shoptillyoudrop

HL wordt praktisch 'overspoeld' door dit soort vraagstukken, waarbij iemand iets bedacht heeft dat érg op een bestaand iets lijkt, of iemand iets wil gaan verkopen dat érg op een bestaand en gerenommeerd product lijkt enz. En het komt er (mijns inziens) altijd op hetzelfde neer: - Je bent voorzichtig en dan doe je dit niet. - Je bent een 'durfal' en dan ga je gewoon je gang (en je merkt wel wat en hoe...). - Je besteedt een behoorlijk bedrag aan een degelijk onderzoek door een gerenommeerd bedrijf om risico's en potenties in kaart te brengen.

Maar dan zal je dus straks zelf 'modelovereenkomsten' moeten aangaan met je mede-bandleden. Want straks huur jij hen dan in eigenlijk. En de opdrachtgever (van het optreden) huurt jou in. Als opdrachtgever (en dat wordt je dan zelf straks!) heb je meer verantwoordelijkheid dan als opdrachtnemer. Zeker gezien de bepalingen in de artiestenregeling dan.

Nou, de 'oude' regeling was eigenlijk dat de artiest dan een VAR-WUO ("winst uit onderneming") moest kunnen overleggen. Anders was een gageverklaring verplicht. Hoe zij dat bedacht hebben in de 'nieuwe' situatie (nu dat de VAR eigenlijk niet meer bestaat...), is niet (althans mij niet) geheel duidelijk. Maar als de opdrachtgevers jullie facturen gewoon betalen, dan is dat natuurlijk primair hun probleem. Nu krijg je dan straks een andere situatie. Als je echt pech hebt dan vindt de fiscus dat je werkgever bent van je mede-bandleden. Want ik neem aan dat niet alle leden een VAR-WUO hebben? Die zij aan jou kunnen tonen, bedoel ik.

Maar is de artiestenregeling dan niet van toepassing? Dan zal de opdrachtgever toch normaal gesproken een gageverklaring eisen. Maar zij betalen gewoon jullie facturen?

"Don't call us! We'll call you." (nou,...)

Ieder zijn eigen mening natuurlijk, maar persoonlijk zou ik het erg onverstandig vinden wanneer een onderhoudsbedrijf de algemene voorwaarden simpelweg ergens zou deponeren i.p.v. datgene doen dat (althans normaal gesproken) vereist is. Zeker wanneer een jurist hier duidelijk uitgelegd heeft wat vereist is. De argumentatie "een autoverhuurder kwam er ooit mee weg door dit op de balie te leggen" lijkt mij zeer dun. Mijn mening slechts natuurlijk.

Een (juridische) consequentie kan zijn dat partijen geacht worden om als VOF gehandeld te hebben, ook is de VOF nooit formeel 'ingeschreven/opgericht'. Uiteraard kan niemand (ook een jurist niet) daar uitsluitsel over geven, want dat is aan de rechter. Mits een van de betrokkenen dat claimt. Je (TS) kan natuurlijk wel advies vragen aan een jurist. Wanneer je zelf een claim wil leggen op de domeinnaam of wanneer je "vennoot die nooit vennoot werd" dat doet bijvoorbeeld.

Waarom zouden zij (de ontvangers van jouw ongevraagde mailing...) nabestaanden jouw richting uit sturen? M.a.w.: Wat heb je te bieden aan hun cliënten? ('populair' gezegd: wat zijn jouw USP's?) Heel persoonlijk denk ik dat het enorm ingewikkeld zal zijn om dit te realiseren, want: - Het zal heel duur zijn voor een 'arme particulier' om iemand alles te laten regelen. Moet men allemaal zelf betalen. Een enorme drempel volgens mij. - Als het niet zo'n arme particulier is, dan schakelen zij wel een gerenommeerd bureau in (als zij het niet zelf doen). Ik ken soortgelijke verhalen op het gebied van mediation: Te duur voor de particulier (althans soms/vaak), de 'koopkrachtigen' schakelen bestaande partijen in... Maar misschien kan je ons jouw USP vertellen, want dan kunnen lezers gerichte voorstellen doen? En dan over je eigenlijke vraag: Als je helemaal (over een behoorlijke periode) geen omzet weet te realiseren, dan kan de belastingdienst de aftrekbaarheid van dit allemaal (zowel voor de inkomstenbelasting als voor de BTW) later ter discussie stellen. (allemaal erg afhankelijk van de precieze situatie, de feiten/omstandigheden in deze)

Als je van mening bent dat je een onderneming had t/m begin 2017, dan zou ik hier tegen in verzet komen (bezwaar maken dus) als ik jou was. Los van het feit of de BD in je aftrekposten wel of niet wil schrappen dan. Overigens vind ik het wel een vreemd verhaal ("inspecteur...besloten dat het bedrijf per eind 2014 fiscaal gestaakt is" enz.). Lijkt mij niet echt kunnen eigenlijk.

Dat vermindert dan de "schuld aan de erven". Want dit zijn geen (aftrekbare) bedrijfskosten. Ja, of jij moet graag de helft van deze kosten voor jouw (persoonlijke) rekening willen nemen dan. Maar eigenlijk zou uit de slotbalans van de VOF precies moeten blijken hoe de vennoten (allebei!) er voorstaan. Dus hoe groot (of klein!) ieders kapitaalaandeel is.

Volgens mij is dit de (voor het MKB) misschien meest cruciale vraag.

Vooral erg voorzichtig zijn met het klikken op allerlei links... Hé! Is de link in jouw post wel veilig...? Grapje misschien, maar toch. En een goedwerkende antivirusprogramma hebben natuurlijk (hoewel dat kennelijk ook niet al te best hielp).

Uiteraard. (je bankrekeningsaldo is toch ook niet alléén het geld dat in 2016 er bij kwam/ er af ging)

Maar die "BOI" (eerste link) zal toch niet zó duur zijn lijkt mij? Vraag een offerte, zou ik denken! Geen idee verder of zij ook 'goed' zijn, maar de informatie lijkt mij OK.

Dit is handig om te lezen denk ik: leesvoer. En PWC zegt ook dat zij hier erg goed in zijn (maar dat kost dan ook wel het nodige natuurlijk). Je kan dus eigenlijk niet zomaar dingen voor de moedermaatschappij 'gratis doen' en denken dat de fiscus (later) niet met eventuele claims kan komen.

Volgens mij is dit wel een beetje wat mijn zoon een paar jaar geleden "een poepverhaal" noemde... Lijkt mij weinig ter zake doende in deze (of je nou wel/niet iemand de sleutels laat overhandigen, zelf gaat schoonmaken, e.d.). Maar waarom vraag je hem/haar niet waar (welke wet/jurisprudentie/uitspraak/besluit etc.) deze mening op gebaseerd is? Ik ken het niet, maar misschien heb ik iets gemist.

Een 2e woning behoort normaal gesproken in box 3 thuis. Uiteraard is het anders als je woningen bedrijfsmatig verhuurt (dan is het box 1, als je geen rechtspersoon bent). Maar jouw adviseur vindt dus dat het box 1 wordt omdat je de sleutels zelf overhandigt aan de huurder enz...? Vraag mij toch af waar dat op gebaseerd zou zijn. Er zijn wel meer particulieren die hun vakantiewoning soms (helemaal zelf!) verhuren. Het lijkt mij (dat proef ik uit je woorden) dat de adviseur vindt dat dit komt omdat je ook een onderneming hebt. Maar (althans: dat neem ik aan...) jouw onderneming staat daar toch los van(?). Een makelaar is tenslotte geen vakantiewoningverhuurbedrijf. Of handel je zelf bedrijfsmatig in woningen? Dus aankoop/verkoop/verhuur van eigen woningen? Want dan zou je misschien inderdaad kunnen vinden dat deze (2e) woning eigenlijk ook zakelijk bezit is...

Je hebt wel gelijk dat dit soort dingen (binnen de EU dus) goed afgestemd zijn tussen landen. Dus, als hetzelfde zou gelden als in NL dan zou het mijns inziens als volgt zijn: De eerste transactie (waarbij de goederen van D naar F verzonden worden) is een intracommunautaire levering (tegen 0% BTW), met de 'Amerikaan' ("op zijn BTW nummer" in F!) als afnemer. De 2e levering gaat jou als 'verkoper A' dan verder niet echt aan lijkt mij. Dus als je per ongeluk in de 1e instantie met Duitse BTW had gefactureerd, dan zou ik dat corrigeren. Althans dat denk ik: want ik zou persoonlijk toch eerst bij de Duitse fiscus informeren, eerlijk gezegd.

Wat ik niet helemaal kan volgen is eerlijk gezegd dit: Waarom vraag je dit op een forum in Nederland? Dit hoewel de situatie kennelijk is dat: Een Duits bedrijf levert in Frankrijk iets wat volgens de koper eigenlijk aan een Amerikaans bedrijf, gevestigd in Frankrijk, gefactureerd moet worden... Is het niet handiger om dit in Duitsland te vragen, gezien het Duitse BTW betreft?

En taalonderwijs is vrijgesteld van BTW (maar dat wist je misschien al), dus dat scheelt ook dan weer.

Er is geen Nederlandse BTW verschuldigd over de prestatie (een dienst naar een ondernemer in Zwitserland). Of de Zwitserse fiscus meent dat er Zwitserse "BTW" (of hoe dat daar nou geregeld mag zijn) verschuldigd is, dat kan je beter toch daar navragen. Ik kan mij dat niet echt voorstellen overigens, maar het kan misschien wel afhankelijk zijn van de precieze dienst die je gaat verrichten. Misschien hebben zij daar iets speciaals bedacht voor 'recruitmentbemiddeling' of dergelijke.

Als mijn bedrijf een dienst (zoals bemiddeling) zou verrichten aan een afnemer in Zwitserland, dan zou ik eerlijk gezegd gewoon een factuur sturen. Een beetje zinloos om daar een bedrijf te vestigen. Behalve als je daar goede redenen voor hebt, bijvoorbeeld omdat klanten daar alleen maar zaken willen doen met lokale bedrijven bijvoorbeeld.

Ik vind jouw verhaal licht verwarrend: - Je bent bemiddelaar tussen artiesten en evenementenorganisaties. - Je hebt goederen geleverd aan Piet, kennelijk een artiest of een evenementenorganisatie. - Je noemt dit een B2C transactie. Hoe kan je als dienstverlener (bemiddelaar) goederen 'B2C' leveren aan een artiest/organisatie? Heb je niet 'B2B' een dienst verricht eigenlijk? Hoe zit dit nou echt? (dit is al eerder gevraagd, maar je geeft gen antwoord en dan is het natuurlijk ondoenlijk om iets zinnigs te zeggen over jouw 'geval')

Bij Postnl wel ja, maar (volgens mij) niet bij (de meeste van de) anderen. Dus (lijkt mij) iets om rekening mee te houden.

De vraag die kan ontstaan lijkt mij hoe zelfstandig een 'ondernemer' die zelfs een petje van de 'opdrachtgever' (tegen zijn/haar zin!) moet dragen werkelijk is...