prinsrachid

Ik wilde alleen aangeven dat je consequent moet zijn, omdat je nu facturen moet sturen met één van de twee btw-nummers. Bij Belgische zakelijke klanten met een btw-nummer krijg je dan namelijk 2 opties, die mij beide even goed voorkomen, maar waarbij je de btw-nummers dus niet door elkaar moet halen. Optie (a) is factuur versturen met je NL-nummer eronder en optie (b) is factuur versturen met je BE-nummer eronder. In geval (a) moet je het btw-nummer van je klant vragen en controleren en de btw verleggen. In geval (b) moet je gewoon Belgisch btw in rekening brengen en afdragen aan de BE fiscus.

Persoonlijk denk ik dat je vooral goed in de gaten moet houden hoe je je naar je klant toe presenteert - en vooral hoe consequent je daarin bent. Als je in jouw geval aan Belgische klanten (die geen btw-nummer hebben) levert, dan reken je gewoon Belgische btw en draag je die ook af aan de Belgische fiscus. Je moet dan op je factuur ook je Belgische btw-nummer tonen (en niet je Nederlandse!). Volgens mij zou het zelfs zo kunnen zijn dat je op die zelfde manier aan Belgische zakelijke klanten kunt leveren. In dat geval hoef je dus ook niet hun btw-nummer te vragen, maar moet je vervolgens wel de Belgische btw in rekening brengen - met je Belgische btw-nummer op de factuur. Jij draagt die dan af aan de Belgische Belastingdienst en je Belgische klant kan die weer terugvorderen. Dat laatste is uiteraard een hoop geschuif met btw, dus kun je die zakelijke klanten ook als vanouds blijven leveren zonder btw ("btw verlegd"). Echter, bedenk dan goed dat je dat doet onder je Nederlandse btw-nummer! Als je dus de btw verlegt naar je Belgische zakelijke klant, dan moet je factuur dus weer je Nederlandse btw-nummer bevatten. En vergeet ook niet het btw-nummer te vooraf te controleren.

Ik snap je verwarring wel een beetje. Je krijgt namelijk géén kleinschaligheidsinvesteringsaftrek voor aankopen die je buiten Nederland gaat gebruiken, maar je krijgt wél kleinschaligheidsinvesteringsaftrek voor aankopen die je buiten Nederland doet (en in Nederland gaat gebruiken).

Als werkgever moet je nu eenmaal soms slechtnieuwsgesprekken houden. Lees de link goed door. Erg belangrijk om zo'n gesprek goed te laten verlopen! Wat betreft die vakantiedagen. Dat kan (eigenlijk) niet zo maar. Je moet in feite gewoon iemand tijdens de opzegperiode laten werken, zoals dat gebruikelijk is. Vakantiedagen moet je als werkgever namelijk min of meer volgens de wensen van de werknemer inplannen. Je kan het natuurlijk wel als optie aanbieden. Dus: óf de werknemer werkt nog een maand door met doorbetaling van het loon (en daarna uitbetaling van de nog openstaande vakantiedagen én vakantiegeld), óf de werknemer mag er zelfs voor kiezen om de vakantiedagen tijdens de opzegperiode op te namen (en daarna uitbetaling van het opgebouwde vakantiegeld). Een andere, iets duurdere, optie zou nog kunnen zijn om de werknemer die laatste maand doorbetaald vrij te stellen van arbeid. Na afloop van die maand betaal je dan alsnog de resterende vakantiedagen en het opgebouwde vakantiegeld uit.

Zou je denken, hè? Maar het antwoord is naar mijn mening "nee", niet zonder meer (om het lekker nog complexer te maken). Hier komt het antwoord van Anouk alsnog van pas. Het ligt er namelijk aan hoe je je werkruimte hebt geëtiketteerd. En dat kun je maar één keer doen, bij de eerste ingebruikname ervan. Dus stel dat je een werkruimte in je huis hebt, en je hebt de hele woning destijds geheel privé geëtiketteerd, dan heb je normaal gesproken géén aftrek van allerlei kosten ("huurkosten, energiekosten, behang- en binnenschilderwerk, stoffering en aanwezige inventaris"). Als je na het betrekken van je woning zakelijke zonnepanelen plaatst, dan betrek je daarna dus privé deels energie van de zakelijke panelen. En aangezien energiekosten niet aftrekbaar zijn bij een volledig privé geëtiketteerd huis, moet je in dat geval dus inkomsten- én omzetbelasting betalen over 100% van de opgewerkte energie! Als je je woning wel (deels) zakelijk hebt aangemerkt, dán hoef je volgens mij inderdaad maar een deel van de opwekking op te geven. De rest is immers voor 'eigen' zakelijk gebruik. Maar...om het nog verwarrender te maken: het zakelijk kunnen etiketteren van de eigen woning gaat op basis minimaal 10% van het woonoppervlak; het zakelijk kunnen etiketteren van de zonnepanelen gaat op basis van afname van minimaal 10% van de opgewekte stroom! Ja, maar die zal wel lager worden, omdat je energierekening wel lager wordt door de teruggeleverde stroom. Privé krijg je dus een lagere stroomrekening van je energieleverancier, maar dat voordeel ben je dan wel weer kwijt om je eigen onderneming mee te betalen voor de door de onderneming opgewekte (en dus afgenomen) electriciteit! Privé merk je er dus niet veel van onder aan de streep. De onderneming heeft echter een vast actief waarop mag worden afgeschreven en waar omzet mee wordt gegenereerd (waar je dan vervolgens weer belasting over betaalt). Het ligt simpelweg aan het vermogen van de panelen. De grens ligt namelijk op 25.000 Wattpiek. Als je panelen hebt hebt van 250 Wattpiek, dan heb je er inderdaad 100 nodig. Maar er zijn ook panelen met een hoger - en uiteraard ook veel lager - vermogen. Alle direct gerelateerde kosten mag je volgens mij wel rekenen tot het investeringsbedrag. Bij zonnepanelen worden meestal de kosten van panelen, omvormer en installatiekosten ("kosten van verwerving") als één bedrag geactiveerd. Je zou dan dus moeten doormeten of je daar wel aankomt met één zakelijk gebruikte maar zuinige laptop, het opladen van een slechts deels zakelijke gebruikte smartphone en een incidenteel printje op een laserprinter. Of is daarvoor wat technisch nattevingerwerk afdoende? In feite is het natuurlijk zo dat je die 10%+ in voldoende mate aannemelijk moet kunnen maken. Maar ik denk dat je voor de daadwerkelijke beoordeling afhankelijk blijft van de goeie bui van de belastinginspecteur. Er is overigens ook erg weinig jurisprudentie op dit punt, dus dan blijft het altijd een beetje spannend. Living on the edge dus! ;)

Ik denk dat deze hele discussie een beetje mank loopt, omdat er een verband wordt verondersteld tussen 10.000 uur iets oefenen en die vaardigheid vervolgens succesvol uitbaten. Dat is gewoon veel te kort door de bocht. De 10.000 uur heeft alleen betrekking op de tijd die er voor nodig is om iets zódanig aan te leren dat je er gewoon goed in bent geworden. Om het voorbeeld van Ward te gebruiken, kun je stellen dat de Beatles en een lid van de Limburgse dorpsharmonie in principe even vaardig zijn, zij het op hun eigen gebied. Maar of je daar vervolgens succesvol mee wordt (moet je 'succes' ook nog even definiëren), ligt natuurlijk aan onwaarschijnlijk veel - andere - omstandigheden, zoals o.a. die eerder genoemde intellegentie en aanleg en of er überhaupt behoefte is aan die vaardigheid op dát moment. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat er naast de benodigde vaardigheden ook een onderschatte, maar redelijk onbeïnvloedbare, factor meespeelt in ondernemerssucces: right time, right place. Je moet maar net iets kunnen of beschikbaar hebben op het moment dat iemand anders het nodig heeft.

Ik wil alleen een "zakelijke" betaalrekening, die bieden ze ook maar je kan er geen krediet bij aanvragen of rood op staan. Ontvangen en betalen meer niet. Vraag me toch echt af waarom ze dan mijn belastingaangifte in willen zien. Ik krijg de indruk dat de banken dit tegenwoordig vooral doen om niet beticht te worden van het feit dat ze hun 'zorgplicht' verontachtzamen. Maar aan de andere kant doen al die banken maar wat ze goed dunkt. Bij ABN/Moneyou en Triodos was het openen van een zakelijke rekening eigenlijk best makkelijk. Gewoon alles on-line invullen, meteen openen, bijna alles digitaal kunnen opsturen, maar inderdaad géén roodstand. Bij de Rabobank ging letterlijk álles fout, waardoor het openen van een rekening niet eens lukte. Door alle kredietcrisisonzin, hoge salarissen, absurde bonussen e.d. had ik destijds uit pure balorigheid de roodstand op alle zakelijke betaalrekeningen al helemaal uit proberen te zetten. Dat ging lastiger dan het aanvragen ervan! Bij ING was dat opzeggen destijds (2008-2011) zelfs niet eens mogelijk en moest je verplicht een mogelijke roodstand van minimaal 250 euro op je zakelijke rekening tolereren. En toen het ING blijkbaar beter uitkwam, schrapte ze die zakelijke roodstand opeens wel - maar toen zonder overleg of aankondiging! Bij SNS wilde ik overigens zo'n 2 à 3 jaar geleden alleen een simpele zakelijke spaarrekening openen. Eentje zonder bankpasje, zonder papieren afschriftjes, zelfs zonder dat ik daar derden geld kon overmaken (dus alleen naar de eigen zakelijke tegenrekening), laat staan dat roodstand mogelijk was. Nou, ik werd me toch een potje door de mangel gehaald! Voordat ik 'geaccepteerd' zou worden, hielden ze eerst een 'telefonisch consult' omdat ze wel eens wilden weten waar al dat spaargeld vandaan kwam en wat ik ermee wilde doen. En of ik ook even de door een notaris gewaarmerkte statuten van de bv wilde opsturen. Echt idioot. Wat je volgens mij tegenwoordig steeds vaker zult tegenkomen, is dat je wel een rekening kunt openen, maar standaard altijd zónder krediet. Dat is namelijk relatief makkelijk voor de bank. Ze hoeven dan namelijk geen kredietwaardigheid te controleren. Als je dan vervolgens geld wilt (kunnen) lenen, kom je ook sneller uit bij een apart 'product', waar ze dan natuurlijk separaat aan kunnen verdienen via behandelkosten, afsluitprovisie, overschrijdingsprovisie, bereidstellingsprovisie en whatnot.

Mag ik het hiermee respectvol oneens zijn? :) Zonnepanelen kunnen volgens mij bij voldoende zakelijk gebruik (> 10%) als keuzevermogen gewoon geactiveerd worden als zelfstandig bedrijfsmiddel. Het is inderdaad zo dat de zonnepanelen eigenlijk niet bevestigd mogen worden aan de woning, maar volgens de uitleg van de staatssecretaris wordt dat nou ook weer niet heel strict genomen (zoals ik hier al eerder had uitgelegd). Als tip zou ik willen meegeven om in het geval van zakelijke etikettering er vervolgens ook 100% zakelijk mee om te gaan. Dat betekent dus dat de onderneming die zonnepanelen volledig zakelijk moet gaan uitbaten en dat jij als privépersoon de afnemer wordt van de stroom die de panelen gaan opwekken. Je zult - als onderneming - dus een zakelijke kWh-prijs moeten vaststellen en in rekening brengen mét 21% btw. En jij als privépersoon moet die prijs inclusief btw dus betalen aan de zaak. In dat geval draag je dus gewoon de btw over de daadwerkelijk opgewekt stroom af in plaats van het forfait. Wat je je ook goed moet realiseren is dat je de opgewekte kWh's moet doorberekenen en niet alleen de aan het net teruggeleverde kWh's die je kunt aflezen van je (al dan niet slimme) meter! Dat betekent dus dat - als je geen zelf tellende omvormer hebt - je bijvoorbeeld een omgekeerde kWh-meter tussen je omvormer en meterkast/stopcontact moet hebben om te weten hoeveel de panelen daadwerkelijk hebben opgewekt. Je betaalt dus aan je stroombedrijf de verbruikte kWh's - teruggeleverde kWh's. En aan je onderneming betaal je de opgewekte kWh's. Ik had de zonnepanelen destijds geactiveerd in mijn (toen nog) eenmans-bv en had een contract gemaakt met daarin een vaste kWh-prijs van 18,50 eurocent. De uiteindelijke opbrengst per jaar voor je onderneming is uiteraard onzeker, omdat het afhangt van hoeveel de zon schijnt in een jaar en/of hoe schoon je ze houdt. Wat betreft het afschrijven op de zonnepanelen zou ik - onder normale omstandigheden - persoonlijk voor de degressieve afschrijvingsmethode kiezen (zoals ik hier heb uitgelegd). Daarmee volgt de fiscale waardering namelijk de daadwerkelijke vervangingswaarde vrij nauwkeurig en heb je automatisch een methode waarbij de afschrijving desondanks over een lange periode van 15 tot 20 jaar plaats vindt, wat weer in overeenstemming is met de economische levensduur. Als je uiteraard van willekeurige afschrijving gebruik kunt maken, heb je een cashflowvoordeeltje. Als je de panelen tussentijds verkoopt, zul je ze echter wel moeten verkopen voor de waarde in het economisch verkeer (en daar btw over berekenen) en dus niet voor de boekwaarde (namelijk nihil)! Voor gewone hoeveelheden zonnepanelen is waarschijnlijk alleen nog gebruik te maken Kleinschaligheidsinvesteringsaftrek (KIA). Overigens heb ik om deze reden ook een kWh-prijs afgesproken. Als je de zonnepanelen namelijk in een verhuurconstructie giet (bijvoorbeeld 30 euro huur per maand), dan heb je mogelijk namelijk geen recht op de KIA. Die investeringsaftrek is namelijk niet van toepassing voor "bedrijfsmiddelen die zijn bestemd voor verhuur". De Energie-investeringsaftrek (EIA) is tegenwoordig niet meer zo snel te gebruiken. Daarvoor zul je óf een asbestdak moeten vervangen óf meteen iets van 80 panelen neer moeten leggen. Let tot slot nog even op de verzekeringen. Er is soms wat onduidelijkheid over welke verzekering schade aan de panelen dekt. Denk hierbij aan (hagel)stenen die ongelukkig op één of meerdere panelen kunnen vallen, een omvormer die kapot gaat, etc. Aangezien het een zakelijk bedrijfsmiddel kan zijn, zou het onder je zakelijke verzekering moeten vallen. De meeste privéverzekeringen zullen de zonnepanelen echter meestal automatisch meeverzekeren in je gewone opstalverzekering (koophuis) of inboedelverzekering (huurhuis). De verzekeraar ziet gewone zonnepanelen namelijk meestal als 'aard-en-nagelvast' genoeg om ze veelal standaard mee te verzekeren met de rest van je huis. Maar de fiscus ziet die zelfde (beperkte) 'aard-en-nagelvastheid' dus fiscaal een beetje door de vingers voor het bereiken van andere politiek wenselijke doelstellingen.

Je hoeft alleen de totale waarde van je 'bezittingen' op te geven op 1 januari van ieder jaar (zoals je zelf al aangaf), ongeacht waar die bezittingen uit bestaan (spaargeld of lening) of wat er gedurende het jaar mee gebeurt. Stel dat je op 1 januari 2016 30.000 euro op de bank hebt staan en dat je daar op 1 december 2016 1.000 euro van uitleent en dat je die op 1 juni 2017 weer terug hebt. Voor box 3 betekent dit dat je in bezit had: - 1 januari 2016: 30.000 euro spaargeld - 1 januari 2017: 29.000 euro spaargeld + een vordering van 1.000 euro - 1 januari 2018: 30.000 euro spaargeld In je aangiftes van alle jaren is je totaal aan 'bezittingen' dus 30.000 euro (ongeacht de samenstelling). Hieruit blijkt overigens ook dat je toch een heel klein beetje kunt 'afschrijven' op de lening, zelfs als je de lening privé hebt gegeven. Als je namelijk je lening van 1.000 euro niet meer terug krijgt, hoef je voortaan nog maar 29.000 euro spaargeld op te geven in plaats van 30.000 euro.

Volgens mij klopt deze stelling niet. Ik koop zonnepanelen in privé, dat maakt mij geen ondernemer. Pas wanneer je BTW wilt terugvorderen, kun je dit enkel wanneer je jezelf (tijdelijk) aanmerkt als ondernemer. OK, beetje stellig allemaal. @ronaldinho heeft strict genomen gewoon gelijk; @Bos39 heeft alleen praktisch bekeken ook wel een beetje gelijk - althans voor particulieren die nog geen btw-ondernemer zijn of waren. Als je zonnepanelen aanschaft, ben je voor de wet automatisch ondernemer voor de omzetbelasting (dus niet voor de inkomstenbelasting en/of de Kamer van Koophandel). Dat betekent dat je je dus eigenlijk zou moeten melden bij de Belastingdienst als btw-ondernemer, als je dat nog niet bent. Echter, de fiscus zit die hele zonnepaneeluitspraak van het Europese Hof natuurlijk met lange tanden uit te voeren en zit helemaal niet te wachten op mensen die zich eerst aanmelden als ondernemer om btw terug te vragen om dan vervolgens meteen een Ontheffing van administratieve verplichtingen te moeten verlenen. En daarom staat de fiscus ook toe dat je je niet aanmeldt als ondernemer voor de omzetbelasting, als je dat nog niet anderszins was. Ze verlenen namelijk automatisch een de facto ontheffing van administratieve verplichtingen, als je je helemaal niet aanmeldt. En logisch dat ze daar niet moeilijk over doen, want het scheelt ze weer een teruggave van de aanschaf-btw! Dus gewoon jezelf aanmelden. Waarom zou je de fiscus willen spekken? Maar ja, mensen die al ondernemer voor de omzetbelasting waren vóór aanschaf van de zonnepanelen hebben natuurlijk wel te maken met ten minste het bijtellen van het btw-forfait. Maar in dat geval zou ik toch zeker wél even de aanschaf-btw terugvorderen...

Volgens mij gaat het om deze constructie. Het lijkt me een smal fiscaal paadje om over te fietsen. Verder vind ik dat het een bepaalde mate van schizofrenie vereist om geestelijk met deze constructie om te kunnen gaan.

Let goed op. Zoals ik al aangaf, mag je voor de omzetbelasting een ándere keus maken! Ook als je de auto voor de inkomstenbelasting zakelijk activeert, mag je nog steeds kiezen om de auto voor de omzetbelasting privé te houden. Of omgekeerd. Of het interessant is om de auto voor de inkomstenbelasting op de zaak te zetten, hoef je niet zelf allerlei moeilijke berekeningen te maken. Daarvoor heb je handige websites.

Deze vraag werd al eens perfect beantwoord door Roel.

Up! ;) (Zo moet dat toch, Richard?)

Je moet eerst even vaststellen of er sprake is van een dienstbetrekking. Zo ja, dan betaal je gewoon loon en draag je loonheffingen af. Vooraf moet je wel even aan de fiscus doorgeven dat je loonheffingen gaat inhouden. Mocht er geen sprake zijn van een dienstbetrekking, dan kun je de bedragen gewoon bruto uitbetalen. De ontvanger moet deze inkomsten wel aangeven in z'n eigen aangifte inkomstenbelasting als Inkomsten uit overig werk. En jij doet aan het einde van het jaar een opgaaf van uitbetaalde bedragen (voorbeeld 2015). Ook hiervoor moet je vooraf wel eerst even aan de Belastingdienst melden dat je uitbetaalde bedragen wil gaan doorgeven.

Nee en ja. In het algemeen is het zo dat activa die minder dan 10% zakelijk worden gebruikt (voor de inkomstenbelasting) verplicht privévermogen zijn en activa die meer dan 90% zakelijk worden gebruikt verplicht zakelijk vermogen zijn. Als activa 10% tot 90% zakelijk worden gebruikt, dan mag je zelf kiezen wat je doet. Het kan dus voorkomen dat iemand ooit zelf mocht kiezen of verplicht was om het actief als privé aan te merken, maar dat door het opeens 90%+ zakelijk te gaan gebruiken verplicht kan worden om het fiscaal te heretiketteren naar zakelijk. Dit zie je bijvoorbeeld bij (kantoor)panden waarin ook gewoond wordt, of woonhuizen waarin ook een kantoor zit. Je zou kunnen stellen dat deze algemene regel dus ook voor auto's geldt. Echter, het lijkt erop dat de fiscus met betrekking tot de auto een iets afwijkende aanpak heeft. Alleen als je minder dan 500 kilometer (~90%+ zakelijk) per jaar privé rijdt met de auto, dan is het verplicht zakelijk vermogen. Rijd je meer dan 500 kilometer per jaar privé, dan mag je kiezen. Het lijkt er dus op dat de fiscus géén grens hanteert waarbij de auto verplicht privévermogen wordt geacht te zijn. Daar staat wel tegenover dat je een hogere bijtelling dan het standaardpercentage krijgt, als je het ál te bont maakt voor wat betreft je privégebruik met je eventueel zakelijk geëtiketteerde auto. Voor de omzetbelasting moet je overigens een separate keuze maken, die tegengesteld mag zijn aan de keus voor de inkomstenbelasting. Het gevolg van deze aanpak heeft (indirect) een stimulerende werking op de vraag naar milieuvriendelijke Auto's van de Zaak door de ondernemers die een dergelijke auto wellicht niet eens voor de eigen onderneming nodig hebben of gebruiken. Zij kunnen namelijk profiteren van een lagere bijtelling, zelfs als die auto nagenoeg uitsluitend privé wordt gebruikt. Zoals gezegd is het bij gewone auto's zo dat je bij overmatig onzakelijk gebruik alsnog het werkelijke (hogere) privévoordeel moet bijtellen, maar bij milieuvriendelijke auto's hoeft dat in dergelijke gevallen maar ten dele!

Verschillen zijn inderdaad meestal niet te voorkomen. Zo heb ik altijd verschillen tussen de aangegeven omzet in de OB-aangifte en de optelling van (afgeronde) omzetten in de ICP-opgaaf. Bij de IB-winstaangifte heb je dat soort verschillen onvermijdelijke ook, omdat elke post aan zowel de kosten- als opbrengstenkant moet worden afgerond op hele euro's. Je mag hierbij wel in je eigen voordeel afronden, maar als je dat bij elke post doet, dan krijg je uiteraard onderaan de streep wat verschillen. En - zoals je hebt gemerkt - moet je die verschillen dan ergens 'rechttrekken'. Niets aan te doen. Zelf zou ik daar alleen nooit de post omzetbelasting voor gebruiken, omdat dat juist een post is die al is afgerond op hele euro's. Maar goed, uiteindelijk maakt het - voor zover ik kan zien - niet heel veel uit welke post op de balans je naar boven of beneden afrondt, zolang het algemene beeld maar niet te veel afwijkt van de daadwerkelijke (onafgeronde) bedragen. Maar als je ervoor gekozen hebt om de fiscale balans kloppend te maken door één bepaald postje met 1 of 2 euro af te ronden, dan gok ik niet dat de fiscus heel moeilijk zal doen. Wat ik persoonlijk altijd doe is alle posten eerst invullen zonder cijfers achter de komma. (200,01 wordt 200, 412,76 wordt 412, 567,96 wordt 567). Vervolgens kijk ik of de echte winst ook fiscaal zo uitkomt. Zo niet, dan ga ik individuele postjes naar boven afronden, beginnend bij de posten die het 'meest' waren afgerond (567,96 wordt dan alsnog 568 bijvoorbeeld) en net zolang tot het fiscale winstbedrag overeenkomt met de daadwerkelijke, afgeronde, winst en de fiscale balanstotalen overeenkomen met de daadwerkelijke, afgeronde, balanstotalen. En dat is altijd eventjes een beetje priegelen op de vierkante euro.

Wat je zou kunnen doen, is simpelweg de boel corrigeren en compleet nieuwe aangiftes aandienen. Voor de omzetbelasting doe je dan een suppletieaangifte. En voor de inkomstenbelasting kun je ook gewoon een nieuwe (electronische) aangifte insturen, zolang je nog geen definitieve aanslag hebt ontvangen. De fiscus zal dan automatisch de meest recent ingediende gebruiken. Als is dan meteen glad. Aan de andere kant, het gaat hier om peanuts. Voor de omzetbelasting mag je zulke kleine verschillen ook gewoon in je volgende aangifte corrigeren. En de belastingdienst zal waarschijnlijk ook niet wakker liggen van het feit dat je 25 euro 'overhevelt' van 2015 naar 2016. Als je dat overigens doet, moet je wel even goed vastleggen wat er mis is gegaan en hoe je dat hebt opgelost. Mochten ze er ooit naar vragen, dan kun je het in ieder geval nog uitleggen.

Het land is in feite niet zo relevant voor de hoogte van de aanslag invoerrechten. Voor de hoogte van de eventuele invoerrechten zal het niet uitmaken, want die zijn overal gelijk, ongeacht waar de goederen de EU voor het eerst binnenkomen. Als je het direct naar Nederland stuurt, dan kan ik me zo voorstellen dat de Nederlandse Douane er (Nederlandse) btw, invoerrechten en inklaringskosten over berekent - en daar een acceptgiro voor bijvoegt. Het zal de Nederlandse Douane niet zo veel uitmaken wie die aanslag betaalt. De E-fulfilmentpartij zal die rekening dus waarschijnlijk in eerste instantie ontvangen (samen met de ingeklaarde goederen), maar die zullen er geen moeite mee hebben om die vervolgens naar jou in Italië door te sturen.

Ik denk eigenlijk dat het één het ander uitsluit. Dus óf je neemt je verrekenbare verliezen mee (maar dan moet je geruisloos terugkeren) óf je doet dat niet (en dan gaat het dus met geruis). Het probleem is alleen dat je een stamrecht in de bv lijkt te hebben zitten. Als je die wilt behouden, dan is geruisloze overgang volgens mij ook weer niet mogelijk (de bv moet immers worden ontbonden). Dit likt me overigens echt specialistenwerk, dus niet iets om op een zomernamiddag zelf te doen. Lees sowieso ook de volgende informatieve pagina's eens door: - Terugkeer uit de B.V. - Terugkeer uit de B.V. via VOF - Geruisloze terugkeer uit de B.V. (algemeen) - Geruisloze terugkeer uit de B.V. (2016) Een andere mogelijkheid zou nog kunnen zijn om de bv simpelweg geheel te ontbinden. Nadeel daarvan is wel dat je (privé) fiscaal moet afrekenen over je stamrecht en liefst met goedkeuring van de inspecteur. Met wat voorbereiding en de juiste papieren is dat op zich te doen. Tegenwoordig mag dat afkopen zonder dat je revisierente hoeft te betalen. Dan zit je natuurlijk nog wel met de onverrekenbare verliezen uit de bv, maar hiervoor zou je op termijn alsnog een belastingkorting kunnen aanvragen. Niet ideaal, maar het is een mogelijkheid.

In dat geval lever je aan klanten buiten de EU en moet je dus eigenlijk het btw-tarief van het desbetreffende land in rekening brengen en die btw afdragen aan de belastingdienst van dat desbetreffende land. In de meeste gevallen reken je dan dus sowieso géén (Nederlandse) btw, omdat die niet van toepassing is. Buiten de EU wordt meestal nog niet verwacht dat je daar btw-aangifte doet, maar ik denk dat daar in de nabije toekomst niet meer aan te ontkomen valt.

Er rammelt gewoon iets aan dit hele verhaal. En ik heb niet de indruk dat dat (uitsluitend) aan de boekhouder ligt. Alleen al de lamlendige manier waarop er gesproken wordt over de (des)interesse in de eigen cijfers, halen het bloed onder m'n nagels vandaan. Allereest: als hij het al eerder over een negatief eigen vermogen heeft gehad, dan was je waarschijnlijk op dat moment al technisch failliet. Bij een eenmanszaak heb je dat al snel bij mensen die 1) een boekhouder hebben die daar niet actief op wijst, 2) niet luisteren naar de boekhouder die daar wél op wijst, 3) niet begrijpen waar de boekhouder op wijst, of 4) ondanks de waarschuwing toch lekker doorgaan met - overmatige - privéonttrekkingen. Ik heb overigens ook wel eens gezien dat een boekhouder de balans optisch 'kort' hield door bepaalde zaken uit de boeken te houden (en extracomptabel bij te houden), zoals een R/C-verhouding met een eigen BV, auto van de zaak, etc. Op het moment dat er een keer gecontroleerd ging worden, moesten al die posten alsnog rechtgetrokken worden middels enorme, min of meer virtuele privéonttrekkingen. Die privéonttrekkingen hadden dus wel plaatsgevonden, maar waren nooit geboekt in de verwachting dat het 'tijdelijk' was. Maar ja, als je dat jaar na jaar doet, dan loopt de teller ongemerkt op. Uit je verhaal wordt overigens ook niet duidelijk of die 60.000 euro contante betalingen zijn die door privé voor de zaak of door de zaak voor privé zijn gedaan. Dat zijn dan ook geen 'schulden', maar ook privéstortingen of -onttrekkingen (hopelijk het eerste). Of hebben we het hier misschien over de befaamde (fiscale) Oudedagsreserve (OR), die in de loop van de jaren is opgebouwd? Als je jaren van goede winsten hebt gehad, dan zou je best 60.000 euro aan OR hebben kunnen opbouwen. Het is dan de vraag hoe de boekhouder die in de stukken heeft verwerkt, namelijk als schuld of als onderdeel van het eigen vermogen. In mijn optiek kan op zich beide manieren, maar heeft de eerste methode wel het nadeel dat je daardoor een hoge schuldpositie lijkt te hebben (wat fiscaal ook zo is). Ik ben ook erg benieuwd naar de terugkoppeling van je boekhouder!

Dat alles daarin van A-Z tot 3 cijfers achter de komma staat uitgelegd. Het lijkt me dat er na het lezen van die tekst geen enkele onduidelijkheid meer is, zeker niet na al onze uitleg en rekenvoorbeelden. De btw is geheel af te trekken voor de 'huurkoper', maar die moet die btw wel daadwerkelijk aan jou in z'n geheel betalen in de eerste termijn (die ze dan vervolgens weer kunnen terugvragen in hun eerste btw-aangifte. En jij moet die dan weer afdragen en/of verrekenen met de betaalde btw over ingekochte zonnepanelen). Vervolgens zul je alsnog een zakelijke 'huur' moeten vaststellen met een looptijd, zakelijke rente en aflossingen. Daar komt nog het probleem bij dat ik al eerder noemde, namelijk dat het juridische en economisch/fiscale eigendom niet gelijk op gaan. Bij een faillissement van ten minste één van beide partijen kan dat vervelende situaties opleveren. Een curator kijkt veelal niet naar het fiscale eigendom namelijk. Of je een vergunning bij de ACM nodig hebt voor het verstrekken een krediet is niet op voorhand duidelijk, maar ik denk persoonlijk van wel. Je richt je namelijk op (hoofdzakelijke) particulieren. En hoewel zij automatisch btw-ondernemers zijn, is het consumentenrecht denk ik toch van toepassing, omdat het gaat om 'ondernemers' die "in de uitoefening van beroep of bedrijf overeenkomsten sluiten die buiten het gebied liggen van zijn eigenlijke professionele activiteit". Ik zie eigenlijk ook weinig toegevoegde waarde in deze juridisch omslachtige constructie voor mensen die zonnepanelen op hun dak willen - en daar het geld niet voor hebben. Voor die mensen zijn er namelijk veel goedkopere alternatieven, zonder dat ze de btw vooruit hoeven te betalen. Daar heb je namelijk bijvoorbeeld al Greenloans van ABN Amro of de Persoonlijke Lening voor zonnepanelen van ING? En ook in dat geval mogen mensen gewoon hun btw terugvragen, zonder die eerst te hoeven voorschieten. Laten we trouwens ook niet de Energiebespaarlening vergeten. Deze wordt verstrekt uit het Nationaal Energiebespaarfonds van de Rijkoverheid (in samenwerking met ASN en Rabobank)? Waarom zou iemand voor een huurkoop kiezen als het makkelijker kan?

Volgens mij hoef je als minderjarig persoon tot een bepaald bedrag geen belasting te betalen. Dat is niet voorbehouden aan minderjarige personen. Ook meerder- en overjarige personen hebben dat privilege.

Dat eerste klinkt eigenlijk als een 'medewerker buitendienst'. Als er geen CAO is in jouw branche, dan heb je alleen met de wet te maken (minimumloon, 8% vakantiegeld, 20 vakantiedagen, etc). Maar je kunt uiteraard altijd kijken wat elders een beetje gebruikelijk is, bijvoorbeeld op Loonwijzer.nl. In de supermarktbranche heb ik wel eens gezien dat het loon van afdelingsmedewerkers afhankelijk werd gemaakt van de afdelingsomzet (zelfs in de CAO vastgelegd). Oftewel: hoe hoger de omzet, hoe hoger het loon. Het was daarbij overigens wel zo dat de uiteindelijke beloning nooit lager kon zijn dat het gebruikelijke uurloon maal de gewerkt uren. Zoiets zou je in jouw geval ook kunnen overwegen, al zul je dan wel iets moeten verzinnen op de (lange) doorlooptijden. Je zou dan bijvoorbeeld kunnen kijken naar de gerealiseerde omzet binnen een periode van 3 maanden ofzo. Ook zul je moeten kijken in hoeverre de uren zijn te verantwoorden ten opzichte van de verwachte omzet. Overigens moet je je ook niet al blind staren op 'provisie' als aanjager van het binnenharken van omzet. Dat soort beloningsprikkels hebben niet op alle medewerkers het gewenste effect; of niet op je potentiële klanten, door het gedrag van die medewerkers als gevolg van de beloningsprikkels.