prinsrachid

Maar wat is dan je probleem? Afschrijvingen zijn toch ook kosten? Dus als je meer afschrijvingskosten hebt dan omzet, dan maak je fiscaal gewoon verlies. Let er trouwens wel op dat je door de toepassing van de mkb-winstkorting bij een verlies geen korting hebt, maar een bijtelling. Leuker kunnen ze het niet maken. :)

Hoewel ik niet zo'n voorstander ben van het basisinkomen, ben ik toch eigenlijk wel voor een pilot in Nederland. En na wat puzzelen ben ik er achter dat er volgens mij zelfs binnen het huidige systeem best wel een mouw aan te passen moet zijn. Zo zou het basisinkomen kunnen worden uitgekeerd via een bekend, bestaand kanaal. Bijvoorbeeld 1.000 euro netto via de Sociale VerzekeringsBank (net als bij de AKW). De kinderbijslag is immers ook een inkomensonafhankelijke uitkering die niet tot het belastbaar inkomen wordt gerekend. In feite kun je ook volwassenen 'kinder'bijslag geven van 1.000 euro per maand. Voor de kinderen is er in de meeste voorstellen ook een basisinkomen, en dat kan dus ook via de SVB blijven lopen - maar dan met aangepaste bedragen die in de plaats van de huidige kinderbijslag komen. Omdat het basisinkomen in de meeste voorstellen een 'gratis' zorgverzekering kent, zou een alternatief kunnen zijn om het basisinkomen niet via de SVB, maar via de Belastingdienst te laten lopen via een alternatieve toeslag ('basis'toeslag) van 1.000 euro per maand voor volwassenen, waarbij de fiscus de maandpremie voor de ziektekostenverzekering op zich neemt (net zoals nu al het geval is bij kinderen onder de 18). Die premievrijstelling wordt dan simpelweg doorgetrokken voor 18+. De meerkosten van een meer dan gemiddeld dure basisverzekering en/of kosten voor aanvullende dekking komen dan uiteraard wel voor eigen rekening. Vervolgens moet het wel zo zijn dat deze mensen (die deelnemen aan de pilot) geen aanspraak meer kunnen maken op enige (andere) toeslag, zoals huur-, zorg- of kindertoeslag (kindgebonden budget). Als je dus de 'basistoeslag' krijgt, krijg je géén andere toeslagen meer (op zich ook makkelijk te controleren en handhaven). En ook al hun lopende (loon)inkomen moet dan belast worden volgens de groene maandtabel zonder toepassing van enige heffingskorting of aftrekpost. Ook dat is voor werkgevers best wel makkelijk in te passen. Doet u mee aan de pilot? Mooi, groene tabel zonder heffingskortingen toepassen. De piloteers kunnen dan overigens óók geen aanspraak maken op PW of TW (bijstand of aanvulling tot het minimumloon). Scheelt de gemeenten ook weer geld. Of anders kan het simpelweg uit de pot van het Gemeentefonds worden geschrapt (als een gemeente-onderdaad geen uitkering kan aanvragen, hoeft die gemeente ook geen budget voor zo iemand te ontvangen). In de aangifte inkomstenbelasting wordt het dan overigens ook vrij simpel. Heb je een belastingvrij basisinkomen via de SVB ontvangen? Of heb je een basistoeslag via de fiscus ontvangen? Dan betaal je alleen nog inkomstenbelasting volgens de kale belastingtarieven, maar zonder enige heffingskorting of aftrekpost. Klaar ben je. Heb je alleen looninkomsten? Dan is voorheffing ook meteen eindheffing. Voor een pilot zou dit namelijk nog best wel eens een simpele manier zijn om het principe van een basisinkomen te testen (op met name de gedragseffecten), zonder dat het de maatschappij al te veel geld kost en zonder dat bestaande structuren op de schop hoeven.

Zou je de diverse scenario's eens met een aantal verhelderende voorbeelden kunnen toelichten?

Je kunt inderdaad ontslag aanvragen bij het UWV. Wanneer je dat moet doen, ligt er een beetje aan wat je zelf wilt. Let er wel op dat de ontslagvergunning zelf een kleine maand geldig is. Je moet dus na het ontvangen van de ontslagvergunning vrij snel het ontslag aanzeggen. Je mag daar trouwens ook in opnemen dat er sprake is van een langere opzegtermijn, als dat maar schriftelijk wordt vast gelegd. Als je dus voor je omzet afhankelijk bent van personeel, kan het handig zijn om iedereen ook tot eind 2017 in dienst te houden (om in ieder geval opbrengst voor je vaste kosten te genereren). Let er wel op dat het wetenschap van ontslag bij je personeel ook demotiverend kan werken. Voor zover ik weet, wordt de VOF los bekeken. De transitievergoeding lijkt me ook gewoon van toepassing. Er is wel een overbruggingsregeling, maar de voorwaarden daarvoor zijn best streng. Er is trouwens nog een andere optie. Je kunt ook gewoon aan het personeel aangeven dat het bedrijf over een tijdje gaat stoppen en dat je dus noodgedwongen het ontslag moet aanvragen voor iedereen. Als alternatief voor die aanvraag, kun je dan iedereen een vaststellingsovereenkomst (voorbeeld) aanbieden, waarin je ieders (vrijwillige) ontslag, opzegtermijn (en eventuele transitie/ontslagvergoeding) regelt. Hoewel ook dát niet prettig is, geeft het de werknemers iets meer zekerheid. Ze verliezen overigens ook niet het recht op WW.

Je moet - indien nodig - alsnog je rekeningnummer doorgeven. En of je recht hebt op belastingrente, ligt aan de tijd die is verstreken.

In dat geval: gewoon iedereen hun eigen bammetjes en magnetronmaaltijden laten meenemen. Scheelt loonadministratie, rompslomp, papierkraam, belasting én kosten! ;)

Ik ben eigenlijk wel een beetje klaar met Frits. Je wekt de indruk dat Frits wel even bepaalt hoe dingen geregeld moeten worden. Als dat écht zo is, dan moet hij ondernemer worden en geen werknemer. Werknemerschap is geen democratie. Ik kan me ook niet aan de indruk onttrekken dat je wellicht iets te ondoortastend hebt gehandeld en de zaken onvoldoende in de kiem hebt gesmoord. Bij het aangaan van het arbeidscontract was hij blijkbaar degene die het bonusaspect heeft ingebracht (want de rest van het personeel heeft dat niet). Bij het benoemen van het probleem, ben je bang voor een arbeidsconflict met Frits. Hoezo? In de tussentijd is hij je klantenbasis aan het verzieken, door alles persoonlijk te nemen en klanten (en zijn werkgever) min of meer emotioneel te chanteren. Wat ik me hierdoor vooral ben gaan afvragen, is wat er eigenlijk zo speciaal is aan Frits dat hij hier mee weg komt? Hoeveel contracten heeft hij inmiddels gehad? En waarom zijn die bij dusdanig duidelijk disfunctioneren dan toch (blijkbaar) telkens weer verlengd? Is het misschien een familielid, vriend of anderszins iemand die op oneigenlijke gronden de hand boven het hoofd moet worden gehouden? Gek genoeg geef je ook aan dat je eigenlijk op geen enkele manier zélf wil bewegen. Hoewel uit alles blijkt dat Frits niet geschikt is voor dit werk, laat je hem gewoon doorwerken. Hoe is dat in het belang van je onderneming en overige werknemers? Hoewel je aangeeft dat er aanleiding is geweest voor ontslag (zelfs op staande voet), geef je hem geen ontslag. Wiens belang diende je daarmee dan? Hoewel je zelf ook wel snapt dat het beloningsbeleid niet werkt bij Frits, geef je er geen blijk van zelf deze binnen het huidige contract te willen aanpassen, ook niet door kwalitatieve factoren mee te laten wegen. Waarom eigenlijk niet? Hoewel het niet fijn is voor Frits dat hij niet geschikt lijkt te zijn voor dit werk, is het eigenlijk nog erger dat zijn werkgever op geen enkele manier (in het verleden) grenzen stelt. Door het nu te gooien op allerlei 'zachte' factoren met navenant 'zachte' oplossingen als een cursus of een psychologisch onderzoek, geeft mij vooral de indruk dat je wéér geen knopen wil doorhakken. Blijkt daar misschien niet uit dat je zélf niet geschikt bent als werkgever? Helaas is (goed) werkgeverschap geen kwestie van zachte heelmeesters. Je moet jezelf afvragen met welk doel je eigenlijk aan het werk bent. Ben je ondernemer van je eigen onderneming? Of ben je ben je bezig met werkverschaffing voor Frits? Maar als het echt zo is dat je nu herhaaldelijk met de beste intenties hebt geprobeerd om Frits te helpen, dan wordt het gewoon tijd om ontslag wegens disfunctioneren aan te vragen. Dat was mijns inziens overigens je plan A. Je lijkt nu vooral bezig te zijn geweest met plan D t/m G.

Inderdaad. En volgens mij hoef je daar ook geen toestemming voor de vragen. Als de kosten aantoonbaar lager zijn dan 3,25 euro (inclusief btw), dan wordt het verdedigbaar geacht dat je uitgaat van het lagere bedrag in plaats van het normbedrag. Pas op met betrekking tot de verschillende manier waarop deze kosten worden bezien voor de diverse soorten belasting! Voor de omzetbelasting geldt dat (vanwege het privékarakter) de btw eigenlijk niet terugvorderbaar is, maar bij kleine bedragen meestal toch weer wel. Je hebt te maken met de kantineregeling. Voor de inkomstenbelasting (of vennootschapsbelasting) zijn deze werkelijke kosten volgens mij niet volledig aftrekbaar. Je mag dus maar 73,5% van de kosten (zonder btw) van de winst aftrekken. (Je trekt ze wel voor 100% af in je boekhouding, maar bij je belastingaangifte wordt deze kosten voor 26,5% gecorrigeerd, zodat je er alsnog inkomsten- of vennootschapsbelasting over betaalt.) En voor de loonbelasting geldt dus dat het normbedrag (of het lagere daadwerkelijke bedrag) het bedrag is waarbij de omzetbelasting wel is inbegrepen. Welkom in de fiscale slangenkuil! :)

Wel even je huiswerk doen voordat je zelf gaat wijzen ;-) Pardon? Ik stelde een vraag over o.a. het arbeidscontract, emolumenten, het vaste maandsalaris. "Er zijn geen targets" is dan echt geen antwoord. Maar het feit dat je dénkt dat dat het antwoord is, is toch veelzeggend genoeg. Je begrijpt blijkbaar toch wel waar de schoen wringt: namelijk bij de omzetgerelateerde bonus. We hebben nu ongeveer een decennium achter de rug waarin dergelijke bonussen de bron van veel financiële onheil is geweest. Je mag verwachten dat iedereen inmiddels wel beter weet. In tegenstelling tot wat je denkt, is een omzetgerelateerde bonus weldegelijk een target en wel eentje die nog gevaarlijker is dat een 'reguliere' target, omdat hij onbegrensd is. Het is dan ook niet zo gek dat Frits zich hierdoor laat leiden. Als je immers een open-einderegeling hanteert die zich uitsluitend op omzet richt, dan is het natuurlijk niet zo vreemd dat een medewerker zich op omzet gaat richten. Dat lok je immers uit met je eigen beloningsbeleid. Een tussenpersoon die commissies kreeg voor het verkopen van woekerpolissen, ging immers ook woekerpolissen verkopen. Of iemand die dingen nou echt nodig had of niet. Ook waren de wensen van de klant van ondergeschikt belang voor veel van die polisverkopers. En het hoeft daarbij niet eens zo te zijn dat het om wereldbedragen gaat. Vandaar dat ik ook vroeg of sprake is van een (laag?) vast maandsalaris. Naarmate het maandsalaris lager is, is de prikkel van een omzetbonus sterker. Bovendien zijn sommige mensen zijn nou eenmaal gevoeliger voor dit soort prikkels dan anderen. Ik heb het wel meegemaakt bij een bureau waar telefonisch personeel werd geworven. De mensen zelf kregen nauwelijks meer betaald dan het minimumloon en daar bovenop een bedragje van een paar euro per geworven personeelslid. Je zou denken dat zo'n bedrag niet zou aanzetten tot schaamteloze dwang door personeel, maar toch gebeurde het. Het leverde soms wervingsgesprekken op waar de honden geen brood van lustten. Ik heb toen aangeraden om de bonus af te schaffen, in ieder geval voor zover er geen sprake was van een bovenmatige prestatie (hiervoor is wel een nulmeting nodig), maar ook om de eventuele bonus te corrigeren voor klanten die later afhaakten. Als iemand al een (vast) maandsalaris ontvangt, vind ik het sowieso al idioot dat iemand een bonus zou ontvangen voor werk waarvan je mag verwachten dat hij dat voor dat maandsalaris doet. Een vuilnisman gaat toch ook niet pas vuilcontainers legen op het moment dat hij een bonus krijgt voor elke grijze bak die hij beet pakt? Daar is hij immers voor aangenomen en krijgt hij al salaris voor! Maar ook ontevreden klanten zouden geen reden voor een bonus moeten zijn, als dat op een later moment aantoonbaar leidt tot verlies van omzet. Een bonus is - zoals het woord al zegt - als je iets éxtra goed doet. Verder moet je ook kijken naar de kwaliteit van het werk. Als je zegt dat je wilt dat iemand let op nazorg, klanttevredenheid en voorkoming van klantenverloop, dan zul je - als je al een bonus wilt gebruiken - ook je bonussysteem moeten inrichten op die aspecten. Geef bijvoorbeeld pas een bonus als de klant heeft aangegeven dat hij de werving voldoende prettig vond en/of die zijn order niet heeft geannuleerd. Als je wilt dat jouw (langetermijn)bedrijfsbelangen samenvallen met je beloningsbeleid moet je dus geen (kortetermijn)beloning inzetten, maar eentje die rekening houdt met kwalitatieve aspecten en dus met meer dan omzet alleen.

Weer wat geleerd! Het leek me eigenlijk vanzelfsprekend dat je een winst- en verliesrekening opmaakt voor intern gebruik. Hoe zou je anders een belastingaangifte kunnen doen? Maar op zich ook wel logisch dat dat wettelijk is vastgelegd. Ik mag je geen 2 reuzen per dag geven, maar je staat inmiddels op nummer 4. ;)

Misschien is het handig als de Kamer van Koophandel dit ook zou vermelden, als het echt zo is. Tot op heden was een verkorte balans voldoende voor kleine rechtspersonen en een beperkte balans voor microrechtspersonen. Maar de wet lijkt inderdaad te spreken van een beperkte opgave van baten en lasten. De Raad voor de Jaarverslaglegging heeft deze publicatieplicht verder uitgewerkt en dus bepaald dat je ook het vorige jaar erbij noemt (volgens mij zijn deze richtlijnen verplicht). Op zich moet het trouwens niet zo heel moeilijk zijn om daar aan te voldoen, omdat je immers vorig jaar ook al de cijfers hebt moeten publiceren.

(Ben blij dat in ieder geval 1 iemand iets aan m'n bijdrages heeft) ;) Had er zelf ook al eens aan gedacht, om een positieve top-3 draad te starten. En hoewel het een momentopname is, heb ik toch inmiddels wel een lijstje van mensen in m'n hoofd, waarbij ik me eigenlijk nooit hoef(de) af te vragen of hun bijdrage deze keer wel of niet vervelend van toon of een steek onder water (zou) zijn. En ook niet of ze wel of niet iets zinnigs te melden hebben. Mijn lijstje: 1. Joost Rietveld 2. Marcel Spruit :'( 3. Ron van der Kolk Ik merk de afgelopen maanden dat de bijdrages van Marcel toch wel erg veel indruk maakte. Ik kende hem niet persoonlijk, maar ik mis zijn posts wel. Hij had gewoon een volstrekt positieve insteek. Ook de enkele reus van hem voelde altijd wel als een duizendklapper.

Als je met een vinger naar de ander wijst, wijzen er altijd drie vingers terug! Ken je die uitdrukking? Het verhaal lezende, kwam die uitdrukking vooral bij mij boven. Want wat is precies het beloningsbeleid? Uit welke componenten en emolumenten bestaat het arbeidscontract van Frits? Is er sprake van een vast maandsalaris? Of ook van variabele componenten?

Ja, uiteraard kan dat. Maar als je alsnog privé failliet gaat, dan zal (het aandelenkapitaal van) die bv uiteraard weer net zo hard tot de failliete boedel gaan behoren. Wat is precies je doel met het oprichten van die bv?

...voor zover die betrekking hebben op je onderneming. Boekenonderzoek stelt inderdaad meestal niet zo veel voor. Het is ook een manier voor de Belastingdienst om (steekproefsgewijs) te zien wat voor vlees ze in de kuip hebben. Heel misschien krijg je zelfs nog een klein gespreksverslag met alles wat besproken is. Kreeg ik destijds wel. Daarin staat dan ook of je daadwerkelijk als ondernemer voor de omzetbelasting en/of inkomstenbelasting wordt beschouwd.

Het bestaat nog wel, maar wordt niet meer openbaar gemaakt.

Ik twijfelde hier nog over, maar je hebt helemaal gelijk! Nog erger dan ik dacht en nog beter voor die baas dus. In feite kan die eigen inbreng van TS van 25.000 euro dan zelfs voor de dividend- en inkomstenbelasting (25%) van die baas gebruikt worden! Zijn holding leent 100.000 euro uit, verkoopt vervolgens een paar aandelen voor 125.000 euro en tot kan hij die opbrengst in principe meteen naar zichzelf sluizen (en er 100.000 euro netto aan overhouden). De holding loopt nog wel kans op wanbetaling van de lening.

Als vragensteller dat ook bedoelt. Ik ben daar niet zeker van, omdat je er dan vanuit moet gaan dat TS niet weet hoe je samengestelde woorden spelt. Die schrijft namelijk "Hoe boek je voorschot verkoopfacturen". Dat interpreteer ik als "Hoe boek je [een] voorschot [op] verkoopfacturen" en niet als "Hoe boek je voorschotverkoopfacturen". Maar goed, als TS het laatste bedoelde, dan moet heb je inderdaad gelijk. En anders moet-ie het via een tussenrekening doen. En ik bedoelde inderdaad 8XXX daar waar ik 4XXX schreef. :)

Ik weet niet zeker of dit ook bij jou van toepassing is, maar volgens mij moet de Belastingdienst wel rekening houden met het feit dat je niet onder het bestaansminimum mag uitkomen. Je kunt daarop een verzoek indienen tot het maken van een berekening van de beslagvrije voet. En voor die ambtshalve aanslag moet je inderdaad zo snel mogelijk gewoon zelf de juiste aangifte indienen, zodat die aanslag vervangen wordt door de daadwerkelijke (voorlopige) aanslag. Een ambtshalve aanslag is vaak maar een slag in de lucht - en meestal te hoog.

De nominale waarde van de aandelen is namelijk hetgeen je daadwerkelijk koopt. Het kan dus zijn dat je (bijvoorbeeld) 12.500 aandelen van 1 euro koopt voor het bedrag van 125.000 euro. De holding van je baas zal deze aandelen waarschijnlijk nog voor de nominale waarde in de boeken hebben staan. Dat betekent dat de overnameprijs dus tot een flinke winstneming leidt in zijn holding. Hier komt ook jouw bijdrage goed van pas. In feite wordt die gebruikt door de holding van je baas om de vennootschapsbelasting mee te betalen als gevolg van die zelfde winstneming. Misschien ben ik te cynisch, maar ik kom niet van het gevoel af dat je met deze constructie onvoldoende rekening houdt met het enorm blok aan je been dat wordt gecreëerd (lening aan de holding), terwijl je tegelijkertijd op geen enkele manier zeker bent van toekomstige winststromen in de vorm van dividend uit de werkmaatschappij. Je hebt daar immers geen meerderheid van stemmen, dus je kunt het niet afdwingen. Ook als ze de werkmaatschappij failliet gaat, dan hoeft de holding van de baas alleen de nominale waarde van de resterende aandelen af te boeken, terwijl je voor het andere kleine deel de hoofdprijs hebt betaald. Je kunt dan bovendien fluiten naar dividend, terwijl de lening tussen jullie holdings wél blijft bestaan. Mocht jouw holding daardoor failliet gaan, dan heeft de holding van je baas de mogelijkheid om de lening eventueel nog af te schrijven - en dus van een lening een kostenpost te maken. Ik heb het idee dat je alleen nog enige leverage hebt, als de lening van een ton uit de werkmaatschappij wordt gefinancierd in plaats van uit de holding. Op die manier moet de holding van de baas eerst die ton laten 'afzakken' (als lening of als eigen vermogen). In dat geval blijven jullie belangen min of meer hetzelfde, zowel met betrekking tot het niet failliet laten gaan als met het kiezen tot het doen van dividenduitkeringen. Alleen moet je dan weer kijken of er geen sprake is van een 'deelnemerslening' met alle eventuele fiscale gevolgen van dien. Maar goed, laat de fiscalist maar even doen waar hij voor betaald wordt. :)

Precies. Maar volgens mij is dat dus iets anders. Je zei namelijk: "Holding B koopt voor 125.000 euro aandelen van Holding A". Maar je bedoelt dus: Holding B koopt voor 125.000 euro aandelen Werkmaatschappij A over van Holding A. Hoeveel is de nominale waarde van de aandelen Werkmij A die Holding B koopt voor 125.000 euro?

Wat is er met de werkmaatschappij (van Holding A?) gebeurd in dit verhaal?

Ja, dat heet een (koop)optie. Maar om het zakelijk te houden, zul je ook hier een zakelijke prijs aan moeten hangen. Als je dus zeker wil zijn dat je bepaalde aandelen voor een bepaalde prijs op een bepaald moment kunt kopen, moet je betalen voor dat recht. En de waarde daarvan moet je ook weer vaststellen. Het is in feite een soort verzekering.

Er waren eens drie mensen: Iemand, Iedereen en Niemand. Op een dag moest er een belangrijke opdracht worden vervuld. Iedereen werd gevraagd dit te doen. Iedereen dacht echter dat Iemand het wel zou doen. En hoewel Iedereen het kon, deed Niemand het. Hierdoor werd Iemand boos, omdat het de taak was van Iedereen en nu had Niemand het gedaan. Iedereen dacht dat Iemand het had kunnen doen, maar Niemand had zich gerealiseerd dat niet Iedereen het wilde doen. Aan het eind beschuldigde Iedereen Iemand omdat Niemand deed wat Iedereen had kunnen doen.

Heb je destijds ook gekeken naar landen met een fiscaal gunstig regime voor auteursrecht en andere vormen van (technische) intellectuele eigendom? Ierland bijvoorbeeld? Nee, dat speelde toen nog niet (2000). Bij nader inzien ging het overigens over electronisch databankenrecht. Maar ik ben ook een beetje te rechtlijnig voor die fiscale 'onzin' (excusez le mot). Ik heb zoiets van: ik heb altijd geprofiteerd van de Nederlandse maatschappij (opleiding, werk, financiën, wetten, netwerk, etc), dus toen ik eindelijk wat ging verdienen, is het niet bij me opgekomen om me aan de Nederlandse belastingheffing te onttrekken vanwege een paar losse centen. Nog afgezien van de administratieve rompslomp. Voor m'n gevoel werd en word je als ondernemer toch al aan alle kanten gematst. Fiscaal je heil buiten Nederland zoeken voelt voor mij een beetje als landverraad. Zeker als dat bovendien financieel nergens voor nodig is. Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik vrij 'groen' in het ondernemerschap gerold en dus nergens mee had gerekend. Ik viel dan ook van de ene verbazing in de andere toen ik als eenmanszaak steeds recht bleek te hebben op nóg een ondernemersvoordeeltje (eerst KOR, toen investeringsaftrek, vervolgens zelfstandigenaftrek met startersaftrek en uiteindelijk ook nog FOR, stakingsaftrek en inkomensmiddeling). Daarbij moet ik ook zeggen dat ik na omzetting van de eenmanszaak in een bv ook niets te klagen heb. Want ook in Nederland heb je een regeling die vergelijkbaar is met de door jou genoemde Ierse "Knowledge development box", namelijk de WBSO en de daaraan gekoppelde innovatiebox. Daar heb ik dus wel gebruik van gemaakt, waardoor ik een forse korting op de afdracht loonheffingen kreeg en waarna je een Vpb-belastingtarief kunt krijgen van 5% (in plaats van de 6,25% in Ierland). In dat opzicht hoef je niet per se naar het groener lijkende grasveld van de overburen te kijken.