shoptillyoudrop

En dat is nou precies datgene risico lopen heet... :'( Want hij moet er voor betalen, ook levert het geen moer op. En jij krijgt betaald (ook levert het hem geen moer op...).

Als ik je goed begrijp, heeft je BV slechts twee 'dingen' op de balans: - Een negatief eigen vermogen - Een (rek.courant-)schuld aan de DGA Dan moet je dat dus ook zo aangeven in de VPB aangifte. Want er zijn (blijkbaar) verder geen activa (geen bezittingen, dus).

De 'kostencalculatie' is toch niet heel moeilijk in deze eerlijk gezegd: brutoloon + reservering vakantietoeslag (waarschijnlijk 8% van het loon) + werkgeverslasten ('sociale verzekeringen' noem je dat kennelijk) (en dan zou je ook nog werkgeverslasten over de toekomstige vakantietoeslag kunnen reserveren, hoewel dat het wel wat 'waziger' maakt en meestal ook niet om heel veel geld gaat.) (en dan zou je ook nog eens kosten voor opgebouwde vakantiedagen kunnen reserveren, hoewel dat het nóg waziger zou maken dan.) = loonkosten

Over twee maanden kan je verzoeken om verwijdering van je persoonsgegevens... De boete voor het niet voldoen aan de AVG schijnt niet mals te zijn (ik heb ergens een max van 40 miljoen euro gelezen!), dus dit lijkt mij eigenlijk niet zo'n hele handige 'verdienmodel' van die club. Is de AVG toch niet alleen maar 'overlast' voor MKB bedrijven! :)

Heel lang gelden liep ik tijdelijk (omdat ik het leuk vond en omdat ik tijd over had) rond bij een bekend mediabedrijf in Hilversum. Dat als freelancer (dat was vóór dat iedereen 'ZZP' was!) en om facturen te kunnen sturen had je toen geloof ik een soort verklaring van het GAK (dat was dus ook vóór dat je "UWV" had!) hebben dat je een beetje 'bedrijf' was (anders werd je gewoon 'op de loonlijst' gezet... het was dus ook vóór dat de "VAR" bestond!). Maar daar gebeurde precies hetzelfde: als je een factuur indiende voor je werkzaamheden als freelancer, moest je een papiertje tekenen dat je de auteursrechten afstond aan de opdrachtgever. Niets nieuws onder de zon dus! Leuk verhaaltje daarbij is dat ik, omdat zij nogal "dom" met een bepaalde werkwijze omgingen, aanbood om daar naar te kijken en een soort 'manual'/instructie te ontwerpen voor freelancers zodat zij veel efficiënter (en dus veel goedkoper voor desbetreffend bedrijf!) konden werken. En dan ook trainingen/cursussen erbij geven om 'de mensen' wegwijs te maken. Dat vonden zij geweldig! Nadat ik de eerste versie van de 'manual' geschreven had, kreeg ik de mededeling dat zij het goed vonden en ook besloten hadden om op basis van mijn schrijven dit door een werknemer verder te laten ontwikkelen en uitvoeren! Ik heb toen natuurlijk een brief gestuurd met de mededeling dat ik als bedrijf "not amused" was en dat zij best mijn manual/methode mochten gebruiken, mits daar voor betaald werd: Zij stonden echt met een mond vol tanden... Zij waren zo gewend dat auteursrechten overgedragen werden. (de conversatie na mijn brief: "Maar vind jij dan dat jij rechten hebt op jouw manual?" "Dat vind ik niet, dat is gewoon de wet!") Hoe dan ook: zij hebben het afgekocht. Geen opwindende bedragen (maar toch wel iets), maar het gaat ook een beetje om het principe in deze. En kennelijk is nu, tig jaren later, de situatie precies dezelfde!

Heel lang geleden had een (ex-)klant van mij het lumineuze idee om een VOF (in de horeca) aan te gaan met iemand met véél ervaring (in de horeca). Hij (de vennoot van de ex-klant dus) wist wel van 'de hoed en de rand' op dit terrein. De "ex" ging een bestaande faciliteit (in verval!) overnemen en de vennoten gingen driftig aan de slag. Totdat de (eeeerg belangrijke!!) bierleverancier/financier langskwam voor de eerste levering en zei: "Hé...! Die man kennen wij!!! Daar gaan wij niet wéér aan leveren op krediet!" Einde verhaal, dus. Die vennoot was een ballast. Hij was wel eerder 'failliet' gegaan namelijk. Heeft volgens mij de ex-klant het nodige gekost allemaal. Maar laat je vooral niet door mijn verhaal afschrikken! Kan ook wel goed gaan natuurlijk...

Klopt Norbert (dat het niet verplicht afneemt, dus "vrijvalt" zeg maar). Dat is namelijk alleen het geval wanneer: - Je de onderneming gestaakt hebt, of: - De AOW leeftijd bereikt hebt, of: - Voor de 2e keer achter elkaar het urencriterium niet haalt. Een voorbeeld uit de praktijk (dan wordt het makkelijker te zien): Een cliënt van mij begon 2017 met een eigen vermogen van -2.100 euro, inclusief de FOR. Hij heeft sinds jaar en dag een FOR van een kleine 500 euro. Hij haalde het urencriterium niet in 2016. Hij eindigt 2017 met een eigen vermogen van (ruim) -3.700 euro. Maar hij haalt het urencriterium weer niet, waarbij de FOR dus (verplicht) vrijvalt en het 'echte' eigen vermogen (bijna) -4.200 euro op de balans is. En de (bijna) 500 euro 'vrijval FOR' bij de fiscale winst komt.

Ook helemaal geen probleem. Want je moet kijken naar je verkoopprijs exclusief BTW en dat vergelijken met je inkoopprijs (ook exclusief BTW natuurlijk). En als je dan genoeg marge maakt, is het OK. Ongeacht of de leverancier BTW berekend heeft of niet... Maar je hebt wel een punt dat het wel veel rompslomp is met "waar is de koper nou eigenlijk gevestigd?" enz.

Stel (heel hypothetisch): Ik ben ondernemer en ik acht het wenselijk om een waakhond te hebben voor mijn zaak. Door "moverende redenen", maar vooral om de zakelijke bezittingen te bewaken, koop ik nu dan ook een 'monster'. Beesie kost 5.000 euro (dat betaal je - hypothetisch - voor dit type hond van 5 jaar oud en dat is diegene hier aan voldoet!) en gaat 5 jaar mee (want op 10 jarige leeftijd beginnen de tanden een beetje losser te zitten bij dit ras en worden zij dan ook minder waaks - slaperig zelfs). Over 5 jaar is de waarde van deze bewaker dus nihil (praktisch). Dan lijkt het mij goed koopmansgebruik om de aanschafkosten van 5.000 euro over 5 jaar af te schrijven (tot restwaarde = nul in dit geval). En goed koopmansgebruik is toch de uitgangspunt van (fiscale) winstbepaling. Mijns inziens.

Maar dat is op zich helemaal goed natuurlijk! Misschien heb je iets heel interessants ontdekt. Ook dat kan verstandig zijn...

Dus eigenlijk is dit de situatie: - Je hebt gezien dat een aanbieder van iets slecht in Google scoort, althans jij vindt dat je beter zou moeten kunnen scoren. - Je hebt geen onderneming, ook geen geld voor een "serieuze onderneming" (want je kan noch de mogelijke retourzendingen van klanten, noch de notariskosten betalen!). - Je hebt geen afspraken met leveranciers over leverancierskredieten. Ken je "Dragon's Den" nog? Nederlandse versie met o.a. Annemarie van Gaal volgens mij? Ik denk niet dat zij opgewonden wordt door dit plan. Maar ik vind het natuurlijk geweldig dat je probeert verder te komen! Alleen dit vind ik eerlijk gezegd een beetje als luchtfietserij overkomen. (maar wie ben ik!)

En straks is het ook "AVG time"... Dan moet je misschien allerlei gevoelige persoonsgegevens doorgeven aan allerlei partijen (arbodienst, advocaat, advocaat van de tegenpartij misschien, interne/externe loonadministratie etc., etc.). Extra veel werk om dat allemaal in goede "AVG banen" te leiden. Sterkte Henk! Ben blij dat ik geen personeel heb. (Peter)

Er zijn verschillende 'smaken' in deze: - Een voorschot op het loon (loonheffingen verschuldigd!). - Een lening (rente verschuldigd! en een overeenkomst van de lening ook eigenlijk). - Een bedrag ten last van de rekening-courant brengen (en misschien, afhankelijk van de situatie, is dan ook rente verschuldigd - en een overeenkomst van de rekening-courant is misschien dan ook niet zo gek eigenlijk, afhankelijk van de precieze situatie dan).

Ik denk dat de eigenaar Jacobse of van Es is...! "Samen voor ons eigen". Weinig mis mee, "geen gezeik, iedereen..." enz. (doet De Tegenpartij straks weer mee met de gemeenteraadsverkiezingen?)

Ik weet niet precies wat je hier nu bedoelt, maar hier kan het omgekeerde van datgene ik net schetste gelden: Als je een zakelijke lening afsluit en het geld opneemt voor privédoeleinden, dan is de lening (fiscaal gezien) een privélening. Dan hoort deze dus niet op de balans te staan (en de rente/kosten zijn niet als bedrijfskosten aftrekbaar).

Nou, als je (in privé) een lening afsluit en het geld gebruikt voor zakelijke doeleinden (investering of zoiets), dan is het ook (fiscaal gezien) een zakelijke lening (dus géén eigen vermogen). Maar misschien bedoel je dat helemaal niet.

Ik neem aan dat je zelf meer inzicht wil in het e.e.a. Hamvraag: Welke balans? Voor de aangifte/jaarstukken...? Dat zal niet werken, want het is inderdaad allemaal eigen vermogen. Een balans in je administratie? Daar kan je allerlei (grootboek)rekeningen aanmaken (die consolideren in het eigen vermogen), zoals "privé ingelegd" en "privé onttrokken" en allerlei andere dingen (een voorbeeld: "betaalde premie zorgverzekering" mits je dat zou willen bijhouden en dat van 'zakelijk geld' betaalt). Of maak je een balans in een apart document? Dan zal het wel lastig zijn om hier dit soort informatie in te verwerken, maar in theorie zou het wel kunnen natuurlijk.

Heel vervelend, Hans. Veel sterkte en wijsheid gewenst. En een klein overpeinzingkje: Zo’n 15-20 jaar geleden hadden wij hier vlak bij, in de polder, een soort Mexicaans restaurant ineens. Liep waanzinnig goed, allemaal zakenlunches en diners enz. Volgens een kennis van de eigenaar was het “een goudmijn” (hoorde ik hem ‘langs de lijn’ bij de kids een keer vertellen – de voetbalvelden waren daar vlakbij, vandaar). De eigenaar (hij had kennelijk 2 vrouwen!) liet 2 identieke huizen bouwen op het terrein en zij gingen er ook (met z’n drieën) in wonen (ik denk: een vrouw per huis, maar dat weet ik niet zeker…). Toen begon (voor hen) de ellende: de Gemeente was er niet mee eens. Van het een kwam het ander, na vele jaren procederen e.d. moest het restaurant dicht. Volgens mij mochten zij er wel blijven wonen trouwens (maar zonder horeca dan!). Wat heeft dat hier nou mee te maken, zou je kunnen denken… Nou, ik vraag mij af wat er gebeurd was als die beste man de zaak (vóór dat de Gemeente de zaak/zaken gewonnen had!) aan iemand doorverkocht had. Zou de koper dan, als hij/zij een schrijven kreeg dat er geen horeca daar mocht zijn, de koop kunnen terugdraaien?

Hier zal wel sprake van een "overgang van een algemeenheid van goederen" zijn, neem ik aan. Waarbij dus de onderneming overgaat (voor de omzetbelasting) van de 'overdrager' naar de 'overnemer'. Dan vindt er voor de omzetbelasting geen levering (of dienst) plaats, dus is omzetbelasting (BTW) niet van toepassing. (Voorwaarde is o.a. wel dat de overnemer als ondernemer 'doorgaat' en dat het dus ook de hele onderneming betreft en niet bijvoorbeeld om de alleen voorraad, klanten, apparatuur of zoiets gaat!) Het maakt natuurlijk dan ook niet uit of de overnamesom in een keer, of in termijnen, betaald wordt in deze.

Maar als het absoluut om een ton gaat (maandomzet), dan zou dat misschien zo 'zachtjes aan' toch veranderd moeten worden... Als het om honderd euro gaat, dan is het niet zo belangrijk. Aan de andere kant: Als het Google betreft en het gaat "maar" om 1 ton omzet, dan is het ook te verwaarlozen... Je probeert je ooit gekozen methodiek niet zomaar te veranderen (dat is ook goed koopmansgebruik!), maar soms ontwikkelen dingen zich zo dat het verantwoord is om het wél te doen. Moeilijk te zeggen zo op afstand, zonder echt kennis over de situatie...

Het "factuurstelsel" is een kreet i.v.m. de omzetbelasting: Als je in januari facturen maakt voor diensten in december, dan ben je de BTW op de factuur verschuldigd in januari (of het 1e kwartaal als dat het relevante tijdvak is). Daar is op zich niets mis mee. Voor de inkomsten-/vennootschapsbelasting geldt iets anders: "Goed koopmansgebruik". En dan moet je toch kijken naar zowel de absolute bedragen (dus: hoeveel euro's je over praat) als de relatieve bedragen (dus: in verhouding tot totale omzet/totale balans). Pas dan kan je eigenlijk zeggen of je misschien de inkomsten (en dus ook: de activa!) moet meenemen in dat "oude jaar" of dat je het gewoon kan 'laten zitten' tot volgend jaar. M.a.w.: niet zó vreemd dat je "onduidelijke antwoorden" kan krijgen van je adviseurs (hoewel: als je de precieze situatie wél kent lijkt het mij niet zo vaag - zou hij/zij toch wel moeten kunnen uitleggen dan).

Dan zou ik als ik jou was de belastingdienst benaderen met de vraag of zij, net als jij, dat ook vinden. Want dan kan je de opdrachtgever mededelen dat hij (en zijn boekhouder) 'fout' zit(ten) en dat hij met gerust hart je factuur kan voldoen. Als de BD dus ook vindt dat een e-mail met 'wij werken volgens modelovereenkomst' genoeg is om inhoudingsplicht i.v.m. de artiestenregeling te "vermijden" in deze.

Ik ben geen jurist. Maar volgens mij moet er een modelovereenkomst zijn. Anders is die er (dacht ik) niet. Om alleen maar 'volgens modelovereenkomst te werken' lijkt mij niet afdoende (maar nogmaals: ben geen jurist...).

Nee. Dat is niet een keuze van de opdrachtnemer, dat is een plicht van de opdrachtgever. Je kan het allemaal nalezen in de artiestenregeling (de link die ik gaf). Het is een hele 'moeilijke' regeling met veel misverstanden. Dat weet ik uit ervaring. Vandaar dat ik hier op reageer. Dit heeft ook (soms) de aandacht van de belastingdienst. (Toen het ingevoerd werd was er ook veel weerstand vanuit de sector. In de media, op TV enz. Intussen heb ik het gevoel dat de 'gevestigde' spelers hebben geleerd om hier mee om te gaan.)

Ik meen mij te herinneren dat de artiestenregeling inhoudt dat de opdrachtgever inhoudingsplichtig is als er (zoals kennelijk in dit geval!) geen modelovereenkomst is (of de opdrachtnemer/artiest zelf geen inhoudingsplichtigenverklaring heeft). Dan mág de opdrachtgever zelfs de factuur niet zomaar, zonder inhoudingen, betalen. Deze regeling geldt nog steeds, behalve dat het woord "VAR" vervangen moet worden door "modelovereenkomst". Je kan (volgens mij) inderdaad niet achteraf op je factuur gewoon vermelden 'modelovereenkomst geldt' wanneer er helemaal geen modelovereenkomst (daar zijn toch twee partijen voor nodig!) is. Dus ik vrees dat een incassobureau of dergelijke niet veel kan uitrichten (maar wie weet).