prinsrachid

Ik gebruik meestal ook Makro. Er staat altijd gewoon BTW op de factuur. En het is inderdaad altijd een mix van 0, 9 en 21% BTW. Alleen 0% lijkt dus een foutje. Bij 0% BTW zou je namelijk een totaalprijs van 55 euro verwachten.

Ah, inderdaad! Ik zie dat ze bij de berekening van de jaarruimte ook gewoon naar de (hoogte van de) periodieke uitkeringen kijken. Thanks!

Ik vind het wel interessante materie en ben er al een tijdje mee bezig om uit de vinden hoe de fiscus hiermee omgaat (of zou moeten omgaan). Hoewel het (volgens mij) niet helemaal juist is om zonder voorafgaande afstemming het inkomen (te veel) te verlagen, lijkt het er inderdaad op dat de 'automagische' detectie van de Belastingdienst heel erg binair is. Als je alleen DGA-inkomen hebt, slaan ze volgens mij wel aan op een lager dan gebruikelijk loon. Maar als je alléén een periodieke uitkering krijgt, dan staat zo'n uitkering automatisch ingevuld en denken ze volgens mij dat het wel goed zal wezen. Dat wil denk ik niet zeggen dat het goed ís, maar dat het gewoon een heel simplistische controle is. Ik heb overigens ook een tweetal rechtzaken gezien waarin de fiscus wel aansloeg, maar dat was dan vooral ingevallen waarbij de DGA een beetje creatief was geweest door een in privé afgesloten AOV tóch via de BV te laten lopen. Hierdoor veranderde het salaris, de aftrekposten, én werd de AOV niet als zodanig aangegeven (maar via een omweg). Dáár gingen wel rode vlaggen omhoog. Eén zaak was waar de DGA de AOV aan de BV liet uitkeren en deze vervolgens als een volledig salaris liet uitkeren. Deze persoon had het blijkbaar ook goed vooraf contractueel vastgelegd, en de rechter ging ermee akkoord. Een andere zaak was hier een aan gelinkt. Die had de privé AOV doorgesluist naar de BV en deze als "negatief loon" afgetrokken - en vervolgens weer in de BV laten uitkeren als loon. Hoewel de rechter niet akkoord ging met het aftrekken van het afstaan van de AOV-uitkering aan de BV als negatief loon, was er volgens mij geen probleem om het op deze manier via de BV te laten lopen om praktische redenen. De fiscus had geprobeerd om alleen de aftrekpost te schrappen, maar dat zou hebben betekend dat de DGA zowel loonheffingen over de AOV-uitkering én het volledige salaris (zonder verrekening) zou hebben moeten afdragen. Als ik het goed lees, ging de rechtbank daarin niet mee. Wat wel een nuancering was, was dat het deel van het DGA-inkomen dat voortkwam uit de AOV in de aangifte moest worden aangegeven als "periodieke uitkering" en niet als "loon". In feite mag je dus je AOV via de loonstrook van je BV laten lopen, maar mag je het dan niet als "loon" aangeven. Ik neem aan dat die laatste nuancering een effect heeft op bijvoorbeeld je jaarruimte. Daar waar de BV gewoon een volledig loon doorbetaalt, heb je volgens mij recht op aftrek voor je pensioen(tekort). Maar als een deel uit een uitkering komt, dan heb je voor dát deel geen pensioenpremieaftrek.

Zorgen dat de DGA een eigen bijdrage betaalt ter hoogte van de bijtelling van de auto.

Iets genuanceerder: of het al dan niet voldoen aan je privaatrechtelijke loondoorbetalingsplicht gevolgen had voor je loonheffingenafdracht. Mijn mening was dat de fiscus de loondoorbetaling niet kan afdwingen, maar dat ze zich daar vervolgens voor wat betreft de loonheffingenafdracht niets van aantrekken. En dat is bij deze dan ook bevestigd. Voor zover ik kan zien ging de zaak namelijk alleen om een naheffing loonbelasting (en wat boetes), ongeacht of de BV nu wel of niet voldeed aan de loondoorbetalingsplicht. De loondoorbetalingsplicht an sich kwam volgens mij niet aan de orde (wat ook iets is tussen de BV en de DGA).

Vorige jaar hadden we een beetje een discussie over het wel of niet moeten doorbetalen van het loon van de DGA bij ziekte. Er is kort geleden eigenlijk een rechtzaak over geweest. De conclusie van de externe specialist van @Norbert Bakker leek destijds te zijn dat enerzijds een DGA inderdaad gewoon (deels) doorbetaald moet worden en dat ziek zijn geen uitzondering is op gebruikelijk loon. Anderzijds zou de fiscus verlaging van het gebruikelijke loon bij ziekte toekennen. In deze rechtzaak was wel het eerste aan de orde, maar niet het tweede. De fiscus ging namelijk wél akkoord met een verlaging van het loon bij doorbetaling bij ziekte, maar niet (op eigen houtje) met een verlaging van het gebruikelijk loon. Dit laatste waarschijnlijk ook omdat de DGA geen verlaging van het gebruikelijk loon had aangevraagd. In deze rechtzaak schijnt de DGA het loon verlaagd te hebben van 65.000 euro bruto per jaar naar nul. Met die drastische verlaging ging de fiscus dus niet akkoord, maar verlangde toch wel het gebruikelijk loon van dat in het desbetreffende jaar van toepassing was. De DGA mocht dus wel een lager loon ontvangen, maar niet zonder meer minder dan het gebruikelijk loon. De rechtbank ging hier in mee. Sterker nog, persoonlijk denk ik dat een zieke DGA (zonder vooroverleg althans) altijd het minimale gebruikelijk loon uitbetaald moet worden bij ziekte, ongeacht het normale contractloon. Normaal gesproken moet een werknemer minimaal 70% van het loon worden doorbetaald bij ziekte. Echter, bij een DGA speelt het maximumdagloon (omgerekend ongeveer 59.000 euro bruto per jaar) een belangrijke rol. Zowel 70% van het gebruikelijk loon als 70% van dat maximumdagloon komen namelijk beide lager uit dan het minimale gebruikelijk loon. Zonder voorafgaande toestemming van de fiscus zal de DGA daarom bij ziekte wel een lager loon mag ontvangen, maar is dat ziekengeld omgerekend altijd ten minste het minimale gebruikelijk loon (48.000 euro bruto per jaar in 2022).

Allereerst is het zo dat je uiteraard in je hoofd altijd rekening houdt met een latente belastingclaim op al je nog niet gerealiseerde winst. Ongeacht of je 1 euro, 100 euro, 10.000 euro of 1.000.000 euro winst maakt, de belasting daarover zal niet echt wezenlijk verschillen. Dus om nou verbaasd te zijn over het aftikken van (nooit meer dan) de helft van je winst, vind ik gewoon huilen in de regen. Ten tweede is het zo dat je die verkoopprijs natuurlijk verrekent met de boekwaarde. Je winst zal dus iets van 8,5 ton ipv 1 miljoen bij een verkoop van een miljoen. En als je ondernemer bent, dan heb je ook nog eens recht op een gratis aftrekpost van zo'n 120.000 euro over zo'n bedrag (mkb-winstkorting plus zelfstandigenaftrek plus evt stakingsaftrek).

Is hier niet gewoon sprake van een verkapt dienstverband? En gezien de vragen van vragensteller, hebben we ook niet echt met een ondernemer te maken. Ik zie vooral fiscale beren op de weg.

Via een incidentele aangifte. Een aangifte voor ondernemers die normaal geen aangifte doen.

Het urencriterium kijkt niet alleen je 'echte' werkuren, maar ook naar alle uren die indirect maakt voor je onderneming. Denk bijvoorbeeld aan het vinden van nieuwe klanten, het doen van je administratie, het voorbereiden van je belastingen, het overleggen met je boekhouder, het bijhouden van je website, het verzinnen van nieuwe producten of diensten, etc. Houd wel goed bij wat je allemaal doet, want het urencriterium is wel iets waarop gecontroleerd wordt. Ik heb er niets over gelezen, dus volgens mij zit het er deze keer niet bij. Maar ook de vorige keer was er eigenlijk geen sprake van een verlaging, maar meer van een fictie. Heel practisch gesproken betekende het dat je net mocht doen dat je 23,5 uur per week werkte, als je door de coronamaatregelen niet aan de 23,5 uur kwam. Hoeveel denk je dat je dat gaat schelen dan? Tenzij je echt een aanzienlijk inkomen hebt, dan is de schade waarschijnlijk te overzien. Je kunt het hier ook een beetje berekenen door wat te spelen met de opties (wel / geen urencriterium). Doordat je sowieso al gebruik kunt maken van de algemene heffingskorting en arbeidskorting betaal tot aan (ongeveer) het minimumloon nagenoeg niets. Effectief betekent dit dat het niet kunnen gebruiken van de zelfstandigenaftrek of startersaftrek dan netto nagenoeg geen effect heeft. Het verlaagt hooguit je bruto inkomen, maar verlaagt je netto inkomen bijna niet. Vergeet overigens ook niet dat het urencriterium géén voorwaarde is om als ondernemer aangifte te doen. Je kunt dus ook als ondernemer aangifte doen, ook als je niet aan het urencriterium voldoet. Je hebt dan namelijk wel gewoon recht op 14% mkb-winstkorting (je betaalt dan belasting over 86% ipv 100% van je winst). Oftewel: - ondernemer voor inkomstenbelasting + > 1225 uur --> zelfstandigen/startersaftrek + mkb-winstkorting - ondernemer voor inkomstenbelasting + < 1225 uur --> geen zelfstandigenaftrek, maar wel mkb-winstkorting - geen ondernemer voor inkomstenbelasting ---> geen aftrek, geen mkb-winstkorting Die laatste optie klinkt heel erg, maar ook dat valt mee. Als je namelijk niet aangeeft als ondernemer, dan is je aangifte héél erg simpel. Je vult dan alleen omzet en kosten in - en klaar is Kees. Als je aangeeft als ondernemer moet je namelijk een volledige aangifte doen van je balans en winst- en verliesrekening.

Nee, dat kan niet. De winst van je eenmanszaak is je loon. Over die winst betaal je belasting. Die belasting betaal je, ongeacht of je de winst uit de zaak haalt als privé opname of niet. Het is dus ook niet zo dat je belasting omlaag gaat als je je winst in de zaak laat zitten. En je belasting gaat ook niet omhoog als je meer privé opnames doet.

Ik snap dat het op zich verwarrend kan zijn, maar ik denk dat het simpeler is dat het op het eerste oog lijkt. Voor de gebruikte producten geldt volgens mij de margeregeling en voor de nieuwe producten simpelweg niet. In de aangifte omzetbelasting is dat ook niet zo'n probleem, omdat beide soorten omzet op een aparte regel worden aangegeven. Omzet van nieuwe producten wordt met btw verkocht. De btw over die (nieuwe) omzet vul je onder rubriek 1a, terwijl je de btw op de inkoop van die nieuwe producten onder rubriek 5b (voorbelasting) invult. Omzet van gebruikte producten bereken je (volgens mij in dit geval verplicht) volgens de globalisatiemethode en de berekende btw over de winstmarge vul je in onder rubriek 1c. De vragensteller had ook nog een vraag over hoe je de btw in je winstberekening moet verwerken. Hoewel dat onder normale omstandigheden misschien een wat basale vraag is (btw hoort niet tot je kosten of omzet), kan ik me voorstellen dat dat bij de margeregeling - vooral bij beginners - niet zo evident is. Bij inkoop en verkoop van nieuwe producten, zet je immers de btw gewoon even op een tussenrekening en draag je het saldo af, en voor de inkomstenbelasting doe je vervolgens aangifte over de omzet ex btw minus kosten ex btw. En klaar is Kees. Bij margegoederen moet je echter in de 'achtergrond' zelf de btw uitrekenen. Deze btw moet nog steeds worden afgedragen, en neem je ook niet mee in je winstberekening voor de inkomstenbelasting.

Het duurde even voordat ik uitsluitsel had, maar gisteren kreeg ik van de fiscus een brief dat de voorgestelde manier van aangeven (zoals ik aangaf in mijn eerste bericht) niet goed was. Vreemd genoeg lijkt het erop dat ze voor bestaande gevallen wel de fiscale eenheid hebben laten bestaan. Iedereen die al geregistreerd was via het oude mini-OSS (MOSS) en een fiscale eenheid voor de omzetbelasting had en heeft, zijn allemaal als fiscale eenheid overgezet in het nieuwe OSS. Omdat de fiscale eenheid geen eigen inlogmiddel heeft (bijvoorbeeld eHerkenning), moet je via een omweg als holding "met een machtiging" (van de fiscale eenheid) inloggen "voor iemand anders" (namelijk de fiscale eenheid). Daar vond ik alsnog een melding dat ik EU-btw moest en kon aangeven. Bij het aangeven van je EU-btw moet je vervolgens ook je "deelnemingsnummer" invullen. Hoewel het nergens in de correspondentie werd genoemd, blijkt dit dus simpelweg het btw-indentificatienummer van de aangevende partij te zijn. Ik was er abusievelijk vanuit gegaan dat de aangevende partij de werkmaatschappij moest zijn (vergelijkbaar met het aangeven van intracommunautaire prestaties/ICP), maar uit de brief van de fiscus bleek dat het btw-identificatienummer van de fiscale eenheid moet worden gebruikt en niet van de werkmaatschappij, althans voor oude MOSS-ers. Dit betekent dus dat je op het niveau van de fiscale eenheid je EU-btw moet aangeven. Voor zover ik het nu heb begrepen is het wel zo dat alle nieuwe gevallen (dus ondernemingen die vanaf 1 juli 2021 willen meedoen met de Unieregeling / OSS) zich moeten registreren onder de leverende partij. Het schijnt namelijk dat het hele concept 'fiscale eenheid' voor de omzetbelasting in Europees verband eigenlijk helemaal niet wordt erkend. Dus als je een nieuwe deelnemer bent, moet je je wel registreren via je holding en/of werkmaatschappij. Hoe het dan kan dat je als oude deelnemer wél via de fiscale eenheid kan en moet aangeven, snap ik dan niet helemaal.

Sleutel bij dit soort transacties is dat je hierbij zakelijk moet handelen. Privé moet je handelen zoals je met ieder ander zou doen. De BV moet handelen, zoals ze met ieder ander zou doen. Je koopt daarom ook geen telefoon van "jezelf". Je moet jezelf en de vennootschap volledig los van elkaar zien, en daar ook naar handelen. De BV handelt eigenstandig en is een aparte juridische entiteit (waar jij waarschijnlijk eigenaar en bestuurder van bent). Jij en de BV zijn weliswaar fiscaal 'gelieerd', maar je moet dus in feite twee petten opzetten. Privé betekent dit gewoon een telefoon verkopen voor een prijs die je van een willekeurige ander zou willen ontvangen. Omdat je privépersoon bent kun je dat dus op de normale manier doen, zonder btw of verkoopfactuur of wat dan ook. Voor de BV betekent dit dat ze gewoon een tweedehands telefoon kopen van een privépersoon. Omdat er geen btw op zit, kan de BV de inkoopprijs volledig als kosten boeken (of als investering, als de prijs hoger is dan 450 euro). Voor de prijs mag je inderdaad aansluiten bij wat iemand op Marktplaats zou betalen. Het is alleen wel handig om daar een printje van te maken en om de transactie of schriftelijk vast te leggen, of minimaal de betaling met goede omschrijving via de bank te laten lopen (je kunt dan in de omschrijving zetten waar het om gaat). Voor de omzetbelasting moet je eigenlijk een factuur hebben die voldoet aan een hele rij factuureisen, maar omdat dit een aankoop is van een particulier heeft de BV bij deze transactie toch niets te maken met de btw. Voor de inkomstenbelasting (of vennootschapsbelasting in dit geval) is het enkel noodzakelijk dat je kosten aannemelijk kunt maken en zijn er geen factuureisen. Als je dus de transactie via de bank laat lopen met een duidelijke omschrijving, is dat voldoende om de aankoop te kunnen verwerken.

I think it might be good to explain that two types of taxes might apply, and that both are assessed independently and handled separately. First, there is the payroll withholding tax (loonbeleasting). Second, there is the income tax (inkomstenbelasting). For the payroll tax it is important to determine if you are in fact an employee. If not, then the company doesn't have to withhold any payroll tax and social premiums. If you are, then the company will have to treat you like a Dutch employee. To determine this, you must follow Joost's rules: does the company have authority over you, can you do the work the way you like, do you get instructions, etc. For the income tax it is important to determine if you are in fact an entrepreneur. If not, then you can not claim certain tax deductions and other fiscal entrepreneurial perks. If you are, then you can. Being considered an entrepreneur for income tax purposes does not mean that you are automatically also not considered an employee for payroll tax purposes. Because these two tax laws run parallel, both could be true (i.e. being seen as an entrepreneur for income tax purposes, but not for payroll tax purposes).

Waarom is dat raar? Het produceren en terugleveren van energie is een (verplicht) zakelijke activiteit voor de omzetbelasting. Stel dat je 2000 kWh van je energiebedrijf afneemt, dan betaal je toch ook BTW over die energie? Nu dat je eigen bedrijf een energiebedrijf is geworden, betaal je privé gewoon dezelfde BTW, maar dan aan je eigen bedrijf (die het dan weer afdraagt aan de fiscus). Overigens heeft dit alles betrekking op de omzetbelasting, niet de inkomstenbelasting. De verplicht zakelijke activiteit heeft dus alleen betrekking op de BTW. Je moet BTW afdragen over de opwekking. Echter, voor de inkomstenbelasting kan het zijn dat de activiteit wel privé is, zodat je geen inkomstenbelasting betaalt over de omzet (excl BTW) van de panelen. Let op dat je voor de BTW inderdaad wel de panelen het beste kunt aanschaffen op naam van degene op wiens naam het energiecontract staat. Om de aangifte omzetbelasting te voorkomen, zou je kunnen denken aan: - stoppen met ondernemen en uitschrijven - omzet verlagen en KOR aanvragen - zonnepanelen niet op het net aansluiten, met op accu's/batterijen

Begin eens met de vraag: waarom? Je geeft zelf aan dat je een redelijk lopend bedrijf hebt, met bescheiden omvang. Waarom zou je dan een dergelijk risico willen nemen, waarvan de gevolgen niet zijn te overzien? Hoe kom je trouwens op dit lumineuze idee?

Op zich Je moet vaststellen of er sprake van een gift is. De fiscus hanteert de grens van "meer dan bijkomstige verrijking ten koste van overeenkomstige verarming van gever". Als je als gever niet "meer dan bijkomstig" (meer dan 10%) wordt bevoordeeld, dan is er sprake van een donatie. In dat geval is het geen belast inkomen, omdat onder de schenkingsbelasting valt. Als je trouwens meer dan zo'n 2.000 euro ontvangt, betaal je uiteraard schenkingsbelasting. Dus stel dat je een 'artiest' 10 euro geeft, en je krijgt daar iets voor terug dat een waarde heeft van 1 euro of minder, dan valt het dus onder giften. Anders is het omzet. En daar betaal je vervolgens omzet- en inkomstenbelasting over.

Ik denk eerlijk gezegd dat Oskar een verkeerde voorstelling van zaken geeft met z'n 'gemiddelde'. Dat zegt namelijk niets. Het feit dat het aantal aanvragen omlaag gaat en het gemiddelde teruggavebedrag omhoog gaat heeft m.i. alles te maken met het feit dat uitsluitend nog open staat voor inkomens boven de 70.000 euro. Dus én een beperktere groep én een groep met een steeds hoger inkomen. Zoals ik hierboven al eens eerder heb uitgelegd is de middeling voor 90% laagste inkomens (nagenoeg iedereen dus) niet meer van toepassing, omdat de eerste drie schijven allemaal 37% zijn geworden. Daar valt dus niets te middelen, zeker niet met een drempel van 500 euro.

Ik denk dat de vragensteller meer benieuwd is naar het antwoord op de vraag of überhaupt sprake is van een investering. De aanschaf is weliswaar 10.000 euro, maar bestaat uit losse onderdelen van 200 euro. Persoonlijk zou ik dit niet zien als een investering, omdat rolgordijn minder dan 200 euro kost. Het is ook niet zo dat alle rolgordijnen samen een onlosmakelijk geheel vormen. Je kunt immers zonder problemen ieder rolgordijn stuk voor stuk vervangen. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld onderdelen van een computer. Overigens kun je natuurlijk zelf kiezen om het in de boeken als een investering. Boekhoudkundig mag je nameljiks alles als investering inboeken, als je denk dat je meerdere jaren doet met een aanschaf. Die 450 euro is alleen fiscaal van belang, omdat de fiscus beneden die grens toestaat om zaken meteen in de kosten te laten vallen (ook als het feitelijk om een investering gaat die bijvoorbeeld meerdere jaren meegaat). Bedrijfseconomisch kan het dus zijn dat je deze rolgordijnen weldegelijk over een aantal jaren wil uitsmeren, zeker bij deze bedragen, maar fiscaal mág je het (volgens mij) meteen in het jaar van aanschaf laten vallen.

Dat ligt aan waar je voor kiest. Als je bijvoorbeeld een zakelijke rekening en een privérekening hebt, dan zou je er voor kunnen kiezen om de reiskosten aan 'jezelf' over te maken. Stel dat je 100 km met je privé-auto rijdt, dan kun je dus ook daadwerkelijk 19 euro overmaken van je zakelijke rekening naar je privérekening. Zodra je dan je boekhouding doet, dan kun je deze afschrijving meteen in de kosten boeken bij de verwerking van je bankafschriften.

Keep up the attitude, zou ik zeggen. Het bevestigt voor mij wederom wat voor persoon je bent. Daarom verbaast me deze 'persoonlijke' episode eerlijk gezegd ook niets. Is het in het belang van het bedrijf niet handig om eens in de spiegel te kijken? Als er trouwens geen schuldvraag is, waarom dan voor Sinterklaas spelen en nog eens 6 maanden 30% doorbetalen? Dat klinkt namelijk als een schuldig geweten. En het is leuk om een zak geld uit te delen, maar dat gaat dus alleen ten koste van de bottom line van het bedrijf. In wiens belang is dat? Ga jij daar alleen over?

Ik kan het mis hebben, maar volgens mij is dit wettelijk een nietige proeftijd. Of is dit in de cao anders geregeld? Voor de rest moet je inderdaad gewoon opzeggen en doorbetalen tot het eind of vrijwillig iets anders afspreken. Eventueel opgebouwde verlofrechten kunnen met instemming tegen het einde van het contract worden opgenomen.

Theoretisch niet, praktisch misschien wel. Allereerst kan het zijn dat je als startende ondernemer kunt worden aangemerkt. Je moet dan wel aan wat voorwaarden voldoen, maar in dat geval zou je misschien gebruik kunnen maken van willekeurig afschrijven, en dat houdt in dat je ook mag kiezen voor afschrijving ineens. Maar zelfs als dat niet het geval is, dan is het inderdaad een bedrijfsmiddel, dus zul je er 'gewoon' op moeten afschrijven (maximaal 20% per jaar), maar zodra het bedrijfsmiddel 'teloor' is gegaan, schrijf je het alsnog af naar nul. Je kunt het volgens mij ook opvoeren voor de KIA (al geldt daar wel een hogere drempel voor dan 450 euro), maar houdt er dan wel rekening mee dat je een omgekeerde KIA voor je kiezen krijgt (bijtelling dus), als je het weer binnen 5 jaar van de balans af haalt.