Branko Collin

Uiteraard kan dat wel. Waarom zou dat niet kunnen? De basis voor de 250 euro is de algemene voorwaarden van Streya die van kracht zijn zodra er sprake is van een overeenkomst. Update: ik wil aanvullen dat het om redelijke kosten moet gaan. Helaas kan ik met wat googelen geen duidelijkheid vinden of dat ook slaat op het minimumbedrag (dat wettelijk 40 euro bedraagt, maar waar bedrijven onderling schijnbaar van af kunnen wijken). De NVIO zegt dat als er van dit bedrag moet worden afgeweken, de schuldeiser moet kunnen onderbouwen waarom ervan wordt afgeweken. Vraag dus om een specificatie van de kosten en betwist ze vervolgens.

In de advertentie staat niet dat je vier kamers mag verhuren. Daar staat zo te zien alleen dat je kamers mag verhuren, en dat klopt ook zolang je er zelf woont. Toen ik privé een huis kocht, gold, als ik het me goed herinner, dat de verkoper me op de hoogte moest stellen van onzichtbare gebreken, en deed zij dat niet, dan draaide zij voor de kosten op. Maar gebreken die ik zelf kon vaststellen, daarvoor was ik zelf verantwoordelijk. Ik kan me haast niet voorstellen dat ondernemers op dat punt meer bescherming hebben dan consumenten. Ik kan me nog voorstellen dat je een kans hebt als je kunt aantonen dat de verkoper of verhuurder glashard hebben gesteld dat je alle kamers mag verhuren, want de vraag is dan hoeveel moeite je zelf nog had moeten doen om e.e.a. uit te zoeken. De verkoper en verhuurder hebben de situatie vast zo rooskleurig mogelijk willen voorstellen, dus misschien hebben ze daar fouten bij gemaakt. Succes met het aanleggen van je dossier en sterkte.

Dat snap ik, vandaar ook m'n vraag over dat benodigde voorschot van 550 euro voor een juridische procedure ;-) Reken het zelf uit. Het incassobureau beweert zijn kosten op de vermeende wanbetaler te verhalen. Dat kan alleen, als die partij ook daadwerkelijk betaalt en/of via gerechtelijk bevel tot betalen wordt gedwongen. Waar halen zij hun geld vandaan als het niet van de wanbetaler komt? Is het incassobureau een liefdadige instelling of een commercieel bedrijf? Wie is de partij die de meest genegen is te betalen, jij of een wanbetaler? In hun procedures houden advocaten, deurwaarders en incassobureau ongetwijfeld rekening met het antwoord op die laatste vraag. Je zou eens moeten uitzoeken wat schuldenopkopers rekenen voor een schuld, dan kun je vanzelf inschatten hoeveel van dit soort zaken een incassobureau verwacht te winnen. (Of vraag je incassobureau of zij de vordering willen kopen, weet je meteen hoeveel vertrouwen ze echt in de zaak hebben.) Het resultaat van dit alles is dat als de wanbetaler niet betaalt, de gerechtelijke procedure de enige manier is waarop het no-cure, no-pay-incassobureau alsnog geld gaat zien. Hun motivatie om naar de rechter te stappen, is dus hoog. Gegarandeerde omzet. Jouw incassobureau beweert een scoringspercentage van 92% te hebben. Ik gok dat jouw geval binnen die 8% valt? Of tellen ze gewonnen rechtszaken mee? Niets van dit alles is noodzakelijkerwijs oninteger. Wat de hoogte van het voorschot betreft, de kosten van een rechtzaak kunnen duizenden euro's bedragen. Voor het opstellen van een (al dan niet complexe) dagvaarding door een advocaat, het griffierecht en het betekenen van die dagvaarding door een deurwaarder kun je al boven je voorschotbedrag uitkomen. Onmogelijk is het bedrag dus niet. De vraag is eigenlijk, wat krijg je ervoor terug? Het woord voorschot zegt niet zoveel. Heeft het incassobureau de kosten voor de procedure geprobeerd te speciferen?

De consument heeft 14 dagen bedenktijd. Omdat het om kleding gaat kunnen we wel aannemen dat het om consumenten gaat, maar voor de duidelijkheid is het wel nuttig om het bovenstaande te benadrukken.

Wat zegt het crowdfundingplatform daarover?

Waar komen die ontwikkelkosten vandaan? Zijn dat je eigen uren of heb je iemand ingehuurd of heb je spullen moeten kopen?

Voor de IB en de OB is het belangrijk of de belastingdienst je als ondernemer ziet, niet of de ondernemerscheck dat vindt. Hier staat uitgelegd dat je de in de aanloopfase gemaakte kosten kunt aftrekken: https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/winst/inkomstenbelasting/inkomstenbelasting_voor_ondernemers/zakelijke_kosten/kosten_gemaakt_in_de_aanloopfase Mij is niet duidelijk over welk jaar je die kan aftrekken. Kosten voor de studie zijn niet aftrekbaar voor je onderneming (behalve als het om iets als het op peil houden van je kennis gaat), want de belastingdienst ziet dat als het verrijken van je persoonlijke bagage, niet als een ondernemersactiviteit. In sommige gevallen kun je die kosten wel als persoonsgebonden aftrek behandelen.

Is de alternatieve activiteit van de workshop dat je de taart koopt, of dat je thuis zelf een taart probeert te bakken? In dat laatste geval betaal je als taartenbakstudent ook alleen de kostprijs van de ingrediënten. Niet dat het verder wat uitmaakt. Er zijn ondernemers die producten onder de kostprijs als loss-leader verkopen, dat maakt voor de berekening van de btw ook niet uit. Als het de activiteit 'workshop' is die je verkoopt, reken je daar 21% btw over. Wat je nog eventueel zou kunnen doen, is dat je je klanten aanbiedt gratis de ingrediënten voor ze te kopen. Je hebt dan twee activiteiten (allebei met 21% btw belast, maar in het ene geval geldt 21% van 0 = 0), namelijk het inkopen en het lesgeven. Je bent dan als het ware een postbode die de ingrediënten van de winkel bij de klant bezorgt. Maar dat klinkt eerlijk gezegd als een onnodige koppijn. Ik vraag me af of, als je over dit soort centenwerk zit na te denken, het tarief van je vriendin niet veel te laag is.

Ik weet er zelf niks van, dus ik heb ook maar wat zitten googelen. Als ik het goed begrijp is de verdeling 50/50 als daar bij het starten van de VOF verder niets over is afgesproken. Als je de inbreng van kennis en relaties al hebt gewaardeerd (ik neem aan dat je die bij je eindafrekening niet op 0 hebt gezet?), dan betaal je daar al belasting over.

Chauffeurs in de 24 uur van Le Mans rijden niet 13 uur aan een stuk.

Ik wil nog even aanvullen dat je als ondernemer niet standaard een annuleringsrecht hebt. Hier kan verwarring ontstaan, want een consument heeft dat bij verkoop op afstand wel (en daar kun je als consument ook afstand van doen). Als je als ondernemer al een annuleringsrecht hebt, is dat, omdat het in de AV van Streya staat. Waarom ze je daar dan afstand van laten doen, is me niet duidelijk. "Als u bij ons inkoopt, krijg u een kadootje. Ziet u van uw kadootje af?" Raar. Maar misschien doen ze dat, voor het geval ze onverhoopt een consument strikken. Of misschien doen ze dat, omdat hun AV onderdeel van hun misleiding zijn ("oh, dat ziet er serieus uit, je kunt zelfs opzeggen"). Als ze dit nu aan iedereen vragen (bijvoorbeeld omdat het onderdeel is van hun telefoonscript), dan lijkt me het annuleringsrecht een kernbeding. Misschien dat je advocaat daar nog iets mee kan. Of een OvJ.

Je hebt dus iemand nodig die ervaren genoeg is om te kunnen beoordelen of de partij die je wil inhuren, ervaren genoeg is. Maar als je die persoon hebt gevonden, heb je iemand gevonden die het zelf zou kunnen doen, en daar zit de paradox. Je zou het concullega's kunnen vragen. Zolang jouw dienst niet rechtstreeks concurreert met hen, zouden ze best kunnen willen helpen. Of vraag de leverancier van de diensten die je denkt nodig te hebben, of zij goede mensen kennen.

Staat vast wie de voorzitter van de AVA gaat zijn? Lijkt me dat het nogal een verschil uitmaakt of dat een daadkrachtig figuur is of iemand die de rommelige BV alle ruimte geeft.

Grijze import is niet of niet per se verboden. Je hebt te maken met uitputting, dat wil zeggen dat als een fabrikant een product op de markt heeft gebracht, hij niet meer zijn IE-rechten kan gebruiken om doorverkoop te verhinderen. Het is mij niet duidelijk of parallelimport in Nederland verboden is. In de EU geldt dat als een product legaal in de EU op de markt is gebracht, de rechten zijn uitgeput. Je mag het product dan doorverkopen, ook als de fabrikant dat niet wil. Als een Pool of een Portugees dus jouw poppen al rechtstreeks van de fabrikant koopt, zou je ze ook daar kunnen inkopen. Over producten die buiten de EU legaal op de markt zijn gebracht, zegt de EU niets. Dat wil zeggen dat de landen zelf regels kunnen hebben. Ik heb zo gauw niets kunnen vinden over Nederland. Misschien eens de KVK vragen? Als er geen rechten op het product zitten, dan kan de fabrikant die rechten ook niet gebruiken om import te verhinderen. Je zou bij wijze van spreken zelf het merk kunnen registreren (al zal dat natuurlijk snel tot leiden tot het schrappen van dat merk vanwege registratie ter kwader trouw).

Ik doe dat precies zo en weet niet wat daar vreemd aan zou moeten zijn. Je kunt het zo zien als je je daardoor gemakkelijker voelt: je nieuwe, hogere tarief is Het Tarief en vaste klanten krijgen korting. Je zou dit zelfs zo op je factuur kunnen vermelden. In mijn ervaring snappen bestaande klanten het ook best als je van tijd tot tijd je tarief verhoogt. Ik ken ook ondernemers die kijken naar wat hun klant kan betalen en daar hun tarief op aanpassen. Of dit vreemd is, hangt wellicht ook samen met wat je verkoopt. De supermarkt varieert zijn prijzen niet afhankelijk van of iemand een oude of een nieuwe klant is, bijvoorbeeld.

Voor het huren van bedrijfsruimte zijn er regels: https://www.ondernemersplein.nl/regel/bedrijfsruimte-huren/ Omdat jullie een winkelruimte hebben, heb je waarschijnlijk recht op een huurcontract van minimaal vijf jaar, al bestaat er misschien een uitzondering voor bijvoorbeeld reparateurs. Je opzegtermijn is een jaar. (M.a.w. in het voorbeeld van Ron betaal je minimaal 12.000 euro huur, ook als je na een maand besluit dat het niet zo storm loopt als je had gehoopt en de huur opzegt.) Met reparaties werk je volgens mij in een vrij transparante markt, d.w.z. de reparateurs die ik ken noemen allemaal hun tarieven, dus dat is lekker concurrentieonderzoek doen. Sommige reparateurs rekenen onderzoekskosten apart. Dat is fijn voor klanten die uiteindelijk besluiten hun apparaat wel bij je te laten repareren. Sommige reparateurs rekenen geen onderzoekskosten. Dat is fijn voor de klanten die besluiten hun apparaat niet bij je te laten repareren. Onder je concurrenten bevinden zich ook de Repair Café's. Onder hun tarief ga je nooit zitten, want die doen het gratis. Wat doe je als een klant een schadeclaim bij neerlegt? Heb je al over algemene voorwaarden nagedacht? (Update: ik zie nu dat je het over onderhoud en niet reparatie hebt. In mijn hoofd loopt dat een beetje door elkaar, want een pc die het niet doet is een pc die het niet doet, ongeacht de oorzaak. Het wordt ook regelmatig allebei door dezelfde bedrijven verzorgd.)

Hier een recent, maar verder niet gerelateerd voorbeeld van een Nederlandse rechter die naar Iers recht oordeelt: https://blog.iusmentis.com/2018/02/15/vergeet-helemaal-bloggen-browse-wrap-contracten-rechtsgeldig/

Ik heb een VAR-verklaring aangevraagd en ontvangen nadat de VAR was afgeschaft (in 2016, over 2016). Ook vanwege een lastige klant die zei pas te zullen betalen als ik een recente VAR-verklaring kon laten zien. Blijkbaar betekent het schrappen van de wettelijke verplichting om VAR-verklaringen te verstrekken niet dat de belastingdienst geen VAR-verklaringen meer mág verstrekken. Dit overigens terzijde.

Zie hier: https://ictrecht.nl/2010/09/14/mag-een-prijs-exclusief-btw-getoond-worden/

Verricht je niet altijd wel wat arbeid voor een BV? Als is het maar het samenstellen van de jaarcijfers?

Winst is een kneedbaar getal. Als je een percentage van de winst afspreekt, heb je kans dat de winst jaar na jaar nul zal zijn.

Of je algemene voorwaarden 'algemene voorwaarden' of 'richtlijnen' noemt, maakt niet uit, het zijn beide algemene voorwaarden. En met algemene voorwaarden hoef je het niet eens te zijn, je hoeft ze ook niet gelezen te hebben en je hoeft er niet mee in te stemmen, maar ze gelden wel altijd. Tenzij... je de kans niet hebt gehad ze in te kijken, of om het in de termen van de wet te zeggen, als de algemene voorwaarden je niet correct ter hand zijn gesteld. Dan kun je ze nietig verklaren. Ook als er geen overeenkomst is, gelden de algemene voorwaarden niet. Op dat eerste is er weer een uitzondering als de algemene voorwaarden niet makkelijk ter hand te stellen zijn, zoals bijvoorbeeld bij een telefoongesprek. Degene die de av hanteert, mag ze dan achteraf verstrekken.

Je levert om niet een financiële dienst (namelijk het betalen van andermans factuur). Hoe de boekhouder van de leverancier dat krijgt te zien is dat een Nederlands bedrijf een factuur zonder btw betaalt. Die zou kunnen gaan tegensputteren, omdat hij niet meteen doorheeft wat er aan de hand is. Dat is hoe ik een eventueel moeilijk doen zou kunnen verklaren. Indien nodig een verklarend briefje bijvoegen of even van tevoren bellen?

Ik kan me herinneren dat Skala veel verhuurde onder studenten destijds - en misschien tegenwoordig ook nog - en kan me daar ook iets bij voorstellen. Veel studenten hebben een kortetermijnblik. Die denken: "waarom zouden we 500 euro betalen voor een nieuwe wasmachine als het ook voor 25 euro per maand kan? Voor hetzelfde geld zit ik over een jaar in een ander huis en dan heb ik voor mijn opvolger meebetaald."

Ja, je kunt een naam en dergelijke aan elkaar in licentie geven zonder dat daardoor hoofdelijke aansprakelijkheid ontstaat. Wel bestaat er op dit forum geen eensgezindheid over de vraag of die aansprakelijkheid niet kan ontstaan. Er zijn er die vinden dat als je je naar buiten als VOF gedraagt, je een VOF bent.