shoptillyoudrop

Wat ik persoonlijk nogal intrigerend vind in dit (een tikkeltje warrige, vind ik dan) verhaal is dit: Stel dat het nou te 'bewijzen' valt dat #2 geld aan #1 verschuldigd is... (Lijkt mij overigens niet zo heel waarschijnlijk, maar wie weet.) Kennelijk kan (en wil) #2 helemaal niet betalen. Wat gaat #1 dan doen eigenlijk? Schijnt ook binnen de familiesfeer te liggen allemaal. Voer voor 'Het Familiediner' van EO of zoiets dan!

Ik had geschreven: Een VOF tussen jou en de BV...

1. Jawel. 2. Vind je dit zo 'buitengewoon' dan? Ik zou het (denk ik, maar ik ken je cijfers verder niet) gewoon in mindering brengen op de reiskosten. 3. Jazeker. 4. Alle verschillen (die je niet kan verklaren!) kunnen een probleem zijn. Want dan kloppen je gegevens blijkbaar niet. En waarom zouden dan juist de cijfers bij de activa niet foutief kunnen zijn?

Ik zou denken dat een VOF (vennootschap onder firma) tussen jou (als ondernemer) en de BV de meest aangewezen constructie is. Wel met een dichtgetimmerde VOF overeenkomst natuurlijk. Vergeet dan vooral niet te omschrijven hoe het zit met de rechten van het ontwikkelde product!

Soms kunnen dingen 'rammelen' zonder verdere gevolgen. Als ik (ik heb ook een BV) naar een ander land zou emigreren, dan zou ik ook mijn BV daar registreren. Hoe dat werkt in 'bureaucratisch Italië' zou ik verder niet weten. Maar inderdaad: Het is niet de bedoeling dat een BV hier in Nederland ingeschreven staat slechts omdat de oprichter ooit hier woonde. De feitelijke situatie is bepalend. Alleen een postbus (of zoiets) hier in NL is niet genoeg formeel gesproken.

Met alle respect: Dat betwijfel ik lichtjes, omdat een rechtspersoon (fiscaal gezien) geacht wordt gevestigd te zijn daar waar de leiding zetelt. En dat is kennelijk niet in NL. Wat is een "account" trouwens? Bedoel je een accountant? Dan moet hij/zij (uitstekend als die is) toch alles over jouw situatie weten en de consequenties hiervan, lijkt mij dan. Ik vind je verhaal 'rammelen' (met alle mogelijke gevolgen van dien).

Heb je dan een vaste inrichting in Nederland (een kantoor bijvoorbeeld)? Want anders denk ik eigenlijk dat ook je BV in Italië gevestigd is formeel gesproken, ook heb je de verhuizing misschien nooit doorgegeven.

Dit is ook een intracommunautaire levering. Omdat de goederen binnen de EU blijven. De afnemer in Zwitserland verricht in Duitsland een intracommunautaire verwerving en is daarvoor Duitse BTW verschuldigd. 'De Zwitser' heeft dus een Duits BTW nummer nodig, maar dat zal ook wel het geval zijn neem ik aan. Dat nummer moeten zij aan jou opgeven.

Ik kan mij goed voorstellen dat er soms verwarring hierover ontstaat. Voor 'gewone' diensten (zoals bijvoorbeeld die van jou - dat betekent dan dat er géén aparte regeling is voor dat type diensten!) is er een verschil of de afnemer consument of ondernemer is wanneer deze (de afnemer dus) buiten de EU gevestigd is. Klinkt gek misschien (is het ook wel een beetje, vind ik...), maar als het om B2C ("Business-To-Consumer") gaat dan moet je dus wel BTW berekenen óók aan de niet-EU klant. Misschien leuk om aan te halen: Was de klant ondernemer geweest (gevestigd buiten de EU!) dan hoef je dan weer geen BTW te berekenen (misschien wel een soort belasting in het land van de afnemer trouwens, maar dat terzijde). En hoe weet jij dan of de klant wel/niet ondernemer is, wanneer deze uit Rusland of de USA komt, zou je dan denken...? Nou, dat heet dan weer: "Wanneer de dienstverrichter (jij dus!) zich er voldoende van heeft verzekerd dat zijn afnemer een ondernemer is". Want dan wordt de dienst (B2B in dat geval!) geacht om plaats te vinden in het land van de afnemer. Dat dus in tegenstelling tot een B2C transactie, want daar is het in het land van de dienstverrichter. Persoonlijk denk ik dat ik als fotograaf gewoon alles met BTW zou berekenen, eerlijk gezegd... Of je moet 'gaan' voor de internationale markt natuurlijk.

Je moet inderdaad 21% BTW berekenen. Omdat dit een B2C dienst is en jij hier in NL gevestigd bent. (Zo'n formulier ken ik verder niet - lijkt mij sterk dat het bestaat, maar zoek anders op de site van de belastingdienst)

Afboeken, bijvoorbeeld. Maar of dat zomaar kan fiscaal gezien is misschien een tweede. Want je verschuift dan wel winst van het ene land naar het andere, binnen het concern. Anders kan misschien de moedermaatschappij de vordering overnemen?

Het is überhaupt nooit mogelijk om een investering "terug te vragen" of deze "af te trekken". Wat wél mogelijk is, is investeringsaftrek te gebruiken mits men aan de voorwaarden voldoet. En dat kan ook als de winst negatief is (verlies dus). Investeringsaftrek wordt berekend op basis van de gemaakte investering. Maar: mocht je nooit winst maken, dan kan de fiscus (achteraf) vinden dat er eigenlijk nooit een onderneming was. En dan kunnen alle aftrekposten in verband met je 'onderneming' komen te vervallen, dus ook de investeringsaftrek.

Wanneer je de huurtermijnen voor de BV uit privémiddelen betaalt, dan krijg je een vordering op de BV (en de BV dus een schuld aan jou). Dat heeft verder geen gevolgen voor de aftrekbaarheid van de BTW, mits de huur belast is met BTW dan. Dus: geen verschil of de BV dit zelf betaalt of dat jij dit 'voorschiet' namens de BV.

Helaas voor jullie is het inderdaad zo dat wanneer bij een ABC-levering goederen van het ene naar het andere EU-land worden vervoerd, er maar één levering als intracommunautaire levering aangemerkt kan worden. Als dus de eerste levering (A-B, dus van NL naar D) de intracommunautaire levering is, dan vindt de tweede levering plaats in het EU-land waar ook de intracommunautaire verwerving plaatsvond: M.a.w. in het land waar de goederen aankomen. Dan is de eerste levering (A-B) belast met het nultarief en de tweede levering (B-C) met het tarief dat geldt in het land waar de goederen aankomen. Mocht het andersom zijn (dus de tweede transactie is de intracommunautaire levering), dan vindt de eerste levering plaats in het EU-land van vertrek (het land vanwaar de goederen verzonden worden). Dan is deze eerste levering belast met het tarief dat geldt in het land van vertrek. Dus het lijkt mij dat de fiscus in Duitsland een behoorlijk verhaal heeft in deze.

Voor als je afspraken zou maken met de werknemer over een eigen bijdrage voor het privégebruik van de auto: Dit moet ook in de loonadministratie verwerkt worden. Het vermindert namelijk de bijtelling voor de werknemer.

Dat is niet ondenkbaar (maar een ontevreden werknemer is ook weer niet alles).

Als je niet naar buiten treedt (maar slechts een afspraak met één afnemer hebt) dan zal je jezelf niet snel moeten inschrijven bij de KvK lijkt mij. Je zal wel BTW plichtig zijn, mits je zelfstandige bent dan. Tenminste als je prestaties met BTW belast worden (en dat zal wel neem ik aan - maar daar heb je verder niets over verteld, dus dat is dan ook weer niet helemaal zeker). En een fictief dienstverband in deze is natuurlijk niet ondenkbaar.

'Bijtelling' loopt via de loonheffingen. Het houdt in dat er op het loon van de werknemer meer ingehouden wordt (vanwege 'loon in natura'). Kost de werkgever dus niets. Jouw kosten zitten in het feit dat de werknemer nu dan kennelijk onbeperkt gebruik mag maken van de auto voor privédoeleinden. Dus vaker tanken, hogere onderhoudskosten vanwege meer kilometers etc.

Er gelden specifieke regels voor opdrachtgevers van artiesten (en beroepssporters) m.b.t. inhoudingen op gages e.d. Vandaar dat dit nogal gevoelig ligt (of kan liggen). Het is dus niet helemaal 1-op-1 te vergelijken met 'gewone' ondernemers die iemand inhuurt voor een 'klus' (daar spelen begrippen als 'gageverklaring' of 'inhoudingsplichtigenverklaring' natuurlijk niet).

Persoonlijk zou ik (denk ik) in deze situatie een inhoudingsplichtigenverklaring aanvragen. Moet je wel aangifte (loonheffingen) doen, maar dan is het allemaal afgetimmerd. En dat is nou behoorlijk professioneel, vind ik. Kunnen opdrachtgevers zo je facturen voldoen en regel jij de rest voor de band.

En wat heb je zelf in je oriënterende fase als aanhang-/toiletwagenverhuurder 'in spe' ontdekt? Ik bedoel vraagstukken waar lezers een beetje kunnen meehelpen om op te lossen, niet alleen "wat te doen?" en "waar moet ik aan denken?" dan...

HL wordt praktisch 'overspoeld' door dit soort vraagstukken, waarbij iemand iets bedacht heeft dat érg op een bestaand iets lijkt, of iemand iets wil gaan verkopen dat érg op een bestaand en gerenommeerd product lijkt enz. En het komt er (mijns inziens) altijd op hetzelfde neer: - Je bent voorzichtig en dan doe je dit niet. - Je bent een 'durfal' en dan ga je gewoon je gang (en je merkt wel wat en hoe...). - Je besteedt een behoorlijk bedrag aan een degelijk onderzoek door een gerenommeerd bedrijf om risico's en potenties in kaart te brengen.

Maar dan zal je dus straks zelf 'modelovereenkomsten' moeten aangaan met je mede-bandleden. Want straks huur jij hen dan in eigenlijk. En de opdrachtgever (van het optreden) huurt jou in. Als opdrachtgever (en dat wordt je dan zelf straks!) heb je meer verantwoordelijkheid dan als opdrachtnemer. Zeker gezien de bepalingen in de artiestenregeling dan.

Nou, de 'oude' regeling was eigenlijk dat de artiest dan een VAR-WUO ("winst uit onderneming") moest kunnen overleggen. Anders was een gageverklaring verplicht. Hoe zij dat bedacht hebben in de 'nieuwe' situatie (nu dat de VAR eigenlijk niet meer bestaat...), is niet (althans mij niet) geheel duidelijk. Maar als de opdrachtgevers jullie facturen gewoon betalen, dan is dat natuurlijk primair hun probleem. Nu krijg je dan straks een andere situatie. Als je echt pech hebt dan vindt de fiscus dat je werkgever bent van je mede-bandleden. Want ik neem aan dat niet alle leden een VAR-WUO hebben? Die zij aan jou kunnen tonen, bedoel ik.

Maar is de artiestenregeling dan niet van toepassing? Dan zal de opdrachtgever toch normaal gesproken een gageverklaring eisen. Maar zij betalen gewoon jullie facturen?