• Zoek op auteur

Inhoudstype


Forums

  • Innovatieve nieuwe bedrijfsideeën
    • Innovatieve nieuwe ideeën
    • Intellectueel eigendomsrecht en productbescherming
    • Ondernemen in ICT
    • Ondernemen in Landbouw, Visserij, Life Sciences, Chemische, Milieu- en Energietechnologie
  • Bedrijfsstrategie, ondernemingsplannen en bedrijfsprocessen
    • Ondernemingsplan en businessplanning
    • Commercie en marketing
    • Groei!
    • Operationeel en logistiek
    • Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen [nationaal én internationaal]
    • Wat vinden jullie van mijn...
    • Aansprakelijkheid en risicobeheer
  • Financiering, juridische en fiscale zaken
    • Financiering
    • Contracten en aanverwante onderwerpen
    • Rechtsvormen, vennootschaps- en ondernemingsrecht
    • Arbeidsrecht
    • Fiscale zaken
    • Administratie en verzekeringen
    • KvK, UWV en overige juridische zaken
  • Internationaal ondernemen
    • Internationaal ondernemen
  • ICT & Cyber security
    • ICT, Automatisering en internet
    • Cyber security
  • Leiderschap en (crisis)management
    • Leiderschap en (zelf)management
    • Herrie in de zaak
  • Overheidszaken voor bedrijven
    • De overheid en ondernemers
    • Onderwijs- en universiteitsbeleid
  • Vaste rubrieken
    • ik zoek een ...
    • Columns en octrooiblogs
    • Video's en Webinars
    • Nieuws en artikelen
    • Wedstrijden, beurzen en evenementen
    • MediaBoard
    • Testforum
  • Stamtafel
    • Over Higherlevel.nl
    • Nieuwsflits
    • Bugs en errors?
    • Off Topic

Blogs

Er zijn geen resultaten om weer te geven.


Zoek resultaten in...

Zoek resultaten die het volgende bevatten...


Datum aangemaakt

  • Start

    Einde


Laatst geüpdate

  • Start

    Einde


Filter op aantal...

Registratiedatum

  • Start

    Einde


Groep


Voornaam


Achternaam


Bedrijfs- of organisatienaam


Email


Websiteadres


Vestigingsplaats

  1. Wat als iemand hier geen toestemming voor wil geven? Raakt deze persoon dan zijn functie of baan kwijt? Of ben jij dan een klant kwijt? Waarom denk je dat het namaken van een vingerafdruk een klein risico is? (Ze kunnen ook digitaal gestolen worden en dan misbruikt worden) Waarom wil je een app beveiligen met een vingerafdruk, terwijl de gekoppelde gegevens toch niet interessant zijn voor de buitenwereld? Dat klinkt bijna alsof je een drol in een kluis bewaart: goed beveiligd, maar waardeloos voor een eventuele dief, die daar overigens pas achterkomt, nadat de kluis gekraakt is. Daarnaast noem je het zelf een aanname. Ik denk dat het een gevaarlijke aanname is, omdat het gebruik van een vingerafdruk een gevoel van (schijn)veiligheid oproept. Assumption is the mother of all fuckups. Bovendien, ben ik van mening dat het een onveilige key is: het kan kwijtraken, beschadigd worden (bijvoorbeeld in de keuken: vaak slechts tijdelijk) en dan is eigenlijk niet te verifiëren wie de eigenaar was. Als steeds meer toepassingen die key gebruiken is dat hetzelfde als overal hetzelfde wachtwoord gebruiken. En de vraag die niet beantwoord is: kun jij jouw database met keys hermetisch beveiligen? Je bent nu heel erg bezig met de toepassing, maar heb je de consequenties ook goed in kaart gebracht?
  2. Een overheid die ingrijpt omdat een ambtenaar iets op zijn klompen aanvoelt? Dan maar liever een liberaal beleid. De handel in namaak is overwegend een privaatrechtelijke zaak. Een probleem tussen twee partijen waar de overheid zich niet mee hoeft te bemoeien. De inbeslagname van AllStars bij V&D en Makro en Schoenenreus heeft tot jaren van juridisch geschermutsel geleid, zeker toen bleek dat Nike zelf namaak-gympies op de markt had gebracht. Bij namaakvuilniszakken mag de overheid echter hard toeslaan. ;D
  3. Allereerst bedankt voor de reacties! Een order van 90K. Voordat je van alles zakelijk gaat regelen, leg hem/haar jouw situatie eerst eens uit en vraag wat zekerheden. Als jij naar een jurist gaat om de contracten te bekijken kost jou dat geld. Als je leveringsvoorwaarden op maat laat maken, kost jou dat geld. Hoe zeker is die order? Maar antwoorden op de vragen: 1) Ja. Dat is zeker verstandig. 2) Dat is zo 123 niet makkelijk te beantwoorden. Als je het geld nu niet direct nodig hebt kan je het laten parkeren in een holding. Op het moment dat jij geen baan meer hebt en moet leven van eigen inkomsten kan het zijn dat je er later minder belasting over betaalt. 3) Bel hem op. Ik kan een order van 90K binnenhalen, maar wil duidelijke afspraken maken. Koop een ticket en kijk hem eens recht in zijn ogen. De truc is goed communiceren en duidelijke afspraken maken. Maar controleer eerst eens of die order uit de VS wel echt een order gaat worden voordat je duizenden euro's gaat uitgeven aan contracten, voorwaarden en notaris. Goede punten. Op zich ben ik van te voren best bereid te investeren in de juridische zaken, maar zekerheid is altijd goed. Het bezoeken van de fabriek in China wil ik als alles doorgaat graag doen. Ik heb een Chinees-sprekend contact die mij hier bij kan helpen. Wat dat betreft biedt een contract met de leverancier als het puntje bij paaltje komt nog geen zekerheid. Voor de rechter slepen daar lijkt me niet een optie. Dit geldt overigens ook voor het beschermen van ontwerpen, wat Easy does it aangeeft. Mocht iemand mijn ontwerpen namaken, waar dan ook ter wereld, dan zal het waarschijnlijk in geen enkel geval mogelijk, betaalbaar of uitvoerbaar zijn om er wat aan te doen. Ik ben een kleine speler in een grote markt dus ik heb niet het idee dat er snel replica's worden gemaakt. Ik zal me in de deelnemingsvrijstelling inlezen. Dank voor alle reacties, ik waardeer het enorm. Andere suggesties zijn nog steeds welkom!
  4. EAN in relatie met merkrecht is alleen als je daadwerkelijk ook de merk gebruikt. Maar dan overtreed je niet merkrecht, maar ben je met misleiding nodig. Dus stel je bied iets aan met een EAN voor Konig HDMI kabel 2 meter en je verkoopt vervolgens een compatible /gelijkwaardige kabel, waar geen Konig op staat dan ben je met misleiding nodig. Mocht het een valse Konig verpakking/kabel bevatten dan met je wel met misbruik van merk bezig. Verder zou ik eerst kijken of degene die klaagt wel enige grond heeft om te klagen. Vaak zie je mensen andere bedreigen zonder enige grondslag of dat ze daar toe gemachtigd zijn. Zo heb ik eens een namaak apparaat gekregen en heb toen een lijstje met wat ik kan ondernemen gemaakt om zodoende geld terug te krijgen. (geen CE, geen formeel factuur, informeren van merkrecht houder etc..) Als je parallel (grijs) importeert is er niets aan de hand. Merkrecht houders kunnen (en moeten) optreden indien hun merk gebruikt en misbruikt worden anders verliest het merk haar waarde en kan merk vervallen. Een voorbeeld is Photoshop (en vervoegingen daarvan) het is niet zonder meer mogelijk om dat merk te handhaven omdat het inmiddels tot taal is gaan behoren en in woordenboeken staat, met als referentie "digitaal bewerken van foto's". Als je wil weten hoe serieus de intenties zijn van iemand verzoek hem dan een concept dagvaarding te sturen. Er kunnen dan 3 dingen gebeuren 1) je hoort er niets meer van 2) je krijgt deurwaarder aan de deur 3) je krijgt een concept dagvaarding die je inhoudelijk kan laten toetsen.
  5. Een watermerk geeft op zich geen rechten. Ik kan morgen mijn watermerk op jouw foto's zetten, dat geeft mij geen auteursrecht. Naarmate de combinatie van tekst en beeld meer en meer een eigen karakter krijgt, neemt de auteursrechtkracht toe. Inbreuk is dan al snel de conclusie. Vraag daarna wordt: kan er schade geclaimd worden? Dat zou misgelopen winst op niet-verkochte meubels zijn. Zoiets claimt Nike bij verkopers van namaak-gympies. Maar dat is merkinbreuk. Je kan ook de winst van de ander opeisen; dan moet die inzage geven in omzet-en verkoopdata. Linksom of rechtsom, je hebt er een jurist bij nodig. Niemand anders treedt voor jou op.
  6. Om bij de 1019h vraag te beginnen: klopt, staat in de wet. Bij zaken van intellectueel eigendom moet je de werkelijke advocaatkosten vergoeden (als je ongelijk hebt) en dat is een goede reden om zo'n zaak snel af te doen. 400 is geld, maar in dit soort zaken een schijntje. Elk telefoontje naar de advocaat laat die rekening verder oplopen. Je zult eerst moeten beoordelen of je inbreuk hebt gemaakt. Zoals ik het nu begrijp gaat het om een claim van iemand die de rechten heeft en dat jouw leverancier / fabrikant geen licentie heeft op het gebruik van die rechten, ofwel het zou gaan om 'namaak' in gewoon Nederlands. Klopt dat? Als dat klopt, is mijn inschatting dat je er - vermoedelijk - heel verstandig aan doet te accepteren wat er in de brief staat. Waarbij ik wel de kanttekening maak dat ik de brief niet ken en dus af ga op jouw weergave er van.
  7. Niet gevonden wat je zoekt?

    Wij helpen je graag! Higherlevel is het grootste ondernemersforum van Nederland.

    24/7 kun je gratis je vragen stellen en je hebt binnen een paar uur antwoord!

  8. hoi, ik had even een vraag. ik werk bij een bakker en onze bakkerij heeft laatst even lopen google, maar er blijkt nu dus een vrouw te zijn die spullen uit onze winkel koop, laat inpakken en weer doorverkoopt in haar eigen winkel maar dan met een ander stickertje. ook heeft deze vrouw zeg maar de hele winkel nagemaakt door de zelfde kleedjes, menukaart etc te gebruiken. ik weet dat het decor (zoals de kleedjes) wel mag want iedereen mag gewoon weten hoe zijn of haar terras eruit ziet. maar is het eigenlijk ook legaal om spullen zomaar door te verkopen? ik hoor graag van een van jullie. btw als het wel mag wat is dan jullie tip om tegen die vrouw te doen? haar gewoon haar gang laten gaan of naar haar toe gaan om te vertellen dat dit echt niet kan. groetjes, 12517
  9. Met een gelikte site en een mooi verhaal is het Snappcar gelukt om een zeer bijzonder verzekeringsproduct te krijgen. Toevallig weet ik hoe moeilijk het is om een autoverzekering voor verhuur te krijgen en ook wat zoiets kost dus ik was destijds vol verwondering hierover. Snappcar kwam met woorden als 'leen de auto van je buren'. Hoezo lenen? Er staat geld tegenover dus dan heet gewoon huren. Ook is het hip en duurzaam. Maar het is ook mogelijk om te verhuren aan onbekenden. Bij verhuur aan onbekenden horen gewoon de oude waarheden van de ouderwetse verhuur. Alle ellende die daarbij komt kijken is gigantisch en niks nieuws. Er is een hele waslijst aan manieren om te frauderen met huurauto's. Een kwestie van tijd dus dat niet alleen de wereldverbeteraars maar ook fraudeurs Snappcar en hun polis zou ontdekken. Autoverhuurbedrijven vechten al eeuwen tegen fraude. Ze proberen mensen te screenen, zien de klant bij afgifte, hebben training gehad om legitimatiebewijzen te controleren. Bijv. lijkt de persoon op de foto, komt de handtekening overeen, klopt het rijbewijsnummer etc etc. Ook weten verhuurmedewerkers te letten op verdacht gedrag, alcoholgebruik(stinkt iemand naar bier) etc. Daarnaast moeten verhuurmedewerkers dusdanig sterk in de schoenen staan om bij vermoedens van fraude de verhuur terplekke te annuleren. Ook als er een klant tegenover ze staat die fysiek en verbaal hun meerdere is. Dus stel er staat een oudere directeur met een sterke persoonlijkheid bij de balie die overduidelijk een biertje heeft gedronken dan moet de bijv. jonge mbo geschoolde baliemedewerker die klant wel weigeren. Aangezien die directeur gewend is om altijd z'n zin te krijgen vergt het dus heel wat om de verhuur te weigeren. Bij Snappcar hebben ze verzonnen dat iedere doorsnee burger ook wel deze uitgifte kan doen. Meestal gaat dat goed, maar als je zo groot bent dan gaat iedere vorm van fraude een keer gebeuren. Snappcar heeft gedaan alsof autoverhuur niks voorstelt. Verhuurbedrijven die bijv. een forse borg vragen staan hierdoor in hun hemd. Want vergeleken met Snappcar zijn andere bedrijven nu argwanende zeurders. Nu denkt Snappcar het op te lossen door bij de eerste huurperiode het eigen risico te verhogen. Ik vraag me af of er dan niemand bedenkt dat fraudeurs simpelweg een fictieve boeking doen en daarna hun fraude uithalen bij de 2e huurperiode? Verder vind ik het apart dat er niks te vinden is over BTW bij Snappcar. Terwijl er overduidelijk een aantal bedrijfswagens op worden aangeboden. Ik vraag me ook af of die ondernemers investeringsaftrek hebben toegepast op die bedrijfswagens. Bij verhuur mag dat volgens mij niet. Met die aftrek en zonder BTW is het natuurlijk makkelijk concurreren met verhuurbedrijven die het volgens de regels doen. Verzekeraars zijn natuurlijk niet gek zo blijkt wel weer. Ze willen best eens een nieuw product verzekeren maar na een beginperiode komt vanzelf het juiste plaatje eruit van de premie die bij het risico hoort. Snappcar had natuurlijk de risico's veel meer moeten indammen dan hadden ze minder fraude gehad en wellicht nu nog een redelijk interessante verzekering. Ook voor de verhuurders zijn er risico's. Van een klassieke auto kan iemand zo de sleutel laten namaken tijdens de huurperiode. Een maand later is de auto verdwenen en wordt gesloopt voor de onderdelen... Een auto kan schade krijgen aan de onderkant. Wie gaat eronder liggen bij het inleveren door die amicale Snappcar klant? etc etc. Ondanks alles blijft WA fraude mogelijk. Stel vriend A heeft een dure auto met schade. Vriend B heeft een goedkoop barrel. Huren, ongeval in scene zetten. Voor het barrel krijgen de frauders dan niks maar de dure auto kan gewoon claimen.
  10. Er zijn inmiddels meer dan 300 ondernemers benaderd die met naam en contactgegevens op Streya.nl en MijnOndernemer.nl genoemd worden. In eerste instantie met de neutrale vragen of ze al offerte-aanvragen ontvangen hebben en hoe de samenwerking bevalt, zodat we daar verslag van kunnen doen op dit forum. Later volgt dan een mail met meer uitleg en een waarschuwing voor stilzwijgende verlenging. Een groot deel van die mensen is niet meer als ondernemer actief. Van de mensen die reageren (in de sector administratief was dat ongeveer de helft van alle aangeschreven) heeft niemand ooit een offerte-aanvraag gekregen. Okay, één uitzondering. Een boekhouder die zich op bedrijven richt kreeg een aanvraag van een particulier. Veel ondernemers houden aan het verkoopgesprek een ongemakkelijk gevoel over. In het voorgaande verkoopgesprek wordt vanalles beloofd (veel ondernemers krijgen te horen dat er X aanvragen uit hun direct omgeving klaar liggen), maar dat wordt in het bevestigingsgesprek niet herhaald. Dus van de overeenkomst is slechts een deel vastgelegd: de aanvaarding, maar niet het volledige aanbod. Ze kijken dan pas naar de sites zelf en zien dat het waarschijnlijk een nepdienst is. Namaak offerteaanvragen, tellers die onwaarschijnlijke aantallen laten zien en niet-ingevulde profielen. En geen klantbeoordelingen, alleen een paar van medio 2017. Een aantal ondernemers betaalt om ervan af te zijn, de rest betwist de vordering. Streya laat degenen die krachtig verzet bieden lopen. Anderen gaan de incasso-mallemolen van LAVG + BOS Incasso in (twee verwante bedrijven met DAS als aandeelhouder). We zitten nu in de periode dat een heleboel zaken langs de rechter geleid worden. Inmiddels zijn al heel wat cateraars, koeriers en schoonmakers met exotische achternamen bij verstek veroordeeld. Ik vrees dat een aantal daarvan niet goed besefte wat er gebeurde. Je kan elders in dit topic lezen dat mensen van Streya aan de telefoon zeggen dat je als buitenlander maar geen ondernemer moet worden als je het Nederlandse systeem niet snapt. Maar er zijn ook mensen die wel voor de rechter bezwaar maken. Dan moet Streya en DAS (BOS Incasso en LAVG) een nieuwe afweging maken, want ook hun kosten lopen in eerste instantie op. Daar kunnen ze een deel van terugvorderen - als ze winnen. Maar als ze verliezen is het dubbel kassa voor Streya. In een aantal lopende zaken wordt bewijsmateriaal en kennis gedeeld. Het idee om van meerdere ondernemers een kleine bijdrage te vragen om de meest dringende zaken nu met juridische steun te kunnen behandelen, was iets te optimistisch. Alle kikkers willen zelf de ooievaar ontwijken. Vandaar ook dat de werving van nieuwe ondernemers gewoon door gaat. Zit je nog in het oude stramien van 400/500 euro per jaar of ben je gevallen voor de nieuwe aanbieding: 250 euro per kwartaal? Leg eens rustig uit met welk verhaal jij als klant binnengehaald bent en waarop jullie JA zeiden.
  11. Was een paar jaar geleden een grote zaak over in het domein van landbouwwerktuigen waar een Europese importeur Japanse landbouwwerktuigen relabelde met zijn huismerk. Zal ik eens opzoeken. In deze case zijn er verschillende Europese importeurs. Zowel van het origineel als van de namaak. ;)
  12. Bedankt voor de info. Wellicht is het traject via de belastingdienst al iets om te gebruiken om het importeren wat moeilijker te maken. Als alternatief kies ik er in de tussentijd ook voor om klanten duidelijk te maken dat er verschil zit in die "namaak en goedkope producten" en ons originele betere product. Helaas zie je dat veel kopers zich vooral laten leiden door lage-prijs en daardoor bij ons afhaken en niet de moeite nemen om verder te kijken. Het is een beetje zoals de duurdere Weber Bbq en de goedkopere versies die er echt veel op lijken.
  13. Ik weet niet of je ver komt zonder advocaat, want IE is een behoorlijk lastig rechtsgebied. Mocht je een IE-zaak winnen, dan kun je de volledige kosten op de verliezer laten verhalen. Rechters en de douane hebben over het algemeen een broertje dood aan namaak, dus je kunt het via hen proberen. Bij de rechter kun je via een zogeheten ex parte-procedure de verkoop laten stopzetten. Over de douane zegt de belastingdienst: In dat artikel staat uitgelegd welk formulier je moet invullen, waar je dat heen moet sturen en wat er vervolgens gebeurt. Boek 9 verzamelt heel veel uitspraken over IE-zaken, onder andere over modelrecht: https://www.boek9.nl/rechtspraak-naar-onderwerp/modelrecht/jaar (merk op dat je daar op een gegeven moment tegen een betaalmuur oploopt).
  14. Bedankt voor de reacties. Het is mij vooral te doen om de verkoop van het namaak product te stoppen als dat kan. Omdat dat mij als "importeur" bijna de das om doet. De producent zal niet meewerken omdat die daar blijkbaar geen last van heeft, door werledwijde verkoop en een zekere mate van amateurisme. De merknaam is ons eigen merk waaronder wij het product verkopen. Die heeft niets met de producent van doen. Het gaat mij vooral om het gelijkende product dus het "model" dat bijna hetzelfde is als dat van ons. De registratie is voor de Benelux, dus het lijkt mij dat als het modelrecht van toepassing is ,dat het ook niet vanuit andere landen of locaties in Nederland verkocht mag worden. Omdat ik als eerste het model heb geregistreerd lijkt mij dat het niet uit maakt of ik wel of niet de "eigenaar" ben van het product. Het is geen patent o.i.d. maar puur over het model / ontwerp. Zou mooi zijn als er jurisprudentie rondom een dergelijke zaak zou zijn (is dat ergens na te zoeken). Een advocaat inschakelen is nu geen optie door de hoge kosten. Daarom zoek ik naar een oplosing waarmee ik tegen lage kosten iets kan doen.
  15. Hallo, Medio 2006 ben ik op de markt gekomen met een product wat door ons geïmporteerd wordt (het wordt door een ander bedrijf gemaakt en ook overal verkocht inmiddels). In 2006 was dat nog relatief nieuw en was er geen concurrentie. Na enkele jaren kwamen we er achter dat er een "kopie" op de markt kwam die veel goedkoper was en minder van kwaliteit. Een van de dingen die we gedaan hebben is toen het ontwerp middels een modelregistratie geregistreerd te krijgen bij het Boip https://www.boip.int/nl/ondernemers/modellen Al met al hebben we veel last van dit namaak product. Onze verkopen zijn echt geminimaliseerd ten opzichte van de begin-periode. Klanten zien het namaak product als hetzelfde, terwijl er duidelijk kwaliteit verschil is en de prijs zo laag is dat wij daar nooit voor kunnen leveren zonder verlies. Ook adverteerde de verkopers vaak met het product gekoppeld aan onze merknaam (die inmiddels ook als woordmerk is vastgelegd). Ook het kopie product wordt door diverse partijen geïmporteerd en is niet van hen. Als klein bedrijf, zonder veel financiële mogelijkheden ben ik benieuwd of er toch nog mogelijkheden zijn via het vastgelegde modelrecht de verkoop te stoppen en evt. nog een schadevergoeding te krijgen. Of is dit een onhaalbare cases? Graag jullie advies en een idee van de haalbaarheid, en evt wie ik daar voor in kan schakelen. Ik hou het product graag nog anoniem i.v.m. mogelijke claim richtig de verkopers.
  16. Con komt van confidence, vertrouwen. In de klassieke truc wordt het vertrouwen van het slachtoffer gewekt doordat de oplichter het slachtoffer zijn vertrouwen schenkt. "Kunt u deze kostbare juwelen bewaren? Een erfstuk van mijn moeder." Dat je een wildvreemde vertrouwen schenkt, wekt wederzijds vertrouwen. Vervolgens worden de dure juwelen verwisseld voor goedkope namaak of uit het nachtkastje van het slachtoffer gestolen, die ten slotte voor de kosten mag opdraaien. Ik ken dit scenario trouwens alleen uit fictie, zowel Jeeves & Wooster als Fawlty Towers hadden afleveringen die op deze truc leunden. Om op de vraag terug te keren. Bij schade zit het zo dat eerst gekeken wordt naar wie aansprakelijk is, en vervolgens hoe hoog de schade is. Die schade kan worden gelimiteerd door te kijken naar wat de schadelijder had kunnen doen om (verdere) schade te voorkomen. Ik denk dat het bijvoorbeeld redelijk was geweest als de verhuurder naar de bank was gerend om daar een kluis te huren zodra duidelijk werd dat hij het horloge nog enige tijd onder zich zou houden. En het zou ook redelijk zijn geweest de kosten van dat alles door te berekenen aan de huurder. En als die het daar niet mee eens was geweest, dan was het verbergen in de stropdassenla een redelijk alternatief geweest. Wanneer wist de huurder dat je het horloge had gevonden? Wist de huurder waar je het horloge bewaarde?
  17. Ja, het loont absoluut. Als je geen octrooi in China neemt, maar wel in Europa, dan mag iemand wel in China produceren, maar iedere importeur, zelfs iedere handelaar, in Europa kun je aanpakken. Ze mogen zelfs geen reclame maken of het product op een beurs laten zien in Europa. Je ziet het waarschijnlijk als een kost, maar je moet het zien als het vastleggen van je eigendom, en je moet daar geld voor voorzien in je businessplan. ZOnder een octrooiaanvraag heb je NIETS, dan mag iedereen je namaken. Hoe denk je dat je je ontwikkelkosten en marketingkosten gaat terugverdienen als morgen iedereen zonder diezelfde kosten jouw kan wegconcurreren? Bovendien, zoals Cosara zegt: hoe denk je een investeerder te vinden? En wat denk je dat er gebeurt als een grote speler jou wil uitkopen/de zaak wil overnemen? Die hechten ook waarde aan een beetje bescherming. Ga eens met een octrooigemachtigde praten. Als je het dan nog steeds echt niet wilt, eigen keuze, daar ben je ondernemer voor, maar op het eerste gezicht lijkt je houding niet verstandig.
  18. Individuele rechters komen nog wel eens tot individueel afwijkende uitspraken. Het wordt spannend (wellicht ooit) als in de rechtbank wordt bepaald welke foto-creativiteit bescherming verdient en welke niet. Hoewel dat in andere domeinen ook gebeurt. De ene lamp is wel namaak en inbreuk, de volgende (net) niet. De ene tekst heeft wel voldoende signatuur, de andere niet. Lastige en dure zaken. Opgemerkt moet worden dat in deze zaak niet alleen hetzelfde object op dezelfde manier gefotografeerd was, maar dat het een copy-paste betrof. Is daar met een andere rechtsgrond niet iets tegen te doen? En kan dan alsnog schade gevorderd worden? Dat je een standaard foto mag namaken is iets anders dan toestaan dat generieke plaatjes zonder toestemming gecopy-pasted worden.
  19. Het namaken van een meubel is te vergelijken met het namaken van een foto. Daar is geen bezwaar tegen. Dan moet de namaker enige inspanning leveren. Maar copy-paste is niet hetzelfde als namaken. By copy-paste wordt gebruik gemaakt van andermans inspanning - en 4.31 is wel heel algemeen geformuleerd. Ik snap wel dat de rechter die afweging aan een ander overlaat. ;)
  20. In die stukjes wordt wel verwezen naar plekken waar je dat wel kan vinden, o.a. in het boek van Esther of in een van haar lezingen en cursussen. De info is kennelijk te specifiek en/of nog te zeldzaam om openbaar (en gratis) op een forum beschikbaar te zijn. Het is ook zeker geen doe-het-zelf materie.....en dus is er ook onvermijdelijk een hele opleidingsindustrie rondom "digital nomads" ontstaan. Pas daarbij op voor namaak succesgoeroes en andere copycats; persoonlijk - als ik digital nomad zou willen worden -zou ik voor Esther zelf kiezen en eerst haar boek lezen Ik had het boek graag gelezen, maar haar webwinkel is stuk. Wanneer ik het boek probeer te kopen kom ik op een "uw winkelwagen is leeg" pagina terecht.
  21. In die stukjes wordt wel verwezen naar plekken waar je dat wel kan vinden, o.a. in het boek van Esther of in een van haar lezingen en cursussen. De info is kennelijk te specifiek en/of nog te zeldzaam om openbaar (en gratis) op een forum beschikbaar te zijn. Het is ook zeker geen doe-het-zelf materie.....en dus is er ook onvermijdelijk een hele opleidingsindustrie rondom "digital nomads" ontstaan. Pas daarbij op voor namaak succesgoeroes en andere copycats; persoonlijk - als ik digital nomad zou willen worden -zou ik voor Esther zelf kiezen en eerst haar boek lezen
  22. Ik begrijp wat je bedoelt maar het gaat hier om 100% namaak door verschillende partijen waarvan een partij 100% kopie is met chinese barcode op de verpaking en tekst made in Japan en met de tekst Original erbij Incl. Ons logo. En partij 2 heeft 100% dezelfde verpaking inc. Kleueren en exact dezelfde tekst alleen een ander logo erbij. Hoe zou ik dit dan moeten noemen ? Het gaat er hier om dat wij voor ruim 35 k geinvesteerd hebben in REACH ,CLP en vertalingen alsmede het laten vastleggen van woordmerk en beeldmerken. En als je dan een 1op1 kopie van je product ziet waarvan word gezegd dat het om het echte product gaat dan word je daar mss. Wel een beetje monopolistisch/protectionistisch van:) Copiecats van Chanel of uggs zijn toch ook geen chinese navolgers die worden toch ook aangepakt ?
  23. Namaak of Chinese navolger? Je mag best voor jouw commerciële belangen opkomen, maar je klinkt ook een beetje monopolistisch/protectionistisch. In de praktijk worden inbreukmakers ook wel eens met een opzetje over de financiële rand geduwd. Dat kan andersom ook, met bijvoorbeeld een welkomstaanbod, maar opnieuw ga je dan wel richting monopolie-achtige trekjes. In alle acht EU-landen waar je actief bent, kunnen ook lokale toetreders verschijnen. Dan wordt het waarschijnlijk ook lastig concurreren en handhaven. Groet, Highio
  24. Beste Highio, De importeur van de namaak bied ze aan mijn klanten aan . De japanse fabrikant fabriceert in Osaka Japan . Mij is niet bekend of er een modelrecht van de verpakking is en zeker niet voor de EU omdat wij hiervoor verder alles hebben geregeld. Mvgr. MichelZ
  25. Beste kuifje, Ook bedankt voor je reactie. Het gaat om één verpakking met standaard layout in 11 verschillende variaties ( kleuren) Ik zal hiervoor komende week extra informatie inwinnen bij een merkenbureau over wat de mogelijkheden en kosten zijn voor het vastleggen van de layout van de verpakking. (Met toesteming van de Japanse fabrikant) Het is idd. Niet mijn bedoeling een Chinese fabrikant te gaan aanpakken want ik weet dat dat idd. Geen optie is. Wij willen wel De importeur(s) in Nederland aanpakken die dit product op de europese markt zet . Verder schijnt het zo te zijn dat je je merk kan laten bewaken door een merkenbureau toch ? Ik weet idd. Dat de importeur van de namaak geen REACH (volgens EU norm) heeft en zeker geen first representatif is of heeft voor de chemische stoffen die er in zitten . Ook heeft hij geen CLP of pictogrammen op de verpakking. Dus daarom lijkt het mij goed om eerst alles zelf dicht getimmerd en voor elkaar te hebben voordat we gaan aanpakken . Bedankt voor je advies Mvg Michelz
  26. In principe kun je andere onderdelen van de verpakking, bijvoorbeeld specifieke kleurvelden, lettertypes etc net zo goed laten vastleggen als beeldmerk als andere dingen. Ja, je kunt je ook op het auteursrecht beroepen (als je dat hebt, tenminste, dat wil zeggen als de ontwerper dat schriftelijk aan je heeft overgedragen), maar uiteindelijk zal de andere partij, als hij toch al inbreuk pleegt op een paar merken, niet echt warm of koud worden van een auteursrecht inbreuk meer of minder. Als je toch officiele distributeur bent, kan de japanse fabrikant je misschien nog wel helpen. Misschien hebben ze wel een (in Europa geldig) patent? Let op: het zal weinig zinvol zijn om de Chinese leverancier aan te pakken. Dat is ten eerste heel veel werk, en ten tweede is de kans op succes gering. Je moet dus de Europese importeur(s) aanpakken. Wat je ook kunt doen is hun klanten aanpakken (voor zover het niet ook jouw klanten zijn, natuurlijk). Als je er eenmaal een paar hebt aangepakt, spreekt zich dat wel rond. Je kunt mogelijkerwijs ook de douane (vooral van de landen waarlangs het spul Europa binnenkomt) aanspreken. De douane heeft, bij mijn weten, als actief doel om namaak op te sporen, dus die kunnen zo een binnenkomende zending blokkeren. IK weet ook niet precies de REACH regels, maar de bedoeling is niet (dat herinner ik me tch van een paar jaar geleden) dat iedereen maar gratis kan aanhaken. Dat jij de REACH aspecten in order hebt gebracht, wil nog niet zeggen dat die Chinees daarvan mag profiteren. Heeft hij zijn REACH wel in orde? Daarmee heb je een ander aspect waarmee je hem kunt aanpakken.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Cookies op HigherLevel.nl

We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.