dat de aangiftes omzetbelasting al gedaan zijn in de juiste kwartalen.

Jemig... Dus als ik het goed begrijp gaat het om een een paar dagen, de werkgever betaalt én stelt een jaarcontract in het veruitzicht. En dan nog is het allemaal allemaal te veel gevraagd, maar er wordt nu tóch serieus nog overwogen om op basis daarvan nóg een half jaar te verlengen. Waarom in hemelsnaam? Als het echt een kwestie van een paar dagen is dan zou je dus heel zwart-wit gezegd een verlenging kunnen geven voor de duur die nodig is om die Sociale Hygiëne te halen. Laten we zeggen...een maand. Dan ben je al coulant. Daarna geef je dan alsnog een contract van 11 maanden (dat beloofde jaarcontract minus de duur van de 'coulanceverlenging') bij het halen van de Sociale Hygiëne. Maar om heel eerlijk te zijn... ik gok dat deze werknemer een hoop energie in de toekomst gaat kosten.

Hoe lang duurt het halen van Sociale Hygiëne eigenlijk?