Faillissement een leermoment?

[R.I.P. - Fred Wiersma]

Failliet gaan hangt vast aan allerlei negatieve associaties en emoties. Maar wat is failliet gaan, waarom gaan mensen en bedrijven failliet, waarom wordt het als negatief gezien en wat kun je er van leren?

 

Wat is failliet gaan? Volgens Wikipedia: “Een faillissement is een in de wet geregelde procedure voor een persoon of onderneming die niet (meer) in staat is aan zijn financiele verplichtingen te voldoen. Aanleiding voor het faillissement is met andere woorden het (financieel) onvermogen of onvermogend zijn, de insolventie of het insolvent zijn.”

 

Met andere woorden, jij, of het bedrijf, kan niet meer de schulden betalen uit de inkomsten, en de kans dat dat verandert wordt laag geschat.

 

Waarom wordt er zo negatief aangekeken tegen een faillissement?

 

[*]Een faillissement veroorzaakt negatieve effecten bij de schuldeisers. Zij zullen niet of minder betaald krijgen dan waar ze recht op hebben. Bij sommige leveranciers kan dit ook tot ernstige problemen leiden zodat ze zelf (bijna) failliet gaan.

[*]Een speciale klasse schuldeisers zijn de investeerders. Zij geloofden in jou en je bedrijf en hebben daar hun eigen geld ingestopt. Ze zijn vermoedelijk hun geld kwijt, want ze staan normaal gesproken achteraan in de lijst van schuldeisers.

[*]Voor de werknemers in het bedrijf is een faillissement vaak het einde van hun baan bij dat bedrijf. Ze moeten als een haas op zoek naar iets. De onzekerheid is groot. Mogelijk is het ook een financiele schadepost (tijdelijk geen werk, misschien minder salaris in nieuwe baan, misschien baan op lager niveau).

[*]De klanten van het bedrijf moeten op zoek naar nieuwe leveranciers. Voor standaard producten / diensten nog niet zo ernstig behalve tijdverlies, maar wat als je leverancier van je maatwerksoftware failliet gaat? Of je leverancier van customized productieapparatuur? Ze zullen gedwongen zijn om snel alternatieven te vinden, een ingewikkelde en niet voorziene activiteit, waardoor ze niet aan dingen toekomen die ze hadden willen doen.

[*]Als ondernemer wil je succesvol zijn, en daarbij hoort voldoende geld verdienen voor jezelf en je bedrijf.

 

Daarnaast wil niemand geassocieerd worden met verliezers. De ondernemer zal merken dat hij negatiever behandeld gaat worden: medelijden, negeren (minder feestjes), boosheid, verdriet, verlies aan zelfbeschikking (curator of schuldsaneringstraject). En ook de ondernemer zelf zal in een slachtofferrol vervallen (’iedereen is tegen mij’) en/of zichzelf verwijten maken (’ik deug niet’). Van een succesvolle ondernemer naar een loser is zeker in onze Westerse maatschappij een forse klap voor ons ego. Hoe meer de ondernemer zich vereenzevigt met zijn succes en zijn bedrijf, hoe pijnlijker de confrontatie van een faillissement. De ‘natuurlijke’ reactie is om die pijn buiten te sluiten, er niet naar te kijken. Om anderen de schuld te geven, of jezelf te verliezen in een depressie, apathie of ander destructief gedrag. Dat is allemaal wel ‘natuurlijk’, maar niet effectief.

 

Dus wat kun je wel doen?

 

[*]Maak een analyse wat er gebeurd is op de weg van succes naar faillissement. Wat zijn de feiten, de ‘turning points’ geweest? Was het een langdurend verhaal, of was het ’sudden disaster’? Hoe kwam dat? Wat was jouw rol in het verhaal? Doe dit bij voorkeur niet alleen, maar met iemand die jij goed kent en vertrouwt en die ook niet te beroerd is om jou hierover indringende vragen te stellen. Leg je ziel en zaligheid bloot. Schrijf het op.

[*]Haal uit deze analyse de punten die voor jou belangrijk zijn om in de toekomst te vermijden. Vaak zul je ander gedrag moeten aanleren. Neem daar ook de tijd voor.

[*]Zeg sorry. Tegen je werknemers, je klanten, je investeerders en je leveranciers. Bereid je voor op mogelijk negatieve reacties, maar bedenk: zolang jij oprecht bent, zullen de meesten (misschien niet direct, maar dan toch later) positief reageren. Als je dat wilt, beloof ze dat je ze in ieder geval financieel schadeloos stelt.

[*]Zoek steun. Bij mensen die eerder ook failliet zijn gegaan, hoe hebben zij één en ander veranderd? Bij familie, vrienden, bekenden en zakelijke relaties. Wees eerlijk over dat je hun steun nodig hebt. In ieder geval moreel, en misschien ook anders, bijv bij het doorstarten, of oprichten van een nieuw bedrijf, of het zoeken naar een baan, of een lening.

[*]Bedenk ook: hoe pijnlijk een faillissement ook is, niemand gaat er dood van. Leer van het verleden, maar blijf er niet in hangen.

[*]Maak een plan voor de toekomst. Wat ga je doen? Een nieuw bedrijf beginnen? Doorstarten? Loondienst? Wat het ook is, maak het realistisch en zorg dat je gesteund en scherp gehouden wordt bij de uitvoering.

 

Deze column is tevens gepubliceerd op IkGaFailliet.nl.

[SubRosa]

Verstandige adviezen, dat zeker.

maar ik ben bang dat de psychische belasting van een faillissement zo groot is, dat er een psychische blokkade optreedt.

Faillissement : een te laat leermoment.

[Christine]

Het maakt natuurlijk uit hoe groot je bedrijf is. Als je met een bedrijfje van 15 mensen failliet gaat, moet je daar vele jaren financieel voor boeten. Maar als je Fortis failliet laat gaan, dan krijg je 4.3 miljoen euro mee. Een goed advies is dus om het gelijk zeer groot aan te pakken en dan failliet te gaan.

[Rien Gluvers]

Faillissement : een te laat leermoment.

;D

[Christine]

Faillissement : een te laat leermoment.

 

Nou, dat is de vraag.

 

Toen ik in 1996 een pitch ging geven in de VS aan een grote investeerder, vroeg iemand die daar ervaring mee had "ben je wel 's failliet gegaan?" ik zeg "nee, hoezo?"

"nou, dat moet je ze gelijk vertellen want daaruit blijkt dat je durf en ervaring hebt!"

 

Mijn ervaring in nederland is dat faillissement betekent dat allerlei deuren ineens gesloten blijven. In Nederland is faillissement synoniem met falen, niet met leren. In andere landen is dat anders.

 

 

 

[retail]

Dat in Nederland een faillisement gelijk staat aan falen heeft ook veel te maken met de wijze waarop de ondernemer zelf daarmee omgaat.

Je hangt zoiets niet graag aan de grote klok terwijl als iedereen die failliet is geweest dat wel zouden doen kan je misschien het taboe doorbreken.

 

Zelf ben ik ook 2 keer op me plaat gegaan en dan leer je meteen je vrienden kennen, het is voor veel mensen nog een taboe en durven daar niet over te praten.

[R.I.P. - Fred Wiersma]

...

Faillissement : een te laat leermoment.

 

Leuk gevonden! ;D

 

Maar niet helemaal mee eens. Ja voor het bedrijf is het te laat, maar voor de ondernemer en de andere betrokkenen niet. Ook van failliet gaan (of daarbij betrokken zijn) kun je iets leren.

 

In NL wordt failliet gaan idd snel vereenzelvigd met falen. In de US schijnt dat (heb er zelf geen ervaring mee) minder negatief gezien te worden.

[Marcel (Up)]

maar ik ben bang dat de psychische belasting van een faillissement zo groot is, dat er een psychische blokkade optreedt.

 

Jammer genoeg helemaal waar. De blokkade kan zo groot worden dat je niet meer uit huis komt, de telefoon negeert (opnemen maar ook zelf bellen) mensen mijdt aan te kijken, en zelfs niet meer inlogt op je favourite forum.....

 

Terwijl ik vannochtend een ex-medewerkster tegenkwam, die vertelde hoe iedereen zo begaan was. Niet één negatieve reactie. En zelfs dat is niet voldoende om je weer even positief te stemmen.... :-\

 

Ook van failliet gaan (of daarbij betrokken zijn) kun je iets leren.

 

Ik wacht nog op het moment.... ;)

 

het is voor veel mensen nog een taboe en durven daar niet over te praten.

 

En dát doe ik dan gelukkig weer wel. Wanneer mensen vragen hoe het gaat.... Krijgt men het recht voor zijn raap te horen. En ex-collega's vertel ik (misschien soms wel té) open wat er speelt.

 

Marcel (die nog steeds niet failliet is, maar bij wie het zwaard al maanden en nog steeds boven zijn hoofd hangt....)

[Anoniem56]

Nadat ik ook nog eens het topic over WSNP heb doorgenomen, zou ik (mocht ik ooit in die situatie geraken) kiezen voor failliet gaan.

Inderdaad lijkt het of een faillissement in Nederland te maken heeft met falen, niet kunnen ondernemen of zoiets. Misschien omdat in ons landje nog altijd iets heerst van: doe maar gewoon, doe je al gek genoeg. Dat gaf juist de ander, de ondernemende mens, de ruimte om te handelen.

Een ondernemer die failliet gaat heeft normaal gesproken zijn stinkende best gedaan zijn bedrijf rendabel te laten zijn, daar hard voor gewerkt en het tij tegen gehad. Nou en? Kan toch gebeuren. Belonen en opnieuw laten starten en hem/haar vooral laten vertellen waardoor het de eerste keer niet zo lekker ging. Kunnen we allemaal, de starters incluis, behoorlijk van leren lijkt me.

[SubRosa]

Nee hoor,

Gedurende de levensloop van een onderneming doen zich genoeg leermomenten voor :

- Je hebt je ondernemingsplan bij de start,

- je jaarlijkse exploitatiebegroting,

- het beeld dat uit de jaarrekening komt en

- natuurlijk contacten met klanten, die je iets over je prijs/kwaliteit-verhouding kunnen zeggen.

Je moet hiervoor natuurlijk wel over jezelf willen reflecteren. En als je dat niet doet als het ertoe doet, dan ga je dat ook niet doen als het te laat is : Faillissement een te laat leermoment.

 

[R.I.P. - Fred Wiersma]

...

 

En als je dat niet doet als het ertoe doet, dan ga je dat ook niet doen als het te laat is : Faillissement een te laat leermoment.

 

 

Niet mee eens. Zelfreflectie kan op elk moment beginnen, ook als je al failliet bent. Maar: indien geen zelfreflectie, dan valt er niks te leren. Those who fail to learn from history are doomed to repeat it.

[Iwan van Geelen]

Hello! Een bevriende journaliste is op zoek naar ondernemers die failliet zijn gegaan als je je verhaal wilt gaan doen stuur me dan ff een pm

 

Het zal gaan voor een artikel in het parool met foto....

 

 

Groet

[Merkava]

Het zal gaan voor een artikel in het parool met foto....

 

>;(